Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: okres klasyczny (510-323 p.n.e.)

Sort By:

Limit search:

Κόλασις w literaturze helleńskiej: od Tukidydesa do Pseudo-Timajosa

100%

Osek E.

Verbum Vitae

2019

vol. 36

335-372

A subject of this paper is the semantic analysis of the Greek verbal noun κόλασις in Hellenic literature from its beginning to the composition of the New Testament. Part one of the article presents the lexicographical definitions and etymology of the κόλασις. Part two is to analyze the semantics of the word in classical period. Part three discusses meaning of the term in Hellenistic period. Part four contains a conclusion to summarize all analyzed occurrences and to classify meanings of the word. The semantic analysis of the κόλασις usage in the Hellenic prose of Classical and Hellenistic periods enables us to specify its dozen meanings. These are following: political and economic sanctions; lopping a tree; repression; punishments or rewords that motivate people; disciplining, upbringing; legal punishment; reformative punishment, such as flogging, fining, dishonoring; deterrence, such as banishment, decimation, capital punishment; revenge, reprisal, such as torturing, starving; earthly punishment; eschatological punishment; divine retribution. Among 140 occurrences there are only eight items that refer to eschatological punishments, of which two (observed in Clearchus of Soloi and Diodorus Siculus) denote the divine retribution which potentially can be eternal.

Tematem artykułu jest analiza semantyczna greckiego rzeczownika odsłownego κόλασις w literaturze helleńskiej od jej początków do czasów powstawania Nowego Testamentu. Cześć pierwsza artykułu przedstawia definicje słownikowe i etymologię κόλασις. Część druga analizuje znaczenie κόλασις w okresie klasycznym. Część trzecia omawia sens terminu w okresie hellenistycznym. Część czwarta zawiera konkluzję podsumowującą wszystkie analizowane wystąpienia i klasyfikującą znaczenia wyrazu. Analiza semantyczna użycia κόλασις w prozie helleńskiej okresów klasycznego i hellenistycznego pozwala na wyodrębnienie tuzina jego znaczeń. Są one następujące: sankcje polityczno-gospodarcze; okrzesywanie drzewa; represje; kary lub nagrody, które motywują ludzi; dyscyplinowanie, wychowanie; ukaranie przez prawo; kara naprawcza, tj. chłosta, grzywna, utrata przywilejów; kara odstraszająca, tj. banicja, decymacja, egzekucja; zemsta, odwet, tj. tortury, głodzenie; kara doczesna; kara eschatologiczna; kara boska. Na 140 wystąpień zaledwie osiem pozycji odnosi się do kar eschatologicznych, z czego dwa (odnotowane u Klearcha z Soloj i Diodora Sycylijskiego) oznaczają karę boską, która potencjalnie może być wieczna.

Aἰώνιος w literaturze helleńskiej: od Platona do Pseudo-Timajosa

100%

Osek E.

Verbum Vitae

2019

vol. 36

373-407

A subject of this article is the semantic analysis of the Greek word αἰώνιος in Hellenic literature from its beginning to the composition of the New Testament. For the first time, the word αἰώνιος occurred in Plato’s Republic, and after Plato the term was re-used by the ancient Greek philosophers, poets, and historians. Part one of the paper shows the etymology of the αἰώνιος, part two discusses the semantics of the word in Plato’s dialogues, part three – its meaning in the post-Platonic philosophy, part four – in the Hellenistic poetry, part five – in the Hellenistic historiography. Part six contains an overview of entries in the Byzantine lexicons that refer to αἰώνιος. The semantic analysis of the αἰώνιος usus in the ancient Greek literature (4th c. BCE – 1st c. CE) leads to the conclusion that the term in any given context does not denote what is really eternal, i.e. without beginning or end, but something else: longeval, long-lasting, perennial, perpetual, endless, unceasing, imperishable, immutable. Among 60 occurrences only eight refer to eschatological punishments in Hades and three different concern eschatological rewards. None of them is about punishments or rewards that would be actually endless, but rather the long-lasting ones.

Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza semantyczna greckiego wyrazu αἰώνιος w literaturze helleńskiej od jej początków do czasów powstawania Nowego Testamentu. Po raz pierwszy termin αἰώνιος wystąpił w Państwie Platona, zaś po Platonie był używany przez helleńskich filozofów, poetów i historyków. Cześć pierwsza artykułu przedstawia etymologię αἰώνιος, część druga – analizę semantyczną tego wyrazu w dialogach Platona, część trzecia – jego znaczenie w filozofii po Platonie, część czwarta – w poezji hellenistycznej, część piąta – w historiografii hellenistycznej. Część szósta zawiera przegląd haseł leksykonów bizantyńskich, w których wystąpił wyraz αἰώνιος. Analiza semantyczna użycia αἰώνιος w literaturze helleńskiej (IV wiek p.n.e. – I wiek n.e.) prowadzi do wniosku, że termin ten w żadnym kontekście nie oznacza czegoś, co jest naprawdę wieczne, tj. bez początku i końca, lecz coś innego: długowieczne, długotrwałe, wiecznotrwałe, nieustanne, niekończące się, nieprzerwane, wieczyste, niezniszczalne, niezmienne. Na 60 wystąpień zaledwie osiem odnosi się do eschatologicznych kar w Hadesie, zaś trzy kolejne dotyczą eschatologicznych nagród. W żadnym z nich nie chodzi o kary czy nagrody, które byłyby faktycznie bez końca, lecz raczej o takie, które będą długotrwałe.

Refine search results

2 Verbum Vitae

2 2019

2 Osek E.

Search results

Κόλασις w literaturze helleńskiej: od Tukidydesa do Pseudo-Timajosa

Aἰώνιος w literaturze helleńskiej: od Platona do Pseudo-Timajosa