Search results

1

Human subjectivity in the prenatal period

100%

Biesaga T.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2020

|

vol. 18

|

issue 5

137-141

PL

W artykule odrzucono różne próby zanegowania podmiotowości embrionu ludzkiego, sformułowane m.in. w polskiej debacie „Komórki macierzyste - życie za życie?” zorganizowanej przez Ministerstwo Nauki i Informatyzacji w 2003 i 2004 r. Autora staje na stanowisku, że propozycja traktowania embrionu ludzkiego jako zmarłego dawcy narządów jest błędna zarówno w dziedzinie embriologii, jak i antropologii filozoficznej. Błędem jest także kwestionowanie podmiotowości embrionu ludzkiego za pomocą różnych kryteriów wzrostu (rozwinięty układ nerwowy, mózg, świadomość, udział w życiu społeczeństwa i dbanie o własne interesy). Kryteria te bowiem nie definiują człowieczeństwa, lecz opisują człowieka w różnych fazach wyrażania jego ludzkiej natury. Dlatego nie do przyjęcia jest uzależnienie prawa do życia od stopnia i poziomu urzeczywistnienia się człowieczeństwa. Ponadto nie można usprawiedliwić pozbawienia podmiotowości ludzkiego embrionu postępem medycyny i tak zwanym dobrem ludzkości. Przyspieszenie postępu nie może odbywać się kosztem życia jakiejś grupy ludzi.

EN

The article rejects various attempts to negate the subjectivity of human embryo, formulated among others in the Polish debate entitled 'Stem cells - life for life?' and organised by the Ministry of Scientific Research and Information Technology in 2003 and 2004. The Author thinks that the proposal to treat a human embryo as a deceased donor of organs, is wrong both in the field of embryology and philosophical anthropology. It is also wrong to question the subjectivity of human embryo using various criteria of growth (developed nervous system, brain, consciousness, participation in the life of society and looking after one's own interests). For these criteria do not define humanity but describe human being in various phases of expressions of his/her human nature. That is why it is not acceptable to make the right to life conditional on the stage and degree of the actualization of humanity. Furthermore, one cannot justify the deprivation of the subjectivity of human embryo because of medical progress and the so-called good of humankind. The acceleration of progress cannot be done at the cost of life of some group of human beings.

2

Pre-, peri- i wczesne postnatalne uwarunkowania dobrostanu dzieci z desonoryzacją

89%

Konopska L.

Logopedia

|

2017

|

vol. 46

19-38

PL

W pracy przedstawiono wybrane wyniki własnych badań nad desonoryzacją w dyslalii dotyczące pre-, peri- i wczesnych postnatalnych uwarunkowań dobrostanu dzieci z desonoryzacją. Zgromadzony materiał badawczy pochodzi od 30 osób w wieku od 4,7 do 17,8 lat. Z uzyskanych danych wynika, że zdecydowana większość (75%) badanych z desonoryzacją jest urodzona z ciąży wysokiego ryzyka, a zatem przeważającą część tej grupy stanowią dzieci z grupy wysokiego ryzyka. U większości badanych osób z desonoryzacją w okresie pre- i/lub peri-, i/lub wczesnym postnatalnym występują pojedynczo lub grupowo czynniki zagrażające dobrostanowi dziecka, w tym prawidłowemu rozwojowi jego mowy.

EN

The scientific paper presents selected results of the author’s own research on the determinants of desonorization in dyslalia regarding pre-, peri- and early postnatal conditions of the well-being of children with desonorization. The collected research material comes from 30 people aged 4.7 to 17.8 years. The obtained data show that the vast majority (75%) of those under examination with desonorization disorder were born from a high-risk pregnancy, and, therefore, the majority of this group are children from the high-risk group. In the majority of subjects with desonorization, during pre- and/or peri-, and/or early postnatal periods, there are single or group of factors that threaten the well-being of the child, including the normal development of its speech.

3

Vor, in und hinter der Wirklichkeit. Die Annexion der Persönlichkeit in Ingmar Bergmans Filmnovelle "Persona" und in Martin Walsers Novelle "Ein fliehendes Pferd"

62%

Pilipowicz A.

Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen

|

2012

91-119

PL

Każda forma fałszuje egzystencję, jednak człowiek potrzebuje jej, aby móc się narodzić. Bohaterka noweli filmowej Persona Ingmara Bergmana i bohater noweli Spłoszony koń Martina Walsera występują przeciwko formom społecznych relacji, które pozbawiają ich byt autentyczności. Elisabet cofa swoją egzystencję do okresu prenatalnego, dzięki czemu demontuje zarówno swoją formę, jak i wszystkie formy wytworzone przez rzeczywistość. Helmut natomiast podejmuje z nimi grę, utrwalając je w ten sposób: przesuwa swoją egzystencję na koniec okresu postnatalnego i dociera do granicy śmierci, która każdą formę ostatecznie unicestwia. Aby wrócić do życia, które nie może obyć się bez form, bohaterowie muszą dokonać transplantacji osobowości: Elisabet próbuje przejąć tożsamość Almy, a Helmut usiłuje przywłaszczyć sobie tożsamość Klausa. Zmiany zachodzące w ich osobowości stają się bardziej widoczne z perspektywy teorii Zygmunta Freuda, który wskazuje na dynamikę, złożoność i wrażliwość ludzkiej psychiki.

EN

Every existence is falsified by the form but man needs it to be able to be born. The protagonist of the film-novella Persona by Ingmar Bergman and the protagonist of the novella Runaway Horse by Martin Walser rise against the forms of social relations that deprive their being of authenticity. Elisabet turns back her existence to the prenatal period by which she disassembles both her form and all the forms begotten by reality. On the contrary, Helmut takes a game with them by conserving them that way: He pushes his existence to the postnatal period and arrives at the limit of death that finally destroys every form. In order to return to life that cannot get on without forms the protagonists must execute a transplantation of the personality: Elisabet tries to assume the identity of Alma and Helmut attempts to seize the identity of Klaus. The changes occurred in their personality get more evident from the perspective of the theory by Sigmund Freud who points to the dynamics, complexity and sensibility of the human psyche.

DE

Jede Existenz wird von der Form verfälscht, aber der Mensch braucht sie, um geboren werden zu können. Die Protagonistin der Filmnovelle Persona von Ingmar Bergman und der Protagonist der Novelle Ein fliehendes Pferd von Martin Walser treten gegen die Formen der sozialen Relationen auf, die ihr Dasein der Authentizität entledigen. Elisabet bringt ihre Existenz bis auf die pränatale Periode zurück, wodurch sie sowohl ihre Form als auch alle von der Realität erzeugten Formen demontiert. Helmut dagegen nimmt ein Spiel mit ihnen auf, indem er sie auf diese Weise konserviert: Er verschiebt seine Existenz an das Ende der postnatalen Periode und gelangt an die Grenze des Todes, der jede Form endgültig vernichtet. Um zu dem ohne Formen nicht auskommenden Leben zurückzukehren, müssen die Protagonisten eine Transplantation der Persönlichkeit vollziehen: Elisabet versucht die Identität von Alma zu übernehmen, und Helmut ist bemüht, die Identität von Klaus an sich zu reißen. Die in ihrer Persönlichkeit eingetretenen Veränderungen werden sichtbarer aus der Perspektive von Sigmund Freud, der auf die Dynamik, Kompliziertheit und Sensibilität der menschlichen Psyche hinweist.

Refine search results

1 Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen

1 Logopedia

1 Studia Ecologiae et Bioethicae

2 2020

1 2012

1 Biesaga T.

1 Konopska L.

1 Pilipowicz A.

Human subjectivity in the prenatal period

Pre-, peri- i wczesne postnatalne uwarunkowania dobrostanu dzieci z desonoryzacją

Vor, in und hinter der Wirklichkeit. Die Annexion der Persönlichkeit in Ingmar Bergmans Filmnovelle "Persona" und in Martin Walsers Novelle "Ein fliehendes Pferd"