Search results

1

Kobiece głosy w prozie Frances Sheridan. Od represji do transgresji

100%

Maffre V.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2020

|

vol. 38

|

issue 2

EN

Most female characters in Frances Sheridan’s novels are seemingly paragons of virtue complying with the modesty expected of 18th-century women who know how to hold their tongue, so much so that her works could at first be construed as a mere fictionalization of the popular normative conduct books of the time. Yet a detailed analysis of the language and the syntax of women’s reasoning and narration shows to what extent this reserve is imposed rather than chosen or innate. Another voice can then sometimes be heard in these woman-to-woman confessions, the narration turning dialogic and questioning the heroines’ modest attitudes.

FR

Les héroïnes des romans de Frances Sheridan semblent être des parangons de vertu qui ne cessent de se conformer à la modestie attendue des femmes du XVIIIe siècle sachant “tenir leur langue en bride,” à tel point que les œuvres de cet auteur semblent à première vue se réduire à une fictionalisation des livres de conduit normatifs très populaires à l’époque. Pourtant, l’analyse détaillée du lexique et de la syntaxe des raisonnements et récits des personnages féminins dans cette œuvre montre à quel point la réserve dont elles font preuve est imposée plutôt que choisie ou innée. Une autre voix se fait parfois entendre dans ces confidences entre femmes, dans ce journal devenu exutoire : une schize narrative apparaît, la narration devient dialogique et remet en cause l’attitude réservée des héroïnes du récit.

PL

Bohaterki powieści Frances Sheridan wydają się uosabiać wszelkie cnoty, wcielając w życie postulat skromności zgodny z oczekiwaniami formułowanymi wobec osiemnastowiecznych kobiet. Do tego stopnia potrafią „trzymać język na wodzy”, że prozę Sheridan można na pierwszy rzut oka postrzegać niczym literacką wersję popularnych wówczas poradników dobrego wychowania. Niemniej szczegółowa analiza języka, składni, toku rozumowania i kobiecej narracji powieści Sheridan ukazuje, do jakiego stopnia powściągliwość i opanowanie bohaterek są wybrane czy wrodzone, na ile zaś zostały zewnętrznie narzucone. W wyznaniach formułowanych przez kobiety w powieściach epistolarnych Sheridan można nieraz usłyszeć inny głos, wówczas narracja przybiera formę dialogu kwestionującego pełną rezerwy postawę bohaterek.

2

Mówca – myśliciel – pisarz humanista, czyli Cyceron o wolności

88%

Piekarski R. M.

Pieniądze i Więź

|

2016

|

vol. 19

|

issue 2(71)

7-30

PL

Cyceron nierzadko obecnie uważany jest za eklektyka, raczej popularyzatora, niż samodzielnego myśliciela. Tymczasem przez wiele wieków był on nauczycielem humanizmu w Europie i zasługuje na większe poważanie. Recepcja pism Cycerona była bardzo rozległa i choć zmieniała się jego ranga w filozofii polityki, to oddziaływał on na koncepcje i kluczowe rozwiązania wielu późniejszych myślicieli, od Machiavellego i Hobbesa po Burke'a, Hume'a, Kanta czy Hegla. Bywa, iż rozumienie wolności przez przedstawicieli tradycji rzymskiej traktowane jest jako nie mające większego znaczenia. Niesłusznie, gdyż łacińskie słowo libertas (wraz z innymi terminami z nim powiązanymi) wnosiło do myśli Zachodu trwałe treści. Nawet jeżeli można mówić o pewnych ograniczeniach wyobraźni moralnej Cycerona, takich jak tolerowanie instytucji niewolnictwa, to nie podważa to faktu, iż jest on czołowym reprezentantem wolnościowej myśli republikańskiej, zachowującej znaczenie także i obecnie.

EN

Cicero is nowadays often considered to be eclectic, rather popularizer than an independent thinker. Meanwhile, for many centuries he was the teacher of humanism in Europe and as such deserves greater esteem. Reception of writings of Cicero was very extensive, and even though its rank changed in political philosophy, it affected the concepts and key solutions of many later thinkers from Machiavelli and Hobbes, to Burke, Hume, Kant and Hegel. Sometimes the understanding of freedom by representatives of the Roman tradition is treated as having no significance. Wrongly, because the Latin word libertas (along with other terms associated with it) brought a lasting content into Western thought. Even though you could speak of some limitations of Cicero’s moral imagination, such as tolerating the institution of slavery, this does not undermine the fact that Cicero is a leading representative of Republican libertarian thought, that retains its significance even now.

3

Owoce Ducha Świętego w Ga 5,22-23

88%

Kern K.

Scriptura Sacra

|

2012

|

issue 16

35-46

IT

L’autore dell’articolo prende di mira i frutti dello Spirito analizzandole come virtù presentate da Paolo nella lettera ai Galati. Dopo le analisi iniziali, riguardanti la terminologia, contesto e il numero delle virtù, si nota la presenza di una antitesi tra il corpo (sarks) e lo Spirito (pneuma), però percepita in modo semitico. Nel punto centrale vengono sviluppati ed approfonditi i singoli frutti dello Spirito. Si tratta delle singoli analisi – piuttosto esegetici – di seguenti termini: amore, gioia, pace, longanimità, bontà, benevolenza, fiducia, mitezza, padronanza di sé. La conclusione è l’unica, cioè le virtù costituenti il catalogo apparso in Ga 5,22-23 compongono un solo frutto dello Spirito che si riferisce immediatamente allo Spirito Santo.

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

1 Pieniądze i Więź

1 Scriptura Sacra

1 2020

1 2016

1 2012

1 Kern K.

1 Maffre V.

1 Piekarski R. M.

Kobiece głosy w prozie Frances Sheridan. Od represji do transgresji

Mówca – myśliciel – pisarz humanista, czyli Cyceron o wolności

Owoce Ducha Świętego w Ga 5,22-23