Search results

1

Opieka społeczna w II Rzeczpospolitej

100%

Brenk M., Chaczko K., Pląsek R.

Praca Socjalna

|

2019

|

vol. 34(4)

1-160

PL

Cały numer 4 „Pracy Socjalnej” prezentuje wybrane aspekty funkcjonowania opieki społecznej w Polsce okresu dwudziestolecia międzywojennego. W pierwszej części wskazano na kluczowe dla tworzonego od podstaw systemu opieki społecznej akty prawne, tj. Ustawę o opiece społecznej z 1923 r., ponadto akty prawne regulujące pracę opiekunów społecznych, a także te rozdzielające kompetencje opiekuńcze po-szczególnych szczebli administracji państwowej. Druga część prezentuje fragmenty dzieł teoretycznych kluczowych dla rozwoju dyskursu z zakresu opieki społecznej II RP. Z kolei w trzeciej części wskazane zostały praktyczne aspekty funkcjonowania systemu. Autorzy starali się ukazać zarówno problemy systemowe, które nie pozwalały na w pełni skuteczne funkcjonowanie opieki społecznej, jak i doniosłość wprowadzanych rozwiązań, które po raz pierwszy w historii Polski zagwarantowały obywatelom dostęp do podstawowych świadczeń socjalnych ze strony państwa.

2

Kształcenie i dokształcanie pracowników służb społecznych w okresie międzywojennym

80%

Piórkowska K.

Rozprawy z Dziejów Oświaty

|

2017

|

vol. 54

75–88

EN

The article discusses the education of social workers in Poland in the interwar period. The first “experts” in social welfare were social carers, who often were not adequately trained for their profession. Instructions issued by the Ministry of Social Welfare and short, several-month-long training courses were employed to improve their professional qualifications. Catholic Social Courses, organized in 1907 in Warsaw by Fr. Jerzy Matulewicz and others, are seen as the beginning of professional education of social workers. Helena Radlińska was the initiator and organizer of the system of social education and human development in the interwar period. She created the Social and Educational Work Study at the Faculty of Pedagogy of the Free Polish University (1925). Pedagogical research was also of particular importance to the field. It was conducted, among others, by Bogdan Nawroczyński’s Pedagogy Chair in Warsaw, Zygmunt Mysłakowski’s Chair in Kraków, the Institute of Social Affairs in Warsaw, the Institute of Special Education in Warsaw, the Pedagogical Institute in Katowice and the Pedagogical Institute in Warsaw. A separate contribution to the education of social workers was made by Catholic education and further training centres in the field of care and education.

3

Katolicka Szkoła Społeczna w Poznaniu (1927–1939)

80%

Brenk M.

Praca Socjalna

|

2019

|

vol. 34(3)

137-152

PL

Katolicka Szkoła Społeczna w Poznaniu była jednym z czołowych polskich ośrodków dydaktycznych dla służb społecznych w okresie międzywojennym. Prowadziła w latach 1927–1939 kursy oraz studia dla kadr zakładów opiekuńczych i instytucji społecznych, przede wszystkim tych o proweniencji kościelnej. Priorytetem w działalności szkoły było organizowanie, od momentu erygowania placówki w 1927 r., dwuletniego kursu pracy społecznej, z czasem funkcjonującego pod nazwą Wyższego Katolickiego Studium Społecznego. Z kolei w czerwcu 1937 r. szkoła uzyskała prawa państwowe szkoły wyższej i nazwę Wyższego Katolickiego Studium Społecznego. Celem artykułu jest ukazanie wybranych aspektów funkcjonowania placówki, związanych z jej powstaniem oraz działalnością edukacyjno-wychowawczą do 1939 r. Do tego celu dokonano analizy zachowanych materiałów źródłowych w postaci archiwaliów, artykułów zamieszczanych w czasopismach II RP oraz sięgnięto do nielicznych opracowań powstałych po 1945 roku.

4

Szwedzki kontekst podejścia do pandemii COVID-19 i problemy służb socjalnych

80%

Perliński M.

Praca Socjalna

|

2020

|

vol. 35(2)

25-31

PL

Artykuł prezentuje podejście władz i społeczności Szwecji do problemu zagrożenia koronawirusem. Pokazuje specyfikę działań rządu i instytucji lokalnych, różną od przyjętej w innych krajach UE, a wynikającą z ustroju politycznego Szwecji, prerogatyw rządu, dużej autonomii władz lokalnych.

5

Opieka zastępcza w międzywojennej Polsce

80%

Pląsek R.

Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

|

2018

|

vol. 572(7)

52-60

PL

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zagadnienia opieki zastępczej w międzywojennej Polsce. Po zarysowaniu podstaw funkcjonowania konstruowanego w tym czasie systemu opieki społecznej, przybliżone zostały (używając dzisiejszej terminologii) zarówno instytucjonalne, jak i rodzinne formy sprawowania opieki nad dzieckiem pozbawionym pieczy. Autor zwraca uwagę na rolę szeroko rozumianych organizacji społecznych i wyznaniowych w kontekście opieki zakładowej. Przybliża również zagadnienie rodzin zastępczych, prezentując podstawy ich funkcjonowania w przedwojennej Warszawie.

6

Społeczna działalność Towarzystwa Schronisk św. Stanisława Kostki w Łodzi w latach 1914–1936

70%

Chylak K.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2013

|

vol. 22

15-32

EN

The beginnings of eminent initiative of bishop Wincenty Tymieniecki, the first parish priest of the St Stanislaus Kostka cathedral parish, are disappearing into the past. It is astonishing that organization which had been running a dozen or so social institutions, operating for two decades and helping many thousand inhabitants of Lodz, had left so few traces. The Association of Shelters of st Stanislaus Kostka was established in autumn 1914. After its re-registration in 1922 it had been operating up to autumn 1936. The Association’s peak of development was reached in 1917. Then the organization had been running eight schelters, two hostels for children, creche, two hostels for the homeless and school for the deaf and dumb. Furthermore, the Association had been running sewing and shoemaker’s workshop and the one producing headgears. Courses for pre-school teachers were finished in the same year as well. In August 1920 the Management of the Association, facing serious problems regarding balancing the budget of the organization, decided to gradually close down schelters and even hostels, on condition that the budget improved. After 1922 only „Sienkiewiczówka” and III schelter remained and after a while the organization lost its importance and was replaced by other social organizations, mainly by Lodz diocesan „Caritas”. The Association’s activity is an interesting example of civil activation of inhabitants of Lodz, an attempt to overcome social issues tormenting this industrial city. History of activity of the organization shows transformation of the social policy of municipal authorities. The initial civil activity was supported by official authorities on the principles of subsidiarity and it concerned German occupation authorities above all. Along with coming a time when the Republic of Poland had been formed, the attention was reallocated to full control of social institutions and with time municipal authorities started to limit its support. Not only did they seize the role of the creating entity but they also operated their own institutions. That way, civil activity taken up to date, was significantly limited.

7

The development of health protection and social care services in Poland and in the countries of the European Union

61%

SZCZUKOCKA A.

Economic and Environmental Studies

|

2018

|

vol. 18

|

issue 2

893-907

EN

Health is considered to be the greatest invaluable good. This article concentrates on the level of advancement of medical services in Poland and in certain countries of the European Union. This research uses such indicators as: expenditure on health care, the level of morbidity, mortality, sick leaves, number of doctors, hospitals, as well as the average life expectancy. Dynamic indices were used in the determination of developmental trends. To capture similarities and differences in the level of medical services advancement, multidimensional scaling method was applied. Results of the study allow stating that a significant advancement in the development of medical and social care services can be observed. However, Poland still lags behind other countries where development of these services remains on a high level.

PL

Zdrowie jest największym i bezcennym dobrem, dlatego w artykule została zwrócona uwaga na poziom rozwoju usług medycznych w Polsce i wybranych krajach Unii Europejskiej. Do badania wykorzystano takie wskaźniki jak: wielkość wydatków na ochronę zdrowia, poziom zachorowalności, śmiertelność, absencję chorobową, liczbę lekarzy, liczbę szpitali, czy też przeciętne dalsze trwanie życia. Do określenia tendencji rozwojowych wykorzystano indeksy dynamiki. W celu uchwycenia podobieństw lub różnic w poziomie rozwoju usług medycznych zastosowano metodę skalowania wielowymiarowego. Wyniki badań pozwalają stwierdzić, że obserwuje się znaczny postęp w rozwoju usług medycznych i społecznych, niemniej Polska pozostaje nadal w tyle za państwami, w których rozwój tych usług jest na wysokim poziomie.

8

CZYNNIKI UTRUDNIAJĄCE FUNKCJONOWANIE ZAWODOWYCH RODZIN ZASTĘPCZYCH

61%

Basiaga J.

Polityka Społeczna

|

2015

|

vol. 42

|

issue 1(490)

24-30

EN

In state politics of foster care there is a tendency to resign from organizing care facilities for children deprived of an appropriate family environment for the forms of family care. One of these forms of care is professional foster family functioning as the family emergency. The purpose of its establishment is to provide care for children up to 10 years until the normalization of their legal status, that is, to return to their own families or placement in an institution of a permanent nature. The object of this analysis are factors that adversely affect the proper functioning of foster families. The research was carried out based on individual cases analysis with the use of the qualitative strategy in 58 professional foster families from the Silesian region. The analyzed factors are of legal and organizational character, which is combined with the lack of proper support from the partners and social.

PL

W polityce opiekuńczej naszego państwa zakłada się odchodzenie od organizowania placówek opiekuńczych dla dzieci pozbawionych właściwego środowiska rodzinnego na rzecz form opieki rodzinnej. Jedną z takich form opieki jest zawodowa rodzina zastępcza, realizująca zadania pogotowia rodzinnego. Celem jej powołania jest zapewnienie opieki dla dzieci do lat 10 do czasu unormowania się ich sytuacji prawnej, to znaczy powrotu do rodziny własnej lub umieszczenia w instytucji opieki o charakterze trwałym. Przedmiotem analizy są czynniki, które wpływają negatywnie na prawidłowe funkcjonowanie rodzin zastępczych. Badania przeprowadzone zostały metodą indywidualnych przypadków z uwzględnieniem strategii jakościowej w 58 zawodowych rodzinach zastępczych z terenu województwa śląskiego.

9

Początki praktyki opiekuńczo-wychowawczej i kształtowania się publiczno-prawnego systemu opieki nad dzieckiem w Piotrkowie Trybunalskim do 1918 roku

61%

Szymczyk K. M.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2020

|

vol. 39

|

issue 1

EN

Caring for children deprived of parental care is one of the oldest responsibilities of the community towards their weakest representatives. Over the ages it was the abandoned and orphaned children who were first placed in the aid. For the centuries its forms were also developed and improved. Supposedly the oldest of them had the character of spontaneous individual or social initiatives, yet unorganized, often occasional, caused by human empathy or heart reflexes, sometimes bearing a mark of biological rescue. Above all, it concerns alimentation and shelter. Further forms were associated with charitable activity of the Catholic Church and other organizations, most often of religious nature, that took over the responsibility for the most needy. It seemed common to them to understand care as a social activity of charitable and self-help nature. Help for children was mostly linked to philanthropic or educational activities. However, the fundamentals of properly understood systemic care over the youngest in Poland can only be traced after the First World War. The following article is an exemplification of the activities of the oldest organizations and institutions in Piotrków Trybunalski, a city of rich philanthropic tradition, directed to its youngest inhabitants. It is also an attestation to the words of Henryk Sienkiewicz said about Polska Macierz Szkolna in a year 1905 that "the sacrifice of the Polish society is simply inexhaustible. Many can be imputed to our national character and we are aware of our faults and shortcomings but when it comes to sacrificing a penny for public affairs few nations surpass us and even foreigners do justice to us in this respect". One may think these words have not lost their relevance today.

PL

Troska o dzieci pozbawione opieki rodzicielskiej jest jednym z najstarszych obowiązków społeczności wobec swych najsłabszych przedstawicieli. Na przestrzeni wieków to do dzieci opuszczonych i sierocych w pierwszej kolejności kierowano działania pomocowe. Od wieków również rozwijano i doskonalono formy niesionej pomocy. Bodaj najstarsze z nich miały charakter samorzutnych inicjatyw indywidualnych bądź społecznych, jeszcze niezorganizowanych, często okazjonalnych, powodowanych ludzką empatią, niekiedy noszących znamiona biologicznego ratownictwa. Mowa tu przede wszystkim o akcjach dożywiania lub zapewnienia schronienia. Kolejne formy były związane z dobroczynną działalnością Kościoła katolickiego oraz innych organizacji najczęściej o charakterze wyznaniowym, które przejęły odpowiedzialność za najbardziej potrzebujących. Wspólne dla nich zdawało się rozumienie opieki jako aktywności społecznej o charakterze dobroczynnym i samopomocowym. Pomoc dzieciom przeważnie łączono z działalnością filantropijną bądź oświatowo-wychowawczą. Jednakże podwalin właściwie pojmowanej opieki systemowej nad najmłodszymi w Polsce możemy odnaleźć dopiero po I wojnie światowej. Niniejszy artykuł jest egzemplifikacją działalności istniejących w Piotrkowie Trybunalskim – mieście o bogatej tradycji filantropijnej – najstarszych organizacji i instytucji kierujących swą pomoc do najmłodszych mieszkańców. Jest zarazem poświadczaniem słów Henryka Sienkiewicza wypowiedzianych w sprawie Macierzy Szkolnej z 1905 roku, że „[…] ofiarność polskiego społeczeństwa jest wprost niewyczerpana. Wielu przyganom może podlegać nasz narodowy charakter i sami zdajemy sobie sprawę z naszych wad i braków, gdy chodzi jednak o poświęcenie grosza dla sprawy publicznej, mało narodów nas przewyższa, a i nawet cudzoziemcy oddają nam pod tym względem sprawiedliwość”. Można sądzić, że współcześnie słowa te nie straciły aktualności.

10

Pracownicy socjalni w polskim systemie pomocy społecznej. Kilka uwag w kontekście ewolucji systemu

61%

Koczur W.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. specjalny I

|

issue XXI

331-347

EN

This article presents – in the context of the evolution of the Polish public social assistance system – the genesis and shaping of the personnel of this system, with particular emphasis on the place and role of social workers in this system. Attention was drawn to the direction of the evolution of the personnel of the Polish social assistance system: from the honorary activities of social workers in the times of the Second Polish Republic (1918-1939), through a mixed model of full-time social workers supported by a network of socially active local social workers in the times of the Polish People’s Republic, to professional social service, performing the regulated profession of a social worker in modern times. It also indicated how social workers were perceived in different periods of the evolution of the social welfare system and how the regulations of their legal status were assessed.

PL

W niniejszym artykule ukazano – w kontekście ewolucji polskiego systemu publicznej pomocy społecznej – genezę i kształtowanie się kadr owego systemu, ze szczególnym uwzględnieniem miejsca i roli w tym systemie pracowników socjalnych. Zwrócono uwagę na kierunek ewolucji kadr polskiego systemu pomocy społecznej: od działalności honorowej opiekunów społecznych w czasach II Rzeczypospolitej, przez mieszany model etatowych opiekunów społecznych (a następnie pracowników socjalnych) wspieranych przez sieć społecznie działających terenowych opiekunów społecznych w czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, po profesjonalną służbę społeczną, wykonującą regulowany zawód pracownika socjalnego w czasach współczesnych. Wskazano także, jak postrzegano społecznie pracowników socjalnych w różnych okresach ewolucji systemu pomocy społecznej i jak oceniano regulacje ich statusu prawnego.

11

Ile jest pomocy w pomocy społecznej? Rzecz o marginalizacji działań usamodzielniających

61%

Chaczko K.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2017

|

vol. 20

|

issue 1(77)

111-121

EN

The question of the dominant forms of benefits in the Polish social assistance, is the central question about the nature of social assistance. Trying to answer this question, operationalization of the concepts of social care and social assistance was made in order to distinguish the legally binding forms of care and assistance benefits. Then, using quantitative data on the benefits granted under social assistance (2010), the findings on the condition of social assistance were formulated, with the main conclusion defining social assistance as a „paper social assistance”.

PL

Pytanie o dominujące formy świadczeń w polskiej pomocy społecznej jest pytaniem o fundamentalnym znaczeniu z punktu widzenia celów i racji bytu tego obszaru polityki społecznej. Próbując odpowiedzieć na tę kwestię, w pierwszej kolejności dokonano operacjonalizacji pojęć opieki oraz pomocy społecznej, by za ich pomocą wyróżnić obowiązujące prawnie formy świadczeń o charakterze opiekuńczym oraz pomocowym. Następnie posługując się ilościowymi danymi na temat zrealizowanych świadczeń w pomocy społecznej (w 2010 r.), sformułowano wnioski na temat kondycji pomocy społecznej, wśród których wyróżnia się ogólna konstatacja, iż obecnie mamy do czynienia z „papierową” pomocą społeczną.

12

[Recenzja]: Marian Surdacki, Opieka społeczna w Polsce do końca XVIII wieku, Lublin, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II [2015], ss. 638 + 4nlb, ISBN 978-83-7306-711-0

61%

Flaga J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2016

|

vol. 106

405-409

13

Działalność opiekuńcza jako czynnik wychowawczy na ziemiach polskich pod zaborami

61%

Partyka W.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2018

|

vol. 61

|

issue 3

225-234

EN

Caring for others stems from the natural law and is one of the fundamental social functions. For centuries, the Church has been engaged in providing care rooted in the evangelical commandment to love your neighbor as yourself. Over time, lay people influenced by the Enlightenment ideals got increasingly involved in it. During the Partitions, health care organizations not only cared for people in need, but also had a much broader mission. Caring activities significantly shaped upbringing and built a moral value-based sense of community and responsibility for others to create social solidarity and bring up the young as people sensitive to others’ needs.

PL

Opieka nad drugim człowiekiem zawarta jest w prawie naturalnym i należy do elementarnych funkcji społecznych. Przez stulecia działalność opiekuńcza prowadzona była przez Kościół i opierała się na ewangelicznym nakazie miłości bliźniego. Z czasem pod wpływem idei oświeceniowych, zaczęła w coraz większym stopniu angażować ludzi świeckich. W okresie rozbiorów organizacje opiekuńcze nie tylko zapewniały pomoc ludziom w potrzebie, ale miały również dużo szersze znaczenie. Działalność opiekuńcza miała znaczący wpływ na wychowanie oraz budowała poczucie wspólnoty i odpowiedzialności za innych w oparciu o pewien system wartości. Budowano w ten sposób solidarność społeczną i wychowywano młode pokolenie w duchu wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka.

14

Opieka społeczna w II Rzeczpospolitej - wprowadzenie do tekstów źródłowych

61%

Brenk M., Chaczko K., Pląsek R.

Praca Socjalna

|

2019

|

vol. 34(4)

7-21

PL

Artykuł prezentuje wybrane aspekty funkcjonowania opieki społecznej w Polsce okresu dwudziestolecia międzywojennego. W pierwszej części wskazano na kluczowe dla tworzonego od podstaw systemu opieki społecznej akty prawne, tj. Ustawę o opiece społecznej z 1923 r., ponadto akty prawne regulujące pracę opiekunów społecznych, a także te rozdzielające kompetencje opiekuńcze poszczególnych szczebli administracji państwowej. Druga część prezentuje fragmenty dzieł teoretycznych kluczowych dla rozwoju dyskursu z zakresu opieki społecznej II RP. Z kolei w trzeciej części wskazane zostały praktyczne aspekty funkcjonowania systemu. Autorzy starali się ukazać zarówno problemy systemowe, które nie pozwalały na w pełni skuteczne funkcjonowanie opieki społecznej, jak i doniosłość wprowadzanych rozwiązań, które po raz pierwszy w historii Polski zagwarantowały obywatelom dostęp do podstawowych świadczeń socjalnych ze strony państwa.

15

Pedagogiczny wymiar pracy socjalnej w świetle polskiego prawa

51%

Pyzik B.

Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie

|

2009

|

issue 2(13) t. 1

323-338

PL

Praca socjalna spotyka się z różnymi trudnościami. W związku z tym nadal aktualna wydaje się kwestia pedagogicznego wymiaru pracy socjalnej w świetle polskiego prawa. Jej genezę znajduje się już w przedchrześcijańskiej starożytności, a następnie na gruncie chrześcijańskiego średniowiecza - w ramach diakonii, tj. posługi miłości bliźniego. Odtąd pedagogika pracy socjalnej opiera się na miłości chrześcijańskiej, której symbolem jest „Caritas”. Pedagogiczny wymiar pracy socjalnej mieści się także w polskich podstawach prawnych. Na mocy ustawy z 1923 roku opieka społeczna staje się fundamentem dla przyszłej pracy socjalnej. "Służba, jako synonim pracy socjalnej, a wcześniej synonim pracy społecznej, jako znamienne, pełne humanizmu hasło, odżyło w Polsce po 1990 roku, kiedy to w wyniku zmian społecznych zaczęły narastać zjawiska marginalizujące bądź wykluczające ze społeczeństwa nie tylko jednostki, ale i całe grupy społeczne" (Zbyrat, 2007, s. 10). Najpierw w ustawie z 1990 roku pojawia się właściwie rozumiany system społeczny, a wraz z nim definicja legalna pracy socjalnej, a potem w ustawie z 2004 roku podkreśla się funkcjonowanie pracy socjalnej w polskim społeczeństwie poprzez pełnienie tak zwanych ról społecznych. Odtąd pedagogiczny wymiar ustawy wiąże z rozpatrywaniem pracy socjalnej i zawodu pracownika socjalnego nie tyle w kategoriach prawnych, co przede wszystkim etycznych.

EN

Social work faces various problems. Therefore, a pedagogical aspect of social work still seems to be relevant in the light of Polish law. Its origin comes back to the Ancient times BC, then on the ground of the Middle Ages AD ‒ within the Diaconate, i.e. service motivated by love to others. Henceforth, pedagogy of social work is based on Christian love, symbolised by „Caritas”. The pedagogical aspect of social work has also been included in the Polish laws. Pursuant to the act of 1923, social welfare became the foundation of future social work. "The service, being the synonym of social work, and earlier, the synonym of community work, has revived after 1990 as a characteristic and full of humanism motto, when as a result of social changes, the phenomena marginalizing or excluding from the society not only individuals but also whole social groups have increased" (Zbyrat, 2007, p. 10). First, in the act of 1990 correctly understood social system appears, along with a legal term of social work, and then in the act of 2004 functioning of social work in Polish society has been stressed, by carrying out so called social roles. Since then, the pedagogical aspect of the act has related to the examination of social work and a profession of a social worker not only from the legal point of view but first of all from the ethical one.

16

Соціальне (пільгове) кредитування як вид соціального захисту громадян в Україні

51%

Synczuk S.

Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze

|

2016

|

vol. 7

167-181

EN

Legal characteristics of a social credit as a form of social protection of citizens in Ukraine have been investigated in this article. Characteristics argued in the article are the following: 1) comprehensive legislative determination of legal grounds for its extension (extension of a credit is performed under the credit agreement; however, conditions, grounds and procedures of extension are adjusted by legislative regulations and cannot be changed in the contractual form by the agreement between the parties); 2) non-contractual, only a legislative list of social and empowered subjects who are able to receive social lax crediting (conditions of acquisition and content of their judicial personality are provided by the legislation); 3) a targeted character of extension of funds (use of a credit involves the investment of loanable funds for the specific purpose determined by the credit agreement within the limits prescribed by the legislation; end use of funds is acquisition or gaining a socially relevant service or thing that is important for the person’s vital activity in the sphere of social protection); 4) temporary, mainly permanent, use of the accommodated funds (the period of using a social credit depends on the object of purchase, acquisition or gaining of which the funds should be directed at); 5) use of the gained funds should be paid (a credit has to be repaid by a debtor to a creditor at the fixed date determined in the credit agreement with a loan charge; sociality is much less evident comparatively to various types of bank credit interests); 6) laxity of a credit (it is reflected in the procedure of determining a credit, terms of repayment, possibilities of reducing credit interests, possibilities of a person’s exemption from credit interests payment); 7) a cashless credit form (such crediting is performed by means of transferring payments to an appropriate organization or enterprise, which provide gaining of appropriate services or things by a person); 8) an exhaustive list of socially obligated subjects of extension and repayment of a social credit. The social character is provided by the combination of solidary (state or municipal) and individual (personal) social responsibility in the process of social credit payment. The social credit has been determined in the article as a form of the credit given to a person by a bank, an authorized fund or other subject in cases prescribed by the legislation on lax conditions as a noncash loan involving state agencies or local governments for purchasing or gaining a socially relevant service or thing important for the person’s vital activity and is obliged to be returned in terms and in order stipulated by the legislation with credit interests.

PL

W artykule określone zostały cechy prawne kredytu socjalnego jako formy opieki społecznej na Ukrainie. Uzasadniono, że są nimi: 1) wyczerpujące określenie podstaw prawnych jego udzielenia (chociaż udzielenie kredytu odbywa się na podstawie umowy kredytowej, jednak warunki, podstawy i procedura uregulowane są przepisami prawnymi i nie mogą zostać zmienione w trybie umownym po uzgodnieniu między stronami); 2) nieumowny, utworzony na podstawie decyzji administracyjnej wykaz podmiotów uprawnionych do świadczeń socjalnych, w których są określone ustawowe warunki ich nabycia; 3) docelowy charakter przydzielonych środków (korzystanie z kredytu przewiduje wkład pożyczki na konkretny cel, określony umową kredytową w ramach ograniczonych ustawodawstwem; w sferze opieki społecznej docelowym skierowaniem środków jest nabycie lub uzyskanie niezbędnej do życia usługi lub rzeczy); 4) tymczasowe, przeważnie długotrwałe korzystanie z przydzielonych środków (okres korzystania z kredytu społecznego zależy od przedmiotu, na którego kupno, nabycie lub uzyskanie powinny być przeznaczone uzyskane środki); 5) opłacalność korzystania z otrzymanych środków (kredyt powinien być zwrócony przez pożyczkobiorcę kredytodawcy w określonym w umowie terminie z odpowiednimi odsetkami; pomoc społeczna polega na tym, że kredytobiorcy przy zaciągnięciu kredytu socjalnego spłacają o wiele niższe odsetki w porównaniu z kredytem komercyjnym); 6) preferencyjność kredytu (odzwierciedlona w warunkach udzielania kredytu, terminów zwrotu, możliwości zmniejszenia odsetek w spłacie kredytu lub zwolnienia z nich); 7) bezgotówkowa forma kredytu (kredytowanie odbywa się poprzez przekazanie środków odpowiedniej firmie czy przedsiębiorstwu, które zapewniają przekazanie kredytobiorcy odpowiednich usług lub rzeczy); 8) wyczerpujący wykaz podmiotów, którym przydzielane są środki socjalne i zasad spłaty kredytu socjalnego. Charakter pomocowy zagwarantowany jest przez połączenie odpowiedzialności spłaty kredytu przez kredytobiorcę i państwo lub jednostkę samorządu terytorialnego. Odpowiedzialność tych podmiotów jest solidarna. W artykule określono kredyt socjalny jako rodzaj kredytu, którego udziela się na określonych przez prawo warunkach ulgowych. Kredytu udziela bank, upoważniony fundusz lub inny podmiot również w formie bezgotówkowej pożyczki pieniężnej przeznaczonej na zakup niezbędnych usług lub towarów z udziałem organów państwowych lub samorządu terytorialnego. Kredytobiorca zobowiązany jest do zwrócenia pożyczki z odpowiednimi odsetkami za korzystanie z kredytu w terminie i trybie przewidzianym przez prawo.

17

Polityka społeczna Drugiej Rzeczypospolitej wobec cyklu życia

51%

Grata P.

Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje

|

2015

|

issue 28(1)/2015

45-62

PL

Celem opracowania jest scharakteryzowanie, prezentacja i próba oceny polityki społecznej Drugiej Rzeczypospolitej wobec kolejnych faz cyklu życia. Badania oparte zostały na kwerendzie źródeł archiwalnych, drukowanych oraz specjalistycznej prasy i opracowań. W kolejnych częściach opracowania zaprezentowano działania podejmowane względem poszczególnych faz życia (dzieciństwo i młodość, dorosłość oraz starość), przedstawiono też syntetyczną ich ocenę połączoną z próbą odpowiedzi na pytanie o skuteczność podejmowanych wysiłków.

EN

The aim of this article is the identification, presentation and evaluation of the social policy of The Second Polish Republic to the subsequent phases of the life cycle. Presented research is based on the query of archival sources, specialized press and publications. This paper presents the actions taken in Poland with respect to the subsequent phases of life (childhood and youth, adulthood and old age). The article also presents a synthetic evaluation of these actions and the answer to the question about the effectiveness of efforts in the social policy of the Second Polish Republic in relation to the life cycle.

18

Elementy ryzyka w polskim systemie zabezpieczenia emerytalnego

51%

Kurowski L.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2014

|

issue 36/2014

26-38

PL

W artykule omówiono warunki, założenia i cele reformy systemu emerytalnego wprowadzonej w 2001 r. w Polsce. Zwrócono uwagę na podstawowy aspekt koniecznych zmian: tendencje demograficzne polegające na wydłużaniu się życia ludzi i zmniejszaniu liczby urodzeń, co wpływa na achwianie proporcji między pracującymi (czyli wpłacającymi stosowne środki do systemu) i niepracującymi (korzystającymi z wypracowanych środków). Konsekwencją utrzymującego się zachwiania będzie załamanie systemu emerytalnego i brak środków na wypłaty lub znaczące obniżenie ich wielkości. W artykule omówiono również doświadczenia kilkunastu lat istnienia zreformowanego systemu emerytalnego i wskazano możliwe scenariusze rozwoju. Omówiono efekty i problemy przej-ścia od systemu repartycyjnego do trójfilarowego. Poruszono także zagadnienie ryzyka dla finansów publicznych związanego z przeniesieniem części bieżących składek z ZUS do OFE oraz z funkcjonowaniem dwóch systemów emerytalnych równocześnie. Podjęto próbę określenia wpływu OFE na wysokość przyszłych emerytur, nakreślono perspektywy społecznego systemu ubezpieczeń emerytalnych oraz ryzyko z tym związane.

EN

In his article, the author discussed the conditions, assumptions and objectives of the reform of the old-age pension system introduced in 2001 in Poland. He paid attention to the basic aspect of necessary changes: demographic trends consisting in extension of the lifespan of people and reduction of the number of births what affects upsetting the proportion between working (i.e. paying relevant contributions to the system) and non-working (using the funds worked out) people. A consequence of the persisting disturbance will be a collapse of the old-age pension system and lack of money for payments or a considerable reduction of their value. In the article, the author also discussed the experience of more than ten years of existence of the reformed old-age pension system and indicated the possible scenarios of development. He discussed the effects and problems of the shift of the pay-as-you-go system to the three-pillar one. He also touched the issue of the risk for public finance related to the transfer of part of the current contributions from the Social Insurance Institution (ZUS) to the Open Pension Fund (OFE) as well as to functioning of the two old-age pension system concurrently. He undertook an attempt to determine the impact of OFE on the amount of future pensions, outlined the perspectives of the social system of old-age pension insurance and the risk related thereto.

19

Sieć szpitali łacińskich w Rzeczypospolitej w XVI-XVIII wieku

51%

Suracki M.

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

|

2015

|

vol. 123

133-184

PL

Opieka społeczna i dobroczynność w Polsce, jak i w całej Europie chrześcijańskiej, oparta była w głównej mierze o szpitale, które pełniły aż do końca XVIII w. funkcję przytułków, których schronienie znajdowały bardzo różne kategorie potrzebujących: kalecy, starcy, ubodzy, sieroty czy chorzy. W dwu pierwszych wiekach istnienia państwa polskiego szpitale prowadziły prawie wyłącznie zakony, natomiast od około XIV w. w większych miastach pojawiły się tzw. szpitale prepozyturalne, złożone z przytułku i własnego kościoła szpitalnego, posiadające własne beneficjum i obsadę duchowną. W większości funkcjonowały one nadal w okresie staropolskim. Pod koniec XVI w. w atmosferze i na mocy reform podjętych na Soborze Trydenckim (1545-1563) zaczęły dynamicznie się rozwijać małe szpitale-przytułki parafialne, i to zarówno w parafiach miejskich, w których wcześniej nie było szpitali prepozyturalnych, jak i przede wszystkim w wsiach, gdzie szpital w średniowieczu był zjawiskiem nieznanym. Szybki i systematyczny przyrost przytułków parafialnych, sprawił, że ten typ szpitala stał się, szczególnie od drugiej połowy XVII w. statystycznie dominujący. Powszechny rozwój szpitali parafialnych w całej Rzeczypospolitej i gęstnienie ich sieci przebiegało w różnym tempie w poszczególnych regionach. Generalnie w skali całego państwa, szczytowy rozwój szpitali przypada na drugą połowę XVII w. Największe nasilenie tego procesu szczególnie w XVII w. było wynikiem stopniowego i ustawicznego procesu rozwoju sieci szpitalnej w odzewie na potrydenckie zalecenia zakładania ich w każdej parafii. Rozwój szpitali w XVIII w. Jedynie na ziemiach wschodnich rozwój szpitali zaczął się później, przebiegał wolniej i był przedłużony w czasie, obserwowane na większości ziem Korony zmniejszanie się liczebności szpitali, następujące powoli, ale sukcesywnie przez cały XVIII w. było zwiastunem bezpowrotnego zaniku tego rodzaju instytucji kościelnych. Przygotowywało ono grunt pod powstanie nowego szpitalnictwa, którego jednoznacznie lecznicza funkcja zaczęła krystalizować się na ziemiach polskich w dobie rozbiorów. Na całym obszarze przedrozbiorowej Rzeczpospolitej, w szczytowym momencie rozwoju szpitalnictwa, mniej więcej co druga parafia łacińska posiadała własną placówkę opiekuńczą. Funkcjonował on szacunkowo w 70-80% parafii miejskich i około 30% parafii wiejskich.

EN

Social care and charity in Poland, as well as in whole Christian Europe, was based mainly on hospitals, which – until the end of the 18th century – served as almshouses, where various categories of those in need found shelter: the handicapped, the old, the poor, the ill and orphans. In the first two centuries of the existence of the Polish state hospitals were run almost solely by monasteries, while since around the 14th century the so called prepositural hospitals appeared in larger cities. They consisted of an almshouse and a hospital church and they had their own benefice and clergy. In majority they still func-tioned in the Old Poland. At the end of the 16th century in the atmosphere and by virtue of reforms undertaken at the Council of Trent (1545-1563) small parish hospitals-asylums began to develop dynamically, both in urban parishes in which prepositural hospitals had not existed before and in rural areas, where hospitals in medieval times were unknown. A quick and systematic growth of the number of parish almshouses caused this type of hospitals to be statistically dominant, especially since the second half of the 17th century. Widespread development of parish hospitals in the Commonwealth and the thickening of their network progressed at a different pace in different regions. Generally, as far as the whole country goes, the peak development of hospitals falls at the second half of the 17th century. The greatest intensification of the process in the 17th centu-ry was a result of a gradual and continual process of the development of hospital network in answer to post-Trent recommendation to establish one in every parish. Development of hospitals in the 18th century. Only in the Eastern areas the devel-opment of hospitals started later, progressed more slowly and was prolonged in time. The reduction of the number of hospitals in most of the regions of the Crown, pro-gressing slowly but successively throughout the 18th century, was a harbinger of an irrevocable disappearance of church institutions of this kind. It prepared a ground for the development of a new kind of hospitals, whose unequivocally medical function began to crystalise in Poland in the partition era. In the whole area of pre-partition Commonwealth, in the peak moment of the development of hospitals, more or less every second Latin parish had its own care facility. Such facilities functioned approx-imately in 70-80% of urban parishes and in about 30% of rural ones.

20

Intergenerational Solidarity as Viewed by University Students of the Social Sciences.

51%

Truhlářová Z., Janebová R., Vosečková A.

Relacje. Studia z nauk społecznych

|

2018

|

issue 5

127-136

EN

The article deals with the issue of the significance of intergenerational solidarity. From a demographic perspective, Czech society is ageing considerably, and the theme of care for senior citizens is resonating throughout the social sciences. At present, however, instead of a decline in the significance of intergenerational relationships, an increase in their importance is now being suggested. This theme is highly topical mainly within the context of provision of social care for dependent senior citizens. The aim of the research investigation was not a statistical data analysis or testing of hypotheses, but rather mapping of whether the respondents are willing to display intergenerational solidarity, and the contexts within which they perceive intergenerational solidarity. The actual questionnaire investigation was conducted within the period of 2016 to 2017. The respondents were students of social sciences at the University of Hradec Králové. We focused on the attitudes of young people who in future will share in the provision of social care with regard to senior citizens and their families.

PL

Artykuł porusza kwestię znaczenia solidarności międzypokoleniowej. Z perspektywy demograficznej społeczeństwo czeskie starzeje się w szybkim tempie, a temat opieki nad osobami starszymi rozbrzmiewa echem w naukach społecznych. Obecnie jednak, zamiast osłabienia znaczenia relacji międzypokoleniowych, zauważa się wzrost ich wartości. Temat ten jest bardzo aktualny głównie w kontekście świadczenia pomocy społecznej osobom starszym wymagającym opieki. Celem badania nie była analiza danych statystycznych ani testowanie hipotez, ale raczej określenie, czy respondenci są skłonni do przejawiania solidarności międzypokoleniowej, oraz wyszczególnienie okoliczności, w których ją postrzegają. Właściwe badanie ankietowe zostało przeprowadzone w okresie od 2016 do 2017 roku. Respondenci byli studentami nauk społecznych na Uniwersytecie w Hradec Králové. Skupiliśmy się na postawach młodych ludzi, którzy w przyszłości będą uczestniczyć w świadczeniu opieki społecznej seniorom i ich rodzinom.

Refine search results

Opieka społeczna w II Rzeczpospolitej

Kształcenie i dokształcanie pracowników służb społecznych w okresie międzywojennym

Katolicka Szkoła Społeczna w Poznaniu (1927–1939)

Szwedzki kontekst podejścia do pandemii COVID-19 i problemy służb socjalnych

Opieka zastępcza w międzywojennej Polsce

Społeczna działalność Towarzystwa Schronisk św. Stanisława Kostki w Łodzi w latach 1914–1936

The development of health protection and social care services in Poland and in the countries of the European Union

CZYNNIKI UTRUDNIAJĄCE FUNKCJONOWANIE ZAWODOWYCH RODZIN ZASTĘPCZYCH

Początki praktyki opiekuńczo-wychowawczej i kształtowania się publiczno-prawnego systemu opieki nad dzieckiem w Piotrkowie Trybunalskim do 1918 roku

Pracownicy socjalni w polskim systemie pomocy społecznej. Kilka uwag w kontekście ewolucji systemu

Ile jest pomocy w pomocy społecznej? Rzecz o marginalizacji działań usamodzielniających

[Recenzja]: Marian Surdacki, Opieka społeczna w Polsce do końca XVIII wieku, Lublin, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II [2015], ss. 638 + 4nlb, ISBN 978-83-7306-711-0

Działalność opiekuńcza jako czynnik wychowawczy na ziemiach polskich pod zaborami

Opieka społeczna w II Rzeczpospolitej - wprowadzenie do tekstów źródłowych

Pedagogiczny wymiar pracy socjalnej w świetle polskiego prawa

Соціальне (пільгове) кредитування як вид соціального захисту громадян в Україні

Polityka społeczna Drugiej Rzeczypospolitej wobec cyklu życia

Elementy ryzyka w polskim systemie zabezpieczenia emerytalnego

Sieć szpitali łacińskich w Rzeczypospolitej w XVI-XVIII wieku

Intergenerational Solidarity as Viewed by University Students of the Social Sciences.