Search results

1

Pavol Krška (1949) – A Slovak Composer of Sacred Music

100%

Matejová M.

|

2020

|

vol. 68

|

issue 12

113-120

EN

This article deals with selected sacred compositions of the Slovak composer Pavol Krška (1949), who is one of the most important representatives of sacred music in Slovakia in recent decades. His vocal and instrumental pieces Requiem, Stabat Mater and Te Deum are frequently performed and thus brought to the attention of both the lay and professional music community. We believe that, as the composer’s work is so well-known in Slovakia, it will gradually find its place abroad.

PL

Pavol Krška (1949) – słowacki kompozytor muzyki sakralnej Artykuł dotyczy wybranych kompozycji sakralnych słowackiego kompozytora Pavla Krški (1949), który w ostatnich dziesięcioleciach stał się jednym z najważniejszych przedstawicieli muzyki religijnej na Słowacji. Dzieła wokalno-instrumentalne jego autorstwa: Requiem, Stabat Mater i Te Deum są szęsto wykonywane, dzięki czemu wpisują się w ogólną świadomość tak zawodowych muzyków, jak i szerokiej publiczności. Jednym z celów prezentowanego artykułu jest wzbudzenie zainteresowania twórczością Pavla Krški tak, by stopniowo znalazła swoje miejsce w repertuarze nie tylko słowackich, ale także zagranicznych wykonawców.

2

Działalność oratoryjna salezjanów w okresie międzywojennym

89%

Niewęgłowski J.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2020

|

vol. 41

|

issue 2

85-97

EN

In November 1918, our country regained independence after 123 years of partitions. A new state came into existence of three different statehoods (Prussia, Austria, Russia). Therefore, the process of creating the Polish statehood came across incredibly great problems. Everything was missing: political, economic, legal structures, uniform system of education. The already difficult situation was further complicated by a worldwide economic crisis. The Salesian Society, which began its activity in Poland in 1898 in Oświęcim, was actively involved in the process of creating new school and educational structures. Taking advantage of the great favour of the authorities at various levels, as well as the openness of Polish society, the Salesians opened general schools, vocational schools, boarding schools and orphanages. One of the forms of Salesian work was also an oratory. It was the primary method of working with the youth of the Salesian Founder, Fr. John Bosco. Continuing his charism in Poland, the Salesians, as far as possible, conducted oratorical work at the educational institutions and parishes.

PL

W listopadzie 1918 r. Polska odzyskała niepodległość po 123 latach rozbiorów. Nowe państwo powstało z trzech różnych państwowości (Prusy, Austria, Rosja), dlatego tworzenie państwowości polskiej napotykało na niesamowicie wielkie trudności. Brakowało wszystkiego: struktur politycznych, ekonomicznych, prawniczych, administracyjnych, jednolitego systemu szkolnictwa. Sytuację i tak trudną, komplikował ponadto ogólnoświatowy kryzys ekonomiczny. W proces tworzenia nowych struktur szkolnych i wychowawczych czynnie włączyło się Towarzystwo Salezjańskie, które rozpoczęło swoją działalność na ziemiach polskich w 1898 r. w Oświęcimiu. Korzystając z dużej przychylności władz różnego szczebla, jak również z otwartości polskiego społeczeństwa, salezjanie otwierali szkoły ogólnokształcące, szkoły zawodowe, internaty oraz sierocińce. Jedną z form pracy salezjańskiej było również oratorium. Była to uprzywilejowana metoda pracy z młodzieżą Założyciela salezjanów ks. Jana Bosko. Kontynuując jego charyzmat w Polsce, salezjanie, w miarę swoich możliwości, prowadzili pracę oratoryjną przy powstałych placówkach wychowawczych i parafiach.

3

Gorzkie żale jako forma oratoryjna na przykładzie kompozycji Kazimierza Garbusińskiego

89%

Kałamarz W., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2015

|

vol. 13

EN

Oratorio as a musical form is not very well represented among Polish music artists. Therefore, it is worth to mention the existence of a composition which premiered before the war but is no longer performed today. All the more so that it is a work based on the extremely popular Polish folk worship act as well as that its author is a composer and music activist valued before the war and creating in the capital of Małopolska. Lenten lamentations by Kazimierz Garbusiński received good reviews before the war. According to the experts in his music they are the best music piece created by the composer and they deserve not only to be discussed but also to be performed in our times.

PL

Forma oratorium nie jest zbyt licznie reprezentowana w środowisku polskich twórców muzycznych. Warto więc przypomnieć o istnieniu dzieła dzisiaj niewykonywanego, mającego swą premierę przed wojną. Tym bardziej, jeśli jest to utwór bazujący na niezwykle popularnym polskim nabożeństwie ludowym, a jego twórcą jest ceniony przed wojną kompozytor i działacz muzyczny stolicy Małopolski. Gorzkie żale Kazimierza Garbusińskiego zdobyły dobre recenzje przed wojną, zdaniem znawców jego muzyki są najlepszym utworem tego kompozytora i zasługują nie tylko na omówienie, ale także ponowne wykonanie współcześnie.

4

SALEZJANIE W POSZUKIWANIU ODPOWIEDZI NA WSPÓŁCZESNE WYZWANIA W POLSCE

89%

MISIASZEK K.

Forum Pedagogiczne

|

2015

|

issue 2

211-221

PL

Salezjanie, którzy obchodzą w tym roku 200-lecie urodzin swojego założyciela, św. Jana Bosko, wezwani są do odpowiedzi na współczesne wyzwania w dziedzinie wychowania. Muszą poszukiwać ich w dzisiejszym społeczeństwie, które jest nacechowane chaosem w dziedzinie wartości, liberalnym podejściem do tradycji, kultury i religii. Salezjanie w tej sytuacji mają zmierzać zarówno do zapewnienia wychowankowi poczucia stabilności i egzystencjalnego bezpieczeństwa, jak i do wychowania człowieka. Innym obszarem poszukiwania odpowiedzi jest rodzina. Salezjanie mają pamiętać, że pierwszymi wychowawcami są rodzice, wspólnie z nimi, nie sami, muszą zabiegać o integralne wychowanie młodego pokolenia. Mają wychowywać przez miłość do miłości, zgodnie z systemem prewencyjnym. Dzisiejsi rodzice potrzebują w swoich zadaniach wychowawczych wsparcia. Może nim być katecheza rodziny czy katecheza dorosłych. Dlatego salezjanie powinni bardziej otwierać się na wychowywanie ludzi dorosłych. Ich szczególnym zadaniem jest też troska o rozwój oratorium jako paradygmatu wychowania w stylu prewencyjnym.

EN

The Salesians, who celebrate this year the 200th anniversary of the birth of their founder, St. John Bosco, are called to respond to the contemporary challenges in the field of education. One of them is the search for answers in today’s society. It is characterized by chaos in the field of values, liberal approach to tradition, culture, and religion.In this situation, the Salesians seek to ensure pupil existential sense of stability and security. It is achieved by an educational system based on reason, religion, and love. It can assist in the education of the whole person. Another area to search for answers is the family. The Salesians cannot forget that parents are the first educators. That is why we, as Salesians, and the parents together aim to seek the integral education of the younger generation. Emphasized by St. John Bosco, in this context love means a value indicating the direction of family education: to educate by love for love. Today, however, parents need instruction support in their work. This may mean family catechesis and catechesis of adults. Therefore the Salesians should be more open to educating adults so that parents would be more aware of their Christian duties. The last area to finding answers to the challenges are existing educational institutions in the Salesian Congregation. The first is the oratory, somewhat today neglected by the Polish Salesians. Meanwhile, the chance of an education can be attained due to the fact that religion and culture are to be combined.

5

Building Czech cultural life: the music department of the Artists’ Society in the first decade of its existence

89%

Kopecký J., Newkirk M.

Hudební věda (Musicology)

|

2023

|

vol. 60

|

issue 1

12-22

EN

The Artists’ Society (Umělecká beseda) fundamentally influenced the artistic life in the Czech lands during the 1860s. It organized writers, artists and musicians and was able to direct their individual work towards a collective goal. Although a number of notable events were held, the music branch was constantly criticised by other branches for its passivity. Despite unforgettable realisations (e.g. Shakespearean festival in 1864, performance of Liszt’s oratorio Saint Elizabeth) it seems that the music branch was in a state of permanent crisis until the early 1870s, out of which it was guided by Otakar Hostinský, Zdeněk Fibich, and later by Antonín Dvořák. The study analyses in detail the process of how the artists gradually found out how to fulfil their artistic goals while keeping in mind economic profit. Spectacular performances of oratorios or efforts to introduce a series of subscription concerts entered history as extraordinary achievements of Bedřich Smetana, Ludevít Procházka, and other prominent members, but financially they exhausted the society. It was only thanks to the intervention of the literary and artistic department that a correction was made, and it was mainly Ludevít Procházka from the music department who found a way that balanced the purely artistic consideration with the requirements of a lossless economy.

CS

Umělecká beseda zásadním způsobem ovlivňovala umělecký život české společnosti šedesátých let 19. století. Organizovala literáty, výtvarníky a hudebníky a jejich individuální tvorbu dokázala nasměrovat ke společnému cíli. Ačkoliv se podařilo uskutečnit řadu pozoruhodných akcí, byl hudební odbor ze strany ostatní odborů neustále kritizován pro svou nečinnost. Přes nezapomenutelné počiny (např. Shakespearovská slavnost roku 1864, provedení Lisztova oratoria Svatá Alžběta roku 1866) se zdá, že hudební odbor byl až do počátku sedmdesátých let ve stavu krize, ze které byl vyveden až organizační činností Otakara Hostinského, Zdeňka Fibicha a později i Antonína Dvořáka. Studie zevrubně analyzuje proces, jak umělci postupně zjišťovali, jak naplnit umělecké cíle a zároveň dbát na ekonomický profit. Velkolepá představení oratorií nebo snahy o zavedení cyklu abonentních koncertů sice vstoupily do historie jako mimořádné počiny Bedřicha Smetany, Ludevíta Procházky a dalších významných členů, ovšem finančně spolek vyčerpávaly. Až díky zásahu literárního a výtvarného odboru došlo k nápravě a z řad hudebního odboru to byl zejména Ludevít Procházka, který našel cestu, jež vyvažovala zřetel ryze umělecký s požadavky na neztrátové hospodaření.

6

Salezjańska tożsamość oratoriów w świetle ich struktury organizacyjno-prawnej w Inspektorii św. Stanisława Kostki

71%

Husak D.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2016

|

vol. 37

|

issue 1

53-65

EN

The aim of the study is to analyse organizational and legal forms, currently used for the functioning of the oratories in the Salesian Province of Warsaw and to attempt to answer the question in what ways they help in the implementation of the Salesian charism and to what extent they can constitute a threat to the Salesian identity of the oratories. The source of this identity is the experience of Valdocco that Don Bosco gave his spiritual sons and daughters, and its guarantor is always the Salesian community. The forms of activities carried out by the oratories have evolved along with the changing needs and the socio-political situation. The new law which was implemented in Poland after the political transformation in 1989 provided the Salesians with new tools for their educational and care work. One of such tools adopted in the Province of Warsaw is establishment of associations which, on the one hand, stimulate the laity to act but, at the same time, carry the risk of excessive independence from the Salesian community and, therefore, also pose a threat to the Salesian identity of the oratories.

PL

Celem opracowania jest analiza form organizacyjno-prawnych, wykorzystywanych obecnie dla funkcjonowania oratoriów w salezjańskiej inspektorii warszawskiej oraz próba odpowiedzi, na ile są one pomocą w realizacji charyzmatu salezjańskiego, a na ile stanowić mogą zagrożenie dla salezjańskiej tożsamości oratoriów. Źródłem tej tożsamości jest doświadczenie z Valdocco, które Ksiądz Bosko przekazał swoim duchowym synom i córkom, a jej gwarantem jest zawsze wspólnota salezjańska. Formy działania oratoriów zmieniały się w zależności od potrzeb oraz sytuacji społeczno – politycznej. Nowy porządek prawny, który nastał w Polsce po transformacji ustrojowej w 1989 roku, dał salezjanom nowe narzędzia do pracy wychowawczej i opiekuńczej. Jednym z narzędzi przyjętych dla pracy oratoryjnej w inspektorii warszawskiej jest forma stowarzyszenia, z jednej strony aktywizująca do działania świeckich, ale też stwarzająca niebezpieczeństwo zbytniej niezależności od wspólnoty salezjańskiej, a co za tym idzie również zagrożenie dla salezjańskiej tożsamości samych oratoriów.

7

La congregation de l’Oratoire de Jésus de France connait-elle la crise ? Approche multiscalaire (1650–1700)

71%

Martinazzo E., Saule K.

Hereditas Monasteriorium

|

2015

|

vol. 7

125-146

PL

Kongregacja Oratorium Pana Naszego Jezusa Chrystusa, wytwór francuskiej szkoły duchowości, symbol kontrreformacji, została założona we Francji na początku XVII w. z inicjatywy Pierre’a de Berulle. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że kongregacja, mająca silną pozycję dzięki 70 domom rozsianym po całym królestwie, oparła się zagrożeniom związanym z kryzysami finansowymi, choć niektóre z jej domów doświadczyły pewnych problemów materialnych. Celem pracy jest spojrzenie na oratorium „z lotu ptaka”. Podstawę źródłową stanowią zachowane w Archiwum Narodowym w Paryżu akta z posiedzeń z rady kongregacji, które pozwalają na prześledzenie sytuacji w północnej części królestwa. Druga część pracy została poświęcona złożonej sytuacji oratorium w Tuluzie oraz trzem fazom kryzysu, który miał tam miejsce.

EN

The Congregation of the Oratory of Jesus, a symbol of the Catholic Reformation and representative of the French School of spirituality, was created in France at the beginning of the 17th century, on the initiative of Pierre de Berulle. Firmly established in its 70 houses through the kingdom, the congregation appears, at first sight, to have remained unaffected by the hazards of financial crises, although some houses did know a sort of financial distress. The aim of the paper is to offer a bird’s eye view of the Oratory by examining the records of deliberations of the Council and its central administration, kept in the National Archives, and to explore the situation in the northern part of the kingdom. The second part of the paper is devoted to the complex situation of the House of Toulouse and the three phases of the crisis which took place there.

8

Kaplica biskupa Krzysztofa Andrzeja Jana Szembeka we Fromborku i jej dekoracja malarska z pierwszej połowy XVIII wieku

71%

Tracz S.

Studia Elbląskie

|

2020

|

vol. 21

63-90

EN

A chapel under the invocation of the Most Holy Saviour and St. Theodore the Martyr (Theodor of Amasea), known as Szembek Chapel was founded by the Bishop of Warmia, Krzysztof Andrzej Jan Szembek of Słupów (1680 – 1740), a bishop of Warmia in 1724 – 1740. The oratory is an example of a central dome structure. It was established as a reliquary chapel and a burial place for its founder. The central point of the chapel is the reliquary reredos,placed in the southern arcade in 1734. On the altar mensa there is a sarcophagus with visors and silver applications with the relics of St. Theodore of Amasea. It is accompanied by numerous relics of various saints and Agnus Dei of wax placed in black, wooden, glass reliquaries, richly decorated with trimmed silver applications. Their silver fittings and decorations were made in the years 1730 – 1743 by a goldsmith from Olsztyn – Jan Krzysztof Geese (†1761) and Samuel Grewe (1712 – 1750), a goldsmith from Królewiec. The entire interior of the chapel is covered with frescoes made around 1735 by Maciej Jan Meyer (Matthias Johann Meyer) from Lidzbark Warmiński. The artist decorated the pilasters, friezes and panelsof the chapel’s walls with forms of marbling and regency ornamentation. In the corners of the chapel there are four pairs of pilasters. For every pair, between the pilasters, there are medallions with busts of saints. Additionally, in the arcade above the entrance to the oratory, Meyer portrayed a monumental Vision of St. Theodore of Amasea. In the arches of the arcades, hepresented personifications of eight blessings, painted in the en grisaille technique. Finally, in the the dome of the chapel one can admire adoration of the Holy Trinity and the Holy Cross by the inhabitants of Heaven, led by the Assumed Virgin Mary. The painting decoration of Szembek Chapel, rich in ideological content, is an early example of Polish quadrature illusionist painting that draws abundantly from the Italian painting tradition inspired by Andrea Pozzo (1642 – 1709). Educated in Italy, Meyer, while composing the dome decorations, drew inspiration from frescoes from the years 1664 – 1665 by Pietro Berrettini da Cortona in the dome of Santa Maria in Valicella in Rome. In case of the arragmenet of the painted medallions with busts that can be found in the lower part of the chapel, Meyer was influenced bya solution used in the side axes of the main altar from the years 1699 – 1700 in the Church of the Holy Cross in Warsaw funded by Meyer’s patron, Bishop Teodor Potocki, a direct predecessor of Bishop Szembek of Warmia.

PL

Z fundacji biskupa warmińskiego Krzysztofa Andrzeja Jana Szembeka ze Słupowa (1680 – 1740), biskupa na Warmii w latach 1724 – 1740 przy katedrze we Fromborku powstała kaplica pw. Najświętszego Salwatora i św. Teodora Męczennika (Teodora z Amazji), zwana szembekowską. Oratorium stanowi przykład centralnej budowli kopułowej. Powstała jako kaplica relikwiarzowa oraz miejsce pochówku swojego fundatora. Punkt centralny kaplicy stanowi retabulum relikwiarzowe, ustawione w 1734 roku w arkadzie południowej. Na mensie ołtarza ustawiono sarkofag z wizjerami oraz srebrnymi aplikacjami z relikwiami św. Teodora z Amazji. Towarzyszą mu liczne relikwie różnych świętych oraz woskowe agnuski umieszczone w czarnych, drewnianych, przeszklonych relikwiarzach, bogato zdobionych srebrnymi, trybowanymi aplikacjami. Ich srebrne okucia i zdobienia wykonali w latach ok. 1730 – 1743 złotnik olsztyński Jan Krzysztof Geese (†1761) oraz czynny w Królewcu w latach 1712 – 1750 Samuel Grewe. Całość wnętrza kaplicy pokrywają freski wykonane ok. 1735 roku przez Macieja Jana Meyera (Matthiasa Johanna Meyera) z Lidzbarka Warmińskiego. Artysta pilastry, fryzy i płyciny ścian kaplicy ozdobił dekoracjami w formie marmoryzacji i regencyjnej ornamentyki. Pomiędzy czterema parami pilastrów artykułujących wnętrze oratorium przedstawiono w każdym pasie spiętrzone pionowo po cztery medaliony z popiersiami świętych. Dodatkowo w arkadzie nad wejściem do oratorium Meyer ukazał monumentalną Wizję św. Teodora z Amazji. Natomiast w przyłuczach arkad przedstawił personifikacje ośmiu błogosławieństw malowane w technice en grisaille. Z kolei w czaszy kopuły kaplicy wyobrażono adorację Trójcy Świętej oraz Krzyża Świętego przez mieszkańców Nieba, którym przewodzi wniebowzięta Najświętsza Maria Panna. Dekoracja malarska kaplicy Szembekowskiej, zawierająca bogate treści ideowe, stanowi wczesny przykład na ziemiach polski iluzjonistycznego malarstwa kwadraturowego obficie czerpiącego z włoskiej tradycji malarskiej zasilonej inspiracjami Andrea Pozzo (1642 – 1709). Wykształcony w Italii Meyer w komponowaniu dekoracji kopuły oparł się na freskach z lat 1664 – 1665 Pietro Berrettini da Cortona w kopule Santa Maria in Valicella w Rzymie. Natomiast układ malowanych medalionów z popiersiami w dolnej części kaplicy zaczerpnął z podobnego rozwiązania, jakie zastosowano w osiach bocznych ołtarza głównego z lat 1699 – 1700 w kościele Krzyża Świętego w Warszawie, ufundowanego przez mecenasa Meyera biskupa Teodora Potockiego, bezpośredniego poprzednika biskupa Szembeka na stolicy warmińskiej.

9

Wielkie formy muzyczne dedykowane św. Józefowi

71%

Towarek P.

Studia Elbląskie

|

2021

|

vol. 22

227-257

EN

The submitted article presents in outline the great musical forms dedicated to St Joseph.They developed in the Church especially in the 16th and 17th centuries with the increase ofthe cult and veneration towards the person of the Guardian of the Holy Family (1621, PopeGregory V). This applies to the proprium Missae (introits, alleluias, sequences, communions) as well as to the Baroque ordinarium Missae (Zelenka, Bassani, Zumaya) and litanies (Biber, Wagner, Biechteler, Eberlin, Lolli). The heyday of the latter is especially associated with the establishment of St Joseph as the patron saint of the Habsburg state and monarchy (1676).To the musical heritage connected with St Joseph belong also the oratorios of the Italian Baroque period (Cazzati, Colonna, Alberici, Perti, Corradini, Conte, Fischietti), especially the work of G. B. Pergolesi (La fenice sul rogo, ovvero La morte di San Giuseppe). Traces of musical references to St Joseph can also be found in the Classical (Haydn brothers, Albrechtsberger) and Romantic (Elsner, Ravanello) eras. Compositions dedicated to the Saint in the 20th and 21st centuries include masses (Peeters, Tinel, Krężołek, Kern, Korczak, Di Rocco) and oratorio works (Frisina, Golinski, Pałka, Schmid). They are important contemporary testimonies of transforming faith into culture (Pope John Paul II).

PL

Przedłożony artykuł prezentuje w zarysie wielkie formy muzyczne dedykowane św. Józefowi. Rozwinęły się one na gruncie kościelnym zwłaszcza w XVI i XVII w. wraz ze wzrostem kultu i czci wobec osoby Opiekuna św. Rodziny (1621 r., papież Grzegorz V). Dotyczy to proprium Missae (introity, alleluja, sekwencje, communiones) a także barokowego ordinarium Missae (Zelenka, Bassani, Zumaya) oraz litanii (Biber, Wagner, Biechteler, Eberlin, Lolli). Rozkwit tych ostatnich związany jest zwłaszcza z ustanowieniem św. Józefa patronem państwa i monarchii habsburskiej (1676). Do muzycznego dziedzictwa związanego ze św. Józefem należą też oratoria okresu włoskiego baroku (Cazzati, Colonna, Alberici, Perti, Corradini, Conte, Fischietti), a zwłaszcza dzieło G. B. Pergolesiego (La fenice sul rogo, ovvero La morte di San Giuseppe). Ślady muzycznych odniesień do osoby św. Józefa odnajdujemy też w epoce klasycyzmu (bracia Haydn, Albrechtsberger), a także romantyzmu (Elsner, Ravanello). Do kompozycji dedykowanych świętemu w XX oraz XXI w. należą msze (Peeters, Tinel, Krężołek, Kern, Korczak, Di Rocco) oraz dzieła oratoryjne (Frisina, Goliński, Pałka, Schmid). Są one współczesnym świadectwem przekuwania wiary na kulturę (papież Jan Paweł II).

10

Dom bez muzyki jest jak ciało bez duszy

71%

Balawander M.

Musica Ecclesiastica

|

2018

|

issue 13

59-73

PL

Celem artykułu jest opisanie roli oraz wartości muzyki w systemie wychowawczym św. Jana Bosko. W artykule przedstawiono życie oraz działalność wychowawczą, jak również system uprzedzający ks. Jana Bosko. Omówiono jego młodość, kapłaństwo oraz pracę wychowawczą i podstawy jego systemu wychowawczego. Opisane zostały początki szkolnictwa salezjańskiego w Polsce, działalność Salezjańskiej Szkoły Organowej w Przemyślu oraz salezjańskich ośrodków muzycznych w Polsce.

EN

The purpose of the article is to describe the role and value of music in the educational system of S. John Bosco. The article presents life and educational activity as well as the pre-emptive system of Fr. John Bosco. His youth, priesthood and educational work were discussed, as well as the foundations of his educational system. The beginnings of Salesian education in Poland, the activity of the Salesian Organ School in Przemyśl and the Salesian Music Centers in Poland have been described.

11

Znaczenie inspiracji religijnej w muzyce

63%

Garnczarski S.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2013

|

vol. 32

|

issue 2

EN

The issue of religious inspiration in the music is complex and multifaceted, rooted in the vast area of faith (internal, deeply personal) and art. In the present study was undertaken reflection on two kinds of inspiration: biblical, liturgical or religious text in general and sacred music motives and precisely liturgical.First, a significant source of inspiration is own singing of the Catholic Church – Gregorian chant, which in the Middle Ages was the main stream of sacred music, and became a source of development of polyphony, as its cantus firmus. Culmination of the polyphony development was the work of P. Palestrina. From the religious inspiration drew the composers of all eras in the history of music. In the Baroque period developed next to a popular mass such forms as oratory, its particular variant – passion and cantata. Also the form of instrumental music, especially organ (J.S. Bach, J.F. Handel). In the classicism religious music formed mainly three Viennese classicists: J. Haydn, W.A. Mozart and L. van Beethoven. Composed by them religious music bears the features of instrumental music of the period, as well as signs of secular vocal and instrumental music. The composers of the Romantic period are fulfilled in the form of a classical type of cantata mass or a symphony mass. In Poland in the field of religious music marked S. Moniuszko. Nowadays, the example of the composer inspired by religious contents is Krakow composer J. Łuciuk, forming based on Gregorian chant, biblical and liturgical texts, inspired by the person and the pontificate of John Paul II and the Marian theme. He confirms this, saying, “Poetry and literature, as faith and prayer, are inextricably linked with what I write. Always important and inspiring was the reflection associated with the reading of Scripture, liturgical texts, lives of the saints and papal documents”.

PL

The issue of religious inspiration in the music is complex and multifaceted, rooted in the vast area of faith (internal, deeply personal) and art. In the present study was undertaken reflection on two kinds of inspiration: biblical, liturgical or religious text in general and sacred music motives and precisely liturgical.First, a significant source of inspiration is own singing of the Catholic Church – Gregorian chant, which in the Middle Ages was the main stream of sacred music, and became a source of development of polyphony, as its cantus firmus. Culmination of the polyphony development was the work of P. Palestrina. From the religious inspiration drew the composers of all eras in the history of music. In the Baroque period developed next to a popular mass such forms as oratory, its particular variant – passion and cantata. Also the form of instrumental music, especially organ (J.S. Bach, J.F. Handel). In the classicism religious music formed mainly three Viennese classicists: J. Haydn, W.A. Mozart and L. van Beethoven. Composed by them religious music bears the features of instrumental music of the period, as well as signs of secular vocal and instrumental music. The composers of the Romantic period are fulfilled in the form of a classical type of cantata mass or a symphony mass. In Poland in the field of religious music marked S. Moniuszko. Nowadays, the example of the composer inspired by religious contents is Krakow composer J. Łuciuk, forming based on Gregorian chant, biblical and liturgical texts, inspired by the person and the pontificate of John Paul II and the Marian theme. He confirms this, saying, “Poetry and literature, as faith and prayer, are inextricably linked with what I write. Always important and inspiring was the reflection associated with the reading of Scripture, liturgical texts, lives of the saints and papal documents”.

12

Oratorium w Rzymie od XVII do XVIII wieku

54%

Smolarek D.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2012

|

vol. 65

|

issue 1

EN

The new vocal-instrumental music type that actively bloomed in the period of baroque came into being partly by the activity of Saint Philip Neri. He organized services associated with singing laudi in a building specially intended for that purpose - named in Italian oratorio. Primarily the term “oratorio”, meant a prayer space, later was related to non-liturgical and musical services that were performed there. Laudi spirituali were gradually replaced with madrigali spirituali and motetti concertati that often had the character of dialog singing. From these forms in the first half of XVII century formed two types of oratorios: folk (oratorio volgare) and latin (oratorio latino). The content of compositions was non-liturgical religious text that was inspired by the Bible featured: histories of Old Testament, figures, New Testament events and parables, and also allegoric dialogs between Christ and a Christian soul. The singers in oratorio were accompanied by orchestra (often choir) performed particular dramatic roles and did not use means of actor playing. Oratorio as a carrier of religious content served liturgy and became its certain fulfillment.

PL

Do powstania nowego wokalno-instrumentalnego gatunku muzycznego, który bujnie rozkwitał w okresie baroku, przyczyniła się działalność rzymskiego kapłana św. Filipa Neriego. W specjalnie na ten cel przeznaczonym budynku – zwanym w języku włoskim oratorio – organizował nabożeństwa połączone ze śpiewaniem laud. Pojęcie „oratorium”, pierwotnie oznaczające pomieszczenie modlitewne, odnoszono później do nieliturgicznych i muzycznych nabożeństw, które tam odprawiano. Laudi spiritualistopniowo zastąpione przez madrigali spirituali i motetti concertati posiadały często charakter śpiewów dialogowanych. Z tych form, w I połowie XVII wieku wykształciły się dwa typy oratorium: ludowe (oratorio volgare) i łacińskie (oratorio latino). Treścią kompozycji był nieliturgiczny tekst religijny, który czerpiąc inspiracje z Biblii, przedstawiał: starotestamentalne historie i postaci, nowotestamentalne wydarzenia i przypowieści, a także alegoryczne dialogi pomiędzy Chrystusem i duszą chrześcijanina. W oratorium, śpiewacy, którym towarzyszyła orkiestra (a niekiedy chór), wykonując określone role dramatu, nie korzystali ze środków gry aktorskiej. Oratorium jako nośnik treści religijnej służyło liturgii i stawało się jej dopełnieniem.

Refine search results

Pavol Krška (1949) – A Slovak Composer of Sacred Music

Działalność oratoryjna salezjanów w okresie międzywojennym

Gorzkie żale jako forma oratoryjna na przykładzie kompozycji Kazimierza Garbusińskiego

SALEZJANIE W POSZUKIWANIU ODPOWIEDZI NA WSPÓŁCZESNE WYZWANIA W POLSCE

Building Czech cultural life: the music department of the Artists’ Society in the first decade of its existence

Salezjańska tożsamość oratoriów w świetle ich struktury organizacyjno-prawnej w Inspektorii św. Stanisława Kostki

La congregation de l’Oratoire de Jésus de France connait-elle la crise ? Approche multiscalaire (1650–1700)

Kaplica biskupa Krzysztofa Andrzeja Jana Szembeka we Fromborku i jej dekoracja malarska z pierwszej połowy XVIII wieku

Wielkie formy muzyczne dedykowane św. Józefowi

Dom bez muzyki jest jak ciało bez duszy

Znaczenie inspiracji religijnej w muzyce

Oratorium w Rzymie od XVII do XVIII wieku