Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  ordinary legislative procedure
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Being a specific intemational organization, the European Union enjoys a particularly extensive range of powers, while the laws enacted within its framework have legał conseąuences not only for EU member states, but their citizens as well. Understood in this manner, the 'sovereign activity’ of the EU has an extensive scope. This study is focused on issues related to the naturę of the legitimization of the EU’s authority as concems its procedural and institutional aspects. The issues of who institutionally wields power at EU level and what relations occur between the ‘ camera’ of EU authority, as well as whether the decision-making processes and the scope of individual institutions in this matter might be perceived as factors legitimizing the European Union’s democratic character, are discussed from the point of view of the institutional and procedural aspects of decision-making at EU level. Key issues pertaining to the topics of EU authority, institutional actors and decision-making processes within the European Union are indicated.
PL
Unia Europejska jako specyficzna organizacja międzynarodowa dysponuje szczególnie szerokim zakresem kompetencji zaś stanowione w jej ramach akty wiążące wywołują skutki prawne nie tylko względem państw członkowskich, lecz również wobec ich obywateli. Rozumiana w ten sposób „działalność władcza” UE ma zatem szeroki wymiar. Niniejsze opracowanie koncentruje się wokół zagadnień związanych z charakterem legitymizacji władzy UE w świetle aspektów proceduralno- instytucjonalnych. Kto, w wymiarze instytucjonalnym, piastuje władzę na szczeblu unijnym, jakie relacje zachodzą między „nosicielami” unijnej władzy i czy konstrukcja procesów decyzyjnych w UE wraz z zakresem partycypacji poszczególnych instytucji w tej materii może być postrzegana jako czynnik legitymizujący Unię „w kierunku” demokracji? Problemy te zostaną omówione przez pryzmat instytucjonalnych i proceduralnych aspektów podejmowania decyzji na szczeblu unijnym. Zaznaczone i zasygnalizowane zostaną wątki kluczowe w odniesieniu do kwestii: unijnej władzy, aktorów instytucjonalnych oraz procesów podejmowania decyzji w ramach Unii Europejskiej.
PL
Celem artykułu jest identyfikacja warunków i technik negocjacyjnych, które wpływają na sukces poprawek Parlamentu Europejskiego w zwykłej procedurze ustawodawczej. W pierwszym kroku postawiono hipotezy dotyczące wpływu określonych czynników na skuteczność postulatów PE. Następnie zweryfikowano je za pomocą regresji logistycznej. Analiza empiryczna wykazała, że jeśli Parlament Europejski chce zwiększyć skuteczność swoich poprawek w zwykłej procedurze ustawodawczej, powinien podejmować siedem działań. Po pierwsze, łączyć kilka projektów w pakiet. Po drugie, formułować swoje postulaty w taki sposób, aby uzyskać dla nich poparcie ze strony Komisji. Po trzecie, negocjować projekty legislacyjne w trialogach. Po czwarte, prezentować w negocjacjach spójne stanowisko, czyli zgłaszać poprawki popierane przez znaczną większość posłów. Po piąte, przeciągać negocjacje na okres bliski końca kadencji PE. Po szóste, desygnować na sprawozdawcę projektu posła, który pochodzi z kraju pełniącego w tym samym czasie funkcję prezydencji w Radzie. Po siódme, prowadzić negocjacje z Radą w okresie, gdy państwo pełniące prezydencję jest bardzo zapracowane.
EN
The purpose of the article is to identify the conditions that affect the success of the European Parliament’s amendments in the ordinary legislative procedure. In the first step, hypotheses were delineated predicting the impact of specific factors on the effectiveness of EP demands. Subsequently, they were verified using the logistic regression. The results revealed that the EP is more likely to be successful in this procedure if it takes seven actions. First, it bundles several legislative proposals in one package. Second, it persuades the European Commission to support its amendments. Third, it negotiates the legislative proposals in trilogues. Fourth, it is cohesive during negotiations. Fifth, it prolongs negotiations with the Council until the end of parliamentary term. Sixth, it designates a rapporteur from a country acting at the same time as the Council Presidency. Seventh, it negotiates with the Council when the Presidency legislative workload is high.
PL
The purpose of the article is to analyse the cases of contestation of decisions in the Council of the European Union during voting on legislative acts in the ordinary legislative procedure, in the period 2009–2014. In the first step, two research hypotheses were delineated. The first one assumed the dominance of the coalition culture in voting, the second one assumed the opposite, the dominance of the culture of consensus. In addition, two further hypotheses were delineated which assumed conflicts in the European Union between the countries of the north and south and between the “old” vs. “new” Union. In order to verify the hypotheses, a multidimensional scaling technique was applied. Empirical analysis confirmed that the dominant culture of voting is the culture of consensus. Despite this, several countries strongly emphasised their separate positions, trying to form coalitions. Moreover, conflicts between the north and south Europe and the “new” and “old” Union were not confirmed. Celem artykułu jest analiza przypadków kontestacji decyzji w Radzie Unii Europejskiej podczas głosowania nad aktami legislacyjnymi w zwykłej procedurze ustawodawczej, w latach 2009–2014. W pierwszym kroku postawiono dwie hipotezy badawcze. Pierwsza zakładała dominację kultury koalicyjności w głosowaniach, druga zaś odwrotnie – dominację kultury konsensusu. Dodatkowo postawiono dwie hipotezy zakładające istnienie konfliktów w Unii Europejskiej między państwami północy i południa oraz „starej” i „nowej” Unii. W celu weryfikacji hipotez zastosowano technikę skalowania wielowymiarowego. Analiza empiryczna wykazała, że dominującą kulturą głosowania jest kultura konsensusu. Pomimo tego, kilka państw zdecydowanie podkreślało swoje odrębne stanowiska, próbując tworzyć koalicje kontestujące. Ponadto nie potwierdzono hipotezy zakładającej istnienie konfliktów między państwami z północy i południa Europy oraz z „nowej” i „starej” Unii.
PL
Celem artykułu jest analiza przypadków kontestacji decyzji w Radzie Unii Europejskiej podczas głosowania nad aktami legislacyjnymi w zwykłej procedurze ustawodawczej, w okresie 2009–2014. W pierwszym kroku postawiono dwie hipotezy badawcze. Pierwsza zakładała dominację kultury koalicyjności w głosowaniach, druga zakładała odwrotnie, dominację kultury konsensusu. Dodatkowo postawiono dwie hipotezy zakładające istnienie konfliktów w Unii Europejskiej pomiędzy państwami północy i południa oraz „starej” i „nowej” Unii. W celu weryfikacji hipotez zastosowano technikę skalowania wielowymiarowego. Analiza empiryczna wykazała, że dominującą kulturą głosowania jest kultura konsensusu. Pomimo tego, kilka państw zdecydowanie podkreślało swoje odrębne stanowiska, próbując tworzyć koalicje kontestujące. Ponadto, nie potwierdziły się konflikty pomiędzy państwami z północy i południa Europy oraz z „nowej” i „starej” Unii.
EN
The purpose of the article is to analyse the cases of contestation of decisions in the Council of the European Union during voting on legislative acts in the ordinary legislative procedure, in the period 2009–2014. In the first step, two research hypotheses were delineated. The first one assumed the dominance of the coalition culture in voting, the second one assumed the opposite, the dominance of the culture of consensus. In addition, two further hypotheses were delineated which assumed conflicts in the European Union between the countries of the north and south and between the “old” vs. “new” Union. In order to verify the hypotheses, a multidimensional scaling technique was applied. Empirical analysis confirmed that the dominant culture of voting is the culture of consensus. Despite this, several countries strongly emphasised their separate positions, trying to form coalitions. Moreover, conflicts between the north and south Europe and the “new” and “old” Union were not confirmed.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.