Search results

1

Mądrość i dobro świata

100%

Niekricz A., Pilecki K.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2012

|

issue 1 (34)

14-15

PL

Rosyjski historyk wspomina założyciela Muzeum Karaimskiego i szykany, jakie dotknęły go po wojnie

2

Seraja Szapszał i jego wkład w polską orientalistykę

80%

Pawelec M.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2012

|

issue 1 (34)

4-8

PL

Przybywając do Polski, był badaczem o ugruntowanej już pozycji i znaczącym dorobku. Znalazł tu optymalne warunki do rozwoju swych badań turkologicznych.

3

Zagadka Szapszała

80%

Fiedorow G., Pilecki K.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2012

|

issue 1 (34)

10-13

PL

-

4

Sprostowanie niektórych tłumaczeń z tureckiego ws. Nowy przekład dziejopisów tureckich Ignacego Pietraszewskiego – pomiędzy recenzją a translacją

51%

Klimek-Grądzka J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

|

2018

|

issue 13

32-41

EN

Subject to analysis in this article is the genre status of Ignacy Pietraszewski’s works commenting upon Collectanea by Józef Sękowski. The former work by Pietraszewski is a press edition of Sprostowania niektórych tłumaczeń z tureckiego [Corrections of Some Translations from Turkish] (1845), while the latter is an expanded, book edition of Corrections…, entitled Nowy przekład dziejopisów tureckich [A New Translation of Turkish History Writers] (1846). A research question asked in the article is to what extent Pietraszewski’s comments on Sękowski oeuvre is a case of translation or a case of translation criticism. Drawing upon the stylistic features of both works by Pietraszewski, their evaluative and judgmental lexis and their dialogical nature, the author decided that these works are critical reviews of Sękowski’s Collectanea. The reviews display an ostesibly marked polemical aspect. They contain evaluation of the target text and they mark a breach of the text-type canon by incorporating a didactic component.

5

Maciej Musa Konopacki i jego korespondencja

51%

Berger R.

Nurt SVD

|

2017

|

issue 2

26-42

PL

Maciej Musa Konopacki, polski Tatar, muzułmanin, publicysta, działacz społeczny, orędownik zbliżenia chrześcijaństwa i islamu, w swojej działalności popularyzującej historię polskich Tatarów prowadził bogatą korespondencję z ludźmi Kościoła, nauki i sztuki, a także wieloma swoimi pobratymcami, ze zwykłymi ludźmi zainteresowanymi historią Tatarów na ziemiach polskich, szukającymi swoich tatarskich korzeni. Zapytany, dlaczego pisał tyle listów, dlaczego poświęcał im tak wiele czasu i uwagi, Konopacki odpowiada, że chciał w ten sposób uwiarygodnić Tatarów w polskim społeczeństwie, a zarazem przywrócić im tożsamość, którą według niego zatracali. Starał się zainteresować historią Tatarów na ziemiach polskich ludzi różnych dziedzin nauki i kultury.

EN

Maciej Musa Konopacki was Polish Tatar, Muslim, writer, social activist and campaigner for the Christian and Muslim rapprochement. In his popularization of the history of the Polish Tatars he led extensive correspondence with representatives of the Church, scholars and artists, as well as his co-religionists and ordinary people, interested in the Polish-Tatar history, or searching for their Tatar roots. Asked for reasons for his letter writing activities, Konopacki would reply he wanted to validate Tatars in the Polish society and restore their lost identity. He seeked people acknowledging their Tatar descend, and worked to attract interest in Tatars’ history among scholars and artists.

6

Humanistyka uniwersytecka w Warszawie dawno temu, coraz dawniej... Rec.: Joanna Schiller-Walicka, Nauki humanistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pierwsze stulecie 1816–1915. – Nauki humanistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Drugie stulecie 1915–2016. Warszawa 2020. „Monumenta Universitatis Varsoviensis. 1816–2016”

36%

Kula M.

Pamiętnik Literacki

|

2022

|

vol. 113

|

issue 1

241-251

PL

Esej napisany na marginesie dwóch tomów, poświęconych humanistyce w serii książek opublikowanych na jubileusz 200-lecia Uniwersytetu Warszawskiego. Autor eseju dyskutuje zagadnienia poruszane w artykułach i wywiadach z profesorami, jakie zostały zawarte w obu tomach. W szczególności interesuje go kształtowanie się refleksji naukowej jako odrębnej formy myślenia, a także długie trwanie niektórych zagadnień w nauce oraz zmniejszanie się wagi innych. Zajmuje go rola Uniwersytetu Warszawskiego jako, z jednej strony, wykorzystywanego przez Rosję narzędzia rusyfikacji Polski, a z drugiej – miejsce uczelni w polskim życiu narodowym. Skupia uwagę także na uwarunkowaniu uprawiania nauki przez okoliczności, wśród których żyli naukowcy oraz funkcjonował Uniwersytet, wręcz przez kontekst polityczny. Wszystkie te sprawy znajdowały odbicie w ukształtowaniu się poszczególnych dyscyplin naukowych, uprawianych na uczelni. Przegląd owych dyscyplin jako pól badawczych oraz dydaktycznych jest samoistną wartością omawianych tomów.

EN

The essay is written on the margin of two volumes devoted to the humanities in a series of books published to commemorate the 200 Years of the University of Warsaw. The author discusses the issues placed in the articles and interviews with professors that both volumes contain. His special interest is placed on the shaping of scientific reflection as a separate discipline of thinking, as well as on longevity of some issues and on lessening the importance of other ones. He is preoccupied with the role of the University of Warsaw as, on the one hand, a tool used by the Russians in Poland’s Russification and, on the other hand, with the place of the university in national life. He also focuses his attention on the conditions of conducting studies in the circumstances the scholars experienced and the university’s functioning against the political context. Each of the aforementioned matters reflected the expansion of individual academic disciplines developed at the university. A review of the disciplines as research and didactic fields is intrinsic value of the volumes in question.

7

Esej sinologiczny o Norwidzie

31%

Komorowska A.

Studia Norwidiana

|

2011

|

vol. 29

269-282

EN

The review is an attempt at defining the genre of Krzysztof Andrzej Jeżewski's book Cyprian Norwid a myśl i poetyka Kraju Środka (Cyprian Norwid versus the thought and poetics of China). By referring to the disproportions between Norwidian and oriental contexts, as well as to numerous loose reflections, apparently reminding scientific conclusions, the text goes towards the ultimate suggestion to understand the work as an essay – in its first part, and as a collection of interpretative impressions – in the second one. Special attention is paid to those issues that in Norwid's work probably come from other sources (e.g. patristic), and are shown as ones taken from, or at least compatible with the spirit of Orient.

Refine search results

3 Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

1 Nurt SVD

1 Pamiętnik Literacki

1 Studia Norwidiana

2 Pilecki K.

1 Berger R.

1 Fiedorow G.

1 Klimek-Grądzka J.

1 Komorowska A.

1 Kula M.

1 Niekricz A.

1 Pawelec M.

1 2022

1 2020

1 2018

1 2017

3 2012

Mądrość i dobro świata

Seraja Szapszał i jego wkład w polską orientalistykę

Zagadka Szapszała

Sprostowanie niektórych tłumaczeń z tureckiego ws. Nowy przekład dziejopisów tureckich Ignacego Pietraszewskiego – pomiędzy recenzją a translacją

Maciej Musa Konopacki i jego korespondencja

Esej sinologiczny o Norwidzie