Search results

1

Judgment, Imagination and Bildung

100%

Savage R. W. H.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2015

|

vol. 18

25-40

EN

Pedagogical practices that cultivate the capacities for individuals to think and to reason for themselves play a critical part in promoting the individual’s participation in democratic politics. Political deliberation and public decisions that give the will to live together its direction depend on the abilities of citizens to engage critically with the issues and challenges that threaten the common good. In this article, I argue that the kind of cultural knowledge that a liberal arts education traditionally entails also contributes to the individuals’ self-formation. The semantic complexity of the concept of Bildung bears out this connection between the cultivation of one’s aptitudes and the power to exercise one’s own judgment. This power in turn highlights the role played by imagination in reforming or revolutionizing praxis. In this regard, the experiences afforded by music, literature, cinema, theater and works of art teach us to be open to new ways of thinking, feeling and acting. Similarly, the schooling in phronesis that supports the development of the individual’s autonomy is at the same time a cultural good and a pedagogical obligation.

PL

Działania pedagogiczne, skoncentrowane na pielęgnowaniu u jednostek władz związanych z myśleniem i rozumowaniem, odgrywają istotną rolę w promowaniu udziału tychże jednostek w demokratycznym życiu politycznym. Polityczne myślenie i wspólne decyzje, które wyznaczają kierunek rozwoju, zależą od zdolności poszczególnych obywateli do krytycznego zaangażowania się w sprawy i wyzwania godzące we wspólne dobro. W powyższym artykule wykazuję, że wiedza kulturowa, tradycyjnie przekazywana przez dyscypliny humanistyczne, również przyczynia się do kształtowania przez jednostkę samej siebie. Semantyczna złożoność pojęcia Bildung potwierdza związek pomiędzy rozwijaniem własnych uzdolnień i ćwiczeniem swojej władzy sądzenia. Ta władza z kolei podkreśla rolę, jaką odgrywa wyobraźnia w reformowaniu i rewolucjonizowaniu praktyki. Dlatego też doświadczenia zyskiwane dzięki muzyce, literaturze, kinu, teatrowi i dziełom sztuki uczą nas otwartości na nowe sposoby myślenia, odczuwania i działania. Podobnie nauczanie w ramach fronesis, wspierające rozwój autonomii jednostki, jest zarazem kulturowym dobrem i wymogiem pedagogicznym.

2

Hermeneutics of the Educational Process: Bildung as Collective Intentionality

100%

Forlin F.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2015

|

vol. 18

41-58

EN

In this essay I try to put in dialogue the philosophy of education present in the work and thought of Wilhelm von Humboldt with the reflection on the social agency and collective intentionality as presented in some of the most recent studies of social ontology, especially in reference to the work of Michael Bratman and Raimo Tuomela. My analysis intends to meet the objects of the research of von Humboldt on education and those of Bratman and Tuomela on acting collectively in order to answer the following questions: (1) can the educational process be studied and analyzed as a form of a collective action? (2) if so, what kind of team reasoning and what kind of planning does the educational process require to be successful?

PL

W powyższym tekście próbuję zestawić filozofię edukacji obecną w pracach i poglądach Wilhelma von Humboldta z refleksją na temat działania społecznego i kolektywnej intencjonalności, właściwą dla niektórych najnowszych prac z dziedziny ontologii społecznej, zwłaszcza dla dzieł Michaela Bratmana i Raimo Tuomeli. W swojej analizie staram się skoncentrować na badaniach Humboldta dotyczących edukacji oraz na dociekaniach Bratmana i Tuomeli nad kolektywnym działaniem, by odpowiedzieć na następujące pytania: (1) czy proces edukacyjny może być badany i analizowany jako forma zbiorowego działania? (2) a jeśli tak, to jakie sposoby zespołowego rozwiązywania problemów oraz jakie sposoby planowania są skuteczne w procesie edukacyjnym?

3

Rozum myślący w służbie woli

80%

Kiełbasa J.

Roczniki Filozoficzne

|

2017

|

vol. 65

|

issue 3

99-125

PL

Punktem wyjścia artykułu jest rozważanie i konfrontowanie ze sobą różnych znaczeń terminu „wola”, formułowanych i dyskutowanych w XII-wiecznej antropologii. Znaczna część tych historycznych dociekań poświęcona jest takim zagadnieniom, jak charakterystyka i specyfika działania ludzkiej woli, jej odniesienie do całej dziedziny pragnienia (w szczególności do pożądania zmysłowego), zwłaszcza zaś wzajemne funkcjonalne i hierarchiczne relacje między wolą a rozumem jako władzą poznawczą. Na podstawie porównawczej i krytycznej analizy tekstów źródłowych z epoki (w tym dzieł Anzelma z Canterbury, Bernarda z Clairvaux, Hugona ze Św. Wiktora oraz ważniejszych zbiorów sentencji znanych i nieznanych autorów) autor artykułu bada poglądy tych i innych ówczesnych myślicieli na temat przynależności woli do sfery racjonalności w człowieku, udziału intelektu w jej wyborach i decyzjach z jednej strony, a zarazem jej autonomii i możliwości samoporuszania się z drugiej. Swoje badanie koncentruje na tym, w jaki sposób XII-wieczni myśliciele próbują wyjaśnić fenomen wolnego wyboru czy też wolnej decyzji i odpowiedzieć na pytania dotyczące właściwego podmiotu, źródła, przyczyny sprawczej bądź koniecznego i wystarczającego warunku ludzkiej wolności. Czyni to w kontekście średniowiecznych dyskusji i sporów między woluntaryzmem i intelektualizmem antropologicznym.

EN

A starting point of this paper is a consideration and confrontation of the various meanings of the term “will” formulated and discussed in twelfth century anthropology. A significant part of this historical research is devoted to such issues as the characteristics and specific activity of the human will, its relation to the whole domain of the desire, particularly that of the sensual desire, and especially the mutual—functional and hierarchical—relationship between will and reason as the cognitive faculty. On the ground of the critical and comparative analysis of the text-sources (including the works of Anselm of Canterbury, Bernard of Clairvaux, Hugh of Saint-Victor, as well as the collections of sentences of known and unknown authors), author of the paper explores the views of just mentionnned and other thinkers of this time on the belonging of the will to the domain of human rationality, on the participation of the intellect in the will’s decisions and choices, one the one hand, and on will’s autonomy and its possibility of self-moving, on the other. He focuses his scrutiny on how the twelfth century thinkers try to explicate a phenomenon of free choice or free decision and to answer to a questions concerning a proper subject, source, efficient cause or necessary and sufficient condition of the human freedom in the context of the medieval disputes between voluntarism and intellectualism in the domain of anthropology.

4

The Analytical Thomist And The Paradoxical Aquinas: Some Reflections On Kerr’s Aquinas’s Way To God

80%

Knasas J. F. X.

Roczniki Filozoficzne

|

2019

|

vol. 67

|

issue 4

71-88

EN

My article critically evaluates five key claims in Kerr’s interpretation of Aquinas’s De Ente et Essentia, ch. 4, proof for God. The claims are: (1) the absolutely considered essence is a second intention, or cognitional being; (2) à la John Wippel, the real distinction between essence and existence is known before the proof; (3) contra David Twetten, Aristotelian form is not self-actuating and so requires actus essendi; (4) the De Ente proof for God uses the Principle of Sufficient Reason; (5) an infinite regress must be eliminated before concluding to God. This author wonders if these questionable claims are traceable to the mindset of analytic philosophy which values precision and discreteness and so can fail to appreciate crucial paradoxes in Aquinas’s metaphysics.

PL

Artykuł krytycznie ocenia pięć kluczowych twierdzeń w interpretacji De ente et essentia (rozdz. IV, dowód na istnienie Boga), jakie proponuje Kerr. Twierdzenia te są następujące: 1) istota rozpatrywana sama w sobie jest wtórną intencją lub bytem poznającym; 2) twierdzenie à la John Wippel—realną różnicę między istotą oraz istnieniem poznajemy przed dowodem; 3) wbrew Davidowi Twettenowi Arystotelesowska forma nie jest samoaktualizująca się, domaga się zatem actus essendi; 4) dowód na istnienie Boga z De ente stosuje zasadę racji dostatecznej; 5) należy odrzucić nieskończony regres przed dojściem do istnienia Boga. Autor zastanawia się, czy wątpliwe twierdzenia związane są z nastawieniem filozofii analitycznej, która preferuje precyzję i tendencję do wyodrębniania, a zatem może nie doceniać istotne paradoksy metafizyki Akwinaty.

5

Legal Hermeneutics: The Text and Beyond

80%

Taylor G. H.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2015

|

vol. 18

81-96

EN

This paper discusses legal hermeneutics, the role of interpretation in law. My claim is that legal hermeneutics—and hermeneutics more generally—offers four larger insights. First, legal hermeneutics offers tools for a very sophisticated reading of a text; it allows us to discern more closely what is at work in the text. This discernment requires hermeneutic training in acts of judgment, an acumen that goes beyond the more formulaic and algorithmic resources of much contemporary education. Second, legal hermeneutics requires analysis of the interrelation between meaning and application over time. Often an existing rule cannot be applied mechanically to a new case; hermeneutics shows how the rule must be creatively extended. Third, legal hermeneutics emphasizes the quality of hearing: an attentiveness to the other that demonstrates the humanistic qualities of the law and of legal understanding. Fourth, legal hermeneutics aims to recover insights into human meaning in contrast to more reductive approaches that limit human aspiration to more confining values such as economics. Legal hermeneutics—and hermeneutics as a broader field—is a wager in favor of meaning.

PL

W artykule omawiana jest hermeneutyka prawnicza, czyli znaczenie interpretacji dla prawa. Staram się wykazać, że z hermeneutyką prawniczą – i hermeneutyką w ogóle – wiążą się cztery ważkie zadania. Po pierwsze, hermeneutyka prawnicza oferuje narzędzia do bardzo wyrafinowanego odczytywania tekstu; pozwala nam to na dokładniejsze rozróżnianie tego, co w tekście funkcjonuje. Rozróżnienie to wymaga doświadczenia w hermeneutycznym akcie sądzenia, czyli umiejętności wykraczającej poza utarte i schematyczne środki, w znacznej mierze cechujące współczesną edukację. Po drugie, hermeneutyka prawnicza wymaga analizy współzależności pomiędzy znaczeniem i zastosowaniem w płaszczyźnie czasowej. Często istniejąca reguła nie może zostać automatycznie zastosowana do nowego przypadku, hermeneutyka ukazuje zaś, jak ta reguła winna być twórczo rozszerzona. Po trzecie, hermeneutyka prawnicza podkreśla znaczenie słuchania: skupienie uwagi na drugiej osobie ukazuje humanistyczne wartości prawa i prawnej interpretacji. Po czwarte, hermeneutyka prawnicza ma na celu ponownie nadać ludzki wymiar dążeniom jednostki, inaczej niż inne, bardziej redukcjonistyczne stanowiska, ograniczające aspiracje człowieka do bardziej przyziemnych wartości, np. takich, które wiążą się z gospodarką. Hermeneutykę prawniczą – i hermeneutykę w szerszym rozumieniu – można traktować jako opowiedzenie się za sensem.

Refine search results

3 Studia Paedagogica Ignatiana

2 Roczniki Filozoficzne

1 2019

1 2017

3 2015

1 Forlin F.

1 Kiełbasa J.

1 Knasas J. F. X.

1 Savage R. W. H.

1 Taylor G. H.

Judgment, Imagination and Bildung

Hermeneutics of the Educational Process: Bildung as Collective Intentionality

Rozum myślący w służbie woli

The Analytical Thomist And The Paradoxical Aquinas: Some Reflections On Kerr’s Aquinas’s Way To God

Legal Hermeneutics: The Text and Beyond