Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: paper theatre

Sort By:

Limit search:

„Il teatrino di carta” (teatr papierowy) w „Lamparcie” Luchina Viscontiego

100%

Mich Z.

Kwartalnik Filmowy

2014

issue 87-88

179-196

Teatr papierowy jest zabawką i rodzajem domowego widowiska. Ze względu na technikę ta gra teatralna jest spowinowacona z teatrem lalek, zaś z uwagi na repertuar i rozwiązania inscenizacyjne – związana z teatrem dramatu i opery. Teatr papierowy przeżywał rozkwit w drugiej połowie XIX w. Bawili się nim m.in. Winston Churchill, Jean Cocteau, Orson Welles. Scena papierowa pojawiała się w obrazach filmowych Pedra Almodóvara, Ingmara Bergmana, Franca Zeffirellego, Terry’ego Gilliama, Agnieszki Holland jako fragment dekoracji, rekwizyt przywołujący dawne dni, zabawka albo wręcz jako „nośnik przesłania”. Przedmiotem niniejszego szkicu jest funkcja teatru papierowego w „Lamparcie” Luchina Viscontiego. W tekście jest też przedstawione znaczenie teatru publicznego i domowego „théâtre de société” dla formacji intelektualnej i duchowej zarówno Luchina Viscontiego, jak i Giuseppe Tomasiego, którego powieść „Lampart”/ „Gepard” stała się podstawą adaptacji filmowej.

Paper theatre is a kind of a toy and a form of home entertainment. Because of the technique, the theatrical toy is related to puppet theatre, and because of the repertoire and staging solutions – it is connected to the drama theatre and opera. Paper theatre flourished in the second half of the 19 th century. Among others Winston Churchill, Jean Cocteau, and Orson Welles played with it. The stage of a paper theatre appeared in films of Perdro Almodóvar, Ingmar Bergman, Franco Zeffirelli, Terry Gilliam and Agnieszka Holland as part of the decoration, a prop recalling the old days, a toy or a “carrier of the message”. The subject of this article is the function of paper theatre in Luchino Visconti’s "The Leopard”. The text also highlights the importance of public theatre and home "théâtre de société” for the intellectual and spiritual development of Luchino visconti and Giuseppe Tomasi, whose novel "The Leopard” became the basis of the film adaptation.

Kamishibai w edukacji regionalnej. Strategie tworzenia papierowego teatru przez przyszłych i obecnych nauczycieli.

67%

Kaliszewska-Henczel M.

Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce

2021

vol. 16

issue 1(59)

67-78

This text presents a way of using paper theatre in regional education. Derived from the Japanese tradition called kamishibai, the theatre is a combination of visual art and storytelling. The historical path it has followed to become rooted in the contemporary education (especially dedicated to preschool and early school children) is described in the first part of the article. Further considerations are related to the research which aimed at learning the strategy for creating paper theatres by teachers of Łódź schools and kindergartens, and by the students of the Faculty of Educational Sciences at the University of Łódź who specialize in early school and preschool education, and who are involved in the project: "Kamishibai in regional education" (organized by the Łódź Centre for Teacher Training and Practical Education). I analysed 62 projects (prepared in the form of charts and texts, or in the form of recorded films) that were made available by the participants on the Moodle and MS Teams platform. The applied research methods (analysis of documents and nondirective interview) allowed me to discuss the choice of literary material and the potential and limitations of the kamishibai method. Eventually, they made it possible for me to describe the strategy for designing paper theaters, which are to popularize contact with the art of the word of the Lodz region.

Niniejszy tekst traktuje o sposobie wykorzystania papierowego teatru w edukacji regionalnej. Wywodzące się z tradycji japońskiej kamishibai stanowi połączenie sztuki wizualnej i sztuki opowiadania. Historyczną drogę, którą przebyło, by zakorzenić się we współczesnej edukacji (w szczególności w działaniach skierowanych do dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym), opisuję w pierwszej części artykułu. Dalsze rozważania poświęcam badaniu, którego celem było poznanie strategii tworzenia papierowych teatrów przez nauczycieli łódzkich szkół i przedszkoli oraz studentów Wydziału Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego, specjalności edukacja wczesnoszkolna i wychowanie przedszkolne, zaangażowanych w projekt „Kamishibai w edukacji regionalnej” (organizowany przez Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego). Przedmiotem analiz uczyniłam 62 projekty (przygotowane w formie plansz i tekstu lub nagranych filmów) udostępnionych przez badanych na platformie Moodle oraz MS Teams. Zastosowane metody badawcze (analiza dokumentów oraz wywiad swobodny) pozwoliły na podjęcie rozważań na temat doboru tworzywa literackiego oraz potencjału i ograniczeń metody kamishibai. Ostatecznie doprowadziły mnie do opisu strategii projektowania papierowych teatrów, mających popularyzować obcowanie ze sztuką słowa regionu łódzkiego.

Refine search results

1 Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce

1 Kwartalnik Filmowy

1 2021

1 2014

1 Kaliszewska-Henczel M.

1 Mich Z.

Search results

„Il teatrino di carta” (teatr papierowy) w „Lamparcie” Luchina Viscontiego

Kamishibai w edukacji regionalnej. Strategie tworzenia papierowego teatru przez przyszłych i obecnych nauczycieli.