Search results

1

Międzynarodowa konferencja skansenowska w Sanoku

100%

Szurowa B.

Ochrona Zabytków

|

1978

|

issue 4

275-277

2

Problemy organizacji i lokalizacji skansenów na terenie województwa warszawskiego

63%

Jaśkiewicz J.

Ochrona Zabytków

|

1972

|

issue 3

215-219

EN

Discussing th e p ro b lem s re la tin g to o rg an iz a tio n and lo c a tio n of sk a n s e n -ty p e mu seum s in th e te r r ito ry of W a rs aw Voivodship th e a u th o r tu rn s much of his a tte n tio n to th e q u e stio n s co nnected w ith th e te rm s “m o n um e n t”, “re s e rv a tio n ”, “sk a n s e n ”, “o p e n -a ir m u se um ” th e rem in d in g an d discussing of whom may p ro v e h e lp fu l in e x p la in in g an d d e fin in g th e d ire c tio n in w h ich th e se a rch an d a ttem p ts should follow. All th e a fo re -m e n tio n e d te rm s m ay be considered as p ro p e r a n d w e ll-re a so n ed u n d e r d e fin ite conditions p ro vid ed , how ev e r, th a t th e “th em a tic lin e ” w ill be s tr ic tly m a rk ed . In p ro b lem s re la tin g to sk a n s e n -ty p e m u s eum s should p rim a rily be ta k e n into a c co u n t th e cla s sific a tio n of collections of ob je c ts belonging to th e c o u n try fo lk c u ltu ra l tr a d itio n , b a sed on e th n o g rap h ic stu d ie s whose re su lts in tu rn should p ro v id e a basis fo r d e te rm in in g th e ir o rg an iz a tio n a l forms. While selecting th e a n c ie n t bu ild in g s th e r e should p re f e ra b ly be selected not th e ex c ep tio n a l buildings or o b je c ts b u t r a th e r th o se ty p ic a l in v iew of sc ie n tific re s e a rc h c a rrie d o u t in a giv en are a . S e v e ra l sk a n s e n -ty p e museums w e re organized to r e p re s e n t a given region th ro u g h a collection of in d iv id u a l ty p e s of bu ild in g s s itu a te d acco rd in g to ex h ib itio n re q u irem e n ts . Thus, in acco rd an c e to u su a lly ad o p ted p ra c tic e , th e a re a is divided into th e re sp e c tiv e th em a tic se c to rs, th e access d esigned as a d a p te d to th e v ie wing, an d th e b u ild in g s loc a ted in su itab ly exposed site s w ith an organized visib ility . T h e a u th o r of th e p re s e n t considers w h e th e r th is sch em e m ay be fu lly accepted as one reaso n ed and w h e th e r “th e scientific su rv ey of an a r e a ” does not oblige to look a fte r o th e r solutions, a t th e same time q u o tin g n um e ro u s and d iffe rin g views on th e subject. When org an iz in g th e sk a n s e n -ty p e mu seums su ffic ien t c a re sh o u ld be devoted to p ro d u c in g th e “c lim a te ” of a re g io n which is to be ex h ib ite d and th is in tu r n is being connected w ith th e need to re co n s tru c t th e c h a ra c te r of sp a tia l lay o u t of an c ie n t b u ild in g g ro u p ings le ad in g to re co n s tru c tio n of th e o rig in a l villag e stru c tu re . I t should be b o rn e in min d th a t a s “an a rc h ite c tu ra l m o n um e n t” is to be considered n o t only an o b je c t alone b u t also its situ a tio n , i.e. sitin g w ith in a fa rm an d only th e connection w ith th e lay o u t of o th e r fa rm s could be tr e a te d as a re co n s tru c tio n of “s e ttlem e n t sch em e ”. According to th e a u th o r ’s view w h en organizing th e sk a n s e n -ty p e mu seums in c lu d in g th e sp a tia l systems of a region e ffo rts should be m ad e to tr a n s fe r e n tire a rc h ite c tu ra l g ro u p in g s a lth o u g h it may be ta k e n fo r g r a n ted th a t it will n o t be possible to m e e t th is r e q u ire m en t in a ll cases. To illu s tra te th e m e th o d en ab lin g to d e te rm in e th e lo catio n of sk a n s e n -ty p e mu seums in th e te r r ito ry of W a rsaw Voivodship w e re p re s e n ted th e re su lts of a s tu d y p re p a re d by th e In s titu te of Basic A rc h ite c tu ra l Development, Te ch n ic a l U n iv e rsity , W a rsaw w h e re a selectio n was made of m a te ria ls g a th e red in th e g iven a re a from th e v iew p o in t of th e ir ap p lic ab ility w ith in th e sk a n s en -ty p e museums. The location of th e selected ob je c ts of an c ie n t wood buildings by itse lf m a rk s th e lines fo r th e fu tu re p ro c ed u re s in seeking th e sites fo r location of sk an sen museums. I t should also be rem em b e red th a t mu seums of th a t k in d should not be situ a te d f a r from u su a l to u rin g ro u te s as th ey form a co n sid e rab le a ttra c tio n fo r both local an d fo re ig n to u rists. On th e basis of su rv ey s c a rrie d out a to u ris t m ap has been p re p a re d illu s tra tin g th e to u rin g volumes and p o te n tia litie s of re c re a tio n regions w ith in th e te r r ito ry of W a rsaw Voivodship in a period 1985— 2000 to g e th e r w ith p ro p o sa ls concerning th e fu tu re d ev e lo pm en t of to u rin g roads.

3

Olenderski park etnograficzny w Wielkiej Nieszawce – założenia i realizacja

63%

Tyczyńska E.

Muzealnictwo

|

2021

|

issue 62

97-107

PL

Najskuteczniejszą i najbardziej trwałą formą ochrony zabytkowego budownictwa wiejskiego w Polsce okazały się translokacje do muzeów typu skansenowskiego. Olenderski Park Etnograficzny w Wielkiej Nieszawce, będący oddziałem Muzeum Etnograficznego im. M. Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, otwarty został dla zwiedzających w 2018 r. i jest pierwszym muzeum na wolnym powietrzu w Polsce poświęconym w całości osadnictwu olenderskiemu i menonitom z Doliny Dolnej Wisły. Decyzję o jego lokalizacji podjęto w 2011 r., a prace nad budową realizowane były w kolejnych kilku latach. Poprzedziły je penetracje terenowe, dzięki którym wytypowanych zostało do translokacji sześć budynków mieszkalnych, gospodarczych i inwentarskich. Pochodzą one z XVIII i XIX w. i stanowią najcenniejsze, zachowane przykłady architektury związanej z osadnictwem olenderskim. Ich stan techniczny zastany w terenie był w większości katastrofalny, najczęściej na skutek braku stałej opieki lub niewłaściwego zabezpieczenia budynków. Dlatego translokacja ich na teren Parku była jedyną skuteczną formą zabezpieczenia i szansą na ich przetrwanie. Przenoszone na teren Parku obiekty – z uwagi na różnorodne konstrukcje, znaczne przebudowy na przestrzeni lat, różny stan zachowania – niosły wraz ze swoją historią nowe wyzwania natury konserwatorskiej i etnograficznej. Każda zresztą translokacja budynku to trudne zadanie konserwatorskie, to proces złożony i wieloetapowy, wymagający uczestnictwa w nim fachowców różnych profesji, a jego realizacja wykraczająca poza powszechnie znany „standard”, niesie ze sobą nowe zagadki i nowe problemy, które wymagają rozwiązywania na bieżąco. Niezwykle ważne jest odpowiednie podejście do zabytkowego budynku, podparte naukowymi podstawami, oparte na wiedzy, doświadczeniu i rzetelnie sporządzonej dokumentacji. Opisane w niniejszym artykule metody i sposoby rekonstrukcji przy translokacji budynków na teren Olenderskiego Parku Etnograficznego w Wielkiej Nieszawce prezentują najwyższe standardy muzealnictwa na wolnym powietrzu, dzięki którym podstawowa zasada konserwatorska, czyli zachowanie autentyzmu zabytku, a w ślad za tym jego wartości historycznej, zostały spełnione.

4

Koncepcja Olęderskiego Parku Etnograficznego w Wielkiej Nieszawce. Głos w dyskusji o roli skansenów w ochronie zabytków architektury drewnianej

51%

Prarat M.

Ochrona Zabytków

|

2013

|

issue 1-4

233-261

EN

This paper is devoted to the issue of wooden architecture protection in so called open-air museum. Unique form of certain buildings is closely related to their educational and expositional functions. In the museums attempts are frequently made to reconstruct the whole village cultural landscape in a given period of time. This aspect is often more important than the building history or the original materials maintenance. What is more, the conditions of rural architecture are worsening all the time. These factors contribute to the phenomenon of making copies of the buildings. The ideas of this kind are nowadays widely applied by a number of museums. The issue of creating a new museum as well as the attempts made to maintain original monuments has been analyzed on the examples of six conservation projects of the buildings earmarked to be transferred to Olęderski Park Etnograficzny (Haulander Ethnographic Park) in Wielka Nieszawka. These buildings are very much unique in terms of construction as well as spatial design. They were adjusted to the terrain conditions of the Vistula plains exposed to floods. This manner of building was typical of the Haulander colonization. Most of the most valuable buildings come from the 18th century. They will be removed and transferred to the reconstructed cultural landscape dated back to the beginning of the 20th century. Detailed architectural research enabled to establish the chronological boarders of the whole project. The most important features of the buildings were revealed through the analysis of the building materials, reconstruction and the final conceptual project. Three farm buildings will be inserted in the historical village landscape. These are: the one that includes staff rooms, cash desk and the exhibition dedicated to Protestantism; the one that shows impoverished single-building farm typical of the 18th century and the wealthy one that consists of arcade house, workers house, granary and the barn. The latter is to present the prosperous farm typical of the beginning of the 20th century. What is significant, the possibilities of reconstruction have been taken into consideration while preparing the area. That means the maintenance of the original substance (often in deteriorating conditions) was the most important in the project while the restoration work was limited. Translated by Karolina Pszczółkowska

5

Olender ethnographic park in Wielka Nieszawka: assumptions and implementation

45%

Tyczyńska E.

Muzealnictwo

|

2021

|

issue 62

30-40

PL

Najskuteczniejszą i najbardziej trwałą formą ochrony zabytkowego budownictwa wiejskiego w Polsce okazały się translokacje do muzeów typu skansenowskiego. Olenderski Park Etnograficzny w Wielkiej Nieszawce, będący oddziałem Muzeum Etnograficznego im. M. Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, otwarty został dla zwiedzających w 2018 r. i jest pierwszym muzeum na wolnym powietrzu w Polsce poświęconym w całości osadnictwu olenderskiemu i menonitom z Doliny Dolnej Wisły. Decyzję o jego lokalizacji podjęto w 2011 r., a prace nad budową realizowane były w kolejnych kilku latach. Poprzedziły je penetracje terenowe, dzięki którym wytypowanych zostało do translokacji sześć budynków mieszkalnych, gospodarczych i inwentarskich. Pochodzą one z XVIII i XIX w. i stanowią najcenniejsze, zachowane przykłady architektury związanej z osadnictwem olenderskim. Ich stan techniczny zastany w terenie był w większości katastrofalny, najczęściej na skutek braku stałej opieki lub niewłaściwego zabezpieczenia budynków. Dlatego translokacja ich na teren Parku była jedyną skuteczną formą zabezpieczenia i szansą na ich przetrwanie. Przenoszone na teren Parku obiekty – z uwagi na różnorodne konstrukcje, znaczne przebudowy na przestrzeni lat, różny stan zachowania – niosły wraz ze swoją historią nowe wyzwania natury konserwatorskiej i etnograficznej. Każda zresztą translokacja budynku to trudne zadanie konserwatorskie, to proces złożony i wieloetapowy, wymagający uczestnictwa w nim fachowców różnych profesji, a jego realizacja wykraczająca poza powszechnie znany „standard”, niesie ze sobą nowe zagadki i nowe problemy, które wymagają rozwiązywania na bieżąco. Niezwykle ważne jest odpowiednie podejście do zabytkowego budynku, podparte naukowymi podstawami, oparte na wiedzy, doświadczeniu i rzetelnie sporządzonej dokumentacji. Opisane w niniejszym artykule metody i sposoby rekonstrukcji przy translokacji budynków na teren Olenderskiego Parku Etnograficznego w Wielkiej Nieszawce prezentują najwyższe standardy muzealnictwa na wolnym powietrzu, dzięki którym podstawowa zasada konserwatorska, czyli zachowanie autentyzmu zabytku, a w ślad za tym jego wartości historycznej, zostały spełnione.

EN

What has proven the most effective and durable form of the preservation of rural historic buildings in Poland is their translocation to open-air museums. A branch of the Maria Znamierowska-Prüffer Ethnographic Museum in Torun, the Olender Ethnographic Park in Wielka Nieszawka was opened to visitors in 2018, and it is the first open-air museum in Poland entirely dedicated to the colonization of the Olenders and Mennonites in the Lower Vistula Valley. Following the decision on the Park’s location in 2011, the construction works were conducted for several following years. They had been preceded by fieldwork allowing to identify six buildings for translocation: residential as well as farm and livestock structures. Constituting the most precious preserved examples of architecture related to the Olender settlement, they date back to the 18th and 19th centuries. Their deplorable technical condition found in the field was most commonly due to the lack of continuous care and to improper preservation of the buildings. Therefore the facilities’ translocation to the Park was the only chance of securing their effective preservation and survival. Owing to the varied structures, substantial alterations over the years and varied preservation state, the historic facilities transferred to the Park posed new conservation and ethnographic challenges. It goes without saying that any relocation of a building sets difficult conservation tasks, that it is a complex multi-stage process which requires contribution from representatives of various professions and trades, while its fulfillment goes well beyond any generally known ‘standards’, revealing new mysteries and problems which have to be solved in real time. What matters a lot in such projects is an appropriate attitude to a historic building, scientifically grounded, and supported with expertise, experience and reliable documentation. The methods and reconstruction means used in the translocation of the edifices to the Olender Ethnographic Park in Wielka Nieszawka described in the paper display the highest standards of open-air museology, owing to which the basic conservation rule, namely securing the historic monument’s authenticity, and thus its historical value, has been obeyed.

Refine search results

3 Ochrona Zabytków

2 Muzealnictwo

2 2021

1 2013

1 1978

1 1972

2 Tyczyńska E.

1 Jaśkiewicz J.

1 Prarat M.

1 Szurowa B.

Międzynarodowa konferencja skansenowska w Sanoku

Problemy organizacji i lokalizacji skansenów na terenie województwa warszawskiego

Olenderski park etnograficzny w Wielkiej Nieszawce – założenia i realizacja

Koncepcja Olęderskiego Parku Etnograficznego w Wielkiej Nieszawce. Głos w dyskusji o roli skansenów w ochronie zabytków architektury drewnianej

Olender ethnographic park in Wielka Nieszawka: assumptions and implementation