Search results

1

Młodzi Polacy poszukują prawdziwych wartości … wśród duchownych. Analiza badań w świetle logoterapii v.e. Frankla

100%

Formella Z., Ekert A.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2011

|

vol. 29

173-202

EN

This article aims at describing the reality where young Poles live and grow up, as well as their ways of coping with the challenges coming from both modern times and the changes in their own home country, Europe and the whole world. Generally speaking, we reflect upon the ways of leading the youth through adulthood. One opportunity is represented by the meetings organised by youth pastoral centres, managed by female and male congregations, as well as by Institutes of consecrated life. In this article, the results of the research carried out in 13 youth pastoral centres in the year 2007/2008 are presented. Just the variable related to the search for the meaning of life is dealt with in more detail, as soon as the very first existential questions arise, such as “Who am I?”, “Why am I living?”, “What is the sense of the things I do?”, “Where is my place in the world?” It is necessary to lead young people through this complex process of growing up, providing support, backing and presence. On the other hand, the following question arises: “to what extent can we intervene in the person’s development and in the shaping of their personality through contents and values, influencing their way of perceiving the world and themselves?” The analysis of this research can serve as a starting point in order to reflect on what is to be elaborated in detail, what is to be changed, what is to be highlighted, so that the meetings with the youth be more productive and the suggestions become a reference in the search for better solutions.

2

Surprised by Death, or How Andrew Marvell’s Mower Confronts Death in Arcadia

100%

Łączyńska K.

Anglica. An International Journal of English Studies

|

2016

|

issue 25/1

27-34

XX

Death’s crude statement: “Et in Arcadia ego,” does not spring surprise on us, as it is a recognizable pastoral convention. But for the naïve and innocent inhabitant of any type of literary Arcadia this is a moment of wonder. Surprised by Death, the coarse Mower of Andrew Marvell’s pastoral poems struggles with the unfamiliar. Unaware of the world of urbane manners and unschooled in the ars moriendi, he translates the new, puzzling and painful experience into the familiar concepts of his everyday labours. His mind displaced, he looks for the confirmation of his identity in the mirror of his scythe, and when the latter accidentally cuts into his own ankle, the moment of ostensibly naïve anagnorisis of the natural man turns into the revelation of the conventional symbol. “Death, thou art a mower too,” concludes the clown in a way that may sound simple-minded, but at the same time, has an obvious, though on his part unconscious, reference to a well-known cultural myth. The aim of this paper is to trace the ways Marvellian pastoral personae cope with the wonder of Death by digesting the unfamiliar into the conventional and the aesthetic.

3

Parafie posługi duszpasterskiej księdza Adama Lepy

75%

Różański M.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2023

|

vol. 23

|

issue 2

107-116

EN

During his pastoral ministry, Father Adam Lepa was directed to four parishes. Each of them had its own pastoral specifics. In the first two of these, St Adalbert’s parish in Dobroń and the Transfiguration of the Lord parish in Łódź, he served as vicar. In the other two, St Ursula’s and the Assumption of the Blessed Virgin Mary parishes in Łódź, he held the office of parish priest. In St Ursula’s parish he was the first parish at the pre-existing pastoral centre, and the second parish he took over as parish priest was the oldest parish in Łódź.

4

Incontriamo Gesù. A study of the document of the Italian Epis-copal Commission on the Guidelines for proclamation and cat-echesis

71%

Wierzbicki M.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2015

|

vol. 5

|

issue 2

PL

This article discusses the document Meeting Jesus, presented by the Italian Episcopal Commission. In seeking to give guide-lines for the proclamation and catechesis of the faith in Italy it becomes one of the most important documents in recent years that deal with the new evangelization that assists the whole Church in the announcing of the Gospel and the journey of faith.The document highlights certain homogeneity in reading the cultural, social, ecclesial and pastoral situation in which the pro-cesses of formation and education are realized. This helps the development of the “catechetical needs” and the specific paths of di-ocesan and national guidelines. It also reveals the possibility of a comparison at the inter-diocesan level between formators and a mutual support in the evaluation of projects and activity. To realize the training of formators and of members of the diocesan teams “in the wise work of coordinating and leading” it is important to work on the same lines proposed by the Guidelines.

5

With Which Political Theology Are We Dealing? Reassessing the Genealogy of Political Theology and Looking Toward Its Future.

71%

Dickinson C.

Praktyka Teoretyczna

|

2015

|

vol. 17

|

issue 3

PL

W niniejszym tekście przyglądam się dostrzeżonemu przez Michela Foucaulta przeciwieństwu między teologicznymi obszarami władzy pastoralnej oraz mistycznej, by wskazać na nacisk, jaki filozof kładł na konieczność i opatrzność jako pojęcia założycielskie i legitymizujące Państwo. Dzięki temu rozwijam analizę tego, jak Foucault, krytykując historyczne wykorzystania teologii w roli narzędzia władzy pastoralnej, faktycznie wskazuje na rodzaj teologii politycznej odmiennej od tej stworzonej przez Carla Schmitta. Twierdzę, że zaczynamy zauważać odmienny „typ” teologii politycznej w pismach Giorgia Agambena, który podąża za tradycjami chrześcijańskimi znacznie bardziej niż Foucault. Moim zdaniem przeformułowanie teologii politycznej w dziele Agambena ma kolosalne znaczenie dla całego pola badawczego jako całości i pilnie domaga się dalszego opracowania, na co niniejszy esej zaledwie wskazuje.

EN

In this essay, I examine Michel Foucault’s political contrast between the theological domains of the pastoral and the mystical, in order to note his focus on how necessity and providence are founding and legitimizing concepts of the State. Through this process I develop an analysis of how Foucault, in his critique of the historical uses of theology as a tool of pastoral power, actually points toward another form of political theology than Carl Schmitt’s. My contention is that we begin to see another “type” of political theology appear in the writings of Giorgio Agamben, who follows Christian traditions much more closely than Foucault. The re-formulation of political theology within Agamben’s work, I argue, has tremendous significance for the field as a whole and is much in need of further elaboration, a task toward which this essay only points.

6

Dottrina e pastorale: una storia infinita

63%

Seveso B.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

vol. 63

|

issue 6: Teologia pastoralna

227-242

EN

Images and words, Pope Francis describes the essence of the Christian life, call to explore new initiatives and models of life in the faith. The call to pastoral renewal, which is currently being formulated by Pope Francis refers to the relationship between doctrine and pastoral practice, between theory and activity of the Church. This article is an analysis of the current challenges related to this issue. But also refers to a centuries-old tradition of the Church. In the last part of the article an attempt was made to develop the principles of dialogue between doctrine and pastoral activity of the Church.

PL

Obrazy i słowa, którymi papież Franciszek opisuje istotę życia chrześcijańskiego, wzywają do poszukiwania nowych inicjatyw i modeli życia w wierze. Wezwanie do odnowy duszpasterskiej, które aktualnie formułuje papież Franciszek, nawiązuje do relacji pomiędzy doktryną a praktyką pastoralną, teorią a działalnością Kościoła. W niniejszym artykule podjęto analizę aktualnych wyzwań dotyczących tego problemu. Odwołano się jednak także do wielowiekowej tradycji Kościoła. Podjęta została także próba wypracowania zasad dialogu pomiędzy doktryną a działalnością pastoralną Kościoła.

7

Wypowiedzi Stolicy Apostolskiej na temat znaczenia praktyki spowiedzi w odnawianiu żywotności wiary Kościoła

63%

Derdziuk A.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

vol. 63

|

issue 3: Teologia moralna

107-121

EN

Sacrament of penance is the privileged instrument of the pastoral of the Church, through which the faithful encounter with Christ has granted the grace of mercy, renew their spiritual life, light up in the love of God and learn to generous service to others. By the forgiveness of sins Christian hope is gaining new life and becomes a witness of the resurrection, which brings to the life of the Church dynamism enable the renewal of the world in accordance with God's plan. This article presents a number of incentives Holy See expressed by the Fathers of Vatican II and the Popes Paul VI, John Paul II, Benedict XVI and Francis, who very oft takes this topic and offer laity and clergy use of the sacrament of penance as a way to grow in faith and love.

PL

Sakrament pokuty i pojednania jest uprzywilejowanym narzędziem duszpasterskim Kościoła, przez które wierni, spotykając Chrystusa udzielającego łaski miłosierdzia, odnawiają swoje życie duchowe, zapalają się w miłości do Boga i uczą się ofiarnej służby wobec bliźnich. Przez odpuszczenie grzechów chrześcijanin zyskuje nadzieję nowego życia i staje się świadkiem zmartwychwstania, przez co wnosi w życie Kościoła dynamizm włączania się w odnowę świata zgodnie z planem Boga. Niniejszy artykuł przedstawia liczne zachęty Stolicy Apostolskiej wyrażane przez ojców Soboru Watykańskiego II oraz papieży Pawła VI, Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka, którzy niestrudzenie powracają do tego tematu i proponują świeckim i duchownym korzystanie z sakramentu pokuty jako drogi wzrastania w wierze i miłości.

8

„Szczęśliwe niegdy ruskie [...] kraje” − Józefa Bartłomieja Zimorowica wizja Arkadii spopielonej

63%

Rot-Buga E.

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

|

2014

|

issue 4(7)

307-332

EN

The author of the article describes the ways the Arcadicvision of the world as well as its contradiction i.e. the dystopia were constructed in J.B. Zimorowic’s New Rutheniam bucolics. Both of these are described within literature tradition and in their historical context as well. It is shown how Zimorowic, in his dialogue with Vergil, Ovid and Polish writers, creates the vision of Ruthenia as an Arcadic and also pleasant place (locus amoenus).He further creates a vision of locus horridus – the burnt Arcady. The Ruthenian Arcady contains the vision of happiness sand the golden age in Ruthenia, the Arcadic landscape and the interfusion of the realistic world with the world of myths. Ruthenian Arcady of Zimorowic is destroyed by the war (1648), epidemic and the loss of the loved ones (his wife and brother) − the themes of war, death and vanishing. New Ruthenian Bucolics contain contradictory visions, namely, the poetic Arcady of family and Lviv and the Arcady of loss. This dystopia becomes a poetic comment to bloody events of the century and the personal grief of the author. The text shows how the author exploits the locus amoenus theme and how he changes it into the theme of locus horridus.

9

„Krótka pociecha z kosztownych grobszczynów” – groby w „Sielankach nowych ruskich” Józefa Bartłomieja Zimorowica

63%

Rot-Buga E.

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

|

2012

|

issue 2(5)

237-256

EN

The article is devoted to the motifs of mortality of Sielanki nowe ruskie (New Russia Bucolics) written by J. B. Zimorowic. The landscape of Ruthenian Arcadia is permeated with the vision of death and destruction of the body – the graves of his loved ones (wife, brother and children) are an important element there. The author reconstructs Zimorowic’s attitude to the tombs, and discusses the role of references to the transience and metapoetic motifs in the context of mourning bucolics (to preserve the memory of the dead). According to the author the abundance of mortality motifs in Zimorowic’s poetry is connected to the poet’s biography, his poetic strategy (writing about the beloved Lviv) and the effi ciency in the use of traditional bucolic tradition.

10

Kapłańska droga księdza prałata Stanisława Indyka

63%

Kupiec T.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2015

|

vol. 34

|

issue 1

EN

The life of priest Stanisław Indyk is an example of how to fulfill priestly vocation as well as a guidepost showing people the way to God. After he became a priest he worked in the parish as a religion teacher. Then he became a tutor at the Theological Seminary in Tarnów. During the war he took care of his parishioners in Tarnów-Mościce. He organized secret teaching, charity help and he was in charge of building a new church. The hard work has badly affected his health. He lived 80 years serving God and people.

PL

Życie ks. Stanisława Indyka stanowi dla kapłanów przykład realizacji powołania, a dla wiernych świeckich jest wyraźnym drogowskazem w drodze do Boga. Po otrzymaniu święceń kapłańskich pracował jako wikariusz i katecheta. Następnie pełnił posługę ojca duchownego i prefekta w Seminarium Duchownym w Tarnowie. W trudnych czasach wojny i okupacji otaczał pasterską troską swoich parafian w Tarnowie-Mościcach. Zorganizował ośrodek tajnego nauczania, rozwijał pomoc charytatywną oraz budował nowy kościół parafialny. Wytężona praca duszpasterska odbiła się na jego zdrowiu. Przeżył 80 lat, służąc z oddaniem Bogu i ludziom.

11

Preewangelizacja i współczesne możliwości jej urzeczywistnienia

63%

Hajduk R.

Forum Teologiczne

|

2015

|

vol. 16

EN

The first task of the Church is the proclamation of the Gospel to the whole world. For the Gospel to reach people's hearts and be accepted by them they need to be rightly prepared. Before Vatican II pre-evangelization wasn’t considered an integral part of the mission of the Church. It was described as a pre-kerygmatic phase preparing people for an effective sowing of the Gospel. Although after Vatican II, the term “pre-evangelization” was put in the background, it is not completely absent in theology. Notice its role in inspiring people to reflect on their existence, desires and needs, as well as the surrounding reality. In modern times, preparation for the transfer of the Good News of salvation in Jesus Christ must take into account the ideological and cultural, as well as the intellectual, ethical and aesthetic dimension of human existence. Recipients of such conducted pre-evangelization can then see that the human being is for himself a question that can fully be answered only in the light of the Gospel.

PL

Pierwszym zadaniem Kościoła jest głoszenie Ewangelii całemu światu. Ażeby Ewangelia dosięgła ludzkich serc i została zaakceptowana, muszą oni być właściwie przygotowani. Przed Vaticanum II pre-ewangelizacja nie była uważana za integralną część misji Kościoła. To zostało opisane jako faza pre-kerygmatyczna przygotowująca ludzi do skutecznego zasiewu ewangelicznego. Mimo że po Soborze Watykańskim II, termin „preewangelizacja” był odległy, nie jest całkowicie nieobecny w teologii. Zwrócić trzeba uwagę na jego rolę w inspirowaniu ludzi do refleksji nad istnieniem, pragnieniami i potrzebami, a także nad otaczającą rzeczywistością. W dzisiejszych czasach, przygotowanie do przekazania Dobrej Nowiny o zbawieniu w Jezusie Chrystusie musi uwzględniać ideologiczne i kulturowe, jak i intelektualny, etyczny i estetyczny wymiar ludzkiej egzystencji. Odbiorcy tak prowadzonej preewangelizacji mogą wtedy zobaczyć, że człowiek jest dla siebie pytaniem, na które może w pełni odpowiedzieć jedynie w świetle Ewangelii.

12

Die Alterung der Gesellschaften als Zeichen der Zeit

63%

Hajduk R.

Forum Teologiczne

|

2016

|

vol. 17

7-23

DE

Die Kirche hat die Pflicht, die Zeichen der Zeit zu erkunden. Unter den Zeichen der Zeit versteht man soziale Phänomene und Prozesse, denen gegenüber sich die Nachfolger Christi nicht gleichgültig verhalten dürfen. Die Zeichen der Zeit sind loci theologici. Sie dürfen nicht als reine Fakten interpretiert werden, sondern als eine von Gott privilegierte Wirklichkeit, die er benutzt, um der Menschheit seine Pläne und Absichten zu offenbaren. Zu den Zeichen der Zeit gehört das Phänomen der Alterung der Bevölkerung. Es taucht nicht nur in den westlichen Ländern, sondern auch in Osteuropa und Russland auf. Obwohl ältere Menschen manchmal als wirtschaftliche Belastung für die jüngere Generation gesehen werden, ist es schwierig, sich ohne ihre Anwesenheit das gesellschaftliche Leben vorzustellen. Sie spielen daran eine wichtige Rolle, indem sie ihren Familien Hilfe leisten sowie eine Reihe von Initiativen für das Gemeinwohl unternehmen. Als „Hüter des kollektiven Gedächtnisses" (Johannes Paul II) helfen die Senioren den jungen Menschen den Sinn des Lebens zu entdecken und ihre Identität zu gestalten. Ihre Weisheit und Erfahrung trägt zur Gestaltung einer besseren Welt bei. Für die Kirche bedeutet dies eine Herausforderung, sowohl ihr Potenzial für die Entwicklung des Werkes der Evangelisierung zu nutzen als auch ihnen eine pastorale Unterstützung zu bieten, damit sie ihre spirituellen Bedürfnisse stillen und den „Herbst des Lebens“ würdig erleben können.

EN

The Church has the duty of scrutinizing the signs of the time. They are processes and social phenomena to which followers of Christ can not be indifferent. Signs of the times are loci theologici. They can not be interpreted as pure facts, but as a reality privileged by God that He uses to show humanity His plans and purposes. The phenomenon of aging populations belongs to the signs of the time. It affects not only Western countries, but also Eastern Europe and Russia. Although older people are sometimes described as an economic burden for the younger generation, it is difficult to imagine social life without them. They play an important role in it, providing assistance to their families, as well as undertaking a number of initiatives for the common good. As “guardians of the collective memory” (John Paul II), elderly persons help young people to discover the meaning of life and to shape their personal identities. Their wisdom and experience contributes to building a better world. For the Church, this means a challenge to use their potential for the development of the work of evangelization and to provide them with pastoral support, responding to their spiritual needs and helping them to live with dignity in the “autumn of life”

13

Przekaz prawd wiary młodemu pokoleniu w II Rzeczypospolitej – „Miesięcznik Katechetyczny i Wychowawczy” 1918–1939

63%

Kurosz J.

Studia Pastoralne

|

2013

|

vol. 9

75-100

EN

The articles published in the Catechetical and Educational Monthly Magazine present the pastoral activity in Polish schools in the interwar period of the 20th century. Proclaiming of faith to students took place during religious education classes within school pastoral care, in parishes and in church organizations. In the twenties, differences in the way of teaching as well as in its level were clear what resulted from historical conditions. Discussions on the curricula of religious education placed in the magazine prove priests’ commitment to the pastoral care of youth. The insight on the Bible was one of the elements, but it is the Catechism that formed the basis of faith contents passed. During religious education classes, the attention was paid not only to religious knowledge, but also to the formation of faith attitudes among children and young people.

14

Współczesne aspekty duszpasterskiego wsparcia rodziny na przykładzie wakacyjnych wczasorekolekcji dla rodzin

51%

Wilczyński K., Szałachowski R.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2015

|

issue 2

223-238

PL

Zmieniające się czasy są zawsze nowym wyzwaniem dla duszpasterzy i rodzin, aby adekwatnie odpowiadać na potrzeby poszczególnych członków i całych rodzin, dzieci i rodziców. Wczasorekolekcje są jedną z nowych i owocnych odpowiedzi, wpasowujących się w potrzeby współczesnej rodziny. Zawierają w sobie trzy aspekty: (1) relacja, (2) rekreacja i (3) formacja. Odpowiednie, elastyczne wyważenie tych elementów stanowi atrakcyjną i skuteczną formułę dla całych rodzin, co zostało już wykazane w doświadczeniu wielu grup w Polsce

EN

The changing times are always a new challenge for pastors and families to adequately respond to the need of individual member of family and indeed whole families, children and parents. Holiday retreat is one of a new and effective ways to respond to the needs of a modern family. They embody three elements: 1. Relation, 2. Recreation and 3. Formation. There is already some evidence derived from an experience of many groups in Poland supporting a statement that suitably balancing all three aforementioned elements is an attractive and effective formula for whole families.

15

Aspekty pedagogiczne w amerykańskim poradnictwie pastoralnym

51%

Benedyktowicz O.

Rocznik Teologiczny

|

2013

|

vol. 55

|

issue 1-2

255-271

EN

Chaplaincy includes a clear pedagogical context, education and child care. Pastoral counselling has been established in the United States and there is now the most practiced in church in America. Rogerian approach and theological reflection by Richard Niebhur are the scope of analysis in contemporary pedagogical aspect of pastoral counselling in both its theoretical and practical terms. Pedagogical impact of the clergy is more effective and what is more important, is confirmed by the concrete commitment and action in the social environment. One of the best known examples, which may constitute an illustration of this process, is Sanctuary Movement in the U.S. discussed in this text. Those involved in the activities of the Sanctuary Movement in majority declared its strong relationship with the Church and Christian values emphasized by the fact that a decisive influence on their decisions has been in contact with a priest, to whom they turned with their personal problems, often without being aware of, or at least interested in suffering, loneliness, marginalization of other people. The pastoral counselling is actuated transgression mechanism of individual psychologically difficult experience of the social dimension, and what is more important taking action to improve or change the status quo.

PL

Duszpasterstwo zawiera w sobie wyraźny kontekst pedagogiczny; edukacyjny i wychowawczy. Poradnictwo pastoralne powstało w stanach Zjednoczonych i tam obecnie najsilniej jest praktykowane we współczesnym Kościele w Ameryce. Pedagogika rogersowska oraz refleksja teologiczna Richarda Niebhura stanowią przestrzeń analizy aspektu pedagogicznego we współczesnym poradnictwie pastoralnym zarówno w jego teoretycznym , jak i praktycznym wymiarze. Pedagogiczne oddziaływania duchownych są bardziej skuteczne, a co bardziej istotne, znajdują potwierdzenie w miarę szybko podejmowanych przez jednostkę konkretnych zaangażowania i działań w przestrzeni społecznej. Jednym z bardziej znanych przykładów mogących stanowić ilustrację tego procesu jest tak zwany Ruch Sanktuaryjny (Sanctuary Movement) w Stanach Zjednoczonych omówiony w niniejszym tekście. Osoby zaangażowane w działalność Ruchu Sanktuaryjnego zdecydowanej większości deklarowały swój silny związek z Kościołem i wartościami chrześcijańskimi, podkreślały przy tym, że decydujący wpływ na ich decyzje miał kontakt z duchownym, do którego zwracali się ze swoimi osobistymi problemami, najczęściej nie będąc świadomi lub w najmniejszym stopniu zainteresowani cierpieniem, osamotnieniem, marginalizacją innych ludzi, z którymi przebywali w przestrzeni społecznej. W poradnictwie pastoralnym uruchamiany zostaje mechanizm transgresji indywidualnego, trudnego psychologicznie doświadczenia o wymiar społeczny, a co ważniejsze do podejmowania działań w kierunku poprawy czy zmiany danego stanu rzeczy.

16

Diversos modelos litúrgicos y ecuménicos de la completa Iniciación Cristiana

51%

Fernández Rodríguez J. M.

Studia Oecumenica

|

2020

|

vol. 20

PL

Sakramenty inicjacji chrześcijańskiej były w ostatnich latach przedmiotem intensywnej debaty w ruchu ekumenicznym. Literatura krytyczna dotycząca dwu- i wielostronnych uzgodnień ekumenicznych na temat sakramentów wtajemniczenia wciąż się rozrasta. Sakrament bierzmowania nie znalazł jednak właściwego miejsca w triadzie inicjacyjnej ze względu na brak zgodności w Kościołach odnośnie do sakramentów inicjacji chrześcijańskiej. Każda wspólnota kościelna przedstawia swój specyficzny sposób rozumienia i udzielania bierzmowania w liturgicznym porządku sakramentalnym. Celem tego studium jest podkreślenie wewnętrznej relacji pomiędzy chrztem i bierzmowaniem oraz pomiędzy Eucharystią a tymi dwoma sakramentami. Ten bliski związek pomiędzy tymi trzema sakramentami został ukazany za pomocą kilku modeli liturgicznych, które opowiadają się za przywróceniem starożytnego porządku wtajemniczenia chrześcijańskiego.

EN

The sacraments of the Christian initiation have been the main point of an intense debate in the ecumenical movement in the last years. There is still critical literature about the sacraments of the initiation brought out of the bilateral and multilateral ecumenical meetings. However, the sacrament of the confirmation has not found the right place in the initiation triad, due to the concordances and discordances in the conception of the confirmation and the Christian initiation that are found in churches. Every single church community has presented its peculiar way to understand and give the confirmation by means of the sacramental liturgy process. The main goal of this research is to highlight the relationship between the baptism and confirmation in this chronological order, and between the Eucharist and these two sacraments. This close relation among the three sacraments is shown by means of several liturgy models which advocate the restoration of the ancient order of the Christian initiation.

17

Буколічний жанр в європейських літературах: витоки, динаміка й спрямованість історичного розвитку

51%

Abramowycz S.

Zeszyty Wiejskie

|

2023

|

vol. 29

65-92

PL

Autor artykułu przekonuje, że gatunek bukoliczny jest obecnie postrzegany jako marginalny, a literaturoznawstwo skupia się głównie na opisach lokalnych, na przeciwstawianiu wsi z miastem, na wpisywaniu własnego rozumienia w pojęcie gatunku itp. Przy czym bukolika ujmowana jest nie w takich czy innych odcinkach synchronicznych, lecz w diachronii historycznej, głównie w perspektywie zmiany typów literatury na pograniczu starożytności i chrześcijaństwa, kiedy afirmujące życie ideały klasycznej bukoliki poddane były refleksji religijno-filozoficznej, która doprowadziła do przemian, począwszy od epoki odrodzenia kameralnej formy lirycznej w nasyconą społecznie i psychologicznie powieść i dramat. Autor artykułu powołuje się na metodologię rytualno-mitologicznych studiów literackich, gdyż w literaturze bukolicznej pobrzmiewają echa starożytnych rytuałów odnawiania życia i przezwyciężania śmierci. Podzielając pogląd Jonathana Z. Smitha, zgodnie z którym dla myśliwych i zbieraczy najważniejszą formą aktywności rytualnej jest inicjacja, a dla rolników ofiara, autor artykułu odwołuje się do szczegółowego porównania starożytnego bukolizmu, który od początku charakteryzował się pewną „miejską” ironią, nie tylko w ogólnej spirytualistycznej koncepcji Biblii, ale także w konkretnych motywach pasterskich w Pieśni nad Pieśniami, pokazując, jak podobne idee wpłynęły na zróżnicowanie i pogłębienie tego gatunku jako całości. Prześledzono, jak starożytna gloryfikacja beztroskiego życia chłopa komplikuje się przez chrześcijańskie poczucie memento mori. W epoce oświecenia filozoficzne nasycenie bukoliki znacznie wzrasta: przyroda staje się pożądanym środowiskiem życia i źródłem inspiracji, a nawet kryterium prawdy. Zwraca również uwagę, że powieść bukoliczna, jak każda powieść w okresie klasycyzmu, została uznana za „wyjętą spod prawa” – jako gatunek przez swoją genezę folklorystyczną, co nie przeszkodziło jej osiągnąć wyżyn w dyskursie sentymentalizmu jako przedstawieniu wewnętrznego świata uczuć. Artykuł przedstawia więc ogólny, panoramiczny obraz istnienia gatunku w jego diachronicznej postaci. Pokazano szczegółowo, w jaki sposób motywy sielankowo-pasterskie nie tylko kondensowały w sobie ducha obrzędów zrodzonych w pogańskiej starożytności, które utrwalały odwieczną walkę Życia i Śmierci, ale także wchodziły w dialog z wartościami biblijnymi, które wyznaczyły rozwój i ciągłe poszerzanie granic gatunku bukolicznego.

EN

The author of the article shows that the bucolic genre is already perceived as something marginal, and literary studies focus mainly on local descriptions, the contrast between the village and the city, inscribing its own understanding in the concept of genre, and so on. At the same time, bucolic is captured not in synchronic episodes of one or another synchronic, but in historical diachrony, mainly in the perspective of the change of types of literature on the border between antiquity and Christianity, when the life-affirming ideals of classical bucolic were subjected to religious and philosophical reflection, which led to transformations, starting with the revival of the chamber lyric form into a socially and psychologically saturated novel and drama in the Renaissance era. The author of the article relies on the methodology of ritual-mythological literary studies, as bucolic literature echoes ancient rituals of renewing life and overcoming death. The re-searcher follows Jonathan Z. Smith’s view, according to which for hunters and gatherers the most important form of ritual activity is initiation, and for farmers – sacrifice. This idea buttresses the author’s detailed comparison of ancient bucolicism, which from the beginning was characterized by a certain “urban” irony, not only from the general spiritualistic concept of the Bible, but also specifically with the pastoral motifs in the Song of Songs, showing how similar filiations of ideas influenced the complication and deepening of the genre as a whole. It traces how the ancient glorification of the carefree life of the peasant is complicated by the Christian sense of memento mori. In the Age of Enlightenment, the philosophical saturation of the bucolic is greatly increased: nature becomes a desirable living environment and a source of inspiration, even a criterion of truth. It is also noted that the bucolic novel, like any novel under the rule of classicism, was declared “outlawed” – as a genre, by its folkloric genesis, which did not prevent it from reaching heights in the discourse of sentimentalism as a representation of the inner world of feelings. Thus, the article represents a generalized panoramic picture of the existence of the genre in its diachronic movement. It is shown in detail how idyllic-pastoral motifs not only condensed the spirit of rituals born in pagan antiquity that perpetuated the eternal struggle of Life and Death, but also entered into a dialogue with biblical values that marked the development and continuous expansion of the boundaries of the bucolic genre.

UK

Автор статті показує, що буколічний жанр вже сприймається як щось маргінальне, а літературознавство зосереджується тут переважно на локальних описах, на протиставленні села місту, вкладаючи в термін жанр власне розуміння тощо. Тут же буколіку узято не в тих чи інших синхронічних зрізах, а в історичній діахронії, в основному в ракурсі зміни типів літератури на межі античності й християнства, коли життєстверджуючі ідеали класичної буколіки було піддано релігійно-філософській рефлексії, що спричинилося до трансформації, починаючи від епохи Відродження, камерної ліричної форми в соціально та психологічно насичені роман та драму. Автор статті спирається на методологію ритуально-міфологічного літературознавства, позаяк у буколічній літературі бринить відлуння древніх ритуалів поновлення життя й подолання смерті. Поділяючи погляд Дж. З. Сміта, згідно якому для мисливців та збирачів найважливішою формою ритуальної діяльності є ініціація, а для хліборобів – жертвопринесення, автор статті вдається до розгорнутого співставлення античної буколіки, котрій від початку була притаманна певна „міська” іронічність, не лише із загальною спіритуалістичною концепцією Біблії, а й конкретно з пасторальними мотивами у Пісня над піснями, показуючи, як подібні філіації ідей вплинули на ускладнення й поглиблення жанру в цілому. Простежено, як античне оспівувалося безтурботного життя селянина ускладнюється християнським почуттям memento mori. В епоху Просвітництва гранично підвищується філософська насиченість пасторалі: природа стає бажаним середовишем проживання й джерелом наснаги, ба, навіть критерієм істини. Відзначається також, що пасторальний роман, як всякий роман за панування класицизму, був оголошений „поза законом” – як жанр, за генетикою своєю фольклорний, що не завадило йому в дискурсі сентименталізму досягти висот у зображення внутрішнього світу почуттів. Таким чином, стаття являє собою генералізовану панорамну картину буття жанру в його діахронічному русі. Розгорнуто показано, як буколічно-пасторальні мотиви не лише сконденсували в собі дух народжених у сиву язичницьку давнину ритуалів, котрі фіксували одвічну боротьбу Життя й Смерті, а й вступили в діалог з цінностями біблійними, що взначило розвій та постійне розширення жанрових кордонів буколіки.

18

O życiu, umysłach i materii - dokąd sięga biopolityka biopolityka?

45%

Falkowski M.

Praktyka Teoretyczna

|

2011

|

vol. 2

87-94

EN

Qe primary aim of this paper is to analysethe limits of biopolitics (both in the strict, spatial-material sense and from the historical point of view).Qe discussion will focus only on the conditions ofgiving an answear to the title question and on theconcept of biopolitics.Qe way Foucault writes history is itself enough tounderstand the genesis and status of biopolitics.Foucault’s method – here reconstructed on the basis ofhis lectures from the seventies – consists of a progressiveexposure of posisitive forces hidden behind everyphenomenon. Every object, every historical event isconstituted in a constellation of forces that function asits genetic elements. Qese powers themselves are bornearlier, usually separately, in abstraction. If they are totake shape, to be realised, they must become related.At the same time, their prior abstractness becomesvisible only from the perspective of their *nal form.A similar view on history one can *nd in Marx’swritings: the historiography always consists of searchingfor genetic elements, powers that constitute a givenphenomenon.Foucault writes the history of realisation diUerently.Qe realisation for him is a principle of transformation.Qe becoming of a concrete is also the becoming ofbiopolitics.

PL

Pierwotne zadanie polegało na tym, by zbadać, dokąd sięga biopolityka (zarówno w ścisłym sensie przestrzenno-materialnym, jak i historycznym). Rozważania dotycząjedynie warunków rozwiązania tytułowej kwestii. Skupiają się na analizie pojęcia „biopolityki”. Już sam sposób uprawiania i pisania przez Foucaulta historii pozwala zrozumieć genezę i status biopolityki. Metoda Foucaulta – rekonstruowana na podstawie wykładów z lat siedemdziesiątych – polega na postępującym odsłanianiu pozytywnych sił kryjących się w każdym zjawisku. Każda rzecz, zdarzenie historyczne konstytuuje się na gruncie pewnej konstelacji sił, będących dlań elementami genetycznymi. Same te siły rodzą się już wcześniej, zwykle osobno, w abstrakcji – potrzeba ich powiązania, aby mogłysię skonkretyzować. Zarazem jednak ta ich uprzednia abstrakcyjność staje się widoczna jedynie z perspektywy formy końcowej. W podobny sposób traktował dzieje Marks: historiogra*a to zawsze poszukiwanie elementów genetycznych, sił współtworzących dany fenomen. Foucault uprawia i przedstawia historię konkretyzacji. Konkretyzacja jest u niego zasadą transformacji. Stawanie się konkretu to zarazem stawanie się biopolityki.

19

La preparazione degli sposi al matrimonio: una panoramica pastorale-giuridica

38%

INTERGUGLIELMI A.

Prawo Kanoniczne

|

2016

|

vol. 59

|

issue 1

105-118

EN

This brief analysis is inspired by the words of Pope Francis in his speech addressed to the officials of the Tribunal of the Roman Rota on 22nd January 2016: "a fortiori, pastoral urgency involving all Church structures is leading us toward a shared intention to provide adequate preparation for marriage in a kind of new catechumanate. " In light of the recent reform of the process for the declaration of nullity of marriage, we have studied in deep both the need for a link between the pastoral and judicial praxis - for the purpose of "proper preparation" of engaged couples for marriage - and the new needs that the reality of family demands. So we have seen that from the court cases that the most frequent ones leading to the declaration of matrimonial nullity could be avoided and even forewarned by an effective preparation of engaged couples, with a true journey of rediscovery of the faith. It is also clear from our research as the need for an ongoing tutoring for married couples in the first few years of marriage, is not only in conformity with the norms of the CIC, but for some time emerged in the documents of the Pastoral Family of the Holy See.

IT

Questo breve studio trae spunto dalle parole di Papa Francesco nell’Allocuzione alla Rota Romana del 22 gennaio 2016 : “..l’urgenza pastorale, che coinvolge tutte le strutture della Chiesa, spinge a convergere verso un comune intento ordinato alla preparazione adeguata al matrimonio.” Alla luce della recente riforma del processo per la dichiarazione di nullità matrimoniale abbiamo approfondito sia la necessità di un collegamento tra la prassi pastorale e quella giudiziaria, ai fini di una “adeguata preparazione” dei fidanzati al matrimonio, sia le nuove esigenze che la realtà della famiglia richiede. Così abbiamo visto come dalla giurisprudenza dei Tribunali emerge che le cause più frequenti che portano alla dichiarazione di nullità matrimoniale potrebbero essere evitati e anche prevenuti da un efficace preparazione dei fidanzati, con un vero percorso di riscoperta della fede. Emerge inoltre dalla nostra ricerca come l’esigenza di un accompagnamento delle coppie nei primi anni di matrimonio, sia non solo conforme alle norme del CIC, ma già da tempo emersa nei documenti della Pastorale famigliare della Santa Sede.

Refine search results

Młodzi Polacy poszukują prawdziwych wartości … wśród duchownych. Analiza badań w świetle logoterapii v.e. Frankla

Surprised by Death, or How Andrew Marvell’s Mower Confronts Death in Arcadia

Parafie posługi duszpasterskiej księdza Adama Lepy

Incontriamo Gesù. A study of the document of the Italian Epis-copal Commission on the Guidelines for proclamation and cat-echesis

With Which Political Theology Are We Dealing? Reassessing the Genealogy of Political Theology and Looking Toward Its Future.

Dottrina e pastorale: una storia infinita

Wypowiedzi Stolicy Apostolskiej na temat znaczenia praktyki spowiedzi w odnawianiu żywotności wiary Kościoła

„Szczęśliwe niegdy ruskie [...] kraje” − Józefa Bartłomieja Zimorowica wizja Arkadii spopielonej

„Krótka pociecha z kosztownych grobszczynów” – groby w „Sielankach nowych ruskich” Józefa Bartłomieja Zimorowica

Kapłańska droga księdza prałata Stanisława Indyka

Preewangelizacja i współczesne możliwości jej urzeczywistnienia

Die Alterung der Gesellschaften als Zeichen der Zeit

Przekaz prawd wiary młodemu pokoleniu w II Rzeczypospolitej – „Miesięcznik Katechetyczny i Wychowawczy” 1918–1939

Współczesne aspekty duszpasterskiego wsparcia rodziny na przykładzie wakacyjnych wczasorekolekcji dla rodzin

Aspekty pedagogiczne w amerykańskim poradnictwie pastoralnym

Diversos modelos litúrgicos y ecuménicos de la completa Iniciación Cristiana

Буколічний жанр в європейських літературах: витоки, динаміка й спрямованість історичного розвитку

O życiu, umysłach i materii - dokąd sięga biopolityka biopolityka?

La preparazione degli sposi al matrimonio: una panoramica pastorale-giuridica