Search results

1

Gender differences in workaholism and work-related variables

100%

Dudek I., Szpitalak M.

Studia Humanistyczne AGH

|

2019

|

vol. 18

|

issue 4

59-76

PL

W artykule dokonano przeglądu badań na temat różnic w pracoholizmie, perfekcjonizmie i samoutrudnianiu między kobietami a mężczyznami. Przedstawiono także wyniki badań własnych, w których analizowano różnice międzypłciowe w tych cechach. Trzysta czternaście osób pracujących, o różnym stażu pracy indywidualnie lub w niewielkich grupach wypełniło kwestionariusze uzależnienia od pracy i perfekcjonizmu oraz skalę samoutrudniania. Zgodnie z przewidywaniami, kobiety odznaczały się istotnie wyższym ogólnym poziomem pracoholizmu niż mężczyźni. Istotne różnice odnotowano w dwóch z pięciu wymiarów pracoholizmu: Emocjonalnym Pobudzeniu/Perfekcjonizmie oraz Przeciążeniu Pracą. Kobiety cechował wyższy niż mężczyzn poziom nieadaptacyjnego perfekcjonizmu, który jest uważany za ważny komponent uzależnienia od pracy. Różnice międzypłciowe odnotowano także w stosowanych strategiach samoutrudniania. Kobiety charakteryzowały się silniejszą tendencją do samousprawiedliwienia niż mężczyźni oraz wyższym poziomem zdyscyplinowania i mobilizacji, a mężczyźni – większą odpornością emocjonalną niż kobiety. Uzyskane rezultaty omówiono w kontekście norm społecznych oraz ról i zadań, jakie obecnie pełnią kobiety.

EN

The term ‘workaholism’ was first coined by Wayne Oates (1971), and since then it has been conceptualized in a variety of ways. Most researchers agree, however, that a defining feature of workaholism is that it involves an inner compulsion to work, in which people constantly think about work (Beiler-May, Williamson, Clark, Carter 2017). Conclusions on workaholism are often contradictory, which may reflect a shortage of research results (Burke 1999). This also applies to research on gender differences regarding workaholism and work-related variables. The results of several studies (e.g. Burgess, Burke, Oberklaid 2006; Burke 1999; Doerfler, Kammer 1986; Spence, Robbins 1992) have been equivocal (some of them indicate that there is no relationship between gender and workaholism, while others suggest that workaholism is related to gender). The purpose of this paper is to examine gender differences in five workaholism factors and the work-related variables of perfectionism and self-handicapping. Three hundred and fourteen participants (Mean age = 29.29; SD = 12.02) took part in the study. Questionnaires were administered in a paper version. Workaholism was measured using the 25-item Work Addiction Risk Test (Robinson 1998) in Polish adaptation (Wojdyło 2005), which measures different facets of workaholism (Obsession/Compulsion, Emotional Arousal/Perfectionism; Overdoing, Outcome Orientation and Self-Worth). To test perfectionism The Polish Adaptive and Maladaptive Perfectionism Questionnaire (Szczucka 2010) was used. Self-handicapping strategies were measured using the Anticipative Strategy of Self-Esteem Protection Scale (Doliński, Szmajke 1994). Females and males were found to differ on workaholism. Women were significantly higher on average in workaholism than men (a significant difference appeared in two of the five components: Overdoing and Emotional Arousal/Perfectionism). Females also reported higher levels of maladaptive perfectionism, which is considered as a workaholic job behavior. Gender differences have also been observed in self-handicapping strategies. Women were characterized by a stronger tendency towards self-justification then men. Males, on the other hand, declared stronger emotional resilience than women. These patterns of results are consistent with the results obtained in a previous study regarding gender differences in using self-handicapping strategies (Doliński, Szmajke 1994). The obtained results can be interpreted through the prism of the roles and tasks currently given to women. On the one hand, in light of social norms, a woman should take care of the household and family, while a man is responsible for earning money to support the family (Blair-Loy 2003). On the other hand, participation of women in the workforce is increasing (Peeters, Montgomery, Bakker, Schaufeli 2005), so they may find it difficult to reconcile work and fulfilling the demands of the roles of spouses, mothers or caregivers. Our study show that women may feel more overloaded with work and they have a higher level of emotional factors than men regarding workaholism. However, one may wonder whether women's workaholism is still underestimated. Women may find it more difficult to admit that they feel an inner compulsion to work due to gender-differentiated societal norms and expectations (Beiler-May et al. 2017: 109).

2

Prokrastynacja, perfekcjonizm oraz poczucie umiejscowienia kontroli w kontekście akademickim

100%

Pearlman-Avnion S., Harduf R.

Szkoła Specjalna

|

2019

|

vol. LXXX(2)

108-124

PL

W prezentowanych badaniach rozpatrujemy zależności między prokrastynacją, perfekcjonizmem, a poczuciem umiejscowienia kontroli w kontekście akademickim. Dane empiryczne pochodzą z kwestionariuszy wypełnionych samodzielnie przez 95 losowo wybranych studentów izraelskich uczelni. Rozróżniamy badanych wykazujących się perfekcjonizmem przystosowalnym i nieprzystosowalnym oraz badanych niebędących perfekcjonistami. Ponadto rozróżniamy wewnętrzne oraz zewnętrzne umiejscowienie kontroli. Wpływ każdej zmiennej na prokrastynację oceniany jest osobno, podobnie jak połączone oddziaływanie perfekcjonizmu i poczucia umiejscowienia kontroli. Wyniki badań częściowo potwierdzają hipotezy badawcze. Silna korelacja pozytywna występuje między perfekcjonizmem przystosowalnym a wewnętrznym umiejscowieniem kontroli. Stopień prokrastynacji widoczny u perfekcjonistów nieprzystosowalnych jest wyższy niż u badanych niebędących perfekcjonistami. Studenci wykazujący perfekcjonizm przystosowalny oraz wewnętrzne umiejscowienie kontroli charakteryzują się niższym stopniem prokrastynacji akademickiej niż perfekcjoniści nieprzystosowalni z zewnętrznym umiejscowieniem kontroli. Wyniki omawiamy w kontekście złożoności zmiennych oraz ograniczeń badań.

3

Perfekcjonizm i agresja u osób uzdolnionych plastycznie

88%

Romanowicz M., Poraj G., Limiont W.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

vol. 56(14)

204-229

PL

Perfekcjonizm jest definiowany przez niektórych badaczy jako relacja między własnymi możliwościami i oczekiwaniami. Silna reakcja emocjonalna na rozbieżność między nimi może być nieprzystosowawcza i prowadzić nawet do zachowań agresywnych. W badaniach wzięło udział 133 studentów i absolwentów uczelni wyższych z całej Polski, w tym 67 osób o różnych specjalnościach z zakresu sztuk wizualnych. Do charakterystyki perfekcjonizmu użyto polskiej wersji Kwestionariusza Sposobu Pracy (Schuler, 1994), natomiast do opisu agresji narzędzia Inwentarz Psychologiczny Agresji (Gaś, 1980). Celem badań była analiza związku pomiędzy poszczególnymi wymiarami perfekcjonizmu, a agresją u osób uzdolnionych plastycznie. Wyniki badań wskazują, że uzdolnieni plastycznie uzyskali wyższe wyniki w zakresie niektórych wymiarów perfekcjonizmu niż osoby z grupy kontrolnej. Nie potwierdziły się założenia, że badane grupy różnią się pod względem syndromu agresji. Mężczyźni uzdolnieni plastycznie różnili się od mężczyzn z grupy kontrolnej pod względem wymiarów perfekcjonizmu oraz pod względem agresji przemieszczonej. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w zakresie perfekcjonizmu i syndromu agresji między kobietami. Ponadto płeć nie różnicowała perfekcjonizmu w grupie uzdolnionych plastycznie.

4

Kwestionariusz perfekcjonizmu w sporcie – konstrukcja i walidacja narzędzia psychometrycznego

75%

Waleriańczyk W., Stolarski M.

Psychologia-Etologia-Genetyka

|

2016

|

vol. 34

55-68

PL

Perfekcjonizm jest dyspozycją osobowościową odgrywającą istotną rolę w funkcjonowaniu w sporcie. Mimo tego w warunkach polskich nie istniało dotychczas narzędzie pozwalające na pomiar nasilenia perfekcjonizmu w kontekście sportu. Niniejszy artykuł przedstawia proces konstruowania oraz walidacji Kwestionariusza perfekcjonizmu w sporcie (KPS). Początkową pulę 88 pozycji testowych wygenerowano na podstawie wywiadów ze sportowcami oraz analizy istniejących narzędzi do pomiaru perfekcjonizmu. Na podstawie oceny sędziów kompetentnych wybrano 57 trafnych teoretycznie pozycji. Badanie pierwsze przeprowadzono w celu zdobycia danych do eksploracyjnej analizy czynnikowej oraz oceny rzetelności i trafności narzędzia z udziałem aktywnych sportowców (N = 137). Celem badania drugiego była weryfikacja struktury finalnej wersji kwestionariusza KPS oraz ocena jego rzetelności i trafności. Sportowcy (N = 129) wypełniali KPS oraz narzędzie do pomiaru cech osobowości wchodzących w skład Wielkiej Piątki, odpowiadając też na pytania odnośnie do średniej tygodniowej liczby treningów oraz poziomu sportowego. W badaniu trzecim poszukiwano dalszych dowodów na trafność narzędzia przez analizę związków między wynikiem 23 piłkarzy w KPS a ich nasileniem PP i PN postrzeganym przez trenerów. Przeprowadzone analizy pozwoliły na stworzenie finalnej wersji kwestionariusza składającego się z 30 pozycji. Spójność wewnętrzna kwestionariusza jest satysfakcjonująca we wszystkich przeprowadzonych badaniach. Dodatkowymi dowodami na trafność narzędzia są związki wyniku w kwestionariuszu z wymiarami Wielkiej Piątki, deklarowanym poziomem sportowym, średnią liczbą treningów oraz poziomem perfekcjonizmu postrzeganym przez trenerów. Kwestionariusz może być używany w badaniach naukowych oraz współpracy indywidualnej ze sportowcami.

EN

Perfectionism is a personality disposition that plays an important role in athletes’ functioning. However, until now there has been no Polish questionnaire allowing to measure perfectionism in a sports context. The present paper shows phases of construction and validation of the Perfectionism in Sport Questionnaire (PSQ). An initial pool of 88 items was developed based on interviews with athletes and analyses of existing measures of perfectionism. An assessment by competent judges resulted in selection of 55 theoretically valid items. Study 1 was conducted to obtain data for exploratory factor analysis, select the most valid items, and to determine the reliability of the scales. Active athletes (N = 137) filled the experimental version of the scale. Study 2 aimed to verify the structure of the final version of PSQ and to measure its psychometric values. Some athletes (N = 129) filled PSQ, as well as a personality inventory measuring the Big Five personality traits, and provided information about their training frequency and their level of sport advancement. Study 3 sought for further validation of the tool by analyzing the relationships between football players’ (N = 23) PSQ scores and levels of both their positive and negative perfectionism perceived by their coaches. The conducted analyses helped to develop a final, 30-item version of PSQ. The internal consistency of the two subscales was very satisfactory in all samples. Associations with personality dimensions, declared level of sport advancement, and coaches’ assessments of an athlete’s perfectionism provide further evidence for the validity of the questionnaire. PSQ is a valid psychometric measure of negative and positive perfectionism in a sports context. The questionnaire can be used for scientific research and individual work with players.

5

Polityka liberalna i religia. Refleksje nad rozumem publicznym Johna Rawlsa i koncepcjami pokrewnymi.

63%

Prostak R.

Kultura i Polityka

|

2009

|

issue 6

14-32

PL

Liberalna demokracja odróżnia sferę prywatną od sfery publicznej. Pierwsza jest przestrzenią, w której jednostka poszukuje odpowiedzi na pytania: „jak żyć, by życie było warte przeżycia?” W sferze publicznej jednostka stawia sobie pytanie: „jak współdziałać z innymi obywatelami, którzy formułują różne odpowiedzi na pytanie właściwe sferze prywatnej?” Antyperfekcjonizm liberalnej sfery publicznej chronić ma pluralizm poglądów na sens życia. Antyperfekcjonizm ustanawia zasadę limitującą charakter argumentacji w sferze publicznej – „nie formułuj rozstrzygających i opartych na konkretnym światopoglądzie argumentów, uzasadniających konkretne działanie polityczne”. W niniejszym artykule dokonano przeglądu antyperfekcjonistycznej konstrukcji rozumu publicznego Johna Rawlsa i koncepcji pokrewnych oraz wskazano trudności z ich implementacją w realiach współczesnych społeczeństw cywilizacji zachodniej.

EN

Liberal democracy differentiates between the private and public sphere. The former is where the individual asks herself the question, “What makes life worth living?” The latter is where the individual looks for answers to questions such as, “How should I cooperate with others? Who gives various answers to questions about the sense of life?” Anti-perfectionism in the liberal public sphere secures a pluralism of views concerning the sense of life. This anti-perfectionism establishes a rule that limits the scope of reasoning accepted in the public sphere: “Do not provide decisive arguments based on one’s own religious or philosophical beliefs in order to justify a political action.” This article reviews the anti-perfectionist idea of Rawlsian “public reason” and similar conceptions, and identifies difficulties with their implementation in the reality of Western societies.

6

Doskonałość jako problem moralny w pracach Władysława Tatarkiewicza

63%

Konstańczak S.

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich

|

2016

|

vol. 16

157-176

RU

Основой для размышлений стала работа Владислава Татаркевича «О совершенстве». Автор занялся проблематикой нравственного совершенства, которая в философии встречается в двух вариантах: или как качество человека, который достиг максимального уровня возможностей, или как цель, к которой человек должен стремиться. Первая позиция ссылается на философию Аристотеля, а вторая – на философию Платона. В каждом из вариантов путь к совершенству является результатом индивидуального усилия, отсюда мотивация, склоняющая к нему, часто называется перфекционизмом. Однако, многие философы уверены, что достичь индивидуального совершенства невозможно из-за внешнего противоречия, которое возникает при такого типа усилиях. В статье также представлен обзор концепций совершенства сформулированных в прошлом в философии. В завершении автор указывает на пользу, которую получают конкрет-ные люди от собственного совершенства.

EN

The basis of deliberations is the work by Władysław Tatarkiewicz: On Perfection. The author studied a problem of moral perfection which in philosophy is treated in both ways: as a personality trait of a man that has achieved a maximum level of moral ability or as a goal to which a man should head for. First standpoint refers to Aristotle's philosophy, the second to Plato's. In both cases the way to perfection is a result of an individual effort hence motivations inducing to it are often called perfectionism. Many philosophers point out that reaching individual perfection is impossible due to inner contradictions coming out in this kind of activity. The article also reviews other conceptions of perfection set up in philosophy in the past. In summary the author points at the benefits which people attain by self-perfecting.

7

Perfekcjonizm – pozytywny czy negatywny? Adaptacyjne i dezadaptacyjne formy perfekcjonizmu

63%

Sanecka E.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2014

|

issue 4

242-251

PL

Perfekcjonizm rozumiany jako cecha osobowości, defi niowany jest najczęściej w ramach modeli unidymensjonalnych, dychotomicznych lub wieloczynnikowych. Dominujące podejścia teoretyczne koncentrują się nie tylko na dysfunkcjonalnych, negatywnych aspektach perfekcjonizmu związanych z symptomami psychopatologii, ale też wskazują na istnienie pozytywnego, adaptacyjnego wymiaru perfekcjonizmu. Celem artykułu jest omówienie i analiza koncepcji teoretycznych oraz dotychczasowych wyników badań empirycznych poświęconych obydwu formom perfekcjonizmu. Szczególną uwagę poświęcono analizie czynników modyfi kujących związek perfekcjonizmu z symptomami psychopatologii.

EN

Perfectionism as a personality trait is defined in the frame of unidimensional, bidimensional or multifaceted models. The dominating theoretical approaches not only concentrate on the dysfunctional, negative aspects of perfectionism related to the symptoms of psychopathoplolgy, but they also indicate the presence of a positive, adaptative dimansion of perfectionism. The aim of the article is to discuss and analyze theoretical concepts and the results of previous empirical research concerning both forms of perfectionism. Special attention was focused on the analysis of the factors modifying the relation between perfectionism and symptoms of psychopathology.

8

Meliorysta i soteryk. O autocentryzmie etycznym Henryka Elzenberga

63%

Środa M.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2017

|

issue 4

9

Psychologiczna charakterystyka perfekcjonizmu u młodzieży

63%

Świerczyńska J., Pawłowska B., Chojnowska-Ćwiąkała I., Troczyńska B.

Wychowanie w Rodzinie

|

2021

|

vol. XXIV

|

issue (1/2021)

285-299

EN

Aim. The aim of the work was to compare the intensity of perfectionism in the study subjects, considering their division by sex, place of residence and family structure. The study included a group of 345 persons (198 girls and 147 boys) aged 12–16 years. Methods. The Frost Multidimensional Questionnaire for Testing Perfectionism (FMPS), translated and developed by Tucholska and a sociodemographic survey by Justyna Świerczyńska were used in the work. Results and conclusions. The obtained results prove the presence of signifi cant differences in terms of the intensity of perfectionism and its dimensions among the studied girls and boys, people living in the city and in the countryside, and growing up in complete and single-parent families. Signifi cant correlations were also shown between the subjects’ perfectionism and their age, school performance and the level of parents’ education. The obtained results indicate that boys display a higher level of perfectionism than girls. Neurotic perfectionism is associated with the older age of the studied girls. Adaptive perfectionism is associated with living in the city, being brought up in a complete family, higher education of parents, higher grade point average and positive assessment of oneself as a student.

PL

Cel. Celem pracy jest porównanie nasilenia perfekcjonizmu u badanych osób z uwzględnieniem ich podziału na płeć, miejsce zamieszkania oraz strukturę rodziny. Analizie poddano zależności między nasileniem perfekcjonizmu a wiekiem badanych, ich osiągnięciami szkolnymi oraz poziomem wykształcenia rodziców. Badaniami objęto grupę 345 osób (198 dziewcząt i 147 chłopców) w wieku od 12 do 16 lat. Metody. Zastosowano Wielowymiarowy Kwestionariusz do Badania Perfekcjonizmu FMPS autorstwa Frosta w tłumaczeniu i opracowaniu Stanisławy Tucholskiej oraz ankietę socjodemograficzną autorstwa Justyny Świerczyńskiej. Wyniki i wnioski. Otrzymane wyniki informują o występowaniu istotnych różnic w zakresie nasilenia perfekcjonizmu i jego wymiarów między badanymi dziewczętami i chłopcami, osobami mieszkającymi w mieście i na wsi oraz wychowującymi się w rodzinach pełnych i niepełnych. Znaczące zależności ujawniono ponadto między perfekcjonizmem badanych, a ich wiekiem, osiągnięciami szkolnymi oraz poziomem wykształcenia rodziców. Otrzymane wyniki informują, że chłopcy mają wyższy poziom perfekcjonizmu niż dziewczęta. Neurotyczny perfekcjonizm łączy się ze starszym wiekiem badanych dziewcząt. Adaptacyjny perfekcjonizm łączy się z zamieszkiwaniem w mieście, wychowaniem się w rodzinie pełnej, wyższym wykształceniem rodziców, wyższą średnią ocen i pozytywną oceną siebie jako ucznia.

10

Homo Perfectus versus Educatio: Philosophical Reflections on Transhumanism and Education

63%

Dancák P.

|

2017

|

vol. 20

|

issue 1

57-71

PL

Współcześnie jesteśmy świadkami nowej formy ingerencji w istotę ludzką. Chodzi o celowe dążenie do przekształcenia natury ludzkiej, w wyniku czego stanie się ona narzędziem, materiałem do przetwarzania, podobnym do tych, które służą człowiekowi w świecie przyrody. Ta nowa forma ingerencji w ludzkie życie wykracza jednak poza humanistyczne sposoby i cele doskonalenia człowieka. Homo perfectus stanowi transhumanistyczną perspektywę, która – dążąc do doskonalenia człowieka – kładzie nacisk na doskonalenie ciała ludzkiego, jego możliwości czy zdolności poznawczych. Jednocześnie zapomina się o charakterystycznym dla człowieka twórczym działaniu. W konsekwencji, perspektywa ta rezygnuje z wielopłaszczyznowości (wielowarstwowości) ludzkiego bytu, jak i jego finalności. Koncepcja homo perfectus tworzy pesymistyczny obraz człowieka oraz odrzuca właściwe dla człowieka biologczne ograniczenia, poszukując coraz doskonalszych metod kontroli nad jego życiem. Jednak nie jest ona sposobem doskonalenia natury ludzkiej, jej pełnej realizacji, ale raczej przejawem walki przeciwko temu, co było człowiekowi dane. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie wielu sprzeczności związanych z terminem homo perfectus, jak również przybliżenie znaczenia koncepcji educatio w odniesieniu do bytu ludzkiego. Wychowanie jest niezbędnym warunkiem istnienia człowieka, bez wychowania człowiek nie jest w stanie osiągnąć wolności. Wychowanie jest nie tylko przygotowywaniem się do pełnienia istotnych ról odgrywanych przez człowieka, ono wyprowadza człowieka z jego niekompletności, zamknięcia się w sferze osobistych ograniczonych interesów, i prowadzi w kierunku przestrzeni otwierającej się na prawdziwie ludzkie horyzonty, uwalnia od tego, co jest cząstkowe, ku temu, co jest całościowe, pełne.

EN

A new form of intervention into what it means to be human is currently emerging. It is an effort to purposely transform the very nature of man, which at once becomes some kind of a material to be worked on, the same as other components of nature are for man. This new emerging form of intervention into human existence extends beyond the humanistic ways and aims at the cultivation of man. Homo perfectus is a transhumanist perspective which calls for perfecting man, while stressing the enhancement of the human body and its performance, or his cognitive capacities. At the same time, the human characteristic of creative action is being marginalized. As a result, such a perspective neglects not only the dimensionality of man, but also his finality. The concept of the homo perfectus creates a pessimistic image of man and rejects man’s intrinsic, biologically limited humanness in expectation of gaining greater control over our lives. The image is not an image of the enhancement of human nature and his full realization, but it is rather an image of a battle against what was once given to man. In this paper, I will present the contradiction that arises in connection to the concept of homo perfectus and point out the significance of the concept of educatio in connection to human existence. Education becomes a prerequisite of human existence; without education, man would not be able to gain his freedom. Education is not only a preparation for certain life performances but it also guides us out of every partialness, every isolation in the sphere of personal limited interests into a space that can be open towards one and only human direction, that is a direction from the partial to the whole.

11

Powieść "В Советском Союзе не было аддерола" Olgi Breininger z perspektywy autofikcji

51%

Stryjakowska A.

Przegląd Rusycystyczny

|

2020

|

issue 3 (171)

RU

Цель данной статьи состоит в анализе романа Ольги Брейнингер как поля конструирования идентичности автора. В качестве методологического фундамента была принята категория автофикции, понимаемая как орудие самопознания и самостановления. Анализ литературного материала помещен в контекст внелитературной деятельности автора, которая воспринимается не как твердая биографическая информация, но как очередная, рядом с творчеством, платформа самостановления. Интерпретация романа концентрируется на главной героине, испытывающей кризис идентичности, вызванный хроническим перфекционизмом и чувством искоренения. Рассуждениям подвергнуты, между прочим, совершаемые героиней операции памяти, играющие ключевую роль в понимании экзистенциального хаоса. В качестве существенного приема отмечено конструирование повествования как голоса поколения, что направлено на преодоление чувства одиночества.

EN

The aim of the article is to analyze Olga Breininger’s novel as a field for constructing the author’s identity. The category of autofiction, regarded as a tool of self-understanding and self-creation, has been chosen as the methodological foundation. The analysis of the literary text is embedded in the context of the author's non-literary activity, understood here not as biographical information, but as another (next to the fiction works) platform of self-creation. The interpretation of the novel focuses on the protagonist who experiences an identity crisis caused by chronic perfectionism and a sense of uprooting. Attention is given, among others, to the main character’s memory operations, which play a key role in understanding her existential chaos. Creating the story as a generation's voice is considered as an important device, aimed at overcoming the feeling of loneliness.

PL

Celem artykułu jest analiza powieści Olgi Breininger jako pola konstruowania tożsamości autorki. Metodologiczny fundament dociekań stanowi kategoria autofikcji, rozumiana jako narzędzie samopoznania i autokreacji. Analizę materiału literackiego osadzono w kontekście pozaliterackiej działalności autorki, która pojmowana jest nie jako pewna informacja biograficzna, lecz kolejna, obok twórczości, platforma konstruowania siebie. Interpretacja powieści koncentruje się na protagonistce, doświadczającej kryzysu tożsamości, spowodowanego chronicznym perfekcjonizmem i poczuciem wykorzenienia. Rozważania dotyczą, między innymi, dokonywanych przez bohaterkę operacji pamięci, które odgrywają kluczową rolę w zrozumieniu odczuwanego chaosu egzystencji. Za istotny zabieg literacki uznano konstruowanie narracji jako głosu pokolenia, co wolno rozumieć jako próbę przezwyciężenia poczucia samotności.

12

Perfectionism and gender equality. John Rawls’s critique of John Stuart Mill

51%

Filipow E., Filipow E.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2021

|

issue 4

13

Jak pogodzić perfekcjonizm i eudajmonizm z hedonizmem? Wokół utylitaryzmu J. S. Milla

51%

Filipow E., Warszawski U.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2016

|

vol. 35 B (4B)

EN

J. S. Mill is commonly considered as a representative of psychological hedonism. However, his utilitarianism has also eudaimonic and perfectionistic aspects. Thus, various aspects are interelated with one another not only in his moral philosophy, but are present also in his political philosophy. Interpretators of Mill’s philosophy inquire: how those aspects can be reconciled and if Mill's conception can be consistent then? Main aim of the paper is to explain and justify the view, that the idea of happiness by J. S. Mill based on the greatest happiness principle is founded on both traditions present in the Ancient times: eudaimonism and hedonism. I assume, that: in philosophy of J. S. Mill, formulated in the perspective of both traditions of the idea of happiness and good life, hedonism can be reconciled with eudaimonism and perfectionsm. Philosopher can be qualified as many-sided and eclectic, thus denominating his exclusively as hedonist would be incomplete and would be a result of too hasty and imprecise reading of his works.

Refine search results

Gender differences in workaholism and work-related variables

Prokrastynacja, perfekcjonizm oraz poczucie umiejscowienia kontroli w kontekście akademickim

Perfekcjonizm i agresja u osób uzdolnionych plastycznie

Kwestionariusz perfekcjonizmu w sporcie – konstrukcja i walidacja narzędzia psychometrycznego

Polityka liberalna i religia. Refleksje nad rozumem publicznym Johna Rawlsa i koncepcjami pokrewnymi.

Doskonałość jako problem moralny w pracach Władysława Tatarkiewicza

Perfekcjonizm – pozytywny czy negatywny? Adaptacyjne i dezadaptacyjne formy perfekcjonizmu

Meliorysta i soteryk. O autocentryzmie etycznym Henryka Elzenberga

Psychologiczna charakterystyka perfekcjonizmu u młodzieży

Homo Perfectus versus Educatio: Philosophical Reflections on Transhumanism and Education

Powieść "В Советском Союзе не было аддерола" Olgi Breininger z perspektywy autofikcji

Perfectionism and gender equality. John Rawls’s critique of John Stuart Mill

Jak pogodzić perfekcjonizm i eudajmonizm z hedonizmem? Wokół utylitaryzmu J. S. Milla