Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  personal dignity
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Godność osobista w ocenie młodzieży – analiza teoretyczno-empiryczna

100%
Mariański J.
Horyzonty Wychowania
|
2020
|
vol. 19
|
issue 50
27-44
EN
RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of the paper is to recreate and show the dignity awareness of young people in the aspect of their experiences in various life situations. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The presented research problem concerns the answer to the question of how the respondents understand the personal dignity of a person, how they evaluate outstanding individuals with a high level of acquired dignity. The basis for empirical considerations are the results of qualitative research carried out in 2017-2018 among various categories of young people. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Referring to scientific studies, an interdisciplinary reflection was made on the understanding of the concept of dignity and the results were confronted with the opinions of the respondents. RESEARCH RESULTS: Qualitative research shows that about 60% of respondents declare positive - sometimes vague - assessments of people with a high sense of self-esteem. Only every tenth respondent expressed negative opinions about such people. Some respondents had difficulty giving closer definitions of what personal dignity is or considered the concept indefinable. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMENDATIONS In a situation where many people lose the proper sense of personal dignity, the postulate of awakening the sense of dignity and respect it becomes a challenge and an educational task for all subjects of interaction in educational and didactic processes.
PL
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest odtworzenie i pokazanie świadomości godnościowej młodzieży w aspekcie jej doświadczeń w różnych sytuacjach życiowych. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Przedstawiony problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytanie, jak badani rozumieją godność osobistą człowieka, jak oceniają wybitne jednostki o wysokim poziomie godności nabytej. Podstawą do rozważań empirycznych są wyniki badań jakościowych zrealizowanych w latach 2017-2018 wśród różnych kategorii młodzieży uczącej się lub studiującej. PROCES WYWODU: Odwołując się do opracowań naukowych, dokonano interdyscyplinarnej refleksji nad rozumieniem pojęcia godność i skonfrontowano wyniki z opiniami badanych. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przeprowadzonych badań jakościowych wynika, że około 60% badanych deklaruje pozytywne – niekiedy ogólnikowe – oceny o ludziach charakteryzujących się wysokim poczuciem godności własnej. Tylko co dziesiąty badany wyrażał negatywne oceny o takich osobach. Niektórzy ankietowani mieli trudności z podaniem bliższych określeń, czym jest godność osobista, lub uważali to pojęcie za niedefiniowalne. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: W sytuacji, gdy wielu ludzi traci właściwe poczucie godności osobistej, postulat budzenia poczucia godności i jej poszanowania staje się wyzwaniem i zadaniem edukacyjnym dla wszystkich podmiotów interakcji w procesach wychowawczych i dydaktycznych.
2
Publication available in full text mode
Content available

Metafizyka osoby ludzkiej w ujęciu Czesława Stanisława Bartnika

80%
Kozłowski R. J.
Seminare. Poszukiwania naukowe
|
2018
|
vol. 39
|
issue 3
51-63
EN
Philosophical trends referring to the concept of person are characterized by a certain dissonance. The presented article makes an attempt at answering the question about the reality of person. The personal perspective adopted by the author, is a kind of novelty, thus showing that it is impossible to make a specific reflection on the existence of man or his nature without proper reflection on the category of person. This analysis, presented in the spirit of personalism, puts the person in the center, showing its wealth and antinomies. Thus, it attempts to indicate the basic personalist categories such as dignity, freedom, sanctity, etc. Being a person means that we ought to treat everyone as having their unconditional, transcendental value.
PL
Istnieje pewien dysonans w nurtach filozoficznych odnoszących się do pojęcia osoby. W prezentowanym artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie o realność osoby. Osobowa perspektywa podjęta przez autora jest swoistym novum i tym samym unaocznia, iż bez właściwego namysłu nad kategorią osoby nie można podejmować konkretnej refleksji nad egzystencją człowieka, jego natury. Analiza przedstawiona w duchu personalizmu stawia osobę w centrum, ukazując jej bogactwo, antynomie. Tym samym podjęto próbę wskazania podstawowych kategorii personalistycznych takich jak godność, wolność, świętość etc.
3
Publication available in full text mode
Content available

Zasada prawdy w nauczaniu społecznym Benedykta XVI

80%
Szulist J.
Studia Gdańskie
|
2018
|
issue 42
133-144
PL
Odniesienie do prawdy określa status człowieka w ramach doczesności, mając na uwadze porządek przewidziany przez Boga wobec stworzenia w wymiarze fizycznym i duchowym. Fundamentalne znaczenie prawdy dla społeczeństwa, jak sugeruje Benedykt XVI, związane jest z powołaniem człowieka, jak też z pragnieniem integralnego rozwoju wspólnot. Prawda społeczna funkcjonuje niejako w czterech obszarach. Po pierwsze, prawda wyraża ideę pokoju, a ponadto poznawanie prawdy dynamizuje ku pełni człowieczeństwa relacje wspólnotowe. Po drugie, prawda wskazuje na fundamentalne znaczenie wolności w świecie w zakresie upodmiotowienia jednostek, jak też w aspekcie suwerenności państw. Trzecim obszarem funkcjonowania prawdy jest kwestia wykonywania władzy. Rządzący realizują swój mandat na fundamencie zasad i wartości, które w obiektywny sposób warunkują osiąganie właściwych priorytetów w działalności politycznej. Ostatnim obszarem funkcjonowania prawdy jest dziedzina moralności laikatu. Politycy jako szczególna grupa osób – skoncentrowana wokół dobra wspólnego – są zobligowani do proklamowania w świecie „prawdy moralnej”. W artykule wykorzystano teksty z zakresu nauczania Benedykta XVI, przy zastosowaniu metody krytycznej analizy tekstu.
EN
A reference to truth describes human status in temporal life taking into consideration the order intended by God towards creation in the physical and spiritual dimension. The fundamental significance of truth for society, as Benedict XVI suggests, is linked with the human vocation and the desire for the integral development of communities. Thus social truth functions in four spheres. The first one is peace, as truth expresses the idea of peace and knowing truth stimulates communal relations towards the fullness of humanity. Secondly, truth indicates the fundamental meaning of freedom in the world in terms of subjectivity of individuals but also in terms of sovereignty of states. The third area is the execution of power. The people in power shall exercise their mandate relying on principles and values which objectively determine the right priorities of political activity. Finally, the fourth area is the morality of lay people. Politicians as a special group responsible for the common good are obliged to proclaim the “moral truth” in the world. The article offers a critical analysis of the texts of Pope Benedict XVI.
4
Publication available in full text mode
Content available

Czy eutanazja to „dobra śmierć”? Orędzie listu Samaritanus bonus w świetle doświadczeń doktor Elizabeth Kübler-Ross

80%
Skiba P.
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
|
2021
|
issue 28
197-209
EN
An issue that constantly raises questions and doubts is death and the process of the person’s dying preceding it. Everyone wants to die “well”, that is, happily, calmly and with dignity. This human desire was expressed by the ancient Greek term “euthanasia”. In today’s times of dehumanization and technicization of good and dignified medicine, death is understood differently. Above the principle of the sanctity of life, what counts is its quality and the freedom to decide about it. Faced with these challenges, the Church reminds in the published letter Samaritanus bonus that contemporary moral problems related to the end of human life must be looked at in the spirit of the Gospel, in terms of personalism and traditional Hippocratic ethics, emphasizing and protecting the value of every human person. An example of a Samaritan ser¬vice to the dying is Dr. Elisabeth Kübler-Ross. Her experience shows that today it is necessary to return to the original understanding of the concept of “euthanasia” that can be achieved through palliative care, for “mercy killing”, in which showing mercy involves deliberately killing patients, does not solve the problem of “good” dying.
DE
Das Thema, das ständig Fragen und Zweifel aufwirft, ist der Tod und der ihm vorausgehende Sterbeprozess. Jeder möchte "gut" sterben, das heißt glücklich, ruhig und in Würde. Dieser menschliche Wunsch wurde durch den altgriechischen Begriff „Euthanasie“ ausgedrückt. In der heutigen Zeit der Entmenschlichung und Technisierung guter und würdevoller Medizin wird der Tod anders verstanden. Über dem Prinzip der Heiligkeit des Lebens zählt seine Qualität und die Freiheit, darüber zu entscheiden. Angesichts dieser Herausforderungen erinnert die Kirche in dem veröffentlichten Brief Samaritanus bonus daran, dass die heutigen moralischen Probleme im Zusammenhang mit dem Ende des menschlichen Lebens im Geiste des Evangeliums im Sinne des Personalismus und der traditionellen hippokratischen Ethik gesehen werden müssen, wobei der Wert jedes einzelnen betont und geschützt wird menschliche Person. Ein Beispiel für einen Samariterdienst für Sterbende ist Dr. Elisabeth Kübler-Ross. Ihre Erfahrung zeigt, dass es heute notwendig ist, zum ursprünglichen Verständnis des Begriffs „Euthanasie“ zurückzukehren, das durch Palliativmedizin erreicht werden kann, denn „Gnadentötung“, bei der Barmherzigkeit die vorsätzliche Tötung von Patienten beinhaltet, löst das Problem nicht Problem des "guten" Sterbens.
PL
Zagadnieniem, które ciągle rodzi pytania i wątpliwości, jest śmierć oraz poprzedzający ją proces umierania osoby. Każdy chce umrzeć „dobrze”, czyli szczęśliwie, spokojnie i godnie. To pragnienie człowieka wyrażał starożytny, grecki termin „eutanazja”. W dzisiejszych czasach dehumanizacji i technicyzacji medycyny dobra i godna śmierć jest rozumiana inaczej. Ponad zasadą świętości życia liczy się jego jakość i wolność decydowania o nim. Stojąc wobec tych wyzwań, Kościół przypomina w opublikowanym liście Samaritanus bonus, że na współczesne problemy moralne, związane z końcem życia ludzkiego, trzeba spojrzeć w duchu Ewangelii, w ujęciu personalizmu i tradycyjnej etyki hipokratejskiej, akcentując i chroniąc wartość każdej ludzkiej osoby. Przykładem samarytańskiej posługi wobec umierających jest doktor Elisabeth Kübler-Ross. Jej doświadczenie ukazuje, że konieczny jest dziś powrót do pierwotnego rozumienia pojęcia „eutanazji”, które można osiągnąć przez opiekę paliatywną, albowiem „zabójstwo z litości”, w którym okazanie miłosierdzia wiąże się z rozmyślnym uśmiercaniem pacjentów, nie rozwiązuje problemu „dobrego” umierania.
5
Publication available in full text mode
Content available

Godność człowieka źródłem celów wychowania i zadań szkoły

80%
Chałas K.
Roczniki Pedagogiczne
|
2021
|
vol. 13(49)
|
issue 2
33-48
EN
Personal dignity is a given value. It determines the value of a human being as a person. Personal dignity is a task for people. It is an obtained value which can be lost. It is based on morally valuable activities. Personal and personality dignity are integrated with rationality-wisdom, freedom, responsibility-important qualities of a person. This integration generates specific educational goals and tasks for the school. Their implementation ensures integral development and integral education.
PL
Godność osobowa jest wartością daną. Określa wartość człowieka jako osoby. Godność osobowościowa stanowi zadanie dla człowieka. Jest wartością zadaną, utracaną. U jej podstaw znajdują się działania moralnie wartościowe. Godność osobowa i osobowościowa są zintegrowane z rozumnością – mądrością, wolnością, odpowiedzialnością, ważnymi przymiotami osoby. Integracja ta generuje określane cele wychowania i zadania dla szkoły. Ich realizacja zapewnia integralny rozwój i integralne wychowanie.
6
Publication available in full text mode
Content available

SOME REMARKS ON THE PHILOSOPHY OF LOVE IN DIETRICH VON HILDEBRAND AND KAROL WOJTYLA

80%
Merecki J.
Roczniki Filozoficzne
|
2012
|
vol. 60
|
issue 3
5-13
EN
Tematem artykułu jest filozofia miłości rozwijana przez dwóch wybitnych fenomenologów wymienionych w tytule: Dietricha von Hildebranda i Karola Wojtyłę. Obydwaj korzystali w swoich badaniach z metody fenomenologicznej; celem artykułu jest pokazanie, że w obydwu wypadkach metoda ta prowadziła do podobnych rezultatów. Autor czyni to w trzech krokach. Po pierwsze, pokazuje, że miłość pojętą w sensie ogólnym obydwaj autorzy rozumieją jako odpowiedź na wartość osoby. W Lubelskiej Szkole Personalizmu zasada miłości została wyrażona w formule: persona est affirmanda propter seipsam, a treścią afirmacji, która jest należna osobie, jest miłość. W kategoriach von Hildebranda zasada ta wyrażona jest w sposób następujący: dobro osoby afirmowane jest poprzez obiektywne dobra dla osoby, które stanowią właściwą treść miłości. Po drugie, obydwaj autorzy wiele uwagi poświęcają tej specyficznej formie miłości, jaką jest miłość małżeńska. Podczas gdy miłość w sensie ogólnym stanowi odpowiedź na wyjątkową wartość osoby w stosunku do świata pozaosobowego, to miłość małżeńska jest odpowiedzią na wyjątkową wartość jednej osoby pośród wszystkich innych osób doświadczaną przez osobę płci przeciwnej. W tym sensie miłość małżeńska jest również specyficzną odpowiedzią na wartość. Po trzecie, doświadczenie miłości małżeńskiej pokazuje, że nie istnieje sprzeczność między wolnością a wzajemną przynależnością, co von Hildebrand wyraził w pojęciu intentio unionis.
XX
The paper investigates the specific contribution to the philosophy of love which was offered by the two thinkers mentioned in the title: Dietrich von Hildebrand and Karol Wojtyła. Both made use of the phenomenological method and it is interesting to see how this method yields similar results in their respective philosophies of love. The paper show sit in three steps. First, it shows thet love understood in its most general sense is the proper answer to the value of the person, which i salso called personal dignity. In terms of the Lublin Personalism: persona est affirmanda propter seipsam and the content of the affirmation that the value of the person calls for is love. In terms of von Hildebrand the good of the person is affirmed through the objective goods for the person, which constitute the proper contet of love. Secondly, the paper focuses on the specific form of love, which is spousal love. Whereas love in its most general sense responds to the unique value of the person among all other things in the world, spousal love is the answer to the unique value of this particular person among all other persons. In this sense spousal love constitutes a specific kind of value answer. Thirdly, the experience of spousal love shows that there is no contradiction between freedom and mutual belonging, which von Hildebrand expressed in the concept of intentio unionis.
7

Poszukiwanie podstaw moralności a wychowanie. Rozważania w nawiązaniu do poglądów Karola Wojtyły i Maxa Schelera

80%
Jasińska K.
Roczniki Pedagogiczne
|
2010
|
vol. 2(38)
21-39
EN
In the article an attempt is made to search for the foundations of morality in the context of education, with reference to two philosophical currents: philosophy of being (metaphysics) and philosophy of the subject. Analysis of Karol Wojtyła's texts and of his debate with Max Scheler about the teleological character of morality gives rise to a reflection on the issue of achieving moral perfection by man; perfection that is important from the point of view of pedagogy. In personalistically-oriented education the problem is not only how to define who the man is, but also who he should be, in what way he becomes morally good and what educational activities may help him in this respect. Searching for an answer to this question that is significant for education becomes also searching for the foundations of morality.
8
Publication available in full text mode
Content available

Wiara chrześcijańska wobec ideologii nazizmu w oparciu o list pasterski niemieckiego Episkopatu z 20 sierpnia 1935 roku

80%
Szulist J.
Studia Pelplińskie
|
2021
|
vol. 55
303-315
EN
In their letter of August 20, 1935, the German bishops pointed to faith as a foundation in the struggle against Nazism to restore justice in the world. The message of the Three Divine Persons to whom man is referred in acts of faith forms a premise for defending personal dignity, retaining an invariable moral order, and persisting in hope in the face of Nazi injustice. An attitude of faith implies the willingness to defend the rights of every citizen in collaboration with the institutions of the state and the Church. Attacks against the lives of individuals and social groups question the Divine order that is a prerequisite for integral social development. Therefore, the violence used by the Nazis cannot undermine or relativize the guidance of the Gospel, whereas staying true to the revealed knowledge fosters the development of a new order that is free from violence. Social change is inextricably linked to the process of education, which focuses on the transfer of specific values and on collaboration within the educational environment.
PL
Biskupi niemieccy w liście z 20 sierpnia 1935 roku wskazują na wiarę jako na fundament w walce z nazizmem w przywracaniu sprawiedliwości w świecie. Posłanie Trzech Osób Boskich, do których człowiek odnosi się w ramach aktów wiary, stanowi przesłankę ku obronie godności osobowej, zachowania niezmiennego porządku moralnego oraz do trwania w nadziei w obliczu niesprawiedliwości nazistowskiej. Konsekwencją postawy wiary jest obrona praw każdego obywatela przy współpracy instytucji państwa z Kościołem. Ataki na życie jednostek oraz grup społecznych stanowią zakwestionowanie porządku Bożego, warunkującego integralny rozwój społeczny. Przemoc stosowana przez nazistów nie może podważać czy relatywizować wskazań ewangelicznych. Niezłomne trwanie przy nauce objawionej uskutecznia kształtowanie nowego porządku, wolnego od przemocy. Przemiany społeczne są nieodłącznie związane z procesem wychowania, zasadzającym się na przekazywaniu określonych wartości, jak też na współpracy w ramach środowiska wychowawczego.
9
Publication available in full text mode
Content available

The Structure of a Person as the Basis for Determining the Common Good as Understood by Mieczysław A. Krąpiec

80%
Ragan G.
Studia Gilsoniana
|
2019
|
vol. 8
|
issue 2
305-317
EN
The author makes an attempt to analyze the anthropological views of Mieczysław A. Krąpiec in order to show the reasons why some elements of the structure of man as a person—resulting from the human mode of access to truth, goodness, beauty and religion—are essentially significant for determining the common good that lies at the foundation of all forms of human social life. He analyzes such parts of the human person’s structure as intellectual knowledge, will for the good, love, religion, personal dignity, ontic completeness and legal subjectivity.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.