Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 23

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  personel medyczny
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
PL
Marka pracodawcy to bardzo istotny element strategii pozyskiwania i utrzymywania przewagi konkurencyjnej na rynku pracy, zwłaszcza w warunkach niedoboru zasobów ludzkich. Organizacje sektora publicznego rzadziej zabiegają o swój wizerunek na rynku pracy. Konstatacja ta dotyczy również szpitali, które w obliczu wyraźnego niedoboru personelu medycznego, od którego zależy nie tylko dostępność, ale i jakość usług medycznych, nie podejmują działań zmierzających do identyfikacji czynników przyciągających i zatrzymujących wartościowy kapitał ludzki. W związku z powyższym celem niniejszego artykułu jest podjęcie próby identyfikacji czynników, które stanowić mogą podstawę strategii budowania marki szpitali powiatowych na rynku pracy. Szczególną uwagę zwrócono na szpitale powiatowe stanowiące podstawę systemu opieki zdrowotnej w Polsce. Identyfikacji dokonano na podstawie ankiet skierowanych do kierowników liniowych sfery medycznej: ordynatorów, pielęgniarek oddziałowych i innych kierowników sfery medycznej. Zagregowana wielkość próby wyniosła 242 kierowników liniowych, w tym respondentów ze szpitali powiatowych było 99. Z analiz wynika, że zestaw czynników, jakie czynią szpital atrakcyjnym pracodawcą, ma swoją specyfikę w szpitalach powiatowych. W badanych szpitalach personel medyczny większą wagę przywiązuje do takich wartości, jak stabilność i rzetelność.
PL
Personel placówek medycznych jest szczególnie narażony na niebezpieczne emisje różnych substancji. Czynniki zagrożeń są określane jako czynniki fizyczne, biologiczne i chemiczne. Czynnik chemiczny spowodowany jest obecnością różnych substancji w związku z anestezją stosowaną w oddziałach szpitalnych, gabinetach zabiegowych, salach operacyjnych i diagnostycznych oraz prowadzoną dekontaminacją wykorzystanego sprzętu medycznego. Celem tej pracy była analiza czynników chemicznych, na które narażony jest personel medyczny.
EN
Personnel of medical institutions is particularly exposed to dangerous emissions of various substances. Risk factors are defined as physical, biological and chemical factors. Chemical factor is caused by presence of various substances in compound with anaesthesia used in hospital department, treatment rooms, operating & diagnostic rooms and conducted decontamination of used medical equipment. The goal of this work was analysis of chemical factors which medical personnel is exposed to.
EN
Background. The increase in aggressive behaviour towards crews and the potential danger they may be in is seen as a significant current problem in the Emergency Medical Service (EMS). Aim. This study relates to an analysis and evaluation of the self-defence needs of EMS medical staff. Methods. The design of the research is descriptive, qualitative and quantitative. The research sample was deliberately chosen. Direct and indirect observation over a period of five months was applied to the data collection methods. In addition, questionnaires were used to investigate the attitude of the profession to self-defence, and unstructured interviews were conducted. Results. The theoretical results reflect the creation of an actual plan for EMS training, an interest in education and in self-defence training. The practical results include specific findings and recommendations for practice learning EMS management for the learning process can increase the efficiency of self-defence training for EMS staff. Conclusion. The most important thing is to include self-defence training in the current educational profile of the EMS.
PL
Tło. Wzrastająca agresywność w opiece zdrowotnej jest aktualnym problemem nie tylko w Czechach, ale również na świecie. Personel medyczny staje się grupą ryzyka. Cel pracy. Badanie dotyczy analizy i oceny zastosowania kursów samoobrony przez personel medyczny Pogotowia Ratunkowego (PR). Metody. Projekt badań ma charakter opisowy, jakościowy i ilościowy. Próba badawcza została wybrana celowo. W czasie pięciu miesięcy, w metodach zbierania danych zastosowano bezpośrednią i pośrednią obserwację. Ponadto zastosowano kwestionariusze badające nastawienie grup zawodowych do samoobrony. Pod koniec szkolenia przeprowadzono niestrukturalne wywiady. W jakościowej części badania dowody zanalizowano metodą kodowania w trzech etapach. Część ilościowa była skupiona na określaniu zagrożenia, ogólnych informacjach i okolicznościach ataku. Zebrane wyniki były oceniane pod względem statystyki. Wyniki. Zgromadzono dwa rodzaje wyników: teoretyczne i praktyczne. Wyniki teoretyczne odzwierciedlają tworzenie rzeczywistej koncepcji szkolenia dla pracowników Pogotowia Ratunkowego, zainteresowania kształceniem i szkoleniami z samoobrony oraz pośredniego wsparcia ze strony pracodawcy. Praktyczne wyniki obejmują szczegółowe ustalenia i zalecenia szkoleń. Samoobrona dla ratowników z PR jest korzystna dla ich edukacji Samoobrona może zwiększyć efektywność edukacji poprzez wsparcie zarządzaniem PR. Najważniejszym punktem jest umieszczenie szkolenia samoobrony w bieżącym programie PR. Wnioski. Dzięki badaniu zgromadzone wyniki mogłyby być włączone do procesu edukacyjnego na paramedycznym kierunek studiów na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Masaryka. Do tej pory, można przytoczyć wiele przykładów zastosowania samoobrony przez pracowników Pogotowia Ratunkowego. Ponadto stworzony pomysł został zastosowany w dziedzinie edukacji przez instytucje opieki zdrowotnej m.in. w miejscowościach: Hradec Kralove, Czeskie Budziejowice i przez Policję Republiki Czeskiej.
EN
Influenza is one of the most common respiratory diseases affecting people of all age groups all over the world. Seasonal influenza leads to substantial morbidity and mortality on a global scale. Vaccines are undeniably one of the most important health advances of the past century, however, managing influenza in working populations remains a difficult issue. Vaccination of health care workers (HCW) is an efficient way to reduce the risk of occupational infection and to prevent nosocomial transmission to vulnerable patients. Despite this, achieving high immunization rates among those professionals is a challenge. Knowledge and attitudes of healthcare providers have significant impact on the frequency with which vaccines are offered and accepted, but many HCWs are poorly equipped to make informed recommendations about vaccine merits and risks. Principal reasons for vaccination are the willing not to be infected and avoiding transmission to patients and the family. The main reasons for refusing is lack of time, a feeling of invulnerability to vaccination, conviction of not being at risk, of being too young or in good health. Misconceptions about influenza vaccine efficacy, like adverse effects, and fear of contracting illness from the vaccine are significantly associated with noncompliance with vaccination. Therefore, strategies to increase awareness of the importance of recommending influenza immunization among health professionals are required. Med Pr 2013;64(1):119–129
PL
Grypa jest jedną z częstszych infekcji dróg oddechowych, zachorowania na nią występują we wszystkich grupach wiekowych pacjentów na całym świecie. Liczba zachorowań na grypę sezonową i zgonów z powodu jej powikłań jest znaczna w skali globalnej. Szczepienia, również przeciwko grypie, są istotnym osiągnięciem medycyny ostatniego stulecia, jednak problemem pozostaje zwalczanie grypy za pomocą szczepień ochronnych wśród personelu medycznego. Szczepienie personelu medycznego jest procedurą o udowodnionym bezpieczeństwie i skuteczności, zapewnia zapobieganie zachorowaniom wśród pacjentów. Mimo licznych rekomendacji eksperckich stan zaszczepienia pracowników medycznych pozostaje niski. W celu zwiększenia liczby zaszczepionych pracowników medycznych konieczne jest prowadzenie kampanii edukacyjnych, które mają na celu polepszenie stanu wiedzy personelu na temat grypy, jej powikłań, szczepień przeciwko grypie, ze szczególnym uwzględnieniem ich bezpieczeństwa i skuteczności. Szczepieni pracownicy najczęściej decyzję o wykonaniu szczepienia motywują chęcią ochrony siebie oraz chęcią ochrony przed zakażeniem swoich pacjentów i ich rodzin. Z kolei wśród przyczyn nieszczepienia wymieniane są: brak czasu, błędne przekonania o nieskuteczności szczepienia, brak potrzeby szczepienia z powodu bagatelizowania choroby i jej powikłań, obawa przez niepożądanymi odczynami poszczepiennymi. Konieczne jest wdrożenie strategii mających na celu edukację personelu medycznego w zakresie stosowania szczepień przeciwko grypie w celu zwiększenia wyszczepialności przeciwko grypie w populacji pracowników medycznych. Med. Pr. 2013;64(1):119–129
EN
The article presents economical and non-economical factors motivating medical personnel to take up and continue employment in medical entities. Analyzed practical tests indicate that the most important non-economical factors are: form of employment and the agreed working time, a quality of the recruitment process, level of medical services provided to a healthcare entity and general work atmosphere as well as level of satisfaction in a healthcare entity. These factors were analyzed in the article in terms of what is possible for heads of healthcare entities to improve human resource management to ensure the appropriate medical personnel in the managed entity. The general conclusion is the recommendation to introduce a "soft" model of human resource management, which is focusing on organizational culture and interpersonal relations rather than on economic calculation and competition between members of personnel, which is typical for more often encountered "hard" model of human resource management.
PL
W artykule przedstawiono czynniki ekonomiczne i pozaekonomiczne motywujące personel medyczny do podejmowania i kontynuowania zatrudnienia w podmiotach leczniczych. Przeprowadzona analiza wskazuje, że najważniejszymi czynnikami nieekonomicznymi są: forma zatrudnienia, czas pracy, jakość procesu rekrutacji, jakość świadczonych usług medycznych, atmosfera oraz ogólna satysfakcja z pracy. Czynniki te zostały przeanalizowane w artykule pod kątem możliwych działań, które mogą podjąć kierownicy podmiotów leczniczych w celu poprawy zarządzania zasobami ludzkimi i zabezpieczenia odpowiedniego personelu medycznego w zarządzanej jednostce. Ogólnym wnioskiem jest zalecenie wprowadzenia „miękkiego” modelu zarządzania zasobami ludzkimi, który koncentruje się na kulturze organizacyjnej i relacjach międzyludzkich, a nie na rachunku ekonomicznym i konkurencji między członkami personelu, co jest typowe dla częściej spotykanego „twardego” zarządzania zasobami ludzkimi.
PL
Personel medyczny, a w szczególności pielęgniarki i położne są zawodami bardzo pożądanymi, zarówno w kraju jak i za granicą. Sposób zatrudniania pielęgniarek i położnych wynika między innymi z możliwości finansowych, organizacyjnych szpitali oraz obowiązujących form prawnych, a także określonego kierunku, zasad rozwoju zawodowego pracownika medycznego (określonej grupy zawodowej). Literatura przedmiotu oraz rynek pracy wskazują na różne możliwości stosowania form zatrudnienia, co znacząco wpływa na proces kształtowania kapitału ludzkiego i polityki kadrowej szpitali. Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na sprawność stosowania elastycznych form zatrudnienia, potwierdzone wynikami badań (obejmujących okres 2013-2015) w jednym ze szpitali w regionie środkowopomorskim. Wysoka odpowiedzialność osób zarządzających, kształtujących i dbających o jakość świadczonych usług, a także zwiększanie wartości podmiotu, gwarantuje odpowiedni dobór oraz alokację personelu medycznego. Oznacza to, że odpowiedzialne i efektywne zarządzanie szpitalami ukierunkowane na kształtowanie i gwarantowanie wysokiego standardu jakości życia, możliwe jest między innymi poprzez zapewnienie odpowiedniego kapitału infrastrukturalnego, ludzkiego przy stosowaniu różnych form zatrudnienia.
EN
Medical staff, and in particular nurses and midwives are very desirable jobs, both at home and abroad. The method of employing nurses and midwives results, among other things, from the financial and organizational capacity of hospitals and legal forms in force, as well as the specific direction and principles of professional development of a medical professional (a specific professional group). The literature on the subject and the labor market point to various possibilities of using forms of employment, which significantly affects the process of shaping human capital and personnel policy of hospitals. The aim of the study is to draw attention to the efficiency of using flexible forms of employment, confirmed by research results (covering the period 2013-2015) in one of the hospitals in the Central Pomeranian region. High responsibility of persons managing, shaping and taking care of the quality of provided services, as well as increasing the value of the entity, guarantees appropriate selection and allocation of medical personnel. This means that responsible and effective hospital management aimed at shaping and guaranteeing a high standard of quality of life is possible, inter alia, by providing appropriate infrastructure capital, human capital when applying various forms of employment.
Medycyna Pracy
|
2013
|
vol. 64
|
issue 5
681-687
EN
The aim of this paper is to present an overview of current knowledge on the work-related musculoskeletal injuries in physiotherapists. The author analyzed the literature data concerning the results of studies published until the first half of 2013. Based on the reviewed literature various causal factors, sources of exposure, and effects of aforementioned injuries are also analyzed and presented. Further strategies to increase health professionals' awareness of the importance of prevention aimed at decreasing the prevalence of aforementioned injuries are required. Med Pr 2013;64(5):681–687
PL
Publikacja podsumowuje stan aktualnej wiedzy na temat urazów mięśniowo-szkieletowych związanych z pracą w grupie zawodowej fizjoterapeutów. Przegląd danych literaturowych obejmuje najważniejsze badania w bazach danych opublikowane do połowy 2013 r. Celem pracy jest prezentacja i analiza czynników, które wywołują omawiane urazy, oraz możliwych źródeł narażenia i skutków na podstawie dostępnego piśmiennictwa. Niezbędne jest wdrożenie edukacji personelu medycznego w zakresie prewencji w celu zmniejszenia częstości występowania ww. urazów u fizjoterapeutów. Med. Pr. 2013;64(5):681–687
EN
When looking at the phenomenon of occupational burnout from a broad perspective, it appears as a serious problem for many environments. However, in the case of healthcare services, it should be considered an absolute priority, especially in the conditions of the SARS-CoV-2 pandemic. First of all, it is about the huge costs of both healthcare providers, patients and their families, as well as the entire healthcare system. The purpose of this publication is to provide basic information and systematize knowledge on burnout of medical workers in the initial period of COVID-19.
PL
Przyglądając się zjawisku wypalenia zawodowego z szerokiej perspektywy jawi się ono jako poważny problem dla wielu środowisk. Jednak w przypadku służb świadczących opiekę medyczną należy uznać go za absolutnie priorytetowy zwłaszcza w warunkach pandemii SARS-CoV-2. Przede wszystkim chodzi tu o ogromne koszty zarówno świadczeniodawców, pacjentów i ich rodzin a także całego systemu opieki zdrowotnej. Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie podstawowych informacji i usystematyzowanie wiedzy dotyczącej wypalenia pracowników medycznych w okresie COVID-19.
EN
The article analyzes the problem of conscientious objection from the perspective of the constitutional principles of equality (Article 32 of the Polish Constitution) and impartiality of public authorities (Article 25, para. 2). These principles prohibit the legislator and public authorities from introducing unjustified inequalities to legal relations in the public sphere, particularly in the area of fundamental rights and freedoms. They also prohibit the arbitrary support of one side of ideological disputes so that the fundamental rights of one party are not disproportionately restricted by privileging another party. In the area of health care, the need to protect human health or lives results in the obligation to provide effective access to health services for patients and the possibility to impose appropriate obligations and legal restrictions on the freedom of conscience of medical practitioners. However, the majority of cases when a conscientious objection is claimed in medical practice do not concern risky situations for the health or life of beneficiaries. Moreover, the behaviour of a conscientious objector in such cases follows from his or her will to respect the life of every human being. Disputes over the issue of protecting a conceived life are undoubtedly ideological. However, even when one assumes it is impossible to resolve them, there are no grounds for public authorities, in situations when there is no need to protect human life and health, to be on the side of the beliefs accepting the violation of human life while limiting the freedom of those assuming the opposite view to act in accordance with their conscience. Therefore, in cases that go beyond the need to protect health and life, the legislator should not arbitrarily limit the freedom of conscience of service providers. Otherwise, it violates the principle of equality in the area of fundamental rights and freedoms and creates a legal framework for discrimination against certain health care providers based on their profession, position or beliefs. It would also be inconsistent with the principle of equality to differentiate rights to conscientious objection between different groups of proffesionals involved in patients’ care.
PL
W artykule przeanalizowano problem sprzeciwu sumienia z perspektywy konstytucyjnej zasady równości (art. 32 Konstytucji RP) oraz bezstronności światopoglądowej władz publicznych (art. 25 ust. 2). Zasady te zakazują prawodawcy i władzom publicznym wprowadzania nieuzasadnionych nierówności w stosunkach prawnych w sferze publicznej, szczególnie w zakresie podstawowych praw i wolności. Zakazują także arbitralnego opowiadania się po jednej ze stron sporów światopoglądowych, aby uprzywilejowując jedną ze stron nie ograniczać nieproporcjonalnie fundamentalnych praw innych stron. W obszarze świadczeń zdrowotnych konieczność ochrony zdrowia lub życia pacjentów uzasadnia ich uprzywilejowanie w dostępie do świadczeń zdrowotnych oraz nałożenie odpowiednich obowiązków i ograniczeń prawnych w zakresie wolności sumienia na osoby wykonujące zawody medyczne. Jednak większość przypadków manifestowania sprzeciwu sumienia w praktyce medycznej nie dotyczy sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia świadczeniobiorców. Co więcej, wynika z woli respektowania zasady poszanowania życia każdej istoty ludzkiej ze strony obdżektora. Spory wokół kwestii ochrony życia poczętego, do których często nawiązuje się w kontekście dyskusji wokół klauzuli sumienia, mają bez wątpienia podłoże światopoglądowe. Jednak nawet zakładając niemożność ich rozstrzygnięcia, nie ma podstaw, aby władze publiczne, w sytuacjach, w których nie występuje konieczność ochrony życia i zdrowia ludzkiego, opowiadały się po stronie poglądu akceptującego naruszanie ludzkiego życia ograniczając jednocześnie wolność postępowania w zgodzie z sumieniem osób przyjmujących pogląd przeciwny. Zatem w przypadkach wykraczających poza konieczność ochrony zdrowia i życia prawodawca nie powinien arbitralnie ograniczać wolności sumienia świadczeniodawców. W przeciwnym przypadku narusza zasadę równości wobec prawa w zakresie podstawowych praw i wolności oraz tworzy ramy prawne dla dyskryminacji niektórych świadczeniodawców ze względu na ich zawód, funkcję lub światopogląd. Niezgodne z zasadą równości byłoby także różnicowanie uprawnień w zakresie sprzeciwu sumienia pomiędzy różnymi grupami osób zaangażowanych w opiekę nad pacjentem.
Medycyna Pracy
|
2014
|
vol. 65
|
issue 5
693-701
EN
Studies of some chronic conditions and some health risk factors in physiotherapists suggest that work-related stress and burnout may have a significant but underestimated impact on their health status and productivity. This paper presents the author’s attempt to review current knowledge of work-related stress and burnout in physiotherapists. This review was aimed at exploring the relationship between causes, consequences and ways of prevention of work-related stress and burnout in this occupational group. Searching PubMed, PEDro and Health Source: Nursing / Academic Edition was conducted in July 2014, with no starting date limitation and with specified keywords. The literature on work-related stress and burnout in physiotherapists has investigated their relationship with a large number of causes, consequences, and ways of prevention. Based on the research reviewed, the conclusion can be drawn that further strategies to increase awareness among the management staff and health professionals about the importance of prevention and stress management are required to decrease the prevalence of aforementioned pathologies. It was stressed that the majority of components of these strategies still require to be confirmed by future studies. Med Pr 2014;65(5):693–701
PL
Badania dotyczące schorzeń przewlekłych i ich przyczyn u fizjoterapeutów wskazują, że stres związany z pracą i wypalenie zawodowe mogą mieć istotny, choć lekceważony wpływ na stan zdrowia i produktywność przedstawicieli tej grupy zawodowej. W artykule podjęto próbę podsumowania stanu aktualnej wiedzy na temat stresu i wypalenia związanych z pracą u fizjoterapeutów. Celem pracy jest ustalenie powiązania między ich przyczynami, skutkami oraz sposobami prewencji. Źródłem analizowanych publikacji były bazy danych PubMed, PEDro i Health Source: Nursing / Academic Edition. Pod uwagę wzięto badania opublikowane do połowy 2014 r. Publikacje pozwoliły określić związek między przyczynami, skutkami i sposobami prewencji stresu i wypalenia zawodowego u fizjoterapeutów. W oparciu o przedstawiony krytyczny przegląd literatury można stwierdzić, że konieczne jest wdrożenie strategii edukowania personelu zarządzającego i personelu medycznego w celu zmniejszenia częstości występowania objawów stresu i wypalenia zawodowego u fizjoterapeutów. Podkreślono, że większość z elementów ww. strategii wymaga jeszcze potwierdzenia w przyszłych badaniach.Med. Pr. 2014;65(5):693–701
EN
Background: Protection of nuclear medicine unit employees from hazards of the ionizing radiation is a crucial issue of radiation protection services. We aimed to assess the severity of the occupational radiation exposure of technicians performing scintigraphic examinations at the Nuclear Medicine Department, Central Teaching Hospital of Medical University in Łódź, where thousands of different diagnostic procedures are performed yearly. Materials and Methods: In 2013 the studied diagnostic unit has employed 10 technicians, whose exposure is permanently monitored by individual dosimetry. We analyzed retrospective data of quarterly doses in terms of Hp(10) dose equivalents over the years 2001-2010. Also annual and five-year doses were determined to relate the results to current regulations. Moreover, for a selected period of one year, we collected data on the total activity of radiopharmaceuticals used for diagnostics, to analyze potential relationship with doses recorded in technicians performing the examinations. Results: In a 10-year period under study, the highest annual dose recorded in a technician was 2 mSv, which represented 10% of the annual dose limit of 20 mSv. The highest total dose for a 5-year period was 7.1 mSv, less than 10% of a 5-year dose limit for occupational exposure. Positive linear correlation was observed between total activity of radiopharmaceuticals used for diagnostics in the period of three months and respective quarterly doses received by technicians performing examinations. Conclusions: Doses received by nuclear medicine technicians performing diagnostic procedures in compliance with principles of radiation protection are low, which is confirmed by recognizing the technicians of this unit as B category employees. Med Pr 2013;64(4):503–506
PL
Wstęp: Ochrona personelu placówki medycyny nuklearnej przed zagrożeniami wynikającymi ze stosowania promieniowania jonizującego jest istotnym aspektem ochrony radiologicznej osób fizycznych. Celem pracy była oceny narażenia zawodowego techników elektroradiologii wykonujących badania scyntygraficzne w Zakładzie Medycyny Nuklearnej Centralnego Szpitala Klinicznego UniwersytetuMedycznego w Łodzi, gdzie rocznie przeprowadzanych jest kilka tysięcy różnego rodzaju radioizotopowych badań diagnostycznych. Materiał i metody: W badanej placówce diagnostycznej zatrudnionych jest 10 techników (2013 r.), których narażenie podlega stałej kontroli za pomocą dozymetrii indywidualnej. Zebrano archiwalne dane dotyczące kwartalnych odczytów z dozymetrów na przestrzeni lat 2001-2010 i przeanalizowano dawki kwartalne wyrażone, jako równoważniki dawki Hp(10). Wyznaczono również dawki roczne oraz 5-letnie, odnosząc wyniki do obecnie obowiązujących norm prawnych. Dla wybranego okresu jednego roku zebrano również dane dotyczące liczby i rodzaju realizowanych w tym czasie badań, aby ocenić, czy istnieje zależność między łączną aktywnością radiofarmaceutyków podaną w tym czasie pacjentom a dawkami zarejestrowanymi u techników wykonujących te badania. Wyniki: W badanym 10-letnim okresie działalności placówki, najwyższa zarejestrowana u technika dawka roczna wynosiła 2 mSv, a najwyższa sumaryczna dawka 5-letnia - 7,1 mSv, co nie przekraczało 10% wartości granicznych dawki rocznej (20 mSv) i 5-letniej (100 mSv). Zaobserwowano dodatnią zależność liniową między wartościami kwartalnych dawek otrzymanych przez techników a łączną aktywnością radiofarmaceutyków podanych w tym okresie pacjentom. Wnioski: Przy zachowaniu zasad ochrony radiologicznej oraz warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dawki otrzymywane przez techników wykonujących badania scyntygraficzne są niskie, co potwierdza zaliczenie tej grupy zawodowej do pracowników kategorii B. Med. Pr. 2013;64(4):503–506
Medycyna Pracy
|
2022
|
vol. 73
|
issue 2
125-133
EN
Silesia is one of the regions in Poland most affected by the COVID-19 epidemic. The high number of infections among the inhabitants of the region increases the already high risk of infection of SARS-CoV-2 virus of medical workers who, due to their work, are more likely to be exposed to people with SARS-CoV-2 than people from the general population. The aim of this study is to assess the prevalence of SARS-CoV-2 infection among healthcare workers in the Upper Silesia Metropolitan Area based on the results of a seroepidemiological study.Material and MethodsThe seroepidemiological study was carried out in October– November 2020 among the inhabitants of the Upper Silesia Metropolitan Area (including medical professionals who were selected, creating a research group of healthcare workers). Apart from the questionnaire examination necessary to determine the declared symptoms, circumstances and risk factors conducive to infection, the level of specific antibodies against the SARS-CoV-2 virus in the IgG and IgM class was assessed.ResultsIn the study participated 575 people declaring their medical profession. A positive test for the presence of IgG antibodies was confirmed in 19.1% of the respondents, while a positive test for IgM concerned 4.3% of the subjects. The most common positive results indicating infection with the SARS-CoV-2 virus concerned people declaring prior contact with an infected person (p = 0.001) and those undergoing quarantine (p < 0.0001).ConclusionsThe frequency of SARS-CoV-2 virus infections in medical personnel in the Upper Silesia Metropolitan Area, assessed on the basis of a positive IgG antibody test result, was 16.1–22.5%. Med Pr. 2022;73(2):125–33
PL
Śląsk jest jednym z regionów Polski najbardziej dotkniętych przez epidemię COVID-19. Wysoka liczba zakażeń wśród mieszkańców zwiększa i tak wysokie ryzyko zakażenia SARS-CoV-2 pracowników medycznych, którzy ze względu na swoją pracę są narażeni na kontakt z nosicielami SARS-CoV-2 częściej niż osoby z populacji ogólnej. Celem niniejszego badania była ocena na podstawie wyników badania seroepidemiologicznego rozpowszechnienia zakażenia SARS-CoV-2 wśród pracowników ochrony zdrowia z Aglomeracji Górnośląskiej.Materiał i metodyBadanie seroepidemiologiczne przeprowadzono w okresie październik–listopad 2020 r. wśród mieszkańców Aglomeracji Górnośląskiej (objęło m.in. osoby wykonujące zawody medyczne, które wyselekcjonowano, tworząc grupę badanych pracowników medycznych). Poza przeprowadzeniem badania kwestionariuszowego, niezbędnego do ustalenia objawów, okoliczności oraz czynników ryzyka sprzyjających zakażeniu, oceniono obecność swoistych przeciwciał przeciwko SARS-CoV-2 w klasach IgG oraz IgM.WynikiW badaniu wzięło udział 575 osób deklarujących wykonywanie zawodu medycznego. Dodatni wynik testu na obecność przeciwciał w klasie IgG uzyskano u 19,1% badanych, a w klasie IgM – u 4,3% badanych. Dodatnie wyniki, wskazujące na zakażenie SARS-CoV-2, najczęściej dotyczyły osób deklarujących wcześniejszy kontakt z osobą zakażoną (p = 0,001) oraz odbywających kwarantannę (p < 0,0001).WnioskiCzęstość zakażeń SARS-CoV-2 u personelu medycznego w Aglomeracji Górnośląskiej, oceniana na podstawie pozytywnego wyniku testu przeciwciał w klasie IgG, wynosi 16,1–22,5%. Med. Pr. 2022;73(2):125–133
Medycyna Pracy
|
2020
|
vol. 71
|
issue 1
69-78
EN
This paper is focused on the analysis of the phenomenon of occupational burnout from the perspectives of the sick person, his/her family and the helper. Practical principles of effective care for dying people and their families were also indicated in order to make the therapeutic team free from the symptoms of occupational burnout.
PL
W pracy przeanalizowano zjawisko wypalenia zawodowego, zwracając uwagę na perspektywy chorego, jego rodziny i pomagającego. Wskazano również praktyczne zasady efektywnej opieki nad umierającymi i ich rodzinami, prowadzonej tak, aby zespół terapeutyczny był wolny od zjawiska wypalenia zawodowego.
EN
Influenza vaccination, as a key element of control activities intended, inter alia, to prevent nosocomial influenza transmission, is recommended each year for all healthcare workers (HCWs). Due to these recommendations and the importance of influenza vaccination among HCWs, a targeted literature review was conducted to assess issues related to vaccination coverage, declared motivators and barriers, as well as interventions to increase vaccination coverage in this professional group. Data obtained from the available publications implies that influenza vaccination rates among WHCs are universally low and vary over time as well as between regions and different types of healthcare professionals (physicians/nurses). One of the main determinants of influenza vaccine uptake is the desire to protect oneself and one’s family. On the other hand, practical considerations and misconceptions about the safety and effectiveness of vaccines are the most frequently mentioned preventative causes. There is an urgent need to implement well-organized educational campaigns as this is key to increasing vaccination rates as part of a non-mandatory vaccination strategy. Med Pr. 2021;72(3):305–19
PL
Szczepienia przeciw grypie są zalecane każdego roku wszystkim pracownikom medycznym jako kluczowy element działań mających na celu m.in. zapobieganie transmisji grypy w placówkach opieki zdrowotnej. Biorąc pod uwagę to zalecenie oraz znaczenie takich szczepień, dokonano przeglądu niesystematycznego literatury, by ocenić kwestie związane z poziomem zaszczepienia, deklarowanymi motywami oraz barierami dotyczącymi szczepień, a także interwencjami, których celem jest zwiększenie wskaźnika szczepień w tej grupie zawodowej. Dane z dostępnych publikacji wskazują, że wskaźnik realizacji szczepień przeciw grypie wśród pracowników medycznych jest ogólnie niski i zróżnicowany w czasie, lokalnie, a także wśród poszczególnych zawodów medycznych. Głównym motywem szczepienia przeciw grypie jest chęć ochrony siebie i rodziny. Wśród licznych barier wymienia się najczęściej błędne przekonania dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności szczepień oraz bariery organizacyjne. Wskazuje się, że jest duża potrzeba prowadzenia działań edukacyjnych oraz promocyjnych będących kluczowymi elementami zwiększania poziomu zaszczepienia w strategii dobrowolnych szczepień.
EN
Background Managerial knowledge and skills as well as profound understanding of goals and objectives of management determine the effectiveness and efficiency in all areas of managerial activities. In particular, this applies to the quality of healthcare services, perceived as a compliance between the effects (of medical treatment) and the assumed relevant objectives (defined/desired health condition). The aim of the research was to distinguish and define the way the health service quality is perceived by the hospital managerial personnel. Material and Methods The questionnaire was mailed to 836 members of the managerial personnel of public hospitals in the Łódź province. Of this number 122 questionnaires were returned. Results Only 22 (18.49%) of respondents presented the definition of quality. Attempts to meet patients’ expectations and to satisfy them were found to be the prevailing perception of the healthcare quality and 96.64% of respondents considered competences of medical staff contributory. Almost 64% of respondents disagree with the opinion that the number of medical staff does not affect the service quality. According to the respondents, a 46% increase in financial resources on average could significantly improve the quality of healthcare services. More than half (66.76%) of respondents claim that healthcare services that are available cover 82% of patients’ needs. Almost 57% (56.52%) of respondents consider that the subordinate- superior relationship influences their work involvement. According to 42.61% of respondents, the offered incentives encourage actions for the quality improvement. Conclusions The results of the research indicate the need to develop a clear cut definition of the health service quality by the managerial personnel of public hospitals and to change their understanding, perception and treatment of the discussed issue, which provides a basis for the effective and efficient hospital management. Med Pr 2016;67(3):365–373
PL
Wstęp Warunkiem skuteczności i/lub efektywności zarządzania jest znajomość jego przedmiotu i celu. Szczególnie dotyczy to jakości świadczeń zdrowotnych, która jest traktowana jako stopień zgodności efektu (leczenia) z założonym celem (określonym/pożądanym stanem zdrowia). Celem badania było poznanie sposobu postrzegania jakości szpitalnych świadczeń zdrowotnych oraz definiowania, wybierania i hierarchizowania czynników, które tę jakość determinują. Materiał i metody Ankieta została wysłana do 836 osób pełniących funkcje zarządcze w publicznych podmiotach leczniczych na terenie województwa łódzkiego. Odpowiedź uzyskano od 122 respondentów. Wyniki Tylko 22 (18,49%) respondentów przedstawiło definicję jakości. Przeważało rozumienie jakości jako procesu mającego na celu spełnienie oczekiwań pacjentów i ich zadowolenie. Prawie wszyscy respondenci (96,64%) stwierdzili, że kompetencje personelu medycznego wpływają na jakość świadczeń zdrowotnych. Prawie 64% kadry zarządczej nie zgadza się z opinią, że liczba personelu medycznego nie wpływa na jakość świadczeń zdrowotnych świadczonych przez podmiot leczniczy. W opinii respondentów wzrost środków na leczenie średnio o 46% spowodowałby znaczący wzrost jakości świadczeń. Ponad połowa (66,76%) respondentów odpowiedziała, że oferowane świadczenia pokrywają potrzeby pacjentów średnio w 82%. Również ponad połowa (56,52%) stwierdziła, że relacje z przełożonym wzmacniają motywację do większego zaangażowania w wykonywane obowiązki, a tym samym wpływają na jakość świadczeń. Mniej niż połowa (42,61%) respondentów uważa, że na jakość świadczeń zdrowotnych wpływa system motywacyjny personelu medycznego. Wnioski Wyniki badania wskazują na potrzebę jednoznacznego określenia/zdefiniowania jakości świadczeń zdrowotnych przez osoby pełniące funkcje zarządcze w podmiotach leczniczych. Zmiana sposobu pojmowania i traktowania jakości świadczeń zdrowotnych i jej roli w procesie leczenia jest podstawą skutecznego i efektywnego zarządzania jakością w podmiotach leczniczych. Med. Pr. 2016;67(3):365–373
Medycyna Pracy
|
2016
|
vol. 67
|
issue 5
673-679
EN
This manuscript presents the author’s attempt to review current knowledge on the prevention of work-related injuries in physiotherapists. The author analyzed the literature data concerning the results of studies published until first half of 2015. The aim of the paper is to present and analyze strategies for prevention of work-related injuries in physiotherapists, based on the literature review. The majority of components of discussed strategies still require to be confirmed by future studies. Med Pr 2016;67(5):673–679
PL
W artykule podjęto próbę podsumowania stanu aktualnej wiedzy na temat strategii prewencji urazów związanych z pracą u fizjoterapeutów. Przegląd danych literaturowych obejmuje wyszukane w bazach danych najważniejsze badania opublikowane do połowy 2015 r. Celem pracy jest prezentacja i analiza strategii prewencji urazów związanych z pracą u fizjoterapeutów na podstawie dostępnego piśmiennictwa. Większość elementów tych strategii wciąż wymaga potwierdzenia w przyszłych badaniach. Med. Pr. 2016;67(5):673–679
EN
Background A growing number of cancer cases enhances the usage of cytostatic agents and thereby contributes to the increase in the number of health care workers occupationally exposed to cytostatics. Material and Methods This article presents the results of the survey aimed at obtaining data on the reduction of occupational exposure through using personal protective equipment by the medical and pharmaceutical personnel involved in handling cytostatics. The questionnaires were sent by mail or e-mail to oncology hospitals and pharmacies preparing cytostatic drugs. Responses were received from 94 people employed in these workplaces. The main questions concerned the forms of cytostatics; job activities; types of personal protective equipment used and working time under exposure to cytotoxic drugs. Results The majority (over 90%) of the healthcare personnel declared the use of personal protective equipment when working under conditions of exposure to cytostatic drugs. Depending on the type of protection, 15–35% of people reported that the most frequent time of their single use of the apron, the overalls, the gloves, the cap, the goggles or the respirators did not exceed few minutes. Gloves were changed most frequently. However, half of the responses indicated that the time after which the respondents removed protection equipment greatly differed. Conclusions Almost the whole group of respondents applied personal protective equipment when working under exposure to cytostatics. However, personal protective equipment was not used every time in case of exposure. The medical and pharmaceutical staff worked under exposure to cytostatics for a few or even dozen hours during the working day. Med Pr 2016;67(4):499–508
PL
Wstęp Ze względu na zwiększającą się liczbę zachorowań na choroby nowotworowe coraz powszechniej stosowane są leki cytostatyczne, w czego wyniku coraz więcej pracowników ochrony zdrowia jest narażonych na cytostatyki podczas wykonywania czynności zawodowych. Materiał i metody W artykule przedstawiono wyniki badań ankietowych, których celem było uzyskanie danych dotyczących sposobów zmniejszania za pomocą środków ochrony indywidualnej narażenia zawodowego na cytostatyki personelu medycznego i farmaceutycznego. Ankiety rozesłano pocztą lub drogą elektroniczną do oddziałów onkologicznych i aptek przygotowujących leki cytostatyczne. Odpowiedzi otrzymano od 94 osób zatrudnionych w tych miejscach pracy. Pytania dotyczyły m.in. postaci leków cytostatycznych, wykonywanych czynności, rodzajów używanych środków ochrony indywidualnej i czasu pracy w warunkach narażenia na cytostatyki. Wyniki Pracownicy ochrony zdrowia w zdecydowanej większości (ponad 90%) deklarowali, że stosują środki ochrony indywidualnej podczas prac w warunkach narażenia na cytostatyki. Czas jednorazowego stosowania fartucha, kombinezonu, rękawic, czepka, okularów lub półmaski wynosił najczęściej kilka minut. Stwierdziło tak, w zależności od rodzaju ochrony, 15–35% osób. Najczęściej zmieniano rękawice. Połowa odpowiedzi wskazywała, że ankietowani zdejmowali środki ochrony po bardzo różnym czasie. Wnioski Prawie wszystkie badane osoby stosowały środki ochrony indywidualnej podczas pracy w warunkach narażenia na kontakt z cytostatykami. Środki ochrony indywidualnej nie były jednak stosowane za każdym razem. Personel medyczny i farmaceutyczny pracował w warunkach narażenia na cytostatyki przez kilka lub nawet kilkanaście godzin w ciągu dnia pracy. Med. Pr. 2016;67(4):499–508
EN
Poor psychological and social qualifications of medical personnel affect the situation and condition of patients in stationary hospices. Patients often have no possibility of telling about their non-medical ailments, and it is a constant practice to limit the information provided to patients. Content related to accomodation and death are reduced only to the technical side of care, which can not only lead to information hype and confusion, but also to the deterioration of patients’ well-being. It is important to emphasize the importance of balance between hope and honesty in providing information about the patient’s actual condition, even among people under palliative care. Our research confirms that fears in the terminal phase of cancer appear as a result of a sense of powerlessness, worry, as well as an effect of information blocking. We can talk here about adaptive disorders, because the symptoms of anxiety do not weaken, and patients in hospices often do not have the resources or sufficient support to overcome them in disease conditions and new life circumstances. The need for action to reduce anxiety rather than strengthening it becomes one of the main skills of medical personnel in palliative care. Raising qualifications in the field of social and psychological impact allows for better organization of therapy in hospice conditions and comprehensive patient care.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.