Search results

1

A Portrait of Gilson

100%

Fafara R. J.

Studia Gilsoniana

|

2020

|

vol. 9

|

issue 4

665-669

EN

In the early 1930s, when they were all in Jacques Maritain’s circle of friends, Étienne Gilson and his pupil and colleague Henri Gouhier came to know and admire the writer and literary critic Charles Du Bos known for his intellectual and spiritual sympathy for the authors he studied. In 1936, Gouhier took notes on a conversation with Du Bos in which he commented on Gilson’s extraordinary common sense, inner serenity, and healthy and balanced soul. The result is a brief, insightful, and original portrait of Gilson.

2

Apoloniusz z Tiany. Święty czy szarlatan?

100%

Gębura K.

Historia i Świat

|

2014

|

issue 3

19-34

EN

The present paper examines the life of Apollonius of Tyana, who lived in the Greek territory in the first century AD, a famous pagan Phytagorean philosopher and, allegedly, a man of numerous miracles. The text is divided into three parts. In the first one the sources of information about Apollonius are discussed. Many of them come from debates between pagan and Christian intellectuals, who lived after his death. The most important testimony is the biography of Apollonius by Flavius Philostratos, a sophist connected with the court of Julia Domna, wife of emperor Septimius Sever. In the second part of this paper Apollonius’s unusual life is shown with an aim of evaluating which of the events reported in the sage’s biographies contain some element of historical truth and which are only implausible anecdotes. The third part of the article attempts to provide an answer to the question raised in the title. It seems that Apollonius of Tyana was neither a saint nor a charlatan in the Christian nomenclature but rather a figure who could be named theos aner (divine man) in the Hellenic(?) sense of this term. He was an eminent pagan holy man who throughout his entire life held intellectual discussions with Christians.

3

Jerzy Kmita (1931-2012). Wspomnienie

100%

Buchowski M., Burszta W. J., Grad J., Mamzer H., Szahaj A., Wrzosek W.

Rocznik Antropologii Historii

|

2013

|

issue 1(4)

379-394

XX

Memories of students and associates about prof. Jerzy Kmita (1931-2012). MICHAŁ BUCHOWSKI - ethnologist, cultural anthropologist, professor at the University of Adam Mickiewicz in Poznan. WOJCIECH JÓZEF BURSZTA - cultural anthropologist, cultural expert, professor at the SWPS University of Social Sciences and Humanities in Warsaw. JERZY GRAD - culture expert, professor at the University of Adam Mickiewicz in Poznan. MAMZER HENRYK - archeologist; Associate Professor of the Polish Academy of Sciences; manager of the Prehistoric and Medieval Studies Center at the Institute of Archeology and Ethnology of the Polish Academy of Sciences in Poznań.

4

Z dziejów synkretyzmu filozoficznego w epoce renesansu – Jana Grotowskiego

87%

Raubo A.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2011

|

issue 18

285-316

EN

The article discusses the philosophical syncretism of the Renaissance time period in a lesser known sixteenth century text of Jan Grotowski Ai.e. Socrates, Diogenes and Themistocles. The description of the interlocutors refers both to their antique and Renaissance descriptions. In addition, the issue of nobleness that comes from birth and the one that comes from living a good life is discussed. The notion of virtue as it was presented in Grotowski’s work is outlined, as well as the relations between the body, soul and the spirit included in it that influence the interpretation of the notion “nobleness”.

5

WOJCIECH ANTONI JANUSZ GLUZIŃSKI (1922–2017)

63%

Gajewska-Prorok E.

Muzealnictwo

|

2017

|

vol. 58

292-295

EN

Wojciech A.J. Gluziński, a philosopher and an outstanding Polish theoretician of museology, passed away on 26 March 2017. He was born on 31 March 1922 into an intellectual family in Lviv. He commenced studying philosophy in 1945 at the Jagiellonian University in Cracow, and continued at the Faculty of Humanities at the University & Polytechnic in Wrocław. He got an MA in philosophy in 1952, but even in 1949 he had already started working in the Old Townhouse (later the Historical Museum of the City of Wrocław), a branch of the Silesian Museum (since 1970 the National Museum) in Wrocław. He was connected with the National Museum until the end of his career. In the following years he held the posts of Head of Historical Department, Head and later Curator of the Department of History of Material Culture, and was the museum’s advisor and counsellor from 1991 to 1995. He organised a dozen permanent and temporary exhibitions during more than 40 years of working. He wrote numerous articles published in such periodicals as: “Annual of the Kłodzko Region”, “Annual of Silesian Ethnography” and “Annual of Silesian Art”. His long-term studies on the theory of museology resulted in a doctoral dissertation entitled Philosophical and methodological problems of museology written under the supervision of Prof. Kazimierz Malinowski in 1976 in the Institute of Conservation and Historic Monuments Studies at the Copernicus University in Toruń. The edited work was published in 1980 as a book entitled Underlying museology. Gluziński shared his opinions at numerous conferences abroad, and published articles in post-conference materials, including in “ICOFOM Study Series”, “Muzeologické Sešity” and in “Neue Museumskunde. Theorie und Praxis der Museumsarbeit”.

PL

W dniu 26 marca 2017 r. zmarł dr Wojciech A.J. Gluziński, filozof i wybitny polski teoretyk muzeologii. Urodził się 31 marca 1922 r. w rodzinie inteligenckiej we Lwowie. Studia filozoficzne rozpoczął w 1945 r. r na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i kontynuował na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. Magisterium z filozofii obronił w roku 1952, ale już wcześniej, w 1949 r. rozpoczął pracę w Starym Ratuszu (później Muzeum Historycznym Miasta Wrocławia), oddziale Muzeum Śląskiego (od 1970 r. Muzeum Narodowe) we Wrocławiu. Z wrocławskim Muzeum Narodowym pozostał związany do końca pracy zawodowej. W kolejnych latach zajmował stanowiska: kierownika Działu Historycznego, kierownika a następnie kuratora Działu Historii Kultury Materialnej, a w latach 1991–1995 doradcy-konsultanta muzeum. Przez ponad 40 lat pracy zorganizował kilkanaście wystaw stałych i czasowych. Był autorem wielu artykułów, które publikował w periodykach: „Rocznik Ziemi Kłodzkiej”, „Rocznik Etnografii Śląskiej”, „Roczniki Sztuki Śląskiej”. Wiele lat trwające studia własne nad teorią muzealnictwa zaowocowały dysertacją doktorską Filozoficzne i metodologiczne problemy muzeologii napisaną pod kierunkiem prof. Kazimierza Malinowskiego 1976 r. w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Praca z pewnymi skrótami została opublikowana w formie książki pt. U podstaw muzeologii w 1980 roku. W. Gluziński prezentował swoje poglądy na licznych konferencjach zagranicznych i publikował artykuły w materiałach konferencyjnych, np. w „ICOFOM Study Series”, „Muzeologické Sešity”, oraz w „Neue Museumskunde. Theorie und Praxis der Museumsarbeit”.

6

Il „De magia” e la cultura popolare

63%

Bologna O. A.

Collectanea Philologica

|

2019

|

issue 22

47-62

EN

The brief, but interesting, work by Apuleius constitutes a fixed point both to delineate the biography of the famous African rhetorician, a native of Madaura, and to trace a picture with quite defined outlines on the social and cultural, economic and political aspect, in which he was paying the Roman Empire in the second century aD, especially in that rich southern Mediterranean area. In this short essay the close relationship between culture and magic is highlighted. In culturally backward populations, the educated person is often referred to as a magician, a name which, with its semantic nuances, continues today, especially in some villages of southern Italy. So magician, both in the singular and in the plural, means both the educated person and those who are able to spell or predict the future.

7

Deleuze'a i Foucaulta wizje filozofii albo o dwóch strategiach zaangażowania w polu akademickim

63%

Młoźniak I.

Stan Rzeczy

|

2019

|

issue 1(16) Intelektualiści totalni

185-204

PL

W artykule wskazuję różnice pomiędzy Foucaultem i Deleuze’em w definiowaniu i odgrywaniu roli filozofa-intelektualisty. Tłem dla analizy jest opis specyficznego usytuowania filozofa w polu akademickim pomiędzy uniwersytetem, gdzie nie może osiągnąć wyższej pozycji, a działaniem publicznym w roli intelektualisty. Tekst skupia się na tym, jak wyobrażenia o tym, kim jest filozof jako myśliciel i jako „intelektualista zaangażowany”, współgrały z napięciami i przeobrażenia w polu tej dyscypliny w XX wieku.

EN

In this article the author considers the differences between Foucault and Deleuze in defining the role of a philosopher as a public intellectual. The context for the analysis is the specific position of a philosopher in the academic field – between the university, where career advances may be curtailed, and the obligation to act publicly as an intellectual. The text focuses on perceptions of who a philosopher is as a “thinker” and as an “engaged intellectual” and on how these perceptions harmonized with tensions and transformations in the discipline in the twentieth century.

8

Filozofia sztuk walki – The Philosophy of Martial Arts according to Wojciech J. Cynarski – a review

63%

Pawłucki A.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2023

|

vol. 23

|

issue 1

81-88

EN

Background. Fighting arts are an area of interest to physical culture researchers. One of them is Wojciech J. Cynarski, who has developed the theory of cultural dialogues and the General Theory of Fighting Arts. In The Philosophy of martial arts according to Cynarski, are found momentous solutions for the scientific humanities: 1) ontological – regarding the question of the primary non-identity of the warrior with the athlete, 2) anthropological-cultural – showing the distinctiveness of the figure of the martial arts antagonist (the warrior in the literal sense) and the agonist as an athlete and Olympian 3) scientific – explaining the immanent fusion of the philosophy of physical culture with the philosophy of martial arts, and 4) ethical – justifying the moral rightness of the knight fighting to the death in hand-to-hand combat in self-defence or as counter-strike. Problem. The author of the paper discusses and evaluates this book on the philosophy of martial arts by Prof. Wojciech J. Cynarski. The question posed here is whether the culture of martial arts contains philosophical thinking combined with the characteristics of scientific humanism. There is also a distinction made between the master of martial arts who is not the same as the master of philosophy. Method. This is a review of a set of essays by Cynarski containing philosophical thoughts about martial arts, sports and culture. Results. The author of the book in question is presented; reference is made to the content of the book by reviewing it. A substantive assessment is carried out and the text is significantly assessed. Conclusion. The Philosophy of Martial Arts according to Wojciech J. Cynarski is a valuable and recommendable book; its author is considered the epitome of chivalry, who shows through his works ways to reach a moral ideal.

PL

Najnowsza książka Wojciecha J. Cynarskiego [2022] z filozofią w tytule – w wersji polskiej i angielskiej tekstu paralelnego – musi wzbudzać pytanie o istotę samej filozofii. Nasuwać pytanie, nie o sztuki walki – czym są, bo wiadomo, że do sportu nie należą, choć niektóre zostały usportowione – lecz o filozofię właśnie, w zapytaniu, czy w kulturze sztuk walki zawiera się myślność filozoficzna o znamionach humanistyki naukowej. Nie każda bowiem myślność o wojowniku należy do filozofii, mimo że uporczywie jest tak nazywana, a tym samym nadużywana. Jak sportowiec nie tworzy filozofii, nie wiedząc nawet, że taka istnieje, tak wojownik osiągający kinetyczne mistrzostwo w miotaniu dyskiem i oszczepem, robieniu mieczem i kijem, albo tylko samym ciałem sprawnie działający, dotrzymać kroku filozoficznym myślicielom nie byłby w stanie. Mistrz sztuki walki nie jest tożsamy mistrzowi filozofii.

9

Gilles Ménage i jego Historia mulierum philosopharum

63%

Usakiewicz J.

Roczniki Filozoficzne

|

2014

|

vol. 62

|

issue 4

87-101

PL

Artykuł poświęcony jest francuskiemu uczonemu Gilles’owi Ménage’owi (1613-1692) i jego niewielkiej objętościowo, ale imponującej erudycją pracy Historia mulierum philosopharum (1690). Ménage znany jest przede wszystkim jako wydawca i komentator Diogenesa Laertiosa, autor poważanych prac na temat języka (np. Dictionnaire étymologique ou origine de la langue françoise) oraz poeta tworzący w języku greckim, łacińskim, włoskim i francuskim. Szczególną pozycją w jego dorobku jest Historia mulierum philosopharum. Praca zadedykowana została znanej ówczesnej badaczce i tłumaczce dzieł autorów klasycznych – Anne Dacier (1654-1720). Jest to dzieło zestawiające życiorysy bardziej lub mniej znanych filozofek. Autor koncentruje się na antyku, choć sięga też po czasy Bizancjum. Filozofki zostały podzielone według ich przynależności do szkół filozoficznych, poczynając jednak od tych, co do których nie można takiej przynależności jednoznacznie określić. Biogramy są różnej długości, ale ułożone według podobnego schematu: imię filozofki, pochodzenie, wiadomości o życiu i dokonaniach, przeplatane erudycyjnymi ekskursami oraz odwołaniami do źródeł. Ilość źródeł jest imponująca. Są to zarówno autorzy starożytni, jak i współcześni Ménage’owi, o czym szeroko mówi się w artykule. Analiza dzieła Ménage’a pozwala wskazać kanon dostępnych wówczas źródeł klasycznych, oczywiście w dużej mierze pod warunkiem znajomości greki i łaciny; uświadamia, jak wiele jeszcze tekstów starożytnych w XVII wieku wydawano i komentowano na zachodzie Europy, kontynuując dzieło włoskich humanistów; jest również dowodem, że obecność kobiet w filozofii w XVII wieku była nadal swoistą ciekawostką.

EN

The article is devoted to French scholar Gilles Ménage (1613-1692) and his not extensive but impressive in its erudition work Historia mulierum philosopharum (1690). First of all, Ménage is known as the editor and the commentator of Diogenes Laertius, the author of esteemed works about language (for example: Dictionnaire étymologique ou origine de la langue françoise), and the poet writing in Greek, Latin, Italian and French. Historia mulierum philosopharum is the special work in his achievements. this writing was dedicated to Anne Dacier (1654-1720)—the famous French scholar and the translator of the classical authors. It presents biographies of women philosophers, some of them acclaimed, some others not as popular. the author concentrated on Greco-Roman antiquity, but he also wrote about the Byzantine era. the profiles of women philosophers are classified according to philosophical schools, beginning with those thinkers whose philosophical affiliation is unknown. the biographic entries have different sizes, but they follow the similar scheme: a name of a woman philosopher, her origin, the information about her life and achievements with erudite commentaries and acknowledgments. the number of sources is impressive. Plenty of works of the classical and contemporary to Ménage authors are cited. these many threads are broadly discussed in this article. First, the analysis of Ménage’s work Historia mulierum philosopharum shows the canon of available in the times of Ménage sources (of course on the condition that their user had some command of Greek and Latin). Second, it informs us how many classical texts were still published and commentated in the 17th century in the west of Europe as the continuation of the Italian humanists’ work. third, it proves also that a presence of women in philosophy of the 17th century was, nonetheless, a peculiarity.

10

O rozwoju platońskiego poglądu na Erosa (na podstawie wybranych dialogów)

51%

Jaworska-Wołoszyn M.

Język. Religia. Tożsamość

|

2016

|

issue 2(14)

51-63

EN

Plato's Lysis, a comprehensive study of philia, can be treated as a prelude to the issue of eros, discussed directly in the Symposium and the Phaedrus. The ideas first introduced by Plato in the Lysis, are developed and elaborated on in the two dialogues on love. Being the first part of the Platonic story of love, the dialogue is an excellent starting point for considerations of eros, especially its synthetic, intermediary and masculine nature.

11

Sługa Boży biskup Ignacy Świrski (1885-1968)

51%

Matwiejuk K.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2020

|

issue XVII/17

155-172

EN

Bishop Ignacy Świrski was a shepherd of the Roman Catholic Diocese of Siedlce from 1946 to 1968. His religious ministry was carried out in difficult times after World War II. He worried about deepening faith and morality of Christians. His ministry bore a profound Marian character. He devoted special attention to the preparation of celebrating the millennium of the baptism of Poland. He worried about the development of an ecclesial community, especially about presbyters and their seminar formation. Serving poor people was his distinctive feature.

PL

Biskup Ignacy Świrski był pasterzem Kościoła siedleckiego w latach 1946 – 1968. Jego posługa przypadła w trudnych czasach po II wojnie światowej. Jego troską było pogłębienie wiary i moralności chrześcijańskiej. Jego posługa miała charakter maryjny. Była realizowana w klimacie przygotowań do obchodów tysiąclecia chrztu Polski. Troszczył się o rozwój wspólnoty eklezjalnej, zwłaszcza o prezbiterów i ich seminaryjną formację. Cechą charakterystyczną duchowości biskupa I. Świrskiego była posługa ubogim.

12

Filozofia w Bizancjum: znaczenie, autonomia, ramy czasowe, periodyzacja

51%

Jaworska-Wołoszyn M.

Język. Religia. Tożsamość

|

2018

|

issue 2(18)2018

215-230

PL

Bez wątpienia pytanie o istnienie filozofii i filozofów w Bizancjum uchodzi dzisiaj za anachroniczne. Mimo to wiele problemów narosłych wokół samej bizantyjskiej filozofii ciągle nie doczekało się jednoznacznych rozwiązań i objaśnień. Wieloznaczne znaczenie, jakie nadawali Bizantyjczycy uprawianej przez siebie nauce, uniemożliwia zamknięcie jej w jedną definicję. Dociekania chronologii, periodyzacji tudzież autonomii bizantyjskiej filozofii również nie oferują spójnych rozstrzygnięć, nie wspominając już o dyskusji nt. kryteriów, jakie współcześni badacze winni przyjąć w realizowanych badaniach naukowych na tym polu. W obliczu znikomego zaangażowania uczonych w sprawy tworzonej w Cesarstwie Wschodniorzymskim filozofii, nadal wiele istotnych kwestii wymaga przebadania. Niektóre z nich, czyli znaczenie bizantyjskiej filozofii, jej ramy czasowe, autonomię oraz periodyzację, postaramy się krótko omówić w świetle współczesnych badań.

EN

Undoubtedly, the question of the existence of philosophy and philosophers in Byzantium is today considered as anachronistic. Nevertheless, many problems accrued around the Byzantine philosophy itself, did not live up clear solutions and explanations. The meaning given by the Byzantines of the science they studied, as ambiguous, makes it impossible to close it into a single definition. Inquiries of chronology, periodization, and the autonomy of Byzantine philosophy also do not offer consistent conclusions, not to mention the discussion about the criteria that modern researchers should adopt in their research in this field. It is not surprising, therefore, that in the face of the insignificant involvement of scholars in the affairs of the Eastern Roman Empire philosophy, many important issues still need to be explored. Some of them, it means the importance of Byzantine philosophy, its time frame, autonomy and periodization will be briefly discussed in the light of contemporary research.

13

Herman Nohl – pedagogo e filosofo della cultura

51%

Gejdoš M.

Facta Simonidis

|

2023

|

vol. 16

|

issue 1

305-319

IT

L’autore presenta un rappresentante della pedagogia riformista (o movimento pedagogico riformista) e della pedagogia umanitaria (pedagogia speciale – nel caso di Nohl, si tratta anche di pedagogia speciale incentrata sul sostegno ai giovani e alla riabilitazione sociale di essi). Nohl si occupò di fare della pedagogia una scienza a parte creando così la pedagogia sociale. Venne licenziato nel 1937, ma riprese la propria funzione nel 1945. Occupò la cattedra di pedagogia all’Università di Göttingen, fu condirettore del Die Bildung nonchè fondatore ed editore del Die Sammlung. Scrisse diverse opere d’estetica, di antropologia pedagogica e di pedagogia in generale facendosi tuttavia conoscere come l’artefice del movimento Pedagogico tedesco e della teoria di esso.

EN

The author presents arepresentative of reform pedagogy (the reformist pedagogical movement) and humanitarian pedagogy (special pedagogy – in Nohl’s case, it also refers to special pedagogy focused on supporting young people and their social rehabilitation). Nohl worked on establishing pedagogy as an independent science and developing social pedagogy. He was dismissed from the position in 1937, but resumed his duties in 1945. Nohl was a professor of education at the University of Göttingen, co-editor of “Die Bildung”, also the founder and publisher of “Die Sammlung”. He wrote several works on aesthetics, pedagogical anthropology and pedagogy. His main pedagogical work is the Pedagogical Movement in Germany and its Theory.

PL

Autor prezentuje przedstawiciela pedagogiki reformy (reformatorski ruch pedagogiczny) i pedagogiki humanitarnej (pedagogiki specjalnej – w przypadku Nohla chodzi także o pedagogikę specjalną ukierunkowaną na wsparcie młodzieży oraz jej resocjalizację). Nohl pracował nad wprowadzeniem pedagogiki jako niezależnej nauki oraz ustanowieniem pedagogiki społecznej. Został zwolniony ze służby w 1937 roku, ale wznowił swoje obowiązki w 1945 roku. Nohl był profesorem pedagogiki na Uniwersytecie w Getyndze, współredaktorem „Die Bildung” oraz założycielem i wydawcą „Die Sammlung”. Napisał kilka prac z zakresu estetyki, antropologii pedagogicznej i pedagogiki, a jego głównym dziełem pedagogicznym jest Ruch pedagogiczny w Niemczech i jego teoria.

14

Prof. Kazimierz hr. Wodzicki – filozof i dyplomata w służbie Polonii nowozelandzkiej

51%

Siekiera J.

Polonia Journal

|

2019

|

issue 9

125-142

PL

Polska emigracja w trakcie i po II wojnie światowej jawi się jako geneza nawiązania, a następnie utrzymywania, bilateralnych stosunków pomiędzy rządami w Wellington i Warszawie. Profesor Kazimierz Antoni hrabia Wodzicki, z wykształcenia filozof, został mianowany konsulem generalnym w Nowej Zelandii w 1941r. Nie tylko spełnił on swoje ustawowe funkcje, tj. dbałości o interesy państwa polskiego i ochrony jego obywateli, ale wielowymiarowe działania Wodzickiego uznaje się za zaczyn współpracy dwustronnej, rozpoznawalności polskich starań w tworzeniu młodego państwa nowozelandzkiego oraz umożliwienia kolejnym pokoleniom Polaków kultywowania patriotyzmu w polonijnych instytucjach na Wyspie Północnej i Południowej Nowej Zelandii.

EN

Polish Emigration during and after World War II appears as the genesis of establishing and then maintaining bilateral relations between the governments in Wellington and Warsaw. Professor Kazimierz Antoni Count Wodzicki, a philosopher by profession, was appointed Consul General in New Zealand in 1941. Not only did he fulfil his statutory functions, such as care for the interests of the Polish state and the protection of its citizens. The multidimensional activities of Wodzicki are considered to be the beginning of bilateral cooperation, the recognition of Polish efforts in building newly sovereign New Zealand, as well as allowing subsequent generations of Poles to cultivate patriotism in Polish minority institutions on the North and South Islands.

15

THE ESSENTIAL CONNECTION BETWEEN MODERN SCIENCE AND UTOPIAN SOCIALISM

26%

Redpath P. A.

Studia Gilsoniana

|

2014

|

vol. 3

203-220

EN

The chief aim of this paper is to demonstrate beyond reasonable doubt how, through an essential misunderstanding of the nature of philosophy, and science, over the past several centuries, the prevailing Western tendency to reduce the whole of science to mathematical physics unwittingly generated utopian socialism as a political substitute for metaphysics. In short, being unable speculatively, philosophically, and metaphysically to justify this reduction, some Western intellectuals re-conceived the natures of philosophy, science, and metaphysics as increasingly enlightened, historical and political forms of the evolution of human consciousness toward creation of systematic science, a science of clear and distinct ideas. In the process they unwittingly wound up reducing contemporary philosophy and Western higher education largely into tools of utopian socialist political propaganda.

Refine search results

A Portrait of Gilson

Apoloniusz z Tiany. Święty czy szarlatan?

Jerzy Kmita (1931-2012). Wspomnienie

Z dziejów synkretyzmu filozoficznego w epoce renesansu – Jana Grotowskiego

WOJCIECH ANTONI JANUSZ GLUZIŃSKI (1922–2017)

Il „De magia” e la cultura popolare

Deleuze'a i Foucaulta wizje filozofii albo o dwóch strategiach zaangażowania w polu akademickim

Filozofia sztuk walki – The Philosophy of Martial Arts according to Wojciech J. Cynarski – a review

Gilles Ménage i jego Historia mulierum philosopharum

O rozwoju platońskiego poglądu na Erosa (na podstawie wybranych dialogów)

Sługa Boży biskup Ignacy Świrski (1885-1968)

Filozofia w Bizancjum: znaczenie, autonomia, ramy czasowe, periodyzacja

Herman Nohl – pedagogo e filosofo della cultura

Prof. Kazimierz hr. Wodzicki – filozof i dyplomata w służbie Polonii nowozelandzkiej

THE ESSENTIAL CONNECTION BETWEEN MODERN SCIENCE AND UTOPIAN SOCIALISM