Search results

1

Transkrypcja tekstów pisanych przez cudzoziemców na potrzeby korpusu uczniowskiego

100%

Rudziński G., Łódzki U.

Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców

|

2011

|

vol. 18

PL

Studenci-cudzoziemcy używają polszczyzny w specyficzny sposób. SJPdCUŁ zgromadziło zasób tekstów pisanych, które mogą być umieszczone w korpusie językowym. Jego przygotowanie właśnie się zaczęło. Rękopisy cudzoziemców mają jednak pewną graficzną specyfikę, a niektóre błędy zapisu prowadzą do efektów humorystycznych. Trudności wynikają często z nieodróżniania specyficznie polskich liter „ą” i „ę”; mylenia polskiego „ł” z łacińskim „t” oraz brania polskiego „z” za „z”. Wszystkie te zjawiska powinny być dostępne dla badaczy używających korpusu.

EN

Foreign students studying in Poland use the Polish language in a specific way. The School of Polish for Foreigners at the University of Lodz has collected some written texts that can be used in a language corpus. The preparation of such a corpus has just started. Handwritings, however, have their visual characteristics. Texts written by foreign students include mistakes that lead to humoristic effects. Frequent difficulties come from unrecognized differences between specifically Polish letters “ą” and “ę”; between Polish letter “ł” and Latin “t” or Polish “z” pronounced as [zh] in contrast to “z” pronounced as [z]. All these visual effects should be available for researchers using the corpus.

2

O „dobrem piśmie”, czyli dydaktyce pisowni w perspektywie historycznej (na podstawie zbiorów biblioteki Uniwersytetu Lwowskiego)

63%

Makarewicz R.

Prace Językoznawcze

|

2020

|

issue XXII/4

85–101

PL

W artykule przedstawiłam wyniki badań nad początkiem kształtowania się myśli metodycznej towarzyszącej nauce pisania. Większość opisu opiera się na materiałach dostępnych w Bibliotece Naukowej Państwowego Uniwersytetu im. Iwana Franki we Lwowie, a także na księgozbiorze własnym oraz tekstach i opracowaniach dostępnych w internecie. Problem badawczy stanowi określenie, kiedy pojawiły się publikacje o charakterze metodycznym oraz w jakim stopniu realizowały one ustalenia teoretyczne badaczy języka. Przywołane zostaną terminy „grafika”, kaligrafia, ortografia służące uporządkowaniu nazewnictwa w zakresie istoty oddawania dźwięku za pomocą pisma, wzoru graficznego liter oraz pisania poprawnego, a więc zgodnego z przyjętymi regułami. Uznaję, że istotnym nowym elementem w badaniach nad dydaktyką pisowni prezentowanym w moich badaniach jest porządkowanie pojęć: grafika, kaligrafia, ortografia. Po raz pierwszy zostanie też zaprezentowana w tym kontekście książka do kaligrafii Nauka o dobrem piśmie autorstwa Onufrego Kopczyńskiego datowana na rok 1807. Prezentacji towarzyszy refleksja metodyczna dotycząca zasad kształtowania się wzoru pisania po polsku prowadzona z perspektywy historycznej, tzn. od początku pisania słów polskich aż do czasu omawianej publikacji, czyli okresu Komisji Edukacji Narodowej.

EN

This article presents results of the research on the emergence of a methodology of teaching writing. A major part of the article is based on the materials available at the Scientific Library of the Ivan Franko National University of Lviv, on the author’s personal collection of books, as well as on texts and research reports available online. The research problem was to determine when the first methodological texts on the topic were published and to what extent they applied the theoretical foundations that had been laid by language researchers. The article uses such terms as graphic design, calligraphy and orthography to systemically rganise the terminology related to translating sounds into writing, the graphic standards for letters and correct writing, i.e. writing in accordance with the established rules. The author believes that the presented systematisation of the terms graphic design, calligraphy and orthography constitutes an important new contribution to the research on teaching orthography. Furthermore, this is also the first study to present in this context the book Nauka o dobrem piśmie (‘Learning to Write Well’) by Onufry Kopczyński, dated to 1807. The analysis is accompanied by a methodological reflexion on the rules that govern the shaping of the standard correct Polish writing from the historical perspective, that is, from the emergence of Polish words to the time when the aforementioned book was published, i.e. to the period of the Commission of National Education.

3

Oznaczenia literowe samogłosek w różnych rodzajach pisma drukowanego z XVII wieku (na podstawie „Słonecznika” Jeremiasza Drexeliusa)

63%

Sawa A., Curie-Skłodowskiej U. M., Anna Sawa. Absolwentka magisterskich studiów na kierunku filologia polska i studiów licencjackich na kierunku informacja naukowa i bibliotekoznawstwo d. w. Z. H. J. P. i. D. n. U. M. C.-S. w. L. I. s. h. j. i. d. d., annasawa@poczta.onet.pl

Acta Universitatis Lodziensis. Studia Indogermanica Lodziensia. Supplementary Series

|

2015

|

vol. 4

EN

“Slonecznik” by Jeremiasz Drexelius was published in 1630. It was the first book printed in Pawel Konrad’s local printing house. In the composition of the text, there have been used three kinds of printed writing: schwabacher, italics and antique. The article presents ways of writing vowels in the excerpts of text that were composed with those types of writing. The excerpts provide documentation for variance and prescriptiveness in orthography of the time.

PL

W 1630 roku został opublikowany w Lublinie Słonecznik Jeremiasza Drexeliusa. Był on pierwszą książką wydaną przez miejscową oficynę wydawniczą, należącą wówczas do Pawła Konrada. Do składu tego tekstu zostały użyte trzy rodzaje pism drukowanych: szwabacha, kursywa i antykwa. Artykuł przedstawia sposoby zapisu samogłosek we fragmentach tekstu złożonych tymi pismami, które dokumentują wariantywność i normalizację ówczesnej ortografii.

4

ІСТОРІЯ УКРАЇНСЬКОЇ ПУНКТУАЦІЇ

62%

Кочан І.

Studia Ukrainica Posnaniensia

|

2019

|

vol. 7

|

issue 1

143-152

EN

The main milestones of the development and establishing the punctuation in the Ukrainian language are being discovered in the article. A historical excursion allowed to outline both common tendencies and actual national approaches to the implementation of a system of the punctuation marks, to show their introduction into the spelling system of the Ukrainian language.

PL

W artykule omówiono główne etapy rozwoju i kształtowania się interpunkcji w języku ukraińskim. Ekskurs historyczny pozwolił określić zarówno tendencje wspólne w systemie znaków interpunkcyjnych, jak i odrębne, charakterystyczne dla narodowej tradycji naukowej. Umożliwił on również prześledzenie procesu włączania znaków interpunkcyjnych do pisowni języka ukraińskiego.

5

Linguistic notes: on iota and comma

51%

Korpysz T.

Studia Norwidiana

|

2019

|

vol. 37 English Version

215-226

EN

In Norwid’s writings, the nouns koma [comma] and jota [iota] that literally mean respectively: ‘comma’ and ‘the ninth letter of the Greek alphabet’ or ‘the Polish letter and consonant j’, in the vast majority of cases have secondary, figurative meanings – in particular, when they are elements of phraseological units, but also in some other contexts they usually refer to some small elements of a text. It is symptomatic that a large part of Norwid’s usages more or less directly refer to the well-known biblical quotation from the Gospel of Matthew, which in King James Version reads: “For verily I say unto you, till heaven and earth pass, one jot or one tittle shall in no wise pass from the law, till all be fulfilled.” Norwid’s use of comma and iota analysed in this article indirectly confirms the importance that the poet attached not only to the graphic layout and punctuation, or more generally to the formal aspects of the texts, but also to their proper, profound understanding.

6

Imiona ukraińskie w przestrzeni antroponimicznej Republiki Czeskiej

51%

Ostash L.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2019

|

vol. 37

|

issue 2

EN

The problem of the Ukrainian first names functioning in the Czech Republic anthroponymic space is quite extensive and covers many issues. The article is focused on the research of the ways the Ukrainian first names are presented in the Czech onomastic papers, in particular, in the Czech anthroponymic dictionary Jak se bude vaše dítě jmenovat? (2017) by the famous Czech scholar Miloslava Knappová. The 2017 latest edition contains 17,000 Czech and foreign‑language forms of first names. Parents have the right to choose any of these first names (be it Czech or foreign) for their child, and if this first name is included in the above-mentioned dictionary, it is a sufficient reason for the chosen name official recording. In the lexical entries, the author provides the Ukrainian equivalents among other foreign‑language parallel forms. These Ukrainian counterparts, in particular, constitute the main source of our research. Also, in the article, the material recorded in the Ukrainian dictionaries has been used to compare different reference sources. To carry out the analysis of the Ukrainian first names functioning in the Czech anthroponymy, the author has used the linguistic descriptive method, comparative and statistical methods. The problem of the Ukrainian first names functioning in the Czech Republic is complicated by the fact that in the Ukrainian language, Cyrillic is used, and the Czech language uses the Roman alphabet. Principles to transliterate the Ukrainian names, written in Cyrillic, by means of the Czech graphemes are presented in the rules of the Czech orthography. It has been concluded that the rules of the Czech orthography are quite efficient in transliterating the Ukrainian names, so they can be used as a reliable example. In the article, various problems arising when the Ukrainian first names are transliterated using the Czech graphemes have been analysed. In particular, a special attention has been paid to the problem of transliterating the Ukrainian letter г in those first names, as well as peculiarities of transliterating the letters и and і, and the ways to render palatalization of the Ukrainian consonants. Issues related to transliteration of the Ukrainian letter є and the general problem of rendering Ukrainian names’ iotation have been analysed. The frequency of the studied names’ use in the Ukrainian anthroponymy has been studied. Several proposals on possible future expansion of the Ukrainian parallels repertoire in the Czech dictionary of first names have been defined. As a result of the analysis carried out, it has become clear that the repertoire of the Ukrainian first names, represented in the Czech dictionary, is very rich and varied, containing 409 Ukrainian male names and 271 Ukrainian female names. They are registered by the Ukrainian dictionaries of first names and correspond to the Ukrainian spelling of 305 male names and 215 female names.

PL

Problem funkcjonowania ukraińskich imion w przestrzeni antroponimicznej Republiki Czeskiej jest dość obszerny i obejmuje wiele kwestii. Artykuł ma na celu ustalić, jak ukraińskie imiona są podawane w czeskich pracach onomastycznych, w szczególności w czeskim słowniku imion Jak se bude vaše dítě jmenovat? autorstwa słynnej czeskiej badaczki Miłosławy Knappowej (2017). Jego najnowsza edycja z 2017 roku obejmuje 17 000 czeskich i obcych form imion. Każde z tych imion (czeskie lub obce) rodzice mają prawo wybrać dla dziecka, jego obecność w wyżej wymienionym słowniku jest wystarczającym powodem do oficjalnego wpisania imienia. Hasła słownika obok obcojęzycznych przedstawiają również ukraińskie odpowiedniki, które są podstawą badania. W artykule w celu porównania wykorzystano materiał obecny w ukraińskich słownikach imion. Analizy ukraińskich imion w czeskim antroponimikonie dokonano drogą wykorzystania metody opisu językoznawczego oraz metody porównawczej i statystycznej. Problem funkcjonowania ukraińskich imion w Republice Czeskiej komplikuje fakt, że język ukraiński posługuje się cyrylicą, a czeski – łaciną. Zasady przekazywania ukraińskich nazw własnych, pisanych cyrylicą, za pomocą zasobów czeskiej grafiki podane są w Przepisach czeskiej pisowni. W artykule stwierdzono, że Przepisy czeskiej pisowni skutecznie przekazują ukraińskie imiona, dzięki czemu mogą być bezpiecznie stosowane. Artykuł analizuje różne problemy, które pojawiają się, gdy ukraińskie imiona są przekazywane za pomocą czeskiej grafiki. Zwrócono uwagę na problem przekazu w imionach ukraińskiej litery г, osobliwości przekazu liter и i і oraz zapisywanie miękkości spółgłosek ukraińskich. Dokonano analizy przekazu ukraińskiej litery є i problemu przeniesienia jotacji w ukraińskich imionach. Wskazano na częstotliwość używania badanych imion w ukraińskim antroponimikonie. Zasugerowano propozycję ewentualnego rozszerzenia repertuaru ukraińskich odpowiedników imion w czeskim słowniku imion w przyszłości. W wyniku dokonanej analizy ustalono, że repertuar imion ukraińskich, który jest reprezentowany w czeskim słowniku imion, jest bardzo bogaty i różnorodny: mieści się w nim 409 męskich imion ukraińskich i 271 żeńskich imion ukraińskich. Spośród nich odnotowano w ukraińskich słownikach imion, odpowiadające im w ukraińskiej pisowni nazwy – 305 imion męskich i 215 żeńskich.

UK

The problem of the functioning of Ukrainian names in the anthroponymic space of the Czech Republic is quite voluminous and covers many issues. The article focuses on one of these issues: how the Ukrainian names are presented in Czech onomastic works, in particular in the Czech dictionary of the names of the famous Czech scholar Miloslava Knappova Jak se bude vaše dítě jmenovat? (2017). Its latest edition of 2017 covers 17 thousand Czech and other language names. In the glossary articles, the author between the foreign language parallels is also presenting corresponding Ukrainian names. Parents have the right to choose any of these names (Czech or foreign) for their child, its presence in the above-mentioned dictionary is a sufficient reason for the official record of the name.The problem of the functioning of Ukrainian names in the Czech Republic is complicated by the fact that the Ukrainian language uses Cyrillic, and Czech uses Latin. Principles of the transfer of Ukrainian proper names, written by Cyrillic, by means of Czech graphic are given in the Rules of Czech spelling. The article concludes that the Czech spelling rules are very successful in presenting Ukrainian names, so they can be safely used as a reliable example.As a result of the analysis, it became clear that the repertoire of Ukrainian names, which is represented in the Czech Dictionary of Names, is very rich and varied: it's 409 Ukrainian male names and 271 Ukrainian female names. They are recorded in Ukrainian dictionaries of names and correspond to the Ukrainian spelling of 307 male names and 217 female names.The article analyzes the various problems that arise when the Ukrainian names are translated using Czech graphics. In particular, attention was paid to the problem of transferring the Ukrainian letter "г" in their personal names, the peculiarities of the letters "и" and "и", and the reproduction of the softness of the Ukrainian consonants. The transfer of the Ukrainian letter "є" and a general problem of the transfer of iotation in Ukrainian names were analysed. The frequency of the use of studied names in the Ukrainian anthroponymic is indicated. Proposals on possible expansion of the Ukrainian repertoire of parallels in the Czech Dictionary of Names in the future are expressed.

7

Orthography beyond belief. A case of Stanisław Baczyński

51%

Szawerna-Dyrszka A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2022

|

vol. 64

|

issue 1

355-367

PL

Artykuł podejmuje problem używania majuskuły w nazwach religijnych, w kontekście pracy edytorskiej nad niedokończonym maszynopisem Stanisława Baczyńskiego zatytułowanym Propozycje. Nowa kultura – nowa cywilizacja. Autor zapisywał słowa takie jak Kościoł (w znaczeniu instytucji, ogółu wiernych), Boży, Chrystusowy (jako przymiotniki dzierżawcze) niekonsekwentnie – raz dużą, raz małą literą (z przewagą stosowania minuskuły). Autorka artykułu (jednocześnie edytorka rozprawy Baczyńskiego) analizuje dzisiejsze, a także współczesne Baczyńskiemu normy ortograficzne i na tej podstawie podejmuje decyzję o pozostawieniu niekonsekwencji w zapisie słów związanych z religią. Uważa je bowiem za rezultat zderzenia ateistycznego światopoglądu z represywną funkcją ortografii, a jednocześnie za dowód językowych zmagań autora, wiele mówiący nie tylko o procesie tworzenia, ale też o idei dzieła.

EN

The article deals with the use of majuscule in religious terms in the context of editing the unfinished typescript of Stanisław Baczyński’s Propozycje. Nowa kultura – nowa cywilizacja. The author spelled the words such as Kościoł (as an institution, a population of worshippers), Boży, Chrystusowy (as possessive adjectives) inconsistently – once in uppercase, once in lowercase (the latter more frequently). The author of the article (and the editor of Baczyński’s work) analyzes orthographic norms, both present ones and those contemporary with Baczyński, and on this basis decides to leave unchanged the spelling inconsistencies in religion-related words. These inconsistencies are considered a result of the clash between the atheist worldview and the repressive function of orthography, and at the same time a proof of the author’s linguistic struggle, telling a lot not only about the creative process, but also about the idea of the work.

8

Notatki językowe: o jocie i komie

51%

Korpysz T.

Studia Norwidiana

|

2019

|

vol. 37

217-227

PL

Rzeczowniki koma i jota, które dosłownie oznaczają odpowiednio: ‘przecinek’ oraz ‘dziewiątą literę alfabetu greckiego’ i ‘polską literę oraz głoskę j’, w pismach Norwida w zdecydowanej większości przypadków mają wtórne znaczenia przenośne. Zwłaszcza wówczas, gdy są one elementami połączeń sfrazeologizowanych, ale też w niektórych innych kontekstach zwykle nazywają one wówczas drobne elementy jakiegoś tekstu. Charakterystyczne, że duża część Norwidowskich użyć mniej lub bardziej bezpośrednio nawiązuje do znanego biblijnego cytatu z Ewangelii św. Mateusza, który w tłumaczeniu ks. Jakuba Wujka brzmi: „Zaprawdę bowiem powiadam wam: dopóki nie przeminie niebo i ziemia, jedna jota albo jedna kreska nie odmieni się w Zakonie, aż się wszystko stanie”. Analizowane Norwidowskie użycia komy i joty pośrednio potwierdzają wagę, jaką poeta przywiązywał nie tylko do grafii i interpunkcji czy ogólniej do formalnych aspektów tekstów, lecz także do właściwego, głębokiego ich rozumienia.

EN

In Norwid’s writings, the nouns koma [comma] and jota [iota] that literally mean respectively: ‘comma’ and ‘the ninth letter of the Greek alphabet’ or ‘the Polish letter and consonant j’, in the vast majority of cases have secondary, figurative meanings – in particular, when they are elements of phraseological units, but also in some other contexts they usually refer to some small elements of a text. It is symptomatic that a large part of Norwid’s usages more or less directly refer to the well-known biblical quotation from the Gospel of Matthew, which in King James Version reads: “For verily I say unto you, till heaven and earth pass, one jot or one tittle shall in no wise pass from the law, till all be fulfilled.” Norwid’s use of comma and iota analysed in this article indirectly confirms the importance that the poet attached not only to the graphic layout and punctuation, or more generally to the formal aspects of the texts, but also to their proper, profound understanding.

9

O pisowni wyrażenia Ś/święty M/mikołaj i innych problemach ortograficznych w pracy redaktora podręczników do nauki języka polskiego w szkole podstawowej

45%

Ginter J.

Język - Szkoła - Religia

|

2013

|

vol. 8

|

issue 2

67-80

PL

Jak wynika z przedstawionych przykładów, największą trudnością dla redaktora podręczników szkolnych (a być może także dla każdego innego świadomego użytkownika języka polskiego) jest pisownia wyrazów wielką i małą literą - przede wszystkim użycie danej litery ze względów znaczeniowych. Nie ma jednej uniwersalnej metody na rozwiązanie tego problemu, wydaje się jednak, że w kwestiach wątpliwych, nienormalizowanych przez słownik ortograficzny, warto zalecić umiar w wykorzystywaniu wielkiej litery, która jest przecież szczególnym rodzajem znaku, zarezerwowanym jedynie dla pewnych wybranych klas wyrazów. Wyrażenia typu dziewczynka z zapałkami, muzeum w Wilanowie czy kolej nadza- lewowa z powodzeniem tłumaczyć można jako nazwy opisowe, a uczeń mający styczność z takimi wariantami pisowni nie nabywa nawyku nadużywania wielkiej litery, o którego wyrobienie nietrudno w kontakcie ze współczesnymi tekstami kultury popularnej.

EN

The article presents some spelling difficulties that have schoolbooks editors. A person editing a schoolbook of Polish (Polish language and literature as a primary school subject) may have problems with determining how to write a word. The reasons for this are unclear rules of the Polish orthography and the non-inclusion of all issues in dictionaries and the rules of spelling. Moreover, editors may have practical problems with the orthography, associated with the semantics or teaching. The article contains many examples of such matters.

10

The interaction of orthography, perception and phonology in the adaptation of E /ɜ:/ in loanwords into Russian

38%

Laidler K.

Przegląd Rusycystyczny

|

2023

|

issue 1 (181)

180-206

RU

Данная статья посвящена вопросу фонологической адаптации звука /ɜ:/ в англицизмах. Нативизация этого гласного представляет собой интересную исследовательскую проблему из-за отсутствия в русском языке однозначного его эквивалента, что ведёт к значительной вариативности в его адаптации, на которую в различной степени, влияют взаимодействие фонетических и фонологических принципов русского языка, а также нормы орфографии и дополнительные внеязыковые факторы. Настоящее исследование, является первой в своём роде попыткой систематизирования подобных языковых данных, а также их интерпретации в контексте современных теорий фонологической адаптации заимствований. Статья представляет собой тщательное изучение механизмов адаптации английского /ɜ:/ в устоявшихся заимствованиях с последующим его сравнением с результатами эксперимента, в ходе которого, перед носителями русского языка, не владеющими английским, была поставлена задача прослушать список английских слов и записать их кириллицей. Несмотря на то, что в англицизмах адаптация звука /ɜ:/ часто является отражением его записи в английских словах, такого рода транслитерация в большинстве случаев подкреплена фонологическими принципами русского языка, а также акустическим сходством звуков в русском и английском. Более того, процент модификаций, опирающихся исключительно на графической записи английских слов, является маргинальным, в то время как наиболее часто используемые адаптации демонстрируют четкое взаимодействие всех трёх факторов. Таким образом, описанные в статье результаты, проливают свет на механизмы и закономерности нативизации звука /ɜ:/ в англицизмах, а также вносят вклад в обсуждение явления фонологической адаптации заимствований в целом.

PL

Adaptacja E /ɜ:/ w utrwalonych pożyczkach w języku rosyjskim jest wynikiem interakcji między ortografią, fonologią i percepcją. Najczęstszy wariant adaptacyjny jest zatem motywowany wszystkimi trzema siłami, podczas gdy mniej powszechne substytuty są poparte tylko fonologią i percepcją lub w przypadku najrzadszych wyłącznie ortografią. Wzorzec ten pokazuje również, że wpływ pisowni jest raczej ograniczony, jeśli formy te nie są fonologicznie lub percepcyjnie bliskie fonemowi docelowemu. Co więcej, zarówno fonologia jak i fonetyka są w stanie przewidzieć najczęstsze wzorce substytucji E /ɜ:/. Jednak podczas gdy podejście fonologiczne tylko poprawnie określa najodpowiedniejsze substytuty, podejście fonetyczne pozwała przewidzieć częstotliwość ich występowania (przynajmniej w przypadku pożyczek online). Różnice między pożyczkami dokonywanymi w czasie rzeczywistym i utrwalonymi dobrze pokazują w jakim stopniu poszczególne czynniki wpływają na ostateczny kształt zapożyczeń, więc badania nad adaptacją takich słów powinny obejmować dogłębną analizę różnych czynników językowych oraz pozajęzykowych.

EN

In the process of loanword nativisation, foreign sounds are inevitably altered so as to comply with the phonological principles of the borrowing language. There is, however, an ongoing debate as to whether such modifications are attributable to the phonological similarity between the source and the target segments, their acoustic closeness, orthographic conventions of the languages involved or an impact of additional extralinguistic factors. The issue seems particularly relevant in the case of those sounds whose adaptation in the target language involves several changes. The present paper deals with the issue of the so-called British English long schwa adaptation in loanwords from English into Russian. E /ɜ:/ nativisation poses an interesting research problem due to its lacking a single phonologically or phonetically closest equivalent in Russian. Thus, a considerable variability can be observed in how it is adapted. The present paper aims to examine the major mechanisms and patterns of E /ɜ:/ nativisation in Russian loanwords and shed some light onto the interplay of phonology, acoustic similarity and orthography. Towards this goal, the major adaptation scenarios of 200 established loanwords containing E /ɜ:/ have been compared to the results of an online experiment in which 41 native speakers of Russian with no command of English listened to a list of English words containing the sound in question in different segmental contexts and were asked to transcribe them using Cyrillic characters. The analysis demonstrates that while established loanwords are often influenced by orthography, spelling-based adaptations are inevitably reinforced by phonology and in some cases acoustic similarity. Moreover, a number of such adaptations is marginal if they are not supported by either phonology or phonetics, and the most common substitutes show an interplay of all three factors. Hence, our findings shed some light onto the nature of /ɜ:/ nativisation in the Russian language as well as add to the debate of the loanword adaptation phenomena in general.

Refine search results

Transkrypcja tekstów pisanych przez cudzoziemców na potrzeby korpusu uczniowskiego

O „dobrem piśmie”, czyli dydaktyce pisowni w perspektywie historycznej (na podstawie zbiorów biblioteki Uniwersytetu Lwowskiego)

Oznaczenia literowe samogłosek w różnych rodzajach pisma drukowanego z XVII wieku (na podstawie „Słonecznika” Jeremiasza Drexeliusa)

ІСТОРІЯ УКРАЇНСЬКОЇ ПУНКТУАЦІЇ

Linguistic notes: on iota and comma

Imiona ukraińskie w przestrzeni antroponimicznej Republiki Czeskiej

Orthography beyond belief. A case of Stanisław Baczyński

Notatki językowe: o jocie i komie

O pisowni wyrażenia Ś/święty M/mikołaj i innych problemach ortograficznych w pracy redaktora podręczników do nauki języka polskiego w szkole podstawowej

The interaction of orthography, perception and phonology in the adaptation of E /ɜ:/ in loanwords into Russian