Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  plasticity
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Gombrich and the Problem of Relativity of Vision

100%
Kesner L.
Human Affairs
|
2009
|
vol. 19
|
issue 3
266-273
EN
The essay argues that Ernst Gombrich's views are relevant to the critical examination of the notion of the relativity and historicity of vision which has been widely accepted as one of the central axioms shared by visual studies, art history and film studies.
2
Publication available in full text mode
Content available

Material definition to design vehicle components, application to crashworthiness

100%
Rusinek A., Zaera R.
Logistics and Transport
|
2018
|
vol. 38
63-68
EN
In this paper a short description is reported allowing to take into account some aspects to design structures used for automotive industries. It allows to define correctly the behaviour of a vehicle and mainly the passive structures to absorb energy during an accident or an impact. The main aspect related to the behaviour is the strain rate sensitivity coupled to the process of elastic wave propagation.
3

Two-level, Open, Plastic and Multidimensional Human Nature. An Ontological Riddle

75%
Czarnocka M.
Dialogue and Universalism
|
2016
|
issue 1
19-30
EN
I present—in an extremely sketchy form—a model of two-level, open, plastic and multidimensional human nature. Due to the included attribute of multidimensionality this model opposes the reductive conceptions of man dominating in today’s philosophy. The main objective of the paper is the ontological status of man, especially the ontic foundation of multidimensional man. I demonstrate that this status remains a riddle; one only knows that from the ontological perspective man is a wholly exceptional object, not explainable by to-date ontological constructions.
4
Publication available in full text mode
Content available

The Horse Will Fall Forever: Nijinsky’s Kinetographies of Becoming

75%
Klimczyk W.
Didaskalia. Gazeta Teatralna
|
2023
|
issue 173
123-149
EN
The article introduces Catherine Malabou’s concept of plasticity and Deleuze and Guattari’s theory of becoming to research on the infamous, so-called Diary of Vaslav Nijinsky, the legendary dancer and choreographer of Sergei Diaghilev’s Ballets Russes. In this document Nijinsky describes, among others, the walks he presumably took around St. Moritz in Switzerland in 1918-1919. The text was written when Nijinsky started developing symptoms of mental illness eventually diagnosed as schizophrenia. Yet in the article Nijinsky’s descriptions of walks are treated not as medical symptoms but as kinetographies of universal plasticity, in this case radically transforming the dancer’s identity or, better, disidentifying him as a site of becoming. It is the access that Nijinsky’s notebooks grant to a specific plane of kinetic experience which makes them of interest to the studies of human mobility, including dance. By deconstructing the peculiar character of plasticity the traces of which Nijinsky’s writing contains the article advances further the project of cultural kinesiology seen as vital component of performing arts theory and cultural analysis in general and situated on the crossing of philosophy and performance studies.
5
Publication available in full text mode
Content available

Plastic Cartographies. Map and Territory in Catherine Malabou and Ecopoetics

71%
Czemiel G.
Praktyka Teoretyczna
|
2018
|
vol. 28
|
issue 2
30-50
PL
Artykuł poświęcony jest figurze mapy i terytorium w filozofii Catherine Malabou i współczesnej poezji. Problematyzując tradycyjne rozumienie napięcia między mapą a terytorium, Malabou podkreśla fakt, że żadna mapa nie może oderwać się od terytorium, co potwierdza jej analiza tego, jak mózg rozwija się w kontakcie ze środowiskiem. Malabou używa koncepcji kartograficznych opracowując pojęcia “plastyczności” oraz “kartografii świata-mózgu,” które pozwalają ująć to, jak kształtowani jesteśmy przez środowisko, wskazując tym samym sposoby, w jakie możemy wpływać na ten proces. Zastosowanie tej perspektywy do analizy wybranych utworów Elizabeth Bishop i Nigela Forde‟a pozwala ukazać zbieżność poetyk tych autorów z podejściem Malabou i programem teoretycznym ekopoetyki, dając zarazem podstawę do wysunięcia tezy, że poezja dostarcza narzędzi koniecznych do tworzenia lepszych, zrównoważonych “ekologii umysłu”. To zadanie wysuwa się na pierwszy plan w kontekście kryzysu ekologicznego i etycznych wyzwań, jakie niosą ze sobą nastanie epoki antropocenu i rozwój zderegulowanego globalnego kapitalizmu.
EN
This article analyses the theme of map and territory in Catherine Malabou‟s philosophy and in contemporary poetry. Calling into question the traditional understanding of the tension between map and territory, Malabou emphasizes that no map can entirely distance itself from territory, as in the case of the brain‟s development in contact with the environment. Malabou employs cartographic ideas to clarify her own concepts of “plasticity” and “brain-world cartographies” that account for how the environment shapes us, at the same time indicating how we may partake in this process. Viewing selected works by Elizabeth Bishop and Nigel Forde in this perspective, which is demonstrated to dovetail with ecopoetics, this article explores how poetry can offer tools necessary for developing better ecologies of the mind. This is particularly urgent given the ongoing ecological crises as well as ethical challenges entailed by the advent of the Anthropocene and the scaling up of global capitalism.
6
Publication available in full text mode
Content available

Ontologia przypadłości »jak gdyby« w teorii Heleny Deutsch: Narodziny teorii kobiet albo sondowanie granic psychoanalizy

71%
Więckiewicz A.
Praktyka Teoretyczna
|
2018
|
vol. 28
|
issue 2
138-160
EN
The article presents a new interpretation of works written by Helene Deutsch, Polish psychoanalyst, one of the closest colleagues of Sigmund Freud and the precursor of women’s psychoanalysis. Beginning with the social and cultural history of psychoanalysis, I try to (re)argue and (re)read the works of female analysts in Freud’s movement, especially those by Deutsch. In the article I propose the unfamiliar and new possibility of studying and writing about women’s psychoanalysis. One approach to the work of Polish analysts is to understand it not only as a clinical theory but also as a literature and philosophy. Working on a famous theory of „as if‖ identification, developed by Deutsch, in the light of the concept of plasticity proposed by French philosopher Catherine Malabou, the article is a contribution to a new method in reading and understanding theory as well as non-clinical works by Polish analysts through the categories of identity, memory and plasticity.
PL
Publikowany tekst jest propozycją nowego spojrzenia na teorię Heleny Deutsch, polskiej psychoanalityczki, jednej z najbliższych współpracownic Zygmunta Freuda oraz prekursorki badań nad psychologią kobiet. Wyjście od społeczno-kulturowej historii psychoanalizy umożliwi mi ponowne przyjrzenie się obecności i znaczeniu psychoanalityczek w ruchu freudowskim. W artykule rezygnuję z utartych sposobów ujmowania freudyzmu jako wrogiego emancypacji kobiet, na rzecz badania psychoanalizy w kontekście jej narodzin i funkcjonowania w okresie do wybuchu drugiej wojny światowej. Bardziej niż miejsce Deutsch w długiej tradycji psychoanalizy kobiet, interesuje mnie autorskie i rewelatorskie ujęcie kobiecego podmiotu jako osobowości „jak gdyby" zaproponowane przez polską lekarkę. Dowodzę, że Deutsch wpisywała się nie tylko w tradycję kobiet analityczek, skoncentrowanych głównie na praktyce klinicznej, lecz również - podobnie jak Freud - w swych pracach łączyła refleksję medyczną z literaturą i filozofią. (Re)lektura jej prac w świetle filozofii plastyczności Catherine Malabou stanowi propozycję a zarazem przyczynek do badania teorii Deutsch przez pryzmat kategorii podmiotowości, pamięci i plastyczności.
7
Publication available in full text mode
Content available

Plastyczność i rewolucja. De Tocqueville, Malabou, Lukács

62%
Sosnowski M. A.
Praktyka Teoretyczna
|
2018
|
vol. 28
|
issue 2
85-104
EN
The dialectical concept of revolution emphasizes its dual character. Both in the conservative (de Tocqueville) and socialist (Lukács) versions, the revolution is a testimony to historical continuity and at the same time its violent rupture. The purpose of this essay is to capture this ambiguous phenomenon using Catharine Malabou’s concept of plasticity. Plasticity, as a contemporary, post-deconstructive formula of the Hegelian Aufhebung, is passive/active formation, destruction of form and its preservation at the same time. Its essence is the same as the essence of revolution, both in the writings of de Tocqueville and Lukács. However, such ambiguity of the revolution can be interpreted as an expression of its defeat. Its entanglement in the past condemns it to unproductive opportunism, its connection with the future - to empty messianism, and the search for mediation between these extremes seems to be endless. And if postmodernity is troubled by this fiasco, then at least one aspect of the idea of revolution triumphs - a certain way of thinking about it, speculation or dialectics as such.
PL
Dialektyczna koncepcja rewolucyjności podkreśla jej podwójny charakter. Zarówno w wersji konserwatywnej (de Tocqueville), jak i socjalistycznej (Lukács) rewolucja jest więc świadectwem ciągłości historycznej i zarazem jej gwałtownym zerwaniem. Celem niniejszego eseju jest uchwycenie tego dwuznacznego fenomenu przy wykorzystaniu pojęcia plastyczności Catharine Malabou. Plastyczność, jako współczesna, postdekonstrukcyjna formuła Heglowskiego Aufhebung, jest pasywno-aktywnym formowaniem, niszczeniem formy i jej zachowywaniem. Jej istota pokrywa się więc z istotą myślenia o rewolucji, zarówno de Tocqueville’a, jak i Lukácsa. Taka dwuznaczność rewolucji może być jednak odczytywana jako wyraz pewnej porażki idei rewolucji jako takiej. Jej uwikłanie w przeszłość skazuje ją na bezproduktywny oportunizm, jej wychylenie w przyszłość – na pusty mesjanizm, a poszukiwanie idealnego zapośredniczenia między tymi skrajnościami zdaje się nie mieć końca. Jeśli współczesność jest trapiona przez to fiasko, to triumfuje w niej przynajmniej jeden aspekt idei rewolucji – pewien sposób myślenia o niej, spekulatywność czy też dialektyka jako taka.
8
Publication available in full text mode
Content available

Dokąd zmierza materializm? Althusser/Darwin

62%
Malabou C.
Praktyka Teoretyczna
|
2018
|
vol. 28
|
issue 2
16-29
EN
The author uses Althusser's materialism of the encounter to rethink Darwinism and the relation between natural and social selection. According to popular misinterpretation, social selection, or social Darwinism, implies constant fighting and competition as a foundation of society. Malabou argues that social selection (mis)understood that way is rather a disciplinary mechanism, preventing the emanation of difference within a system. This cliché ignores the ateological and contingent character of selection as well as the "plastic condition" of organisms in Darwin's theory, which we miss in contemporary social reality.
PL
Autorka wykorzystuje Althusserowską koncepcję materializmu spotkania do rewizji darwinizmu oraz przemyślenia relacji między doborem w przestrzeni naturalnej i społecznej. W potocznym rozumieniu dobór społeczny zwany też społecznym darwinizmem opiera się na wyobrażeniu o rzeczywistości międzyludzkiej jako przestrzeni ciągłej walki i rywalizacji. W istocie nie ma on nic wspólnego z naturą, argumentuje Malabou, to samoutwierdzający się mechanizm władzy, który dyscyplinuje i eliminuje możliwość zaistnienia różnicy w systemie. Ta klisza pomija przygodność i ateleologiczny charakter doboru oraz „stan plastyczny” organizmów w teorii Darwina. Właśnie owych plastyczności i przygodności brakuje nam dziś w rzeczywistości społecznej.
9
Publication available in full text mode
Content available

The Cads of Young Poland according to Julian Przyboś: echoes of the early modernist apocalyptic tone

51%
Misiak I., Misiak I.
Ruch Literacki
|
2020
|
issue 1
10
Publication available in full text mode
Content available

The foundations of a poetic dialogue: Leopold Staff and Ryszard Krynicki

51%
Misiak I., Misiak I.
Ruch Literacki
|
2019
|
issue 2
11
Publication available in full text mode
Content available

Les tableaux de l’histoire dans les Mémoires d’outre- -tombe à travers l’hypotypose

45%
Kamińska A.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
|
2016
|
issue 11
199-210
EN
This paper considers the influence of memoirist on realizations of hypotyposis in the Memoirs from Beyond the Grave. Chateaubriand resorts to visual representations for persuasive purposes. The narrator tries to convince the reader of the rightness of his vision by destroying or emphasizing collective, historical myths. Because of this obvious intentionality the hypotyposis reaches an implicit, aporetic function. The reduction of visual, emotional and ideological distance is narrator’s attemp to challenge the reader’s preconceived notions about such major events as: the storming of the Bastille, the women’s march on Versailles or the July Revolution. Therefore, the narrative instance uses argumentative and descriptive plasticity of hypotyposis, even if it leads him to disregard the historical truth. It’s triumph in reader’s consciousness proves that hypotyposis belongs to rhetorical figures based on reception. But the efficacy of hypotyposis requires some rhetori- cal subterfuges such as: surrounding the narrator’s role to spectator, basing historical pictures on the criterion of realism and plausibility, using rhetorical figures connected with the process of association.
FR
Le présent article considère l’impact du mémorialiste sur les réalisations de l’hypotypose dans les Mémoires d’outre-tombe. Chateaubriand recourt aux représentations visuelles dans des buts persuasifs : l’approfondissement ou le démantèlement des mythes historiques a pour objectif de convaincre le lecteur de sa vision de l’histoire. Cette finalité visible exerce de l’influence sur une fonction aporétique implicite dont est dotée l’hypotypose. Par le fait de diminuer une distance visuelle, émotive et idéologique le narrateur a l’intention de modeler les représentations du lecteur sur des événements aussi monumentaux que la prise de la Bastille, la marche des femmes sur Versailles ou la Révolution de Juillet. Pour cela, il s’appuie sur la plasticité descriptive et argumentative de l’hypotypose au détriment de la vérité historique. Le triomphe de l’hypotypose dans l’esprit du lecteur confirme qu’elle appartient aux figures de réception. Cependant, l’influence sur le lecteur nécessite la référence aux subterfuges rhétorique tels que : la réduction du rôle du narrateur à un simple spectateur, les critères du réalisme et de la plausibilité dans l’esquisse d’un tableau historique ou l’emploi des figures rhétoriques qui exploitent le processus d’association.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.