Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  pośrednictwo ubezpieczeniowe
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Rola pośrednictwa ubezpieczeniowego a projekt Dyrektywy IMD2

100%
Lisowski J.
Zarządzanie i Finanse
|
2013
|
vol. 2
|
issue 5
105-120
PL
Podczas kontroli wdrożenia Dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (IMD1) przeprowadzonej przez Komisję Europejską w latach 2005–2008 stwierdzono konieczność jej zmiany. Opisywany w niniejszym artykule projekt Dyrektywy (IMD2) ma na „celu skuteczną poprawę regulacji na rynku detalicznych produktów ubezpie-czeniowych. Jego celem jest zapewnienie równych zasad działania wszystkim uczestnikom zajmującym się sprzedażą produktów ubezpieczeniowych oraz zwiększenie poziomu ochrony ubezpieczających”. Jego kluczowe przepisy mogą jednak wpłynąć na rolę, jaką odgrywa pośrednictwo ubezpieczeniowe w Polsce. Wprowadzenie Dyrektywy IMD2 w projektowanej postaci może zmienić rolę, jaką pośrednictwo ubezpieczeniowe dotychczas odgrywało na polskim rynku ubezpieczeniowym, w szczególności zaś zmniejszyć liczbę pośredników ubezpieczeniowych, pogorszyć ich sytuację finansową, zmniejszyć ich innowacyjność oraz zakres i jakość świadczonych usług.
2

Selected Aspects of Legal and Tax Options for Allocation of Insurance Intermediaries Remuneration

75%
Walerjan D.
Prawo Asekuracyjne
|
2013
|
vol. 4(77)
strony 85-97
EN
The purpose of this article is to present legal conditions linked to the possibility of cooperation of insurance intermediaries, including in particular the allocation of remuneration received by them. These issues have been examined with special attention paid to cooperation of insurance agents and cooperation between insurance brokers. In both cases, the general regulations, the provisions relating to the remuneration and the views of the representatives of the doctrine and judicature have been discussed. Moreover, tax issues have been addressed, explaining the scope of the VAT exemption. The article reflects current trends in the market, in which there are more and more advanced forms of cooperation, including a few entities on the side of the insurance intermediaries. Consequently, it is necessary to debate on the existing state of the law, the acceptable range of such a cooperation and potential risks it may involve.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie prawnych uwarunkowań związanych z możliwością współpracy pośredników ubezpieczeniowych, w tym w szczególności w zakresie podziału otrzymywanego przez nich wynagrodzenia. Kwestie te przedstawiono pod kątem współpracy agentów ubezpieczeniowych oraz współpracy pomiędzy brokerami ubezpieczeniowymi. W obu przypadkach omówiono regulacje ogólne, przepisy dotyczące wynagrodzenia oraz poglądy przedstawicieli doktryny i orzecznictwa. Poruszono również problematykę podatkową, wyjaśniając zakres zwolnienia omawianego wynagrodzenia z podatku VAT. Artykuł wpisuje się w bieżące trendy na rynku, na którym coraz częściej pojawiają się zaawansowane formy współpracy, obejmujące kilka podmiotów po stronie pośredników ubezpieczeniowych. W związku z tym konieczna jest dyskusja nad istniejącym stanem prawnym, dopuszczalnym zakresem prowadzenia takiej współpracy oraz potencjalnymi ryzykami, jakie się z tym wiążą
3

Wspólne świadczenie usług pośrednictwa ubezpieczeniowego na rzecz zakładu ubezpieczeń przez dwóch lub więcej agentów ubezpieczeniowych w świetle ustawy o VAT

63%
Walerjan D.
Prawo Asekuracyjne
|
2015
|
vol. 3(84)
64-76
PL
W artykule przedstawiono wybrane problemy z zakresu podatku VAT powstające w odniesieniu do umów o wspólne przedsięwzięcie, zawieranych przez agentów ubezpieczeniowych w celu wspólnego świadczenia usług pośrednictwa na rzecz zakładu ubezpieczeń. Nie ulega wątpliwości, że formuła współpracy ubezpieczyciela z agentami działającymi w ramach „wspólnego przedsięwzięcia” cieszy się rosnącą popularnością. Popularność ta wynika zarówno z przesłanek prawnych (regulowany charakter rynku, planowana nowelizacja prawa w odniesieniu do prowadzenia działalności ubezpieczeniowej), jak i z dostępnej w omawianym modelu optymalizacji podatkowej, związanej z możliwością bardziej elastycznego zastosowania zwolnienia z podatku VAT. Choć z prawnego punktu widzenia brak jest przeciwwskazań dla dystrybucji umów ubezpieczenia w opisanym modelu współpracy, to należy uwzględnić, że stanowi on novum na polskim rynku. Stąd jego wdrożenie powinno każdorazowo zostać poprzedzone odpowiednią analizą prawną, jak również szczegółową analizą i planowaniem podatkowym – co pozwoli na eliminację ewentualnych ryzyk, a także pełne wykorzystanie dostępnych możliwości optymalizacyjnych.
EN
The article discusses selected VAT issues arising from the joint venture agreements, concluded by the insurance agents to provide mediation services for insurance undertakings. Undoubtedly, the formula of cooperation between the insurer and agents acting within the framework of a joint venture is getting more and more popular. Such a popularity results from both legal premises (regulated nature of the market, planned revision of the law related to the pursuit of insurance activity) and the tax optimisation model, with a more flexible application of the VAT exemption. Although from the legal point of view there is no impediment to the distribution of insurance contracts in the described model of cooperation, it should be emphasized that it is a novelty on the Polish market. Hence, its implementation should always be preceded by an appropriate legal inquiry together with a detailed tax analysis and planning, which will allow to eliminate potential risks, as well as fully benefit from the available optimisation opportunities.
4

Podatkowy aspekt deregulacji zawodu pośrednika ubezpieczeniowego

63%
Walerjan D.
Prawo Asekuracyjne
|
2014
|
vol. 4(81)
59-75
PL
Przedmiotem artykułu jest analiza możliwości zwolnienia z podatku VAT szkoleń zawodowych organizowanych dla osób, które zamierzają wykonywać czynności agencyjne, jak również dla działających agentów i brokerów ubezpieczeniowych, w kontekście niedawnej nowelizacji ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym. W wyniku tej nowelizacji, wspomniane szkolenia straciły swój obowiązkowy charakter, co w powszechnym rozumieniu może uniemożliwiać ich zwolnienie z opodatkowania. Innymi słowy, powstała obawa, że deregulacja zawodu pośrednika ubezpieczeniowego w opisanym zakresie przełoży się na podwyższenie kosztu usług szkoleniowych w związku z koniecznością opodatkowania tych usług podstawową 23% stawką podatku. Autorka omawia aktualny stan prawny w tym zakresie, odwołując się do polskich przepisów o podatku VAT, odpowiednich regulacji unijnych oraz orzecznictwa. W artykule przytoczono także przykłady interpretacji omawianych przepisów przez polskie sądy administracyjne.
EN
The aim of the article is to analyse the possibility of VAT exemption of vocational training organised for people who want to conduct agency activities as well as for acting agents and insurance brokers, in the context of the recent amendment to the Insurance Mediation Act of 22 May 2003. As a result of this amendment, the above-mentioned training has lost its compulsory character, which may prevent its exemption from taxation, as it is commonly understood. In other words, some concern has been expressed that the deregulation of the insurance intermediary profession will result in an increase in the cost of training services in connection with the necessity to apply 23% tax rate to these services. The author discusses the current state of law in this regard, referring to Polish VAT rules, the relevant EU regulations and EU case-law. In addition, the examples of the interpretation of these rules by the Polish administrative courts have been cited in the article.
5
Publication available in full text mode
Content available

Bancassurance in the opinion of individual customer of Świętokrzyskie Voivodeship

63%
Przybytniowski J. W., Bucki D., Pacholarz W. M., Borkowski S.
Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie
|
2017
|
issue 4(36)
25-39
EN
The purpose of this study was to analyze the level of knowledge and, consequently, the individual client’s perceptions, which influenced the quality of the insurance service offered, in non-life insurance sector through insurance brokerage, with a special focus on bancassurance. It has been hypothesized that the SWOT method is an effective instrument for identifying the level of knowledge and hence the individual customer’s awareness through the prism of bancassurance. The methodological concept of the study was based on a functional view of the insurance market and the economic determinants of the market. Research analyses were conducted using the knowledge contained in the literature of the subject. In addition, we analysed the development strategy of the banking sector in the eyes of customers from the Świętokrzyskie Voivodeship using the SWOT analysis method. The study period covered the years 2013–2016. The main conclusion that is drawn from the analysis is that the current level of cooperation between the insurance company and the bank in the opinion of individual customers does not have a better chance of developing bancassurance without introducing innovations in banking products.
PL
Celem niniejszego opracowania była analiza poziomu wiedzy, a co za tym idzie – świadomości klienta indywidualnego, mających wpływ na jakość usługi ubezpieczeniowej oferowanej w sektorze ubezpieczeń majątkowych przez pryzmat pośrednictwa ubezpieczeniowego, ze szczególnym uwzględnieniem usługi bancassurance. Za hipotezę przyjęto, iż metoda SWOT jest skutecznym instrumentem identyfikacji poziomu wiedzy, a co za tym idzie – świadomości klienta indywidualnego, przez pryzmat usługi bancassurance. Koncepcję metodologiczną opracowania oparto na funkcjonalnym ujęciu rynku ubezpieczeniowego i ekonomicznych uwarunkowań działalności tego rynku. Analizy badań były prowadzone z wykorzystaniem wiedzy zawartej w literaturze przedmiotu. Ponadto przeanalizowano strategię rozwoju sektora bankowo-ubezpieczeniowego w oczach klientów z województwa świętokrzyskiego z wykorzystaniem metody analizy SWOT. Przedział czasowy badania obejmował lata 2013–2016. Główna konkluzja, jaka nasuwa się z przeprowadzonej analizy, to iż na obecnym poziomie współpraca zakładu ubezpieczeń i banku w opinii klientów indywidualnych nie ma większych szans rozwoju usługi bancassurance bez wprowadzenia innowacji w produktach bankowo-ubezpieczeniowych.
6

Komplementarność świadczenia usług ubezpieczeniowych z usługami innego rodzaju, czyli tzw. sprzedaż krzyżowa

63%
Maśniak D.
Prawo Asekuracyjne
|
2019
|
vol. 2(99)
60-72
PL
Rozważania ujęte w artykule koncentrują się na normach wynikających z treści art. 10 ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. Dotyczy on tzw. pakietyzacji usług ubezpieczeniowych z innymi rodzajowo usługami lub sprzedażą rzeczy. Komplementarność świadczenia usług ubezpieczeniowych rodzi zagrożenie misselingu. Stąd dążenie prawodawcy do ograniczania swobody w zakresie dystrybucji ubezpieczeń poprzez dodatkowe obowiązki informacyjne nałożone na pośredników ubezpieczeniowych, do których przede wszystkim adresowana jest poddana analizie regulacja.
EN
This article focuses on discussing the standards laid down in Article 10 of the Insurance Distribution Act. It concerns the so-called packages of insurance services and other services or sale of things. Complementarity of the provision of insurance services poses the threat of misselling. Hence, the legislature desires to limit the freedom of insurance distribution by additional information obligations imposed on insurance intermediaries, to whom the analyzed regulation is primarily addressed.
7
Content available remote

Outsourcing likwidacji szkód ubezpieczeniowych w ubezpieczeniu ochrony prawnej

63%
Balcerowski M.
Wiadomości Ubezpieczeniowe
|
2016
|
issue 1
43-52
PL
W artykule zwrócono uwagę na problematykę uregulowań outsourcingu ubezpieczeniowego w świetle nowej ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Zagadnienie outsourcingu zostało zawężone na potrzeby artykułu do problematyki likwidacji szkód ubezpieczeniowych w ubezpieczeniu ochrony prawnej. W omówieniu problemu likwidacji szkód z ubezpieczenia ochrony prawnej odniesiono się do przyczyn rozwoju tego typu likwidacji w ramach outsourcingu. Ponadto wskazano na złożony charakter świadczeń z ubezpieczenia ochrony prawnej oraz jego konsekwencje dla likwidacji szkód
EN
It has been pointed out in the article on the new regulations of insurance outsourcing according to new insurance and reinsurance activity act. Subject of outsourcing was narrow to insurance claims handling on legal expenses insurance.In scope of insurance claims handling on legal expenses insurance Author adress to couse of development this kind of claims handling. Moreover it was said that complex type of insurance provisions from legal expenses insurance has great impact on outsourced insurance claims handling
8
Content available remote

The insurance transparency and protection regime under the Insurance Distribution Directive

63%
Malinowska K.
Wiadomości Ubezpieczeniowe
|
2016
|
issue 4
89-101
EN
On 20 January 2016, after a long, four-year legislation process, the Council of the European Union and the European Parliament officially adopted the Insurance Distribution Directive No EU 2016/97. The aims of the IDD were to improve regulation in the insurance market, create more opportunities for cross-border activity, establish the conditions necessary for fair competition between distributors of insurance products, and above all, to strengthen consumer protection. The whole philosophy of the regulation has been significantly changed, by encompassing not only the insurance intermediation, but all the forms of insurance distribution, including the direct sale carried out by the insurers. The protective goals of the IDD are now to be performed mainly by tightening the rules on the information and advice provided by insurance distributors. The author’s goal is to present the transparency regime, which has been raised up in the IDD to the role of one of the main principles governing insurance distribution. The analysis carried out in the article presents the IDD provisions in the perspective of its transparency aspect in order to show that the key aspects of the new protection regime can all be understood as an advanced transparency principle not limited to informational duties, but extending also to such issues as product governance, conflict of interests and remuneration rules. The article mentions also the efforts of the Polish national legislator with respect to the implementation of the IDD as well as the outcome of the current legislation status.
PL
20 stycznia 2016 roku, po długim czteroletnim procesie legislacyjnym, Rada UE i Parlament Europejski oficjalnie przyjęły dyrektywę o dystrybucji ubezpieczeń nr EU 2016/97. Celem dyrektywy jest poprawa regulacji rynku ubezpieczeniowego, stworzenia więcej szans na rozwój działalności transgranicznej, stworzenie warunków niezbędnych dla uczciwej konkurencji pomiędzy dystrybutorami produktów ubezpieczeniowych, lecz przede wszystkim wzmocnienia ochrony konsumenta. Zmianie uległa cała filozofia regulacji, poprzez objęcie nią nie tylko pośrednictwa ubezpieczeniowego, lecz wszelkich form dystrybucji ubezpieczeń, w tym sprzedaż bezpośrednią prowadzoną przez ubezpieczycieli. Ochronne cele dyrektywy mają być teraz wykonane przez bardzie restrykcyjne normy w zakresie obowiązków informacyjnych i porady udzielanej przez dystrybutorów. Celem autora jest pokazanie reżimu transparentności, który został w dyrektywie podniesiony do rangi jednej z najważniejszych zasad rządzących dystrybucją ubezpieczeniową. Analiza przeprowadzona w artykule dotyczy postanowień dyrektywy w perspektywie zasady transparentności, w celu pokazania, że podstawowe aspekty nowego reżimu ochronnego mogą być rozumiane właśnie jako zaawansowana zasada transparentności, nie ograniczona do obowiązków informacyjnych, lecz rozciągnięta na takie kwestie jak zarządzanie produktem, konflikt interesów i zasady wynagradzania. Artykuł porusza także kwestie wysiłków polskiego ustawodawcy w zakresie implementacji przepisów dyrektywy do polskiego porządku prawnego oraz stan prac w tym zakresie.
9
Content available remote

Zakaz otrzymywania przez ubezpieczającego oraz osoby reprezentujące ubezpieczającego wynagrodzenia lub innych korzyści w ubezpieczeniu na cudzy rachunek

63%
Pokrzywniak J.
Wiadomości Ubezpieczeniowe
|
2016
|
issue 3
41-53
PL
Przepis art. 18 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej wprowadził zakaz wynagradzania ubezpieczającego oraz osób reprezentujących ubezpieczającego w ubezpieczeniu na cudzy rachunek, w szczególności w ubezpieczeniu grupowym, w związku z oferowaniem możliwości skorzystania z ochrony ubezpieczeniowej lub czynnościami związanymi z wykonywaniem umów ubezpieczenia. Przepis ten zrodził wiele wątpliwości w praktyce oraz stał się źródłem dyskusji w nauce prawa. Jego właściwa interpretacja wymaga uwzględnienia genezy tej regulacji prawnej, a w szczególności stanowisk prezentowanych przez Rzecznika Ubezpieczonych i Komisję Nadzoru Finansowego w okresie poprzedzającym uchwalenie wspomnianej ustawy, jak również przebiegu prac legislacyjnych. Dopiero przez pryzmat intencji leżących u podstaw tego przepisu możliwe jest dokonanie jego właściwej interpretacji. Celem deklarowanym przez prawodawcę było bowiem wyeliminowanie z praktyki obrotu rozwiązania polegającego na pobieraniu wynagrodzenia przez ubezpieczającego w sytuacji, w której faktyczna rola ubezpieczającego postrzegana mogłaby być jako zbliżona do roli pośrednika ubezpieczeniowego. Paradoksalnie jednak wprowadzenie w ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej art. 18 pozwala stawiać tezę, że prawodawca przesądził, iż praktyka wynagradzania ubezpieczającego w ubezpieczeniu grupowym nie pozwala sama przez się na kwalifikowanie jego działalności jako pośrednictwa ubezpieczeniowego. Gdyby tak bowiem było, do zakwestionowania tej praktyki wystarczałyby obowiązujące już przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym i nie byłaby potrzebna kolejna regulacja prawna powtarzająca zakaz wynikający ze wspomnianych przepisów. Niniejszy artykuł stanowi również analizę kluczowych problemów interpretacyjnych powstających na gruncie art. 18, a w szczególności zagadnienia rozumienia „innych korzyści”, problemu związku „innych korzyści” z „czynnościami polegającymi na oferowaniu możliwości skorzystania z ochrony ubezpieczeniowej lub z wykonywaniem umowy ubezpieczenia”, dopuszczalnością wypłacania kurtażu z tytułu umów ubezpieczenia grupowego brokerom ubezpieczeniowym, którzy pośredniczyli przy ich zawarciu, a także interpretacji wyjątków od zakazu wynikającego z art. 18 ust. 1 i 2 przewidzianego w ust. 3 tego artykułu.
EN
In accordance with Article 18 of the Insurance and Reinsurance Activity Act of 11 September 2015 ("IRAA"), which applies to insurance on someone else’s account, and in particular to group/collective insurance, policyholders or their representatives may not be remunerated for offering insurance or for any activities related to the management of insurance policies. This regulation has given rise to practical difficulties and stirred discussions among legal scholars. To properly interpret it, we must take into account its origins, and in particular the position taken by the Financial Ombudsman and the financial services regulator prior to adoption of the IRAA, and in the course of legislative works on the IRAA. It will not be until the legislator’s intent is so uncovered, that we will be able to appropriately construe the Act in question. The purpose declared by the lawmakers was to eliminate a practice whereby the insurance taker (policyholder) would receive a fee in circumstances that may actually amount to a relationship resembling that of insurance intermediation. Paradoxically, the introduction of Article 18 to the IRAA offers an arguable case for claiming that, by so doing, the lawmakers conclusively established that the practice of paying fees to insurance takers in collective insurance schemes is not sufficient grounds for treating the activity of insurance takers’ as insurance intermediation. If the contrary conclusion was reached, the prohibitions laid down in the Insurance Intermediation Act of 22 May 2003 would be sufficient to challenge the practice and there would have been no need for another regulation re-establishing such prohibitions. This article also discusses key points regarding the interpretation of Article 18, including the meaning of the term “other benefits”, the connection between “other benefits” and the “activities that involve offering insurance coverage or performance of insurance contracts”, the admissibility of commission fees payable to insurance brokers taking part in collective insurance transactions, and the interpretation of the exception to the prohibitions set out in Article 18(1) and (2), which is established under Article 18(3).
10

Obowiązek lojalności mocodawcy wobec brokera ubezpieczeniowego

51%
Byczko S., Kucharski B.
Prawo Asekuracyjne
|
2018
|
vol. 4(97)
3-17
PL
Cechą charakterystyczną umowy brokerskiej jest nieodpłatność dla mocodawcy. Zgodnie z utrwalonym zwyczajem broker wynagradzany jest nie przez swego mocodawcę, ale przez ubezpieczyciela na podstawie innego od umowy brokerskiej stosunku prawnego. Zgodnie z prezentowanym przez autorów poglądem świadczenie mocodawcy w umowie brokerskiej polega na zachowaniu lojalności względem brokera w szczególności na podejmowaniu działań umożliwiających mu uzyskanie kurtażu od ubezpieczyciela oraz na powstrzymywaniu się od działań, które mogłyby w tym przeszkodzić. W konsekwencji wypowiedzenie umowy brokerskiej przez mocodawcę lub odwołanie pełnomocnictwa udzielonego brokerowi bez istotnych powodów może być podstawą roszczeń odszkodowawczych brokera względem mocodawcy.
EN
Characteristic feature of the insurance brokerage contract lies in the fact that it is unpaid by the principal. According to the custom the broker may demand his commission not from the principal but from the insurer on the basis of a different legal relation. According to authors the basic obligation of the principal under brokerage contract is to become loyal to the broker, undertake the actions which make it possible for the broker to acquire the commission and refrain from the actions that could prejudice the broker’s right to the commission. Consequently terminating the brokerage contract by the principal or revoking the power of attorney given to the broker without the important reasons may result with the broker’s claim for damages from the principal.
11
Publication available in full text mode
Content available

Rola pośredników w procesie sprzedaży usług ubezpieczeniowych

51%
Sordyl G.
Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie
|
1999
|
issue 2
45-51
PL
Artykuł zawiera rozważania dotyczące roli pośredników w procesie sprzedaży ubezpieczeń. Kwestia pośrednictwa w działalności ubezpieczeniowej została uregulowana w Ustawie o działalności ubezpieczeniowej z dnia 28 lipca 1990 roku. W ustawie tej dopuszczono do działalności trzy grupy pośredników: agentów ubezpieczeniowych, brokerów ubezpieczeniowych i brokerów reasekuracyjnych. Autorka charakteryzuje ww. grupy pośredników.
EN
The paper presents a role of intermediaries in the sales process of insurance services. The influence of intermediaries activities on a proper functioning of the insurance companies is highlighted as well as their perception among the customers what simultaneously is a level of trust in the insurance companies. The author develops the problem of significance of ethical rules that should be followed by intermediaries (agents, brokers) in concluding insurance contracts. Ethical rules matter not only in relation with customer of the insurance company in which interest the intermediary acts but they should also be taken into account in relation towards other insurance companies.
12

Broker ubezpieczeniowy jako wolny zawód

51%
Kucharski B.
Prawo Asekuracyjne
|
2017
|
vol. 2(91)
44-57
PL
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy broker ubezpieczeniowy jest wolnym zawodem. Pytanie dotyczące statusu brokera ubezpieczeniowego jest istotne szczególnie w związku z koniecznością implementacji przez Polskę dyrektywy IDD. Termin wolny zawód nie ma definicji legalnej i może być opisywany przez wskazanie cech charakteryzujących wolne zawody. Broker ubezpieczeniowy nie spełnia wszystkich cech przypisywanych wolnym zawodom. Przede wszystkim obowiązująca ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym jak również przygotowany przez Ministerstwo Finansów projekt ustawy o dystrybucji ubezpieczeń ujmują brokera jako rodzaj przedsiębiorcy, nie zaś jako rodzaj zawodu. Ponadto zarówno obowiązująca ustawa, jak i projekt nie przewidują istnienia obligatoryjnego samorządu zawodowego brokerów. Zdaniem autora broker winien zyskać status wolnego zawodu. Mając powyższe na uwadze autor wskazuje na mankamenty obecnie obowiązującej ustawy oraz projektu oraz formuje postulaty de lege ferenda.
EN
The article is aimed at answering the question whether an insurance broker belongs to the category of so-called independent professions. The question about the legal status of a broker is important in the view of the implementation of Insurance Distribution Directive by Poland. According to the author the term independent profession is ambiguous and may be characterized by pointing certain features that independent professionals should have. Insurance brokers do not meet all the criteria ascribed to liberal professions. First of all, under the present Insurance Intermediation Act of 22 May 2003 and the governmental draft law on the insurance distribution the broker is presented rather as an entrepreneur and not a kind of profession. Furthermore, both mentioned laws do not envisage the existence of the obligatory professional self-government of insurance brokers. In the author's opinion an insurance broker should be granted the status of an independent profession by the legislator. Taking this into account, he points out the drawbacks of both the present act on insurance intermediation and the governmental draft law that is supposed to implement IDD and proposes postulates de lege ferenda.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.