Search results

1

Badanie świadomości studentów Uniwersytetu Łódzkiego w zakresie przestępstw karuzelowych w podatku od towarów i usług

100%

Saganowski T.

Finanse i Prawo Finansowe

|

2019

|

vol. 1

|

issue 21

55-64

EN

The tax on goods and services since its introduction in 1993 is an important source of revenue for the state budget. Poland was preparing to join the European Union, which is why it had to rebuild the tax system in order to adapt it to meet the requirements of the market economy. As a result of the changes, the system of collecting the tax on goods and services imported in the territory of the country in which VAT settlements are made in the scope of intra-Community trade in goods has been abolished. This contributed to the creation of a criminal mechanism – a carousel tax, consisting in the movement of goods between the Member States of the European Union in a very complicated way. The final stage of the carousel tax is extorting the tax refund and avoiding paying it. The aim of the article is to examine the awareness assessment of students of the University of Lodz about economic and legal trends regarding carousel crimes, which cause a budget gap and a threat to honest entrepreneurs depriving them of input tax deductions. The article puts forward the following research hypothesis, whether the current curriculum in economics and law faculties of the University of Lodz is sufficiently adequate and adequately makes students aware of the mechanism used by dishonest entrepreneurs. Studies were carried out among students of the University of Lodz, studying economic and legal studies. The study attempts to assess whether the current teaching program of the University of Lodz provides relevant knowledge regarding carousel tax. Students of economics and law faculties should be prepared for such situations and allergic to thorough verification of new contractors. Knowing the mechanism of extortion of the tax on goods and services using the carousel method, the phenomenon occurring in the economy, not only in Poland, but also in Europe, will be significantly reduced.

PL

Podatek od towarów i usług już od jego wprowadzenia, czyli 1993 roku stanowi istotne źródło dochodów budżetu państwa. Polska przygotowywała się do przystąpienia do Unii Europejskiej, dlatego musiała przebudować system podatkowy w kierunku dostosowania go do wymogów gospodarki rynkowej. W efekcie zmian, został zlikwidowany system poboru podatku od towarów i usług importowanych na terenie państwa, w którym dokonywane są rozliczenia podatku VAT, w zakresie wewnątrzwspólnotowego obrotu towarowego. Przyczyniło się to do powstania przestępczego mechanizmu – karuzeli podatkowej, polegającej na przepływie towarów pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej w bardzo skomplikowany sposób. Finalnym etapem karuzeli podatkowej jest wyłudzanie zwrotu podatku oraz uchylanie się od jego płacenia. Celem artykułu jest zbadanie oceny świadomości studentów Uniwersytetu Łódzkiego o kierunkach ekonomicznych i prawniczych odnośnie przestępstw karuzelowych, które są przyczyną luki budżetowej oraz zagrożeniem dla uczciwych przedsiębiorców pozbawiając ich odliczeń podatku naliczonego. W artykule postawiona została następująca hipoteza badawcza, czy dotychczasowy program nauczania na kierunkach ekonomicznych i prawniczych Uniwersytetu Łódzkiego jest wystarczająco odpowiedni i należycie uświadamia studentów przed mechanizmem wykorzystywanym przez nieuczciwych przedsiębiorców. Przeprowadzone zostały badania wśród studentów Uniwersytetu Łódzkiego, studiujących kierunki ekonomiczne i prawnicze. W opracowaniu podjęto próbę, pozwalającą ocenić, czy dotychczasowy program nauczania Uniwersytetu Łódzkiego przekazuje odpowiednią wiedzę dotyczącą karuzel podatkowych. Studenci kierunków ekonomicznych i prawniczych powinni być przygotowani na tego typu sytuacje oraz uczuleni na dokładne weryfikowanie nowych kontrahentów. Znając mechanizm wyłudzania podatku od towarów i usług metodą karuzelową, w znacznym stopniu zmniejszy się zjawisko występujące w gospodarce, nie tylko polskiej, ale również europejskiej.

2

Prawo do odliczenia podatku od towarów i usług a dochowanie należytej staranności przez podatnika przy weryfikowaniu kontrahentów

71%

Kopyściański M.

Przegląd Prawa i Administracji

|

2020

|

vol. 120

|

issue Tom 1

631 - 641

PL

Podstawowym prawem wynikającym z dyrektywy Rady 2006/112/WE jest prawo do odliczenia podatku naliczonego, które to prawo może zostać — wyjątkowo tylko — ograniczone przez państwa członkowskie. Zarówno polskie, jak i unijne przepisy nie definiują pojęć „należyta staranność” oraz „dobra wiara”. Pojęcia te są tak zwanymi klauzulami generalnymi i zdefiniowane zostały na potrzeby prawa do odliczenia podatku VAT jedynie w orzecznictwie TSUE. Zapewniają one — przy dokonywaniu konkretnej oceny stanu faktycznego — tak zwany luz interpretacyjny, który pozwala uwzględnić kryteria pozaprawne mające znaczenie w funkcjonowaniu obrotu gospodarczego. Wydaje się, że nie jest możliwe precyzyjne i zarazem niebudzące kontrowersji w procesie stosowania prawa zdefiniowanie pojęć „należyta staranność” czy „dobra wiara”. Należy postulować rozumienie należytej staranności jako zwykłej kupieckiej, zwyczajowo przyjętej staranności, która związana jest z przekonaniem, że towar czy też usługa nie jest dokonana/wykonana przez osobę zamierzającą „obejść” przepisy prawa podatkowego. Podatnik powinien dochować minimum staranności i dobrej wiary przy sprawdzaniu kontrahenta, a nie za organy podatkowe poszukiwać nieuczciwych przedsiębiorców.

EN

The primary right arising from the Council Directive 2006/112/EC is a right to deduct input tax which may be limited by member states only in exceptional situations. Neither national nor European Union legislation define the concepts of “due diligence” and “good faith”. These concepts are so-called general clauses and they have been defined for the purpose of the right to deduct VAT only in the case law of the CJEU. While making a specific assessment of facts, they ensure a socalled interpretation margin that makes it possible to take non-legal criteria significant for business operations into account. Defining the concepts of due diligence or good faith in a precise manner without evoking controversy seems to be impossible in the process of application of the law. Due diligence should be suggested to be understood as regular merchant’s, commonly adopted diligence that is related to, inter alia, the conviction that goods are not provided or a service is not performed by a person intending to “bypass” tax law provisions. A taxable person should exercise minimum diligence and good faith while checking a counterparty rather than look for unfair entrepreneurs doing the job of tax law enforcement.

3

Zasada niezwłocznej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego w świetle przepisów unijnych

71%

Rogalska B.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2020

|

vol. 3(283)

9-15

EN

In a situation where the taxpayer [resp. person taxable] holds an invoice prior to submittal of the return/statement for the settlement period in which the tax obligation occurred on the part of the contracting party, the term laid down in Article 178 (a) of Directive 112 has been met. Whilst the holding of an invoice is the only formal requirement, the notion of ‘holding’ ought to be interpreted in a manner compliant with its colloquial understanding. In turn, ‘holding’ is not equal in meaning to ‘receiving’/‘receipt’. In the event that an economic event has occurred and the taxpayer is capable of giving evidence for it, as he holds the invoice at the moment the tax settlement is made in the return/ statement, there are no grounds that would be legitimate under the EU laws for arguing that the taxpayer must shift his vested right to have the input tax deducted to the subsequent month, being the months in which he receives the invoice. The rule of prompt implementation of the right to deduct input tax should be taken into account. If the national regulations provide for shifting the above-specified moment through formulating any additional conditions are contrary to Directive 112. It is therefore apparent that Article 86, clause 10 (b), item 1 of the Polish Value-Added-Tax Act of 11th March 2004 is not in agreement with Article 178 (s) of Directive 112 as the former sets forth a condition that is not provided in the said EU regulation–namely, the right to have the output tax reduced by the input tax only as part of the settlement for the month in which the taxpayer receives the invoice.

PL

Jeśli podatnik posiada fakturę przed złożeniem deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy po stronie kontrahenta, warunek określony w art. 178 lit. a dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej [1, dalej „dyrektywa 2006/112/WE”] jest spełniony. Skoro zaś mowa o posiadaniu faktury jako jedynym wymogu formalnym, należy termin „posiadanie” interpretować w sposób zgodny z jego potocznym rozumieniem. Pojęcie posiadania nie jest natomiast równoznaczne z pojęciem otrzymania. Jeśli doszło do zdarzenia gospodarczego i podatnik może je udowodnić, gdyż posiada fakturę w momencie dokonywania rozliczenia podatkowego w deklaracji, brak znajdujących potwierdzenie w prawie unijnym podstaw do sformułowania poglądu, że podatnik musi przesunąć przysługujące mu prawo do odliczenia podatku naliczonego na kolejny miesiąc, tj. ten, w którym otrzymał fakturę. Należy zwrócić uwagę na regułę niezwłocznej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przepisy krajowe państwa, które przesuwają ten moment przez określanie jakichkolwiek dodatkowych warunków, są sprzeczne z przywołaną dyrektywą. Należy zatem stwierdzić, że treść art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług [2, dalej „ustawa z dnia 11 marca 2004 r.”] nie jest zbieżna z treścią art. 178 lit. a dyrektywy 2006/112/WE, gdyż ustanawia warunek nieprzewidziany w wymienionym przepisie unijnym, tj. prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony dopiero w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę.

4

Moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w przypadku podmiotów dokonujących dostaw lub dystrybucji energii elektrycznej i gazu ziemnego – wady przyjętych rozwiązań prawnych

54%

Rogalska B.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2020

|

vol. 6(286)

4-9

EN

There are certain substantial legal arguments to justify the statement that entities running clearing houses/agencies at commodity exchange should recognise their tax obligation according to the general rules laid down by Article 19(a), clause 1 of the Value-Added Tax of 11th March 2004––that is, as from the moment electricity or nat - ural gas is supplied or distributed. The actions of such agencies or houses namely consist only in clearing and/ or of transactions entered into and concluded by their members at trade exchanges, in respect of gas and electricity (inter alia). Hence, these actions boil down to a peculiarly virtual transfer of the right to use energy or gas to the specified entities. Consequently, highly specialised, professional actions ought to be taken into account–– such which are related to a special type and specificity of actions performed in the energy/power sector––along with typical actions. The latter basically include accounting and clearing/settlement actions, that is, actions of a general nature, performed across the sectors. In performing their accounting, clearing and/or settlement actions, the clearing houses/agencies should not be subject to the rules set forth in Art. 19(a), clause 5, item 4(a) & (b) of the aforesaid VAT Act.

PL

Istnieją istotne argumenty prawne uzasadniające twierdzenie, że podmioty prowadzące izby rozliczeniowe i rozrachunkowe na giełdzie powinny rozpoznawać obowiązek podatkowy na zasadach ogólnych określonych w art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku do towarów i usług [1, dalej „ustawa z dnia 11 marca 2004 r.”], tj. z chwilą dokonania dostawy energii elektrycznej lub gazu ziemnego bądź też dystrybucji tych towarów. Działania takich izb polegają bowiem jedynie na rozliczeniach lub rozrachunkach transakcji zawieranych przez ich członków na giełdach towarowych, m.in. dotyczących gazu i energii elektrycznej, a zatem ich działania sprowadzają się tylko do swoiście wirtualnego scedowania prawa do korzystania z energii i gazu na poszczególne podmioty. W konsekwencji należy zwrócić uwagę zarówno na działania bardzo wyspecjalizowane, profesjonalne, tj. związane ze szczególnym rodzajem, specyfiką czynności wykonywanych w branży energetycznej, jak i na działania typowe, de facto o charakterze rachunkowo-księgowym, rozliczeniowym, a zatem mające charakter ogólny, wykonywane w każdej branży. Izby rozliczeniowe i rozrachunkowe, jeśli wykonują czynności rozliczeniowe, rachunkowo-księgowe, nie powinny podlegać regułom określonym w art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a i b ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

5

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku braku możliwości korekty deklaracji z uwagi na przedawnienie zobowiązania podatkowego

54%

Modzelewski W., Rogalska B.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2020

|

vol. 5(285)

4-8

EN

The taxpayer must not legally apply a view, ensuing from interpretation of the national laws, which would oppose the essence of the value-added tax under the EU laws and would not be correspondent with its basic characteristics. The argument that, in an intent to have the output tax reduced by the input tax, the taxpayer would have to disclose the output tax once again, would be tantamount to application of a tax rate different to the one applied by other taxpayers who perform analogous supplies. Application of diverse rates to the same actions–supplies of electricity and natural gas–would moreover result in distorted competition, taking into account that the other entrepreneurs use the rate of 23% in respect of the same actions. A possibility to selectively apply a lower rate, in the context of those used by the other entities and given the assumption that the taxpayer ought to tax the actions performed, de facto, at the rate 46%, would conflict with the rules of competition between economic entities under the same rules.

PL

Podatnik nie może legalnie stosować poglądu wynikającego z interpretacji prawa krajowego, który zaprzeczałby istocie podatku od wartości dodanej wynikającej z prawa UE i nie odpowiadałby zasadniczym jego cechom. Teza, jakoby podatnik, mając zamiar pomniejszyć podatek należny o podatek naliczony, musiałby ponownie (po raz drugi) wykazać podatek należny, byłaby równoznaczna z zastosowaniem odmiennej stawki podatku niż ta, którą stosują inni podatnicy dokonujący analogicznych dostaw. Stosowanie zróżnicowanych stawek w stosunku do tych samych czynności – dostaw energii elektrycznej i gazu ziemnego spowodowałoby ponadto zakłócenie konkurencji, biorąc pod uwagę fakt, że inni przedsiębiorcy z tytułu tych samych czynności stosują stawkę 23%. Możliwości selektywnego zastosowania stawki niższej w stosunku do innych podmiotów przy założeniu, że podatnik powinien opodatkować dokonane czynności de facto według stawki 46%, kłóciłaby się z regułami konkurowania podmiotów gospodarczych na tych samych zasadach.

Refine search results

3 Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

1 Finanse i Prawo Finansowe

1 Przegląd Prawa i Administracji

3 Rogalska B.

1 Kopyściański M.

1 Modzelewski W.

1 Saganowski T.

4 2020

1 2019

Badanie świadomości studentów Uniwersytetu Łódzkiego w zakresie przestępstw karuzelowych w podatku od towarów i usług

Prawo do odliczenia podatku od towarów i usług a dochowanie należytej staranności przez podatnika przy weryfikowaniu kontrahentów

Zasada niezwłocznej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego w świetle przepisów unijnych

Moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w przypadku podmiotów dokonujących dostaw lub dystrybucji energii elektrycznej i gazu ziemnego – wady przyjętych rozwiązań prawnych

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku braku możliwości korekty deklaracji z uwagi na przedawnienie zobowiązania podatkowego