Search results

1

Polska szkoła poezji Czesława Miłosza w przekładzie na angielski

100%

Rosenthal M.

Przekładaniec. Półrocznik Katedry UNESCO do Badań nad Przekładem i Komunikacja Miedzykulturowa UJ

|

2011

|

issue 25

223-230

EN

Examining the ideological underpinnings of Czesław Miłosz’s anthology Postwar Polish Poetry, this paper considers the impact of his translatorial choices on the rise in popularity of Polish poetry in English translation in the 1960s and its infl uence on contemporary American poetry. Postwar Polish Poetry by and large introduced Polish literature to the Anglophone audience. By analyzing the paratext (translator’s preface, author biographies, jacket copy) and translations for the anthology, Miłosz’s translatorial, poetological, historical, and political concerns come to the fore. This paper focuses on delineating the anthology’s role in shaping the historiography of Polish poetry for the Anglophone reader and touches on the political commentary embedded in Miłosz’s poetological choices. The overwhelmingly positive reception of the anthology in turn reveals the needs of American poets during the political upheaval of the 1960s, during which time they often turned to poetry outside their own tradition. Finally, this paper argues that the subtleties of the anthology’s framing of Polish poetry cannot be overlooked, for it continues to exert infl uence on the canon of Polish literature as it develops in English translation.

2

Poetic Cycles and Information Beyond the Micro-Level of Words: On the Translations of Joseph Brodsky's Cycle A Part of Speech Into English and Latvian

100%

Veckrācis J.

|

2021

|

vol. 19

|

issue 3

251-265

EN

A poetic cycle is a specific case of poetic contextualisation and for translators this means additional efforts in identifying the micro- and macro-level network of functional and semantic links. Joseph Brodsky’s cycle A Part of Speech represents a highly conceptual approach and strong integration of each and every poem. In this context the paper briefly outlines different types of micro- and macroscopic approaches to poetry translation. Further practical analysis of some translation issues observed in the respective English and Latvian translations show that decisions of poetry translators are informed by different backgrounds in the author-text-reader relationships. Artistic creativity is certainly present in the translation activity but this does not mean that a completely independent target text is produced.

3

Jak wygląda koniec świata? Dominanty w przekładach wiersza Czesława Miłosza

88%

Kaźmierczak M.

Między Oryginałem a Przekładem

|

2012

|

vol. 18

97-115

EN

The article surveys an English and four Russian renditions of Czesław Miłosz’s A Song on the End of the World and explores the factors that may shape translation dominants. Shifts of imagery and ensuing implications for the reading of ideational and philosophical layer of the poem under translation are analyzed in the light of established literary‑scientific interpretations of the text. The apparent translators’ dominants (td’s) are described, and then juxtaposed with the translative one (TD). A summarizing scheme of the dominants and their correlations leads the author to call for a modification in the definition of the translative dominant as an operative concept: by acknowledging its intersubjectivity.

4

Los traductores hispanos ante la transferencia de las peculiaridades de la realidad representada en el poema Wspomnienie de Julian Tuwim

88%

Jackiewicz A.

Estudios Hispánicos

|

2015

|

vol. 23

127-136

EN

A comparative study of the poem Wspomnienie by Julian Tuwim and its translation into Spanish by Luis Melgarejo and Joanna Studzińska, which we present in this article, aims to describe some of the translation difficulties that may arise while transferring the reality represented in the original verses. In this paper we take into consideration the concept of translation as the “trial of the foreign” proposed by Antoine Berman with the system of textual deformation that operates in every translation and prevents the foreign work to open up to the recipient in its foreignness. We intend to demonstrate that translators do not maintain all the peculiarities of the poetic strategy of the author, which leads to an inconsistency in the process of translation that makes the original images remain without reflection in the Spanish versions, with which the Spanish-speaking reader cannot perceive the mastery of the original poem in its entirety.

5

Czesława Miłosza koncepcja przekładu tekstów biblijnych. Rekonstrukcja

88%

Kaczorowska M.

Przekładaniec. Półrocznik Katedry UNESCO do Badań nad Przekładem i Komunikacja Miedzykulturowa UJ

|

2011

|

issue 25

344-357

EN

Czesław Miłosz, known mainly as a poet, translator of poetry and lecturer in Polish literature, was also a Bible translator from original languages. He wanted to create not only a new translation of the Bible, but also a new language: of translation and of Polish poetry. He saw himself as a restorer of Polish culture. In his work this intention was deeply intertwined with an aspiration towards a spiritual renewal of the contemporary man. As a Bible translator, Miłosz wanted to obtain a text as close to its original as possible and, at the same time, poetically successful and beautiful. But his critics claimed that he had missed the goal. Some reproached Miłosz for creating a version much “heavier” in reception, even unnatural; others maintained that the translator had not understood the essence of the sacred text. This article reconstructs Miłosz’s ideas of biblical translation and of poetry. It also points out their similarities and concludes that Miłosz translated the Bible to integrate it with his own poetic vision rather than to produce a text for liturgy.

6

Sulla ricezione e le traduzioni italiane di Italia di Maria Konopnicka

88%

Amenta A., Amenta A.

Kwartalnik Neofilologiczny

|

2021

|

issue 1

7

Confessions of an Unrepentant Translator: Alice-Catherine Carls Discusses the Practice of Literary Translation and the State of Polish Literature in America

71%

Carls A.-C.

|

2020

|

vol. 15

|

issue 10

201-212

PL

Alice-Catherine Carls, tłumaczka między innymi utworów Stuarta Dybka, Charlesa Wrighta, Anny Frajlich, Marilou Awiakty, Zofii Romanowicz, Józefa Wittlina, Wisławy Szymborskiej, Joanny Pollakówny i Jeana Metellusa, omawia zarówno osobiste doświadczenia i poglądy na praktykę przekładu literackiego, jak również komentuje aktualną sytuację literatury polskiej w Ameryce. Carls poddaje refleksji nie tylko metody i tryby pracy przekładowej dotyczące bezpośredniego transferu tekstu źródłowego w wariant docelowy, ale także odnosi się do zagadnień wykorzystania w procesie przekładu języka pośredniczącego, współpracy z autorem oryginału lub innymi tłumaczami oraz wykorzystania wiedzy historyka na potrzeby pracy translatorskiej, uwzględniając również postępujący współcześnie trend do silnej profesjonalizacji działalności tłumaczeniowej, Carls charakteryzuje przekład poezji jako nieuchronne poszukiwanie równowagi między językowymi, kulturowymi, wizualnymi, dźwiękowymi i rytmicznymi wektorami tekstu, gdyż „nie istnieją doskonałe odpowiedzi na pytania, jak bardzo tłumaczenie powinno być tworzeniem wiersza na nowo lub jak bardzo powinno podążać za literą oryginału: jest to zawsze kwestia decyzji dopasowanej do konkretnego przypadku”.

EN

Confessions of an Unrepentant Translator: Alice-Catherine Carls Discusses the Practice of Literary Translation and the State of Polish Literature in America

8

Co mówi, kiedy nikt nie mówi. Praktyka poetycka Alice Oswald jako przekład

65%

Heydel M.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2018

|

issue 33

309-326

EN

The paper looks at two book-length poems by Alice Oswald’s: Dart (2002) and Memorial (2011) as translation projects, with an aim to understand both the nature of Oswald’s poetic practice and her concept of what is the meaning and goal of translation in creative work. I claim that translation, in the special sense the poet gives to this term, is at the very core of her work. In my analysis I concentrate on the physical aspect of Oswald’s poetic practice, the role of the body, movement in space, muscular effort, rhythm and memorization of poetry in her projects. I also look at the ways of crossing the divide between the human and non-human, linking language to the voice of the natural world and returning to oral poetry in her work.

9

Geneze překladu čtyř Shakespearových sonetů

63%

Rubáš S.

Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)

|

2017

|

vol. 55

164-185

EN

Drawing on its author’s Czech translation of nearly seventy poems from Shakespeare’s sonnet cycle, which lies at the very crux of the European literary canon, this paper shares a few insights into the workshop of a classical poetry translator. It explores the phonetic, structural, semantic and imaginative complexities of the most frequently translated sonnet sequence, and shows, step by step, the way a translator has to deal with the various features of Shakespeare’s poems if one’s translation is not to lose its poetry. Thus, the translator’s decision making process is discussed here, showing multiple examples of how the Czech rendering of Shakespeare’s individual lines have evolved to form a quatrain, a couplet, or, as in the case of sonnet 64, the complete poem. In a broader sense, the paper argues against the popular remark by Robert Frost that “poetry is what gets lost in translation”.

10

O przekładzie wierszy Tadeusza Różewicza przez Karla Dedeciusa

63%

Kazik K.

Orbis Linguarum

|

2018

|

issue 51

471-481

EN

Karl Dedecius’ Translations of Tadeusz Różewicz’s Poetry Into German Karl Dedecius is one of the most important figures representing Polish literature and culture in Germany. His activity went beyond the conventional framework of a translator’s competence. Karl Dedecius and Tadeusz Różewicz were eternally bound by many years of friendship, which had a beneficial influence on publishing „Formen der Unruhe”. The author of this article attempts to describe the translation of Tadeusz Różewicz’s poem „W środku życia” into German. Różewicz’s writing requires exceptional sensitivity due to its multidimensionality and innovation. Dedecius’ individual translation theory is the basis of many analyses. The paper aims at demonstrating a translator’s individual decisions interpreted from the point of view of Roman Lewicki’s translation model.

11

Recepcja poezji Bolesława Leśmiana w Bułgarii

63%

Aleksandrova S.

Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie

|

2015

|

issue 4

EN

The article examines the reception of Bolesław Leśmian’s translated works in Bulgaria: the main characteristics of his poetry, the poems that have been translated in Bulgarian. It points out the difficulties in translating XX century Polish poetry in Bulgarian.

PL

Artykuł poświęcony jest recepcji przekładów poezji Bolesława Leśmiana w Bułgarii: głównym cechom jego poetyckiego warsztatu oraz formalnym charakterystykom tekstów przetłumaczonych na język bułgarski. Autorka wskazuje na trudności na które napotykają w Bułgarii tłumacze polskiej poezji dwudziestowiecznej.

12

Zur Übersetzbarkeit der Referenz – und Formalstruktur eines literarischen Werkes am Beispiel des Gedichts "Pieśń o głodźe" von Bruno Jasieński und seiner deutschen Übersetzung

63%

Lesner E.

Annales Neophilologiarum

|

2014

|

issue 8

81-103

EN

In his article the author describes problems by translating of Polish futuristic poetry. He focuses his attention on referential (meaning, content) and formal structure of the poem (ortography, rhyme) and its rendition.

PL

W niniejszym artykule autor omawia trudności wynikające z przekładu poezji futurystycznej skupiając się na warstwie referencyjnej (treść) oraz formalnej (ortografia, rymy) tekstu wyjściowego i docelowego.

DE

Im folgenden Beitrag werden die Übersetzungsprobleme futuristischer Dichtung angesprochen. Der Verfasser konzentriert sich besonders auf die referenzielle (den Inhalt) und formale (Orthographie, Reime) Ebene des Ausgangs- und Zieltextes.

13

Józef Birkenmajer jako tłumacz poezji anglojęzycznej (Rudyard Kipling, Edgar Allan Poe)

63%

Budrewicz A.

Ruch Literacki

|

2021

|

issue 6

843-864

EN

Józef Birkenmajer (1897–1939) was literary scholar and translator from classical and modern languages. He formulated the concept of ‘co-creative translation’, which assumes that the translator and the author of the original text enjoy the same status of creators. Although he translated a host of English novels, what he liked most was highly rhythmic verse, a preference not hard to detect in the list of his publications. His translations of Rudyard Kipling belong to the classics of the genre. By giving full attention to the poems and rhyming couples in Kipling's stories, Birkenmajer pioneered the notion of integral translation. His habit of lacing his journalism and other forms of writing with memorable verses from Kipling's books led many Polish readers to see Kipling primarily as a poet. Birkenmajer was also a translator of the poems and fiction of Edgar Allan Poe, on whose ‘Raven’ he worked in late 1937/early 1938 (it was eventually published in April 1938). While his experiments with obsolete vocabulary and dialect words were on the whole unsuccessful, many of his translations continue to spellbind new generations of readers.

14

Jakość tłumaczenia w serii translatorskiej – pieśń miłosna na sześć głosów

62%

Kaźmierczak M.

Forum Poetyki

|

2018

|

issue 14

6-39

EN

The paper is an attempt to explore the interrelation between the notions of quality and seriality in literary translation. The point of departure is provided by theoretical considerations on translation series and by an expectation of quality increase to some extent inscribed in this concept. With a view to mapping quality trends in an actual translation series, five Polish renditions of T.S. Eliot’s “The Love Song of J. Alfred Prufrock” are surveyed. Four aspects important for the poem’s poetics are investigated comparatively and the results are then formalized. The aim is not to assess the ‘excellence’ of the target texts, but rather to map ‘quality patterns’ that can be observed in the particular aspects of poetics as the series develops.

PL

Przedmiot artykułu stanowi zagadnienie jakości przekładu w ramach serii translatorskiej. Autorka wychodzi od przypomnienia rozważań teoretycznych na temat serii i od potencjalnie wpisanego w ten koncept oczekiwania wzrastających walorów kolejnych ogniw. Zbadaniu fluktuacji jakości w rzeczywistej serii przekładowej posłużyło pięć polskich tłumaczeń Pieśni miłosnej J. Alfreda Prufrocka T.S. Eliota. Analizie poddano cztery istotne dla poetyki poematu aspekty oryginału i przekładów oraz zestawiono rezultaty w poszczególnych sferach. Celem pracy jest nie tyle krytyka przekładów, co próba wymodelowania zmian jakościowych, jakim podlegały różne aspekty poetyki utworu wraz z przyrastaniem serii.

15

Od „obrazu” do „głosu”: Mira Rosenthal przekłada Tomasza Różyckiego Historię

62%

Gorczyńska M.

|

2020

|

vol. 26

|

issue 1

61-75

EN

“From image to voice” is a metaphor of the artistic biography of Mira Rosenthal, the translator of two poetic books by Tomasz Różycki: The Forgotten Keys (2007) and Colonies (2013). Through an analysis of translations and self-commentaries by Rosenthal, the author of the article also indicates the possibility of completing the traditional conception of “implied author’s/ translator’s image” with the concept of “voice”, taking into account non-semantic aspects of a translated text, especially those connected with its sonic structure (the inspiration for such an approach may be found in H. U. Gumbrecht’s works). “Voice” is understood as something more than just a textual representation, an image or a semantic figure of the extratextual creator – it is a material, somatic presence of the translator in the poem.

PL

„Od obrazu do głosu” to metafora twórczej biografii Miry Rosenthal, tłumaczki dwóch tomów poezji Tomasza Różyckiego: The Forgotten Keys (2007) oraz Colonies (2013). Analizując przekłady i autokomentarze Rosenthal, autorka artykułu wskazuje również na możliwość dopełnienia tradycyjnej koncepcji wewnątrztekstowego „obrazu autora/tłumacza” pojęciem „głosu”, uwzględniającym pozasemantyczne aspekty dzieła tłumaczonego, związane zwłaszcza z organizacją brzmieniową (inspiracji dla takiego ujęcia dostarczają pisma Hansa Urlicha Gumbrechta). „Głos” jest rozumiany jako coś więcej niż tekstowa reprezentacja, wyobrażenie, figura semantyczna pozatekstowego twórcy – jest materialną, cielesną obecnością tłumacza w przekładanym dziele poetyckim.

16

Test Turinga dla (automatycznego) przekładu poezji

62%

Studzińska J.

|

2020

|

vol. 26

|

issue 1

299-313

EN

In 1950, the brilliant British mathematician Alan Turing proposed a test to determinea computer’s ability to generate natural language sentences. The computer passed the test when the human communicating with it by means of a screen was unable to discern if they were talking to another human or to a machine. Today the dynamic development of machine translation software makes us wonder about the possibilities of automatically translating literature, including poetry. Can a computer- generated translation pass for a human one? What linguistic and textual phenomena are most likely to expose the artificial intelligence of the translator? Can the computer-generated translation be viewed as a work of art?

PL

W 1950 roku wybitny brytyjski matematyk Alan Turing zaproponował test określający zdolność komputera do generowania zdań języka naturalnego. Komputer pomyślnie przechodził próbę, jeśli rozmawiający z nim za pośrednictwem ekranu człowiek nie był w stanie stwierdzić, czy jego interlokutorem jest homo sapiens, czy maszyna. Dziś dynamiczny rozwój komputerowych programów tłumaczeniowych skłania do pytań o możliwości maszynowego przekładu tekstu literackiego, w tym poetyckiego. Czy tłumacz elektroniczny może przełożyć wiersz tak, by odbiorca myślał, że przekładu dokonał człowiek? Jakie zjawiska językowe i tekstowe najbardziej demaskują sztuczną inteligencję translatora? Czy stworzony w ten sposób tekst można rozpatrywać w kategorii dzieła sztuki?

17

Избранные вопросы перевода поэзии Марека Мариуша Тытко на русский язык (на материале сборника «Встреча с Иным»)

51%

Jankowicz M.

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

|

2014

|

issue 4(8)

193-213

EN

The aim of this article is to identify and describe the problems of translation from Polish into Russian of Marek Mariusz Tytko’s selected poems from the volume of poetry “Spotkanie innego” [The Meeting with the Other] Olexander Gordon’s translation, not yet published, is analyzed here. Description and analysis of cross-language translation of poetry are an interesting issue, which is relatively rarely researched. The article focuses on the description of the transformation applied in Oleksander Gordon’s translation into the Russian language. Olexandr Gordon’s translation of the volume of poems “Spotkanie innego” has considerable artistic value and contributes to the popularization of eschatological poetry among Russian- speaking readers. The translator, who is also a poet, conveys the meaning and ideas of Marek Mariusz Tytko’s poems very well and makes use of the advantages presented by the Russian language to successfully transfer the content and style of this poetry into Russian and, eventually, the translated text does not introduce many changes in the range of interpretative possibilities of the original poems. Various transformations applied by translators influence the perception of the poems. The need to use the transformations is related to the differences between the systems of the Polish and Russian languages. The changes that take place during the translation process refer to the following aspects of the poetic text: stylistic colouring, semantics, grammatical features, vocabulary, syntactic structure of the text. The translation under discussion has preserved the author’s style to a considerable degree. Metaphorical statements in some cases in the course of the translation process lose some of their metaphorical meaning, acquiring a directness that is conducive to the loss of style of some fragments of the poems. However, the translator compensates the loss of style in the fragments of the translation by providing other, neighboring fragments with metaphorical meaning. So the original version and translation have identical stylistic tinge, despite the differences in particular fragments. Moreover, the translator enriches the poems stylistically (choosing another way of describing things, expressing the same meaning by other parts of speech, using his own metaphors, etc.) that becomes an added value in the translated text.

PL

Niniejszy artykuł stanowi próbę zidentyfikowania i opisania problemów przekładu na język rosyjski wybranych wierszy Marka Mariusza Tytko z tomiku poezji pt. „Spotkanie Innego” (1997). W artykule opisane zostało jeszcze nieopublikowane tłumaczenie Oleksandra Gordona (maszynopis). Analiza i charakterystyka międzyjęzykowych przekładów poezji stanowi stosunkowo rzadko badane zagadnienie. W artykule zwraca się szczególną uwagę na opis tłumaczeniowych transformacji zastosowanych w przekładzie Oleksandra Gordona na język rosyjski. Tłumaczenie tomiku wierszy „Spotkanie innego” w wykonaniu Oleksandra Gordona cechuje się znacznymi walorami artystycznymi i stanowi nieoceniony wkład w popularyzację poezji eschatologicznej wśród rosyjskojęzycznych czytelników. Tłumacz, będąc jednocześnie poetą, zachowuje sens i idee wierszy Marka Mariusza Tytko i właściwie wykorzystuje dla ich przekazania możliwości, jakie stwarza język rosyjski. Zastosowane przez Oleksandra Gordona tłumaczeniowe transformacje przenoszą poezję Marka Mariusza Tytko na grunt języka rosyjskiego i tylko w niewielkim stopniu wpływają na zmiany w możliwościach jej interpretacji przez czytelnika. Różnorakie transformacje, stosowane przez tłumacza, wpływają na odbiór przekładów, jednak konieczność ich użycia wynika z różnic między systemami języków oryginału i tłumaczenia. W procesie przekładu ulegają zmianom: zabarwienie stylistyczne, semantyka, cechy gramatyczne, leksyka, struktura syntaktyczna tekstu. W przekładzie w dużym stopniu został zachowany styl autora wierszy. Spotykane w oryginalnych wierszach wyrażenia przenośne w pewnych wypadkach w przekładzie tracą przenośny sens i przyjmują dosłowny, co wpływa na swoistą utratę poetycznego stylu pojedynczych fragmentów wierszy. Jednakże tłumacz kompensuje utratę stylu fragmentów wierszy podniesieniem stylu w innych, sąsiednich miejscach (znaczenie dosłowne zostaje zamienione przenośnym). W efekcie tłumaczenie staje się stylistycznie równocenne w stosunku do oryginału, pomimo różnic w stylistyce poszczególnych fragmentów. Tłumacz wzbogaca przekład wierszy również swoim stylem (innym sposobem opisu, wyrażeniem tego samego sensu za pomocą innych części mowy, zastosowaniem autorskich metafor itp.), co składa się na wartość dodaną tekstu.

18

Tłumaczenie poezji w tandemie. Komentarz do przekładów wierszy Wacława Rolicza-Liedera na język niemiecki

51%

Rduch R.

Wortfolge. Szyk Słów

|

2017

|

issue 2

55-70

EN

The author presents translations of Wacław Rolicz-Lieder’s poems into German as an example of translating poetry in tandem. With the aid of archival materials, he proves that Rolicz-Lieder is a co-author of translations previously attributed solely to George.

DE

Der Autor präsentiert Übersetzungen der Gedichte von Wacław Rolicz-Lieder ins Deutsche als Beispiel einer Tandem-Übersetzung. Mit Hilfe von Archivmaterialien weist er nach, dass Rolicz-Lieder als Koautor der Übersetzungen zu betrachten ist. Die Autorschaft der Übersetzungen wurde bisher ausschließlich Stefan George zugeschrieben.

PL

Autor prezentuje tłumaczenia wierszy Wacława Rolicza-Liedera na niemiecki jako przykład tłumaczenia poezji w tandemie. Udowadnia przy pomocy materiałów archiwalnych, że Rolicz-Lieder jest współautorem przekładów, których autorstwo przypisywano wcześniej wyłącznie Georgemu.

19

Road-side Dog jako „przepisanie” Pieska przydrożnego, czyli jak Czesław Miłosz przedstawia sam siebie czytelnikowi amerykańskiemu

51%

Gomola A.

|

2019

|

vol. 9

|

issue 2

201-218

EN

The article explores André Lefevere’s rewriting / refraction perspective in literary translation on the basis of the Polish and English versions of Czesław Miłosz’s book Piesek Przydrożny (Road-side Dog). Differences between the original and its translation identified in the analysis suggest that Road-side Dog may be seen as a Lefeverian “rewriting” of the original and as such it both confirms and strengthens a unique position of Miłosz and his oeuvre in American literary system.

FR

L’objectif de l’article est d’effectuer une analyse comparatiste du Chien mandarin de Czesław Miłosz avec sa traduction anglaise Road-side dog. C’est la conception traductologique d’André Lefevere, comprise comme réécriture (« rewriting »), qui constitue l’approche théorique appliquée dans la présente étude. Sur la base de l’analyse des différences significatives situées au niveau textuel et extratextuel et concernant l’idéologie et la poétique des deux textes, l’article prouve que Road-side dog est une « réécriture » du Chien mandarin visant à confirmer et consolider la position de Miłosz dans le système littéraire américain.

20

Ta niedorzeczność, poezja – arspoetyka momentalna Marianne Moore w polskich przekładach

45%

Rajewska E.

Forum Poetyki

|

2016

|

issue 3

54-63

EN

This essay combining literary history and translation criticism focuses on “Poetry,” the programmatic poem by outstanding American modernist poet Marianne Moore. It draws the reader’s attention to the most important interpretative issues in the work, including the poet’s attempt to enunciate the basically “inexpressible” essence of poetry and phenomenon of its functioning. The mystery of poetry and of Moore’s poem are illustrated through a critical analysis of Polish translations by the following translators: Jarosław Mark Rymkiewicz, Jan Prokop, Julia Hartwig, Stanisław Barańczak, and Ludmiła Marjańska, which are provided in an appendix together with the original.

PL

Szkic z pogranicza historii literatury i krytyki przekładu koncentruje się na Poetry – programowym wierszu wybitnej amerykańskiej modernistki Marianne Moore. Zasygnalizowane w nim zostają najważniejsze interpretacyjne zagadki utworu, w tym podjęta przez autorkę próba zobrazowania „niewyrażalnej” z natury rzeczy istoty poezji i fenomenu jej działania. Tajemnica poezji i wiersza Moore zostaje zilustrowana krytyczną analizą przekładów Poetry autorstwa polskich tłumaczy: Jarosława Marka Rymkiewicza, Jana Prokopa, Julii Hartwig, Stanisława Barańczaka i Ludmiły Marjańskiej, które są wraz z oryginałem przytoczone w aneksie.

Refine search results

Polska szkoła poezji Czesława Miłosza w przekładzie na angielski

Poetic Cycles and Information Beyond the Micro-Level of Words: On the Translations of Joseph Brodsky's Cycle A Part of Speech Into English and Latvian

Jak wygląda koniec świata? Dominanty w przekładach wiersza Czesława Miłosza

Los traductores hispanos ante la transferencia de las peculiaridades de la realidad representada en el poema Wspomnienie de Julian Tuwim

Czesława Miłosza koncepcja przekładu tekstów biblijnych. Rekonstrukcja

Sulla ricezione e le traduzioni italiane di Italia di Maria Konopnicka

Confessions of an Unrepentant Translator: Alice-Catherine Carls Discusses the Practice of Literary Translation and the State of Polish Literature in America

Co mówi, kiedy nikt nie mówi. Praktyka poetycka Alice Oswald jako przekład

Geneze překladu čtyř Shakespearových sonetů

O przekładzie wierszy Tadeusza Różewicza przez Karla Dedeciusa

Recepcja poezji Bolesława Leśmiana w Bułgarii

Zur Übersetzbarkeit der Referenz – und Formalstruktur eines literarischen Werkes am Beispiel des Gedichts "Pieśń o głodźe" von Bruno Jasieński und seiner deutschen Übersetzung

Józef Birkenmajer jako tłumacz poezji anglojęzycznej (Rudyard Kipling, Edgar Allan Poe)

Jakość tłumaczenia w serii translatorskiej – pieśń miłosna na sześć głosów

Od „obrazu” do „głosu”: Mira Rosenthal przekłada Tomasza Różyckiego Historię

Test Turinga dla (automatycznego) przekładu poezji

Избранные вопросы перевода поэзии Марека Мариуша Тытко на русский язык (на материале сборника «Встреча с Иным»)

Tłumaczenie poezji w tandemie. Komentarz do przekładów wierszy Wacława Rolicza-Liedera na język niemiecki

Road-side Dog jako „przepisanie” Pieska przydrożnego, czyli jak Czesław Miłosz przedstawia sam siebie czytelnikowi amerykańskiemu

Ta niedorzeczność, poezja – arspoetyka momentalna Marianne Moore w polskich przekładach