Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: poezja francuska XIX wieku

Sort By:

Limit search:

Théodore de Banville : artiste ou artisan ?

100%

Malinowski W. M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica

2018

issue 13

7-17

Artykuł proponuje refleksję nad statusem Théodora de Banville w literackim Panteonie i charakterystykę jego twórczości poetyckiej poprzez próbę ustalenia proporcji zachodzących w niej między sztuką a rzemiosłem. O ile bowiem miano artysty przysługuje niewątpliwie poecie na mocy dziewiętnastowiecznych definicji tego pojęcia, to miano rzemieślnika, tak często nadawane mu przez krytyków i historyków literatury, także ma swoje uzasadnienie. Przyglądając się dziełu Banville’a uważniej, badając w nim udział twórczej inspiracji i cierpliwej konstrukcji tekstu, obserwując wagę przywiązywaną przez autora do zagadnień techniki wierszopisarskiej, jego umiłowanie trudności, jego skrupulatność, jego zręczność wykonawcy, ale także częstotliwość, z jaką pojawiają się pod jego piórem obrazy i metafory odsyłające do tego, co dawniej nazywano „sztukami mechanicznymi”, krótko mówiąc, uwzględniając wszystko to, co składa się na warsztat poety, na tytułowe pytanie, czy Banville jest artystą, czy rzemieślnikiem?, odpowiedź brzmi: zarówno jednym, jak i drugim.

This paper puts forward a reflection upon the status of Theodore de Banville in the literary Pantheon by making an attempt to determine the proportions of art and artisanry in his poetic work. While Banville deserves to be referred to as an artist, providing the term is based on the 19th century definition, the name of an artisan, so often used with reference to his person by critics and literary historians might also be justified. Looking at Banville’s work more closely, analyzing the role of his creative inspiration and patiently built text structure, observing the importance attached by the author to the versification techniques, his love for technical difficulty, his meticulousness and his writing skills, but also the frequency with which he creates images and metaphors referring to what was previously called ‘mechanical arts’, long story short, taking into account everything that falls under the category of poetic techniques, the answer to the question posed in the title of the paper, whether Banville was an artist or an artisan, is that he was both.

Mallarmé et Whistler

80%

Naliwajek Z.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica

2018

issue 13

163-170

Przyjaźń Mallarmégo i Whistlera jest okazją do przypomnienia kilku tekstów poety poświęconych malarzowi, a zwłaszcza przekładu odczytu Whistlera, Ten O’Clock (1885), w którym autor nowatorskich rozwiązań w malarstwie (tonalizm) zawarł swoją koncepcję sztuki. Analiza tego tekstu pozwala na nowo przemyśleć ciągle aktualny problem miejsca i znaczenia sztuki w społeczeństwie oraz stwierdzić pokrewieństwo obu artystów poszukujących nowych form wyrazu na przekór konwencjom i przyzwyczajeniom.

The friendship shared by Mallarmé and Whistler is the point of departure for recalling several texts the poet devoted to the painter, especially the translation of Whistler’s lecture, Ten O’Clock (1885), in which the innovator of key solutions in painting (tonalism) described his understanding of art. The analysis of this text permits a rethinking of the ever-topical problem of place and the significance of art in society while asserting the affinity of the two artists of seeking new form of expression, defiant of convention and habit.

Refine search results

2 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica

1 Malinowski W. M.

1 Naliwajek Z.

2 2018

Search results

Théodore de Banville : artiste ou artisan ?

Mallarmé et Whistler