Search results

1

The Polish Catholic Church and the Public Memory of the Shoah: Between Mnemonic Backlash and Settling Accounts with the Past

100%

Nowicka-Franczak M.

Acta Poloniae Historica

|

2023

|

vol. 128

67-98

EN

The paper discusses the Polish Catholic Church’s ambiguous contribution to the public debate on settling accounts with the Polish-Jewish wartime past. The Church is an actor of right-wing historical politics, which casts Poles in the role of the primary victims of the war but is reluctant to speak out on the Shoah. The growing scholarly interest in the dark chapters in the history of Catholic-Jewish relations, which brings to light the Church’s institutional and symbolic responsibility for its attitude towards the persecuted Jewish community, has not translated directly into greater visibility of the issue in the mainstream media. However, the Church’s ceremonial indifference towards the memory of the Shoah is not resistant to changes in the historiography of the Shoah. The Church’s stance in the debate on the memory of the Shoah insufficiently recognises its position about the Jewish tragedy. On the other hand, it includes the actions undertaken by Father Wojciech Lemański and Bishop Rafał Markowski to commemorate the Jewish victims. The recognition of this cleavage aligns with sociological analyses of axiological divisions in Polish society.

2

Raport na temat zajść antysemickich w Zamościu 28-30 grudnia 1918 roku (ze spuścizny Israela Cohena w YIVO Institute for Jewish Research)

72%

Cześniak-Zielińska M.

Studia Żydowskie. Almanach

|

2011

|

vol. 1

|

issue 1

187-192

EN

The analyzed document concerns anti-Semitic riots, which took place in Zamość during the last days of December 1918. They were the result of an attempt of taking over the power by the group of revolutionized soldiers of the Zamość garrison. The report of these riots is one of the few documents shading light on these events.

PL

Analizowany dokument dotyczy zamieszek antysemickich, które miały miejsce w Zamościu w ostatnich dniach grudnia 1918 roku. Były one wynikiem próby przejęcia władzy przez grupę grupę zrewolucjonizowanych żołnierzy garnizonu zamojskiego. Sprawozdanie z tych zamieszek jest jednym z nielicznych dokumentów rzucających światło na te wydarzenia.

3

Ołeksandr Kozyr-Zirka – sylwetka niezdyscyplinowanego atamana z okresu rządów Dyrektoriatu Ukraińskiej Republiki Ludowej (1918–1919)

51%

Kozubel M. B.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2021

|

vol. XXII (LXXIII)

|

issue 1 (275)

172-205

EN

The article concerns Oleksandr Kozyr-Zirka, who was one of the most famous Ukrainian warlords associated with the 1917–1921 Ukrainian War of Independence. Kozyr-Zirka served as a military unit commander for the Directorate of the Ukrainian People’s Republic from November 1918 to December 1919. During this period, he challenged the authority of the recently installed Hetman of Ukraine Paweł Skoropadski and fought against both the Red Army and military factions from the South of Russia. He was famous mainly for conducting robberies in the areas behind the advancing Ukrainian troops and participating in the 1918 and 1919 pogroms carried out in Owrucz. His fate inspired Mikhail Bulgakov to create the bloody warlord Kozyr-Laszka, who appeared as a character in his novel „The White Guard”.

RU

Статья посвящена Олесю Козырь-Зирке, одному из самых известных украинских атаманов периода украинской национальной революции 1917–1921 годов. Его карьера командира подразделения пришлась на период с ноября 1918 г. по декабрь 1919 г. В это время он воевал на стороне Директории Украинской Народной Республики против власти гетмана Павла Скоропадского, Красной Армии и Вооруженных Сил Юга России. Он прославился в основном грабежами в тылу украинских войск и погромами, совершенными в Овруче на рубеже 1918–1919 годов. Его судьба вдохновила Михаила Булгакова на создание персонажа кровавого атамана Козыря-Лешко, одного из второстепенных героев романа „Белая гвардия”.

PL

Artykuł jest poświęcony Ołeksandrowi Kozyrowi-Zirce, jednemu z najsłynniejszych ukraińskich atamanów okresu ukraińskiej rewolucji narodowej 1917–1921. Jego kariera jako dowódcy oddziału obejmowała okres od listopada 1918 r. do grudnia 1919 r. W tym czasie walczył po stronie Dyrektoriatu Ukraińskiej Republiki Ludowej przeciwko władzy hetmana Pawła Skoropadskiego, Armii Czerwonej i Siłom Zbrojnym Południa Rosji. Zasłynął głównie z rozbojów na tyłach wojsk ukraińskich oraz pogromów dokonanych w Owruczu na przełomie 1918 i 1919 r. Jego losy zainspirowały Michaiła Bułhakowa do stworzenia postaci krwawego atamana Kozyra-Laszki, jednego z pobocznych bohaterów powieści Biała gwardia.

Refine search results

1 Acta Poloniae Historica

1 Przegląd Historyczno-Wojskowy

1 Studia Żydowskie. Almanach

1 2023

1 2021

1 2011

1 Cześniak-Zielińska M.

1 Kozubel M. B.

1 Nowicka-Franczak M.

The Polish Catholic Church and the Public Memory of the Shoah: Between Mnemonic Backlash and Settling Accounts with the Past

Raport na temat zajść antysemickich w Zamościu 28-30 grudnia 1918 roku (ze spuścizny Israela Cohena w YIVO Institute for Jewish Research)

Ołeksandr Kozyr-Zirka – sylwetka niezdyscyplinowanego atamana z okresu rządów Dyrektoriatu Ukraińskiej Republiki Ludowej (1918–1919)