Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 13

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  political community
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Natio Made Visible: The Hungarian Political Community in Illustrated Books (ca. 1350–1700)

100%
Mroziewicz K.
Colloquia Humanistica
|
2016
|
issue 5
EN
Natio Made Visible: The Hungarian Political Community in Illustrated Books (ca. 1350–1700)The main objective of this paper is to examine the understanding of the natio Hungarica, as it emerges from the texts and images of a number of richly illustrated Hungarian books. The Chronicon pictum (ca. 1358), János Thuróczy’s Chronica Hungarorum (Brno, Augsburg, 1488), Mausoleum regum et Ungariae ducum (Nuremberg, 1664), Trophaeum domus Estorasianae (Vienna, 1700) and Clarissimorum Hungariae heroum icones (Vienna, 1652) served as points of reference for the discussion on the ways in which the Hungarian political community wanted to be and was perceived prior to its eighteenth- and nineteenthcentury transformation into a modern nation. The study encompasses the formative period of Hungarian illustrated books that contributed to the formulation of the national imagery in Hungary, based on the ethno-genetic myths, memories of shared ancestry and collective past, cultural values, legal code, customs and models of conduct, modes of self-display, and, last but not least, on the imagery of the homeland. The three-and-a-half-century chronological scope of the study has made it possible to trace the major changes which the concept of natio Hungarica underwent between mid-fourteenth and seventeenth centuries. Unaoczniona Nacja Węgierska wspólnota polityczna w książkach ilustrowanych (ca. 1350 – 1700)Głównym celem artykułu było zbadanie rozumienia pojęcia natio Hungarica, jakie wyłania się z tekstów i obrazów węgierskich książek ilustrowanych. Chronicon pictum (ca. 1358), Chronica Hungarorum Jánosa Thuróczy’ego (Brno, Augsburg, 1488), Mausoleum regum et Ungariae ducum (Norymberga, 1664), Trophaeum domus Estorasianae (Wiedeń, 1700) oraz Clarissimorum Hungariae heroum icones (Wiedeń, 1652) stanowiły punkt wyjścia do analizy wyobrażeń, jakie wspólnota polityczna miała na swój temat oraz jakie starano się jej narzucić przed erą narodowościowotwórczych procesów osiemnastego i dziewiętnastego wieku. Artykuł koncentruje się na formatywnym okresie w dziejach ilustrowanej książki węgierskiej, który przyczynił się do powstania wyobrażeń narodowych opartych na micie etnogenezy, pamięci o przodkach i wspólnej historii, wartościach kulturowych, prawie, zwyczajach, modelach zachowania i autoprezentacji oraz wyobrażeniu ojczyzny. Szeroki, obejmujący trzy i pół wieku zakres chronologiczny studium umożliwił prześledzenie najważniejszych przesunięć znaczeniowych, jakie zachodziły w rozumieniu natio Hungarica między połową czternastego stulecia a siedemnastym wiekiem.
2
Content available remote

Identita v liberální politické teorii a dilema kosmopolitismu

86%
Bláhová S., Dufek P.
Filosofický časopis (Philosophical Journal)
|
2018
|
vol. 66
|
issue 3
383-399
EN
In this article we address the question of individual identity and its place – or rather omission – in contemporary discussions about the cosmopolitan extension of liberalism as the dominant political theory. The article is divided into two parts. In the first part we show that if we consistently emphasise the complementarity of the “inner” and “outer” identity of a person, which is essential to liberalism from its very beginnings, then a fundamental flaw in the liberal cosmopolitan project becomes apparent. This is the underestimation of the indispensability of an unambiguously determined public framework which will fix and enforce liberal principles and values in a comprehensible way. Such a framework for liberalism was always the political community and then, above all, the modern state, in which the liberal identity could then be realised. The discussion in this part of the article prepares the ground for an examination, in the second part, of a dilemma which cosmopolitan liberalism must face. In the second part we argue that the attempt to tackle the given problem presents liberals with the following dilemma: either it is necessary to plead for the institution of a global political authority (a “world state”), or to give up the belief that fundamental liberal principles and values can be realised to a global extent. We show, at the same time, that because of the character and ambitions of the cosmopolitan project, the promise of plural identities and multi-centred law cannot be relied upon. By way of conclusion we then ask what is the price of the realisation of cosmopolitan liberal ideals.
DE
Im vorliegenden Text wird die Frage nach der individuellen Identität und nach deren Platz – bzw. eher deren Vernachlässigung – in der heutigen Diskussion über die kosmopolite Ausbreitung des Liberalismus als dominanter politischer Theorie adressiert. Der Artikel ist in zwei Teile gegliedert. Im ersten Teil wird aufgezeigt, dass bei einer konsistenten Betonung der Komplementarität von „innerer“ und „äußerer“ Identität des Menschen, die dem Liberalismus von Beginn an eigen ist, ein grundlegender Mangel des liberalen kosmopolitischen Projekts deutlich wird; konkret handelt es sich dabei um die Unterschätzung der Notwendigkeit eines eindeutig festgelegten öffentlichen Rahmen, in dem die liberalen Grundsätze und Werte auf verständliche Art und Weise fixiert und durchgesetzt werden. Dieser Rahmen war für den Liberalismus stets die politische Gemeinde und in erster Linie der moderne Staat, in dem die liberale Identität erst realisiert werden kann. Die Auslegungen in diesem Teil des Artikels bereiten den Boden für die Analyse des Dilemmas, vor dem der kosmopolite Liberalismus steht, und die im zweiten Teil vorgenommen wird. Hier lautet das Argument, dass die Bemühung um die Lösung des bestehenden Problems den Liberalismus in ein Dilemma bringt: Entweder müsste man für die Einsetzung einer globalen politischen Autorität („Weltstaat“) plädieren, oder aber den Glauben aufgeben, die grundlegenden Prinzipien und Werte des Liberalismus könnten im globalen Maßstab realisiert werden. Gleichfalls wird aufgezeigt, dass man sich angesichts der Natur und der Ambitionen des kosmopolitischen Projekts weder auf die Zusagen pluraler Identitäten verlassen kann, noch auf die Polyzentrität des Rechts. Abschließend wird die Frage nach dem Preis für die Realisierung kosmopoliter liberaler Ideale gestellt.
3
Content available remote

Identita v liberální politické teorii a dilema kosmopolitismu

86%
Bláhová S., Dufek P.
Filosofický časopis (Philosophical Journal)
|
2018
|
vol. 66
|
issue 4
505-517
EN
This two-part text addresses the question of individual identity and its place – or rather its omission – in contemporary discussions of the cosmopolitan extension of liberalism as the dominant political theory. In the first part we showed that when systematic notice is taken of the complementarity of “inner” and “outer” identity – an integral part of liberalism from its very beginnings – then the public framework, which transparently establishes and enforces liberal principles and values, clearly stands out as indispensable. This framework was always, for liberalism, the political community and then, above all, the modern state, in which only now liberal identity can be realised. In the second part of the article, we look more closely at a problem which is facing cosmopolitan liberalism on account of the aforementioned facts: that is, the need to join the question of identity with an institutional programme guaranteeing the public framework for its formation. It is argued that the attempt to solve this problem presents liberals with a dilemma: either it is necessary to appeal for the institution of a global political authority (a “world state”), or it is necessary to let go of the belief that the basic liberal principles and values can be realised at the global level. It is also shown that, in view of the character and ambitions of the cosmopolitan project, one cannot rely on the promise of plural identities or on the multiple polarity of law. In conclusion, we then pose the question of the price of realising cosmopolitan liberal ideals.
DE
Im vorliegenden in zwei Teile gegliederten Text wird die Frage nach der individuellen Identität und nach deren Platz – bzw. eher deren Vernachlässigung – in der heutigen Diskussion über die kosmopolite Ausbreitung des Liberalismus als dominanter politischer Theorie adressiert. Im ersten Teil wurde aufgezeigt, dass bei einer konsistenten Betonung der Komplementarität von „innerer“ und „äußerer“ Identität des Menschen, die dem Liberalismus von Beginn an eigen ist, die Notwendigkeit eines eindeutig festgelegten öffentlichen Rahmens, in dem die liberalen Grundsätze und Werte auf verständliche Art und Weise fixiert und durchgesetzt werden, deutlich wird. Dieser Rahmen war für den Liberalismus stets die politische Gemeinde und in erster Linie der moderne Staat, in dem die liberale Identität erst realisiert werden kann. Im vorliegenden zweiten Teil des Artikels befassen wir uns eingehen mit dem Problem, vor denen infolge der o. g. Tatsachen heute der kosmopolite Liberalismus steht – nämlich vor der Notwenidigkeit, die Frage der Identität mit dem institutionellen Plan zu verbinden, der den öffentlichen Rahmen der Formung von Identität darstellt. Dabei schlussfolgern wir, dass die Bemühung um eine Lösung dieses Problems den Liberalen vor ein Dilemma stellt: Entweder muss für die Einrichtung einer globalen politischen Autorität („Weltstaat“) plädiert werden, oder es ist auf den Glauben zu verzichten, dass die liberalen Grundprinzipien im globalen Maßstab durchgesetzt werden könnten. Gleichfall zeigen wir auf, dass angesichts des Wesens und der Ambitionen des kosmopolitischen Projekts weder auf eine Zusage pluraler Identitäten noch auf eine Zusage der Polyzentrität des Rechts Verlass ist. Abschließend stellen wir die Frage nach dem Preis für die Realisierung kosmopoliter liberaler Ideale.
4
Publication available in full text mode
Content available

Soborowa zasada współdziałania Kościoła i państwa w kontekście zasad ją warunkujących

72%
Słowikowska A.
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
|
2014
|
vol. 9
|
issue 11 (2)
31-62
EN
Issues concerning the principles of cooperation of Church and State was reflected in the teaching of the Second Vatican Council. For its object has been adopted a common good. However, it could not be secured, and thus the principle of cooperation would be ineffective without an additional warranty. Therefore, the Council, addicted the existence and the implementation of this principle from the others principles. Recognized as the basis for relations, the principle of respect a pluralistic society, without which, there could not be proclaimed next principles: freedom of religion and autonomy and mutual independence of the Church and State. Only respect for these principles enables the existence and the justifies of the raison d'etre of healthy cooperation between Church and State.
PL
Zagadnienia dotyczące zasad współpracy Kościoła z państwem znalazły odzwierciedlenie w nauczaniu Soboru Watykańskiego II. Za jego przedmiot przyjęto dobro wspólne. Nie dało się go jednak zabezpieczyć, a tym samym zasada współpracy byłaby nieskuteczna bez dodatkowej gwarancji. Dlatego Sobór uzależnił istnienie i realizację tej zasady od innych zasad. Za podstawę stosunków uznano zasadę poszanowania pluralistycznego społeczeństwa, bez której nie można było proklamować kolejnych zasad: wolności wyznania i autonomii oraz wzajemnej niezależności Kościoła i Państwa. Tylko poszanowanie tych zasad umożliwia istnienie i uzasadnia raison d'etre zdrowej współpracy między Kościołem a państwem.
5
Publication available in full text mode
Content available

Podstawy aksjologii politycznej III RP  na podstawie konstytucji z 2 kwietnia 1997 roku

72%
Drelich S.
Logos i Ethos
|
2019
|
vol. 50
|
issue 2
PL
W 1997 roku została uchwalona i przyjęta przez naród w referendum polska konstytucja. Zasadniczym celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie wymienionych w polskiej ustawie zasadniczej wartości oraz przedstawienie ich jako swoistego fundamentu aksjologii politycznej III RP. Autor wskazuje, że Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 roku stanowi nie tylko nadrzędny akt normatywny w państwie, ale jest również bazą aksjologii politycznej, jaką definiuje się, tworząc każdą wspólnotę polityczną. Kluczowymi wartościami dla aksjologii ustanawianej w polskiej konstytucji są zasady suwerenności ludu i państwa prawa.
EN
The Polish constitution was passed in 1997. In the same year, the nation adopted the constitution in a referendum. The main purpose of this article is to present the values mentioned in the Polish constitution and to present them as a specific foundation of political axiology of the Third Polish Republic. The author indicates that the constitution of the Republic of Poland of 1997 is not only the overarching normative act in the state, but it is also the basis of political axiology, which is defined by creating every political community. The key values in the axiology of the Polish constitution are the principle of sovereignty of the people and the rule of law.
6

Aktywizm polityczny naczelnym postulatem społecznego nauczania Kościoła

72%
Szulist J.
|
2014
|
vol. 5
|
issue 4
019-034
PL
Chrześcijanin jest zobowiązany do działania w świecie. Głoszenie Ewangelii, postępowanie według nauki Bożej i wreszcie urzeczywistnianie postulatów miłości stanowią nie tylko motywatory, ale nade wszystko określają sposób obecności człowieka wierzącego w świecie. Aktywizm polityczny w cywilizacji jest warunkowany nauką Kościoła, co znajduje potwierdzenie w dokumentach Soboru Watykańskiego II, jak też w nauczaniu chociażby św. Jana Pawła II. Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej zarysowano naturalną dynamikę jednostki w społeczeństwie. W drugiej części natomiast przedstawiono sposób zaangażowania się urzeczywistnianie dobra wspólnego w społeczności państwowej. Szczególną rolę w owym misjonowaniu rzeczywistości ziemskiej odgrywają wierni świeccy. Aktywność chrześcijan w życiu politycznym oznacza pomnażanie talentów natury przyrodzonej i nadprzyrodzonej. Jest to wypełnianie misji zleconej przez Jezusa apostołom. Wyznacznikiem działalności człowieka jest miłość, która oznacza bezinteresowne działanie na poczet dobra. Z miłości biorą początek pozostałe zasady życia społecznego, takie jak: solidarność, sprawiedliwość, pomocniczość itd. W każdym z pryncypiów życia społecznego nadrzędnym celem jest człowiek w naturalny sposób otwarty na Boga.
EN
Every Christian is called to be active in this world. Spreading the Good News, living according to the divine moral law and practicing the virtue of charity do not serve just as paradigm but they define the way every individual believer is present in today’s world community. The political activity of the faithful is mandated by the Church’s Social Teaching and this can be seen in the documents of the Second Vatican Council and in the magisterium of Pope St. John Paul II. This paper consists of two part. The first one presents the way an individual is present in a society. The latter analyses how this involvement influences the development of the common good within the social community. It is mostly the task of the laity to transform the this world and their activity could be perceived as a kind of a missionary work. The Christian political activity means also that one is to multiply his or her talents, both the natural and the supernatural. By doing so they fulfil the call to mission which Jesus pronounces in the Gospels. The most important moral indicator of the human acts is practicing love understood as a selfless act aimed in achieving a certain good. Love is the fundament of other principles of social life such as solidarity, justice, subsidiarity etc. Each of these principles has as its goal the good of the human person who is naturally disposed to the openness to God.
7
Publication available in full text mode
Content available

Sebastian Petrycy – „polski Arystoteles”

72%
Facca D.
Język. Religia. Tożsamość
|
2022
|
issue 2 B (26)
69-84
PL
Wydana w 1602 r. Oekonomika arystotelesowa (dalej Oekonomika) zapoczątkowała cykl edycji arystotelesowskich (przekładów i komentarzy w języku polskim) Sebastiana Petrycego z Pilzna, jeden z pomników polskiej literatury filozoficznej późnego renesansu. Już w pierwszej publikacji występują formy literackie i motywy filozoficzne, które odnajdziemy w późniejszych pracach Petrycego nad Polityką i Etyką Nikomachejską. Artykuł nawiązuje do badań W. Wąsika nad kwestią tekstu, na którym Petrycy opierał swoją wersję, i analizuje jego stanowisko w odniesieniu do dwóch zagadnień ideologiczno-filozoficznych, szeroko dyskutowanych w tradycji arystotelesowskiej, scholastycznej i nowożytnej: stosunku/różnicy między wspólnotą polityczną a rodzinną oraz niewolnictwa jako stanu „naturalnego”.
EN
In 1602, a series of Aristotelian publications (translations and commentaries in Polish) by Sebastian Petrycy of Pilzno, one of the monuments of Polish philosophical literature of the late Renaissance, began with Aristotle’s Economics. Already in this work literary forms are present, as well as philosophical motifs that can be found in later Petrycy’s works on Politics and Nicomachean Ethics. The article refers to W. Wąsik’s research on the question of the text on which Petrycy based his version, and analyzes his views on two ideological and philosophical issues that were widely discussed in the Aristotelian tradition, especially scholastic and early modern: 1) the relation/difference between the political community and the family 2) slavery as a “natural” state.
8
Publication available in full text mode
Content available

Polityka dla miast, miasta dla polityki. O możliwości (i konieczności) radykalnej polityki miejskiej

61%
Marzec W.
Praktyka Teoretyczna
|
2010
|
vol. 1
81-92
EN
Essay faces the problem of determinacy of global capitalism processes for the reality of urban political life. The city is naturally communitarian form of human life and seems to be the place where radical pro-community politics could be undertaken. Already existing and operating forms of power could fruitfully influence the city social relations. Values and norms of conduct are broadly delegated on the urban space and materiality, thus conscious shaping of city space has severe consequences for community life. If a crisis of the political partly has its roots in metamorphoses of the cities, then also remedies, rising from the urban materiality and reestablishing political subjects, could be thought. City, as most real place of political life could be either reduced to the aggregate of consumers or reestablished as a political community. Due to this is the place where undesired course of action could be stopped, hence precisely here the radical democratic politics can emerge.
PL
Tekst podejmuje problem rzekomej bezalternatywności globalnych przemian dla realiów miejskiego życia. Miasto jako naturalnie wspólnotową, „komunistyczną” forma ludzkiego życia i może okazać się obszarem, w którym niezależnie od ogólnych trendów można realizować lewicową, „dospołeczną” politykę. Już istniejące formy szeroko rozumianej władzy mogą skutecznie oddziaływać na miejskie relacje społeczne. Wartości i normy są powszechnie delegowane na miejską materialność, a świadome kształtowanie nawet najdrobniejszych elementów miejskiej przestrzeni ma niepoślednie konsekwencję dla stosunków społecznych. Jeśli po części kryzys polityki jako formy organizacji życia wspólnoty wynika z przemian przestrzennych to można pomyśleć takie kroki, które z powrotem, wychodząc od miejskiej materialności, doprowadzą do odrodzenia politycznych podmiotów. Miasto jest ich realnym miejscem życia i działania i może stać się zarówno zbiorem biologicznych konsumentów jak i na nowo wspólnota polityczną.   Okazuje się wtedy nie tylko obszarem zależnym od światowego kapitalizmu, ale precyzyjnie tym miejscem, gdzie skala zachodzących procesów jest przynajmniej częściowo łatwiejsza do konceptualnego ogarnięcia. Dlatego może stać się punktem wyjścia dla radykalnej polityki demokratycznej.
9

The Right for Regional Integration Organisations to Protect Democracy: Legitimacy at the Regional Level?

58%
Nyman-Metcalf K., Papageorgiou I.
Baltic Journal of European Studies
|
2016
|
vol. 6
|
issue 1
28-47
EN
Recently there have been several examples of different regional integration systems intervening to prevent unconstitutional events. The interventions can be based on explicit powers or be developed in response to events. This happens despite most regional integration systems having economic cooperation rather than explicit democratisation aims. Organs that issue laws or take constraining decisions must have a clear right to do this and a basis for exercising power-in other words, be legitimate. Where legitimacy comes from is debated, but as most countries today are democracies or purport to be, it somehow emanates from the people. National governments have a higher degree of legitimacy than regional integration organisations, possibly except the European Union. Regional integration organisations have to prove their legitimacy. The article examines if, to what extent, and on what basis regional integration systems have the right to exercise an independent role on the global stage. Legitimacy is a precondition for effective application of decisions of the organisation. Given the frequent lack of strong enforcement mechanisms, the question of legitimacy becomes even more important. With strong legitimacy, decisions taken by the regional integration organisation will be followed to a large extent even despite absence of effective enforcement mechanisms.
10
Content available remote

Otevřené hranice a jejich nepřátelé?: k současné diskusi v rámci teorie migrace

58%
Job M.
Filosofický časopis (Philosophical Journal)
|
2021
|
vol. 69
|
issue 2
251-269
EN
The author examines the discussion currently taking place in the framework of the normative theory of migration, and the issue of open borders as a fundamentally liberal concept, one in whose background the values of universalist liberalism clash with the demands of members of bounded political communities. The first part of the article briefly reviews the key normative positions in the contemporary political-philosophical discourse regarding migration and draws attention to the liberal basis of the legitimizing strategies of proponents and opponents of open borders. In connection with the inherent cosmopolitan implications that are associated with arguments in favour of open borders, the author presents in the second part of the article two mutually complementary approaches that take into consideration the starting points of liberal universalists and particularists. These approaches concern (i) the conditions for the successful integration of migrants and (ii) the remedying of the democratic deficit in collective decision-making as regards border permeability, the result of which would be the inclusion of migrants in the deliberative process.
CS
Autor se zabývá současnou diskusí, jež probíhá v rámci normativní teorie migrace, a problematikou otevřených hranic coby bytostně liberálním konceptem, v jehož pozadí se střetávají hodnoty univerzalistického liberalismu s požadavky členů zakotvených politických komunit. V první části článku nastiňuje revizi stěžejních normativních pozic v soudobém politicko-filosofickém diskursu o migraci a upozorňuje na liberální podstatu legitimizačních strategií proponentů i oponentů otevřených hranic. V návaznosti na podstatné kosmopolitní implikace, jež se s argumentací ve prospěch otevřených hranic pojí, pak ve druhé části článku představuje dva vzájemně komplementární návrhy zohledňující východiska liberálních univerzalistů i partikularistů. Tyto návrhy se týkají (i) podmínek úspěšné integrace migrantů a (ii) nápravy demokratického deficitu v kolektivním rozhodování o propustnosti hranic, v jejímž důsledku by došlo k zahrnutí migrantů do deliberativního procesu.
11
Publication available in full text mode
Content available

Kryzys dialogu i wspólnoty politycznej – filozoficzne refleksje nad związkiem pluralizmu, różnicy i dialogu

58%
Rossmanith A.
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
|
2022
|
issue 1(30)
91-99
EN
The aim of this article is to present the relationship between pluralism, difference and dialogue as the foundation of an open society. The fundamental philosophical perspective of the study is centred around unique Levinas’ ethics. According to Levinas, we can see a difference as a creative component of a community and therefore abandon the ontological notion of the world understood as a whole and totality. In the undertaken considerations, the author refers to categories such as polis, deliberative democracy and external morality of law.
PL
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie związku między pluralizmem, różnicą i dialogiem jako fundamentem społeczeństwa otwartego. Zasadnicza filozoficzna perspektywa dla podjętych analiz zostaje wyznaczona dzięki oryginalnej etyce Levinasa. Według Levinasa staje się bowiem możliwe ujrzenie różnicy jako twórczego komponentu wspólnoty i odrzucenie ontologicznej wizji świata, który miałby być całością i totalnością. W trakcie analiz autorka odwołuje się do kategorii polis, demokracji deliberatywnej i zewnętrznej moralności prawa.
12
Publication available in full text mode
Content available

Między troską a sprawiedliwością - Virginii Held poglądy na wspólnotę polityczną

58%
Waleszczyński A.
Roczniki Filozoficzne
|
2019
|
vol. 67
|
issue 3
115-135
PL
W artykule podjęta została analiza tego, co nowego do debaty o kondycji współczesnej wspólnoty politycznej wniosła dyskusja o relacji między troską a sprawiedliwością. Autor przybliża kategorię troski w filozofii i jej rozumienie ze szczególnym uwzględnieniem poglądów Virginii Held. Analizuje znaczenie relacji troski jako fundamentu dla prawidłowego funkcjonowania wspólnoty społeczno-politycznej i krytyki idei kontraktu społecznego podejmowane przez przedstawicielki etyki troski. W sposób krytyczny przedstawia konsekwencje założeń wspólnoty obywatelskiej przyjmowanych przez Held.
EN
In this article, an analysis was made of what’s new in the debate on the condition of the contemporary political community brought up by the discussion about the relationship between care and justice. The author introduces the category of care in philosophy and its understanding and with particular emphasis on the views of Virginia Held. He analyzes the importance of a relationship of care as the foundation for the proper functioning of the socio-political community and criticism of the idea of a social contract undertaken by representatives of the ethics of care. Critically, he presents the consequences of the assumptions of the civic community accepted by Held.
13
Publication available in full text mode
Content available

Political Philosophy and Human Nature in Thomas Aquinas

44%
Akinwale A.
|
2020
|
vol. 9
|
issue 3
343-374
EN
Taking into account and responding to two sets of objections to Thomas Aquinas’ credentials as political philosopher, the essay examines his political philosophy, its presupposed understanding of human nature, and its portrayal in his philosophy of law. Analysing the defining features of law in Aquinas places before the reader features of human nature, namely, rationality, relationality and religiosity. These traits enable one to find responses to what Charles Taylor has identified as “three malaises” of contemporary society and culture, namely, individualism, instrumental reason, and the political consequences of both.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.