Search results

1

Citizen Identity and Participatory Political Culture. A Conceptual Approach

100%

Stuparu L. V.

Dialogue and Universalism

|

2022

|

issue 3

111-127

EN

Joining these two concepts of political science and philosophy (i.e. individual political identity and participatory political culture) is an attempt to explore their comprehensive potential, regarding the foundation of any democratic regime, namely the rule of law, civil society, a civilized global political world in which each individual can find his dignity, without being considered simply an anonymous in the great mass of people controlled and dominated through propaganda and restrictions by a relatively small number of people. The paper is structured on the main stated aspects: citizenship and political identity; identity, human dignity and the rule of law (as “medium term”); participative political culture. Participatory political culture is defining for the identity of a citizen in a state of law, but when the myths of democracy come into conflict with the political reality, indifference or absenteeism are also part of the cultural practices of citizenship and this is a challenge to political philosophy.

2

Ornella Labriola: the loneliness of an irreducible memory

86%

Selvaggio M. A.

Academicus. International Scientific Journal

|

2017

|

issue 15

91-121

EN

This paper aims at analyzing the particular case concerning Ornella Labriola (1908-1991), who lived between Italy and Soviet Union. She was a guest of the famous hotel “Lux” in Moscow, the dwelling place of international Communism during the years of Stalinism. In that place, happened her love story with Giuseppe Rimola (1905-1938), delegate of Italian young communists in the Kjm (the Young Communist International). He was arrested and condemned to death as ”people’s enemy” in the gyre concerning he terror of Stalinism. During all her life, Ornella Labriola only desired to show people the truth about the death of her own partner, also to rescue the sense of her own existence and choices. The biographical approach of our research permits to emphasize witness’s feelings, believes, values and auto-reflexivity. Labriola was interviewed a year before her death. Her narration is focused on her relationship with ideology, with the revolutionary time when she grew, with the political treat as it was perceived during the thirties and forties; but also she talked about her love relation with her partner in a cultural context in which it was normal to sacrifice own private life on the altar of revolutionary necessities.

3

The necessity to reexamine the question of Lithuanian particularism during the reign of Sigismund III and Władysław IV

86%

Ambroziak T.

Zapiski Historyczne

|

2014

|

vol. 79

|

issue 4

89-109

EN

The article includes the critical evaluation of the achievements of the research on Lithuanian particularism; the author puts forward a number of suggestions for looking at the problem during the reign of the first two Vasas in a new light. Detailed research should be carried out in order to prepare an exact definition of the phenomenon, its extent and the analysis of the characteristic features of Lithuanian particularism. An important aspect of the problem is comparative research which could reveal similarities and differences in the attitudes of the szlachta of the Crown and the Lithuanian szlachta and their attitude to the common state. The frequency and dynamics of the Polish-Lithuanian conflicts should also be examined, and the quantitative analysis of demands put forward by Lithuanian dietines ought to be conducted.

4

Geographical and Mental Boundaries of Ukrainian Identity

86%

Vasiutynskyi V.

Journal of Geography, Politics and Society

|

2023

|

vol. 13

|

issue 1

30-41

EN

The purpose of the research is to establish correspondence between the geographical and mental boundaries of the Ukrainian ethno-political identity. A theoretical and comparative analysis and generalization of historical, geographical, political and sociological theses and data have been applied. The research determines the external boundaries (between Ukraine and the surrounding countries) and internal ones (between the regions of Ukraine). It demonstrates the exceptional importance of the Ukrainian identity opposition to the Russian mental influences. Ukraine is divided into three main regions. Central Ukraine is a mental basis for the Ukrainian identity and political nation. Western Ukraine is notable for the highest level of national consciousness and Ukrainian patriotism. South-Eastern Ukraine is characterized by stronger competition of the Ukrainian and Russian values, but simultaneously by dominating Ukrainian identity.

5

Peculiarities of Ukraine’s population’s political identity through the prism of results of electoral preferences

86%

Kuzyshyn A., Poplavska I.

Journal of Geography, Politics and Society

|

2022

|

vol. 12

|

issue S1

34-43

EN

Key features of the Ukrainian society as an individual political nation have been characterized. The research is based on the election process at the level of the election to the Verkhovna Rada. In the research, data from parliamentary election campaigns held in Ukraine during the 21st century were used. Key markers for estimation of the population’s identity, the problem of language priority, the problem of historic memory, the issue of Ukraine’s unitary formation and its spatial and territorial integrity were determined. The arguments offered and the objective grounds of state integrity worded in the research prove separate, formed and integral nature of the Ukrainian political nation.

6

Political implications of new social thinking: byproduct of the privatization of the kibbutzim

81%

Levy M.

Przegląd Politologiczny

|

2017

|

issue 4

73-88

PL

W latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku kibuce dotknął poważny kryzys gospodarczy i demograficzny, który zagroził ich dalszemu istnieniu w formie społeczności spółdzielczych. Rozwiązaniem było podjęcie kroków inspirowanych ideami wolnego rynku. Wzrostowi efektywności gospodarczej i przeorganizowaniu wspólnoty zgodnie z nowymi regułami towarzyszyły skutki w sferze politycznej, co widać w zmianie sposobu głosowania członków kibuców w wyborach do Knesetu. Główna teza artykułu głosi, że zorganizowanie społeczności kibuców według nowych zasad wprowadziło do nich nowy dyskurs społeczny, który całkowicie zmienił sposób, w jaki jednostka określa się w kategoriach społecznych i politycznych. Politycznym produktem ubocznym było to, że partie lewicowe, które w przeszłości stanowiły prototyp tożsamości socjalistycznej, zaczęły być postrzegane jako nieadekwatne wobec nowej tożsamości społecznej, w której nastąpił stały wzrost poparcia dla partii centrowych. W celu prześledzenia zmiany tożsamości politycznej, postanowiliśmy zbadać z bliska trzy kibuce znajdujące się na różnych etapach procesów zmian: kibuc Deganya A, kibuc Mizra i kibuc Ein Dor. Celem badań było nie tylko ustalenie, która grupa w kibucu zmieniła swoją tożsamość polityczną, ale przede wszystkim zbadanie, w jaki sposób przyczyniło się do tego zdobycie nowej wiedzy społecznej. Wyniki ujawniły duży rozziew w postrzeganiu rzeczywistości, głównie między dwiema grupami wiekowymi w kibucu. W przeciwieństwie do starszych, młodsze pokolenie zastosowało neoliberalne reprezentacje społeczne do zdefiniowania siebie, społeczności i systemu politycznego. Partie lewicowe, podobnie jak dawne kibuce, zaczęto postrzegać jako przestarzałe, nieskuteczne, a zatem niemające znaczenia w głosowaniu w wyborach do Knesetu.

EN

In the 1980s the kibbutzim suffered a severe economic and demographic crisis, which endangered the continuation of their existence as cooperative communities. The solution was to adopt steps, taken from the ideas of the free market. Beyond the increase of economic efficiency, the rearrangement of the community under new rules was accompanied by political influence, as can be seen in the change of the voting pattern of the kibbutzim members to the Knesset. The main argument is that the arrangement of kibbutz society under the new rules brought into the kibbutz a new social discourse that completely changed the way in which the individual defines himself in social and political terms. The political byproduct was that the Left parties that in the past served as a prototype for the socialist identity were perceived as not relevant to the new social identity, in favor of steadily increasing support for the center parties. To track the change in the political identity, we chose to examine from up close three kibbutzim found at different stages of the change processes: Kibbutz Deganya A, Kibbutz Mizra, and Kibbutz Ein Dor. The objective was not only to identify which group in the kibbutz changed its political identity but primarily, to examine how the penetration of the new social knowledge contributed to this. The findings revealed a large gap in the perception of reality primarily between two age groups in the kibbutz. Unlike the older generation, the younger employed neo-liberal social representations to define itself, the community, and the political system. The left parties, like the old kibbutz, were perceived as old, inefficient, and thus not relevant for it in the voting for the Knesset.

7

Political Identity as a Security Factor of Ukrainian Statehood

81%

Prymush M., Lavrynenko H.

Przegląd Strategiczny

|

2020

|

issue 13

297-316

PL

W artykule autorzy analizują kształtowanie się tożsamości politycznej obywateli Ukrainy będącej czynnikiem bezpieczeństwa państwowości ukraińskiej. Podkreślono, że oprócz tożsamości politycznej istnieje wiele innych tożsamości przedstawionych tutaj w postaci matrycy, której składniki nieustannie oddziałują ze sobą, uzupełniają się i wpływają na siebie nawzajem. W ujęciu metodologicznym proces kształtowania się tożsamości politycznej rozpatruje się z punktu widzenia interakcjonizmu symbolicznego, w którym nacisk kładzie się na interakcję polityczną. Dodatkowo, aby obiektywnie ocenić skuteczność kształtowania się tożsamości politycznej i potencjalne negatywne konsekwencje w postaci kryzysu państwowości, mechanizm przekształcania tożsamości sytuacyjnej w podstawową tożsamość polityczną rozpatrywany jest z punktu widzenia poststrukturalizmu. Opracowanie identyfikuje i formułuje kryteria konstruowania tego podstawowego typu tożsamości politycznej, przesłanki ich kształtowania i korelacje z aktualną sytuacją polityczną na Ukrainie. Uzupełnieniem wielości podejść do badań kształtowania się tożsamości politycznej jest uwzględnienie różnych modeli jej konstrukcji. Pod uwagę brane są modele fragmentaryczne, elitarne i organiczne. Szczególną uwagę zwraca się na wiodącą rolę państwa w procesie kształtowania tożsamości politycznej, którego kluczowymi uczestnikami są elity polityczne, media i społeczeństwo obywatelskie. Aby określić, w jaki sposób postrzeganie stopnia wpływu każdego uczestnika przekłada się na proces kształtowania się tożsamości politycznej przez mieszkańców Ukrainy w różnych okresach, z jej okresowymi wybuchami aktywności społecznej, posłużono się metodą analizy czynnikowej. Na podstawie wyników analizy stworzonych w pracy diagramów trójkątnych wyodrębniono dwa wzory. Według jednego z nich, po każdym nasileniu masowych protestów prowadzących do zmiany reżimu obserwuje się w społeczeństwie wzrost pozytywnego postrzegania i nasilenie procesu socjalizacji modeli formowania się tożsamości politycznej proponowanych przez elity polityczne. Drugi wzorzec przejawia się w stwierdzonej tendencyjności wpływu mediów i elit politycznych na poziom bezpieczeństwa ukraińskiej państwowości oraz narastaniu napięcia w społeczeństwie.

EN

In the article, the authors analyze the formation of the political identity of citizens of Ukraine as a security factor of Ukrainian statehood. It is noted that, in addition to political identity, there are many other identities, that are presented in the form of a matrix, the components of which continuously interact with, complement and influence each other. In terms of methodology, the process of forming political identity is considered from the standpoint of symbolic interactionism, where the emphasis is placed on political interaction. In addition, in order to objectively assess the effectiveness of the formation of political identity and potential negative consequences in the form of a crisis of statehood, the mechanism for transforming a situational identity into a basic political identity is considered from the standpoint of post-structuralism. The study identifies and formulates criteria for constructing this basic type of political identity, the prerequisites for their formation and correlation with the actual political situation in Ukraine. The multitude of approaches to the study of the formation of political identity is complemented by the consideration of various models of its construction. Fragmental, elite and organic models are considered. Particular attention is paid to the leading role of the state in the process of forming political identity, where the key participants are political elites, the media and civil society. To determine how the perception of the degree of influence of each participant affects the process of political identity formation by the population of Ukraine at different periods of time, with its intermittent outbursts of social activity, the method of factor analysis is used. On the basis of the results of the analysis of the constructed triangular diagrams, two patterns are extracted. According to one, an increase in positive perception and integration into the process of socialization of models of the political identity formation proposed by the political elite is observed in society after each surge in mass protests that leads to a regime change. The other pattern is manifested in the revealed tendentiousness of the influence of the media and political elites on the security level of Ukrainian statehood and the growth of tension in society.

8

Konstruowanie tożsamości politycznej w Polsce a mit o narodzie w kontekście rozważań Ernesto Laclau’a. Analiza dyskursywna

72%

Młyńczyk Ł.

Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities

|

2013

|

issue 2

17-28

EN

@e study of constructing a political identity in Poland can be read in the category of myth Ernesto Laclau’a nation. In Poland, there is a metaphorical use of the compounds. To the vocabulary of political language permeates the media. The Polish political debate used xenophobic and anti-Semitic expressions. Political organizations associated with the right side of the political spectrum claim the right to appropriate the concept of nation.

9

Geopolitical concepts of Central Europe and current reality: language perspective

58%

Hnízdo B.

Przegląd Europejski

|

2021

|

vol. 1

13-27

EN

The article presents a critical analysis of the theory of geopolitical understanding of Central Europe, basing on the evaluation of region’s contemporary situation and supported by the empirical data. The main research question is the following: is it possible in recent situation to still speak of Central Europe as a geopolitical region? The article is focused on the three traditional geopolitical concepts of Central Europe considered from the perspective of the current role of Germany as a traditional communication factor in this region. First, the idea of Mitteleuropa is analysed. Then, the perspectives of the Visegrad, concept of Austria-Hungary legacy and finaly CENTROPE are closely viewed. Analysis is mostly based on empirical data available in the official documents published by EU institutions as well as official national statistical data of Central European countries. Adopted research method is a combination of historical, political geography and social linguistics approaches to the topic. The concept of Central Europe with its centre in the German-speaking countries may be currently economically and politically significant, especially from a pan-European perspective, however German linguistic hegemony is not present in any of the neighbouring countries. Furthermore, the Visegrad Group today does not include all regions and states and German is not considered there as the main language of communication.

PL

Artykuł przedstawia krytyczną analizę teorii geopolitycznego rozumienia Europy Środkowej weryfikowaną na podstawie współczesnej sytuacji i popartą danymi empirycznymi. Główne pytanie badawcze brzmi: czy w obecnej sytuacji można nadal mówić o Europie Środkowej jako regionie geopolitycznym? W artykule przyjrzymy się trzem tradycyjnym koncepcjom geopolitycznym Europy Środkowej z perspektywy obecnej roli Niemiec jako tradycyjnego czynnika komunikacyjnego tego regionu. Najpierw przeanalizowano koncepcję Mitteleuropy. Następnie dokonano analizy z perspektywy koncepcji Wyszehradu, spuścizny Austro-Węgier i ostatecznie CENTROPE. Analiza opiera się głównie na danych empirycznych pochodzących z oficjalnych dokumentów publikowanych przez instytucje UE lub przez oficjalne krajowe urzędy statystyczne z państw Europy Środkowej. Przyjęta metoda badawcza to połączenie historycznego, polityczno-geograficznego i społeczno-lingwistycznego podejścia do tematu. Koncepcja Europy Środkowej ze swoim centrum w krajach niemieckojęzycznych może być obecnie bardzo istotna gospodarczo i politycznie z perspektywy paneuropejskiej, ale niemiecka dominacja językowa nie występuje na żadnym obszarze sąsiadującym z tymi krajami. Ponadto Grupa Wyszehradzka nie obejmuje dziś wszystkich regionów i państw, a język niemiecki nie jest uważany za główny język komunikacji.

10

Geopolitical concepts of Central Europe and current reality: language perspective

58%

Hnízdo B.

Przegląd Europejski

|

2021

|

issue 1(59)

13-27

EN

The article presents a critical analysis of the theory of geopolitical understanding of Central Europe, basing on the evaluation of region’s contemporary situation and supported by the empirical data. The main research question is the following: is it possible in recent situation to still speak of Central Europe as a geopolitical region? The article is focused on the three traditional geopolitical concepts of Central Europe considered from the perspective of the current role of Germany as a traditional communication factor in this region. First, the idea of Mitteleuropa is analysed. Then, the perspectives of the Visegrad, concept of Austria-Hungary legacy and finaly CENTROPE are closely viewed. Analysis is mostly based on empirical data available in the official documents published by EU institutions as well as official national statistical data of Central European countries. Adopted research method is a combination of historical, political geography and social linguistics approaches to the topic. The concept of Central Europe with its centre in the German-speaking countries may be currently economically and politically significant, especially from a pan-European perspective, however German linguistic hegemony is not present in any of the neighbouring countries. Furthermore, the Visegrad Group today does not include all regions and states and German is not considered there as the main language of communication.

PL

Artykuł przedstawia krytyczną analizę teorii geopolitycznego rozumienia Europy Środkowej weryfikowaną na podstawie współczesnej sytuacji i popartą danymi empirycznymi. Główne pytanie badawcze brzmi: czy w obecnej sytuacji można nadal mówić o Europie Środkowej jako regionie geopolitycznym? W artykule przyjrzymy się trzem tradycyjnym koncepcjom geopolitycznym Europy Środkowej z perspektywy obecnej roli Niemiec jako tradycyjnego czynnika komunikacyjnego tego regionu. Najpierw przeanalizowano koncepcję Mitteleuropy. Następnie dokonano analizy z perspektywy koncepcji Wyszehradu, spuścizny Austro-Węgier i ostatecznie CENTROPE. Analiza opiera się głównie na danych empirycznych pochodzących z oficjalnych dokumentów publikowanych przez instytucje UE lub przez oficjalne krajowe urzędy statystyczne z państw Europy Środkowej. Przyjęta metoda badawcza to połączenie historycznego, polityczno-geograficznego i społeczno--lingwistycznego podejścia do tematu. Koncepcja Europy Środkowej ze swoim centrum w krajach niemieckojęzycznych może być obecnie bardzo istotna gospodarczo i politycznie z perspektywy paneuropejskiej, ale niemiecka dominacja językowa nie występuje na żadnym obszarze sąsiadującym z tymi krajami. Ponadto Grupa Wyszehradzka nie obejmuje dziś wszystkich regionów i państw, a język niemiecki nie jest uważany za główny język komunikacji.

11

Zasiewy Teresy Murak jako Medium Kształtowania Tożsamości w Miejskiej Przestrzeni Publicznej

58%

Sobocińska M.

Sztuka i Dokumentacja

|

2020

|

issue 23

199-212

EN

The article discusses Teresa Murak's performative actions Procesja/ Procession (1974) and Zasiewy/ Sowings in telephone booths (1990-1991), in which the artist uses the form of sowing to enter urban public space that is characteristic for her works. The performative gesture, the visuality of which manifests itself in a plant coat, leads to disorder and confrontation, thus concentrating the attention of co-participants on the female subject - the performer. Striving to break the balance allows the participants of the performance to feel that they are participating in an event that goes beyond everyday life. Such properties are also present in the ritual and celebration, to which the artist formally refers in her works. These activities are the opposite of the daily routine and are referred to as liminal events, serving the purpose of transition or change, directed not only to the experience of the performer but also to the outside, thanks to which they gain social dimension. The performance as a medium makes possible to create a sphere of social co-participation, which I call performative space, using Erika Fisher-Lichte's concept of aesthetics of the performative. Elzbieta Matynia referring to the agonistic model of public space by Hannah Arendt, calls these common areas spaces of appearance. The perspective I propose assumes that performance contributes to being a visible and active participant of the common space, and thus to the formation of political identity. Therefore, performances can be treated as a political gesture resulting from an affective need to participate in public life and space. The juxtaposition of works made in different historical periods indicates the narration, consistently built by Murak, around a plant gown - her artistic manifesto. On the other hand, it points to significant changes that took place in the artist’s creative strategy, resulting from the formation of a democratic public domain, as well as the commercialization of the artistic scene and institutions after 1989 in Poland.

PL

Artykuł omawia performatywne działania Teresy Murak Procesję (1974) oraz Zasiewy w budkach telefonicznych (1990 - 1991), w których artystka wykorzystuje charakterystyczną dla swojej twórczości formę zasiewu, aby wkroczyć do miejskiej przestrzeni publicznej. Gest performatywny, którego wizualność przejawia się w roślinnym płaszczu, prowadzi do zaburzenia porządku i konfrontacji, koncentrując w ten sposób uwagę współuczestników przestrzeni na kobiecym podmiocie – performerce. Dążenie do zaburzenia równowagi pozwala uczestnikom performansu poczuć, że biorą udział w wydarzeniu wykraczającym poza codzienność. Takie właściwości posiada również rytuał i celebracja, do których formalnie nawiązuje w swojej twórczości artystka. Czynności te stanowią przeciwieństwo codziennej rutyny i określane są mianem zdarzeń liminalnych, służących przejściu lub zmianie, nakierowanej nie tylko na wykonawcę ale także na zewnątrz, dzięki czemu zyskują wymiar społeczny. Medium performatywne umożliwia wytworzenie sfery społecznego współuczestnictwa, którą korzystając z estetyki performatywności Eriki Fisher-Lichte, określam mianem przestrzeni performatywnej. Natomiast Elżbieta Matynia te obszary wspólne nazywa przestrzeniami widzialności, nawiązując do agonistycznego modelu przestrzeni publicznej Hannah Arendt. Proponowane przeze mnie spojrzenie zakłada, iż performans przyczynia się bycia widzialnym i czynnym uczestnikiem przestrzeni wspólnej, a tym samym kształtowania się tożsamości politycznej. Można zatem potraktować omawiane performansy jako działania o charakterze politycznym wynikające z afektywnej potrzeby uczestnictwa w przestrzeni i życiu publicznym. Zestawienie dzieł wykonanych w różnych okresach pozwala na ukazanie konsekwentnie budowanej przez Murak narracji wokół roślinnej sukni – artystycznego manifestu. Z drugiej strony wskazuje na istotne zmiany, jakie zachodziły w strategii twórczej, wynikające z kształtowania się demokratycznej przestrzeni i sfery publicznej, a także komercjalizacji środowiska artystyczno-instytucjonalnego po 1989 roku.

12

„Spóźnieni przybysze” ery nacjonalizmów. Przyczynek do dyskursu na temat procesów narodowotwórczych w Azji

44%

Jelonek A. W.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2017

|

issue 3

135-154

PL

Jak zauważa w swej klasycznej pracy poświęconej nacjonalizmom Anthony Smith, nowoczesny porządek światowy związany jest nierozłącznie z instytucją państwa narodowego. Jak jednak również wielokrotnie podkreślał, państwo narodowe nie zawsze i nie wszędzie stanowiło podstawowy byt polityczny. O ile według Gellnera era nacjonalizmów w Europie przypadła na wiek XIX, to wiek XX stanowił w historii Azji Wschodniej czas masowych narodzin narodów. System teoretycznie równych suwerennych państw, nazywany w niezbyt adekwatny sposób „systemem westfalskim”, kształtował się w Azji jednak znacznie dłużej. Zachodnie pojęcie suwerenności terytorialnej, traktującej państwo jako źródło autonomicznego prawa i przedmiot relacji z innymi suwerennymi państwami, przez wiele stuleci nie było tu wcale takie oczywiste. Oczywista dla nikogo nie wydawała się też zasada wewnętrznej suwerenności – która w lokalnych warunkach gubiła się w rozlicznych sieciach zależności feudalnych oraz złożonych relacjach patronażu i klientelizmu. Niniejszy tekst poświęcony jest zawiłościom procesów narodowotwórczych w Azji Wschodniej z perspektywy klasycznych (Zachodnich) teorii nacjonalizmu.

EN

As Anthony Smith notes in his classic work on nationalism, the modern world order is inseparable from the institution of the nation-state. However, as he repeatedly emphasized, the nation-state was not always and not everywhere a basic political entity. While according to Gellner, the era of nationalism in Europe has come in the 19th century, the 20th century in the history of East Asia was the time of mass process of emerging nations. Shaping of the system of theoretically equal sovereign states, described in not very adequate way as a „Westphalian system”, lasted in Asia much longer than in Europe. The Western concept of territorial sovereignty, considering the state as a source of autonomous law and the subject of relations with other sovereign states, for many centuries was not so obvious. The rule of internal sovereignty - which in local conditions was lost in various networks of feudal dependencies and complex relations of patronage and clientelism- seemed to be not obvious to anyone. This text is devoted to the complexities of nation-building process in East Asia from the perspective of classical (Western) theories of nationalism.

13

Political Identities of Ukrainian Society in the Context of the EU Eastern Partnership Policy

44%

Dobrzhanska O., Pavliuk O.

Studia i Analizy Nauk o Polityce

|

2020

|

issue 1

79-94

PL

Dynamika procesów integracji europejskiej na Ukrainie, które w ciągu ostatnich dziesięciu lat były ukierunkowane programem Partnerstwa Wschodniego, ma swoje niezaprzeczalne sukcesy. Niemniej jednak w obecnej sytuacji geopolitycznej mogą pojawić się zagrożenia zarówno dla Ukrainy, jak i całej Wspólnoty Europejskiej. W obliczu agresji wojskowej Federacji Rosyjskiej, Ukraina szczególnie dąży do przezwyciężenia barier niepewności, zmienności, złożoności i niejednoznaczności, które od zawsze towarzyszyły jej przy uprawianiu polityki zagranicznej i przy wyborze tożsamości europejskiej. W tym kontekście kwestia tożsamości politycznej pozostaje priorytetem, ponieważ uwzględnienie cech identyfikacyjnych, studium ewolucji i zrozumienie kierunków rozwoju tożsamości politycznej społeczeństwa ukraińskiego przyczynia się do spełnienia wymogów dotyczących wejścia państwa ukraińskiego do europejskiego systemu politycznego. Obecnie tożsamość Ukraińców, która jest wciąż w fazie kształtowania, charakteryzuje się pewną niejednoznacznością. Jednocześnie da się zaobserwować tendencję do dążenia do przyjęcia europejskiego systemu wartości jako przeciwwagi dla systemu rosyjskiego i radzieckiego. Wśród podstawowych tożsamości politycznych, które ukształtowały się w społeczeństwie ukraińskim pod wpływem czynników historycznych, geopolitycznych i kulturowych, wyróżniono dwie konkurencyjne i niekompatybilne grupy: Zachodnia - ukraińska i europejska; Wschodnia - radziecka i rosyjska (w tym kontekście tożsamości nie są traktowane jako etniczne, chodzi wyłącznie o konstrukt polityczny.) W artykule przeanalizowano osiągnięcia Ukrainy w zakresie integracji europejskiej w ciągu ostatnich lat, które nie tylko pozytywnie wpływają na dynamikę wzrostu tożsamości europejskiej i ukraińskiej, ale także zapobiegają popularyzacji tożsamości konkurencyjnych. Kierunek europejski dzisiaj jednoznacznie sprzyja konsolidacji narodu ukraińskiego, co pozytywnie wpływa na rozwój współpracy z Unią Europejską w sferze politycznej, gospodarczej i kulturalnej.

EN

The dynamics of European integration in Ukraine, defined by the Eastern Partnership Programme over the last decade, has attained many undeniable successes. Still, the current geopolitical situation leaves room for risks for both Ukraine and the entire community of European states. Faced with Russia’s armed aggression, Ukraine is especially intent upon tackling the barriers of volatility, uncertainty, complexity, and ambiguity, which for years have been inherent in its foreign policy, and its choice of European identity. That having been said, the issue of political identity remains as urgent as ever, since taking account of the identifying features, and the study of the evolution and trends of the political identity of Ukrainian society paves the way for Ukraine’s integration into the European political system. Now, the identity of Ukrainians, which is still at the formative stage, can be described as partially ambivalent. In the meanwhile, a tendency towards acquiring the European system of values, in contrast to the Russian and Soviet ones, is being observed as well. Among the prevalent political identities that have emerged in Ukrainian societies under various historical, geopolitical, and cultural circumstances, two incompatibles yet competing groups-Western, represented by Ukrainian and European identities, and Eastern, represented by Russian and Soviet identities-can be discerned. In this regard, identities are not interpreted in terms of ethnicity but as politically constructible. The article analyses Ukraine’s European integration successes over the last years, which not only contributes to the upstream dynamics of European and Ukrainian identities but also prevents competitive identities from going forward. Today, the European foreign policy course indisputably unites the Ukrainian nation, having a positive impact on its cooperation with the European Union in terms of politics, economy, and culture.

Refine search results

Citizen Identity and Participatory Political Culture. A Conceptual Approach

Ornella Labriola: the loneliness of an irreducible memory

The necessity to reexamine the question of Lithuanian particularism during the reign of Sigismund III and Władysław IV

Geographical and Mental Boundaries of Ukrainian Identity

Peculiarities of Ukraine’s population’s political identity through the prism of results of electoral preferences

Political implications of new social thinking: byproduct of the privatization of the kibbutzim

Political Identity as a Security Factor of Ukrainian Statehood

Konstruowanie tożsamości politycznej w Polsce a mit o narodzie w kontekście rozważań Ernesto Laclau’a. Analiza dyskursywna

Geopolitical concepts of Central Europe and current reality: language perspective

Geopolitical concepts of Central Europe and current reality: language perspective

Zasiewy Teresy Murak jako Medium Kształtowania Tożsamości w Miejskiej Przestrzeni Publicznej

„Spóźnieni przybysze” ery nacjonalizmów. Przyczynek do dyskursu na temat procesów narodowotwórczych w Azji

Political Identities of Ukrainian Society in the Context of the EU Eastern Partnership Policy