Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  political rents
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Powszechnie uważa się, że interwencjonizm rolny jest wypłacaniem rent politycznych na rzecz rolników. Autorzy próbują pokazać, że koncepcja renty politycznej znana z teorii rent-seeking nie jest adekwatna do oceny polityki rolnej. Kwalifikacja całości subsydiów dla rolnictwa jako rent politycznych jest nieuzasadniona, ponieważ część z nich stanowi płatność za dobra publiczne lub kompensację niedoskonałości rynku. Autorzy proponują metodologię pomiaru tych wielkości, wypełniając lukę w literaturze ekonomii politycznej. Następnie przeprowadzono komparatywną analizę alokacji „czystych” rent politycznych we wspólnej polityce rolnej, wykorzystując macierze input-output dla gospodarstw reprezentatywnych według EUFADN oraz indeksy produktywności całkowitej Hicks-Moorsteena w układzie wszystkich krajów UE–27 w latach 2005–2012. Sformułowano hipotezę badawczą, że renty zrealizowane w rolnictwie UE są funkcją cyklu politycznego, jak również niedoskonałości rynku. Oszacowana „czysta renta polityczna” dla UE–27 ogółem jest o ponad 40% niższa niż wsparcie według powszechnie stosowanego wskaźnika PSE.
EN
It is generally believed that the agricultural interventionism represents the payment of political rents to farmers. Authors attempt to show that the concept of political rent known as the rent-seeking theory is not valid for agricultural policy. Identification of the whole of the subsidies paid to agriculture as a “political rent”, is unjustified since political rents cannot be taken to include payments for the supply of public goods or those transfers which compensate for market imperfections. A novel methodology is proposed for valuing these items filling the gap in the literature of political economy. Author perform comparative analyses, with the aim of calculating the “pure political rent”, based on input-output matrices for representative farms according to EUFADN typology and on a decomposition of the Hicks-Moorsteen TFP index for the period 2005–2012 and all EU–27 countries. The research hypothesis is proposed that the size of subsidies retained in agriculture is a function of political cycle, but also of market imperfections. Calculated “pure political rent” for EU–27 agriculture is about 40% lower that the estimation of producer support according to the commonly used PSE indicator.
RU
Существует общее мнение, что аграрный интервенционизм – это рента, которую крестья- не получают от политиков. Авторы пытаются показать, что концепция политической рен- ты, известная в теории rent-seeking, не является адекватной для оценки всей аграрной по- литики. Квалификация всех субсидий для сельского хозяйства как политической ренты не является оправданной, так как часть из них представляет собой плату за публичные блага или компенсацию за несовершенство рынка. Авторы предлагают методологию замера этих величин, заполняя брешь в литературе. Ими был проведен компаративный анализ размещения „чистых” политических рент в совместной сельскохозяйственной политике ЕС. Для этого были использованы матрицы input-output для репрезентативных хозяйств согласно EUFADN, а также индексы полной продуктивности Хикс-Мурстина для всех стран ЕС–27 за 2005–2012 гг. Была сформулирована гипотеза, что ренты, реализованные в сельском хозяйстве ЕС, являются функцией политического цикла, а также несовершен- ства рынка. Оценочная „чистая” политическая рента для ЕС–27 в целом более чем на 40% ниже, чем помощь, рассчитанная по повсеместно применяемому показателю PSE.
PL
Badanie przeprowadzono na danych panelowych dla 22 krajów europejskich w latach 2006–2012. W szacowanym modelu uwzględniono trzy pokrewne składniki kapitału społecznego: zaufanie, skłonność do pomocy oraz uczciwość. Zmienną zagregowaną zawierającą te trzy składniki nazywano kapitałem współpracy. Wyniki wskazują, że w badanych krajach około 1/6 wzrostu gospodarczego może być przypisana przyrostom kapitału współpracy. Ponad 80% tego efektu występuje jednak z opóźnieniami od jednego roku do trzech lat. Trzyskładnikowy kapitał współpracy znacznie lepiej wyjaśnia wzrost gospodarczy niż tradycyjny, jednoelementowy wskaźnik zaufania. Z oszacowanego modelu wynika, że dla wzrostu gospodarczego największe znaczenie ma przyrost gotowości do pomocy. Wskazuje to na kluczowe znaczenie pomocy i współpracy w stymulowaniu działalności gospodarczej.
EN
The article an attempt to assess the impact of three components of social capital: trust, helpfulness, and fairness on economic growth in Europe. The first part of the paper discusses the concepts of social capital and the related concept of trust. The second part gives an overview of the selected research hitherto conducted on the subject. The next parts present the econometric model employed by the authors in order to estimate the impact of the cooperation capital and its three components on economic growth (based on a modified and augmented Cobb-Douglas function). The empirical analysis was made on a sample including panel data for 22 European countries in the period 2006–2012. The tested model includes three interrelated components of social capital: trust, helpfulness, and fairness, which can be combined into an aggregated variable called, ‘cooperation capital’. The results suggest that ca. 1/6 of the economic growth (measured by the GDP growth rate) may be ascribed to the effect of the increase in cooperation capital, but 80% of this effect occurs with 1–3 years lag. The three-component cooperation capital better explains economic growth than the traditional, one-component trust indicator. The estimated model suggests that most important for economic growth is the increase in the helpfulness. This indicates the key importance of helpfulness and cooperation in boosting economic activity.
RU
Исследование проведено на базе панельных данных 22-х европейских стран за 2006– 2012 гг. При построении модели были приняты во внимание три близкие составные части общественного капитала: доверие, желание оказывать помощь и честность. Агре- гированная переменная, содержащая эти три элемента, была названа капиталом сотруд- ничества. Результаты указывают, что в исследованных странах около 1/6 экономического роста было получено благодаря приросту капитала сотрудничества. Однако более чем 80% этого эффекта проявляется с опозданием от одного года до трех лет. Капитал сотрудничества, учитывающий три составляющих, значительно лучше объ- ясняет экономический рост, чем традиционный показатель доверия, состоящий из одно- го элемента. Из модели вытекает, что для экономического роста самое большое значение имеет прирост готовности оказывать помощь. Это указывает на ключевое значение по- мощи и сотрудничества для стимулирования экономической деятельности.
EN
It is generally believed that agricultural interventionism under the European Union’s Common Agricultural Policy represents the payment of political rents to farmers. The authors attempt to show that the concept of political rent known as the rent-seeking theory is not valid for agricultural policy. It is not justified to identify the whole of the subsidies paid to agriculture in the EU as a “political rent”, since political rents cannot be taken to include payments for the supply of public goods or those transfers which compensate for market imperfections. A methodology is proposed for valuing these items, filling a gap existing in the literature on political economy. The authors perform comparative analyses with the aim of calculating the “pure political rent”, based on input-output matrices for representative farms according to the EUFADN typology and on a decomposition of the Hicks-Moorsteen TFP index for the period 2007–2012 and all EU-27 countries. The research hypothesis is proposed that the size of the subsidies retained in agriculture is a function of the political cycle, but also of market imperfections.
PL
Powszechnie uważa się, że subsydiowanie rolnictwa w ramach wspólnej polityki rolnej UE jest wypłacaniem rent politycznych dla rolników. Autorzy podjęli próbę pokazania, że uznawanie całej sumy subsydiów dla rolnictwa w UE za „rentę polityczną” jest niesłuszne z punktu widzenia definicji renty politycznej sformułowanej w teorii wyboru publicznego. Za rentę polityczną nie można uznać bowiem opłaty za dostarczanie dóbr publicznych oraz transferów kompensujących inne zawodności rynku (np. asymetrię informacji). Zaproponowano metodologię wyceny tych działań w celu oszacowania tzw. czystej renty politycznej, bazując na macierzach input-output dla gospodarstw reprezentatywnych wg FADN i rachunkach zmiany produktywności całkowitej. Autorzy sformułowali hipotezę badawczą, że wielkość subsydiów jest nie tylko funkcją lobbingu politycznego, ale także (jeśli nie przede wszystkim) funkcją zawodności rynku dotyczących dóbr publicznych i asymetrii informacji. Przeprowadzone badania pokazały, że udział czystej renty politycznej w rachunku wyników gospodarstw rolnych zależy od typu struktury agrarnej. Co ciekawe jednak, mechanizm rent-seeking, mimo globalnego układu cen rolnych, różni się znacząco w zależności od struktury agrarnej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.