Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  polska granica wschodnia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Artykuł dotyczy postaci Lewisa Namiera, eksperta do spraw polskich w Foreign Office, i jego związków z projektem „linii Curzona” – polsko‑ukraińskiego rozgraniczenia w Galicji Wschodniej po I wojnie światowej. Pochodzący z Polski Namier, w czasie wojny i późniejszej konferencji pokojowej w Wersalu, konsekwentnie przeciwstawiał się roszczeniom polskim na wschodzie Europy, chcąc odciąć od niej całe terytorium Kresow Wschodnich. Jego koncepcje i działania wpisywały się w generalną linię polityki brytyjskiej w stosunku do Polski, aczkolwiek wydaje się, że nie był on szarą eminencją gabinetu Lloyda George’a w tej kwestii, będąc jedynie wygodnym dostarczycielem argumentów przeciwko roszczeniom polskim na wschodzie. Autor stara się również udowodnić, że ogromna rola, jaką przypisała Namierowi polska historiografia, jest przesadzona i to nie on był – jak się powszechnie uważa – faktycznym twórcą koncepcji „linii Curzona” i nie Namier umieścił ją w znanej nocie wysłanej ze Spa do bolszewików w lipcu 1920 r.
PL
W okresie działalności Rady Regencyjnej i jej gabinetów zbudowano podwaliny polskiej dyplomacji i prowadzono politykę zagraniczną Królestwa Polskiego pomimo ograniczeń wynikających z postanowień patentu z 12 IX 1917 r. Przejęto placówki zagraniczne Naczelnego Komitetu Narodowego i powołano przedstawicielstwa Rady Regencyjnej w Moskwie, Kijowie i Helsinkach. Starano się wypracować koncepcję polityki wschodniej, koncentrując uwagę przede wszystkim na kwestii przyszłej granicy wschodniej państwa polskiego. Przygotowywano kadry służby dyplomatycznej Polski niepodległej. In the period of operation of the Regency Council and its cabinets, the foundations of Polish diplomacy was laid, and foreign policy of the Kingdom of Poland was pursued, despite the restrictions resulting from the decree of 12 September 1917. Foreign posts of the Supreme National Committee were taken over, and representatives of the Regency Council were sent to Moscow, Kiev, and Helsinki. An attempt was made to develop an eastern policy with the focus on the problem of future borderline of the Polish state; and the diplomatic personnel of the independent Poland was being trained.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.