Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 32

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  pope Francis
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1

Treść przepowiadania kaznodziejskiego według adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium

100%
Szewczyk L.
Studia Pastoralne
|
2014
|
vol. 10
341-350
EN
At the end of the year of faith (24.11.2013) pope Francis announced an apostolic exhortation Evangelii Gaudium. This exhortation contains numerous guidelines relating to preaching, and concerning, inter alia, several instructions regarding the content of preaching. Pope Francis reaffirms the principle of Christocentrism in preaching. „God who revealed his immense love in the crucified and risen Christ” (EG 11), is the centre of preaching the word of God. At the same time the pope confirms the council’s principle, which says that the secondary subject of preaching are existential problems of contemporary people and worldly issues which are to be presented in the light of Christ. For the pope, a preacher is a man who listens to the people of God and knows their problems, a man who contemplates the Word and the people of God at the same time (EG 154). A very wide panorama of problems faced by man, problems with himself, with the others, the community of men and the community of the Church presented by the Pope is a guide for today’s preachers of the Word of God, and at the same time indicates a great insight of pope Francis into the reality which surrounds us.
2

Dynamika ewangelizacji według adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium papieża Franciszka

100%
Mąkosa P.
Studia Pastoralne
|
2014
|
vol. 10
327-340
EN
In the period from 7 to 28 October 2012 in the Vatican City was held XIII Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops on the new evangelization. The fruit of the Synod is the Apostolic Exhortation Evangelii gaudium. According to many observers, it is a programmatic document of Pope Francis, revealing the priorities of his pontificate. Presented reflection is an attempt to make a synthesis of the most important indications of the Pope on evangelizing activity of the Church. These include in particular the following issues: union with Jesus as the primary motive of evangelization, necessity of missionary conversion, evangelization as a joyful radiation, witness of Christian life as the first step of evangelization, the proclamation of the Kerygma as the heart of evangelization, the need for renewal of forms of evangelization.
3

Kerygmat w ujęciu papieża Franciszka. Refleksje dogmatyczno-pastoralne

100%
Zborowski M.
Teologia w Polsce
|
2019
|
vol. 13
|
issue 2
261-280
EN
Kerygma is a message containing the fundamental truths of faith and realizing the grace of salvation and the change that gives birth to real faith as well as the newness of life in Christ. This message resounds in the Church from the very beginning, because already on the day of Pentecost: “Then Peter stood up with the Eleven, raised his voice and addressed the crowd: […] you put Jesus of Nazareth to death by nailing him to the cross. But God raised him from the dead, freeing him from the agony of death” (Acts 2,14.23–24). Over time, the good news of Jesus Christ from the kerygma seed grew into teaching, dogmatic rulings and theology, and the Church became the depositary, guardian and teacher of this truth. However, he did not cease to be a keryx and returns to the first message at particular periodes of history. Also, today’s successor of saint Peter proclaims the truth: “He is alive!” Pope Francis, returning to the proclamation of the kerygma, also makes a dogmatic and pastoral reflection on his essence. By preaching – he brings God closer to man, and by teaching about the first message – he introduces the kerygma to theologians and priests.
4
Content available remote

Rodzina chrześcijańska w nauczaniu papieża Franciszka

89%
Sobczyk A. J.
Teologia i Moralność
|
2014
|
vol. 9
|
issue 2(16)
201-214
EN
The Pope Francis in many places of his pontificate speaks out about marriage and family. This issue is particularly close to him. The aim of the article was to analyse his teaching and to find the most important, in the opinion of the Pope Francis, issues concerning Christian family. On the basis of these studies, it is noted that the Pope recognizes marriage as the authentic vocation of the human person. He notices,  that the man starts a family, which is the environment of faith, the place of transmission of love, an icon of God’s love for people. Characteristics features of Christian family  include life with  prayer, faith and the joy of being together. He sees a lot of dangers threatening the modern family. He names them and as an antidote administers effective means to develop marriage and family life. The Pope is also preparing a synod of bishops in October 2014, which will be dedicated to the family.
PL
Papież Franciszek w wielu miejscach swojego pontyfikatu wypowiada się na temat małżeństwa i rodziny. Zagadnienie to jest mu szczególnie bliskie. Celem artykułu było przeanalizowanie jego nauczania pod kątem odnalezienia w nim najistotniejszych, zdaniem papieża Franciszka, zagadnień dotyczących rodziny chrześcijańskiej. Na podstawie przeprowadzonych badań zauważono, że Papież ujmuje małżeństwo jako autentyczne powołanie osoby ludzkiej. Zauważa, że człowiek zakłada rodzinę, która jest środowiskiem wiary, miejscem przekazywania miłości, ikoną miłości Boga do ludzi. Do cech charakterystycznych rodziny chrześcijańskiej zalicza życie modlitwą, wiarą i w radości bycia razem. Dostrzega wiele niebezpieczeństw grożących współczesnej rodzinie. Nazywa je i jako antidotum podaje skuteczne środki rozwoju życia małżeńskiego i rodzinnego. Przygotowuje również synod biskupów w 2015 roku, który zostanie poświęcony rodzinie.
5
Publication available in full text mode
Content available

KWESTIA PRZEMOCY I TERRORYZMU W NAUCZANIU PAPIEŻA FRANCISZKA

75%
Romejko A.
Studia Ełckie
|
2017
|
vol. 19
|
issue 4
471 - 485
EN
The issue that is present in the area of social life is violence. This applies to the past and the present. Christians have refrained from using violence in their personal lives from the beginning. It became problematic when they en-tered the public life, which was particularly evident after 313. Hence their re-flection on the phenomenon of violence, including the concept of a just war. Confrontation with abuses has forced Christian thinkers into deeper reflections on violence. It was at the end of the Middle Ages, and it is also present, includ-ing in the teaching of contemporary popes Benedict XVI and Francis. The first proposed an intellectual debate, which proved to be difficult to implement. Pope Francis chose a simpler solution – he prefers friendship gestures and statements that do not bother any religion (especially Islam) for violence and its spectacular form – terrorism. This is attractive on the one hand because it pre-vents the tension, and on the other hand makes it difficult to reach the root of the problem and consequently solve it. Many point to the superficiality of this approach and therefore proposes more concrete actions. By presenting Islam, it is emphasized that Muslims themselves should undertake efforts to break away from violence (terrorism), while Christians are obliged to help in this endeav-our.
6
Publication available in full text mode
Content available

Inicjatywy Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji związane z Nadzwyczajnym Jubileuszem Miłosierdzia w latach 2014-2020

75%
Włosek M. S.
Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
|
2021
|
vol. 54
|
issue 2
202-219
EN
Nowadays, we can observe a disturbing phenomenon, where faith loses its vitality and erodes slowly. Therefore, in the present situation, the Church is undertaking the work of new evangelization, caring for the authentic transmission of faith with new dynamism and using new means. Consequently, the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization was established. The aim of this article is to present the history of the creation and the course of evangelization initiatives of this dicastery, with particular emphasis on the Jubilee of Mercy. The analysis made it possible to establish that the actions of the Pontifical Council are consistent with the Pope's teaching on God's mercy. The initiatives taken are a specific manifestation of the new evangelization, one of the many tasks of which is also to announce the mercy of God to the world which becomes a real experience through works of mercy, proclaiming the word of God or administering the sacraments, especially the sacraments of penance and reconciliation.
PL
Współcześnie można zaobserwować niepokojące zjawisko, gdzie wiara traci swoją żywotność i ulega powolnej erozji. Dlatego też Kościół w obecnej sytuacji podejmuje się dzieła nowej ewangelizacji, troszcząc się o autentyczny przekaz wiary z nowym dynamizmem i za pomocą nowych środków. W związku z tym została powołana do istnienia Papieska Rada ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie historii powstania oraz przebiegu inicjatyw ewangelizacyjnych tej dykasterii, ze szczególnym uwzględnieniem Jubileuszu Miłosierdzia. Dokonana analiza pozwoliła ustalić, że działania Papieskiej Rady są spójne z nauczaniem papieża na temat miłosierdzia Bożego. Podjęte inicjatywy są konkretnym przejawem nowej ewangelizacji, której jednym z wielu zadań jest także ogłaszanie światu miłosierdzia Boga, które staje się realnym doświadczeniem m.in. na drodze uczynków miłosierdzia, głoszenia słowa Bożego czy sprawowania sakramentów, szczególnie sakramentu pokuty i pojednania.
7
Publication available in full text mode
Content available

Misjologia w świetle Evangelii gaudium

63%
Górski J.
Nurt SVD
|
2018
|
issue 2
30-40
PL
Adhortacja apostolska papieża Franciszka Evangelii gaudium na nowo ukazuje zadanie misyjne – nie tyle jako obowiązek, wynikający zresztą z samej natury Kościoła, ale jako radosne doświadczenie wiary. Przekaz wiary już jest jej pogłębieniem u samego ewangelizatora, a następnie u tych, do których jest posłany. Jest to zadanie zwłaszcza dla Kościoła partykularnego zaangażowanego w ewangelizację świata. Na nowo odkrywana jest radość głoszenia. Panuje tu atmosfera radości, jaka towarzyszyła misjonarzom od czasów apostolskich. W świetle nauczania papieża Franciszka misjologia znajduje nowe, ciekawe inspiracje. Chodzi nie tylko o nowe tematy i przedstawienie zagadnień już funkcjonujących. Ważny dla papieża jest duch misyjny, który ożywia cały Kościół. Jest tu wyraźny znak teologii latynoamerykańskiej, w tym i teologii wyzwolenia.
EN
The apostolic exhortation of Pope Francis Evangelii Gaudium presents afresh the missionary task – not so much as an obligation, resulting from the very nature of the Church anyway, but as a joyful experience of faith. The message of faith is already deepened within the evangelizer himself, and then within those to whom he is sent. This is especially a task for the particular Church involved in the evangelization of the world. The joy of proclamation is especially rediscovered. We find here an atmosphere of joy that accompanies missionaries since apostolic times. In the light of the teaching of Pope Francis, missiology finds new, interesting inspirations. It’s not just about new topics and presenting issues that already exist. Important for the Pope is the missionary spirit that animates the whole Church. This is a clear sign of Latin American theology, including the theology of liberation.
8
Publication available in full text mode
Content available

Kerygmat w ujęciu papieża Franciszka. Refleksje dogmatyczno-pastoralne

63%
Zborowski M.
Teologia w Polsce
|
2019
|
vol. 13
|
issue 2
261-280
EN
Kerygma is a message containing the fundamental truths of faith and realizing the grace of salvation and the change that gives birth to real faith as well as the newness of lifein Christ. This message resounds in the Church from the very beginning, because already on the day of Pentecost: “Then Peter stood up with the Eleven, raised his voice and addressed the crowd: […] you put Jesus of Nazareth to death by nailing him to the cross. But God raised him from the dead, freeing him from the agony of death” (Acts 2,14.23–24). Over time, the good news of Jesus Christ from the kerygma seed grew into teaching, dogmatic rulings and theology, and the Church became the depositary, guardian and teacher of this truth. However, he did not cease to be a keryx and returns to the first message at particular periodes of history. Also, today’s successor of saint Peter proclaims the truth: “He is alive!” Pope Francis, returning to the proclamation of the kerygma, also makes a dogmatic and pastoral reflection on his essence. By preaching – he brings God closer to man, and by teaching about the first message – he introduces the kerygma to theologians and priests.
PL
Kerygmat to orędzie zawierające fundamentalne prawdy wiary i urzeczywistniające łaskę zbawienia oraz przemiany, które rodzi do wiary, a także nowości życia w Chrystusie. Orędzie to rozbrzmiewa w Kościele od samego początku, gdyż już w dniu Pięćdziesiątnicy: „Piotr razem z Jedenastoma […] przemówił do nich donośnym głosem: […] Jezusa Nazarejczyka […] przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci” (Dz 2,14.23–24). Z czasem dobra nowina o Jezusie Chrystusie z ziarna kerygmatu przerodziła się w nauczanie, orzeczenia dogmatyczne i teologię, a Kościół stał się depozytariuszem, strażnikiem oraz nauczycielem tej prawdy. Nie przestał być jednak keryksem i w szczególnych momentach historii powraca do pierwszego orędzia. Również współczesny następca Piotra głosi prawdę: „On żyje!”. Papież Franciszek, powracając do głoszenia kerygmatu, podejmuje także refleksję dogmatyczno-pastoralną nad jego istotą. Głosząc – przybliża Boga człowiekowi, a nauczając o pierwszym orędziu – przybliża kerygmat teologom i duszpasterzom.
9
Publication available in full text mode
Content available

Zaangażowanie papieża Franciszka w dialog ekumeniczny w latach 2013-2018

63%
Błasiak P.
Studia Paradyskie
|
2019
|
issue 29
11-46
PL
Niniejszy artykuł podejmuje zagadnienie dialogu ekumenicznego prowadzonego przez papieża Franciszka. Ujęty temat został przedstawiony w kluczu chronologicznym. Poprzez kolejne lata posługi ojca świętego na Stolicy św. Piotra Franciszek uczestniczył w wielu spotkaniach i wydarzeniach o charakterze ekumenicznym, niejednokrotnie sam był inicjatorem takich wydarzeń. Autor przedstawia te ekumeniczne wydarzenia, w których brał udział papież z przedstawicielami przeróżnych Kościołów i wspólnot chrześcijańskich. Prawosławia, wspólnot protestanckich, Kościołów Wschodu i Zachodu, które miały miejsce niejednokrotnie podczas podróży zagranicznych papieża i przy okazji różnych wydarzeń, wizyt i spotkań. Autor stara się wydobyć charakterystyczne spojrzenie papieża na zagadnienie jedności chrześcijan, myśli i wątki, do których papież często powraca. Dokonanie takiego przedstawienia i syntezy ma na celu, ukazanie zaangażowania papieża Franciszka w dialog ekumeniczny, przedstawienie jak ojciec święty rozumie dążenie do jedności, w jakim kluczu go podejmuje, jakie wiąże z nim oczekiwania i jakie stawia przed nim cele.
EN
This article addresses the issue of the ecumenical dialogue led by Pope Francis. The subject is presented in chronological order. During his years of service as the Holy See, Francis, St. Peter’s successor, has participated in many meetings and events of an ecumenical nature and was the initiator of several of them. The author presents the ecumenical events in which the Pope participated along with representatives of various Churches and Christian communities. Meetings with the Orthodox Church, Protestant communities, and the Eastern and Western Churches have taken place many times during the Pope’s foreign travels and on the occasion of various events and visits. The author tries to bring out the pope’s characteristic views on the issue of Christian unity, including the thoughts and topics to which he often mentions. This presentation and synthesis aims, to show Pope Francis’ commitment to ecumenical dialogue, presenting how the Holy Father understands this striving for unity, the key he undertakes to do so and what his expectations and goals are.
10
Publication available in full text mode
Content available

Miejsce i rola ludzi starszych w rodzinie w nauczaniu papieskim w XXI wieku

63%
Ceglarek R.
Studia nad Rodziną
|
2015
|
vol. 37
49-65
EN
In the twenty-first century in Francis’, Benedict XVI and John Paul II teaching it is obvious that they desire to restore the respect towards the elderly people in family and estimate their role as well as their place in it. Popes want the elderly people to be respected and cared with proper concern. Popes prove that the elderly people are not only the beneficiaries but also the donors in family. Therefore, the elderly people are precious support to the young generations, as they pass the young people wisdom as well as experience of life, the history of the family and the nation, finally, they become the witnesses of faith. According to the aforementioned popes, the respect towards the elderly people, was some kind of determinant of humanism in the past. Undoubtedly, it also should be such now, in order to bear witness the quality of the twenty-first century civilization positively.
PL
W XXI wieku nauczanie papieży Franciszka, Benedykta XVI i Jana Pawła II, ukazując rolę i miejsce osób starszych w rodzinie, przywraca im szacunek. Papieże chcą, by osoby w podeszłym wieku były szanowane i z właściwą uwagą otoczone troską. Papieże udowadniają, że ludzie starsi są nie tylko beneficjentami, lecz także dawcami w rodzinie. Dlatego seniorzy stanowią cenne oparcie dla młodszych pokoleń, ponieważ niosą mądrość i doświadczenie życiowe, historię rodziny i narodu, a także są świadkami wiary. Według wymienionych wyżej papieży, w przeszłości szacunek wobec osób starszych był pewnego rodzaju czynnikiem warunkującym humanizm. Niewątpliwie tak również powinno być i teraz, aby pozytywnie świadczyć o jakości cywilizacji XXI wieku.
11
Publication available in full text mode
Content available

Dialog z judaizmem w nauczaniu papieża Franciszka

63%
Górzna S.
Nurt SVD
|
2017
|
issue 2
516-535
PL
W niniejszym artykule zaprezentowano nauczanie papieża Franciszka, które podejmuje problematykę dialogu z wyznawcami judaizmu. Ukazano różne formy dialogu międzyreligijnego, jego znaczenie, a także program dialogu Kościoła katolickiego z judaizmem. Podkreślono, że papież nawiązywał do znaczenia Soboru Watykańskiego II oraz dokumentów soborowych, m.in. Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate.
EN
The author of the article presents documents, messages, speeches, homilies, reflections and apostolic journeys of pope Francis concerning dialogue with the adherents of Judaism. She examines various forms of interreligious dialogue, its importance, programme of dialogue of the Catholic Church with Judaism. She notices pope’s references to the relevant documents of the Second Vatican Council, like Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions, Nostra aetate.
12
Publication available in full text mode
Content available

Ojcostwo Józefa z Nazaretu w ujęciu papieża Franciszka

63%
Kochaniewicz B.
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
|
2022
|
vol. 29
87-102
EN
The analysis of the apostolic letter Patris corde allows us to notice the specificity of the theological image of St. Joseph. The document emphasizes his paternal role, putting in evidence his obedience, courage, creativity, acceptance, which are also a challenge for a contemporary Christian. In the face of the crisis that contemporary fatherhood is experiencing, Joseph appears as the model for Christians. The Pope emphasizes the activity of Joseph, while ignoring the contemplative dimension. The proposed image derives from the pope’s pastoral experience, thanks to which the emphasis was placed not so much on theological and dogmatic issues as on practical proposals for solving the problems faced by contemporary fathers. The figure of St. Joseph, shown in the letter, is active and dynamic. The aforementioned dynamics includes his entrustment to God, which, in the face of various events before which God presents him, deepens, requires greater commitment and growth dynamism.
PL
Dokonana analiza listu apostolskiego Patris corde pozwoliła dostrzec specyfikę teologicznego obrazu św. Józefa zawartego w dokumencie papieża Franciszka. Dokument podkreśla jego rolę ojcowską, eksponując cechy o charakterze ponadczasowym: posłuszeństwo, odwagę, kreatywność, akceptację, które są wyzwaniem również dla współczesnego chrześcijanina. Wobec kryzysu, jaki przeżywa współczesne ojcostwo, Józef jawi się jako wzór do naśladowania. Papież zaakcentował aktywność Józefa, natomiast wymiar kontemplacyjny pominął milczeniem. Zaproponowany obraz wypływa z duszpasterskiego doświadczenia Franciszka, które zadecydowało, że akcent położono nie tyle na zagadnienia teologiczno-dogmatyczne, co na praktyczne propozycje rozwiązania problemów, które napotykają współcześni ojcowie. Postać św. Józefa ukazana w liście jest aktywna i dynamiczna. Wspomniana dynamika obejmuje jego zawierzenie Bogu, które, wobec różnych wydarzeń, przed którymi stawia go Bóg, pogłębia się, wymaga większego zaangażowania i dynamizmu wzrostu.
13
Publication available in full text mode
Content available

Duszpasterstwo Misyjne według papieża Franciszka

63%
Łysik B.
Nurt SVD
|
2015
|
issue 1
8-24
PL
Adhortacja Evangelii gaudium jest owocem odbytego w Rzymie od 7 do 28 października 2012 roku XIII Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów na temat: Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej. Adhortacja zawiera m.in. podstawowe wskazania pokazujące, w jaki sposób działania nazywane przez nas duszpasterstwem zwyczajnym powinny uzyskać ducha misyjnego. Franciszek wymienia kilka instytucji kościelnych, które odgrywają ważną rolę w działalności duszpasterskiej: parafia (EG 28), diecezja (EG 30) oraz papiestwo (EG 32). Papież najpierw analizuje duszpasterstwo misyjne na polu parafii, później diecezji, a na końcu podejmuje temat papiestwa. Misja Kościoła wychodzi nie z centrum, ale z peryferii. Pojawia się także wezwanie o przełamanie pewnego schematu myślowego, ponieważ „duszpasterstwo w kluczu misyjnym wymaga rezygnacji z wygodnego kryterium pasterskiego, że «zawsze się tak robiło»” (EG 33).
EN
The Apostolic Exhortation Evangelii gaudium (The Joy of the Gospel), is the fruit of the work of the XIII Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops, held in the Vatican, from 7 to 28 October 2012, on the theme “The New Evangelisation for the Transmission of the Christian Faith”. In it, pope Francis encourages pastoral ministers to inject more missionary spirituality to what is known as their ordinary pastoral ministry. He mentions several important church institutions which aid pastoral ministry: parish (EG 28), diocese (EG 30), and papacy (EG 32), and analyses each of them in the context of missionary pastoral ministry. Church’s mission originates in the peripheries, not in the centre. The pope urges pastoral ministers to disaffiliate themselves from thought patterns, because “(...) a missionary key seeks to abandon the complacent attitude that says: We have always done it this way” (EG 33).
14
Publication available in full text mode
Content available

Sądy i sędziowie w nauczaniu papieża Franciszka

63%
Maroń G.
Studia Prawnicze KUL
|
2021
|
issue 2
133-152
PL
W artykule przybliżono i poddano analizie poglądy papieża Franciszka na temat świeckiego wymiaru sprawiedliwości. Przedstawiono wskazania, postulaty czy oczekiwania papieża odnośnie do sędziów i procesu orzeczniczego. Wskazano również te zjawiska i praktyki, które w nauczaniu papieskim zostały uznane za sprzeniewierzające się etosowi sędziego i roli judykatywy. Omówiono podnoszone przez Franciszka wyzwania, przed jakimi stoją współcześnie sądy, w szczególności problem aktywizmu sędziowskiego oraz zagrożeń dla niezależności trzeciej władzy i jej reprezentantów. Ponadto porównawczo nawiązano do zapatrywań poprzedników Franciszka na kwestię sądownictwa. W ocenie autora papieskie nauczanie stanowi źródło wartościowych uwag w przedmiocie sądów i sędziów, zasługując na szerszy rezonans w środowisku prawniczym w ramach tzw. zewnętrznej integracji prawoznawstwa.  
15

Dottrina e pastorale: una storia infinita

63%
Seveso B.
Roczniki Teologiczne
|
2016
|
vol. 63
|
issue 6: Teologia pastoralna
227-242
EN
Images and words, Pope Francis describes the essence of the Christian life, call to explore new initiatives and models of life in the faith. The call to pastoral renewal, which is currently being formulated by Pope Francis refers to the relationship between doctrine and pastoral practice, between theory and activity of the Church. This article is an analysis of the current challenges related to this issue. But also refers to a centuries-old tradition of the Church. In the last part of the article an attempt was made to develop the principles of dialogue between doctrine and pastoral activity of the Church.
PL
Obrazy i słowa, którymi papież Franciszek opisuje istotę życia chrześcijańskiego, wzywają do poszukiwania nowych inicjatyw i modeli życia w wierze. Wezwanie do odnowy duszpasterskiej, które aktualnie formułuje papież Franciszek, nawiązuje do relacji pomiędzy doktryną a praktyką pastoralną, teorią a działalnością Kościoła. W niniejszym artykule podjęto analizę aktualnych wyzwań dotyczących tego problemu. Odwołano się jednak także do wielowiekowej tradycji Kościoła. Podjęta została także próba wypracowania zasad dialogu pomiędzy doktryną a działalnością pastoralną Kościoła.
16
Publication available in full text mode
Content available

DIALOG MIĘDZYKULTUROWY W UJĘCIU PAPIEŻA FRANCISZKA

63%
Górzna S.
Ars inter Culturas
|
2017
|
issue 6
113-130
PL
This paper is devoted to intercultural dialogue in the teaching of Pope Francis (pontificate from 2013). It presents pontifical documents, statements, speeches, homilies, and reflections dedicated to this issue as well as the conclusions resulting from them. The aim of the paper is to prove that intercultural dialogue is tightly connected to interreligious dialogue. They are the foundation of the future, can greatly contribute to the propagation of peace.
17
Publication available in full text mode
Content available

Franciszkańskie przesłanie encykliki Laudato si’

63%
Jaromi S.
Polonia Sacra
|
2016
|
vol. 20
|
issue 3(44)
67-80
PL
Franciszkańskie przesłanie encykliki Laudato si’ ukazuje się czytelnikowi dokumentu już od pierwszego wersu, który jest bezpośrednim nawiązaniem do słynnego Hymnu stworzenia św. Franciszka z Asyżu. Niniejszy artykuł zarysowuje różne franciszkańskie inspiracje papieskiego dokumentu, również w jej analizach teologicznych bazujących na myśli franciszkańskiego teologa i filozofa św. Bonawentury. Próbuje też pokazać inne franciszkańskie elementy katechezy papieża Franciszka oraz przywołuje franciszkańskich braci tworzących przed wiekami myśl społeczno‑ekonomiczną obecną na kartach encykliki. Tym samym udowadnia, że głoszona rewolucyjność nauczania papieskiego jest w dużej mierze mocno zakorzeniona w katolickiej tradycji franciszkańskiej.
EN
A Franciscan message of the Laudato si’ is clear for the readers from the very beginning. The first verses are directly connected with the Canticle of the Sun written by St. Francis of Assisi. The aim of the article is to outline the Franciscan inspirations of the papal document. Some of these inspirations in theological analysis belong to St. Bonaventure, a Franciscan theologian and philosopher. The article tries to show other Franciscan elements of pope’s teaching. It also presents the socioeconomic ideas that were created long ago by the Franciscan friars and have been used now in pope Francis’ encyclical. Thereby the article proves that the revolutionary pope’s teaching in fact is deeply rooted in the Catholic Franciscan tradition.
18
Publication available in full text mode
Content available

Niepokalana – Ikona prymatu łaski w ujęciu papieża Franciszka

63%
Wojtczak A.
Teologia w Polsce
|
2017
|
vol. 11
|
issue 1
113-127
PL
Z miłości Boga Maryja stała się nowym stworzeniem, pierwszą wśród odkupionych. Jej piękno pochodzi „z łaski”, „z daru Boga”. Posiada ono charakter znaku. Odnosi się nie tylko do Niej, ale niesie w sobie o wiele szersze przesłanie historiozbawcze: jest ikoną prymatu łaski w życiu chrześcijańskim, a zatem tego, że Bóg zawsze działa jako pierwszy, przemienia nas swoją łaską. Myśl ta występuje dobitnie w nauczaniu papieża Franciszka. Niniejszy artykuł próbuje ją odczytać w dwóch odsłonach. Pierwsza omawia istotę łaski początkowej świętości (pełni łaski), która została udzielona Maryi, aby była Ona godną Matką i Współpracownicą Chrystusa. Druga koncentruje się na pociągającym pięknie Niepokalanej. Mówienie o Niej wskazuje jednocześnie na prymat i darmowość zbawczego działania Trójjedynego Boga oraz współpracę człowieka, który przyjmuje wezwanie do wspólnoty życia z Bogiem.
EN
Mary became a new creation, the first one to be redeemed, from God’s love. Her beauty comes “from grace”, “from God’s gift”. It bears the nature of a sign. It refers not only to Her, but also casts light on a wider historical-salvific message: it is an icon of grace primacy in Christian life, that is to mean that God always acts first, changing us with his grace. This thought is prominent in Pope Francis’s teaching. The present article attempts to reveal this in a twofold way. First one points to the essence of the grace of original holiness (the fullness of grace) and brings to light the whole truth about Mary and her service and beauty. The other one concentrates on the Immaculate’s appealing beauty. Speaking about Her means speaking about Triune God and His free-given salvific activity, as well as cooperation of man who accepts an invitation to the communion of life with God.
19
Publication available in full text mode
Content available

Wypowiedzi Ojców Kościoła na temat wiary w interpretacji papieża Franciszka w encyklice "Lumen fidei"

63%
Czyżewski B.
Vox Patrum
|
2014
|
vol. 61
493-502
EN
The first Encyclical Letter of Pope Francis, commencing with the word “Lumen fidei”, contains valuable statements of the Church Fathers on the topic of faith. The Holy Father examines and interprets them in the context of his own reflections. He quotes St. Augustine (11 times), St. Irenaeus of Lyons (3 times), St. Justin and Origen (each 2 times) and the Epistle of Barnabas, Clement of Alexandria, Tertullian, St. Cyril of Jerusalem, St. Leo the Great and St. Gregory the Great. The texts of the Church Fathers, cited by the Pope, are focused on four main themes. The first is related to the way, that leads a man to faith, which is born through love looking for truth. Therefore, there is a deep relationship between two realities – fides et ratio. Faith finally demands to be shared with others, and is transmitted in the community of the Church. She is strengthened by the fact, that it bears fruit, and will change the lives of those, who believe.
20

The Ecumenical Commitment of Pope Francis

63%
Scerri H.
Roczniki Teologii Ekumenicznej (Annals of Ecumenical Theology)
|
2013
|
vol. 5(60)
25-42
EN
The Ecumenical Movement was born outside the Roman Catholic Church, just over a century ago. The impetus of this Movement officially came in touch with the Catholic Church during the relatively short, yet eventful Pontificate, of Pope John XXIII. The incipit of each of the five Pontificates since then has been analysed for the ecumenical credentials of each of the men who was elected Bishop of Rome. On the 13th March 2013, we witnessed the election of Cardinal Jorge Mario Bergoglio as the new Pope. In the few months which have passed since the election of Pope Francis, we have been able to focus our attention upon the few, yet highly important, ecumenical pronouncements he has made.
PL
Ruch ekumeniczny narodził się ponad sto lat temu poza Kościołem rzymskokatolickim. Do Kościoła katolickiego zaś oficjalnie wkroczył za czasów stosunkowo krótkiego, lecz pełnego wydarzeń pontyfikatu papieża Jana XXIII. Każdy z pięciu następnych pontyfikatów był już analizowany pod kątem stosunku do ekumenicznego mandatu kolejnych następców Biskupa Rzymu. W dniu 13 marca 2013 r. byliśmy świadkami wyboru kardynała Jorge Mario Bergoglio na nowego papieża. Autor artykułu skupił swoją uwagę na nielicznych, ale bardzo ważnych ekumenicznych wypowiedziach papieża Franciszka w ciągu kilku miesięcy, które upłynęły od jego wyboru.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.