Search results

1

Meandry myślenia religijnego

100%

Łysień L.

Świat i Słowo

|

2014

|

vol. 12

|

issue (2)23

67-82

EN

As such, religious thinking is a special kind of thinking. To think is to linger within a question while not allowing the question to dissolve in political correctness, i.e. to get fossilized in thought-less certainty. Religious thinking carries us away to continual novelty and lets us get inspired by that “else” and “somewhere else”. Religious thinking is unable to be satisfied with anything that is makeshift or temporary, yet aspiring to be ultimate and uncontested.

2

POLITYCZNA POPRAWNOŚĆ DYSKURSU EDUKACYJNEGO: NAUCZYCIEL JĘZYKA OBCEGO W PRZECIWDZIAŁANIU MOWIE NIENAWIŚCI

88%

Lankiewicz H., Szczepaniak-Kozak A.

Neofilolog

|

2016

|

issue 47/1

53-66

PL

This paper presents an attempt to reconsider the concept of intercultural communication and related competences taking into account the fact that intercultural contacts may be motivated by racism and xenophobia. It is the outgrowth of the RADAR project (Regulating Anti-Discrimination and Anti-Racism) funded by the European Commission1. Here, we aim to apply its findings to the context of developing politically correct pedagogical discourse among prospective foreign language teachers. Ultimately, invoking the notion of critical ecological language awareness (Lankiewicz, 2015) and metalinguistic awareness (Karpińska-Musiał, 2015), we offer to supplement the intercultural component of teacher education with the element of critical linguistics, which may help would-be teachers, in the first place, to be more aware language users as such, not to commit verbal offences, and, in the long-run, to perform the role of transformative intellectuals (Kumaravadivelu, 2012), thus contributing to the quality of life in the globalization era.

3

Some praxeological remarks on the so-called “political correctness”, “group thinking” and related problems

75%

Szałek B. Z.

Acta Politica Polonica

|

2020

|

vol. 49

|

issue 1

5-13

EN

This paper presents some reflections on the so-called “political correctness”, “group thinking” and related problems in the light of praxeology, which deals, inter alia, with factors increasing or/and decreasing efficiency, efficacity of human actions/activities such as decision making.

PL

W artykule przedstawiono kilka refleksji na temat tzw. politycznej poprawności, grupowego myślenia i pokrewnych problemów. Prakseologia zajmuje się, między innymi, czynnikami zwiększającymi lub/i zmniejszającymi efektywność działań ludzkich, np. podejmowania decyzji.

4

Pułapki socjologicznej mantry. Uwagi na marginesie Petera L. Bergera Zniechęcenia do socjologii

75%

Burdziej S.

Stan Rzeczy

|

2011

|

issue 1(1)

185-192

PL

głośnym artykule sprzed kilku lat Peter Berger mówi o marginalizacji i rosnącej nieistotności socjologii, wskazując na dwie przyczyny jej upadku: dominację metod ilościowych oraz ideologizację dyscypliny, która – jego zdaniem – przejawia się w niejednokrotnie jałowym powtarzaniu „mantry klasy, rasy i gender”. W artykule zastanawiam się nad zasadnością tych zarzutów, przedstawiając je na tle szerszej debaty nad kondycją nauk społecznych i humanistyki. Pytam również o stan socjologii w Polsce, a także o przyczyny, dla których w polskim kontekście zarzuty Bergera można uznać za tylko w części trafione.

EN

In his well-known paper published several years ago Peter Berger wrote about marginalization and increasing irrelevance of sociology pointing to the two factors contributing to its demise: domination of quantitative methodology and ideologization. In his view the latter is reflected in the often unproductive repetition of the mantra of „class, race, and gender“. In my paper I ask whether these charges are somehow justified and discuss them in the wider context of recent debates over the condition of social sciences and the humanities. I ask also what is the condition of Polish sociology, and why it is so that Berger’s charges are only partially valid in the Polish context.

5

Kryteria dyskursu publicznego w perspektywie korelacji między radykalizmem a poprawnością polityczną

63%

Górka M.

Acta Politica Polonica

|

2019

|

vol. 47

|

issue 1

85-97

EN

Observing the political discourse since at least 1989, one can see in governmental circles how political attitudes are still evolving under the influence of global events between radicalism and political correctness. It is worth considering whether this division will not replace the current political polarisation or complement the current political dichotomy along the lines of the dispute between conservatism and liberalism. Immigration, which is often treated as a phenomenon identical to the terrorist threat, makes this issue a particularly powerful weapon in political struggle. The influx of people has, and will certainly have, a major impact on the economy, finances, society, culture, security and even the identity of the host country. The more emotional and tragic the events take place, the greater the social potential for approval of political radicalism. Political correctness defends groups that may or may feel persecuted. This phenomenon is visible in the ongoing changes in attitudes towards minority groups, such as women, homosexuals, people with a different skin colour or religion. Radicalism and political correctness are constant elements of political discourse. The paper argues that political correctness and radicalism are interdependent, and environments that represent both conflicting attitudes paradoxically create a “political symbiosis” between them.

PL

Obserwując dyskurs polityczny, od co najmniej 1989 roku, można zauważyć, jak pod wpływem wydarzeń globalnych postawy w środowiskach rządowych oscylują między radykalizmem a poprawnością polityczną. Warto zastanowić się, czy ów podział nie zastąpi dotychczasowej polaryzacji politycznej, czy też stanowić będzie uzupełnienie obecnej dychotomii politycznej wzdłuż linii sporu między konserwatyzmem a liberalizmem. Imigracja, która traktowana jest jako zjawisko tożsame z zagrożeniem terrorystycznym, sprawia, że kwestia ta staje się szczególnie silną bronią w walce politycznej. Napływ obcej ludności ma i z pewnością będzie miał duży wpływ na gospodarkę, finanse, społeczeństwo, kulturę, poziom bezpieczeństwa a nawet tożsamość państwa przyjmującego. Im bardziej emocjonalne i tragiczne zachodzą wydarzenia, tym większy pojawia się potencjał społeczny do aprobaty radykalizmu politycznego. Poprawność polityczna bierze w obronę grupy, które mogą lub czują się prześladowane. Zjawisko to widoczne jest w dokonujących się zmianach w podejściu do grup mniejszościowych, takich jak kobiety, homoseksualiści, osoby o innym kolorze skóry lub innego wyznania religijnego. Zarówno radykalizm, jak i poprawność polityczna są stałymi elementami dyskursu publicznego. W artykule zostaje postawiona teza, że poprawność politycznaoraz radykalizm są od siebie wzajemnie zależne, a środowiska, które reprezentują obiewykluczające się postawy, tworzą paradoksalnie między sobą „polityczną symbiozę”.

6

Ogrodnik w świecie demiurgów i barbarzyńców. O aksjologii posługi słowa ks. prof. Jana Szymczyka

63%

Zagała Z.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2021

|

vol. 64

|

issue 1-2

107-119

EN

The issue of values was the main subject of research interest of Rev. Prof. Jan Szymczyk. He analysed it both in his scientific and journalist works. In his books and research articles, he explored ways of defining values, their hierarchies and their relations with motivations, social identities and lifestyles. In his journalist articles, he described how individuals, communities and social groups manifest their attitudes toward values. The main message of his journalism was the defence of reality based on Christian values. He researched contemporary phenomena and processes in which he saw a threat to the traditional order, including such values as dignity of man and nation, truth, freedom and valour. He described examples of violations of these values committed by representatives of various social groups, not only political, scientific, cultural or media-related, but also members of religious communities.

PL

Problematyka wartości była głównym przedmiotem zainteresowań ks. prof. Jana Szymczyka. Analizował ją zarówno w swych pracach naukowych, jak i publicystycznych. W swych książkach i artykułach naukowych charakteryzował sposoby definiowania wartości, ich hierarchie oraz relacje z motywacjami, tożsamościami społecznymi, stylami życia, a w artykułach publicystycznych opisywał sposoby manifestowania stosunku do wartości charakterystyczne dla jednostek, zbiorowości i grup społecznych. Głównym przesłaniem jego publicystyki była obrona rzeczywistości opartej na wartościach chrześcijańskich. Charakteryzował współczesne zjawiska i procesy, w których dostrzegał zagrożenia dla tradycyjnego porządku, w tym m. in. dla takich wartości jak: godność człowieka i narodu, prawda, wolność, męstwo. Opisywał przykłady naruszeń tych wartości, których dokonują przedstawiciele różnych środowisk, nie tylko politycznych, naukowych, kulturalnych czy medialnych, ale także religijnych.

7

Strategie nominacyjne i narracyjne jako świadectwo zachowań etycznych w dyskursie związanym z organizowaniem edukacji osób z niepełnosprawnościami

63%

Szagun D.

Roczniki Humanistyczne

|

2019

|

vol. 67

|

issue 6: Językoznawstwo

157-172

PL

Artykuł podejmuje próbę opisu elementów językowych, w ich aspekcie etycznym, obecnych w dyskursie publicznym na temat indywidualnej edukacji uczniów niepełnosprawnych. W obrębie analizowanego dyskursu interesują nas przede wszystkim strategie nominacyjne osób z niepełnosprawnościami i ich opiekunów oraz strategie narracyjne związane z osobami z niepełnosprawnościami, rozpięte dwubiegunowo pomiędzy leksemami włączenie – wykluczenie odnoszące się do uczestników dyskursu: Ministerstwa Edukacji Narodowej, szkoły i reprezentującego ją dyrektora oraz nauczycieli, atakże rodziców i dzieci. Elementy nominacyjne w postaci konstrukcji z przymiotnikami atrybutywnymi określające dzieci i młodzież zniepełnosprawnościami pełnią funkcję peryfraz o funkcji eufemizacyjnej, są pod względem znaczeniowym próbą ucieczki przed stygmatyzacją społeczną. Z kolei strategie narracyjne wyraźnie jawią się jako narzędzie sterowania odpowiedzialnością za proces edukacyjny.

EN

This article attempts to describe linguistic elements, in their ethical aspect, present in the public discourse on individual education of students with disabilities. Within the analyzed discourse, we are primarily interested in the nomination strategies of people with disabilities and their care-takers and narrative strategies related to people with disabilities, bipolarly stretched between lexes inclusion – exclusion and referring to the participants of the discourse: the Ministry of National Education, the school and the principal and teachers representing it, as well as parents and children. Nomination elements with attributes defining children and youth with disabilities play the role of periphasis with a euphemistic function, they are, in terms of meaning, an attempt to escape social stigmatization. In turn, predictive and narrative strategies clearly appear as a tool to control responsibility for the educational process.

8

Perswazyjność dyskursu poprawności politycznej z uwzględnieniem podłoża filozoficznego

62%

Garbicz D.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2018

|

vol. 48

|

issue 2

197-206

EN

In the introductory section, the article describes the problem with a clear definition of the political correctness. It is shows the split into two ways of presenting the subject. Then the main theme of Jonathan Haid’s theory of moral foundations is presented. At the next stage are analyzed common elements of the idea of political correctness and the philosophy of Jean Jacques Rousseau, the Frankfurt school and Marxist culture.

PL

W części wstępnej artykuł pokrótce zarysowuje problem z jednoznaczną definicją pojęcia „poprawność polityczna”. Wskazany zostaje podział na dwa podstawowe sposoby ujmowania tematu. Następnie zaprezentowane zostaje osadzenie głównego zagadnienia w teorii fundamentów moralnych według Jonathana Haidta. Na dalszym etapie przeanalizowane zostają elementy wspólne idei politycznej poprawności oraz filozofii Jean-Jacquesa Rousseau, szkoły frankfurckiej oraz marksizmu kulturowego.

9

Poprawność polityczno-kulturowa w słowniku. Pola tematyczne a typy mikrostrukturalnych informacji leksykograficznych

51%

Biesaga M.

Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego

|

2018

|

vol. 74

145-156

PL

W artykule omówiony został problem poprawności polityczno-kulturowej w słowniku. Istotność zagadnienia wzrasta wraz z rozwojem leksykografii internetowej i komputerowej, umożliwiającej łatwe prezentowanie onomazjologicznego porządku haseł, w tym również grup znaczeń potencjalnie wrażliwych kulturowo. Stąd w niniejszym artykule wskazane zostaną te pola tematyczne leksyki, które są w szczególny sposób związane z poprawnością polityczno-kulturową. Następnie omówionych zostanie kilka wybranych przykładów (odnoszących się do różnych elementów mikrostruktury słownika: definicji, cytatów, kolokacji, ilustracji), które pozwolą praktycznie zanalizować ten problem.

EN

The aim of this paper is to address the problem of political and cultural correctness in dictionaries. Its significance increases in parallel to the development of electronic lexicography which facilitates the presentation of the onomasiological ordering of dictionary entries, including meanings that are potentially culturesensitive. The article focuses on those thematic fields that are related to political and cultural correctness. A discussion of selected examples referring to various elements of the dictionary microstructure, such as definitions, citations, collocations, and illustrations, will serve as an illustration of the analysed issues.

10

Ironia postkolonialna. Język politycznej poprawności jako tworzywo literackie w polskiej prozie po 1989 r.

51%

Kledzik E.

Porównania

|

2014

|

vol. 15

133-152

EN

The article argues that Polish post-1989 literature absorbed the language of numerous debates on controversial issues that have been present in the Polish public opinion for twenty-five years of democracy – including the phenomenon of the socalled “political correctness”. The basic rhetorical figure used in its defense by three writers – Mariusz Sieniewicz, Arthur Daniel Liskowacki and Joanna Bator – is an ironic quotation of hate speech. The author compares this phenomenon to the classic figure of post-colonial mimicry. In this case, the ethnocentric language of the communist regime would constitute the language of the colonizer. Literature, whose main character is the language of exclusion, provides a good study of how it helps constructing and dismantling the identity.

PL

Artykuł stawia tezę, że literatura polska powstała po transformacji ustrojowej wchłonęła język licznych debat społecznych i obyczajowych, jakie przewijały się przez polską opinię publiczną przez dwadzieścia pięć lat demokracji – w tym nad fenomenem tzw. „politycznej poprawności”. Podstawową figurą retoryczną stosowaną w jej obronie przez troje pisarzy – Mariusza Sieniewicza, Artura Daniela Liskowackiego i Joannę Bator – jest ironiczny cytat mowy nienawiści. Autorka porównuje tę semantyczną woltę do klasycznego zjawiska postkolonialnej figury mimikry. W tym wypadku językiem kolonizatora byłby homogenizujący, etnocentryczny język reżimu komunistycznego. Literatura, której głównym bohaterem jest wykluczający, tworzący podziały język, stanowi dobre studium konstruowanych i demontowanych w nim tożsamości.

11

Literarischer Kanon und Political Correctness. Perspektiven eines Konflikts

51%

Eder J.

Transfer. Reception studies

|

2022

|

vol. 7

31-52

PL

Dyskusja o aspektach poprawności polityczno-moralnej w obecnych czasach staje się coraz ostrzejsza, coraz bardziej rozległa. Od dawna dotyczy ona również literatury i choć na obecnym etapie debaty chodzi przede wszystkim o dzieła literatury współczesnej, to można przewidzieć, a po części już widać, że dyskusja na tym się nie skończy. Na przykładzie twórczości Heinricha von Kleista pokazano, jakie niebezpieczeństwo grozi nawet kanonicznym tekstom i autorom ze względu na pytania o ich poprawność i w jakim stopniu może to zagrażać wolności estetycznej jako całości.

EN

The discussion about aspects of political-moral correctness in the present is becoming ever sharper, more all-encompassing. It has also affected literature for a long time, and while at the present stage of the debate it is primarily works of contemporary literature that are affected, it is foreseeable and in part already evident that the discussion will not stop there. Using the work of Heinrich von Kleist as an example, we will show the way in which even canonical texts and authors are threatened by questions about their correctness and to what extent this can endanger aesthetic freedom as a whole.

DE

Die Diskussion um Aspekte politisch-moralischer Korrektheit in der Gegenwart wird immer schärfer, umgreifender. Auch die Literatur ist längst davon betroffen, und sind es im gegenwärtigen Stadium der Debatte primär noch Werke der Gegenwartsliteratur, so ist absehbar und teilweise auch schon offenbar, dass die Diskussion dort nicht Halt machen wird. Am Beispiel des Werkes von Heinrich von Kleist wird gezeigt, welche Gefahr auch kanonischen Texten, Autoren durch Fragen nach ihrer Korrektheit droht und wie weit dadurch ästhetische Freiheit insgesamt gefährdet werden kann.

12

Zmiana w postrzeganiu imigracji, integracji, wielokulturowości i zagrożenia islamskim radykalizmem przez władze niektórych państw UE

51%

Izak K.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2021

|

vol. 13

|

issue 24

11-45

EN

The 2015 immigration crisis became a driving force for movements and parties that negate the current political order, including those that do not conceal their xenophobic slogans and ideas. In retrospect, there are more and more signs that the decision to accept the uncontrolled refugee influx was more an expression of wishful thinking than a rational decision, taking into account the actual political situation. Thus, Europe finds itself in a dangerous situation with far-right movements on the one hand, and radical Islam on the other. Each of these formations legitimizes its existence and methods of operation by the existence of the other side, trying to polarize society and create a situation that will somehow force citizens to opt for one of the two options. Paradoxically, Chancellor Merkel’s decision significantly increased the risk of such a scenario, hence the perception of Islamic and right-wing extremism by the German authorities as posing an equal threat to state security. However, it was only the recent terrorist attacks in October and November 2020 in France and Germany that changed the political narrative.

PL

Kryzys imigracyjny w 2015 r. stał się motorem dla ruchów i partii negujących dotychczasowy porządek polityczny, także tych, które nie ukrywają swoich ksenofobicznych haseł i idei. Z perspektywy czasu jest coraz więcej oznak, że decyzja o niekontrolowanym przyjęciu uchodźców była bardziej wyrazem myślenia życzeniowego niż racjonalnym rozstrzygnięciem uwzględniającym rzeczywistą sytuację polityczną. Tym samym Europa znalazła się w niebezpiecznej sytuacji, kiedy to z jednej strony rosną w siłę ruchy skrajnie prawicowe, a z drugiej – radykalny islam. Każda z tych formacji legitymizuje swoje istnienie i metody działania istnieniem drugiej strony, a także próbuje doprowadzić do polaryzacji społeczeństwa i stworzenia takiej sytuacji, która niejako wymusi na obywatelach opowiedzenie się po stronie którejś z tych formacji. Paradoksalnie, decyzja kanclerz Merkel znacznie zwiększyła ryzyko wystąpienia takiego scenariusza, dlatego też niemieckie władze postrzegają i islamski, i prawicowy ekstremizm jako stwarzające jednakowe zagrożenie bezpieczeństwa państwa. Jednak dopiero ostatnie zamachy terrorystyczne w październiku i listopadzie 2020 r. we Francji i Niemczech przyczyniły się do zmiany politycznej narracji.

13

Liberal democracy and its ideological double

45%

Kowalik Ł., Kowalik Ł.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2021

|

issue 4

14

Czynnik religijny w procesie kształtowania nowego wymiaru nordyckiej wspólnoty kulturowej

45%

Michalak R.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2017

|

vol. 8

|

issue 4

7-43

PL

Czynnik religijny był nieodłącznym elementem historycznych procesów kształtowania jedności nordyckiej — np. wspólnota okresu dominacji politeizmu nordyckiego, wspólnota chrześcijańska IX-XIII wieku, wspólnota okresu reformacji. Jednocześnie te same zjawiska stanowiły, przynajmniej w pierwszym swoim stadium, wyzwanie dla ustalonego porządku kulturowo- religijnego i niosły ryzyko długotrwałej dezintegracji. Ta dychotomiczna rola czynnika religijnego wobec homogeniczności kulturowej ujawnia się także współcześnie, gdy nowym wyzwaniem stał się ekspansywny islam. Wobec kryzysu idei wielokulturowości pojawiły się dwa nurty społeczne postulujące restaurację tożsamości etnicznych przy jednoczesnym wzmacnianiu kulturowej wspólnoty nordyckiej: kierunek systemowy i natywistyczny oraz kierunek antysystemowy i kontrakulturacyjny.

EN

The religious factor was an unseperable part of the historical processes of shaping Nordic unity—for example the community of the Nordic polytheism domination period, the Christian community of the 9–13th centuries, the community of the Reformation. Simultanously, the same phenomena presented, at least in the first stage, a challenge to the established cultural and religious order, and bore the risk of prolonged disintegration. This dichotomous role of the religious factor in the face of cultural homogeneity is also emerging today as expansive Islam has become a new challenge. In view of the crisis of the multiculturalism idea, two social trends have emerged suggesting a renewal of ethnic identity while strenghtening the cultural Nordic community both the systemic and nativist as well as the anti-system and anticracial direction.

15

Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.

26%

Izak K.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2017

|

vol. 9

|

issue 17

104-137

PL

Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.

EN

Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.

16

Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe

26%

Izak K.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2017

|

vol. 9

|

issue 17

342-369

EN

Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.

PL

Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.

Refine search results

Meandry myślenia religijnego

POLITYCZNA POPRAWNOŚĆ DYSKURSU EDUKACYJNEGO: NAUCZYCIEL JĘZYKA OBCEGO W PRZECIWDZIAŁANIU MOWIE NIENAWIŚCI

Some praxeological remarks on the so-called “political correctness”, “group thinking” and related problems

Pułapki socjologicznej mantry. Uwagi na marginesie Petera L. Bergera Zniechęcenia do socjologii

Kryteria dyskursu publicznego w perspektywie korelacji między radykalizmem a poprawnością polityczną

Ogrodnik w świecie demiurgów i barbarzyńców. O aksjologii posługi słowa ks. prof. Jana Szymczyka

Strategie nominacyjne i narracyjne jako świadectwo zachowań etycznych w dyskursie związanym z organizowaniem edukacji osób z niepełnosprawnościami

Perswazyjność dyskursu poprawności politycznej z uwzględnieniem podłoża filozoficznego

Poprawność polityczno-kulturowa w słowniku. Pola tematyczne a typy mikrostrukturalnych informacji leksykograficznych

Ironia postkolonialna. Język politycznej poprawności jako tworzywo literackie w polskiej prozie po 1989 r.

Literarischer Kanon und Political Correctness. Perspektiven eines Konflikts

Zmiana w postrzeganiu imigracji, integracji, wielokulturowości i zagrożenia islamskim radykalizmem przez władze niektórych państw UE

Liberal democracy and its ideological double

Czynnik religijny w procesie kształtowania nowego wymiaru nordyckiej wspólnoty kulturowej

Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.

Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe