Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  post-komunizm
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Horyzonty Polityki
|
2012
|
vol. 3
|
issue 5
103-127
PL
Przedmiotem artykułu jest analiza religijności w Polsce przeszło dwadzieścia lat po upadku komunizmu i transformacji systemu totalitarnego w system demokracji zachodniej. Przytoczone w ramach tejże analizy argumenty wydają się wskazywać na to, iż pomimo pewnego spadku liczby wiernych uczestniczących w praktykach religijnych i życiu Kościoła, ewentualne przejawy sekularyzacji w Polsce nie dokonują się według wzorca, z jakim mamy w ostatnim czasie do czynienia na Zachodzie. Opisany w artykule przykład polskiej religijności wykazuje silne przywiązanie do sacrum w jego przed-modernistycznym sensie. Co więcej, Polska stanowi tu pewien model, chociaż niedoskonały, post-oświeceniowej, liberalnej demokracji, jednakże wyraźnie otwartej na to, co transcendentne.
PL
Dyskurs polityczny w Polsce w ostatnich latach przed upadkiem komunizmu w 1989 r. Opierał się na silnej opozycji między władzą a resztą społeczeństwa. Nawet wtedy poparcie dla opozycji nie było jednogłośne, a było jeszcze mniej w poprzednich latach. Większość Polaków uważała system komunistyczny za wymuszony, egzogenny, opresyjny, nieakceptowalny i wspierany przez radzieckie zagrożenie. Jednak indywidualne reakcje były zróżnicowane: w komunizmie były różne drogi. Autorzy artykułu omawiają, w jaki sposób te ścieżki przyczyniły się do odmiennych wspomnień z tego okresu. Skupiają się na zbiorowej pamięci partii politycznych i polityków, w szczególności na kontrowersyjnej kwestii współpracy z reżimem komunistycznym i praw do statusu weterana wśród byłych członków opozycji. Jest to opowieść o dwóch rodzajach pamięci: jednej podkreślającej pojednanie, a drugiej przepychającej rozróżnienie między byłymi przedstawicielami reżimu a członkami demokratycznej opozycji.
EN
The political discourse in Poland in the final years before the fall of communism in 1989, was based on a strong opposition between the authorities and the rest of society. Even then, however, support for the opposition was not unanimous, and it was even less so in previous years. Most Poles considered the communist system forced, exogenous, oppressive, unacceptable, and supported by the Soviet threat. Still, individual reactions were varied: there were different paths to be taken through communism. The authors of the paper discuss how these paths contributed to differing recollections of the period. They focus on the collective memory of political parties and politicians, particularly on the controversial question of collaborating with the communist regime and the rights to veteran status among the former opposition members. It is a story of two types of memory: the one stressing reconciliation and the other pushing the distinction between former regime representatives and democratic opposition members
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.