Search results

1

Rosyjski wariant neokantyzmu i postneokantyzmu

100%

Czardybon B.

Estetyka i Krytyka

|

2012

|

issue 4(26)

237-257

XX

The fundamental ideas of philosophical conceptions of Alexander I. Vvedensky (1856–1925) and Vasily E. Sesemann (1884–1963), philosophers representing the Russian variant of neo-Kantianism and post-neo-Kantianism, are discussing in this article. Particular attention is focused on the theory of “Logism” and the problem of what is irrational. According to Vvedensky, only logic, which is a part of epistemology, answers the crucial question to Criticism of the limits of knowledge. The Russian neo-Kantian philosopher negates the possibility of scientific metaphysics and at the same time he deems the metaphysical truths as a matter of faith; metaphysics as “morally founded belief” is an essential component of a harmonious world outlook. Sesemann, as a Russian post-neo-Kantian, stresses the limitations of natural-scientific model of cognition and a logical approach, and also assigns new meaning to the concepts of what rational and irrational.

2

Znajomość postaci i idei rosyjskiego neokantyzmu w Polsce

59%

Czardybon B., Biełow W. N.

Diametros

|

2017

|

issue 52

1-22

PL

Artykuł traktuje o głównych kierunkach badań nad rosyjskim neokantyzmem w Polsce. Jakkolwiek ilość i jakość badań nad dziejami rosyjskiego neokantyzmu nie może jeszcze równać się z badaniami w zakresie historii neokantyzmu niemieckiego, to sytuacja staje się tutaj coraz lepsza. Autorzy artykułu konstatują niezaprzeczalny postęp badań nad rosyjskim neokantyzmem w Polsce w ostatnich latach: pojawiają się monografie, artykuły, prace zbiorowe, projekty naukowe poświęcone postaciom i tematom związanym z historią rosyjskiego neokantyzmu. Autorzy uważają za płodny heurystycznie pogląd A. Norasa o ewolucji neokantyzmu w postneokantyzm. Jako jedną z głównych cech takiego rozwoju zakłada się ontologizację procesu poznania. Ten typowy dla rosyjskiego neokantyzmu, w szczególności dla S. Hessena, W. Sezemana, B. Jakowienki, „zwrot ontologiczny” z jednej strony stanowi wyróżnik całej filozofii rosyjskiej, a z drugiej zbliża filozoficzne próby rosyjskich neokantystów do koncepcji twórcy „nowej ontologii”, N. Hartmanna.

EN

The article deals with the main tendencies in the studies of Russian neo-Kantianism in Poland. Although the number and quality of research in the history of Russian neo-Kantianism still cannot be equated with those of the history of German neo-Kantianism, the situation of these studies is constantly changing for the better. The authors mark the undeniable progress in the studies of Russian neo-Kantianism in Poland in the recent years: there are monographs, articles, collections, research projects on particular thinkers or themes related to the history of Russian neo-Kantianism. The authors consider A. Noras’s idea of the development of neo-Kantianism into post-neo-Kantianism rather heuristic. One of the main features of this development is the ontologization of the cognitive process. This “ontological turn”, typical of Russian neo-Kantianism, in particular as represented by S. Hessen, V. Sesemann, B. Jakovenko, is, on the one hand, the hallmark of the entire Russian philosophy and, on the other, it brings together the philosophical efforts of Russian neo-Kantians and the conception of the author of the “new ontology” – N. Hartmann.

3

Hans Wagner jako neoneokantysta

51%

Pietras A.

Folia Philosophica

|

2018

|

vol. 39

EN

The aim of the paper is to briefly present the philosophy of Hans Wagner (1917-2000) as belonging to the last phase of the development of the German transcendental philosophy. Hans Wagner’s philosophy is presented as an attempt to synthesize earlier positions developed on the basis of this tradition, namely the synthesis of: (a) neo-Kantianism with post-neo-Kantianism, (b) Kant's philosophy with Hegel's philosophy, (c) neo-Kantian transcendentalism with Husserl's transcendentalism, (d) the philosophy of transcendental subject (Kant, neo-Kantianism, phenomenology) with the philosophy of empirical subject (Hönigswald, Heidegger, Sartre). The main theoretical figure of Hans Wagner’s philosophy is the problem of two aspects of human thinking: its absoluteness and finiteness. According to Wagner development of the philosophical reflection, which we can observe on the example of the evolution of - originating from Kant - transcendental philosophy, leads to an explanation of the possibility to reconcile these two aspects of human thinking, and thus to answer the very question: how is it possible that our thinking can be both absolute and finished, and what are the consequences of this fact for the status of all cultural products of human thinking, such as: science, morality or law.

PL

Celem artykułu jest krótkie przedstawienie filozofii Hansa Wagnera (1917-2000) jako należącej do ostatniej fazy rozwoju tradycji niemieckiej filozofii transcendentalnej. Filozofia Wagnera przedstawiona zostaje jako próba syntezy wcześniejszych stanowisk rozwiniętych na gruncie tej tradycji, a mianowicie jako synteza: (a) neokantyzmu z postneokantyzmem, (b) filozofii Kanta z filozofią Hegla, (c) transcendentalizmu neokantystów z transcendentalizmem Husserla, (d) filozofii podmiotu transcendentalnego (Kant, neokantyzm, fenomenologia) z filozofią podmiotu konkretnego (Hönigswald, Heidegger, Sartre). Podstawową figurę teoretyczną filozofii Hansa Wagnera stanowi problem dwuaspektowości myślenia ludzkiego: jego absolutności i skończoność zarazem. Zdaniem Wagnera rozwój refleksji filozoficznej, który obserwujemy na przykładzie ewolucji pochodzącej od Kanta tradycji filozofii transcendentalnej, prowadzi do wyjaśnienia możliwości pogodzenia tych dwóch aspektów ludzkiego myślenia, a więc do odpowiedzi na pytanie: jak to możliwe, że nasze myślenie może być jednocześnie absolutne i skończone, a także – jakie są tego konsekwencje dla statusu wszystkich kulturowych wytworów ludzkiego myślenia, takich jak: nauka, moralność czy prawo.

Refine search results

1 Diametros

1 Estetyka i Krytyka

1 Folia Philosophica

1 2018

1 2017

1 2012

2 Czardybon B.

1 Biełow W. N.

1 Pietras A.

Rosyjski wariant neokantyzmu i postneokantyzmu

Znajomość postaci i idei rosyjskiego neokantyzmu w Polsce

Hans Wagner jako neoneokantysta