Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  praca charytatywna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Charity Work of People Sentenced to Imprisonment

100%
Sokołowska E.
Resocjalizacja Polska
|
2015
|
issue 9/2015
227-239
EN
In the current socio-economic situation of the country, it is difficult to provide work for all citizens, and especially those who have fallen in conflict with the law. In terms of social interest, convicted people are placed last in the hierarchy of people needing work. Therefore, it is necessary to remind the significance and place of work in social rehabilitation interactions towards convicted persons. An alternative to the lack of employment in the penitentiary system may be charity work, the importance and value of which is so marginalized in supplementing social rehabilitation interactions. The impact of charity work is multifaceted, because it concerns not only convicted persons, but dependent mainly on the social factor. Society also needs humanization in order to understand the process of social rehabilitation of socially maladjusted people, and above all, should be included in it. The social rehabilitation of convicted persons outside the prison depends first of all on the involvement of the penitentiary institutions themselves in cooperation with the local community.
PL
W obecnej sytuacji społeczno-gospodarczej kraju trudno zapewnić pracę wszystkim obywatelom, a szczególnie tym, którzy popadli w konflikt z prawem. Biorąc pod uwagę społeczne zainteresowanie, skazani są plasowani na końcu w hierarchii osób potrzebujących pracy. Konieczne jest zatem przypomnienie znaczenia i miejsca pracy w oddziaływaniach resocjalizacyjnych wobec osób skazanych. Alternatywą na brak zatrudnienia w więziennictwie może stać się działalność charytatywna, której znaczenie oraz wartość jest marginalizowana w uzupełnianiu oddziaływań resocjalizacyjnych. Oddziaływanie pracy charytatywnej jest wielopłaszczyznowe, ponieważ dotyczy nie tylko osób skazanych, ale uzależnione jest przede wszystkim od czynnika społecznego. Społeczeństwo również potrzebuje humanizacji, aby zrozumieć proces resocjalizacji osób niedostosowanych społecznie, a przede wszystkim powinno się w nią włączyć. Resocjalizacja osób skazanych uzależniona jest w pierwszej kolejności od zaangażowania samych zakładów karnych we współpracę ze środowiskiem lokalnym.
2

Praca charytatywna mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności na terenie Dolnego Śląska – raport z badań

100%
Sokołowska E.
Resocjalizacja Polska
|
2017
|
issue 14/2017
151–169
PL
Artykuł poświęcony jest tematyce pracy charytatywnej mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności na terenie Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej we Wrocławiu. Celem jest przedstawienie znaczenia pracy charytatywnej oraz pokazanie możliwości jej wykorzystania w oddziaływaniach penitencjarnych na podstawie współpracy zakładów karnych ze społecznościami lokalnymi, z wyeksponowaniem jej wszechstronnego oddziaływania na osoby skazane. Głównym problemem badawczym jest oddziaływanie pracy charytatywnej na postawy mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności oraz jej wpływu na zaspokojenie ich potrzeb, zmianę wartości moralnych, podwyższenie samooceny, na motywację i zaangażowanie.
EN
The article is devoted to the subject of charity work of men serving prison sentences in the District Inspectorate of Prison Service in Wrocław. The aim is to present the importance of charity work and to show how it can be used in penitentiary influences on the basis of collaboration between prisons and local communities, highlighting its comprehensive impact on convicted persons. The main research problem is the impact of charity work on the attitudes of men serving prison sentences and its influence on satisfying their needs, changing moral values, increasing self-esteem, motivation and commitment.
3

Praca charytatywna skazanych na karę pozbawienia wolności

100%
Sokołowska E.
Resocjalizacja Polska
|
2015
|
issue 9/2015
55-67
PL
W obecnej sytuacji społeczno-gospodarczej kraju trudno zapewnić pracę wszystkim obywatelom, a szczególnie tym, którzy popadli w konflikt z prawem. Biorąc pod uwagę społeczne zainteresowanie, skazani są plasowani na końcu w hierarchii osób potrzebujących pracy. Konieczne jest zatem przypomnienie znaczenia i miejsca pracy w oddziaływaniach resocjalizacyjnych wobec osób skazanych. Alternatywą na brak zatrudnienia w więziennictwie może stać się działalność charytatywna, której znaczenie oraz wartość jest marginalizowana w uzupełnianiu oddziaływań resocjalizacyjnych. Oddziaływanie pracy charytatywnej jest wielopłaszczyznowe, ponieważ dotyczy nie tylko osób skazanych, ale uzależnione jest przede wszystkim od czynnika społecznego. Społeczeństwo również potrzebuje humanizacji, aby zrozumieć proces resocjalizacji osób niedostosowanych społecznie, a przede wszystkim powinno się w nią włączyć. Resocjalizacja osób skazanych uzależniona jest w pierwszej kolejności od zaangażowania samych zakładów karnych we współpracę ze środowiskiem lokalnym.
EN
In the current socio-economic situation of the country, it is difficult to provide work for all citizens, and especially those who have fallen in conflict with the law. In terms of social interest, convicted people are placed last in the hierarchy of people needing work. Therefore, it is necessary to remind the significance and place of work in social rehabilitation interactions towards convicted persons. An alternative to the lack of employment in the penitentiary system may be charity work, the importance and value of which is so marginalized in supplementing social rehabilitation interactions. The impact of charity work is multifaceted, because it concerns not only convicted persons, but dependent mainly on the social factor. Society also needs humanization in order to understand the process of social rehabilitation of socially maladjusted people, and above all, should be included in it. The social rehabilitation of convicted persons outside the prison depends first of all on the involvement of the penitentiary institutions themselves in cooperation with the local community.
4

Charity work of men sentenced to imprisonment in Lower Silesia – a research report

100%
Sokołowska E.
Resocjalizacja Polska
|
2017
|
issue 14/2017
439–160
EN
The article is devoted to the subject of charity work of men serving prison sentences in the District Inspectorate of Prison Service in Wrocław. The aim is to present the importance of charity work and to show how it can be used in penitentiary influences on the basis of collaboration between prisons and local communities, highlighting its comprehensive impact on convicted persons. The main research problem is the impact of charity work on the attitudes of men serving prison sentences and its influence on satisfying their needs, changing moral values, increasing self-esteem, motivation and commitment.
PL
Artykuł poświęcony jest tematyce pracy charytatywnej mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności na terenie Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej we Wrocławiu. Celem jest przedstawienie znaczenia pracy charytatywnej oraz pokazanie możliwości jej wykorzystania w oddziaływaniach penitencjarnych na podstawie współpracy zakładów karnych ze społecznościami lokalnymi, z wyeksponowaniem jej wszechstronnego oddziaływania na osoby skazane. Głównym problemem badawczym jest oddziaływanie pracy charytatywnej na postawy mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności oraz jej wpływu na zaspokojenie ich potrzeb, zmianę wartości moralnych, podwyższenie samooceny, na motywację i zaangażowanie.
5
Publication available in full text mode
Content available

Działalność charytatywna w parafii pod wezwaniem Św. Rodziny w Tarnowie – historia i współczesność

84%
Glugla P.
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
|
2014
|
issue 21
167-185
EN
For more than 100 years in the parish, Fr. Missionaries in Tarnow charity for the poor, the sick, injured, unemployed, large families is provided. Missionaries and the Sisters of Charity in accordance with their Vincentian charism decided to help the most needy. Help ward was supplied by other religious congregations in the parish. Since 1906 organized assistance was provided by religious orders for men and since 1934 these duties were taken over by the female of the Vincentian Association and the Association of Pa- rish „Caritas”. In particular, much good was done during World War II. The post-war communist liquidation of religious associations did not lead to the omission of relief charity. In 1981, there was a transparency of aid activities in the parish. The band was formed Vincentian Charity. In 1990, the Association of Charity of St. Vincent de Paul was founded. However, since 1993, operates department „Caritas”, and from October 28, 1995, the Division is „Caritas” of the Diocese of Tarnow, which has legal personality combined with „Caritas Poland”. Both material and spiritual assistance is provided. Tarnowskie Hospice Home includes a terminally ill both in the area of the parish, city and neighboring cities for 10 years.
6
Publication available in full text mode
Content available

Wokół działalności wydawniczej oraz redakcyjnej bł. Edmunda Bojanowskiego

84%
Rozwadowska M. D.
Zeszyty Naukowe KUL
|
2017
|
vol. 60
|
issue 4
49-61
EN
This text is an attempt to show Edmund Bojanowski as editor and publisher. He knew that the only possible and sensible way to go would be organic work. He believed that every human being had the duty to enlighten other people and to preach the truth. He was aware of the times in which he had come to live, and therefore he wanted to refresh the hearts of people who were tired of struggles of insurrection, fighting, epidemics, subjected to the repression of the invader and often resigned and tired of life. He was sure that one of the best ways to reach as many people as possible would be to publish a magazine. Thanks to this he obtained not only the finances he devoted to orphans, but also could influence the education of readers. In this noble goal he created „Pokłosie. Zbieranka literacka na korzyść sierot” and „Rok Wiejski”: thematically differentiated and pictorial journals, but having a common purpose - mission of evangelization and help the neediest.
PL
Prezentowany tekst jest próbą ukazania Edmunda Bojanowskiego jako redaktora oraz wydawcy. Wiedział, że jedyną możliwą i rozsądną drogą, którą należy iść, będzie praca organiczna. Uważał, że w każdym człowieku leży obowiązek oświecania bliźniego i głoszenia prawdy. Zdawał sobie sprawę z czasów, w jakich przyszło mu żyć, i dlatego też chciał pokrzepić serca ludzi zmęczonych trudami powstań, walk, epidemii, poddanych represjom zaborcy, często zrezygnowanych i zmęczonych życiem. Miał pewność, że jednym z najlepszych sposobów na dotarcie do jak największej liczby ludzi, będzie wydawanie czasopisma. Dzięki temu uzyskiwał nie tylko finanse, które przeznaczał na sieroty, ale także mógł wpływać na kształcenie czytelników. W tym też szlachetnym celu wydawał „Pokłosie. Zbierankę literacką na korzyść sierot” oraz „Rok Wiejski”: czasopisma różnicowane tematycznie oraz poglądowo, jednak mające wspólny cel – misję ewangelizacyjną i pomoc najbardziej potrzebującym.
7

Szpitalnictwo zakonne w średniowiecznej Polsce

59%
Surdacki M.
Roczniki Humanistyczne
|
2015
|
vol. 63
|
issue 2: Historia
49-98
PL
Rozwój szpitalnictwa w państwie polskim związany był z przyjęciem chrztu, rozwojem chrześcijaństwa i organizacji kościelnej, przede wszystkim zaś z przybyciem zakonów eremicko-mniszych: benedyktynów i cystersów. Wprawdzie ich zasadniczą misją nie była praca charytatywna, jednak zgodnie z regułą prowadzili oni w swoich opactwach hospicja i szpitale wewnątrzklasztorne oraz zajmowali się pomocą dla potrzebujących i leczeniem chorych. W sumie zakony te prowadziły w średniowieczu 28 szpitali (11 benedyktyńskie i 17 cysterskie). Jednak to nie zakony eremickie były prekursorami szpitalnictwa i opieki społecznej na ziemiach państwa polskiego w pierwszych wiekach jego istnienia, lecz rozwijające się od drugiej połowy XII wieku zakony kanonikatu regularnego, których działalność charytatywna, zwłaszcza szpitalna, stała się ich główną misją, zapisaną w regułach zakonnych. Byli to kanonicy regularni św. Augustyna, bożogrobcy (miechowici), duchacy (kanonicy regularni Świętego Ducha), Krzyżacy z czerwoną gwiazdą, antonianie. Z omówioną wyżej grupą zakonów kanonikatu regularnego łączyły się ściśle zakony rycerskie, które powstały na kanwie ruchu krucjatowego i zbrojnych wypraw krzyżowych do Jerozolimy i towarzyszącego im ruchu pielgrzymkowego. Ich celem było prowadzenie hospicjów i szpitali dla pielgrzymów i innych potrzebujących. Zakony rycerskie, podobnie jak i wcześniej wymienione zakony duchaków, bożogrobców czy Krzyżaków z czerwoną gwiazdą, nazywano zakonami krzyżowymi, ponieważ za swój wyróżnik przyjęły insygnium krzyża. W sumie na ziemiach, zmieniającego się ciągle pod względem terytorialnym, państwa polskiego, uwzględniając Śląsk i tereny zagarnięte przez Krzyżaków, można się doliczyć w okresie całego średniowiecza około 45 szpitali prowadzonych przez charytatywne zakony kanoników regularnych i związane z nimi zakony rycersko-szpitalne. Zdecydowana większość szpitali zakonów kanonickich i rycerskich skoncentrowana była na południowo-zachodnich i północno-zachodnich terenach, szczególnie na Śląsku i na Pomorzu. W największym stopniu pracy charytatywnej poświęcali się duchacy, Krzyżacy z czerwoną gwiazdą oraz antonianie, natomiast bożogrobcy, templariusze, joannici i niemieccy Krzyżacy, jako zakony rycerskie realizowały podwójną misję szpitalno-militarną. Działalnością charytatywną i prowadzeniem szpitali zajmowały się też, choć w mniejszym stopniu, zakony żeńskie. Najważniejszą rolę w tej dziedzinie odegrały duchaczki. Dziełami miłosierdzia zajmowały się też mniszki benedyktyńskie i cysterskie. Czyniły to jednak, jak ich męskie odpowiedniki, na marginesie swej zasadniczej działalności. W nieco większym stopniu w prowadzenie szpitali angażowały się tzw. beginki – luźne grupy kobiet trzymające się najczęściej kościołów dominikańskich czy franciszkańskich oraz reguł życia wspólnotowego przyjętych dla ludzi świeckich związanych z tymi zakonami, czyli tzw. trzeciego zakonu. Natomiast sporadycznie pracą szpitalniczą zajmowały się klaryski, magdalenki, brygidki, norbertanki czy franciszkanki.
EN
The development of hospital service in Poland was connected with the acceptance of baptism, with the development of the Church organization, and first of all with the coming of eremite-monastic orders: Benedictines and Cistercians to Poland. Admittedly their main mission was not charity work, but according to their rules they ran hospices and hospitals that were located inside their monasteries, and they helped those in need and treated the ill. Altogether the orders ran 28 hospitals (the Benedictines ran 11, and the Cistercians – 17). However, it is not eremite orders that were the forerunners of hospital service and charity institutions in the area of Poland in its first centuries, but the orders of regular canonry that were developed since the second half of the 12th century, whose charity work, and especially running hospitals, became their main mission recorded in their rules. They were Canons Regular living under the rule of St Augustine, the Order of the Holy Sepulcher (the Order of Miechów), Canons Regular of the Holy Spirit, the Knights of the Cross with the Red Star, the Hospital Brothers of St Anthony. The above discussed group of orders of regular canonry was closely connected with military orders that were established on the basis of the crusade movement and armed crusades to Jerusalem as well as the pilgrimage movement that accompanied them. Their aim was to run hospices and hospitals for pilgrims and other people who were in need. Military orders, like the earlier mentioned orders of the Holy Spirit, the Holy Sepulcher or the Knights of the Cross with the Red Star, were called orders of the cross, since they accepted the sign of the cross as their symbol. In total, in the area of the territorially changing Poland, including Silesia and the areas conquered by the Teutonic Order, about 45 hospitals may be counted up that were run by Canons Regular and military-hospitallers. A decided majority of hospitals run by Canons Regular and military orders were concentrated in the south-west and north-west parts of Poland, especially in Silesia and Pomerania. The orders of Holy Spirit, of St Anthony and the Knights of the Cross with the Red Star were devoted to charity work in the greatest degree, whereas the order of the Holy Sepulcher, the Knights Templar, the Knights of Malta and the German Teutonic Order carried out the double, hospitaller-military mission. Women’s orders also did charity work and ran hospitals, albeit to a lesser degree. The Sisters of the Holy Spirit played the most important role in this field. Also the Benedictine and Cistercian nuns dealt with charity. However, they did so on the margin of their basic activities. The so-called beguines – groups of women most often keeping close to Dominican or Franciscan churches and keeping to the rules of community life accepted for lay people connected with these orders, that is for the so-called Third Order – were to a little greater degree involved in running hospitals. On the other hand, the Capuchin Poor Clares, the Magdalene Sisters, the Bridgettines, the Norbertines or the Franciscan nuns were occupied with hospitals only sporadically.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.