Search results

1

Od emocji do komunikacji. Gilles Deleuze’a analiza problemów reprezentacji, pragnienia i poznawania

100%

Kłos-Czerwińska P.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2015

|

vol. 29

87-111

EN

The article presents the analysis of the problems of representation, desire and acquiring knowledge as the foundations of Gilles Deleuze’s thought. However, the analysis of these problems can significantly contribute also to the understanding of the issue of symbolic and affective poverty, as it was formulated by Bernard Stiegler, noticed and described much earlier by Deleuze, though taking visible shapes nowadays in connections with the workings of capitalist, consumptionist, economically driven societies. The analysis of each of the presented topics reveals hidden dependencies between the understanding of the problem of knowledge and the perception of sensibility of the Other. To be able to communicate the vast diversity of emotions in the confrontation with a difference, it is good to stay open for what Deleuze indicates: the multiplication of the possibilities of living, and in result, to learn to affirm them as a part of social enterprise, whenever they stay in agreement with presumed powers of critical mind.

2

Praktyka medytacji chrześcijańskiej

84%

Mrózek Ł.

Nurt SVD

|

2018

|

issue 2

278-291

PL

W artykule poruszono zagadnienie medytacji chrześcijańskiej skoncentrowanej wokół nauczania benedyktynów – Johna Maina oraz jego następcy Laurence’a Freemana. Przedstawiono istotę, a także zwrócono uwagę na owoce, które przynosi uważna i codzienna praktyka medytacji. Omówiono także jej cel – nieustanną miłość Boga i wypływającą z niej miłość do drugiego człowieka, jak również wprowadzenie osoby ludzkiej w świat wartości oraz pomoc w coraz to doskonalszej realizacji własnego powołania i rozwijania życiowych talentów. Zwrócono uwagę na proponowane metody oraz ich przydatność w rozumieniu i rozwoju medytacji chrześcijańskiej. Autor ma nadzieję zaciekawić tematem medytacji i jej praktycznym wykorzystaniem nie tylko dla własnej korzyści, ale i w pracy z potencjalnym pacjentem, by pomóc mu odzyskać utracone zdrowie oraz równowagę psychiczną.

EN

The article discusses the issue of Christian meditation focused on teaching of Benedictine Father John Main and his successor, Father Laurence Freeman. It presents the essence of meditation and pays attention to the fruits of its attentive and everyday practice. Its purpose is discussed, namely, the constant love of God and flowing from it love of another human being, as well as the introduction of human person into the world of values and help given in realizing one’s own vocation in a more perfect way and develop one’s life talents. Attention is also paid to the proposed methods and their usefulness in the understanding and development of Christian meditation. The author hopes awake interested in the subject of meditation and its practical use - not only for one’s own benefit, but also in working with a potential patient to help him regain his lost health and mental balance.

3

W poszukiwaniu spełnienia

84%

Krawczyńska-Zaucha T.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2015

|

vol. 34

|

issue 2

EN

Every man expects something more from his life than just satisfying its basic needs. As soon as the opportunity comes to justify his existence in the world, a man looks for existence and seeks happiness. The article takes the theme of human fulfillment in life. Attempting to meet the definition based on a quotation from the work of Edith Stein. Considering the correlation between the concepts of fulfillment and happiness its referring to the classical understanding of happiness of three great philosophers: Socrates, Aristotle and St. Thomas. Then examines the role of the designation of purpose in life to achieve fulfillment. At the end attempting to answer the question whether the achievement will be met today or ever.

PL

Każdy człowiek oczekuje od swojego życia czegoś więcej niż tylko zaspokojenia jego podstawowych potrzeb. Gdy tylko ma możliwość, szuka uzasadnienia swojego istnienia w świecie, celu swojego istnienia, szczęścia. Artykuł omawia temat spełnienia w życiu człowieka. Podejmuje próbę definicji spełnienia w oparciu o cytat z dzieła Edyty Stein. Rozważa korelację między pojęciami „spełnienie” i „szczęście”, odnosząc się do klasycznego rozumienia szczęścia u trzech wielkich filozofów: Sokratesa, Arystotelesa i św. Tomasza. Następnie analizuje rolę wyznaczenia celu w życiu w osiągnięciu spełnienia. Na koniec podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, czy osiągniecie spełnienia w dzisiejszych czasach w ogóle jest możliwe.

4

Co nam szepcze Syrena Czechowa? O nieuchronności „niemożliwego” tworzenia humanistyki

84%

Neuger L.

Folia Scandinavica Posnaniensia

|

2011

|

vol. 12

197-203

EN

.

5

Amerykanin i Polak w Paryżu (Henry James – Bolesław Prus)

84%

Paczoska E.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2015

|

issue 21: Sztuka tracenia, sztuka rezygnacji. Samoograniczenie i autocenzura

222-234

EN

The article proposes a comparative reading of two novels: "American" of Henry James and "The Doll" of Bolesław Prus. The author argues that James’ novel published in Polish in 1878 could become an inspiration for Prus. The circle of problems of "American" and "The Doll" is focused around similar themes: the identity of a modern man and the patterns of masculinity and femininity. Both novelists show a mechanism of creation for idealistic fantasies.

6

Antropologiczne podstawy pedagogiki ks. Luigiego Giussaniego

84%

Tempesta M., Wójcik-Cifoletti M.

Roczniki Pedagogiczne

|

2023

|

vol. 15

|

issue 1

63-73

EN

* The original article "Basi antropologiche della pedagogia di don Lugi Giussani" was published in Roczniki Pedagogiczne, vol. 15, no. 1 (2023), pp. 51-61. In Luigi Giussani’s cultural path, the pedagogical and anthropological dimensions appear intimately connected: the questioning of the principles and forms of human education is closely related to that of the constitutive and structural dimensions of the person. Human experience appears to Giussani to be characterized by the perception of an original dependence and by the presence of an inexhaustible need for meaning: from this awareness the work of education must begin, as the offering of a relationship capable of introducing the subject to the discovery of his own self and of the fundamental dimensions of the world. Based on this approach, Giussani formulates an educational thought that addresses the main pedagogical issues of the contemporary era, rethinking them in an original way: growth of the person, relationship between authority and freedom, experience, knowledge, complexity, nihilism.

PL

* Artykuł oryginalny w języku włoskim pt. „Basi antropologiche della pedagogia di don Lugi Giussani” został opublikowany w Rocznikach Pedagogicznych 15(51) 2023, nr 1, s. 51-61 W podróży kulturowej Luigiego Giussaniego wymiar pedagogiczny i wymiar antropologiczny wydają się ze sobą ściśle powiązane. Pytanie o zasady i formy wychowania człowieka wiąże się ściśle z konstytutywnym i strukturalnym wymiarem osoby. Ludzkie doświadczenie wydaje się księdzu Giussaniemu nacechowane percepcją pierwotnej zależności i obecnością niewyczerpanej potrzeby sensu. Od tej świadomości musi wychodzić praca wychowawcza jako propozycja relacji zdolnej wprowadzić podmiot w odkrywanie własnego „ja” i podstawowych wymiarów świata. W oparciu o to podejście Giussani formułuje myśl wychowawczą, która podejmuje główne problemy pedagogiczne współczesnej epoki, rozważając je na nowo w oryginalny sposób: rozwój osoby, relacje między autorytetem a wolnością, doświadczenie, poznanie, złożoność, nihilizm.

7

Indywiduum jako funkcja pragnienia. Maurizio Lazzarato i Bernard Stiegler o filozofii Gilles’a Deleuze’a

84%

Kłos-Czerwińska P.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2019

|

issue 45 (2)

87-106

EN

The objective of this article is to present the philosophy of Gilles Deleuze, seen from the point of view of two contemporary authors, namely: Maurizio Lazzarato and Bernard Stiegler. The main assumption here is that its main revolutionary potential boils down to the value that is attributed to the notion of “desire”. The very power of this notion consists in counteracting the processes of reduction of human experience to the level of symbolic and affective misery. The degrading power of media and capitalist societies’ technologies as described by Lazzarato and Stiegler may give an insight into the dangers of being a disaffected individual.

8

Indywiduum jako funkcja pragnienia. Maurizio Lazzarato i Bernard Stiegler o filozofii Gilles’a Deleuze’a

84%

Kłos-Czerwińska P.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2019

|

vol. 45

|

issue 2

87-106

EN

The objective of this article is to present the philosophy of Gilles Deleuze, seen from the point of view of two contemporary authors, namely: Maurizio Lazzarato and Bernard Stiegler. The main assumption here is that its main revolutionary potential boils down to the value that is attributed to the notion of “desire”. The very power of this notion consists in counteracting the processes of reduction of human experience to the level of symbolic and affective misery. The degrading power of media and capitalist societies’ technologies as described by Lazzarato and Stiegler may give an insight into the dangers of being a disaffected individual.

9

Człowiek nie-zniewolony. Od hellenistycznych wychowawców stoików do ponowoczesnej orgii pragnień

67%

Olchanowski T.

Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN

|

2016

|

vol. 1

PL

Artykuł stanowi próbę zderzenia z sobą ideału człowieka postulowanego przez Epikteta i Marka Aureliusza z ponowoczesną tyranią sukcesu i maniakalno-narcystyczną wizją ludzkiej natury. Wyjściem do rozważań jest stanowisko Petera Sloterdijka, który stwierdził, że w kulturach wysoko rozwiniętych wychowanie i edukacja podlegają wpływom hamującym i pozbawiającym hamulców. Istota ludzka, która budziła przerażenie w okresie hellenistycznym, jako naruszający „hybris” szaleniec, obecnie funkcjonuje jako imagopata, idealny produkt, żyjący w świecie możliwości i zacierania się granic między realnym a wirtualnym.

EN

The article is an attempt to juxtapose the ideal of man postulated by Epictetus and Marcus Aurelius with postmodern tyranny of success and manic-narcissistic vision of human nature. The basis for discussion is the standpoint of Peter Sloterdijk, who said that in highly developed cultures, upbringing and education are influenced by inhibitory factors and depriving of the brakes factors. A human being, who frightened in the Hellenistic period, as a violation of “hubris” madman, now functions as imagopathy, a perfect product, living in a world of possibilities and the blurring of the boundaries between the real and the virtual.

10

Od oczyszczenia Świątyni Jerozolimskiej do Jezusowego „pragnę” (dipsao) na krzyżu

67%

Klinkowski J.

Wrocławski Przegląd Teologiczny

|

2021

|

vol. 29

|

issue 2

29-59

PL

Ewangelia Jana spięta jest kilkoma klamrami, które prezentują główne wątki teologiczne. W centrum teologicznym prezentacji posłannictwa Jezusa znajduje się Jego śmierć na krzyżu (19,28-30). To wydarzenie paschalne zostaje przygotowane przez Jezusa poprzez symboliczne oczyszczenie domu Jego Ojca – Świątyni Jerozolimskiej (2,13-22). W celu uwypuklenia znaczenia oczyszczenia z grzechu i otwarcia daru życia wiecznego Ewangelista wykorzystuje słowo „pragnąć” (diya,w – dipsaō). W Ewangelii Jana termin „pragnąć” występuje pięć razy. Pojawia się w kontekście pragnienia wody w spotkaniu Jezusa z Samarytanką (4,13-14). Jej pragnienie uporządkowania życia otwiera ją na relację z Jezusem, który daje jej dar Ewangelii, a tym samym wskazuje wrota do procesu zbawienia. W jej pragnieniu pięknego życia ukrywa się nadzieja ludzkości tęskniącej za ładem opartym na miłości. Nadzieja na przekraczanie barier etnicznych i otwieranie się na uniwersalne orędzie Ewangelii. Pojęcie diya,w – dipsaō pojawia się w prezentacji znaczenia Eucharystii, która zaspakaja pragnienie życia wiecznego (6,35). Jezus ogłasza zamknięcie drogi krwawych ofiar ze zwierząt w Świątyni Jerozolimskiej i otwarcie drogi zbawienia w Eucharystii. Proklamuje w czasie Święta Namiotów, że jest w stanie zaspokoić ludzkie pragnienia (7,37). Zapowiada źródło wody żywej, które wytryśnie dla każdego, kto przyjmie z wiarą chrzest. Na krzyżu Jezus zawoła „pragnę” i skosztuje octu, symbolu ludzkiego grzechu. W ten sposób dokona się proces zbawienia; Jezus przyjmie wszystkie ludzkie grzechy i da światu Ducha, który jest źródłem życia wiecznego. Z tego źródła może zaczerpnąć każdy, kto z wiarą przyjmie chrzest i będzie się karmił Ewangelią i pokarmem eucharystycznym, czyli ciałem (sa,rx – sarks) i krwią (ai-ma – haima) Jezusa.

EN

The Gospel of John is framed with several theological themes. The theological centre is Jesus’s death on the cross (19:28-30). This paschal event Jesus prepared through the symbolic cleansing of the Temple of Jerusalem (2:13-22). The significance of the cleansing from sin and the opening of the gift of eternal life is emphasised by the word “thirst” (diya,w – dipsaō) which occurs five times in the Gospel of John. It first appears in the context of Jesus’s thirst for water during the encounter with a Samaritan woman (4:13-14). Her desire to put her life in order opens her up to a relationship with Jesus, who gives her the gift of the Gospel and thus indicates the gate to salvation. Her desire to live decently hides the hope of humanity longing for an order based on love; the hope of transcending ethnic barriers to embrace the universal message of the Gospel. The concept of diya,w – dipsaō appears in the presentation of the Eucharist which satisfies the desire for eternal life (6:35). Jesus proclaims the end of bloody animal sacrifices in the Temple of Jerusalem and the beginning of the way of salvation in the Eucharist. At the Feast of Tabernacles He proclaims His ability to satisfy human thirst (7:37). He announces that the fountain of living water will gush forth for everyone who will be baptised. On the cross, Jesus cries “I thirst” and tastes vinegar, the symbol of human sin. In this way the process of salvation will be accomplished, Jesus will accept all human sins and give the world the Spirit, the source of eternal life. From this source everyone may draw, everyone who will be baptised and feed on the Gospel and the Eucharistic meal: the body (sa,rx – sarks) and blood (ai-ma – haima) of Jesus.

11

Basi antropologiche della pedagogia di don Luigi Giussani

67%

Tempesta M.

Roczniki Pedagogiczne

|

2023

|

vol. 15

|

issue 1

51-61

PL

W podróży kulturowej Luigiego Giussaniego wymiar pedagogiczny i wymiar antropologiczny wydają się ze sobą ściśle powiązane. Pytanie o zasady i formy wychowania człowieka wiąże się ściśle z konstytutywnym i strukturalnym wymiarem osoby. Ludzkie doświadczenie wydaje się księdzu Giussaniemu nacechowane percepcją pierwotnej zależności i obecnością niewyczerpanej potrzeby sensu. Od tej świadomości musi wychodzić praca wychowawcza jako propozycja relacji zdolnej wprowadzić podmiot w odkrywanie własnego „ja” i podstawowych wymiarów świata. W oparciu o to podejście Giussani formułuje myśl wychowawczą, która podejmuje główne problemy pedagogiczne współczesnej epoki, rozważając je na nowo w oryginalny sposób: rozwój osoby, relacje między autorytetem a wolnością, doświadczenie, poznanie, złożoność, nihilizm.

EN

In Luigi Giussani’s cultural path, the pedagogical and anthropological dimensions appear intimately connected: the questioning of the principles and forms of human education is closely related to that of the constitutive and structural dimensions of the person. Human experience appears to Giussani to be characterized by the perception of an original dependence and by the presence of an inexhaustible need for meaning: from this awareness the work of education must begin, as the offering of a relationship capable of introducing the subject to the discovery of his own self and of the fundamental dimensions of the world. Based on this approach, Giussani formulates an educational thought that addresses the main pedagogical issues of the contemporary era, rethinking them in an original way: growth of the person, relationship between authority and freedom, experience, knowledge, complexity, nihilism.

IT

Nel percorso culturale di Luigi Giussani la dimensione pedagogica e la dimensione antropologica appaiono intimamente connesse: l’interrogativo sui principi e sulle forme dell’educazione umana è strettamente correlato a quello sulle dimensioni costitutive e strutturali della persona. L’esperienza umana appare a Giussani caratterizzata dalla percezione di una originaria dipendenza e dalla presenza di un inesauribile bisogno di significato: da questa consapevolezza deve partire l’opera educativa, come offerta di un rapporto capace di introdurre il soggetto alla scoperta del proprio io e delle dimensioni fondamentali del mondo. Sulla base di questa impostazione, Giussani formula un pensiero educativo che affronta le principali questioni pedagogiche dell’epoca contemporanea, ripensandole in maniera originale: crescita della persona, relazione tra autorità e libertà, esperienza, conoscenza, complessità, nichilismo.

12

Chrześcijańska pedagogia nadziei ks. Luigiego Giussaniego

67%

Rynio A.

Roczniki Pedagogiczne

|

2009

|

vol. 1(37)

67-82

EN

A starting point of the pedagogy analysed in this paper is the truth about ourselves, Christianity and a communal character of human's existence. Reverend L. Giussani, showing hope in anthropological and theological perspective, shows its true sources that lie in experience, faith, love and desire of good gained with difficulty in which human life finds its fulfilment despite the circumstances. The first step in education towards hope is to show the accidental character of a human being and the deepest desires of his heart. The paper, by discovering the dynamics of the formation of the attitude of Christian hope points at the circumstances that favour and inhibit its origin and development.

13

Critique of Pure Unconsciousness: Some Remarks on the Impact of Kant’s Philosophy on Gilles Deleuze’s and Félix Guattari’s Anti-Oedipus

59%

Tercz J.

Praktyka Teoretyczna

|

2018

|

vol. 28

|

issue 2

235-257

PL

Wbrew popularnym interpretacjom filozofii Deleuze’a jako odmiany postmodernizmu, poststrukturalizmu bądź nietzscheanizmu w artykule przedstawione zostaną jej głębokie korzenie pochodzące z idealizmu transcendentalnego Immanuela Kanta. Postawiona zostaje teza, iż to właśnie Kant stanowił podstawowe źródło filozoficznych schematów inspirujących Deleuze’a zarówno we wczesnym okresie jego twórczości (wyrażonym przede wszystkim w Różnicy i powtórzeniu, 1968), jak i późnym, zapoczątkowanym wraz z Félixem Guattarim przez pierwszy tom Kapitalizmu i schizofrenii, czyli Anty-Edypa (1972). Kontekstowa analiza tego ostatniego stanowi główną część artykułu. W Anty-Edypie Deleuze i Guattari proponują koncepcję pragnienia (nieświadomości) jako siły konstytuującej podmiotowość nomadyczną, otwartą na inność, kreatywną i czerpiącą siłę z różnorodności społecznej. Zauważają jednak, że pragnienie cechuje skłonność do poddawania się wewnętrznym iluzjom i w efekcie blokowania własnych, rewolucyjnych i twórczych możliwości. Właśnie dlatego, twierdzą Deleuze i Guattari, konieczne jest przeprowadzenie krytyki czystej nieświadomości, mającej ujawnić te złudzenia i być może uwolnić nas od nich.

EN

In spite of popular interpretation of Gilles Deleuze’s philosophy as a kind of postmodernism, poststructuralism or Nietzscheanism, this paper reveals its deep rooting in the transcendental idealism of Immanuel Kant. According to the main thesis, it was Kant who delivered the primary source of philosophical schemes that inspired both the early (expressed mainly in Difference and Repetition, 1986), and late period of Deleuze’s work, starting with the first volume of Capitalism and Schizophrenia called Anti-Oedipus, written in collaboration with Félix Guattari (1972). The main part of the essay contains contextual analysis of the latter. In Anti-Oedipus Deleuze and Guattari propose the concept of desire (unconscious) as a power capable of constituting nomadic subjectivity, characterized by the openness to difference, creativity, and drawing strength from social diversity. However, they note that a desire is characterized by a tendency to undergo internal illusions and, as a result, to block its own revolutionary and creative possibilities. That is why, say Deleuze and Guattari, it is necessary to carry on the critique of pure unconsciousness, whose aim is to reveal these illusions and perhaps to free us from them

14

Czy przedmiotem radości może być coś innego niż Bóg? Augustyn, Piotr Lombard, Bonawentura o "usus" i "fruitio"

59%

Płotka M.

Studia Philosophiae Christianae

|

2019

|

vol. 55

|

issue 3

5-32

EN

This article discusses the historical development of the concept of joy in medieval philosophy and theology. It focuses on the problem of the relation between “usus” and “fruitio”. The former concept (“use”) connotes the whole spectrum of possible attitudes of man in his relation to temporal goods. The use of temporal goods by man is an earthly, temporal, and secular experience. It can take a sinful form – sensual pleasures – or a religious form, in which case it becomes a foretaste of eternal happiness. The second concept (fruitio) means happiness, and it is the fulfillment of the sum total of all human desires. Fruitio only occurs after death, and it is an element of beatifica visio. Usus concerns changeable, temporal goods, while the only object of fruitio is God. This article is devoted to the question of whether the object of fruitio can be anything other than God, i.e. whether the temporal good can be the object of full joy, and if so, how. An answer to this question would require an analysis of a number of specific issues: what conditions (subjective, objective) would have to be met in order for the use of the temporal good to qualify for joy? How does the moral evaluation of the use of such goods proceed? What are the emotional components of usus? In other words, the central problem of this article is the concept of usus (the use of temporal goods) and the medieval interpretations of this concept as a connotating human experience of temporal (incomplete) joy caused by earthly goods. Mainly, the article concentrates on three authors: Augustine, Peter Lombard and Bonaventure, and presents three different theories of joy: joy as a possession of the desired object (Augustine), joy as longing for a desired object (Peter Lombard) and joy as distance to the desired object (Bonaventure). Lastly, the article argues that the development of the concept of joy in the period between 395 BC and the second half of the thirteenth century is the history of an ever greater appreciation of joy and the perception of its proper meaning in human life.

PL

Artykuł omawia historyczny rozwój koncepcji radości w filozofii i teologii średniowiecznej. Koncentruje się na trzech autorach: Augustynie, Piotrze Lombardzie i Bonawenturze, i przedstawia kolejne trzy teorie radości: radość jako posiadanie pożądanego przedmiotu (Augustyn), radość jako oczekiwanie na pożądany przedmiot (Piotr Lombard) oraz radość jako dystans w stosunku do pożądanego przedmiotu (Bonawentura). Wreszcie, artykuł argumentuje, że dzieje radości w okresie 395–druga połowa XIII wieku to dzieje coraz większego docenienia radości i dostrzeżenia jej właściwego znaczenia w życiu człowieka.

15

My jako podmioty społecznie konstruowanej wiedzy. Reinterpretacje i uzupełnienia fenomenologii społecznej Petera Bergera i Thomasa Luckmanna

59%

Abriszewski K.

Filozofia i nauka. Studia filozoficzne i interdyscyplinarne

|

2016

|

vol. 4

191-215

PL

W tekście podejmuję trzy zadania. Po pierwsze, przedstawiam społeczną ontologię wiedzy Petera Bergera i Thomasa Luckmanna, odwołując się głównie do pojęć rzeczywistości życia codziennego, wiedzy, obiektywizacji, uprawomocnienia i uniwersum symbolicznego. Po drugie, proponuję dwie reinterpretacje kategorii rzeczywistości życia codziennego, jedną posługującą się metaforą kokonu lub pokoju i drugą odwołującą się do pojęcia kłącza lub metafory sieci. Po trzecie, argumentuję na rzecz potrzeby uzupełnienia podejścia Bergera i Luckmanna o teorię nowoczesności Anthony’ego Giddensa oraz teorię ideologii Slavoja Žižka. Tak rozszerzona perspektywa fenomenologicznej teorii społecznej pozwala podjąć problem postawiony przez Michela Foucaulta w jego głośnym tekście Czym jest Oświecenie?, opisania nas samych jako podmiotów wiedzy.

EN

In the article I attempt to realize three tasks. First, I elaborate Peter Berger’s and Thomas Luckmann’s social ontology of knowledge, mainly by referring to the concepts of everyday lifeworld, knowledge, objectification, justification, and symbolic universe. Second, I offer two interpretations of the notion of everyday lifeworld: the first using the metaphor of a cocoon or a room, and the second using the notion of a rhizome or a metaphor of a network. Third, I argue for the extending of Berger— Luckmnann’s position with Anthony Giddens’ theory of modernity and Slavoj Žižek’s theory of ideology. Such an expanded perspective derived from phenomenological social theory would enable us—I argue—to undertake the problem-posed by Michel Foucault in his What Is Enlightenment? — of analysing ourselves as subjects of knowledge.

16

Narrative as Expiative Fantasy in Ian McEwan’s Atonement

59%

Dobrogoszcz T.

Roczniki Humanistyczne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 5: Neofilologia

115-127

EN

The paper endeavours to analyse Ian McEwan’s self-reflexive novel with the theoretical apparatus provided by the psychoanalytic theory of Jacques Lacan. McEwan designs his novel as a fictitious narrative written by Briony Tallis, an aging novelist who wishes to atone for the childhood blunder that ruined the lives of her sister, Cecilia, and her sister’s beloved, Robbie. In order to gain reader’s sympathy, Briony describes her thirteen-year-old self as an idealistic and innocent child, deprived of paternal guidance, governed by the unconscious structures of the Symbolic Order. The girl’s compulsive craving for order and for control of the reality around her is linked to her narcissistic constitution, which, as Freud suggests, proves an important quality in the creative writing process. The paper follows Briony’s efforts to devise an elaborate expiative fantasy which allows her not only to create the appropriate mise-en-scène of personal atonement, but also to establish the coordinates of her desire to achieve some purpose through her writing.

PL

Artykuł podejmuje analizę autotematycznej powieści Iana McEwana Atonement [Pokuta] z wykorzystaniem aparatu pojęciowego zapożyczonego z teorii psychoanalitycznej Jacques’a Lacana. McEwan nadaje swojej książce formę „powieści w powieści” napisanej przez Briony Tallis, starzejącą się pisarkę, chcącą odpokutować za popełniony w dzieciństwie błąd, który zmarnował życie jej siostry Cecylii oraz ukochanego siostry – Robbiego. Z myślą o pozyskaniu współczucia czytelnika, Briony przedstawia swoją własną postać w wieku 13 lat jako idealistyczne i niewinne dziecko, pozbawione ojcowskiego autorytetu i sterowane przez nieświadome struktury Porządku Symbolicznego. Cechujący dziewczynkę upór w dążeniu do porządku i sprawowania kontroli nad otaczającą ją rzeczywistością jest przejawem jej narcystycznej osobowości, która, jak twierdzi Freud, jest przymiotem każdego pisarza. Artykuł analizuje proces budowania przez Briony misternej fantazji ekspiacyjnej, która pozwala jej stworzyć nie tylko odpowiednią scenę spektaklu pokuty, ale umożliwia również wyznaczenie koordynatów własnego pragnienia jako artysty-pisarza.

17

Marks bez organów

51%

Rudnicki C.

Praktyka Teoretyczna

|

2017

|

vol. 25

|

issue 3

384-397

EN

This text attempts to reveal the relationship between Marx’s thought and the ontology of desire presented in Anti-Oedipus. Its key mode of operation, allowing exposure of the relationship between these two philosophical projects, will consist of omitting any references to psychoanalysis. Thus, the basic concepts forming the theoretical grid of Anti-Oedipus – concepts such as desire, body, unconsciousness, code, lack, and even Oedipus – will be explained without reference to the writings of Freud, Lacan and Melanie Klein. Too much time has been devoted to these last-named, as a result narrowing down the circle of recipients of Deleuze and Guattari’s work. It seems that the communication block was created primarily between Anti-Oedipus and the Marxist milieu (not counting a few minor exceptions). This is a channel that should finally be made available.

PL

Niniejszy tekst stanowi próbę ukazania związków pomiędzy myślą Marksa a przedstawioną w Anty-Edypie ontologią pragnienia. Zabiegiem kluczowym dla wydobycia relacji pomiędzy tymi dwoma projektami filozoficznymi będzie pominięcie wszelkich odniesień do psychoanalizy. Toteż podstawowe, organizujące siatkę teoretyczną Anty-Edypa pojęcia, takie jak pragnienie, ciało, nieświadomość, kod, brak, a nawet Edyp, zostaną objaśnione bez odniesienia do pism Freuda, Lacana czy Melanie Klein. Tym ostatnim poświęcano dotąd zbyt wiele uwag, w efekcie zawężając krąg odbiorców dzieła Deleuze’a i Guattariego. Wydaje się, że komunikacyjna blokada powstała przede wszystkim pomiędzy Anty-Edypem a środowiskiem marksistowskim (nie licząc kilku drobnych wyjątków). Jest to kanał, który należałoby wreszcie udrożnić.

18

Zygmunt Haupt: An ambivalent presence

51%

Zając M., Zając M.

Ruch Literacki

|

2019

|

issue 1

19

Eight and a half theses on utopia

51%

Wróbel S.

Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching

|

2017

|

issue 14/4

9-25

EN

This text constitutes an intellectual exercise of sorts whereby the author is expected to assume a certain position on the issue of utopia and, consequently, adopts a new way to see the concept of “utopia”. Instead of offering a historical account of the concept, the author has decided to articulate the principal theses underlying it, which so far have often been veiled in unnecessary erudition and “over-burdened” with excessive details about the genealogy of the concept. The author proposes eight theses concerning utopia and falsifies them successively. However, the task of the article is not purely destructive and polemical, for every falsification makes it possible to formulate a positive thesis on utopia as an instrument of thought. Therefore, the article is not a purely analytical or sophistic exercise, nor is it intended as an empty intellectual game. The study bears the title of “Eight and a half theses on utopia”, mainly because the author regards the last thesis as unfinished and conflicted within.

PL

Artykuł stanowi swoiste ćwiczenie intelektualne, w ramach którego autor stawia przed sobą zadanie ustosunkowania się do zagadnienia utopii i w rezultacie przyjmuje pewien sposób rozumienia pojęcia „utopii”. Autor podjął decyzję, by nie przedstawiać zarysu historii pojęcia utopii, w zamian za to sformułować główne tezy dotyczące utopii, które dotychczasowy stan badań przesłaniał erudycyjnością oraz zbyt dużym ładunkiem wiadomości na temat genealogii konceptu. Autor stawia osiem tez na temat utopii, które następnie dezawuuje. Jednakże zadanie, jakiego się podejmuje nie jest czysto destruktywnej i polemicznej natury, bowiem każda falsyfikacja pozwala autorowi sformułować tezę pozytywną dotycząca utopii jako narzędzia myślowego. Zatem artykuł nie jest czysto analitycznym lub sofistycznym ćwiczeniem, ani też nie jest pustą zabawą intelektualną. Studium zatytułowane jest „Osiem i pół tezy na temat utopii” głównie z tego względu, że ostatnia teza wysunięta przez autora wydaje mu się niedokończona oraz sprzeczna wewnętrznie.

Refine search results

Od emocji do komunikacji. Gilles Deleuze’a analiza problemów reprezentacji, pragnienia i poznawania

Praktyka medytacji chrześcijańskiej

W poszukiwaniu spełnienia

Co nam szepcze Syrena Czechowa? O nieuchronności „niemożliwego” tworzenia humanistyki

Amerykanin i Polak w Paryżu (Henry James – Bolesław Prus)

Antropologiczne podstawy pedagogiki ks. Luigiego Giussaniego

Indywiduum jako funkcja pragnienia. Maurizio Lazzarato i Bernard Stiegler o filozofii Gilles’a Deleuze’a

Indywiduum jako funkcja pragnienia. Maurizio Lazzarato i Bernard Stiegler o filozofii Gilles’a Deleuze’a

Człowiek nie-zniewolony. Od hellenistycznych wychowawców stoików do ponowoczesnej orgii pragnień

Od oczyszczenia Świątyni Jerozolimskiej do Jezusowego „pragnę” (dipsao) na krzyżu

Basi antropologiche della pedagogia di don Luigi Giussani

Chrześcijańska pedagogia nadziei ks. Luigiego Giussaniego

Critique of Pure Unconsciousness: Some Remarks on the Impact of Kant’s Philosophy on Gilles Deleuze’s and Félix Guattari’s Anti-Oedipus

Czy przedmiotem radości może być coś innego niż Bóg? Augustyn, Piotr Lombard, Bonawentura o "usus" i "fruitio"

My jako podmioty społecznie konstruowanej wiedzy. Reinterpretacje i uzupełnienia fenomenologii społecznej Petera Bergera i Thomasa Luckmanna

Narrative as Expiative Fantasy in Ian McEwan’s Atonement

Marks bez organów

Zygmunt Haupt: An ambivalent presence

Eight and a half theses on utopia