Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  prawa pasażerów
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Regulacja odpowiedzialność przewoźnika kolejowego za uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź śmierć pasażera zawarta jest obecnie w kilku aktach prawnych. Podstawowe znaczenie ma rozporządzenie 1371/2007. Znajduje ono zastosowanie do większości przewozów krajowych, jak również przewozów międzynarodowych między państwami UE. Dotyczy jednak tylko przewozów wykonywanych przez przewoźnika posiadającego licencję wymaganą przepisami prawa unijnego. Wątpliwości budzi jego stosowanie w sytuacji, gdy umowa przewozu została poddana reżimowi prawa państwa trzeciego (niebędącego członkiem UE). W przypadku przewozów do i z państw trzecich będących stroną przepisów ujednoliconych CIV odpowiedzialność przewoźnika za życie i zdrowie pasażera jest regulowana tymi przepisami. Kodeks cywilny może mieć zastosowanie – na zasadzie wyłączności – do tych przewozów, które nie podlegają reżimowi rozporządzenia 1371/2007 ani przepisów ujednoliconych CIV. W odniesieniu do przewozów, które podlegają tym reżimom regulacja kodeksu stosowana jest uzupełniająco. Ponadto osoba poszkodowana może w takim wypadku oprzeć swoje roszczenie na przepisach kodeksu cywilnego o odpowiedzialności deliktowej. Nawet jednak w razie oparcia roszczenia na podstawach deliktowych przewoźnik ponosi odpowiedzialność tylko na warunkach i w granicach przewidzianych w rozporządzeniu 1371/2007 lub przepisach ujednoliconych CIV.
PL
Rzecznik Praw Pasażera Kolei prowadzi postępowania polubowne w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów pomiędzy przedsiębiorcami funkcjonującymi na rynku kolejowym a podróżnymi. Celem artykułu jest przybliżenie aspektów prawnych związanych z odpowiedzialnością kontraktową oraz deliktową przewoźników w oparciu o zagadnienia, które były przedmiotem zgłoszeń pasażerów. W przypadku reżimu deliktowego odpowiedzialność przedsiębiorców za szkody jest regulowana art. 435 § 1 kodeksu cywilnego. Odpowiedzialność ta jest oparta na zasadzie ryzyka. Przedsiębiorca jest odpowiedzialny za wszelkie szkody pozostające w związku przyczynowym z ruchem przedsiębiorstwa niezależnie od tego czy można mu przypisać winę. W postępowaniu sądowym poszkodowany nie musi wykazać żadnej postaci winy przedsiębiorcy, a przewoźnik nie może zwolnić się od odpowiedzialności poprzez udowodnienie braku winy. Przesłankami uwalniającymi od odpowiedzialności jest natomiast siła wyższa lub powstanie szkody wyłącznie z winy poszkodowanego albo wyłącznie z winy osoby trzeciej, za którą przedsiębiorca nie odpowiada. W postępowaniach polubownych szkody spowodowane deliktem występują rzadko i wiążą się z urazami, których pasażerowie doświadczyli podczas podróży lub podczas wsiadania lub wysiadania na stacjach. Otrzymywane przez Rzecznika wnioski dotyczyły podróżnych, którzy wysiadając z pociągu doznali obrażeń wymagających długotrwałego leczenia. Odpowiedzialność przewoźnika w takich wypadkach wynika także z rozporządzenia (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym. Znacznie częściej przedmiot postępowań prowadzonych przez Rzecznika dotyczy odpowiedzialności kontraktowej za szkodę. Odpowiedzialność ta jest uregulowana w art. 471 i następnych kodeksu cywilnego. W postępowaniach polubownych najczęstsze przypadki szkód zgłaszanych przez pasażerów obejmują straty finansowe powstałe w związku z odwołaniem lub opóźnieniem pociągu. Straty te mogą wynikać z utraty planowanego połączenia innym środkiem transportu (np. połączeń lotniczych) lub z braku możliwości realizacji innych planów, takich jak uczestnictwo w wydarzeniach kulturalnych czy zabiegach medycznych. Do Rzecznika zgłaszali się również podróżni, dla których opóźnienie pociągu oznaczało poważne konsekwencje w działalności biznesowej, np. utratę możliwości zawarcia kontraktu. W takich wypadkach pasażer zobowiązany jest do wykazania, że doszło do niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przewozu (np. opóźnienia pociągu lub jego odwołania). Konieczne jest także wykazanie szkody w postaci uszczerbku majątkowego oraz udokumentowanie jej wysokości. Szkoda powinna pozostawać w związku przyczynowym z faktem nienależytego wykonania lub niewykonania zobowiązania. Sytuacje sporne powstają niejednokrotnie w przypadkach, gdy przewoźnik kolejowy próbuje uwolnić się od odpowiedzialności wobec pasażera, wskazując, że za powstanie szkody odpowiada inny podmiot, najczęściej zarządca infrastruktury kolejowej. W artykule opisane zostaną bardziej szczegółowo przykładowe zgłoszenia pasażerów dotyczące tego rodzaju sytuacji.
PL
Z dniem 7 czerwca 2023 r. wejdą w życie przepisy przekształconej wersji rozporządzenia 1371/2007 dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym. Pierwsza nowelizacja tego podstawowego aktu prawnego w codziennej praktyce pasażerskich przewoźników kolejowych, zarządców infrastruktury, sprzedawców biletów oraz Prezesa UTK wprowadza istotne zmiany w wielu obszarach. Modyfikacji poddane zostały zasady odpowiedzialności przedsiębiorstw kolejowych w przypadku opóźnienia, odwołania lub utraty połączenia. Wprowadzono nowe zasady sprzedaży i odpowiedzialności przedsiębiorstw kolejowych podczas podróży objętych wspólnymi biletami. Wzmocniono uprawnienia osób z niepełnosprawnością oraz o ograniczonej możliwości poruszania się. W istotny sposób zmodyfikowano także zasady dotyczące możliwości przyznawania przez państwa członkowskie terminowych i bezterminowych zwolnień ze stosowania wybranych przepisów rozporządzenia 2021/782. W artykule omówiono najważniejsze zmiany we wskazanych wyżej obszarach.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie regulacji mających zastosowanie do umów krajowego przewozu lotniczego osób. Autor przeprowadza analizę obowiązujących unormowań, zwracając uwagę na ich zróżnicowaną genezę i wzajemne oddziaływanie na siebie przepisów prawa krajowego, konwencji międzynarodowych oraz prawa Unii Europejskiej. Ponadto w artykule opisano praktyczne konsekwencje obowiązywania poszczególnych aktów prawnych, przejawiające się w przyznaniu pasażerom w krajowym przewozie lotniczym konkretnych uprawnień. Niezależnie od powyższego, szczególną uwagę poświęcono pojawiającym się wątpliwościom co do przepisów prawa wewnętrznego mających zastosowanie do umowy krajowego przewozu lotniczego osób. Autor przedstawia problematykę związaną z obowiązującym na gruncie prawa przewozowego wyłączeniem spoza zakresu jego zastosowania przewozów lotniczych. Ponadto omówiono skutki przyjęcia powyższej konstrukcji, zwracając uwagę na niejasną sytuację pasażerów w lotniczych przewozach krajowych w odniesieniu do możliwości odstąpienia od umowy na podstawie regulacji prawa przewozowego.
EN
The aim of the article is to present regulations regarding domestic passenger air carriage contracts. The paper contains an analysis of the applicable provisions, drawing attention to their diverse origins and reciprocal interactions between domestic regulations, international conventions and European Union regulations. The article also contains an overview of the practical consequences of these regulations, manifested in the granting to passengers of particular rights. The paper focuses also on doubts surrounding domestic regulations applicable to the contract of domestic passenger air carriage. Presented further on is the issue of the exemption of air transport from the application of Polish Transport Law. The consequences of such exemption are described next, in particular the unclear matter of the right of passengers of domestic flights regarding the withdrawal from such contract on the basis of the provisions of Polish Transport Law.
PL
Przedmiotem artykułu są projektowane zmiany do kluczowego aktu prawnego w zakresie ochrony praw pasażerów kolei w UE – rozporządzenia (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym. W 2017 r. Komisja Europejska zainicjowała proces legislacyjny, mający na celu dostosowanie przepisów tego rozporządzenia do aktualnych realiów gospodarczych, społecznych i prawnych. Celem artykułu jest podsumowanie najważniejszych projektowanych zmian w obszarze odpowiedzialności przedsiębiorstw kolejowych, praw osób z niepełnosprawnością, zakresu stosowania przepisów rozporządzenia oraz dostępności biletów.
PL
Artykuł prezentuje najważniejsze założenia rozporządzenia nr 181/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. dotyczącego praw pasażerów w transporcie autobusowym i autokarowym. Dokonuje ich analizy w kontekście idei rozwoju zrównoważonego transportu w UE. Praca zawiera charakterystykę sektora transportu autokarowego i autobusowego oraz wskazuje czynniki przesądzające o sposobie jego rozwoju.
EN
The article presents the main features of Regulation No 181/2011 of 16 February 2011 concerning the rights of passengers in bus and coach transport. The author analyzes passenger rights provided by this act in the context of the idea of the development of sustainable transport in the EU. The article presents the characteristics of coach and bus transport and indicates factors which shape its development.
PL
W artykule omówiono uregulowane w prawie przewozowym oraz w kodeksie morskim prawo podróżnego do odstąpienia od umowy przewozu bez podania przyczyny oraz wynikające z prawa przewozowego uprawnienie do zmiany umowy przewozu. Autor przedstawia istotę i zakres tych uprawnień, wskazując, że znajdują one zastosowanie także w odniesieniu do tych umów przewozu, które podlegają reżimowi rozporządzeń unijnych dotyczących ochrony praw pasażerów oraz konwencji CIV. Sformułowane zostały także pewne postulaty de lege ferenda związane z dostrzeżonymi wątpliwościami dotyczącymi interpretacji przepisów przyznających omawiane uprawnienia.
EN
The article discusses the right of passengers, granted to them by the Transport Law Act and the Maritime Code, to withdraw from the carriage contract without giving a reason, as well as their right provided only in the Transport Law Act, to one-sidedly modify the carriage contract. The author presents the essence and the scope of these rights, pointing out that they are applicable also in relation to those carriage contracts, which are subject to EU rules concerning the protection of passenger rights as well as the CIV convention. The author formulates also certain de lege ferenda proposals in relation to some doubts concerning the interpretation of the provisions which confer the discussed rights.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.