Search results

1

Zasada sprawiedliwości w posłudze sędziego kościelnego

100%

Kantor R.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2012

|

vol. 4

|

issue 2

EN

It is the duty of the judge to care for justice and peace in the community of God’s people. Justice is a virtue which the judge ought to demand also from himself. Therefore, he should permanently improve moral precepts in himself. He ought to develop good manners and everything which can influence the realization of the principle of justice. The article “The principle of justice in the service of the judge of ecclesiastical court” consists of three parts. The first part deals in general with the notion of justice itself. In the second part, some statements of the Popes, John Paul II and Benedict XVI, on justice in ecclesiastical courts are presented. The notion of justice as an essential attribute of the judge of ecclesiastical court is discussed in the third part of the article.

2

Pedagogika Bosko – metodyka działań wychowawczych

84%

Glier J.

Studia z Teorii Wychowania

|

2020

|

vol. XI(3 (32))

123-134

PL

Punktem wyjścia w metodyce działań wychowawczych pedagogiki ks. Jana Bosko jest poznanie wychowanka. W tym celu wychowawca musi codziennie kontaktować się z wychowankiem, rozmawiać z nim (o jego życiu, zainteresowaniach, upodobaniach, marzeniach, planach i nauce). W kontaktach tych wychowawca okazuje wychowankowi serdeczność i życzliwość, stara się zrozumieć jego problemy i pomaga mu rozwiązać je. Wychowawca okazuje także szacunek, jaki należy się człowiekowi. W ten sposób wychowawca nawiązuje więź emocjonalną z wychowankiem, zdobywa jego zaufanie. Ważnym elementem w relacjach miedzy wychowawcą a wychowankiem jest rodzinna atmosfera oraz nastrój radości. Trzeba zrobić wszystko, aby wychowankowie byli zdrowi, silni, prawi, cieszyli się i byli szczęśliwi. Słowa kluczowe: poznanie, kontaktowanie się, relacje serdeczności i życzliwości, zaufanie, atmosfera rodzinna, nastrój radości, zdrowie, prawość, szacunek dla człowieka.

3

Prawość – zapomniana cnota. Głos w kwestii reprodukcji prawości w strukturze charakteru i osobowości młodego pokolenia

84%

Żywczok A.

Roczniki Pedagogiczne

|

2019

|

vol. 11(47)

|

issue 4

5-18

PL

Autorka artykułu twierdzi, że prawość choć stanowi rdzenną kategorię deontologii i wartość moralną konstytuującą człowieka, relatywnie rzadko staje się przedmiotem badań przedstawicieli nauk humanistycznych i społecznych, takich jak pedagogika. Podjęła się więc eksploracji niektórych zagadnień w ramach szerszych badań dotyczących ludzkiej prawości. Niniejszy tekst stanowi zatem próbę udzielenia odpowiedzi na kilka pytań badawczych: jak przejawia się prawość w ludzkim zachowaniu (zwłaszcza czynach)?; na jakiej podstawie daje się rozpoznać symetryczne przeciwieństwo prawości – nieprawość oraz wyodrębnić odmiany nieprawości?; na czym polega wychowanie do reprezentowania prawości w rodzinnym środowisku wychowującym?; jak za pośrednictwem procesu wychowania dokonać internalizacji normy „bądź prawy” oraz interioryzacji prawości (jako wartości) w strukturze charakteru oraz osobowości dzieci i młodzieży? Odwołując się do aktualnego stanu wiedzy, Autorka zaakcentowała znaczenie interdyscyplinarnej kategorii prawości dla rozwoju pedagogiki. Oprócz wyjaśnień leksykalnych zaprezentowała naukowe ujęcie prawości jako między innymi: cnoty (zbiorczej), dyspozycji (cechy charakteru), normy (zasady postępowania), powinności moralnej, postawy moralnej, wzorca postępowania, wzoru osobowego, komponentu ideału wychowania, celu wychowania, budulca autorytetu pedagogicznego. Ukazała również istotne w rozwoju diagnostyki pedagogicznej przejawy i przeciwieństwa prawości (typy nieprawości) oraz specyfikę procesu wychowania człowieka prawego, zwłaszcza w środowisku rodzinnym. Posłużenie się metodami hermeneutycznymi w badaniu problematyki prawości okazało się uzasadnione, biorąc pod uwagę konieczność jej pogłębionego poznania.

EN

The author of the article proposes that righteousness, even though itself an essential category of deontology and a moral value that constitutes the human being, is relatively rarely studied by representatives of social and humanistic sciences, such as pedagogics. Hence this paper aims at exploration of some issues within a wider framework of research on human righteousness. It is an attempt to answer the following questions: how does righteousness manifest itself in human behavior (especially in action)?; how can the symmetric opposite of righteousness, i.e. iniquity be recognized?; what kinds of iniquity can be identified?; how is a young person to be brought up in order to represent righteousness in the familial upbringing environment?; how to achieve the internalization of the norm “Be righteous” using the upbringing process?; how can upbringing be used to interiorize righteousness (as a value) in the structure of character and personality of children and the youth? Referring to the current state of knowledge the author emphasizes the significance of the interdisciplinary category of righteousness in the development of pedagogics. Apart from lexical explanations she also presents a scientific concept of righteousness as, among others: a virtue (collective), disposition (character traits), a norm (principles of demeanor), moral obligation, moral attitude, a component of the ideal of upbringing, an aim of upbringing, and a pedagogical building material. The author also presents manifestations and antonyms of righteousness (types of iniquity), significant in the development of pedagogical diagnostics, along with the specific character of the process of upbringing of the righteous human being, especially in the familial environment. Hermeneutic methods were utilized in order to thoroughly examine the studied issues.

4

The ethics of teaching anti-corruption and integrity

84%

Tan T.

Organizacja i Zarządzanie : kwartalnik naukowy

|

2015

|

vol. nr 4

125--143

EN

Attitudes and anti corruption activities, integrity, honesty and diligence should be the fundamental features of modern managers both in companies as well as in public organizations. However current social and economic reality issues a challenge and carries a lot of temptations that make it difficult to managers to behave ethically and take morally right decisions. In this article the author focuses on the role of teachers, especially academic, in shaping of future professionals and preparing them to right and honest management of organizations.

PL

Postawy i działania antykorupcyjne, prawość, uczciwość i rzetelność winny stanowić fundamentalne cechy współczesnych menedżerów, zarówno w przedsiębiorstwach, jak i organizacjach publicznych. Dzisiejsza codzienność społeczno-gospodarcza rzuca jednak wyzwanie i niesie ze sobą wiele pokus, które utrudniają etyczne zachowania menedżerów i podejmowanie moralnie właściwych decyzji. W artykule autor koncentruje się na roli nauczycieli, zwłaszcza akademickich, w przygotowaniu przyszłych profesjonalistów do prawego i uczciwego zarządzania organizacjami.

5

Polskie słowa-wartości w perspektywie porównawczej. Część II. Prawość i odwaga

67%

Wierzbicka A.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2012

|

vol. 24

19-46

PL

Pierwsza część rozprawy Anny Wierzbickiej na temat polskich słów-wartości na tle porównawczym ukazała się w „Etnolingwistyce” 23, jej tematem była dobroć. Autorka w drugiej części rozprawy w podobny sposób analizuje pojęcia prawości i odwagi. Prawość jest specyficznie polska i do dziś aktualna jako wartość w polskim kręgu językowo-kulturowym. Jest związana z dziejami kraju i cechami przypisywanymi wielkim postaciom historycznym. Bycie prawym zakłada do dziś, co może być dziedzictwem etosu rycerskiego, wrażliwość na innych ludzi oraz uznawanie wysokich norm etycznych. Pseudoodpowiednikami polskiej prawości są angielskie słowa upright, righteous i righteousness oraz integrity. Z tym, że słowo upright odbierane jest przez użytkowników języka angielskiego jako przestarzałe i nieadektwatne do współczesnego świata; righteous i righteousness mają wyraźne inklinacje biblijne i weszły do angielszczyzny za sprawą moralności purytańskiej, stąd ich zasięg jest bardzo ograniczony; najbliższym odpowiednikiem polskiej prawości jest integrity, choć słowo to wiąże się bardziej z działalnością społeczną człowieka niż moralnością. Odwaga również wiąże się z wyborami moralnymi (por. odwaga cywilna), jednak nie jest tym samym co courage, ponieważ odważny czyn może mieć złe konsekwencje dla jego wykonawcy, czego courage nie presuponuje. W tym samym polu semantycznym co odwaga, znajdują się też śmiałość, dzielność i męstwo, jednakże również te słowa nie pokrywają się z angielskim courage. Podobnie jest z bravery, pozornym odpowiednikiem śmiałości, i mužestvem, które przypomina męstwo. Zrekonstruowane przez autorkę skrypty kognitywne polskich słów-wartości pokazują wyraźnie, że użytkownicy polszczyzny w każdym z tych przypadków umieszczają komponenty świadomościowe („świadomość obowiązku moralnego, żeby działać tak, jak trzeba”).

EN

The first part of Anna Wierzbicka’s comparative work on Polish value terms appeared in volume 23 of Etnolingwistyka: it dealt with dobroć ‘goodness’. In this second part, the author analyzes the concepts prawość ‘rightenousness’ and odwaga ‘courage’. Prawość is a specifically Polish concept, very much present in the Polish linguistic and cultural contemporary sphere. It is connected with the history of the country and the qualities attributed to major historical figures. Being prawy means being sensitive to others and following high ethical standards, which perhaps derives from the knightly ethos. English pseudo-equivalents of the Polish prawy/prawość are the words upright, righteous/righteousness and integrity. However, the word upright is now perceived by native speakers of English as dated and inadequate in contemporary world; righteous and righteousness have clear biblical connocations and have entered the English language through Puritan morality – hence their range is limited. The closest equivalent is integrity, although the word is more readily connected with one’s social activity than with morality. Odwaga is also connected with moral choices (cf. odwaga cywilna ‘moral courage’) but is not the same as courage: if someone is odważny, the deed may have negative consequences for the doer, which courage does not presuppose. The same semantic field contains words like śmiałość, dzielność and męstwo ‘boldness, bravery, valour’, but these also differ in their semantics from the English courage. Bravery is only an approximate to śmiałość, as is the Russian mužestvo, which merely resembles męstwo. The cognitive scripts of the Polish value terms show clearly that speakers of Polish in each case operate with elements of awareness („being aware of the moral obligation to act as one should”).

6

Wpływ koncepcji sprawiedliwości Chaima Perelmana na dokonywane dzisiaj rozstrzygnięcia Trybunału Konstytucyjnego

67%

Śmieja P. S.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2020

|

vol. 63

|

issue 1

103-119

EN

The article discusses Chaim Perelman’s conception of justice proposed in 1945. His concept is a continuation of Aristotle’s and St. Thomas Aquinas’s views, however, it rejects emotional load and formulates a theory through six keyword terms instead. The core foundation of using proposed formulas is the order to treat people that belong to the same social category equally, and this warrant is crucial to act rightly. The article includes thoughts on who, to whom and in which way should distribute what is someone’s due. Perelman notices that using these formulas is relative and mathematically impossible, what leads him to the conclusion that the final decision should depend on the judge’s righteousness. There is a risk of applying justice in such a form as it consists of subjective perception of reality that creates room for manipulation.

PL

Artykuł dotyczy koncepcji sprawiedliwości zaproponowanej przez Chaima Perelmana w 1945 roku, stanowiącej kontynuację poglądów Arystotelesa oraz św. Tomasza z Akwinu, jednak pozbawionej ładunku emocjonalnego, który niesie za sobą to pojęcie. Perelman ujmuje swoją tezę w sześć hasłowych formuł sprawiedliwości. Podstawą korzystania z zaproponowanych formuł jest nakaz, mający urzeczywistnić czyn sprawiedliwy, tj. prawidło postulujące jednakowe traktowanie osoby należące do tej samej kategorii istotnej. Autor uwzględnia również rozważania dotyczące tego kto, komu i w jaki sposób ma rozdzielać to, co należne. Perelman zauważa, że stosowanie formuł jest względne i niemożliwe na sposób matematyczny, co prowadzi do wniosku, że rozstrzygnięcie wydawanej decyzji należy pozostawić prawości sędziego. Niebezpieczeństwo stosowania sprawiedliwości w tej formie polega na subiektywnym postrzeganiu rzeczywistości, a przez to na możliwości manipulacji formułami przy ich używaniu.

7

Prawość apostoła w świetle Rz 9,1-5

67%

Żywica Z.

Collectanea Theologica

|

2017

|

vol. 87

|

issue 3

5-23

EN

The author shows how Paul creates the image of the righteous Apostlereferring to arguments and witnesses in order to authenticate the self-portraitfound in Rom 9,1-5 as well as the credibility of the arguments submitted;this is so also in section Rom 9,6–11,36. Paul carefully planned the rhetoricalstrategy and strengthened the arguments competently, as well as theauthority and credibility of the witnesses cited. In the adopted rhetoric andtheological strategy, he refers three times to the biblical legal tradition of theneed to appoint two or three witnesses. He thus built the triple sequence ofthe next three testimonies: 1. “I say the truth in Christ”; 2. “I’m not lying;3. “My conscience in the Holy Spirit testifies to my conscience.” Then he presented three witnesses with the highest authority and credibility: 1. Godin Christ; 2. The conscience of the Apostle; 3. The Holy Spirit. Throughoutthe section, the quoted texts are cited from three great biblical traditions:1. legal; 2. prophetic; 3. sapiential. Therefore, the Apostle consistently presented the maximum number of witnesses (three), additionally multipliedby three autonomous circles.

8

Sofiologia jako nowy dział filozofii i sposób na jej ożywienie

51%

Breczko J.

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich

|

2015

|

issue 15

35-45

RU

Автор постулирует создание нового раздела философии, который был бы систематичным, рациональным рассуждением о мудрости. Автор называет его «софиологией», желая использовать этот термин не только в теологическом значении (как в русской традиции), но и в философском (автор считает, что английский термин wisdom research слишком далек от польского языка). Софиология делилась бы на описательную часть (которая исследовала бы то, как понимали мудрость в разных культурах и временах) и на нормативную часть, которая бы занималась вопросом, чем собственно является мудрость (что такое настоящая мудрость). Таким образом, автор стремлюeт подчеркнуть значение поучительной рефлексии и усилить роль философии в современном культурном пейзаже, в котором специалист и эксперт вытесняют мудреца.

EN

The author proposes the creation of a new branch of philosophy that would be systematic, rational reflection on wisdom. He calls it “sofiologia”, using the term in the sense of not only theological (as in Russian thought), but also philosophically (he thinks that the English term wisdom research is too far from the Polish language). Sofiologia would contain the descriptive part (investigating as wisdom is conceived in different cultures and times) and the operative part, trying to figure out what wisdom really is (what is the true wisdom). He would like to emphasize the importance of sapiential reflection and strengthen the role of philosophy in the contemporary cultural landscape, in which a specialist or an expert displaces a sage.

Refine search results

1 Collectanea Theologica

1 Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1 Organizacja i Zarządzanie : kwartalnik naukowy

1 Roczniki Pedagogiczne

1 Studia Socialia Cracoviensia

1 Studia z Teorii Wychowania

1 Zeszyty Naukowe KUL

1 ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich

1 Breczko J.

1 Glier J.

1 Kantor R.

1 Tan T.

1 Wierzbicka A.

1 Śmieja P. S.

1 Żywczok A.

1 Żywica Z.

2 2020

1 2019

1 2018

2 2015

2 2012