Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  prawo do strajku
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Prawo do strajku w świetle Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności

100%
Reda-Ciszewska A.
Studia Prawno-Ekonomiczne
|
2015
|
vol. XCV (95)
99-116
PL
W artykule przedstawiono unormowanie prawne Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w zakresie ochrony prawa do strajku. Warto podkreślić, że Konwencja nie wyraża wprost prawa do strajku. Jednak prawo to zostało ujęte w Europejskiej Karcie Społecznej. Art 11 EKPC stanowi, że każdy ma prawo do swobodnego, pokojowego zgromadzania się oraz do swobodnego stowarzyszania się, włącznie z prawem tworzenia związków zawodowych i przystępowania do nich dla ochrony swoich interesów. W ostatnim czasie Europejski Trybunał Praw Człowieka podjął dwa istotne rozstrzygnięcia, w których wskazał, iż art. 11 EKPC chroni także prawo do rokowań zbiorowych, a także prawo do strajku. W swoich rozstrzygnięciach Trybunał nawiązał do dorobku Międzynarodowej Organizacji Pracy. Trzeba jednak dodać, że również Konwencje MOP nie przewidują wprost ochrony prawa do strajku.
EN
This article gives an overview of the European Convention of Human Right’s protection of the right to collective action. It is very important to underline that European Convention does not express directly the right to strike. However, the right to strike is expressly recognized only in the European Social Charter. Art. 11 ECHR states only that everyone has the right to freedom of peaceful assembly and to freedom of association with others, including the right to form and to join trade unions for the protection of his interests. But two recent rulings by the European Court of Human Rights (ECHR) state that the exercise of the right to form and join trade unions includes the right to collective bargaining and the right to strike. With these cases the ECtHR found guidance with the ILO standards and followed its recommendations and jurisprudence. It should be added that the right to strike is not explicitly mentioned that there is no clear guarantee of the right to strike in the ILO Constitution or Conventions.
2
Publication available in full text mode
Content available

The Right to Strike by Medical Practitioners

100%
Daniluk-Jarmoniuk A.
Studia Iuridica Lublinensia
|
2020
|
vol. 29
|
issue 5
EN
The right to strike action is one of the fundamental human rights and trade union freedoms. Strike, as a form of protest against broadly understood injustice is one of the most important measures of trade union protection of workers’ interests. However, the right to strike is not absolute and its legal use must often take into account the interests of the employer and third parties. The aim of the article is to assess – basing on a review of the literature and the case-law – the doctors’ right to strike from a legal, ethical and moral perspective. The issue of medical practitioners’ right to participate in a strike is ambiguous in view of the legislation currently in force, and two opposing positions have developed in the collective labour law literature. The problem of the legality of this form of protest of medical practitioners is nowadays left to the assessment of the parties to a collective bargaining dispute, carried out based on the general clause of a possible “threat to human life and health or national security”, with the lack of appropriate judicial review in this regard. It is, therefore, undoubtedly necessary for the legislature to take appropriate pro futuro legislative action.
PL
Prawo do strajku należy do podstawowych praw człowieka oraz wolności związkowych. Strajk, jako jedna z form protestu przeciwko szeroko rozumianej niesprawiedliwości, należy do najistotniejszych środków związkowej ochrony interesów pracowniczych. Prawo do strajku jednak nie ma charakteru bezwzględnego, a korzystanie z niego w sposób legalny musi niejednokrotnie uwzględniać interes pracodawcy i osób trzecich. Celem artykułu jest ocena legalności strajku lekarzy z punktu widzenia regulacji ustawowych oraz zasad etycznych i moralnych, przy uwzględnieniu poglądów literatury i orzecznictwa. Kwestia prawa lekarzy do udziału w strajku jest na gruncie aktualnego stanu prawnego niejednoznaczna, a w literaturze zbiorowego prawa pracy wykształciły się dwa przeciwstawne stanowiska w tym zakresie. Problem legalności tej formy protestu lekarzy pozostawiony jest obecnie w zasadzie jedynie ocenie stron sporu zbiorowego, dokonywanej przez pryzmat ogólnej klauzuli ewentualnego „zagrożenia życia i zdrowia ludzkiego lub bezpieczeństwa państwa”, przy jednoczesnym braku odpowiedniej kontroli sądowej w tym zakresie. Niewątpliwie zatem wymagane jest podjęcie przez ustawodawcę odpowiednich działań legislacyjnych pro futuro.
3
Publication available in full text mode
Content available

Prawo do rokowań zbiorowych a prawo do zrzeszania się - co można wnioskować z orzecznictwa Sądu Najwyższego Kanady

100%
Surdykowska B.
Praca i Zabezpieczenie Społeczne
|
2021
|
issue 5
17-25
EN
The article deals with the jurisprudence of the Supreme Court of Canada regarding the relationship between the right of association and the right to collective bargaining and the right to strike. The paper analyzes such sentences as: BC Health or SFL v Saskatchewan. The article presents the "dialogue" between individual courts and tribunals. In the SFL v Saskatchewan ruling, the Supreme Court of Canada points to a growing international consensus that if the right to collective bargaining to be meaningful, it must include the right to strike. In these considerations the court directly refers to the achievements of the European Court of Human Rights in Strasbourg. The relationship between the jurisprudence of both entities is clear. A clear common base is the output of the quasicase law of the International Labor Organization.
PL
Artykuł dotyczy orzecznictwa Sądu Najwyższego Kanady w zakresie relacji pomiędzy prawem do zrzeszania się a prawem do rokowań zbiorowych i prawem do strajku. Autorka analizuje takie orzeczenia jak BC Health czy SFL v Saskatchewan. Przedstawia „dialog” pomiędzy poszczególnymi sądami i trybunałami. W orzeczeniu SFL v Saskatchewan Sąd Najwyższy Kanady wskazuje na wzmacniający się międzynarodowy konsensus, że aby prawo do rokowań zbiorowych było znaczące, musi zawierać w sobie prawo do strajku. W swoich rozważaniach Sąd Najwyższy Kanady odwołuje się bezpośrednio do dorobku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Relacja pomiędzy orzecznictwem obu podmiotów jest wyrazista. Wyraźną wspólną bazą jest dorobek quasi-orzecznicy Międzynarodowej Organizacji Pracy.
4

Status prawny związków zawodowych Straży Granicznej

100%
Stanibuła B.
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
|
2012-2013
|
vol. 8-9
|
issue 1: Prawo
109-129
PL
Przedmiotem artykułu jest status prawny związków zawodowych Straży Granicznej, jako szczególnej grupy zawodowej należącej do tzw. służb mundurowych. Na tle historii i rozwoju przedstawiona została specyficzna struktura związków zawodowych tej formacji ze zwróceniem szczególnej uwagi na ograniczenia praw związkowych i przyczyny tych ograniczeń. W ramach podjętego zagadnienia omówione zostało ograniczone prawo koalicji oraz poruszona została kwestia całkowitego pozbawienia funkcjonariuszy Straży Granicznej prawa do strajku. Wskazane również zostały alternatywne wobec strajku, formy rozwiązywania sporów zbiorowych.
EN
The article deals with the legal status of the Border Guard trade unions since this unique occupational group is one of the so-called uniformed services. the unique structure of the trade unions functioning within this service is presented in the light of their history and development, with a special focus on restrictions to union privileges and their causes. For example, the issue of a restricted right of coalition is raised as well as the lack of the right to strike. Also, methods of solving collective disputes are indicated as solutions alternative to strike action.
5
Publication available in full text mode
Content available

Does the Civil Society Concept Exclude the Possibility of Lockout? Considerations upon the Basis of the Polish Constitution from 1997 and the Standards of the Council of Europe and European Union

80%
Wiczanowska H.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2017
|
issue 6 (40)
171-184
EN
One of the most crucial principles of democratic regime is the concept of civil society. The implications of such concept are also visible within the area of labour law as the right to strike has been perceived as its core element. The primary purpose of the presented article is to consider whether the application of the doctrine of civil society automatically disables for a recognition of lockout for the employers’ organizations within the Polish legal system as well as international standards. The presented paper will mainly rely upon the legal dogmatic analysis of the provisions of Polish Constitution from 1997 and international regulations. The author will also use the elements of the comparative analysis between Polish standards amd norms enacted by the Council of Europe and the European Union. The innovative approach of the paper is the complex analysis of the Polish solutions from the intenational perspective in terms of equality between labour and the capital.
PL
Jedną z nadrzędnych dyrektyw ustroju demokratycznego jest koncept społeczeństwa obywatelskiego. Koncepcja ta pociąga za sobą istotne implikacje także w obszarze prawa pracy, gdyż przysługujące pracownikom prawo do strajku uważane jest za rdzeń społeczeństwa obywatelskiego. Podstawowym celem niniejszego artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy przyjęcie koncepcji społeczeństwa obywatelskiego wyklucza prawną ochronę lokautu. Powyższe rozważania zostaną przeprowadzone w oparciu o dogmatyczno-prawną analizę przepisów Konstytucji RP z 1997 roku oraz najważniejszych regulacji prawa międzynarodowego. Autorka wykorzysta także elementy analizy komparatystycznej dla porównania polskich rozwiązań ze standardami wypracowanymi w ramach Rady Europy oraz Unii Europejskiej. Nowatorskie podejście niniejszego artykułu opierać się będzie na przeprowadzeniu kompleksowej analizy polskich unormowań z perspektywy międzynarodowej przez pryzmat zapewnienia równości między pracą a kapitałem.
6
Publication available in full text mode
Content available

The Right to Strike and Other Forms of Protest of Persons Performing Gainful Employment Under Civil Law

80%
Tomanek A.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2021
|
vol. 95
71-82
PL
Niniejsze opracowanie podejmuje temat rozszerzenia uprawnień do prowadzenia sporu zbiorowego pracy na osoby wykonujące pracę zarobkową na podstawie umów cywilnoprawnych, po wejściu w życie ustawy z 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw. Autor rozważa pytanie, czy i w jakim zakresie prawo do strajku i akcji protestacyjnych, przewidziane przez ustawę z 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, rozciąga się na cywilnoprawnych wykonawców pracy. Prezentowane jest stanowisko, że odpowiednie stosowanie wymienionej ustawy do wskazanego kręgu adresatów nie może oznaczać de lege lata pozbawienia ani ograniczenia przysługującego im prawa do strajku i akcji protestacyjnej. Rozwiązania wdrożone przez polskiego ustawodawcę w odniesieniu do osób wykonujących pracę poza stosunkiem pracy są bardziej korzystne i dalej idące w porównaniu do wymagań wynikających z wiążących Polskę aktów międzynarodowego prawa pracy. Rysują się jednak szczegółowe problemy stosowania do tych osób niektórych regulacji zamieszczonych w ustawie o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, co wynika z tego, że indywidualny stosunek prawny pomiędzy tymi osobami a podmiotami je zatrudniającymi jest oparty na przepisach prawa cywilnego, a nie na przepisach Kodeksu pracy.
EN
This article deals with the issue of extending the right to conduct a collective labour dispute to persons performing paid work under civil law contracts, after the entry into force of the Act of 5 July 2018 amending the Act on Trade Unions and Certain Other Acts (Journal of Laws 2018, item 1608). The author considers the question whether and to what extent the right to strike and to take industrial action, provided for in the Act of 23 May 1991 on Resolution of Collective Disputes (consolidated text: Journal of Laws 2020, item 123), extends to civil lawful contractors. The position is presented that the proper application of the above mentioned law to the indicated circle of work contractors cannot mean the deprivation or limitation of their right to strike and to take industrial action. The solutions implemented by the Polish legislator with regard to persons performing work outside the employment relationship are more advantageous and far-reaching in comparison with the requirements resulting from the international labour law acts binding on Poland. However, there are specific problems with applying to these persons some of the regulations included in the Act on Resolution of Collective Disputes. These problems results from the fact that the individual legal relationship between these persons and the entities employing them is based on the provisions of civil law, and not on the Labour Code.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.