Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 13

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  prawo partykularne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Legalizacja małżeństw zawartych w Cerkwi prawosławnej

100%
Kędracka M.
Kościół i Prawo
|
2020
|
vol. 9 (22)
|
issue 2
159-174
EN
The legalization of illicit marriages entered into the Orthodox Church is a new procedural matter. The general decree of the Polish Episcopal Conference on the conduct of canonical and pastoral talks with spouses is the basis for this case. This procedure is to verify post factum is there nothing in the way to validity of the marriage. If there are no impediments, the fact of celebration of marriage should be noted in the appropriate parish marriage register. These activities will make way for the accurate identification of what Catholic has his or her status in the Church. It may also prevent from serious violation of the divine law.
PL
Legalizacja małżeństw niegodziwie zawartych w Cerkwi prawosławnej jest nową procedurą, której może zostać poddane małżeństwo katolicko-prawosławne na forum Kościoła katolickiego. Wprowadzone Dekretem ogólnym KEP o przeprowadzaniu rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa rozwiązania w tej materii stanowią ulepszoną formę poprzednio obowiązującej regulacji. Procedura ta ma na celu zweryfikowanie post factum, czy nic nie stało na przeszkodzie do ważnego zawarcia małżeństwo oraz, w przypadku braku co do tego wątpliwości, odnotowanie faktu zawarcia małżeństwa w odpowiednich księgach parafialnych. Czynności te umożliwią prawidłowe ustalenie statusu kanonicznego katolika, a także mogą zapobiec poważnym naruszeniom prawa Bożego.
2
Publication available in full text mode
Content available

Późne powołania kapłańskie w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku i partykularnym prawie polskim

100%
Potocki W.
Kościół i Prawo
|
2020
|
vol. 9 (22)
|
issue 2
69-81
EN
The study explores the late priestly vocations. The author indicated how this issue was set out in the 1983 Code of Canon Law and what is the status of the formation of mature candidates for sacred mysteries in the particular Polish law. The first part of the paper defines the concept of vocation and the call of the first disciples was described. Bearing in mind the increase in the vocations of mature candidate for priesthood concern for candidates for the priesthood was also placed. The author emphasized that the bishop and priests are particularly obliged to care for mature candidate. They are to ensure their proper formation and that they provide them with appropriate help, taking into account the individual situation of each of them. The second part of the article shows the institution of the National Seminar for Older Candidates for Holy Orders called “Seminary 35+”, which is founded in Łódź. The author described the requirement to join the seminary, the organizational structure and the process of seminary formation, taking into account the principal dimensions of formation: human, spiritual, intellectual, and pastoral.
PL
W artykule zostały opisane późne powołania kapłańskie. Autor wskazał, jak to zagadnienie zostało przedstawione w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. oraz jak wygląda formacja dojrzałych kandydatów do kapłaństwa w partykularnym prawie polskim. W pierwszej części artykułu określono, czym jest powołanie oraz opisano powołanie pierwszych uczniów Jezusa. Mając na uwadze wzrost powołań osób niebędących w młodym wieku została również wskazana troska o kandydatów do kapłaństwa w wieku dojrzałym. Autor podkreślił, że szczególnie zobowiązani do opieki o takie osoby są biskup oraz kapłani. Mają oni dbać o ich odpowiednią formację oraz udzielać im odpowiedniej pomocy z uwzględnieniem indywidualnej sytuacji każdego z nich. W drugiej części artykułu została przedstawiona instytucja Ogólnopolskiego Seminarium dla Starszych Kandydatów do Święceń zwanego „Seminarium 35+”, które znajduje się w Łodzi. Autor opisał warunki przyjęcia do seminarium, strukturę organizacyjną oraz przebieg formacji seminaryjnej uwzględniając 4 płaszczyzny formacji: ludzką, duchową, intelektualną oraz pastoralną.
3
Content available remote

Recepcja norm kodeksowych w Synodzie Łuckim z 1927 roku

89%
Plakhotka V.
Kościół i Prawo
|
2018
|
issue 7 (20) nr 2
25-44
PL
Rezultatem trzydniowych obrad Synodu Łuckiego z 1927 r. był zbiór prawa diecezjalnego, obejmujący 502 statuty i 22 aneksy. Kodyfikacja ta była oparta na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 r., na dotychczasowym prawie partykularnym Diecezji Łuckiej, dokumentach Stolicy Apostolskiej, Piśmie Świętym i prawie świeckim. Jedynym ustawodawcą na Synodzie był biskup Adolf Piotr Szelążek.
EN
The outcome of the three-day-long deliberations of the 1927 Synod of Lutsk was a collection of diocesan laws, including 502 statutes and 22 annexes. This codification was based on the 1917 Code of Canon Law, the existing particular law of the Lutsk Diocese, the documents of the Holy See, the Bible and secular law. The only legislator of the Synod was bishop Adolf Piotr Szelążek.
4

Zapomniany Synod z 1938 roku. Przebieg i treść statutów II Synodu Diecezji Tarnowskiej

89%
Kantor R.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2017
|
vol. 27
|
issue 2
129-150
PL
Wydarzenie soborowe to na ogół wielki namysł ludzki nad problemami doktrynalnymi i nad praktykami, które Kościół powinien uwzględnić w swojej misji. Rolę analogiczną do soborów powszechnych na poziomie regionalnym i lokalnym odgrywają synody plenarne, metropolitalne, diecezjalne. Szczególną rolę należy przypisać synodom diecezjalnym, ponieważ wyrastają one z potrzeb konkretnego Kościoła partykularnego, a przez formułowane propozycje dyscyplinarne, pastoralne i duchowe, najbardziej wyraźnie kształtują rzeczywistość eklezjalną, docierając do bardzo podstawowych środowisk kościelnych i społecznych. Każdy synod posiada swoje specyficzne znaczenie w dziejach diecezji, a jego oddziaływanie na pewno nie wyczerpuje się tylko w literze sformułowanych propozycji. W 1938 r. mijało dziesięć lat od Pierwszego Synodu, i zgodnie z zaleceniami Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., Biskup był zobligowany do zwołania II Synodu Diecezji Tarnowskiej. Nie był to jedyny motyw, gdyż w 1936 r. odbył się Pierwszy Polski Synod Plenarny. W związku z tym wydarzeniem czymś naturalnym było, aby dostosować prawo diecezjalne do uchwał tegoż Synodu. Temat artykułu został sformułowany następująco: „Zapomniany Synod z 1938 roku. Przebieg i treść statutów II Synodu Diecezji Tarnowskiej”. Dlaczego zapomniany? Dotychczas w diecezji odbyły się cztery synody. Wszelkie opracowania na temat ustawodawstwa synodalnego w diecezji tarnowskiej opierały się tylko i wyłącznie na trzech synodach. Przy omawianiu drugiego Synodu często pojawiało się lakoniczne stwierdzenie, iż „statuty tego synodu zaginęły”. Zabrakło badań nad rekonstrukcją statutów tego Synodu. Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie czytelnikowi motywów zwołania, przebiegu i głównej problematyki podejmowanej podczas II Synodu Diecezji Tarnowskiej.
EN
A council is in general a great human reflection on doctrinal problems and on practices that the Church should incorporate in its mission. At a regional and local level, plenary synods, provincial synods and diocesan synods play an analogous role to ecumenical councils. A special role should be assigned to the diocesan synods because they stem from the needs of a concrete particular Church and by means of formulated disciplinary, pastoral and spiritual proposals, they are instrumental in shaping the ecclesial reality, reaching the very basic Church and social environments. Each synod has its own specific meaning in the history of a given diocese and its impact most definitely is not exhausted only in the letter of formulated proposals. In 1938, it was ten years since the first synod and, according to the directives of the Code of Canon Law, the bishop of Tarnów was obliged to convene the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów. This was not the only motive because in 1936 the First Polish Plenary Synod was held. Therefore, it was only natural to adjust the diocesan law to the resolutions of that synod. The subject of this article was formulated as follows: „The Forgotten Synod of 1938. The course and content of the statutes of the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów”. Why forgotten? So far, four synods were held in our diocese. All studies on synodal legislation in the diocese of Tarnów were based exclusively on three synods. When the second synod was discussed, a laconic comment often occurred that „the statutes of this synod were lost”. There was no research on the reconstruction of that synod’s statutes. The aim of this article is to present the reader with the motives for convening, the course and main problems addressed during the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów.
5
Content available remote

Etymology of the Legal-Canonical, Medical and Theological Terms Used in the Edict of the General Vicar of the Catania Diocese Concerning the Caesarean Section and Bridal Blessing by Vincenzo Maria Paterno’

89%
Katolo A.
Kościół i Prawo
|
2019
|
issue 8 (21) nr 1
219-230
EN
The purpose of this article is to present the etymology of the canonical, legal, medical and theological terms used in the 1742 decree of the Vicar General Editto del Vicario Generale della Diocesi di Catania Intorno al Parto Cesareo, e Benedizione Nuziale. The edict was written in the Italian language of the 18th century. The text was translated into English using the original spelling of the document.
PL
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie etymologii terminów kanoniczno-prawniczych, medycznych i teologicznych występujących w dekrecie Wikariusza Generalnego z 1742 r., zatytułowanego Editto del Vicario Generale della Diocesi di Catania Intorno al Parto Cesareo, e Benedizione Nuziale. Wyżej wspomniany edykt został napisany w XVIII-wiecznym języku włoskim. Tłumaczenia na język angielski dokonano na podstawie oryginalnej pisowni dokumentu.
6
Publication available in full text mode
Content available

I (XIV) Synod Archidiecezji Warmińskiej (2006-2012). Misja Kościoła Warmińskiego w dziele Nowej Ewangelizacji

89%
Dullak K.
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
|
2013
|
issue 20
33-47
PL
Archidiecezja Warmińska po osiemdziesięciu latach przeżyła zwieńczenie kolejnego synodu diecezjalnego. Inicjatorem, a następnie zwołującym synod był bp Józef Glemp. Po jego odejściu na stolicę prymasowską synod został zawieszony. Dopiero w 2006 r. abp Wojciech Ziemba dekretem wznowił i polecił kontynuować prace synodalne. Prace te trwały przez 6 lat. Swoim zasięgiem poza komisjami ogólnodiecezjalnymi docierały w formie zespołów synodalnych do parafii i dekanatów. Zaangażowało się w synod bardzo wielu ludzi z ożywionym poczuciem odpowiedzialności za Kościół. Owocem tych prac są statuty regulujące całokształt życia Kościoła lokalnego. Integralną częścią statutów są aneksy doprecyzowujące poszczególne unormowania.
EN
The Warmia Archdiocese, 80 years down the road, entered the crowning of the subsequent diocesan synod. Cardinal Joseph Glemp was the one who initiated and then convoked the synod. Following his nomination as a Primate of Poland, it was suspended later on. Only after 2006 archbishop Wojciech Ziemba resumed and ordered its works to be continued. It lasted consecutive 6 years and covered the whole diocese through its diocesan and vicariate forane teams. There were numbers of people involved in its works in the animated sense of responsibility for the Church. As a result of the synod there were declarations and decrees issued regulating the entirety of the local Church’s life. An integral part of the decrees constitute the annexes which specify individual regulations.
7
Publication available in full text mode
Content available

Kompetencje legislacyjne konferencji episkopatu w sprawach małżeńskich w Kodeksie prawa kanonicznego z 1983 roku

89%
Adamczyk J.
Ius Matrimoniale
|
2019
|
vol. 30
|
issue 2
5-27
EN
The aim of the article is to discuss the Bishop’s Conference’s publication of new standards concerning the issues of marriage, which complementthe Code of Canon Law. The first part of the article focuses on the legislative power of the Episcopal Conference. The second part concerns the problem of the legislative competences of the Episcopal Conference concerning the issues of marriage as included in the Code of Canon Law of 1983. The third and the fourth parts reveal the obligatory and optional legislative competences of the Episcopal Conference in the sphere of marriage as presented in the CCL. The article ends with conclusions and bibliography.
8
Publication available in full text mode
Content available

Normy komplementarne do Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 r. w sprawach małżeńskich Konferencji Episkopatów Stanów Zjednoczonych i Kanady

89%
Adamczyk J.
Ius Matrimoniale
|
2019
|
vol. 30
|
issue 3
75-95
EN
The purpose of the article is to present Complementary norms to the 1983 Code of Canon Law in respect of matrimonial matters issued by the Episcopal Conferences of the United States and Canada. The author cites and assesses individual complementary norms issued by these fora. Obligatory standards are discussed first, and next optional norms are analysed. The article ends with conclusions and references.
PL
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia wydania przez konferencje biskupów Stanów Zjednoczonych i Kanady norm uzupełniających do Kodeksu prawa kanonicznego w kwestii małżeństwa. Autor przytacza i ocenia poszczególne normy komplementarne wydane przez konferencje episkopatu. Najpierw omawia się normy obligatoryjne, a następnie fakultatywne. Całość artykułu zamykają wnioski i bibliografia.
9
Publication available in full text mode
Content available

Normy komplementarne Konferencji Episkopatów Stanów Zjednoczonych i Kanady do Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 r. w zakresie księgi II

89%
Adamczyk K. J.
Studia Prawnicze KUL
|
2020
|
issue 3
7-27
EN
The purpose of the article is to present the Complementary norms to the 1983 Code of Canon Law in respect to Book II issued by the Episcopal Conferences of the United States and Canada. The author cites and assesses individual complementary norms issued by these fora. Obligatory standards are discussed first, and next, optional norms are analysed. The article ends with conclusions and references
PL
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia wydania przez konferencje biskupów Stanów Zjednoczonych i Kanady norm uzupełniających do Kodeksu prawa kanonicznego w z 1983 r. w zakresie księgi II. Autor przytacza i ocenia poszczególne normy komplementarne wydane przez te konferencje episkopatu. Najpierw omawia się normy obligatoryjne, a następnie fakultatywne. Całość artykułu zamykają wnioski i bibliografia.
10
Publication available in full text mode
Content available

Przyrzeczenie zawarcia małżeństwa. Aspekt prawno-pastoralny.

89%
Adamczyk J.
Ius Matrimoniale
|
2019
|
vol. 30
|
issue 1
39-63
EN
The purpose of the article is to present the issue of a promise of marriage, i.e. a legal aspect of betrothal in the light of applicable law. The first part of the article depicts betrothal as the inauguration of engagement. The second part portrays the issue of betrothal in the Code of Canon Law. The third part displays the relevant regulations of the institution of betrothal in selected norms of particular law. The article ends with conclusions and references.
PL
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia przyrzeczenia zawarcia małżeństwa, czyli zaręczyn w aspekcie prawnym w świetle obowiązujących przepisów. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię zaręczyn jako inauguracji narzeczeństwa. W drugiej części ukazano problematykę zaręczyn w Kodeksie Prawa Kanonicznego. Część trzecia ukazuje regulację instytucji zaręczyn w wybranych normach prawa partykularnego. Całość artykułu kończą podsumowanie i bibliografia.
11
Publication available in full text mode
Content available

Jak interpretować normy kodeksowe? Prawo kanoniczne wyrazem jedności Kościoła

71%
Rozkrut T.
Tarnowskie Studia Teologiczne
|
2012
|
vol. 31
|
issue 2
EN
It is over a quarter of a century since the promulgation of the postconciliar Code of the Canon Law. The past time is characterized by insignificant revisions of the Code legislation introduced both by John Paul II as well as Benedict XVI. Daily life of the Church provides various information that canons of the Code of John Paul II are incessantly interpreted, mainly by judiciary of the Church as well as practice of the diocesan curias and parish offices; naturally it is necessary here to emphasize the considerable and dominant role in applying law by practice of the Roman Curia. Apart from this, it is essential to add the legislative action of particular diocesan bishops and conferences of bishops, among which the Italian Bishops’ Conference must be predominantly highlighted. Particular legislation issued by postconciliar particular and diocesan synods cannot be omitted; undoubtedly widely understood postconciliar monastic law also remains a specific collection of the canon law. The article discusses the aspect of an eventual possibility of changing the retirement age of the parish priest by a legislator, mainly by pointing out how to interpret the canons of the binding Code properly. This aspect is examined not unilaterally but in relation to two issues, i.e. regarding canonical marriage process and abovementioned matter concerning the eventual possibility of changing the retirement age of the parish priest. This is a short scientific reflection on the subject of interpretation of the norms of the Code, without critical reference to particular judicial as well as administrative and legal practice.
12
Content available remote

Stregoneria e Superstizione in Decreti Sinodali della Diocesi di Bisignano in Calabria (1630-1678)

71%
Katolo A.
Kościół i Prawo
|
2018
|
issue 7 (20) nr 1
19-27
IT
Non c’è cultura storica, che non conosca la magia. Per quanto riguarda la situazione in Calabria, le pratiche superstiziose blasfeme della magia furono ininterrottamente combattute in tutti i Sinodi bisignanesi. Si deve osservare, che la rigidità delle norme ed appropriati interventi pastorali non riuscirono a debellarle definitivamente. I Sinodi di Bisignano, occupandosi di arte magica e di malefici, puntarono su una maggiore opera di catechesi. Al vescovo fu riservata la scomunica per le azioni di sacrilegi, magiche indovini.
EN
The origins of witchcraft and superstition date back to the “wild” world of humanity. The Synods of Bisignano in XVII-th century dealing with magical art and evil, aims at greater catechesis. The documents reserve to the bishop (with attached excommunication) the cases referred to the action of sacrilegious, magicians, fortune tellers. The magical practices are signs of distrust of God.
PL
Magia i wiara w zabobony towarzyszą ludzkości od zarania dziejów. Synody w Bisignano, które miały miejsce w XVII w., zajęły się tym zagadnieniem ze względu na powszechność zjawiska. Dekrety nakazywały duchownym odpowiednie nauczanie w odniesieniu do zabobonów, iż są to znaki nieufności Bogu. Nakładały surowe kary, zarówno na parających się magią, jak i na tych, którzy korzystali z usług takich osób (ekskomunika, kara więzienia).
13
Content available remote

Rada mediacyjna w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r.

71%
Romanko A.
Kościół i Prawo
|
2012
|
issue 1(14)
85-103
EN
The article is an attempt to show the structure, competences and procedure of the realization of the competences of the mediation council. The legal basis for the establishment of this council is in the Code of Canon Law of 1983 in can. 1733 § 2. In the article there are presented entities which are competent to establish the mediation council: conference of bishops and diocesan bishop. Functions of the council are to seek and suggest equitable solutions. Detailed competences of this mediation body, its structure and procedure should be specified in the statutes which erect the mediation council. The author proposes for the establishment of the mediation council in polish particular law following particular law of the other countries, in which this kind of solution led to the reduction of administrative disputes. What is more, it seems advisable to adopt basic rules of the mediation procedure from the state law in force to the ecclesiastical law.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.