Search results

1

Dogmat jako przestrzeń uwielbienia boga w liturgii na przykładzie prefacji o Trójcy Świętej

100%

Beyga P.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 1

177-187

PL

Dogmat o Trójcy Przenajświętszej stoi na szczycie hierarchii prawd chrześcijańskiej wiary. Znalazł on swoje miejsce nie tylko w orzeczeniach dogmatycznych, ale także w liturgii. Prawda ta w sposób szczególny dochodzi do głosu w prefacji o Trójcy Świętej, która posługuje się teologicznymi sformułowaniami. Modlitwa ta stanowi zatem doskonały przykład doksologii, czyli z jednej strony prawidłowego mówienia o Bogu, a z drugiej oddawania Mu miłego kultu w Kościele.

EN

Trinity functions and is worshipped in liturgy. This cult clearly comes to the fore in It’s Preface which was very often used before the Second Vatican Council’s reform of liturgy. The purpose of this article will be an attempt to solve the following problem: how is the content of the Trinity’s dogma expressed in liturgy on example of the Preface. This liturgical prayer also reveals the original meaning of the concept of orthodoxy and is not only correct teaching about God, but above all the correct version of Churche’s cult of the Triune.

2

Dogmat jako przestrzeń uwielbienia Boga w liturgii na przykładzie prefacji o Trójcy Świętej

100%

Beyga P.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 1

177-187

EN

Trinity functions and is worshipped in liturgy. This cult clearly comes to the fore in It’s Preface which was very often used before the Second Vatican Council’s reform of liturgy. The purpose of this article will be an attempt to solve the following problem: how is the content of the Trinity’s dogma expressed in liturgy on example of the Preface. This liturgical prayer also reveals the original meaning of the concept of orthodoxy and is not only correct teaching about God, but above all the correct version of Churche’s cult of the Triune.

PL

Dogmat o Trójcy Przenajświętszej stoi na szczycie hierarchii prawd chrześcijańskiej wiary. Znalazł on swoje miejsce nie tylko w orzeczeniach dogmatycznych, ale także w liturgii. Prawda ta w sposób szczególny dochodzi do głosu w prefacji o Trójcy Świętej, która posługuje się teologicznymi sformułowaniami. Modlitwa ta stanowi zatem doskonały przykład doksologii, czyli z jednej strony prawidłowego mówienia o Bogu, a z drugiej oddawania Mu miłego kultu w Kościele.

3

The Exsultet Chant in the Sixteenth-Century Missale Paulinorum

80%

Wiśniewski P.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 13. Muzykologia

177-195

EN

In light of the information gleaned from musical analysis concerning the version of the Exsultet chant in the Missale Paulinorum, it should be stated that this is not a faithful copy of either the Norman melody widespread in Europe or of the Gniezno melody. Its melody is full of modifications of various types in relation to the selected comparative sources, for the most part reflecting favourably on the originality of the Pauline source. One can observe in it, for example, certain features shared with the Roman version or different to it, differing from the Gniezno version but close to the Roman, or else displaying a surprising similarity with the Gniezno version but differing from the Roman, a salient example being the initial leap of a fourth. It cannot be excluded that the Pauline and Gniezno versions made use of a common melodic model (from Cracow, for example), whilst the authors of each imparted to their notation an individual colouring. This kind of variability to the melody attests on one hand the considerable migration of this chant and on the other the growing differences between melodic versions towards the end of the Middle Ages. This may be regarded also as a kind of aspiration to breaking up the universality of this chant, or even a desire to throw off the dictates of the old conventions or to lend it a local colouring. The Pauline variant of the Easter Proclamation analysed here, displaying considerable artistry, is a case in point.

PL

Śpiew Exsultet zamieszczony w Missale Paulinorum nie jest wierną kopią ani melodii normandzkiej rozpowszechnionej w Europie, ani gnieźnieńskiej. Jego melodia pełna jest różnego typu przeobrażeń w stosunku do wybranych źródeł porównawczych, co w dużym stopniu wpływa korzystnie na oryginalność przekazu paulińskiego. Zaobserwowano w nim pewne cechy wspólne z wersją rzymską bądź w stosunku do niej odmienne albo różniące je od gnieźnieńskiej, a bliskie rzymskiej lub też wykazujące duże podobieństwo z wersją gnieźnieńską, a z kolei odmienne od rzymskiej. Niewykluczone, że wersja paulińska i gnieźnieńska korzystały ze wspólnego wzorca melodycznego (na przykład krakowskiego), natomiast autorzy każdej z nich nadali im indywidualny koloryt. Tego rodzaju wariabilność melodii świadczy z jednej strony o dużej migracji tego śpiewu, a z drugiej o nasilających się różnicach pomiędzy wersjami melodycznymi u schyłku średniowiecza. Można by to skomentować także jako swego rodzaju dążność do przełamywania uniwersalizmu tego śpiewu albo też chęć nadawania mu lokalnego kolorytu. Przebadany wariant pauliński orędzia wielkanocnego, ujawniający wysoki kunszt artystyczny, jest tego potwierdzeniem.

4

Prefacja jako integralny element celebracji mszalnej

80%

Biardzki K.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2020

|

issue XVII/17

28-46

EN

Thanksgiving is an important climate for the celebration of the Eucharist. The development of the Mass rites, from the breaking of bread in the apostolic times, through the medieval rites recorded in the sacramentaries, including the post-Tridentine Missal of Pius V, which unified Mass rites, up to the Missale Romanum of Paul VI of 1970, was carried out with the awareness that through them the participants of the liturgy were disposed to express gratitude to God for the work of creation, salvation, and sanctification. A special way of ex-posing the concrete saving interventions of God, especially the saving deeds of Christ, is the preface. It is an integral part of the celebration of the Eucharist. The multiplicity of the pref-ace, as many as 267 in the Sacramentary of Verona from the 7th century, as well as 100 in the Missal of Paul VI, testifies to the fact that the Church cares very much to revive the awareness of the great works of God, making present in the celebration of the paschal mystery of the incarnate Son of God. The present shape of the masses’ prefaces is rooted in Christian antiquity. The dialogi-cal nature of the preface prayer is also derived from that time.

Refine search results

2 Teologia w Polsce

1 Roczniki Teologiczne

1 Teologiczne Studia Siedleckie

2 Beyga P.

1 Biardzki K.

1 Wiśniewski P.

1 2021

2 2016

1 2015

Dogmat jako przestrzeń uwielbienia boga w liturgii na przykładzie prefacji o Trójcy Świętej

Dogmat jako przestrzeń uwielbienia Boga w liturgii na przykładzie prefacji o Trójcy Świętej

The Exsultet Chant in the Sixteenth-Century Missale Paulinorum

Prefacja jako integralny element celebracji mszalnej