Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  prezbiterat
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Osoba prezbitera w nauczaniu Jana Pawła II na podstawie jego homilii wygłoszonych podczas święceń prezbiteratu

100%
Prajsnar J.
Studia Pastoralne
|
2007
|
vol. 3
178-192
EN
The article presents the analysis of the contents of John Paul II’s homilies which relate to the issues concerning the identity of the presbyter. Following the Pope's thought one can notice the emphasis of the fact that the presbyter participates in the mission of Christ Himself. The participation in the mission consists in fulfilling His perfect sacrifice, celebrating all the sacraments and preaching the Gospel. The presbyter holds the ministry in the person of Christ - in persona Christi - meaning it is done by God Himself. This participation in Christ’s mission is guaranteed by the laying on of hands, in which way the first disciples of the Master appointed their helpers and successors. Thus, the identity of the presbyter is shaped by a strong bond with God and His salvation. To fulfill the salvation the presbyter must efface himself and let Jesus be the master of his gestures, words and deeds. Life in such a close relationship with Christ is a great mystery of God's plan who entrusts Himself to weak and sinful people. Such reality is a great gift for anyone who, thanks to the works of the priest, can directly experience intimacy with God and His saving acts. It is also a gift for the presbyter himself who, despite his fragility, is blessed with a special friendship with Jesus Christ. The one chosen to priesthood is marked with a lasting seal of priestly ordination meaning that he becomes God's beloved servant forever, regardless of his current spiritual condition. Such a lifelong honor and commitment may at the same time fill the presbyter with fear because of his own littleness and imperfection. Nevertheless, the presbyter, trusting the efficacy of the words from the ordination ritual „And I am confident of this, that the one who began a good work among you will bring it to completion by the day of Jesus Christ" (cf. Phlp 1,6) can fulfill the ministry, devoting himself to Christ with trust.
2

Święcenia prezbiteratu w Kościołach syryjskich. Historia i struktura obrzędu

80%
Potoczny M. R.
Roczniki Teologiczne
|
2018
|
vol. 65
|
issue 8: Liturgika
125-140
EN
The Sacrament of Holy Orders belongs to the most essential mysteries left by Jesus Christ. The Apostolic succession handed down to the Church is a guarantee of the continuity of the tradition and a proof of the authenticity of the Christian worship focused on the continuously present Lord. Even if the liturgical functions are common to the Church as a whole, the different liturgical traditions elaborated their own understanding of the sacrament and related ministry. This paper reflects on the essence of the Presbyterial ministry in the liturgical space of the Syriac Churches. The author starts from the presentation of the understanding of the sacrament and its validity and next discusses the structure of the rites in both West and East Syriac traditions. The last part of the presentation contains a theological reflection concerning the main consecratory prayer of the Ordination to the Presbyterate.
PL
Sakrament święceń należy do depozytu najistotniejszych misteriów pozostawionych Kościołowi przez Jezusa Chrystusa. Przekazywana w nim sukcesja apostolska jest gwarantem ciągłości tradycji i prawdziwości chrześcijańskiego kultu, skoncentrowanego na wciąż przychodzącym, dzięki posłudze ołtarza, Panu. Chociaż wynikające ze święceń funkcje są wspólne całemu Kościołowi, to jednak różne tradycje liturgiczne wypracowały własne rozumienie tegoż sakramentu i związanej z nim posługi. Niniejszy artykuł stanowi refleksję nad istotą kapłaństwa w stopniu prezbitera w przestrzeni liturgicznej Kościołów syryjskich. Autor wychodzi od prezentacji rozumienia sakramentu oraz jego trwałości i obowiązywalności, a następnie przechodzi do omówienia struktury święceń w obydwu omawianych tradycjach. Całość wieńczy krótka refleksja teologiczna dotycząca głównej modlitwy konsekracyjnej święceń prezbiteratu.
3
Publication available in full text mode
Content available

Prerogatywa diakona przejściowego do święceń prezbiteratu. Przyczyny i konsekwencje (kan. 1030 KPK)

80%
Trojanowski B.
Łódzkie Studia Teologiczne
|
2022
|
vol. 31
|
issue 2
145-157
EN
The legislator confirms the existence from God’s establishment of right of the faithful to the sacraments. This is due to their very nature. There is also the right of the faithful to freely choose their state of life. However, these laws do not prejudge the sacrament of Holy Orders. Because the Church must be free to choose candidates for ordination. Therefore, both the Code of Canon Law and the non-code documents before and after its promulgation confirm that there is no right to ordination. However, can. 1030 of the Code of Canon Law confirms that in a special legal situation there are transitional deacons who cannot be forbidden to ordain the presbyterate without a canonical reason. This legal status can be described as the “prerogative” of the transitional deacons. The reason for this special legal position is that justice is ensured in the Church and that there is no arbitrariness in decisions to admit to the presbyterate of transitional deacons who have been recognized as worthy of the diaconate, and no reasons have been found that would prevent them from receiving ordination to the presbyterate degree. The consequence of such a prerogative is the possibility of seeking justice through recourse prescribed by law.
4
Publication available in full text mode
Content available

Współodpowiedzialność wszystkich ochrzczonych w Kościele. Analiza historyczno-teologiczna przygotowania debaty Zgromadzenia Plenarnego Konferencji Episkopatu Francji z 1973 roku

71%
Kasprzak A.
Teologia w Polsce
|
2018
|
vol. 12
|
issue 1
109-127
EN
This study proposes an analysis of the genesis of the term ‘co-responsibility’ in French pastoral care. The dynamics and extent of the realization of this expression in all French ecclesial circles is related to the subject of the plenary session of the French Episcopate of 1973: All responsible in the Church? The presbyteral ministry in the whole ‘ministerial’ Church. Our search here for the first use of the expression ‘co-responsibility’ in the reflection of the French bishops must be linked to the period of preparation of this assembly. The analysis of this article is then addressed to the period between December 1972 and September 1973. It is in this period when theologians, and among them Bp. R. Bouchex, proposed the thesis of the need for ‘co-responsibility’ of all the faithful in the mission of the Church, indicating this expression as one of the fundamental elements of the passage to the pastoral of the vision of the renewed Church, more open to the commitment of the layperson faithful in the Church.
PL
Autor podejmuje analizę genezy pojęcia „współodpowiedzialność” w duszpasterstwie francuskim. Dynamiczność i zakres podejmowania tego zagadnienia we wszystkich francuskich środowiskach kościelnych wiąże się z tematem jesiennej sesji plenarnej episkopatu francuskiego z 1973 roku, zatytułowanej „Wszyscy odpowiedzialni w Kościele? Posługa prezbiteratu w całym Kościele służebnym”. Nasze poszukiwanie dotyczące użycia pojęcia „współodpowiedzialność” w refleksji biskupów francuskich należy odnieść do czasu przygotowania wspomnianego posiedzenia. Analiza zawarta w tym artykule ogranicza się zatem do okresu od grudnia 1972 roku do września 1973 roku. To właśnie wtedy teolodzy, a wśród nich bp R. Bouchex, wysunęli tezę o potrzebie współodpowiedzialności wszystkich wiernych w misji Kościoła wskazując wyrażenie to jako jeden z fundamentalnych elementów przejścia do duszpasterstwa odnowionej wizji Kościoła, bardziej otwartej na zaangażowanie wiernych świeckich w Kościele.
5
Publication available in full text mode
Content available

Współodpowiedzialność wszystkich ochrzczonych w Kościele. analiza historyczno-teologiczna przygotowania debaty zgromadzenia plenarnego Konferencji Episkopatu Francji z 1973 roku

71%
Kasprzak A.
Teologia w Polsce
|
2018
|
vol. 12
|
issue 1
109-127
PL
Autor podejmuje analizę genezy pojęcia „współodpowiedzialność” w duszpasterstwie francuskim. Dynamiczność i zakres podejmowania tego zagadnienia we wszystkich francuskich środowiskach kościelnych wiąże się z tematem jesiennej sesji plenarnej episkopatu francuskiego z 1973 roku, zatytułowanej Wszyscy odpowiedzialni w Kościele? Posługa prezbiteratu w całym Kościele służebnym. Nasze poszukiwanie dotyczące użycia pojęcia „współodpowiedzialność” w refleksji biskupów francuskich należy odnieść do czasu przygotowania wspomnianego posiedzenia. Analiza zawarta w tym artykule ogranicza się zatem do okresu od grudnia 1972 roku do września 1973 roku. To właśnie wtedy teolodzy, a wśród nich bp r. Bouchex, wysunęli tezę o potrzebie współodpowiedzialności wszystkich wiernych w misji Kościoła, wskazując wyrażenie to jako jeden z fundamentalnych elementów przejścia do duszpasterstwa odnowionej wizji Kościoła, bardziej otwartej na zaangażowanie wiernych świeckich w Kościele
EN
This study proposes an analysis of the genesis of the term ‘co-responsibility’ in French pastoral care. The dynamics and extent of the realization of this expression in all French ecclesial circles is related to the subject of the plenary session of the French Episcopate of 1973: All responsible in the Church? The presbyteral ministry in the whole ‘ministerial’ Church. Our search here for the first use of the expression ‘co-responsibility’ in the reflection of the French bishops must be linked to the period of preparation of this assembly. The analysis of this article is then addressed to the period between December 1972 and September 1973. It is in this period when theologians, and among them Bp. r. Bouchex, proposed the thesis of the need for ‘co-responsibility’ of all the faithful in the mission of the Church, indicating this expression as one of the fundamental elements of the passage to the pastoral of the vision of the renewed Church, more open to the commitment of the layperson faithful in the Church.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.