Search results

1

Performatywne misje simius sapiens. Coco Fusco na Planecie Małp

100%

Dancewicz M.

Prace Kulturoznawcze

|

2019

|

vol. 23

|

issue 2-3

105-121

EN

The article examines performances of the Cuban-born artist Coco Fusco, who in her interdisciplinary projects raises issues related to national, ethnic, gender and genre identity. In a series of performances entitled Observations of Predation in Humans: A Lecture by Dr. Zira, Animal Psychologist from 2013, Fusco, inspired by the history of the Planet of the Apes film series and the latest research in primacy, takes on the role of Dr. Zira to teach anthropology from a non-human perspective, as a chimpanzee.

2

Czy można rozdzielić prymat nauczania od prymatu jurysdykcji? Perspektywa ekumeniczna

89%

Kroczek P.

Annales Canonici

|

2012

|

vol. 8

EN

The problem of papal primacy is one the most fragile issues between Catholics and Protestants. The author of the article discusses the possibility of a separation of the primacy of jurisdiction from the primacy of teaching. The method of reasoning follows the one of St. Thomas: first the arguments pro are given, and later the arguments contra. The arguments are from Catholic theology, Lutheran theology and philosophy. The answer is given from Ecumenical Perspective.

3

Władza Biskupa Rzymu. Ujęcie historyczno-prawne

89%

Erdő P.

Annales Canonici

|

2012

|

vol. 8

EN

The Pope’s primacy is one of the most important issues of the Catholic theology and canon law. It is the foundation of the hierarchical structure of the Church. The author of the paper presents the complexity of the problem in the light of the two codes of the Church: CIC 1983 and CCEC 1988, and other normative sources.

4

Prymat papieski a zakres autonomii zebrań biskupów

89%

Nitkiewicz K.

Annales Canonici

|

2012

|

vol. 8

EN

The aim of the paper is to present all sorts of groups of bishops and levels of their autonomy in confrontation with primacy of the Pope. The conclusion is that the supreme, full, immediate and universal ordinary power of the Pope in the Church is not limited, but rather strengthened by the power of the bishops gathered together.

5

Sprawozdanie z sympozjum naukowego Synodalność w życiu i misji Kościoła, Kraków, 5 maja 2022 roku

75%

Poleszak L.

Sympozjum

|

2022

|

vol. 1(42)

151-157

PL

Sprawozdanie z sympozjum naukowego Synodalność w życiu i misji Kościoła, Kraków, 5 maja 2022 roku

XX

Report from the scientific symposium Synodality in the life and the mission of the Church, Krakow, May 5th, 2022

6

WHEN THE CHURCH SEEKS THE WAYS OF RECONCILIATION. Some Ecumenical Reflections

75%

Hryniewicz OMI W.

Studia Oecumenica

|

2013

|

vol. 13

5-24

PL

Autor zwraca w artykule uwagę na siedmiokrotnie powtarzające się słowa z Księgi Apokalipsy (rozdz. 2–3): „Ten, kto ma uszy, niech usłyszy, co Duch mówi do Kościołów”. Słowa te nabierają szczególnego znaczenia w czasie, gdy wiele mówi się o kryzysie Kościoła i ekumenii oraz o ekumenicznej niecierpliwości. Kościół nie jest celem sam w sobie i dla siebie. Nie powinien zajmować się jedynie sobą, lecz swoje wysiłki skupiać na głoszeniu Ewangelii, Dobrej Nowiny, która jest wspólnym dobrem wszystkich chrześcijan i ludzi dobrej woli. Ewangelia daje radość i nadzieję, jak to podkreśla papież Franciszek w swojej adhortacji Evangelii gaudium. Skazani jesteśmy na szukanie dróg przezwyciężenia kryzysu, który jest nie tylko wyzwaniem, ale również szansą na pełniejszą realizację mądrości Ewangelii. W tym poszukiwaniu nie należy obawiać się tematów trudnych, takich jak niebezpieczeństwo zniewolenia przez pewne doktryny, które domagają się reinterpretacji, korekty i niezbędnych uzupełnień. Autor podkreśla konieczność powrotu do ”kenotycznego etosu”, czyli zdolności i odwagi do samoograniczenia i przezwyciężenia tego, co stoi na przeszkodzie do pojednania. Dotyczy to zwłaszcza trudnej i kluczowej kwestii prymatu biskupa Rzymu. Papież Franciszek mówi wręcz o potrzebie „nawrócenia papiestwa” (una conversione del papato). Przyszedł błogosławiony czas, aby hermeneutykę nieufności i podejrzliwości zastąpić hermeneutyką uczciwości i wzajemnego zaufania. Dialog ekumeniczny otwarł przed chrześcijaństwem nowe horyzonty. Trzeba odważnie kontynuować dotychczasowe wysiłki w celu nawrócenia Kościołów ku sobie i pojednania.

7

Papal titles as a manifestation of the primatial power of the Bishop of Rome

75%

Żmudziński M. A.

|

2019

|

vol. 10

|

issue 31

45-59

EN

RESEARCH OBJECTIVE: The paper aims to determine in what manner official papal titles are an expression of supreme power in the Church. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The principal problem refers to the ecclesiological correlation between papal titles and primatial power, as well as the ongoing changes in the understanding of power within the Church, manifested by the departure from iurisdictio in favour of communio. Methods involve source text analysis (of the Holy Scripture and ecclesiastical documents), interpretation, and comparison. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: All names of the highest office in the Catholic Church are derived from the so-called primatial texts which describe St Peter the Apostle and his mission. Together with the practice of the first centuries of Christianity, they have provided a basis for establishing the dogmatic truth about the primacy of St Peter and his successors. The primacy involves supreme jurisdictional power in the Universal Church. In this context, the author proceeds to analyse current papal titles which expose the scope and the multifaceted nature of the power exercised by the Bishop of Rome. Furthermore, the author presents modifications in the official papal titles, which are simultaneously a reflection of ecclesiastical changes in the area. RESEARCH RESULTS: It has been established that some titles are an expression of real jurisdictional power (e.g. Bishop of Rome, Sovereign of the Vatican City State), while others carry historical and honorary importance (e.g. Primate of Italy) or manifest contemporary tendencies to highlight the religious character of the office (Servant of the Servants of God). CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: A departure from the secular understanding of power in favour of a religious and ministerial direction encourages further, praxeological research, as the primatial practice of individual pontificates (gestures and symbols) precedes the official primatial doctrine.

8

Uzasadnienie historyczności prymatu biskupa Rzymu w apologii Pawła Lisickiego

63%

Artemiuk P.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2020

|

issue 27

153-172

PL

W artykule autor zajmuje się uzasadnieniem historyczności prymatu biskupa Rzymu, jakie przedstawia w swojej apologii Paweł Lisicki. Tekst składa się z sześciu części. Jego główną oś stanowi rekonstrukcja argumentacji Lisickiego. Składają się na nią racje, które wypływają z badań archeologicznych, analizy przekazów tradycji oraz interpretacji tekstów Nowego Testamentu. Autor przedstawia również założenia metodologiczne, jakie formułuje Lisicki. W zakończeniu formułuje wnioski w perspektywie teologii fundamentalnej.

EN

In the article, the author deals with justification of the historicity of – primacy of the bishop of Rome, which Paweł Lisicki presents in his apologia. The text consists of six parts. Its main axis is the reconstruction of Lisicki’s arguments. It consists of reasons that arise from archaeological research, the analysis of tradition and the interpretation of the New Testament texts. The author also presents methodological assumptions formulated by Lisicki. Finally, he draws conclusions from the perspective of fundamental theology.

9

Obraz papieża w dialogu anglikańsko-katolickim

63%

Radkiewicz J.

Nurt SVD

|

2015

|

issue 1

157-192

PL

Reformacja angielska (XVI wiek), szukając nowej tożsamości, zachowała w dużej mierze katolickie tradycje. Zerwanie jedności z Rzymem przez króla Henryka VIII (1533) przyczyniło się do podporządkowania Kościoła ustawodawstwu państwowemu. Anglikanizm – jako forma protestantyzmu – przyjął elementy doktryny luterańskiej i kalwinistycznej, nie rezygnując z podstaw moralnych i dogmatycznych Kościoła katolickiego. Doktryna Kościoła anglikańskiego została wyrażona w 39 Artykułach religii anglikańskiej określających trzy zasady: protestancko-biblijną (Low Church), katolicko-sakramentalną (High Church) i krytyczno-racjonalną (Broad Church). Określany jako via media między katolicyzmem a protestantyzmem, współczesny anglikanizm przybiera bardziej otwartą postawę wobec papiestwa (Raport z Malty 1968) oraz władzy w Kościele (Dokument z Wenecji 1976). Istotną formą wymiany na płaszczyźnie teologicznej jest Anglikańsko-Rzymskokatolicka Komisja Międzynarodowa (ARCIC, 1969). Kontrowersje międzywyznaniowe nie dotyczą doktryny, ale sposobu jej interpretacji. Dialog na temat prymatu uwzględnia: prymat stolicy rzymskiej, kolegialny charakter władzy episkopatu i kapłańsko-profetyczną funkcję Ludu Bożego. Anglikanie de facto nie odrzucili „szczególnej” roli Piotra w Kościele, ale tylko konkretne, historyczne papiestwo.

EN

Reformation in England in the XVI century, while searching for a new identity, retained many aspects of traditional Catholic piety. Rejection of the primacy of the papacy by king Henry VIII in 1533 resulted in the subjugation of the church in England to the state. Anglicanism, as an offshoot of Protestantism, has absorbed certain dogmatic elements of Lutheranism and Calvinism, but never completely abandoned the basic moral and dogmatic statements of Catholicism. Its docrine, expressed in the Thirty-Nine Articles of Religion, defines three principles: Protestant and biblical (Low Church), Catholic and sacramental (High Church) and critical and rational (Broad Church). Today, Anglicanism is often viewed as a via media between Catholicism and Protestantism. It displays an increasingly open attitude towards the papacy (The Malta Report of 1968) and authority in the Church (The Venice Statement of 1976). The Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC) established in 1969, plays a very important role in theological conversations between both churches, which actually differ more in the interpretation of the doctrine than its content. The discourse over the primacy is centred on the primacy of Rome, collegiality of bishops and the priestly and prophetic functions of the faithful. In fact, Anglicans never questioned the special role of Peter in the Church. They only rejected the concrete, historical papacy.

10

The Theology of Primacy in the Ecclessiological and Ecumenical Thoughts of Cardinal Stanisław Nagy

63%

Żmudziński M.

Roczniki Teologiczne

|

2018

|

vol. 65

|

issue 9: Teologia fundamentalna i religiologia - English Online Version

99-116

EN

The article presents the achievements of Cardinal Stanisław Nagy in the field of ecclesiology, including the ecumenical context. The main problem is the primacy of the Bishop of Rome as executing the supreme office in the Catholic Church. The article presents the apologetic argumentation concerning the Church’s credibility, called via primatus. It describes the ministry of primacy as the function given to St. Peter the Apostle and his successors, conferred upon him by Jesus Christ, with the purpose of ensuring the unity and permanence of the Church. The article also addresses the problem of the ecumenical quest, where the pope is the most difficult obstacle in the process of unifying Christianity. The last part of the article presents the praxeological aspect of the ministry of primacy in John Paul II’s pontificate.

11

Pozycja św. Piotra w pismach Afrahata i św. Efrema

63%

Uciecha A.

Vox Patrum

|

2004

|

vol. 46

145-154

FR

L'auteur de cet article releve le probleme peu elaboré dans la litterature patristique d'aujourd'hui. Il s'agit d'une reflexion sur le sujet de la position de saint Pierre dans les ceuvres d'Aphrahat le Sagę Persan et de saint Ephrem le Syrien. Une courte analyse de ce théme nous permet de constater d'abord que les résultats des recherches d'autrefoi dévoilent Finfluence d'une tendance apologétique trés forte. Dans leurs commentaires des paraboles et des images biblique Aphrahat et Ephrem scrutent les motifs de la vocation et les devoirs de la responsabilité de Pierre. Il en resulte que sa position particuliere, disons primat, parmi les Apótres ne concerne que sa persone.

EN

L'auteur de cet article releve le probleme peu elaboré dans la litterature patristique d'aujourd'hui. Il s'agit d'une reflexion sur le sujet de la position de saint Pierre dans les ceuvres d'Aphrahat le Sage Persan et de saint Ephrem le Syrien. Une courte analyse de ce théme nous permet de constater d'abord que les résultats des recherches d'autrefoi dévoilent l'influence d'une tendance apologétique trés forte. Dans leurs commentaires des paraboles et des images biblique Aphrahat et Ephrem scrutent les motifs de la vocation et les devoirs de la responsabilité de Pierre. Il en resulte que sa position particuliere, disons primat, parmi les Apotres ne concerne que sa persone.

12

Synodalność i prymat jako wyzwanie w ekumenicznym dialogu katolicko-prawosławnym

63%

Bujak J.

Sympozjum

|

2022

|

vol. 1(42)

91-122

PL

W ostatnich dziesięcioleciach w dialogach ekumenicznych coraz częściej pojawia się temat relacji pomiędzy prymatem a synodalnością. Dotyczy to przede wszystkim oficjalnego dialogu katolicko-prawosławnego, który od pierwszego dokumentu, przyjętego w Monachium w 1982 roku, aż po ostatnie dokumenty z Rawenny (2007 rok) i Chieti (2016 rok) podejmuje kwestie dotyczące prymatu i synodalności w kontekście eklezjologii eucharystycznej. Ważnym dokumentem dotyczącym tych samych treści jest studium Grupy Roboczej św. Ireneusza opublikowane w 2018 roku. Celem artykułu Synodalność i prymat jako wyzwanie w ekumenicznym dialogu katolicko-prawosławnym jest ukazanie rozwoju myśli synodalnej i prymacjalnej w pracach Międzynarodowej Komisji Mieszanej do Dialogu Teologicznego między Kościołem Rzymskokatolickim a Kościołem Prawosławnym oraz oceny stanu synodalności w Kościołach prawosławnych z punktu widzenia teologii wschodniej, jak również prezentacja dokumentu opracowanego przez Grupę Roboczą św. Ireneusza, który ma ambicję wnieść swój wkład w oficjalny dialog katolicko-prawosławny. Zauważalny impas w dialogu wynika – zdaniem autora artykułu – w dużej mierze z eklezjologii sprowadzającej Kościół do poziomu lokalnego, etnofiletyzmu prawosławnego, rywalizacji o pierwszeństwo w świecie prawosławnym pomiędzy patriarchatami moskiewskim i konstantynopolitańskim oraz negowania, również przez wielu teologów katolickich, prawomocności rozwoju prymatu biskupa Rzymu w pierwszym, a zwłaszcza w drugim tysiącleciu.

EN

In recent decades the topic of the relationship between primacy and synodality has increasingly come up in ecumenical dialogues. It especially refers to the official catholic-orthodox dialogue, started from its first document adopted in Munich in 1982 to the recent documents of Ravenna (2007) and Chieti (2016), addresses the issues of primacy and synodality in the context of Eucharistic ecclesiology. The study of the St. Irenaeus’ Working Group published in 2018 is another important document on the same content. The aim of the article Synodality and Primacy as a Challenge in Catholic-Orthodox Ecumenical Dialogue is to show the development of a synodal and primacy thought in the work of the International Mixed Commission for Catholic-Orthodox Dialogue. It both estimates the state of synodality in the Orthodox Churches from the perspective of Eastern theology and presents a document produced by the St. Irenaeus Group who aspires to contribute to an official Catholic-Orthodox dialogue. The noticeable impasse in the dialogue is, largely due to ecclesiology that reduces the Church to the local level, Orthodox ethnophilicism, competition for primacy in the Orthodox world between the Moscow and Constantinopolitan patriarchates and the denial of the legitimacy of the development of the primacy of the Bishop of Rome in the first and especially the second millennium. The denial is shown also by many Catholic theologians.

13

Naczelność Najwyższej Izby Kontroli

63%

Murat L.

Przegląd Sejmowy

|

2019

|

issue 3(152)

61–79

EN

The Constitution provides that the Supreme Audit Office (NIK) is the primary state audit institution. The profoundness of its “primacy” still awaits to be discovered. Legal scholars have not yet examined the meaning and the possible consequences of this attribute thoroughly enough. In the article this gap is filled by arguing that “primacy” shall be understood as the constitutional mission of NIK to safeguard the lawfulness of auditing. In particular, it entitles NIK to intensify efforts to secure the coherent interpretation of law by all auditing institutions. More uniform understanding of legal provisions may contribute to the increase of the overall stability of law, as the pressure on the parliament to explain its ambiguous laws by numerous amendments would eventually ease.

14

Natura i manifestacje kolegialności biskupów w dialogu z myślą Johna R. Quinna

51%

Wąsek D.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2019

|

vol. 28

|

issue 2

59-70

EN

In the field of science and journalism an American theologian and bishop John R. Quinn asked about the nature of the Church and the perspectives for ecclesiology development. The article is a presentation of his approach to the issue of collegiality and an attempt at collating this idea with some other contemporary approaches. With reference to theological and historical strands, I presented the relationship between the model of the Church and the nature of the Holy Trinity as well as ecclesiastical consequences of the selected moments from the first centuries of Christianity. As far as perspectives for the future are concerned, the creation of cultural patriarchates is suggested, which would allow for decentralization and lead to greater sensitivity of the Church and her teaching to local contexts.

15

Synteza teologiczna nauki o prymacie papieskim i misja Następcy Piotra w służbie prawdy w pismach J. Ratzingera/Benedykta XVI

51%

Bartocha W.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2019

|

vol. 28

|

issue 2

99-116

EN

The aim of this article is to present the main lines of the primacy theology as presented by Joseph Ratzinger (Pope Benedict XVI) and its significance in an ecumenical dialogue. Ratzinger, following Catholic ecclesiology, points out that the bishop of Rome carries out the task which was entrusted to Peter by Jesus. Referring to the biblical sources, he researches Peter’s place in all New Testament writings and analyses texts describing his mission. Quoting the arguments from the Bible supporting Christ's origin of Peter’s prerogatives in the area of leading and directing the Church, Ratzinger argues that Peter’s primacy has its Biblical roots and comes from God. The Bavarian theologian points out a personal character of the primacy, thus assessing that the foundation of the Church is both the person and the statement of faith, whose subject is the person. Ratzinger presents the papal office in relation to the Passion of Christ so the Peter’s primacy has a testimonial structure and is related to matryrology through following. The essence of Papacy’s message includes witnessing about Jesus Christ and His salvific message. Thus, the primacy always witnesses about a relationship of the Church with Christ, legitimizes and strengthens it. Stressing a personal character of the primacy, which is expressed in the attitude of being “on the way with Jesus” in the perspective of the Passion and the Cross, we can conclude that authenticity and authority of Christianity takes place not through law, norms and rules but through the miracle of the person of the Church Shepherd, who is responsible for the faith purity and Church unity.

16

Podstawy prymatu oraz misja Biskupa Rzymu według kardynała Gerharda L. Müllera

51%

Artemiuk P.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 9

37-51

EN

Pytanie o miejsce i rolę papieża w Kościele katolickim bardzo wyraźnie pojawia się w myśli teologicznej kard. G.L. Müllera (ur. 1947). Niemiecki hierarcha, podejmując refleksję nad tym zagadnieniem, czyni to w sposób uporządkowany i systematyczny, łącząc wątki dogmatyczne ze spojrzeniem fundamentalnoteologicznym. Papiestwo, zdaniem G.L. Müllera, jest faktem historycznym, który posiada swoje źródło w tajemnicy Objawienia. Podejmując refleksję nad tym zagadnieniem, obecnym w myśli teologa, autor odwołuje się do jego kluczowych tekstów, przede wszystkim do pracy Der Papst. Sendung und Auftrag opublikowanej w roku 2017, a także do wypowiedzi zawartych w tomie rozmów, jakie z kardynałem przeprowadził red. Paweł Lisicki. W prezentowanym artykule autor ukazuje najpierw interpretację klasycznych tekstów prymacjalnych, proponowaną przez kard. Müllera. Następnie omawia najwcześniejsze świadectwa Tradycji, do których odwołuje się niemiecki teolog. W końcu zwraca uwagę na misję, jaka wypływa z papieskiego urzędu. W zakończeniu wyciąga wnioski w perspektywie eklezjologii fundamentalnej.

17

Teologia prymatu w myśli eklezjologiczno-ekumenicznej kardynała Stanisława Nagyego

51%

Żmudziński M.

Roczniki Teologiczne

|

2018

|

vol. 65

|

issue 9: Teologia fundamentalna i religiologia

91-106

EN

The article presents the achievements of Cardinal Stanisław Nagy in the field of ecclesiology, including the ecumenical context. The main problem is the primacy of the Bishop of Rome as the supreme office in the Catholic Church. The article presents the apologetic argumentation concerning the truthfulness of the Church, called via primatus. It describes the ministry of primacy as the function of St. Peter the Apostle and his successors, conferred upon him by Jesus Christ with the purpose to ensure the unity and permanence of the Church. The article also addresses the problem of ecumenical quest, for which the person of the pope is the most difficult obstacle in the process of unifying Christianity. The last part of the article presents the praxeological aspect of the ministry of primacy in the pontificate of John Paul II.

PL

Artykuł ukazuje w szerokim kontekście poglądów eklezjologicznych i ekumenicznych problem prymatu Biskupa Rzymu w dorobku Kardynała S. Nagyego. Sobór Watykański II miał wpływ na przemiany w przedmiocie badań dotyczących Kościoła: od eklezjologii apologetycznej do fundamentalnej. Najważniejsza funkcja w Kościele katolickim została ukazana w klasycznej argumentacji via primatus, jako argument jego wiarygodności oraz w dialogu ekumenicznym, a także w aspekcie prakseologicznym w pontyfikacie Jana Pawła II. Poglądy Profesora początkowo podkreślały instytucjonalne i historyczne aspekty prymatu, jednak wraz z rozwojem posoborowej eklezjologii akcentowały teologiczną stronę, ukazując tę misję w historiozbawczej wizji Kościoła.

18

L’image de la papauté dans l’Histoire ecclésiastique de Socrate

51%

Bralewski S.

Vox Patrum

|

2006

|

vol. 49

83-88

PL

Obraz papiestwa lansowany przez Sokratesa jest dość skomplikowany. Z jednej strony kreuje on wizerunek wyjątkowego biskupstwa, którego zwierzchnik przewodzi Kościołowi powszechnemu. Z drugiej poddaje je ostrej krytyce. Historyk wskazuje na uprzywilejowaną pozycję biskupa Rzymu.

19

Najstarsze przedstawienia Piotra Apostoła a problem prymatu papieskiego

51%

Iwaszkiewicz-Wronikowska B.

Vox Patrum

|

2004

|

vol. 46

391-404

EN

The article, which is contained with two parts, treats of the eldest iconography of St. Peter in relation to papal primacy. The author of this article reliances on this iconography and proves that this primacy concerned not only St. Peter but also St. Paul because both of them were founders of Roman Church.

20

Biblijne uzasadnienie prymatu biskupa orientu na podstawie listów Tymoteusza I, patriarchy Bagdadu

51%

Żelazny J. W.

Vox Patrum

|

2017

|

vol. 67

779-788

EN

In the interpretation of the Bible among Christians of the Orient, i.e. in the ancient Oriental exegesis, the historical sense is relevant, as history reveals Jesus to us. He is present, as the School of Alexandria describes, in the entire Bible, on its every page, but He is not veiled by allegory – He is present through time, having its special place in the revelation of the Word. Using types and images to explain certain points in the Bible is related to the concept of theological language in which types and images inscribed in the Holy Bible play an important role in our way of talking about God. They are elements that, by definition, should form the theological discourse. Certain elements of this exegesis are similar to concepts both of the School of Antioch and that of Alexandria, although, from the point of view of its basic assumptions and axioms, it is completely different. In many aspects, it is close to Judaism against which it fights so intensely, as many of its concepts are inspired by the heritage of the Jewish Diaspora of the Middle East.

Refine search results

Performatywne misje simius sapiens. Coco Fusco na Planecie Małp

Czy można rozdzielić prymat nauczania od prymatu jurysdykcji? Perspektywa ekumeniczna

Władza Biskupa Rzymu. Ujęcie historyczno-prawne

Prymat papieski a zakres autonomii zebrań biskupów

Sprawozdanie z sympozjum naukowego Synodalność w życiu i misji Kościoła, Kraków, 5 maja 2022 roku

WHEN THE CHURCH SEEKS THE WAYS OF RECONCILIATION. Some Ecumenical Reflections

Papal titles as a manifestation of the primatial power of the Bishop of Rome

Uzasadnienie historyczności prymatu biskupa Rzymu w apologii Pawła Lisickiego

Obraz papieża w dialogu anglikańsko-katolickim

The Theology of Primacy in the Ecclessiological and Ecumenical Thoughts of Cardinal Stanisław Nagy

Pozycja św. Piotra w pismach Afrahata i św. Efrema

Synodalność i prymat jako wyzwanie w ekumenicznym dialogu katolicko-prawosławnym

Naczelność Najwyższej Izby Kontroli

Natura i manifestacje kolegialności biskupów w dialogu z myślą Johna R. Quinna

Synteza teologiczna nauki o prymacie papieskim i misja Następcy Piotra w służbie prawdy w pismach J. Ratzingera/Benedykta XVI

Podstawy prymatu oraz misja Biskupa Rzymu według kardynała Gerharda L. Müllera

Teologia prymatu w myśli eklezjologiczno-ekumenicznej kardynała Stanisława Nagyego

L’image de la papauté dans l’Histoire ecclésiastique de Socrate

Najstarsze przedstawienia Piotra Apostoła a problem prymatu papieskiego

Biblijne uzasadnienie prymatu biskupa orientu na podstawie listów Tymoteusza I, patriarchy Bagdadu