Search results

1

The impact of demographic factors on the level of knowledge about primary and secondary prevention of cervical cancer among patients in Lublin voivodeship

100%

Puzio A., Kułak K., Repa M., Ruszczyk J., Skórzyńska-Dziduszko K.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2016

|

issue 3

336-339

2

Výchova k zdraviu ako primárna prevencia negatívnych civilizačných vplyvov

88%

Zuzana Nováková Z.

Scientific Bulletin of Chełm - Section of Pedagogy

|

2012

|

issue 1

73- 79

EN

The paper points the opposite terends in current primary prevention implemented in a number of its prevention efforts and the rising prevalence of negative influences of civilization. It underlines the importance of health education on effective primary prevention. It refers to the fulfillment of the conditions for effective primary prevention, health education, which are insufficient for fulfill most current preventive efforts result of inefficiency.

3

The influence of socio-demographic characteristics on attitudes towards prophylactic vaccination in Poland

75%

Włodarska A., Gujski M., Pinkas J., Raciborski F.

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

|

2021

|

vol. 34

|

issue 1

121-132

EN

ObjectivesA legally regulated program of mandatory vaccinations is in place in Poland. The number of vaccination refusals increased from 3437 to 48 609 in 2010–2019. The aim of the study was to determine the association of various socio-demographic factors with the attitudes of the residents of Poland to prophylactic vaccination.Material and MethodsThe study was based on a secondary statistical analysis of a representative sample of 977 adult residents of Poland (a cross-sectional questionnaire-based study). Data was purchased from the Public Opinion Research Center.ResultsThe study group was characterized by a high level of acceptance of vaccinations. At the same time, nearly a third (31%) of the subjects agreed with the statement that vaccination is promoted mainly because this is in the interests of pharmaceutical companies, and more than a fifth (22%) of the respondents believed that vaccines for children can cause serious developmental disorders, including autism. A detailed multivariate analysis based on logistic regression revealed that being deeply religious (compared to being a non-believer) and living in a town with a population of 20 000–499 999 (compared to living in a rural area) were strongly associated with a very high acceptance of the anti-vaccination content. The opposite attitude was associated with having an average or good financial situation (compared to a poor financial situation), having completed vocational education (compared to primary education) and being ≥65 years old (as opposed to being <30 years old).ConclusionsMost socio-economic factors analyzed did not influence the respondents’ attitudes to prophylactic vaccination or showed little influence. Strong anti-vaccination beliefs were associated with being deeply religious and living in a town with a medium-size or small population.

4

Health promotion and prevention in occupational health systems in Europe

75%

Sakowski P., Marcinkiewicz A.

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

|

2018

|

vol. 32

|

issue 3

353-361

EN

Objectives In the contemporary Western culture, working population health issues, stressed in various publications, have been perceived as a crucial part of public health. To deal with occupational health issues properly, occupational health services (OHS), aiming at the protection of the workers’ health, are organized in many countries. The survey was to find the differences in occupational health systems that the European Economic Area countries use in order to execute prophylactic activities focused on diseases of affluence and how the OHS are used for health promotion actions. Material and Methods The survey was conducted with the use of an on-line expert questionnaire. No deep statistical analysis was performed as for the designed aims of the study simple statistics were sufficient. Results All the reviewed countries have organized OHS. The funding mechanisms are based mainly on the financial involvement of employers. In the majority of countries, the main goal of the OHS is certification of the ability to work. Workplace surveillance aiming at the occupational risk assessment and health promotion activities that focus on work-related and/or occupational diseases are the most popular services provided within national systems. Conclusions Occupational health professionals are well placed to perform actions directed at health promotion and prophylactics of a wide range of diseases – not only occupational/work-related, but also non-communicable, particularly life-style-related diseases of affluence. The engagement of the occupational medical services (OMS) in prevention of the non-work-related health issues would be valuable. However, it would be inevitable for employers to finance a wider range of services to a greater extent. Int J Occup Med Environ Health. 2019;32(3):353–61

5

Comparative analysis of coronary angioplasty delays

63%

Bujnowska M.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2019

|

issue 2(31)

EN

According to the guidelines of the European Society of Cardiology (2012), the time elapsing between the patient’s arrival at hospital or their contact with a health care facility and the filling of the balloon should not exceed 90 minutes for primary PCI (60 minutes when the patient goes to hospital within 120 minutes of the onset of symptoms or hits directly to the hospital where PCI is performed). The aim. the aim of the study is to analyze the emptying of coronary angioplasty in patients with ST segment elevation myocardial infarction. Material and methods. 423 patients with ST elevation myocardial infarction were included in the study. Patient delays (time elapsing between the occurrence of pain and provision of help) and system delays (time elapsing to call for hospitalization and time elapsing to hospitalization for PCI) were analyzed. Results. in 2007, angioplasty was performed 3 – 6 hours after the onset of pain, in 2016, within 3-6 hours (29%). in 2007 the highest number of STEMI patients (104 patients (36.9%)) called for help within one hour of stenocardial pain; in 2016, 35 people (24.8%) called during the first hour after the onset of pain. in the STEMI group, the highest number of patients were brought to hospital within 1– 2 hours after the call for help – 110 patients (39.0%). in 2016 the largest number of patients were hospitalized for <1 hour (41.1%). in 2007 the largest number of patients with STEMI were operated on within 1– 2 hours of arrival at hospital. in 2016 coronary angioplasty was performed most often within 1– 2 hours following the patients’ hospitalization (43.2%). Conclusions. 1. the delays in the time elapsing from the occurrence of pain to performance of PCI were similar in both groups. 2. Minor delays in the time elapsing from the onset of pain to the call for help occurred in patients in 2007. 3. Minor delays in the time elapsing from calling for help to hospitalization occurred in patients in 2016. 4. the delays in the time elapsing from hospitalization to PCI were similar in both groups. Despite the shortening of transport time in 2016, there was no shortening of the overall time elapsing between the occurrence of pain and the performance of PCI, due to the increase in the delay occurring between the time elapsing from the onset of pain to calling for help.

PL

Najlepsze wyniki zabiegu angioplastyki wieńcowej uzyskuje się, jeżeli czas od wystąpienia bólu do zabiegu nie przekracza 3 godzin. Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2012 roku czas od przybycia do szpitala lub nawiązania kontaktu z placówką opieki zdrowotnej do napełnienia balonu nie powinien przekraczać 90 minut dla pierwotnej PCI (60 minut, gdy pacjent trafia do szpitala w ciągu 120 minut od wystąpienia objawów lub trafia bezpośrednio do szpitala, w którym wykonuje się PCI). Comparative analysis of coronary angioplasty delays 100 Cel pracy. Celem pracy jest analiza opóźnienia wykonania zabiegu angioplastyki wieńcowej u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST. Materiał i metody. Do badań włączono 423 pacjentów z zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST. Analizie poddano: opóźnienia ze strony pacjenta (czas od wystąpienia bólu do wezwania pomocy) oraz opóźnienia ze strony systemu (czas od wezwania pomocy do hospitalizacji i czas od hospitalizacji do wykonania zabiegu PCI). Wyniki. Największą grupę pacjentów z 2007 roku stanowili chorzy, którym wykonano zabieg angioplastyki w czasie 3 – 6 godzin od wystąpienia bólu. Wśród pacjentów z 2016 roku największą grupę stanowili chorzy, którzy trafili do szpitala w czasie 3 – 6 godzin (29%). Największa liczba z grupy pacjentów STEMI 2007 (104 chorych – 36,9%) wezwała pomoc w ciągu pierwszej godziny od wystąpienia bólu stenokardialnego. Wśród pacjentów STEMI 2016 pomoc w pierwszej godzinie od wystąpienia bólu wezwało 35 osób (24,8%). W grupie pacjentów STEMI 2007 największa liczba chorych została przywieziona do szpitala w czasie 1– 2 godzin od wezwania pomocy. Grupę stanowiło 110 chorych (39,0%). W grupie pacjentów STEMI 2016 największa liczba pacjentów została hospitalizowana w czasie < 1 godziny (41,1%). W grupie pacjentów STEMI 2007 największą grupę stanowili chorzy, u których zabieg wykonano w czasie 1– 2 godzin od przybycia do szpitala. W grupie pacjentów STEMI 2016 zabieg angioplastyki wieńcowej był wykonywany najczęściej w czasie 1– 2 godzin od hospitalizacji (43,2%). Wnioski. Opóźnienia w czasie od wystąpienia bólu do wykonania zabiegu PCI było podobne w obu badanych grupach. Mniejsze opóźnienia w czasie od wystąpienia bólu do wezwania pomocy występowały u pacjentów z 2007 roku. Mniejsze opóźnienia w czasie od wezwania pomocy do hospitalizacji występowały u pacjentów z 2016 roku. Opóźnienia w czasie od hospitalizacji do PCI były podobne w obu badanych grupach. Pomimo skrócenia czasu transportu w 2016 roku nie wykazano skrócenia ogólnego czasu od bólu do PCI ze względu na zwiększenie opóźnień w czasie od bólu do wezwania pomocy.

6

Pracoholizm – wskazania dotyczące diagnozy oraz przegląd działań interwencyjnych

51%

Malinowska D., Staszczyk S., Tokarz A.

Medycyna Pracy

|

2015

|

vol. 66

|

issue 1

71-83

EN

Due to numerous psychological and health costs, the issue of workaholism requires taking appropriate actions by relevant specialists, including occupational medicine services. This paper presents the criteria and indicators used to diagnose this phenomenon, as well as the review of literature that discusses interventions aimed at preventing workaholism and reducing risk factors, workaholism detection and treatment. The review included 17 scientific publications from the science database Academic Search Complete, which met the basic criterion: the presentation of an intervention aimed directly at reducing workaholism/work addiction, not its side effects. The results of the review indicate a variety of potential actions, including individual, family and organization, which can be directly used in the practice of occupational medicine services (doctors and inspectors of working conditions). In addition, the review can be used as a reference material for other users, such as therapists, coaches, trainers, and human resources (HR) professionals. The article discusses the problem of the important role of occupational medicine services in both the diagnosis and the inhibition of workaholism development. It also presents guidelines how to conduct and analyse the effectiveness of interventions. Med Pr 2015;66(1):71–83

PL

Zjawisko pracoholizmu (workaholism) z uwagi na liczne koszty psychologiczne i zdrowotne wymaga podejmowania właściwych działań przez odpowiednich specjalistów, w tym także służby medycyny pracy. W artykule przedstawiono kryteria i wskaźniki rozpoznawania tego zjawiska, a także na podstawie analizy piśmiennictwa omówiono wybrane interwencje ukierunkowane na zapobieganie pracoholizmowi, ograniczanie czynników ryzyka, wykrywanie i leczenie pracoholizmu. W przeglądzie uwzględniono 17 publikacji naukowych, pochodzących z bazy naukowej Academic Search Complete, które spełniły zasadnicze kryterium, jakim była tematyka interwencji nastawionych bezpośrednio na zmniejszanie pracoholizmu/uzależnienia od pracy, a nie jego skutków ubocznych. Wyniki przeglądu wskazują na potencjalne oddziaływania, których adresatem może być jednostka, rodzina i organizacja oraz które mogą być bezpośrednio zastosowane w praktyce służby medycyny pracy (lekarzy i osób nadzorujących warunki pracy). Ponadto przegląd może być wykorzystany jako materiał informacyjny dla innych grup odbiorców, np. terapeutów, coachów, trenerów i specjalistów ds. zasobów ludzkich (human resources – HR). W artykule podjęto problem istotnej roli służby medycyny pracy zarówno w rozpoznawaniu, jak i powstrzymywaniu rozwoju pracoholizmu. Przedstawiono również wytyczne dotyczące przeprowadzania i analizy skuteczności działań interwencyjnych. Med. Pr. 2015;66(1):71–83

7

Wybrane czynniki ryzyka ekspozycji zawodowych na patogeny krwiopochodne w salonach kosmetologicznych

51%

Gańczak M., Paczewska M., Szych Z., Topczewska K., Drozd-Dąbrowska M.

Medycyna Pracy

|

2018

|

vol. 69

|

issue 3

281-290

EN

Background Services offered in the esthetic/beauty industry poses the risk of blood-borne infections (BBIs) due to carrying out invasive procedures. The study objective: was to assess the number of sharps injuries, occupational risk factors, and preventive methods used among cosmetologists. Material and Methods The anonymous survey was conducted (February–April 2017) in randomly selected beauty/esthetic medicine clinics in Szczecin, Poland; 96 cosmetologists were invited. Results Eighty cosmetologists (83.3%), responded. The mean age of the group was 25 years (range: 20–60 years). The majority of the respondents (95%) used sharps while at work, 41.3% had suffered at least one sharps injury during their occupational career. Clippers were the most common injury-causing instrument (39.4%), and manicure/pedicure was the most common injury-causing procedure (51.5%); 84.8% of injuries were not reported. The number of injuries was associated with age (34.9% in the group of 20–29 years old respondents vs. 64.7% in respondents ≥ 30 years old, p = 0.05), work experience (32.6% in the respondents working for 1–3 years vs. 68.8%, in those working ≥ 7 years, p = 0.03), and working hours/week (28.9% in those working ≤ 40 h vs. 57.1% of those working > 40 h, p = 0.02). Needle recapping was reported by 47.5% of respondents, 13.8% did not dispose used needles into a container, 17.5% did not routinely use gloves. Conclusions Cosmetologists are at risk of sharps injuries. Inconsistent use of preventive methods and failure to report incidents may result in contracting BBIs. There is a need to implement education and intervention measures to prevent occupational injuries, particularly with regard to cosmetologists aged over 30 years, with a longer professional experience, working over 40 h/week. Med Pr 2018;69(3):281–290

PL

Wstęp Wykonywanie usług z zakresu kosmetologii o wysokim stopniu inwazyjności wiąże się z ryzykiem zakażenia patogenami krwiopochodnymi. Celem pracy była analiza częstości zakłuć ostrym sprzętem, zawodowych czynników ryzyka zakłuć i stosowanych metod prewencji wśród pracowników gabinetów kosmetologicznych. Materiał i metody Do anonimowego badania ankietowego (luty–kwiecień 2017) zaproszono 96 osób, pracowników wybranych losowo gabinetów kosmetologicznych i klinik medycyny estetycznej w Szczecinie. Wyniki W badaniu wzięło udział 83,3% zaproszonych osób – 80 kobiet w wieku 20–60 lat (mediana: 25 lat). Większość kosmetologów (95%) używało ostrych narzędzi podczas pracy, a 41,3% uległo zakłuciu podczas kariery zawodowej. Kaleczącym narzędziem były najczęściej cążki (39,4%), a najczęstszą procedurą, podczas której doszło do zakłucia, był manicure/pedicure (51,5%). Aż 84,8% zakłuć nie zostało zgłoszonych. Liczba zakłuć była zależna od wieku kosmetologów (34,9% wśród osób 20–29-letnich vs 64,7% wśród osób ≥ 30 lat, p = 0,05); stażu pracy (32,6% wśród pracujących 1–3 lata vs 68,8% wśród pracujących ≥ 7 lat, p = 0,03); liczby godzin pracy w tygodniu (28,9% wśród pracujących do 40 godz. vs 57,1% wśród pracujących powyżej 40 godz., p = 0,02). W roku poprzedzającym badanie 47,5% respondentek zakładało ponownie osłonkę na zużytą igłę, 13,8% nie wrzucało zużytej igły do specjalnie oznaczonego pojemnika, a 17,5% nie zawsze używało jednorazowych rękawiczek. Wnioski Personel salonów kosmetologicznych jest narażony na zakłucia ostrym sprzętem. Niekonsekwentne stosowanie metod prewencyjnych i niezgłaszanie incydentów może skutkować zakażeniami krwiopochodnymi. Istnieje potrzeba wdrożenia działań edukacyjnych i interwencyjnych w celu zapobiegania zakłuciom zawodowym, zwłaszcza w odniesieniu do osób po 30. roku życia, z dłuższym stażem zawodowym oraz pracujących powyżej 40 godz. tygodniowo. Med. Pr. 2018;69(3):281–290

Refine search results

The impact of demographic factors on the level of knowledge about primary and secondary prevention of cervical cancer among patients in Lublin voivodeship

Výchova k zdraviu ako primárna prevencia negatívnych civilizačných vplyvov

The influence of socio-demographic characteristics on attitudes towards prophylactic vaccination in Poland

Health promotion and prevention in occupational health systems in Europe

Comparative analysis of coronary angioplasty delays

Pracoholizm – wskazania dotyczące diagnozy oraz przegląd działań interwencyjnych

Wybrane czynniki ryzyka ekspozycji zawodowych na patogeny krwiopochodne w salonach kosmetologicznych