Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: proactive

Sort By:

Limit search:

Comparison of strategies used by patients undergoing treatment for chronic pain people performing taekwon-do – a pilot study

100%

Ortenburger D., Wąsik J., Bukova A., Góra T.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

2016

vol. 16

issue 3

40-46

Background. An assumption was made that mental condition has an impact, playing an active role in both pain treatment and martial arts. In the light of the referenced literature concerning health psychology it may be related to the main of beliefs and psychological strategies concerning individuals’ability to cope with pain. Aim. The aim of this work is to present the results of research dealing with pain in two different groups: patients undergoing treatment for chronic pain and a group of people practising taekwon-do. Method. The paper presents the results of research conducted on two groups, considerably different in respect of their physical fitness. The first group was composed of 29 individuals who practise taekwon-do (30.5±8.9 years). The second group comprised 30 pain treatment patients (33.5±11.9 years). Questionnaires used in psychology and health promotion were applied in the research to collect relevant pain-related data (Coping Strategies Questionnaire and Pain Beliefs Questionnaire). Results. The results obtained indicated that taekwon-do trainees use strategies for coping with pain on their own more frequently than patients. They are also more proactive 8,17±1,94 (cluster 1) and 6,50±3,03 (cluster 2) than patients 3,01±0,82 (cluster 1) and 5,05±1,95 (cluster 2). The type P strategy in the taekwon-do group was 11.53±3.91, while for patients it is 13.68±4.64. A strategy based on trusting doctors, was 10.87± 4.09 in the taekwon-do group and for patients was 11.71 ± 5.02. Conclusions. Taekwon-do trainees demonstrate higher proactivity. Revealing two subsets provided much valuable information concerning the structure of the analysed data: the people examined were very different. The patients make up a group that contains two sub-groups those with lower and those with higher proactivity (similarly to the TKD group). A strategy based on trusting doctors and strategy “P”- experience, intensity and frequency of pain – depending neither on doctors nor the individuals themselves, were rather similar.

Perspektywa. W prezentowanej pracy oparto się na założeniu, że w sztukach walki oraz w procesach terapii odgrywają ważną rolę czynniki psychologiczne, które mają duże znaczenie dla sposobu interpretacji wszelkich odbieranych sygnałów, w tym bodźców bólowych. Ważnym elementem reakcji na ból jest sposób jego spostrzegania i następujące po tym dalsze reakcje. Każdy człowiek aktywnie przetwarza odbierane informacje, a nie jest jedynie ich pasywnym odbiorcą. Kiedy z różnych powodów pojawia się ból, podejmowane są różnorakie działania mające na celu jego złagodzenie i osłabienie jego wpływu na codzienne funkcjonowanie, w tym na obniżenie odczuwanego napięcia emocjonalnego. Takie działania, w świetle literatury z psychologii zdrowia określane są jako różnorakie poznawcze i behawioralne strategie radzenia sobie z bólem, przez które rozumie się podejmowanie różnych wysiłków w celu pokonania negatywnego wpływu tego konkretnego stresora na samopoczucie. Problem. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie badań dotyczących strategii radzenia sobie z bólem najczęściej stosowanych w dwóch różniących się grupach: pacjentów objętych programem leczenia bólu chronicznego i grupy osób ćwiczących taekwon-do. Metoda. W przedstawianej pracy dokonano zestawienia wyników badań prowadzonych w dwóch odmiennych grupach, diametralnie różniących się od siebie pod względem sprawności fizycznej. Grupa pierwsza składała się z 29 osób trenujących taekwon-do w średnim wieku 30.5±8.9 lat. Druga grupa, składała się z 30 pacjentów w średnim wieku 30.5±8.9 lat. Grupa pacjentów to osoby z różną regularnością korzystające z programu przeciwbólowego w Poradni Leczenia Bólu w Zespole Szpitali Miejskich w Częstochowie, z czego część w trybie regularnym, a część w sposób mniej systematyczny. W psychologii opisywanych jest szereg metod pomiaru poczucia własnej skuteczności w odniesieniu do zjawiska radzenia sobie z bólem. W prezentowanych badaniach zastosowano kwestionariusze stosowane w psychologii zdrowia, które są używane zarówno w badaniach osób zdrowych jak i u osób chorych (Coping Strategy Questionnaire; Pain Beliefs Questionnaire). Są to kwestionariusze o uznanej wartości psychometrycznej służące do badania poznawczych i behawioralnych strategii radzenia sobie z bólem. Do analizy statystycznej użyto metody analizy skupień k-średnich. Jest to metoda rekomendowana do interpretacji badań „nieostrych” uzyskiwanych w badaniach kwestionariuszowych, jakie występują między innymi w naukach humanistycznych i naukach o zdrowiu. Wyniki. W grupie pacjentów i zawodników taekwon-do wyselekcjonowano dwie podklasy osób o wyższej proaktywności i wyższej wartości wskaźnika samodzielnego radzenia sobie z bólem. Średni wynik proaktywności w grupie taekwon-do wynosi 7,55±2,48, natomiast w grupie pacjentów 4,63±2,18; w skali od 1 do 10. W obu grupach występują dwie różne podklasy strategii radzenia sobie z bólem. U zawodników taekwon-do w podklasach wartość wskaźnika proaktywności wyniosła 8,17±1,94 (podklasa 1) oraz 6,50±3,03 (podklasa 2); a średnia wartość strategii typu W 22,35±1,69 (podklasa 1) i 15,60±2,36 (podklasa 2). Natomiast u pacjentów proaktywność była na poziomie 3,01±0,82 (podklasa 1) oraz 5,05±1,95 (podklasa 2); a średnia wartość strategii typu W 6,10±3,07 (podklasa 1) i 18,05±4,05 (podklasa 2). Wartości wskaźników pozostałych strategii radzenia sobie z bólem wyniosły: strategia L w grupie taekwon-do 10.87± 4.09, a w grupie pacjentów 11.71±5,02; Strategia P w grupie taekwon-do 11.53±3,91, natomiast w grupie pacjentów 13.68±4.64. Dyskusja. Ćwiczący taekwon-do ogólnie przejawiają wyższą proaktywność, częściej spotyka się w tej grupie przekonanie o możliwości własnego, samodzielnego i skutecznego radzenia sobie z odczuwanymi dolegliwościami. Jednakże stwierdzono również to, że w obrębie każdej ze zbadanych grup czyli i w grupie pacjentów i w grupie osób trenujących taekwon-do istnieją nierównoliczne podgrupy różniące się od siebie pod względem proaktywności. Ujawnienie dwóch podzbiorów w obu badanych grupach (skupienie 1 i skupienie 2) dostarczyło cennych informacji na temat struktury analizowanych danych. Tym samym uzyskane rezultaty wskazują, że te dwie strategie radzenia sobie z bólem wykazują się dużą zmiennością w obu badanych grupach. Wartości wskaźników innych zbadanych strategii radzenia sobie z bólem (L –polegania głównie na pomocy zewnętrznej, przede wszystkim lekarskiej i P- przekonanie o braku osobistego wpływu na redukcję dolegliwości) nie różnią się znacząco w grupie taekwon-do i w grupie pacjentów. Badania są nadal kontynuowane. Konkluzje. Ćwiczący taekwon-do ogólnie przejawiają wyższą proaktywność od pacjentów, częściej spotyka się w tej grupie przekonanie o możliwości własnego, samodzielnego i skutecznego radzenia sobie z odczuwanymi dolegliwościami. Nie stwierdzono różnic pomiędzy zawodnikami taekwon-do, a pacjentami pod względem strategii radzenia sobie z bólem, takich jak poleganie na pomocy zewnętrznej, przede wszystkim lekarskiej i przekonanie o roli przypadku, braku osobistego wpływu na redukcję dolegliwości.

Refine search results

1 Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

1 2016

1 Bukova A.

1 Góra T.

1 Ortenburger D.

1 Wąsik J.

Search results

Comparison of strategies used by patients undergoing treatment for chronic pain people performing taekwon-do – a pilot study