W artykule podjęto próbę przedstawienia procesu profesjonalizacji pracy socjalnej w Polsce po 1989 r. Pokazano jego przebieg w ujęciu klasycznego modelu atrybucyjnego oraz w ujęciu koncepcji Abbotta, w której istotą procesu profesjonalizacji jest przede wszystkim funkcjonowanie profesji w złożonym systemie zależności wewnętrznych i zewnętrznych. Analizy wskazują, że proces profesjonalizacji pracy socjalnej w Polsce jest obecnie dalece niekompletny, a dokonujące się i planowane zmiany w systemie pomocy społecznej raczej nie będą sprzyjać jego rozwojowi. Mamy do czynienia ze swoistymi praktykami monopolistycznymi państwa w kształtowaniu instytucjonalnych podstaw pomocy społecznej zgodnie z interesami administracji centralnej, która dąży do przerzucenia odpowiedzialności za realizowane działania na podmioty zewnętrzne, zachowując dla siebie pełne, a nawet zwiększone możliwości wywierania wpływu oraz prowadzenia kontroli. Wpisuje się w to również dokonująca się próba standaryzacji usług socjalnych, będąca w ostatecznym efekcie elementem deprofesjonalizacji pracy socjalnej.
Prezentowany artykuł składa się z czterech części. W pierwszej wskazuję teoretyczne ujęcie rozwoju polskiej pracy socjalnej jako dyscypliny akademickiej począwszy od lat 60. do czasów nam obecnych. Skupiam się na zmianach, jakie następowały w kształceniu kadry pomocy społecznej oraz w jaki sposób kształtowała się autonomia pracy socjalnej na polskich uczelniach. Druga część poświęcona jest metodologii badań, skonstruowanym celom, zaproponowanym metodom, technikom oraz przebiegowi i organizacji badań. W trzeciej częściej analizuję zgromadzone wyniki badań, poświęcone ogólnym opiniom na temat kierunku praca socjalna oraz szczegółowym, poświęconym konkretnym przedmiotom praktycznym, takim jak: zajęcia praktyczne w placówkach, projekt socjalny, praktyka zawodowa, praktyka specjalizacyjna, obszary pracy socjalnej. Ostatnią część stanowią wnioski z badań oraz wskazanie głównych dylematów związanych z akademickim kształceniem przyszłej kadry pomocy społecznej.
Paradoxes of professionalization. Translation standards – EN 15038 and EN ISO 17100 – from the perspective of translator education Taking the perspective of translator training, the article discusses the significance of translation standards understood as codified documents issued by normalization bodies, focusing on two standards that go beyond local or national settings such as EN 15038 and EN ISO 17100. The emergence of translation standards is situated in a broad context of subject literature on norms in translation. Aspects of standards that have a direct or possible bearing on translator education are discussed. It seems that standards do not necessarily contribute to the present state of the art in translator education research. However, they may enhance a positive perception of translation industry and translators as professionals. Yet, paradoxically, the question remains open whether they indeed contribute to translator empowerment.
Artykuł zawiera socjologiczną analizę procesu profesjonalizacji zawodu pracownika socjalnego i służb społecznych w Polsce w okresie po 1989 r., uwzględniającą towarzyszące temu procesowi pożądane i niepożądane zjawiska. Autor wyróżnia cztery nurty profesjonalizacji pracy socjalnej: instytucjonalny, edukacyjny, praktyczny i ekspansyjny. Omawia także główne kierunki ewolucji pomocy społecznej i służb społecznych. Omawia ponadto warunki, jakie muszą być spełnione w przyszłości, aby profesjonalizacja pracy socjalnej i rozwój służb społecznych postępowały.
EN
In the presented paper the author makes a sociological analysis of professionalization processes of social work and social services in Poland after 1989. He considers the accom- panying phenomena, both positive and negative. The author points to four paths of pro- fessionalization of social work: institutional, educative, practical and expansive. He also discusses the main directions of social assistance and social services evolution and the conditions which must be fulfilled in future to advance professionalization of social work and social services
There is a lot of discussions around the process of professional education for socio-educational activity answering new challenges of training competencies of social work professionals. Academicdiscourses are related not only with the concept of professionalization, but also are focused on such kind of training, which is adequate to accepted standards and individual as well as social expectations. Undertaken discourse on educational dimensions of professionalization of social workers is a kind of reflection on possible aspects of exploration of the problem and dilemmas connected with creating expected knowledge, skills and attitudes, which are friendly for effective social work practice.
PL
Istnieje wiele kontrowersji wokół procesu edukacji zawodowej przygotowującej do działania socjalno-wychowawczego i odpowiadającego nowym wyzwaniom kształcenia kompetencji profesjonalnych pracowników socjalnych. Akademickie dyskusje dotyczą nie tylko istoty profesjonalizacji, ale i takiego przygotowania zawodowego pracowników socjalnych, które odpowiadałoby przyjętym standardom oraz oczekiwaniom indywidualnym i społecznym. Podjęty dyskurs nad edukacyjnymi wymiarami profesjonalizacji pracowników socjalnych jest próbą refleksji nad możliwymi obszarami eksploracji tego problemu oraz dylematami związanymi z kształtowaniem oczekiwanej wiedzy, umiejętności oraz postaw, które sprzyjałyby efektywnym działaniom zawodowym.
Pedagogiczne źródła i bogate tradycje akademickiego kształcenia do pracy socjalnej w Polsce stają się inspiracją dla wielu dyskusji oraz pogłębionych badań procesu profesjonalizacji. Toczące się debaty nad istotą oraz cechami profesjonalizmu, jak i zadaniami przedstawicieli profesji w kontekście nowych wyzwań społecznych, a wyniki prowadzonych eksploracji mogą prowadzić do ciekawych i rzeczowych rozwiązań zarówno w sferze profesjonalnego kształcenia, jak i definiowania oraz identyfikowania aktualnych dylematów zawodowych pracowników socjalnych. Podjęty w tekście dyskurs nad profesjonalizacją pracy socjalnej jest próbą refleksji nad zastanymi eksploracjami oraz dylematami teoretyczno-metodologicznymi wynikającymi z wielowymiarowości profesjonalizacji w Polsce, a tym samym złożonością jej poznania. Dokonując analizy zastanych badań tego procesu, można zauważyć zróżnicowane postawy badaczy dotyczące zarówno przyjętych teorii profesjonalizmu, jak i możliwych strategii jego badania. Przytoczone w tekście egzemplifikacje badań nad profesjonalizacją pracy socjalnej pokazują, że dominują wśród nich badania ilościowe, choć analiza statystyczna wyników badań empirycznych często jest pierwszym etapem badań i nie wyklucza analiz jakościowych oraz interpretacji wyników w kontekście różnych uwarunkowań politycznych, społeczno-ekonomicznych, edukacyjnych i kulturowych. Badania charakteryzują się wielowymiarowym podejściem zarówno do badanego procesu profesjonalizacji, jak i stosowanych modeli, metod i technik eksploracji.
EN
Pedagogical resources and rich traditions of academic education for social work in Poland become an inspiration for many discourses and research of professionalization processes. Contemporary debates are focused on aims and features of professionalism as well as special tasks of social professionals in context of new social challenges and the results of explorations can conduct to interesting and important solutions in concepts of professional education and in defining current dilemmas in social workers’ practice. Undertaken by the author discourse related to professionalization of social work is a trial of reflection on some research of this process in Poland. The paper focuses on theoretical as well as methodological dilemma of its multi-dimensional aspects, and at the same time difficulties with its explorations. In much research on professionalization appears a problem of theories, which become frameworks for the analyses and determine chosen strategies of explorations. Research can be characterized by eclectics of chosen methods and indicates multidimensional attitudes to the process of professionalization in social work.
The reflection on the academic status of social work presented in the article is the result of a discussion during a scientific seminar organized on the initiative of the Board of the Social Work Section of the Polish Sociological Association. In June 2022, in the Gułtów Palace and Park Complex, property of the Adama Mickiewicz University in Poznań, during a two-day meeting, academics and experts from all over Poland discussed the current status and challenges that are important for social work in the context of its professionalization and academic potential. As part of the seminar, five debates were held, each consisting of a substantive introduction and discussion. The authors of this report presented their opinions, conclusions, and recommendations. The participants agreed that such discussions should be a cyclical event because they integrate around important issues having consequences not only for the development of social work but also for effectively dealing with critical social problems.
PL
Podjęta w artykule refleksja nad akademickim statusem pracy socjalnej jest pokłosiem dyskusji w ramach seminarium naukowego zorganizowanego z inicjatywy Zarządu Sekcji Pracy Socjalnej Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. W czerwcu 2022 r. w Zespole Pałacowo-Parkowym w Gułtowach, należącym do Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, podczas dwudniowego spotkania akademicy i eksperci z całej Polski dyskutowali nad obecnym stanem i wyzwaniami, jakie są istotne dla pracy socjalnej w kontekście jej profesjonalizacji i akademickiego potencjału. W ramach seminarium przeprowadzono pięć debat, każda z nich składała się merytorycznego wstępu oraz dyskusji. Autorzy niniejszego sprawozdania przedstawili wyrażane w ich trakcie opinie, wnioski i rekomendacje. Uczestnicy spotkania byli zgodni, że tego typu dyskusje powinny być cyklicznym wydarzeniem, ponieważ integrują wokół ważnych kwestii mających konsekwencję nie tylko dla rozwoju pracy socjalnej, lecz także dla efektywnego rozwiązywania ważnych problemów społecznych.
Occupational therapy is a form of rehabilitation, which since recently was not recognized as the vital subject of the social discourse. This is due to the fact that for many decades in Poland this discipline was stagnating, and the tasks therapists were usually identified with art therapy. However, for a few years one can see slow changes in occupational therapy. One of them is the education of occupational therapists at an academic level, which can contribute to the acknowledgment of the potential of occupational therapy. One of the group to which occupational therapists can direct their actions are people with disabilities, which in particular are at risk of social exclusion.This paper presents the current understanding of occupational therapy in Poland and in the world. The text describes the changes taking place in the area of training therapists in Poland and indicate what actions focused on combating social exclusion of people with disabilities can make occupational therapists as part of their professional role.
PL
Terapia zajęciowa jest formą rehabilitacji, która do niedawna nie znajdowała należnego uznania w dyskursie społecznym. Wynika to z faktu, że przez wiele dziesięcioleci w Polsce dyscyplina ta była w fazie stagnacji, a zadania terapeutów kojarzone były zwykle z realizowaniem zajęć z zakresu arteterapii, takich jak malowanie, praca z gliną czy tworzenie rękodzieła. Jednakże od kilku lat można zaobserwować powolne zmiany dokonujące się w obszarze tej dyscypliny, związane m.in. z możliwościami kształcenia terapeutów zajęciowych na poziomie akademickim, które mogą przyczynić się do dostrzeżenia potencjału, jaki terapia zajęciowa, rozumiana zgodnie z aktualnymi, światowymi trendami, może zaoferować szerokiej rzeszy odbiorców. Jedną z tych grup stanowią osoby z niepełnosprawnością, które w sposób szczególny zagrożone są wykluczeniem społecznym. W przeciwdziałanie ekskluzji tych osób z powodzeniem angażować się mogą terapeuci zajęciowi. Celem niniejszego tekstu jest przedstawienie aktualnego rozumienia terapii zajęciowej w Polsce i na świecie oraz zarysowanie zmian dokonujących się w obszarze kształcenia terapeutów zajęciowych. Niezwykle istotne jest także przedstawienie możliwych działań, które w ramach swojej roli zawodowej mogą prezentować terapeuci zajęciowi, skoncentrowanych na przeciwdziałaniu wykluczeniu osób z niepełnosprawnością.
The article is devoted to the issue of professionalization of foster carers. It presents the basic conditions for develop this direction of reform of foster care and the barriers that this process encounters on its way, referring to foreign and domestic experiences.
PL
Artykuł poświęcony jest zagadnieniu profesjonalizacji opiekunów zastępczych. Przedstawia podstawowe przesłanki rozwoju tego kierunku reform rodzinnej pieczy zastępczej oraz bariery, jakie proces ten napotyka, odwołując się do doświadczeń zagranicznych i krajowych.
For the family support workers to perform their professional role, it is important to develop their competencies through a variety of training courses. This paper aims to investigate the possibilities of competency development for family support workers. The study has been carried out among 68 family support workers from the Lublin Province through the author’s survey questionnaire on professional competency development opportunities through training courses. The study results demonstrate that the respondents consider that owing to the training courses their perform better in tasks they trained on. As the study participants have positive opinions on training courses, they are ready and highly motivated to participate in formal education, but also see a great deal of advantages of participation in other types of training. It seems that a coherent education plan for this professional group is worth developing, especially, considering the changing social needs, which can be further seen as the stepping stone to the professionalization of the family support worker profession.
PL
Asystenci rodzin, by efektywnie realizować swoją rolę zawodową, uczestniczą w różnorodnych szkoleniach. W artykule podjęto próbę sprawdzenia, jakie są możliwości kształtowania kompetencji zawodowych adeptów asystencji rodzinnej. Badania przeprowadzono wśród 68 asystentów rodzin z województwa lubelskiego, wykorzystując autorski kwestionariusz dotyczący możliwości podnoszenia poziomu kompetencji zawodowych w trakcie szkoleń. Wyniki analiz pozwalają sądzić, że badani lepiej oceniają te kompetencje radzenia sobie z zadaniami, które szkolili. Biorąc pod uwagę to, że badani pozytywnie oceniają szkolenia, cechuje ich gotowość i wysoki poziom motywacji do udziału w edukacji ustawicznej, a także to, że dostrzegają wiele korzyści płynących z uczestnictwa, wydaje się, że warto tworzyć spójną ofertę szkoleniową dla tej grupy zawodowej, adekwatną do zmieniających się potrzeb społecznych. Będzie to kolejny krok do profesjonalizacji zawodu asystenta rodziny.
Kuratela rodzinna, która w Polsce ma prawie stuletnią tradycję, zawsze była ściśle związana organizacyjnie i funkcjonalnie z sądownictwem rodzinnym. Od roku 2002 organizację, zakres uprawnień i obowiązków, samorządność oraz odpowiedzialność dyscyplinarną kuratorów określa ustawa o kuratorach sądowych. Kandydaci do wykonywania zawodu kuratora muszą spełniać określone w ustawie wymogi i mieć wyższe wykształcenie kierunkowe, a przed dopuszczeniem do wykonywania zawodu muszą odbyć roczną aplikację i zdać egzamin zawodowy. Kuratorzy są funkcjonariuszami publicznymi i zawodem zaufania publicznego, stąd w ich pracy istotne znaczenie ma profesjonalizm oraz wysoka kultura zawodowa. Kuratorzy rodzinni nadzorują wykonanie postanowienia sądu przez osoby, których ono dotyczy. Ich rola nie ogranicza się jednak do kontrolowania wykonania orzeczenia – ustawodawca mówi, że kuratorzy wykonują też zadania o charakterze wychowawczo-resocjalizacyjnym, diagnostycznym i profilaktycznym. Często są pierwszym profesjonalistą, który pomaga rodzinie zmienić sposób jej dotychczasowego funkcjonowania i angażuje inne służby społeczne do tego działania. Celem artykułu jest przedstawienie najistotniejszych informacji o zawodzie kuratora sądowego i praktyce jego wykonywania.
EN
In Poland, guardianship has almost a hundred years of tradition and has always been closely linked to the family court organizationally and functionally. Since 2002, the institution, its scope of power and duties, its self-governing and the disciplinary responsibility of legal guardians have been defined by the regulation on legal guards. Candidates for the position of the guardian must meet the requirements set out in the legal system and hold a higher education degree. After completing the annual apprenticeship and passing the vocational examination, candidates are allowed to perform the profession. Legal guardians are public officials and a profession of public trust so professionalism and high professional culture are important in their work. Guardians supervise the execution of court orders by persons concerned. However, their role is not limited to verifying the execution of the sentence – the legislator states that guardians also carry out tasks of educational, social, diagnostic and preventive nature. Legal guardians are often the first professionalpeople to help the family change the way it functions and engage other social services to do so. The issues taken in this article concerned presenting the most important aspects of legal guardian’s profession.
Celem artykułu jest analiza strategii podejmowanych przez ruchy miejskie w procesie reprezentacji interesów mieszkańców polskich miast. Siłą ruchów miejskich w pierwszych latach ich funkcjonowania w Polsce była ich oddolność, brak powiązań z systemem, a więc niezależność i możliwość stawiania bezkompromisowych postulatów. Z biegiem czasu podmioty te zaczęły ulegać przekształceniom, ewoluowały też wdrażane przez nie strategie reprezentacji interesów mieszkańców. Zaczynając prace badawcze nad niniejszym tekstem, autorka zakładała, że efektem analiz będzie obserwacja wyraźnego trendu od działań oddolnych do profesjonalizacji. Pogłębiona analiza zagadnienia wykazała jednak, że nie można wskazać jednolitej tendencji w kierunkach rozwoju ruchów miejskich oraz stosowanych przez nie strategiach reprezentacji interesów. Opracowanie powstało na podstawie analizy desk research, jej uzupełnieniem były indywidualne wywiady pogłębione.
EN
The aim of the article is to analyse the strategies undertaken by urban movements in the process of advocacy promoting the interests of the inhabitants of Polish cities. The strength of urban movements in the first years of their activity in Poland was their grassroots nature, lack of connections with the public policy system, and therefore independence and being able to put forth uncompromising postulates. Over time, urban movements began to undergo transformations, and the strategies of representing the interests of the residents they implemented evolved as well. When starting research on this text, the author assumed that the results of the analyses would be the observation of a clear trend from bottom-up activities to professionalisation. However, an in-depth analysis of the issue showed that there is no uniform trend in the development of urban movements nor in the strategies of advocacy for the interests applied by them. The study was based on desk research analysis; additionally several individual in-depth interviews were conducted.
The aim of the article is to present the current discourse on the professionalisation of adult educators in the Federal Republic of Germany. The issue of professionalisation, which has been present for nearly half a century in German andragogical thought, is still popular in the research community. In the last few years, the topic has gained considerable attention in the context of work on the system of recognition and certification of competences acquired outside formal education system as well as a new paradigm underlying the outcome of the teachinglearning process and the development of competences of participating people. German example shows that well developed network of adult education institutions exerts strong pressure on educational research. It is also intensified by the growing social demand for a high-quality educational offer. The author reviews German empirical studies on professionalizm, highlights its main trends, and identifies various aspects of research regarding professionalization.
Współczesny człowiek poszerza i wykorzystuje indywidualne możliwości do aktualizowania, pogłębiania oraz wzbogacania potencjału wiedzy, umiejętności i kompetencji, by przystosować się do zmieniającej się społecznej przestrzeni życiowej. Zadania stawiane przez współczesne społeczeństwo wymagają tworzenia i spełnienia jednostki, która uczy się żyć oraz może się rozwijać w wymiarze indywidualnym i zbiorowym poprzez profesjonalizację i wykorzystywanie własnego potencjału kompetencji. Współczesne zadania cywilizacyjne nie opierają się na przygotowaniu jednostek do zastanego społeczeństwa, ale na dostarczaniu bodźców pozwalających każdemu człowiekowi poprzez wykorzystanie jego potencjału kompetencji zrozumieć otaczający świat, kreować go, być jego rzeczywistym uczestnikiem i odbiorcą oraz czuć się za niego odpowiedzialnym w teraźniejszości i w przyszłości.
EN
A contemporary human being expands and uses their individual abilities to update, deepen and enrich the potential of knowledge, skills and competences in order to adapt to the changing social living space. The tasks imposed by the contemporary society necessitate creation and fulfillment of an individual who learns to live and is able to develop in the individual and collective dimension by professionalisation and use of their own competence potential. The contemporary civilisational tasks are not based on preparing individuals for the existing society but on providing stimuli enabling every human being, by using their competence potential, to understand the surrounding world, to create it, to be its actual participant and recipient, and to feel responsible for it now and in the future.
The article examines the phenomenon of professionalization of political communication in the age of mediatization. The starting point in the discussion is the statement that professionalization of election campaigns is not synonymous to professionalization of political communication. The discussion is conducted from the strategic approach to communication activities undertaken by party organizations. In the first part, the hitherto recognition of the professionalization process is analyzed. The next step presents selected research methods that attempt to structure professional research. As a result of the previous research experience and undertaken analyzes, a new look at the professionalization process is suggested.
PL
W artykule podejmuję refleksję nad zjawiskiem profesjonalizacji komunikacji politycznej w dobie przeobrażeń wynikających z procesu mediatyzacji. Stanowiskiem wyjściowym w podejmowanej dyskusji jest twierdzenie, że profesjonalizacja kampanii wyborczych nie jest równoznaczna z profesjonalizacją komunikacji politycznej w ogóle. W poniższych analizach przyjmuję perspektywę strategicznego podejścia do działań komunikacyjnych podejmowanych przez organizacje partyjne. W pierwszej części dokonuję krytycznej analizy dotychczasowego spojrzenia na proces profesjonalizacji komunikacji politycznej oraz prezentuję wybrane propozycje badawcze, które mają na celu próbę ustrukturyzowania badań profesjonalizacji. W efekcie podjętych analiz, a także na podstawie dotychczasowych doświadczeń badawczych, w drugiej części tekstu proponuję spojrzenie na proces profesjonalizacji z perspektywy sposobu organizacji działań komunikacyjnych przez partie polityczne.
Background. An increasing international competitiveness in sports have induced nations to adopt a range of strategies to foster elite sports development. One of these strategies include the recognition of coaches´ qualification to support athletes´ preparation. However, understanding on how coaches are trained to fulfil their roles within elite sports is still required. Problem and Aim. Knowledge on coaches´ professional education and career is scarce in a range of sports, including judo. In this context, the purpose of the study was to analyze top-level judo coaches´ professional education and career across countries. Methods. Qualitative comparative analysis method framed the study. Participants included 17 judo coaches of top-level youth teams from 14 countries. Data were generated through semi-structured interviews and examined by a process of content analysis. Results. Seven categories were generated: athlete life, career transition, qualification, professional education, career, job assignments and professional training process. The main findings suggested that judo coaches´ professional education and career can be described into four groups at an international level, depending on the presence/ absence of characteristics that connect/distance the coaching activity to/from the scientific-professional perspective. The four groups were described as institutionalized by sports organizations, based on academic knowledge provided by universities, partially institutionalized by sports organizations, and based on practical experience acquired as an athlete. Conclusions. The study suggested a relationship between national sports systems and judo coaches’ education and career. The study supported the need for countries to elaborate policies for judo coaches´ development to work with elite sports.
PL
Tło. Rosnąca międzynarodowa konkurencyjność w sporcie skłoniła kraje do przyjęcia szeregu strategii wspierających rozwój sportu elitarnego. Jedna z tych strategii obejmuje uznawanie kwalifikacji trenerów w celu wspierania przygotowania sportowców. Jednak nadal wymagane jest zrozumienie, w jaki sposób trenerzy są szkoleni do pełnienia swoich ról w sporcie na najwyższym poziomie. Problem i cel. Wiedza na temat edukacji i kariery zawodowej trenerów jest niewielka w wielu dyscyplinach sportowych, w tym w judo. W tym kontekście, celem badania była analiza edukacji zawodowej i kariery trenerów judo na najwyższym poziomie w różnych krajach. Metody. W badaniu zastosowano metodę jakościowej analizy porównawczej. W badaniu wzięło udział 17 trenerów judo z najlepszych drużyn młodzieżowych z 14 krajów. Dane zostały wygenerowane poprzez częściowo ustrukturyzowane wywiady i zbadane w procesie analizy treści. Wyniki. Stworzono siedem kategorii: życie sportowca, ścieżka kariery, kwalifikacje, edukacja zawodowa, kariera, zadania zawodowe i proces szkolenia zawodowego. Główne ustalenia sugerują, że edukację zawodową i karierę trenerów judo można opisać w czterech grupach na poziomie międzynarodowym, w zależności od obecności/braku cech, które łączą/oddalają działalność trenerską od/z perspektywy naukowo-zawodowej. Te cztery grupy zostały opisane jako zinstytucjonalizowane przez organizacje sportowe, oparte na wiedzy akademickiej dostarczanej przez uniwersytety, częściowo zinstytucjonalizowane przez organizacje sportowe i oparte na praktycznym doświadczeniu zdobytym przez sportowca. Wnioski. Badanie sugeruje związek między krajowymi systemami sportowymi a edukacją i karierą trenerów judo. Badanie potwierdziło potrzebę opracowania przez kraje polityki rozwoju trenerów judo do pracy ze sportami elitarnymi.
W obszarze rozważań podejmowanych w obrębie studiów o nauczycielu właściwe sobie miejsce powinny znaleźć kwestie oscylujące wokół nauczycielskiego profesjonalizmu. Podyktowane jest to przede wszystkim specyficznym charakterem pracy nauczyciela, która przebiega w warunkach złożonej, a zarazem dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społecznej, której konstytutywnym elementem jest rzeczywistość edukacyjna. Nakłada to na nauczycieli konieczność prezentowania ponadprzeciętnego poziomu wiedzy, umiejętności, kompetencji, inaczej biorąc wysokiego stopnia fachowości w podejmowanej profesjonalnej aktywności w poszczególnych jej wymiarach. Celem zaprezentowanych w artykule rozważań jest próba eksploracji zagadnienia profesjonalizmu nauczycielskiego, dla którego punktem wyjścia jest profesja nauczycielska i profesjonalizacja zawodu nauczycielskiego. Namysł nad tą kategorią stanowić może przyczynek do gruntownych studiów i analiz oscylujących wokół tej rudymentarnej kwestii zarówno na płaszczyźnie teoretycznej, jak i prowadzenia badań empirycznych, co z kolei może skutkować wzbogaceniem współczesnej wiedzy o nauczycielu i jego zawodzie.
EN
In the area of deliberations undertaken in the field of teacher studies, issues related to teacher professionalism should occupy their due place. This is dictated above all by the specific nature of the teacher’s work, which takes place in the conditions of a complex and dynamically changing social reality, a constitutive element of which is educational reality. This imposes on teachers the need to present an above-average level of knowledge, skills, competences, or, in other words, a high level of professionalism in the professional activity undertaken in its individual dimensions. The aim of the considerations presented in this article is to explore the issue of teacher professionalism, for which the teaching profession and the professionalization of the teaching profession are a starting point. A reflection on this category may contribute to thorough studies and analyses touching on this rudimentary issue, both on the theoretical level and on the level of conducting empirical research, which in turn may result in the enrichment of modern knowledge about the teacher and his or her profession.
Tekst jest refleksją na temat warunków tworzenia sytuacji przygotowania profesjonalnego w kontekście kształcenia ustawicznego. Analizujemy w nim i charakteryzujemy zagadnienie samokształtowania w procesie przygotowania profesjonalnego nauczycieli czynnych zawodowo, w specyficznym kontekście kształcenia ustawicznego.
EN
We suggest in this paper a reasoning about the implementation conditions of professional learning situations in the context of continuing education. We invite to identify and characterize the proportion of self-training in professional learning situations in the specific context of continuous training schemes for employment teachers.
The article discusses the priorities of contemporary education in the field of social work, taking into account the challenges of co-creating the culture of aid in Poland and in the world. It shows that this process in Poland took place in the specific political, historical, economic and cultural conditions of the last three decades, separating the roles and functions of professionalizing aid entities in the post-transformation reality of the three sectors. At the same time, the neoliberal market of competing social services and the popularized patterns of various international practices have led to the mixing of the goals and tasks of aid actors, taking the form of parcel bags. The title dilemmas of concentration are the result of the controversy around the education of contemporary social services, in their simultaneous local and global dimensions, attempts to combine axiological missionary and pragmatic management, as well as the needs of selection, limiting and designating frames in order to set priorities for current, often quite unclear, dynamically changing tasks. Sectoral constraints and territorial divisions of functions (local, national, international) generate tension and struggle, obscuring the helping ideas. The article argues that contemporary education for social work in Poland should openly and critically undertake discussions in this area, especially in the face of the need to change the paradigm of education from positivist to critical, from institutional and subject to subjective and co-creative, so that people educated to undertake aid activities are aware of the responsibility for shaping the aid system of a new era, and ready to participate in the processes of its change.
PL
Artykuł podejmie dyskusję nad priorytetami współczesnego kształcenia w obszarze pracy socjalnej, uwzględniającymi wyzwania w zakresie współtworzenia kultury pomocy w Polsce i na świecie. Ukazuje, że proces ten w Polsce odbywał się w szczególnych warunkach politycznych, historyczno-gospodarczych i kulturowych trzech ostatnich dekad, rozdzielając role i funkcje profesjonalizujących się podmiotów pomocowych w potransformacyjnej rzeczywistości trzech sektorów. Jednocześnie neoliberalny rynek konkurujących usług socjalnych i popularyzowane wzorce różnorodnych międzynarodowych praktyk doprowadziły do mieszania celów i zadań podmiotów pomocowych, przybierając formy paczworkowe. Tytułowe dylematy skupienia są efektem kontrowersji wokół kształcenia współczesnych służb społecznych, w ich jednoczesnych lokalnych i globalnych wymiarach, próbach łączenia aksjologicznej misyjności i pragmatycznego zarzadzania, a także potrzeb selekcji, ograniczania i wyznaczania ram w celu ustalania priorytetów dla bieżących, częstokroć dość niejasnych, dynamicznie zmieniających się zadań. Ograniczenia (skupienia) branżowe/sektorowe i podziały terytorialne funkcji (lokalne, krajowe, międzynarodowe) rodzą napięcia i walkę, przesłaniając wspólnotę idei pomocowych. W artykule przedstawiona jest argumentacja na temat tego, że współczesna edukacja do pracy socjalnej w Polsce powinna otwarcie i krytycznie podejmować dyskusje w tym obszarze, zwłaszcza w obliczu potrzeby zmiany paradygmatu kształcenia z pozytywistycznego na krytyczny, z instytucjonalnego i przedmiotowego na podmiotowy i współtwórczy, po to, aby osoby kształcone do podejmowania działań pomocowych były świadome odpowiedzialności za kształtowanie systemu pomocowego nowej ery, i gotowe do uczestniczenia w procesach jego globalnej zmiany.
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie i omówienie specyficznego modelu samopodobieństwa cyklicznej praktycznej nauki gry na fortepianie w kształceniu nauczycieli muzyki. W tym celu do pedagogiki fortepianu wdrożono spiralny, hierarchiczny model rozwoju oparty na ujęciu Brunera (1960/1977) i Kraler & Schratz (2012) a dydaktycznie sprecyzowanego przez Bluma (2019). Wyniki badań zostaną wykorzystane do opracowania środków dla nauczania praktycznego fortepianu w kontekście wstępnego kształcenia nauczycieli muzyki. Z tego wynikają innowacyjne, długoterminowe perspektywy dla specyficznej roli i funkcji „praktycznego fortepianu” w ramach dalszego rozwoju i profesjonalizacji kształcenia nauczycieli muzyki.
EN
The aim of this article is to present and to discuss a specific model of self-similar cyclical practical piano learning in music teacher education. For this purpose, a spiral, hierarchical development model based on Bruner (1960/1977) and Kraler & Schratz (2012), didactically specified in Blum (2019), is implemented in the field of piano pedagogy. The findings will be used to infer measures for the teaching of practical piano in the context of initial music teacher education. From this, innovative longer-term perspectives are derived for the specific role and function of the “practical piano” within the framework of the further development and professionalisation of music teacher training.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.