Search results

1

Paweł Hertz. Pochwała dziewiętnastowieczności

100%

Czajkowska A.

Tematy i Konteksty

|

2017

|

vol. 12

|

issue 7

466-484

EN

This article shows the output of Paweł Hertz – a poet, translator, editor, publicist as an example of current today Polish literature from the 19th century viewed in both domestic context and on the background of well-known European literature. Arguments supporting the thesis are the fact that he showed the output of the 19th-century writers as a uniform entity without division into particular epochs (contemporary career of the 19th-century-ness), ahistorical understanding of esthetic categories (e.g. classicism) practising reading in anthropological categories (as experience), pointing at the emotional reaction between the reader and the work, activist understanding of culture, revalorization of literature of various circulations, exceeding strictly national categories in thinking about literature, signals of material feedback in humanist science, humanism. The mentioned elements of the project of reading Paweł Hertz indicate current character and raise the attractiveness of his writings.

2

QUASI-TOPONIMY I TOPONIMY KONOTACYJNE DO OZNACZANIA REGIONALIZMU

89%

Bożko І.

Studia Ukrainica Posnaniensia

|

2021

|

vol. 9

|

issue 1

35-43

EN

The article deals with names used to denote small and remote towns and villages. We distinguish two groups of such names: quasitoponyms and real connotative toponyms. Quasitoponyms are based on real toponyms, which they imitate structurally by the means of morphology. Semantically quasitoponyms often contain obscene components or, less frequently, they are etymologically connected to agricultural activity. Connotative toponyms often have similar features: they may contain components which convey pejorative meaning, or refer in their etymology to the notions of agricultural activity. Postmodern mixing of codes, realized in the form of a close textual proximity of a connotative toponym and a foreignism borrowed from English, serves to create a comical effect. The meaning of provinciality is conveyed by connotative toponyms mostly in certain contexts: from microcontext to a wide historical and social context.

PL

Artykuł poświęcony jest nazwom oznaczającym małe i oddalone miasteczka oraz wsie. Wyodrębniono dwie grupy nazw: quasi-toponimy i rzeczywiste toponimy konotacyjne. Quasi-toponimy mają za podstawę rzeczywiste toponimy i zapożyczają ich strukturę oraz morfologię. Pod względem semantycznym w większości przypadków quasi-toponimy zawierają komponenty obsceniczne, rzadziej związane są z działalnością rolniczą. Toponimy konotacyjne mają często podobną semantykę: mogą zawierać komponenty o zabarwieniu pejoratywnym; etymologicznie mogą być związane z pojęciami z zakresu rolnictwa. Postmodernistyczne mieszanie kodów poprzez łączenie toponimów konotacyjnych i ksenizmów – zapożyczeń z języka angielskiego, służy do uzyskania efektu komicznego. Zatem toponimy konotacyjne mają znaczenie regionalizmu tylko w określonych kontekstach: od mikrokontekstu, do szerokiego kontekstu historycznego i społecznego.

3

„Stąd do globalności” – „patologiczne” spojrzenie lokalne

89%

Kubiak A.

Studies in Global Ethics and Global Education

|

2015

|

issue 3

29-44

EN

“From Here to Globality:” A Pathological Local View

4

Niech gra muzyka – o filmie Andrzeja Barańskiego. Powracający temat

71%

Piątkowska K.

Łódzkie Studia Etnograficzne

|

2018

|

vol. 57

EN

The director Andrzej Barański can be seen as portraying local, mundane life. His oeuvre presents a personal vision of our reality. It is a vision devoid of emotions, Polish myths andRomantic clichés; instead, it is delicate and filled with a detached humour. The artist interprets the world from afar, so to speak; like an anthropologist. Niech gra muzyka (Let the music play) is a 72-minute film consisting of six etudes relating the fortunes of provincial musicians. The narration is unusual, partly realistic, partly fairy-tale; it presents strange happenings in the lives of the protagonists, village musicians, as if they were heroes of folk tales or creatures from folk belief.

PL

Reżysera Andrzeja Barańskiego można nazwać portrecistą lokalnego, codziennego życia. Jego twórczość to indywidualne spojrzenie artysty na naszą rzeczywistość, pozbawione emocji, polskich mitów i romantycznych klisz – natomiast pełne delikatności i zdystansowanego humoru. Artysta interpretuje świat trochę „z oddali” – jak antropolog. Niech gra muzyka to 72-minutowy film składający się z sześciu nowel opowiadających losy prowincjonalnych muzyków. Niezwykła narracja po trosze realistyczna, po trosze baśniowa, przedstawia niesamowite przypadki bohaterów – wiejskich grajków, jakby byli bohaterami ludowych wierzeń i opowieści.

Refine search results

1 Studia Ukrainica Posnaniensia

1 Studies in Global Ethics and Global Education

1 Tematy i Konteksty

1 Łódzkie Studia Etnograficzne

1 2021

1 2018

1 2017

1 2015

1 Bożko І.

1 Czajkowska A.

1 Kubiak A.

1 Piątkowska K.

Paweł Hertz. Pochwała dziewiętnastowieczności

QUASI-TOPONIMY I TOPONIMY KONOTACYJNE DO OZNACZANIA REGIONALIZMU

„Stąd do globalności” – „patologiczne” spojrzenie lokalne

Niech gra muzyka – o filmie Andrzeja Barańskiego. Powracający temat