Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  przebaczenie grzechów
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Przebaczenie grzechów w nauczaniu Jana Chryzostoma. Zarys problematyki

100%
Szczur P.
Vox Patrum
|
2015
|
vol. 64
441-459
EN
This article attempts to show the teaching of John Chrysostom (c. 350-407) on the mercy of God and His love for mankind, which mani­fests itself in the forgiveness of sins. God loves all people, but sometimes allows them to suffer in order to bring them closer to Himself and show them His love (Chrysostom uses here the image of the father and the doctor). The loving close­ness of God is an invitation for sinners to return to their loving Father. The Church is an area of activity of the merciful God. It is in the Church that the sinner can obtain forgiveness by practicing repentance. However, the return to the merciful Father cannot be limited to an act of will, but the decision of will must be followed by action – concrete attitude expressing a real desire to implement the decision.
2
Publication available in full text mode
Content available

O Duchu Świętym w "Dzienniczku" św. Faustyny

100%
Lancton T.
Teologia w Polsce
|
2017
|
vol. 11
|
issue 2
203-216
EN
The Diary of St. Faustina Kowalska, though well known for its description of Jesus as the merciful Savior, lacks a comparable description of the role of the Holy Spirit in relation to Divine Mercy. One must understand the theological context of St. Faustina, of the Holy Spirit and Divine Mercy to see more clearly their connection. Whereas the merciful Jesus is the author of sanctification, the giver of Divine Mercy, the Holy Spirit is the very gift of mercy, gushing forth from His Sacred Heart in the rays of Blood and Water, which both forgives sins and lifts us from our misery to participate in the divine life of the Trinity. The Holy Spirit is the very content of Divine Mercy, for as goodness is ascribed to Him in a pre-eminent way, so too is mercy, removing our defects by filling us with His goodness and perfections.
PL
Dzienniczek św. Faustyny jest interesującym źródłem dla tych, którzy próbują ukazać Ducha Świętego w perspektywie miłosierdzia. Czy jednak można w Dzienniczku znaleźć wystarczające uzasadnienie teologiczne, aby Ducha nazwać miłosiernym, podobnie jak Ojca i Syna?
3

Pokój jako misja Kościoła

80%
Przybyłowski J. K.
Roczniki Teologiczne
|
2016
|
vol. 63
|
issue 6: Teologia pastoralna
131-144
EN
The primary mission of the Church is to proclaim Jesus Christ and realizing of salvation, which Jesus made on the cross. The cross is so true symbol of peace. Cross, thanks to the evangelizing mission of the Church, entered in the happening of any nation, but also is part of the history of humanity. This is not just a religious sign, but it’s also a symbol of human freedom. Free man may reject the Church and cross, but there is a loss of memory and Heritage Christian. Meanwhile, the real source of peace in human society is forgiveness and conversion, that is, introduction by man in his own inside of God’s law. Peace is not a utopia and is possible. And because it is possible, peace is a duty. That is why a man can and should make to the force of reason over force reasons. The Church, calling for peace, first and foremost, invited to do justice: Opus iustitiae pax – „If you want peace, work for justice”.
PL
Podstawową misją Kościoła jest głoszenie Jezusa Chrystusa i urzeczywistnianie zbawienia, którego Jezus dokonał na Krzyżu. Krzyż jest więc prawdziwym symbolem pokoju. Krzyż, za sprawą misji ewangelizacyjnej Kościoła, został wpisany w dzieje każdego narodu, ale też jest częścią historii całej ludzkości. Jest to nie tylko znak religijny, ale to również symbol ludzkiej wolności. Człowiek wolny może odrzucić Kościół i krzyż, ale grozi to utratą pamięci i dziedzictwa chrześcijańskiego. Tymczasem prawdziwym źródłem pokoju w powszechnej społeczności ludzkiej jest przebaczenie i nawrócenie, czyli wprowadzenie przez człowieka we własnym wnętrzu prawa Bożego. Pokój nie jest utopią i jest możliwy. I dlatego, że jest możliwy, pokój jest obowiązkiem. Dlatego człowiek może i powinien sprawić, aby siła rozumu zwyciężyła nad racjami siły. Kościół, wzywając do pokoju, wzywa przede wszystkim do czynienia sprawiedliwości: Opus iustitiae pax – „Jeśli pragniesz pokoju, pracuj na rzecz sprawiedliwości”.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.