Search results

1

NIEKARALNOŚĆ SPRAWCY PRZESTĘPSTWA ŁAPOWNICTWA CZYNNEGO W KODEKSIE KARNYM

100%

ŁYŻWA R.

Przegląd Policyjny

|

2019

|

vol. 133(1)

107-113

PL

Skuteczne zwalczanie przestępstw związanych z korupcją wymaga dużego zaangażowania ze strony organów ścigania i posiadania w tym zakresie odpowiednich instrumentów prawnych. Jednym z nich jest klauzula niekaralności, zawarta w przepisie art. 229 § 6 k.k. pozwalająca, pod ściśle określonymi warunkami, na uniknięcie odpowiedzialności karnej przez sprawcę przekupstwa czynnego. Autor przedstawił przyczyny powstania i cel wspomnianej instytucji oraz scharakteryzował warunki jej zastosowania. Przywołał w tym zakresie zarówno stanowisko Sądu Najwyższego, jak i przedstawicieli doktryny. Rozważania autora prowadzą do wniosku, iż ratio legis przepisu art. 229 § 6 k.k. sprowadza się do priorytetowego traktowania ścigania i pociągania do odpowiedzialności karnej funkcjonariuszy publicznych oraz innych osób pełniących funkcje publiczne, przy jednoczesnej rezygnacji z karania „skruszonych” sprawców przekupstwa czynnego.

2

Korupcja w ujęciu historycznym i współczesnym. Pojęcie zachowania korupcyjnego na tle art. 229 k.k.

72%

Dominiuk R. E.

Miscellanea Historico-Iuridica

|

2020

|

vol. 19

|

issue 2

183-198

EN

The problematic aspects of corruptive behaviors has proven to be quite a challenge for modern times. Society is mostly aware that the fight against corruption is difficult, and elimination of this phenomenon seems impossible. Corruption spreads its influence due to incorrect perception of surrounding reality. Limiting corruption is complicated process reaching for psychological incentives and motives of people participating in this operation. It is said that just raising awareness about corruption is half of the success, but to achieve full “victory” it is necessary to change the attitude of people, especially youth, on the subject of this pathological phenomenon. As studies show, the essential element on limiting the corruption is to partake the educative actions. Prevention is also connected to psychology of human behavior, all the more, that this type of criminal activity can be commited directly and indirectly. Human always tries to achieve success, and corruption is this element, which on the surface seems beneficial. It starts from receiving small souvenirs. By taking part in such activity people become less neutral and objective. In the light of art. 229 k.k. corruptive behavior affects the subject, which actively takes the role of active party. In this manner such person is perceived as entrepreneurial. Considering the difficulties in determination of victim in such agreement, subject willing to take the active corruptive initiative, does not foresee the consequences of its behavior. It is considered as correct. Rationally speaking realizing the connection between legal and psychological aspect is considered a milestone in the fight against corruption. The perfection in legal regulation should be constantly supplemented with psychological analysis of corruptive behaviors.

PL

Problematyka zachowań korupcyjnych stanowi wyzwanie naszych czasów. Społeczeństwo jest świadome, że walka z korupcją jest niezwykle trudna, a próba eliminacji tego zjawiska wydaje się niemożliwa do realizacji. Korupcja zyskuje swoich zwolenników poprzez nieprawidłowe postrzeganie realiów otaczającego nas świata. Ograniczenie korupcji to skomplikowany proces sięgający do psychologicznych motywacji i pobudek uczestniczących w tym procederze. Wydaje się, że samo podnoszenie świadomości na temat korupcji to połowa sukcesu, do pełnego sukcesu konieczna jest zmiana postawy człowieka, szczególnie młodego, wobec tego patologicznego zjawiska. Jak wskazują badania istotnym elementem ograniczania korupcji jest podejmowanie działań o charakterze edukacyjnym. Prewencja związana jest także z psychologią zachowań jednostek ludzkich, tym bardziej, iż ten rodzaj przestępstw może być popełniony w układzie bezpośrednim, jak i pośrednim. Człowiek zawsze dąży do odnoszenia sukcesów, korupcja jest tym elementem, który pozornie wydaje się sprzyjającym. Korupcja zaczyna się od przyjmowania drobnych upominków. Uczestnicząc w takim obdarowaniu przestajemy być bezstronnym i obiektywnym. W świetle art. 229 k.k. zachowanie korupcyjne dotyczy podmiotu, który aktywnie przejmuje rolę strony aktywnej. W tym zakresie nieprawidłowo postrzegany jest jako osoba przedsiębiorcza. Mając na uwadze trudności w ustaleniu poszkodowanego w tym układzie podmiot przejmujący aktywną inicjatywę korupcyjną nie przewiduje skutków swojego działania. Swoje działanie uznaje za prawidłowe. Racjonalnie wydaje się, iż sukcesem w walce z korupcją jest powiązanie aspektu prawnego z psychologicznym. Doskonałość w regulacji prawnej winna być uzupełniana stałą analizą psychologiczną zachowań korupcyjnych.

3

ZWALCZANIE NIEUCZCIWEJ KONKURENCJI. ROZWAŻANIA NA TLE ZBIEGU PRZEPISÓW PRAWA CYWILNEGO I KARNEGO

58%

Golonka A.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2012

|

vol. 74

|

issue 2

97-110

EN

The Act on Combating Unfair Competition defines prohibited behaviours which the Act refers to as unfair competition acts, and which are, as a matter of fact, delicts (torts). A typification of such behaviours constitutes the core provisions of the above mentioned regulation. Besides the civil law provisions, the Act provides for the strengthening of the protection of the economic market participants against unfair competition acts, including implementation of criminal norms to assits the achievement of the goal. Civil and penal provisions, despite regulating the same matter, include, however not only quite different legal solutions (which would be understandable taking into account the nature of both branches of law) but – what is more – they also define, albeit in different ways, the same prohibited behaviours. Just to take as an example unfair competition, such as the disclosure of trade secrets or illegal imitation of products, compared with the corresponding punishable acts. The discrepancies between the provisions of civil law and criminal law that are present in the Act under discussion call for an in-depth analysis of those issues. The conclusions consequently drawn from that discussion should idenify a direction of expected changes in the regulations and, consequently, eliminate the doubts that hamper their practical application.

PL

Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji określa zachowania niedozwolone, które nazywa czynami nieuczciwej konkurencji, a które w swej istocie obejmują delikty cywilne. Typizacja takich zachowań stanowi zarazem trzon uregulowań zawartych w tej ustawie. Poza unormowaniami cywilnoprawnymi ustawa przewiduje również wzmocnienie ochrony uczestników obrotu gospodarczego przed czynami nieuczciwej konkurencji, którą mają zapewniać przepisy karne. Unormowania cywilne i karne, chociaż z założenia regulują tę samą materię, zawierają jednak nie tylko różne rozwiązania prawne, co byłoby zrozumiałe, uwzględniając odmienności wynikające z natury każdej z gałęzi prawa, lecz także określają – nie zawsze w jednolity sposób – znamiona tych czynów. Dotyczy to zarówno opisu czynów nieuczciwej konkurencji (na przykład ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa czy niedozwolonego naśladownictwa produktów w porównaniu z odpowiadającymi im czynami karalnymi), jak i innych zagadnień, w tym w szczególności związanych z terminami przedawnienia czy formą zachowania, jaką mogą przybrać czyny nieuczciwej konkurencji – z jednej strony, oraz czyny karalne – z drugiej. Rozbieżności, jakie w tym względzie można odnotować między przepisami prawa cywilnego i karnego powołanej ustawy, stanowią asumpt do ich pogłębionej analizy. Wnioski wysunięte na tej podstawie winny zaś wyznaczać kierunek oczekiwanych zmian w przepisach, a w konsekwencji – wyeliminować wątpliwości utrudniające ich praktyczne stosowanie.

4

PROBLEMS OF UNDERSTANDING SUBJECT MATTER OF THE OFFENCE (ON THE EXAMPLE OF THE REPUBLIC OF UZBEKISTAN)

51%

Achilov I.

International Journal of Legal Studies (IJOLS)

|

2018

|

issue 4(2)

169-176

EN

This article is devoted to analyze understanding subject matter of offence in modern jurispru-dence rather than classic criminal law Republic of Uzbekistan. Particularly, the article anal-yses controversial point of views on the material objects and non-material objects and person within the definition of subject matter of the offence and proposed corresponding conclusions. Author analyzed opinions of various scientists from the Republic of Uzbekistan and other foreign states. On the basis of the specified opinions the author drew the corresponding logical conclusions. Author proposed to define subject matter of crime as a material and some non-material benefits that are subject to crime or criminal offenses for person who is guilty of committing an offense. Author notes that the crime must be differentiated from the weapon of crime and means of the crime.

PL

Artykuł poświęcony jest analizie zrozumienia przedmiotu przestępstwa we współczesnym orzecznictwie, w odejściu od klasycznego prawa karnego Republiki Uzbekistanu. Artykuł skupia się na analizie kontrowersyjnego sposobu rozpatrywania przedmiotów materialnych i niematerialnych oraz osoby w zakresie definicji przedmiotu przestępstwa. W artykule zostały przeanalizowane opinie naukowców z Uzbekistanu jak i innych państw. Na podstawie okre-ślonych opinii autor wyciągnął odpowiednie logiczne wnioski. Autor zaproponował określenie przedmiotu przestępstwa jako materialnych i niektórych niematerialnych korzyści dla osoby która jest winna popełnienia przestępstwa. Autor zauważa, że w przestępstwie należy wy-szczególnić broń przestępczą i środki przestępstwa.

5

Typy przestępstw korupcyjnych w świetle dokumentów międzynarodowych

37%

Dąbrowski Ł. D.

Studia Prawnicze KUL

|

2014

|

issue 4 (60)

43-78

PL

Rola współczesnego prawa międzynarodowego w odniesieniu do polityki prawnokarnej polega przede wszystkim na harmonizowaniu systemów karnych różnych państw oraz przyjmowaniu reguł dotyczących współpracy międzynarodowej. Dotyczy to także przestępczości korupcyjnej. W opracowaniu poddano analizie dokumenty odnoszące się do zjawiska korupcji przyjmowane pod auspicjami międzynarodowych organizacji rządowych o charakterze powszechnym i regionalnym. Przedmiotem analizy prawniczej są postanowienia umów oraz przepisy prawa krajowego. W opracowaniu przedstawiono formy, pod jakimi występują w dokumentach międzynarodowych podstawowe typy przestępstw korupcyjnych, tj.: łapownictwo w sektorze publicznym w obu jego odmianach (przekupstwo i sprzedajność), handel wpływami (platan protekcja), nadużycie uprawnień oraz bezpodstawne wzbogacenie, będące najbardziej kontrowersyjnym typem przestępczości korupcyjnej. Głównym zamierzeniem było określenie znamion strony podmiotowej i przedmiotowej poszczególnych typów czynów przestępczych. Najwięcej uwagi poświęcono omówieniu podstawowej formy przestępczości korupcyjnej - łapownictwu. Rozważania poczynione przy omówieniu tego typu przestępczości korupcyjnej mają jednak zastosowanie bezpośrednio lub pośrednio także w przypadku pozostałych typów przestępstw korupcyjnych.

EN

The current role of international law, in relation to criminal policy, is harmonization of criminal justice of different states and rules relating to international cooperation. This also applies to the crime of corruption. The paper focused on documents about corruption adopted by international governmental organizations in the global and regional level. Objects of legal study are provisions of agreements and polish law. The paper presents basic types of corruption offences stipulated by international instruments, such as: bribery in the public sector (in both its forms passive and active), trading in influence, abuse of power and illicit enrichment, which is the most controversial type of corruption offences. The main aims of the paper are to determine the subjective features and objective features of corruption offences. Main attention is devoted to basic form of corruption offences - bribery. Considerations made in the area of bribery are applicable directly or indirectly also in remaining types of corruption crimes.

RU

Роль современного международного права по отношению к уголовно-правовой политике, в первую очередь по оптимизации системы уголовного правосудия в различных странах и принятие правил для международного сотрудничества. Это также относится и к преступлению коррупции. В исследовании были проанализированы документы, относящиеся к коррупции, принятой под эгидой международных правительственных организаций в целом и на региональном уровнях. Производится юридический анализ указов договоров и принципов национального права. Приведены формы, в которых выступают в международных документах основные типы коррупционных правонарушений, а именно: взяточничество в государственном секторе в обеих его формах (получение взятки и продажности), торговля влияниями (Платан фаворитизм), злоупотребление властью и неосновательное обогащение, которое является наиболее спорным типом преступления коррупции. Основной целью было определение обективных и субективных признаков сторон различных типов преступных деяний. Наибольшее внимание уделено обсуждению основной формы преступления коррупции - взяточничество. Соображения, высказанные в ходе обсуждения данного вида преступлений коррупции могут быть применены, непосредственно или косвенно, в случае других видов коррупции.

Refine search results

1 International Journal of Legal Studies (IJOLS)

1 Miscellanea Historico-Iuridica

1 Przegląd Policyjny

1 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 Studia Prawnicze KUL

1 Achilov I.

1 Dominiuk R. E.

1 Dąbrowski Ł. D.

1 Golonka A.

1 ŁYŻWA R.

1 2020

1 2019

1 2018

1 2014

1 2012

NIEKARALNOŚĆ SPRAWCY PRZESTĘPSTWA ŁAPOWNICTWA CZYNNEGO W KODEKSIE KARNYM

Korupcja w ujęciu historycznym i współczesnym. Pojęcie zachowania korupcyjnego na tle art. 229 k.k.

ZWALCZANIE NIEUCZCIWEJ KONKURENCJI. ROZWAŻANIA NA TLE ZBIEGU PRZEPISÓW PRAWA CYWILNEGO I KARNEGO

PROBLEMS OF UNDERSTANDING SUBJECT MATTER OF THE OFFENCE (ON THE EXAMPLE OF THE REPUBLIC OF UZBEKISTAN)

Typy przestępstw korupcyjnych w świetle dokumentów międzynarodowych