Search results

1

Ogród wierszowej tradycji. Kilka uwag o Zachodzie słońca w Milanówku Jarosława Marka Rymkiewicza

100%

Tryksza A., Uniwersytet Marii Skłodowskiej-Curie I. F. P., Anna Tryksza – dr a. w. Z. T. L. U. Z. s. b. s. s. w. z. z. z. n. l. p. o. z. w. z. k. m., atryksza@poczta.onet.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2014

|

vol. 03

PL

Rozważania koncentrują się wokół problemów poetyki tekstów Jarosława Marka Rymkiewicza pochodzących ze zbioru „Zachód słońca w Milanówku”. Szczególnie interesujące wydaje się być, strategiczne w założeniu, połączenie struktury wierszowej, rażącej wręcz banalnością, z takąż samą najczęściej, szeroko rozumianą warstwą stylistyczną oraz eschatologiczną tematyką. W artykule próbuje się wykazać sensowność i celowość połączenia nadmiernie prostej formy z „wysoką” nutą podejmowanej problematyki, oscylującej wokół spraw ostatecznych - przemijania, śmierci, starości. Autorka jest skłonna uznać tego typu zabiegi za współczesny sposób prezentacji - pełen dystansu, ironii/autoironii - tematów ważkich, lecz powtarzalnych. To jakby poetycka samoobrona przed trywialnością: poprzez maksymalne ujawnianie banału – odejście od banału.

EN

The garden of poetic tradition. Some remarks on the "Sunset in Milanówek" by Jarosław Marek Rymkiewicz The considerations revolve around the issues of the poeticsof the texts by Jarosław Marek Rymkiewicz from his collection “Sunset in Milanówek”. Particularly interesting is the strategic connection of the poetic structure of the line, blatantly banal, with the same broadly defined stylistic aspect and eschatological themes. The article tries to show the wisdom and desirability of combining the overly simple form with the "high" note of the subject matter, oscillating around issues of final character – passing, death, old age. The author is willing to consider such actions as a modern method of presentation – distanced, full of irony /self-depreciation – weighty topics, but repetitive. It is like a poetic defence against the trivial: through the maximum disclosure of banality – adeparture from the banality.

2

The perspective of the quality of life of the killer – a critical discussion on the importance of the multicontextuality of experience

84%

Żeromska- Charlińska J.

Resocjalizacja Polska

|

2017

|

issue 14/2017

161–175

EN

The author discusses the subject of the convicted person’s aging, revealing the sense of his duality: age advancement and prison isolation. Discussions on attempts to promote the fuzzy idea of care for the elderly in today’s prisons are worrying. The aim of the research was to provide a vision of needs, corresponding to the real circumstances of the seniors from the perspective of their narrative. The subject of exploration was the phenomenon of a specific perception and experience of time by the prisoners, in particular, feedback events. The intention of the researcher was to separate out what had been unnoticeable so far. The text presents an analysis of the biography of the person whose life has been marked by moments of crisis, interpreted by including them in the story of life breakthroughs. In view of the described background, an additional “frame” clarifying the intentions of the hermeneut was an epiphany as a unique experience, an original one, dividing the life of a senior into “before” and “after”, “then” and “now”.

PL

Autorka porusza problematykę starzenia się skazanego, odsłaniając sens jego dualności: zaawansowanie wiekowe i izolację więzienną. Dyskusje dotyczące prób propagowania rozmytej idei troski o współcześnie funkcjonujących starszych w zakładach karnych budzą niepokój. Celem badań była wizja potrzeb, odpowiadających realnym uwarunkowaniom seniora z perspektywy jego narracji. Przedmiotem eksploracji natomiast było zjawisko specyficznego postrzegania i przeżywania czasu przez osadzonego, w szczególności zdarzeń zwrotnych. Intencją badaczki było wyodrębnienie tego, co było dotychczas niedostrzegalne. Tekst ukazuje analizę biografii osoby, w życiu której pojawiły się momenty kryzysowe, interpretowane poprzez włączenie ich w fabułę historii o życiowych przełomach. Wobec opisanego tła, dodatkową „ramą” doprecyzowującą intencje hermeneuty była zastosowana epifania jako doświadczenie jedyne w sobie, oryginalne, dzielące życie seniora na „przed” i „po”, na „wtedy” i „teraz”.

3

„Oswajanie czasu” w Le Passe Temps Michała Tailleventa (XV wiek)

84%

Gęsicka A.

Roczniki Humanistyczne

|

2013

|

vol. 61

|

issue 5: Neofilologia

133-148

EN

Poem Le passe-temps by Michault Taillevent entered the important movement of poetic output of Late Middle Ages, focusing on the theme of time elapse, as seen from the perspective of a confronting it individual. This paper tries to answer the following questions: in what way does Michault Taillevent articulate the idea of passing of time? Is, according to the author, the appreciation of that process a longstanding value in human life, or does the perception of time evolve with advancing years? Does Passe Temps poem offer any way of protecting against a total breakdown in the view of passing of somebody’s life? Eponymous time reveals intriguing functions and countenances in the work. The paper starts with talking over the objective dimension of time taken as an object under observation of the writing about it poet, and then come the subjective descriptions that distinguish the past and anticipated time, as well as, realised and beyond realisation periods, and finally, well used and wasted time. The poem by Taillevent, puts also forward different ways of standing up to inevitable process of passing, where especially effective and recommended remedy would be a literary work.

PL

Poemat Le passe-temps Michała Tailleventa wpisuje się w ważny nurt twórczości poetyckiej późnego średniowiecza, koncentrujący się na temacie upływu czasu postrzeganego z perspektywy konfrontującej się z nim jednostki. Pytania, na jakie niniejszy artykuł próbuje dać odpowiedź, brzmią: w jaki sposób Michał Taillevent przedstawia problem upływu czasu? Czy uświadomienie sobie tego procesu stanowi według poety wartość stałą w ludzkim życiu, czy też sposób postrzegania czasu ewoluuje w miarę starzenia się człowieka? Czy poemat Passe Temps proponuje jakąś drogę uchronienia się przed całkowitym załamaniem w obliczu własnego przemijania? Eponimiczny czas objawia w utworze ciekawe funkcje i oblicza. W artykule najpierw omówiony został obiektywny wymiar czasu potraktowanego jako przedmiot obserwacji piszącego o nim poety, a następnie wymiar subiektywny, w którym wyodrębniony został nie tylko czas miniony i czas antycypowany, ale także czas nieuświadomiony i czas uświadomiony, wreszcie czas wykorzystany dobrze i czas zmarnowany. Poemat Tailleventa proponuje także różne sposoby stawienia czoła nieuchronnemu procesowi przemijania, pośród których szczególnie skutecznym i zalecanym remedium byłby literacki akt twórczy.

4

Perspektywa jakości życia zabójcy – krytyczna dyskusja znaczenia wielokontekstualności doświadczeń

84%

Żeromska- Charlińska J.

Resocjalizacja Polska

|

2017

|

issue 14/2017

171–185

PL

Autorka porusza problematykę starzenia się skazanego, odsłaniając sens jego dualności: zaawansowanie wiekowe i izolację więzienną. Dyskusje dotyczące prób propagowania rozmytej idei troski o współcześnie funkcjonujących starszych w zakładach karnych budzą niepokój. Celem badań była wizja potrzeb, odpowiadających realnym uwarunkowaniom seniora z perspektywy jego narracji. Przedmiotem eksploracji natomiast było zjawisko specyficznego postrzegania i przeżywania czasu przez osadzonego, w szczególności zdarzeń zwrotnych. Intencją badaczki było wyodrębnienie tego, co było dotychczas niedostrzegalne. Tekst ukazuje analizę biografii osoby, w życiu której pojawiły się momenty kryzysowe, interpretowane poprzez włączenie ich w fabułę historii o życiowych przełomach. Wobec opisanego tła, dodatkową „ramą” doprecyzowującą intencje hermeneuty była zastosowana epifania jako doświadczenie jedyne w sobie, oryginalne, dzielące życie seniora na „przed” i „po”, na „wtedy” i „teraz”.

EN

The author discusses the subject of the convicted person’s aging, revealing the sense of his duality: age advancement and prison isolation. Discussions on attempts to promote the fuzzy idea of care for the elderly in today’s prisons are worrying. The aim of the research was to provide a vision of needs, corresponding to the real circumstances of the seniors from the perspective of their narrative. The subject of exploration was the phenomenon of a specific perception and experience of time by the prisoners, in particular, feedback events. The intention of the researcher was to separate out what had been unnoticeable so far. The text presents an analysis of the biography of the person whose life has been marked by moments of crisis, interpreted by including them in the story of life breakthroughs. In view of the described background, an additional “frame” clarifying the intentions of the hermeneut was an epiphany as a unique experience, an original one, dividing the life of a senior into “before” and “after”, “then” and “now”.

5

Rejuvenating Effect Memories in the Novel Sońka by Ignacy Karpowicz

84%

Stelingowska B.

Konteksty Społeczne

|

2017

|

vol. 5

|

issue 1

EN

The aim of the article is to present the value of memories which have a therapeutic and rejuvenating character. Memory, which is the ability of remembering, storing and recollecting past events is the process accompanying humans throughout all their lives and thus influencing their personality and character. Extracting memories from the past has its own meaning and purpose evoked in the desire for catharsis. The title character of Sońka by Ignacy Karpowicz recollects the memories of the tragic experience of the Second World War and through the confession in front of a stranger she becomes free from the ballast of her life and dies rejuvenated and liberated. Karpowicz created the “salvaging” novel, which falls into the contemporary trend of literature that works with memories from the war times presented in more human dimension.

PL

Celem artykułu jest ukazanie wartości wspomnień, które mają charakter terapeutyczny i odmładzający. Pamięć, która jest zdolnością zapamiętywania, przechowywania i przypominana rzeczy minionych jest procesem, który towarzyszy człowiekowi przez całe życie, składając się na jego osobowość i charakter. Wydobywanie wspomnień z przeszłości ma swój sens i cel, który zawiera się w pragnieniu swoistego katharsis. Tytułowa bohaterka Sońki Ignacego Karpowicza wraca wspomnieniami do tragicznych przeżyć z czasu II wojny światowej i dzięki przeprowadzonej przed obcym człowiekiem spowiedzi życia uwalnia się od balastu i ze spokojem, odmłodzona i wyzwolona odchodzi ze świata żywych. Karpowicz stworzył powieść „ocalającą”, wpisując się tym samym we współczesny nurt twórczości przywracającej wspomnienia czasów wojny, ukazanych w nieco innym, bardziej ludzkim wymiarze.

6

Anny Kamieńskiej myślenie o odchodzeniu i śmierci

67%

Dańczak A.

Studia Gdańskie

|

2015

|

issue 37

187-201

PL

Anna Kamieńska (1920-1986) jest poetką, która dużą część swojej twórczości poświęciła refleksji nad przemijaniem i śmiercią. Jej poezja zawiera liczne odniesienia do pytań i obaw człowieka związanych z koniecznością umierania. Warsztat Kamieńskiej opiera się na codziennym życiu i doświadczeniu; cechuje go finezja oraz oryginalność myśli. Samo ujęcie tematyki jest interesujące również z teologicznego punktu widzenia jako ilustracja podstawowych prawd o człowieku i jego losie, a także pewnych intuicji współczesnej teologii. Homo meditans konfrontuje się z tematem śmierci, podejmując wiele aspektów: doświadczenie bycia opuszczonym przez całą rzeczywistość tworzącą kontekst życia człowieka, śmierć jako głębię zawierającą sens indywidualnego życia i jego rzeczywiste spełnienie, śmierć jako spotkanie z Bogiem będącym ostatecznym dawcą pełni. Śmierć jest niemożliwym do opisania w pełni wydarzeniem życia człowieka. Każdy zaś doświadczy wyłącznie własnej śmierci. Niemniej również śmierć innych stanowi lekcję, która pozwala na przygotowanie się do własnej śmierci. Śmierć jest zakorzeniona bardzo głęboko w każdej chwili życia i ostatecznie w niej się zaczyna – cała egzystencja człowieka zmierza do swojego końca, począwszy od narodzin. Zagadnienie śmierci dotyka również kwestii nieśmiertelności. Jej rozumienie oparte jest na istocie miłości. Nieśmiertelność stanowi rodzaj miłości, która z własnej natury nie przyjmuje możliwości końca.

EN

Anna Kamieńska (1920-1986) is a Polish poetess who dedicated much of her work to the reflection on transiency and death. Her poetry contains many references to human questions and fears connected with the necessity of passing away. Kamieńska’s workshop is based on everyday life and experience, and is marked by great finesse as well as originality of thought. Homo meditans confronts the issue of death in numerous aspects: as the experience of being abandoned by the whole reality which constitutes the life of a person, depth which contains the most intimate sense of an individual life and its real fulfilment, the meeting with God who is the ultimate giver of fullness. As such, death is an indescribable event of human life. Everyone will experience only their own death. Nevertheless, the death of others is a lesson which helps to prepare oneself for one’s own final passage and to understand its meaning. Death is rooted very deeply in every singular moment of life. The whole of existence heads to its end from the very beginning. The question concerning death also touches another problem: immortality. It can be resolved only by reconsideration of the essence of love. Immortality is a permanent kind of love which in its very nature does not accept the possibility of an end.

7

Жанр мiнiяцюры ў творчасцi Янкi Брыля: ад “Жменi сонечных промняў” да “Парастка”

67%

Альштынюк А.

Białorutenistyka Białostocka

|

2016

|

vol. 8

PL

W artykule mówi się o ewolucji gatunkowej i tematycznej krótkich utworów prozatorskich znanego pisarza białoruskiego Janki Bryla (1917–2006), nazywanych w terminologii białoruskiej „miniaturami lirycznymi”, które uprawiał w ostatnich czterdziestu latach życia. J. Bryl rozpoczyna od ulotnych zapisów swoich obserwacji i przemyśleń dotyczących życia codziennego i stopniowo zagłębia się w problematykę ogólnoludzką – losu, twórczości, przemijania, śmierci, przeznaczenia. W artykule podkreślono znaczenie i wpływ osobistych przeżyć Bryla na kształtowanie się jego pisarskiej osobowości oraz na sposoby ich wykorzystania w tego rodzaju prozie.

EN

The article discusses the genre and thematic evolution of short pieces of prose written by the famous Belarusian writer Yanka Bryl (1917–2006). They are known in the Belarusian terminology as “lyrical miniatures” and they were written in the last forty years of his life. Bryl begins with elusive records of his observations and thoughts about everyday life and gradually goes into general human issues, such as fate, creativity, passing of time, death, destiny. The article emphasizes the importance and influence of Bryl’s personal experience on his formation as a writer and on the way the experience is used in this genre of prose.

8

Czas „czarnego słońca”

67%

Pniewski D.

Studia Norwidiana

|

2019

|

vol. 37

263-273

PL

Tematem tekstu jest charakterystyczne dla romantyków literackie przedstawienie doświadczenia czasu. O czasie jako problemie rozważanym przez XIX-wiecznych twórców napomyka kilkakrotnie w swojej najnowszej książce Piotr Śniedziewski. W artykule kwestię tę zaprezentowano, wykorzystując aktualną refleksję na temat doświadczenia („historical sublime experience” Franka Ankersmita) i ustalenia dotyczące wpływu gwałtowanie rozwijającej się po 1839 r. fotografii na sposób kształtowania literackiego świata przedstawionego, a także używania fotografii jak narzędzia analizy czasu („wizualnego modelu czasu”).

EN

The text concerns the literary presentation of experiencing time that was characteristic of Romantics. In his latest book, Piotr Śniedziewski mentions time as a problem considered by 19th-century artists several times. The article presents this issue using the current reflection on the experience (Frank Ankersmit’s “historical sublime experience”) and the findings concerning the impact of photography that has been developing rapidly since 1839, on the way the literary represented world is shaped, as well as the use of photography as a tool of analysing time (“the visual model of time”).

9

Poeta ridens. O wierszach Józefa Barana

67%

Legeżyńska A.

Polonistyka. Innowacje

|

2021

|

issue 14

33-40

EN

The article is dedicated to the memory of prof. Bożena Chrząstowska as a researcher appreciating and popularizing contemporary poetry at school. One of the people appreciated by her was Józef Baran (born 1947). His most recent volume entitled Before Departure refers to the popularity of the poetry of the "middle", derived from Gałczyński’s tradition, accessible to the reader and, at the same time, original. The collection Before Departure has the character of a lyrical autobiography, it also brings reflections on the meaning of human existence. In this volume, the elegiac convention is mixed with self-irony and humor. The poet writes about transience as a very personal, but also a universal experience, inscribed in the harmony of being.

PL

Artykuł jest dedykowany pamięci prof. Bożeny Chrząstowskiej jako badaczce doceniającej i popularyzującej poezję współczesną w szkole. Jednym z cenionych przez Nią twórców był Józef Baran (ur. 1947). Jego najnowszy tom pt. W wieku odlotowym potwierdza popularność liryki „środka”, wyprowadzonej z tradycji do Gałczyńskiego; przystępnej dla czytelnika i zarazem niebanalnej. Zbiór W wieku odlotowym ma charakter lirycznej autobiografii, przynosi też refleksję na temat sensu ludzkiej egzystencji. W tomie tym konwencja elegijna miesza się z autoironią i humorem. Poeta pisze o przemijaniu jako doświadczeniu bardzo osobistym i zarazem uniwersalnym, wpisanym w harmonię bytu.

10

The time of the “black sun”

67%

Pniewski D.

Studia Norwidiana

|

2019

|

vol. 37 English Version

261-270

EN

The text concerns the literary presentation of experiencing time that was characteristic of Romantics. In his latest book, Piotr Śniedziewski mentions time as a problem considered by 19th-century artists several times. The article presents this issue using the current reflection on the experience (Frank Ankersmit’s “historical sublime experience”) and the findings concerning the impact of photography that has been developing rapidly since 1839, on the way the literary represented world is shaped, as well as the use of photography as a tool of analysing time (“the visual model of time”).

11

Mark Helfrich, Naked Pictures of My Ex-Girlfriends. Romance in the 70s.

67%

Jędrzejko P.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2020

|

issue 41

239-242

PL

Nota krytyczna autorstwa Pawła Jędrzejki, poświęcona książce Marka Helfricha, Naked Pictures of My Ex-Girlfriends. Romance in the 70s. (Los Angeles: Rat Press, 2000).

EN

Paweł Jędrzejko's critical note on Mark Helfrich's photobook Naked Pictures of My Ex-Girlfriends. Romance in the 70s. (Los Angeles: Rat Press, 2000).

12

The Concept of Time in "Enarrationes in Psalmos" by Saint Augustine

67%

Czyżewski B. S.

Verbum Vitae

|

2020

|

vol. 38

|

issue 1

PL

Czym jest czas? Jaka jest jego natura, przeznaczenie i cel? Na te i inne pytania próbował odpowiedzieć św. Augustyn w największym swoim dziele egzegetyczno-homiletycznym Enarrationes in Psalmos. Biskup Hippony komentując poszczególne wersety psalmów dawidowych dochodzi do przekonania, iż czas jest wartością zmienną i kruchą, podobnie jak świat i człowiek poddany jego prawom. Czas stworzony przez Boga miał swój początek, trwa i będzie miał też koniec. Nie oznacza to jednak, że ze względu na przemijanie czasu, należy postrzegać go wyłącznie w sensie negatywnym. W konkretnym bowiem czasie wcielił się Syn Boży, by zbawić człowieka. Czas jest również po to, by człowiek miał możliwość nawrócenia i wejścia do wieczności. Tam nie ma pojęcia czasu, wieczność bowiem, zdaniem biskupa Hippony, jest niezmienna i trwa. W Augustyńskiej koncepcji czasu dostrzegamy nie tylko aspekt czysto fizykalny, ale przede wszystkim wymiar teologiczny. Zawiera ona bowiem przesłanie do człowieka odnoszące się nie tylko do teraźniejszości, ale przede wszystkim do przyszłości, do napawającej wszystkich głębokim optymizmem wieczności.

EN

What is time? What is its nature, designation and aim? Saint Augustine attempted to resolve these and other questions in his greatest exegetical-homiletical work, Enarrationes in Psalmos. The Bishop of Hippo, commenting on particular verses of the Davidic Psalms, comes to the conviction that time is a variable and fragile value, just like the world and man, which are subject to its laws. The time created by God had a beginning, it abides, and it will have an end. However, this does not mean that the passing of time should be viewed only in a negative sense, for at a concrete moment in time the Son of God became incarnate in order to save man. Time also exists so that man has an opportunity to be converted and to enter eternity. For the Bishop of Hippo, there is no concept of time in eternity, which is changeless and lasts forever. In his conception of time, we can see not only its pure physical aspect, but above all, its theological dimensions. In particular, it contains a message for man that refers not only to the present, but predominantly to the future, to an eternity that inspires great optimism for all people.

13

Melancholicy nad Wisłą

67%

Piechota D.

Tematy i Konteksty

|

2018

|

vol. 13

|

issue 8

160-173

EN

The theme of melancholy in the Polish prose of the 21st century is still valid and directly related to the issue of identity and maturity of protagonists. People who suffer from depression exist in a world in which “ all that is solid, melts into the air”. This feeling complicates their existence because they often cannot describe their own identity (both individual and collective). The modern homo melancholicus often treats his or her own life as someone else’s project, which intensifies the experience of incoherent self-image and sense of alienation. In the latest realistic prose, reflections on passing away appear in thirty-year-old protagonists who lose the illusion of a quick career which would give them (apparently) happiness. Recalling the past, rooted in communist Poland, turns out to be a type of autotherapy. Melancholics see their lives as scattered, deformed, similar to the puzzles that should be put together again. The ongoing depersonalization and identity problems make that the heroes wander around the labyrinth, looking for a way out of it. The experience of melancholy proves to be the experience of transgression in which a person can find himself by accepting the complexity of the world.

14

Zepsuci za życia, choć myślą, że wieczni… Współczesny dialog między życiem a śmiercią

67%

Gołębiewska M., Błyszczek A.

Amor Fati

|

2015

|

issue 3

103-115

EN

Currently, for the individual it is much easier to reconcile with a loss, especially if one does not touch her or him directly. Does not the material possessions, being forever young make the man himself lost? Is it really so difficult today to answer the funda-mental question of to be or to have? Contemporary dialogue with modern man's death, became not only the subject of research, but also a reflection on the relation between contemporary societies on passing.

15

Przemijanie i śmierć w niektórych europejskich koncepcjach filozoficznych

67%

Kurzępa I.

Facta Simonidis

|

2018

|

issue 11

277-296

PL

Celem artykułu jest przedstawienie problemu przemijania i śmierci w wybranych, europejskich koncepcjach filozoficznych. Człowiek od zarania dziejów interesował się tematem życia i śmierci zaś refleksja filozoficzna, dotycząca tego problemu, rozwijała się zasadniczo w dwóch kierunkach. Z jednej strony starała się wyeliminować lęk przed śmiercią, z drugiej zaś usiłowała poszukiwać sposobu na mądre wyjaśnienie faktu zejścia ze sceny życia. Obecnie problem przemijania i śmierci występuje w badaniach wielu dyscyplin naukowych. Na gruncie filozofii, rodzą się i rozwijają badania nad poznaniem, transcendentalną świadomością, a także rozwija się etyka oraz bioetyka.

EN

The aim of this article is to present the concepts of passing and death in view of certain European philosophical notions. People have been interested in the phenomena of life and death throughout human history. Philosophical reflection regarding these issues evolved in two directions. On the one hand, it made attempts to extirpate the fear of death; and on the other hand, it endeavoured to find a knowledgeable way of explaining the fact of passing away. Nowadays, the problem of passing and death is present in researches in numerous branches. As regards philosophy, studies on cognition and transcendental consciousness are carried on. Moreover, ethics and bioethics are developed.

16

Proposition of a Modern Theological Interpretation of Death as a Consequence of Sin

67%

Witała M.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2021

|

issue 39

25-47

PL

Istnieje pozorna sprzeczność pomiędzy katolickim nauczaniem o śmierci jako skutku grzechu a faktem, że śmierć biologiczna jest zjawiskiem powszechnym i poniekąd koniecznym w świecie przyrody. Analiza danych biblijnych oraz interpretacja dogmatyczna wypowiedzi Magisterium pozwala na sformułowanie propozycji rozwiązania owej trudności. Zakłada ona, że obiektywnym skutkiem grzechu jest śmierć duchowa, czyli zerwanie komunii z Bogiem, natomiast śmierć cielesna jest skutkiem jedynie subiektywnym: w znaczeniu zmiany charakteru tego doświadczenia dla człowieka. Twierdzenia takie znajdują poparcie w myśli uznanych, współczesnych teologów.

EN

There is an apparent contradiction between the catholic doctrine of death as a result of the Original Sin and the fact that the biological death is a common and somewhat necessary phenomenon in the world of nature. Analysis of biblical data and interpretation of the Magisterium of the Church’s dogmatic teaching allows us to propose a solution to the problem by stating that the primary consequence of sin is spiritual death, that is, breaking communion with God, and bodily death is only a secondary, consequence result of sin, which means that the experience of bodily death has changed for man after the fall. This proposal is corroborated by opinions of some recognized contemporary theologians.

17

Przemijanie i śmierć w niektórych europejskich koncepcjach filozoficznych

67%

Kurzępa I.

Facta Simonidis

|

2018

|

vol. 11

|

issue 1

277-296

PL

Celem artykułu jest przedstawienie problemu przemijania i śmierci w wybranych, europejskich koncepcjach filozoficznych. Człowiek od zarania dziejów interesował się tematem życia i śmierci zaś refleksja filozoficzna, dotycząca tego problemu, rozwijała się zasadniczo w dwóch kierunkach. Z jednej strony starała się wyeliminować lęk przed śmiercią, z drugiej zaś usiłowała poszukiwać sposobu na mądre wyjaśnienie faktu zejścia ze sceny życia. Obecnie problem przemijania i śmierci występuje w badaniach wielu dyscyplin naukowych. Na gruncie filozofii, rodzą się i rozwijają badania nad poznaniem, transcendentalną świadomością, a także rozwija się etyka oraz bioetyka.

EN

The aim of this article is to present the concepts of passing and death in view of certain European philosophical notions. People have been interested in the phenomena of life and death throughout human history. Philosophical reflection regarding these issues evolved in two directions. On the one hand, it made attempts to extirpate the fear of death; and on the other hand, it endeavoured to find a knowledgeable way of explaining the fact of passing away. Nowadays, the problem of passing and death is present in researches in numerous branches. As regards philosophy, studies on cognition and transcendental consciousness are carried on. Moreover, ethics and bioethics are developed.

18

Teologiczno-wychowawcze przesłanie epitafiów cmentarnych na przykładzie wybranych cmentarzy w Toruniu

59%

Janowska M.

Studia Pelplińskie

|

2019

|

vol. 53

231-248

EN

One is never indifferent when it comes to the event of death. Cemeteries are such places where we can meditate upon the fragility of the human life in this world. Much information on life and death can be drawn from the tombstone epitaphs. The content of these inscriptions as found in selected Torun commentaries illustrate the changes in our mentality when it comes to the problem of passing away. The man becomes aware that he or she does not freely control his or her life which as a matter of fact does not belong to them. On one hand we rebel against the necessity of dying and even against God himself and on the other we command ourselves to the Lord. Whenever we die with Christ and in Christ, we can defeat death that as our enemy deprives us of our lives (Cf. Rm 14, 7–8). The human existence is in the hand of God. We do not just live for ourselves, as the service in favour of others is the fulfilment of the Divine commandment of love of one’s neighbour and testimony of our life dedicated to the Lord.

PL

Wobec wydarzenia śmierci nie można przejść obojętnie. Szczególnym miejscem refleksji na temat kruchości doczesnego życia jest cmentarz. Cennym źródłem wiedzy i informacji na temat życia i śmierci są inskrypcje nagrobne. Ich teksty spisane z wybranych cmentarzy w Toruniu ilustrują stosunek żywych do zmarłych, ukazują przemiany, jakie na przestrzeni czasu zachodzą w podejściu człowieka do problemu śmierci. Człowiek staje w bezpośredniej konfrontacji z faktem, że nie rozporządza sam swoim życiem i że jego własne życie nie jest jego własnością. Z jednej strony stawia opór. Przyjmuje postawę rozpaczliwego, gniewnego buntu. Z drugiej strony powierza się samemu Bogu. Śmierć, jako wróg człowieka, który chce go ograbić z życia, zostaje zwyciężona wszędzie tam, gdzie człowiek umiera z Chrystusem i w Chrystusie. Święty Paweł w Liście do Rzymian napisał: „Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana. I w życiu więc i śmierci należymy do Pana” (Rz 14,7–8). Całe życie człowieka jest w ręku Boga. Nie żyje jedynie dla siebie, ale przez służbę innym, żyje dla Boga, ponieważ służba jest wypełnieniem Bożego przykazania miłości bliźniego, a więc świadectwem życia oddanego Bogu.

19

"Dym uleciał, a otulona śniegiem równina Toribe oddaje nastrój żurawiego gaju”. O buddyjskiej idei przemijania i wątkach nekropolicznych w japońskiej literaturze wczesnego średniowiecza

59%

Bednarczyk A.

Porównania

|

2016

|

vol. 18

91-114

EN

The necropolistic threads in Japanese literature of the early medieval times have been scarcely discussed material. Although there are extant numerous accounts on someone’s dead, details concerning places of burial or cremation and descriptions of accompanying ceremonies are almost unknown. The present paper is an attempt to grasp the meaning and metaphorics of Toribe as one of few necropolistic sites that have become a motif of literary works since the Heian period (794-1192). In order to develop a possible interpretation of selected excerpts from the literary works as well as the necropolis itself, the author focused especially on its toponymic aspect. On the other hand, detailed study of Toribe motif as a topos let the author approach a few possible ways of its interpretation as a complex metaphor, but also from the point of view of its stylistic function.

PL

Wątki nekropoliczne w japońskiej literaturze wczesnego średniowiecza są tematyką do tej pory mało badaną i opisywaną. Pomimo licznych deskrypcji śmierci różnych osób, szczegóły na temat miejsc grzebania i kremacji, a także towarzyszących im ceremoniom, pozostają w dalszym ciągu słabo omówione. Niniejszy artykuł jest próbą uchwycenia znaczenia i metaforyki Toribe, jako jednego z nielicznych miejsc nekropolicznych, które stało się wątkiem lub motywem utworów literackich począwszy od okresu Heian (794-1192). W tym celu autor skupił się z jednej strony na stricte toponimicznym ujęciu Toribe, umożliwiającym interpretację wybranych fragmentów literackich pod kątem rzeczywistego opisu tejże nekropolii. Natomiast szczegółowe zbadanie motywu Toribe, jako toposu, miało przybliżyć kilka możliwych ścieżek jego interpretacji, od rozbudowanej metafory, aż po jego funkcję zdobniczą.

20

Marność ludzkiego życia w Księdze Koheleta?

51%

Piwowar A.

Verbum Vitae

|

2013

|

vol. 24

39-72

EN

The noun heḇel is the most characteristic term in the whole Book of Ecclesiastes. Because of this word, many people perceive the book as the one which deals primarily with vanity and which posits that everything is futile (cf. 1:2 and 12:8). The present article aims to answer the question posed in its title: Does Qoheleth really claim human life to be futile? The first part of the article comprises the analysis of the noun heḇel in the Old Testament. Subsequently, the word’s usage and meaning in the Book of Ecclesiastes are explored. The final part of the article analyzes the texts that make use of the word heḇel to speak about human life (namely, 3:19; 6:4-12; 7:15; 9:9; 11:8-10). The interpretation of these texts and the supporting arguments resulting from the analyses conducted by other scholars (e.g. C.L. Seow, L. Mazzinghi, K. Bardski, G. Ravasi, A. Bonora, T. Krüger i L . Schwienhorst-Schönberger) lead to the conclusion that Qoheleth does not judge human life as futile. What he claims instead is that human life is brief, transient and passes quickly.

Refine search results

Ogród wierszowej tradycji. Kilka uwag o Zachodzie słońca w Milanówku Jarosława Marka Rymkiewicza

The perspective of the quality of life of the killer – a critical discussion on the importance of the multicontextuality of experience

„Oswajanie czasu” w Le Passe Temps Michała Tailleventa (XV wiek)

Perspektywa jakości życia zabójcy – krytyczna dyskusja znaczenia wielokontekstualności doświadczeń

Rejuvenating Effect Memories in the Novel Sońka by Ignacy Karpowicz

Anny Kamieńskiej myślenie o odchodzeniu i śmierci

Жанр мiнiяцюры ў творчасцi Янкi Брыля: ад “Жменi сонечных промняў” да “Парастка”

Czas „czarnego słońca”

Poeta ridens. O wierszach Józefa Barana

The time of the “black sun”

Mark Helfrich, Naked Pictures of My Ex-Girlfriends. Romance in the 70s.

The Concept of Time in "Enarrationes in Psalmos" by Saint Augustine

Melancholicy nad Wisłą

Zepsuci za życia, choć myślą, że wieczni… Współczesny dialog między życiem a śmiercią

Przemijanie i śmierć w niektórych europejskich koncepcjach filozoficznych

Proposition of a Modern Theological Interpretation of Death as a Consequence of Sin

Przemijanie i śmierć w niektórych europejskich koncepcjach filozoficznych

Teologiczno-wychowawcze przesłanie epitafiów cmentarnych na przykładzie wybranych cmentarzy w Toruniu

"Dym uleciał, a otulona śniegiem równina Toribe oddaje nastrój żurawiego gaju”. O buddyjskiej idei przemijania i wątkach nekropolicznych w japońskiej literaturze wczesnego średniowiecza

Marność ludzkiego życia w Księdze Koheleta?