Search results

1

Kary cielesne w wychowaniu. Czy następuje odwrót od „tradycji”?

100%

Jarosz E.

Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

|

2017

|

vol. 561(6)

3-16

PL

W przeszłości kary cielesne były powszechnie akceptowane, a wręcz zaliczane do efektywnych środków wychowawczych. Dzisiaj są traktowane jako nie tylko niewłaściwe oraz nieskuteczne, ale także sprzeczne z ideą praw człowieka i praw dziecka oraz, czego dowodzą od kilku dekad poważne badania naukowe, szkodliwe w perspektywie bezpośrednich skutków rozwojowych, jak i destrukcyjnego wpływu na całe życie jednostki. Kary cielesne są obecnie określane jako przemoc w wychowaniu. Zgodnie z międzynarodowymi standardami wiele państw wprowadziło już całkowity zakaz kar cielesnych , zakaz wykorzystywania przemocy w wychowaniu, a wiele innych rozpoczęło w tym kierunku proces legislacyjny. Poza działaniami formalnymi istotnym a raczej prymarnym kierunkiem eliminowania kar cielesnych jest oddziaływanie na normy społeczno-kulturowe , na postawy społeczne akceptujące przemoc w wychowaniu. Dlatego diagnozowanie i monitorowanie postaw społecznych jest istotnym bazowym działaniem w tym obszarze. Od 2011 roku w Polsce na zlecenie Rzecznika Praw Dziecka realizowany jest monitoring postaw społecznych dotyczących przemocy w wychowaniu. Artykuł prezentuje wyniki szóstej edycji tego monitoringu w zakresie: społecznej akceptacji zachowań przemocy w wychowaniu, dynamiki akceptacji w perspektywie lat oraz świadomości społecznej na temat zakazu kar cielesnych.

2

Społeczna aprobata przemocy wobec dzieci – obraz i dynamika w perspektywie społeczeństwa polskiego

100%

Jarosz E.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

vol. 56(14)

261-272

PL

Badania dotyczące społecznej akceptacji zachowań przemocy w wychowaniu są istotnym czynnikiem w działaniach na rzecz eliminacji problemu. Postawy społeczne co do wykorzystywania przemocy w celach wychowawczych stanowią istotne kulturowe tło jej występowania. Postulowane są więc przez różne raporty i rekomendacje jako pozwalające monitorować uwarunkowania problemu przemocy w wychowaniu, a pośrednio także i jego występowanie. W artykule zaprezentowano w formule raportu wyniki badań ogólnopolskich z 2017 r. realizowanych w społeczeństwie polskim oraz ukazano dynamikę podstawowych parametrów tych postaw, monitorowane przez kilka ostatnich lat. W wymiarze teoretycznego kontekstu opracowania odwołano się do najnowszych ustaleń na temat szkodliwości kar cielesnych i potrzeby działań, które eliminują problem. Dane z autorskich badań prowadzonych na zlecenie Rzecznika Praw Dziecka pokazują z jednej strony stale niepokojąco wysoki poziom aprobaty zachowań przemocy wobec dzieci wykorzystywanych w wychowaniu, z drugiej zaś korzystne tendencje spadkowe, sugerujące pokoleniowe zmiany, a także odwrót od aprobaty przemocy w dość krótkim czasie, co sugeruje efektywność stosowanych różnych działań na rzecz zmiany postaw.

3

„Rózga i karcenie udziela mądrości…”1. O społecznym micie przydatności bicia w wychowaniu

63%

Jarosz E., Kurkowski C.

Problemy Wczesnej Edukacji

|

2016

|

vol. 12

|

issue 2(33)

45-65

EN

The paper presents the problem of violence in upbringing from a historical and contemporary perspective. The reflection is focused on the situation in Poland – both in the past and today. A lot of historical resources indicate that violence in upbringing was a common reality for children in Poland from the Middle Ages and during the following centuries. Today in Poland violence in upbringing is banned in our law and although violent behaviours towards children are less popular and not as severe as in the past, still as a way of disciplining a child violence is in some forms socially accepted. The paper presents the results of the survey carried out in 2015 which is part of the monitoring which has been conducted by the Ombudsman for Children since 2011.

4

Profilaktyka kar cielesnych w świetle doświadczeń i dobrych praktyk

63%

Jarosz E.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2019

|

vol. 18

|

issue 2

9-20

PL

Eliminacja przemocy wobec dzieci staje się obecnie niezwykle istotnym zadaniem wielu demokratycznych społeczeństw. Co więcej, ze względu na zakres problemu i jego konsekwencje zadanie to znalazło się w Agendzie na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 określonej w Celach Zrównoważonego Rozwoju. Poza zasadniczym działaniem, jakim jest wprowadzenie bezwzględnej ochrony prawnej dzieci przed wszelkimi formami przemocy, w tym karami cielesnymi, na świecie podejmowane są różne inicjatywy ukierunkowane na eliminację przemocy w stosunku do dzieci. Doświadczenia państw pokazują bowiem, że same reformy prawne nie wystarczą. Wśród licznych propozycji szczególne miejsce zajmują działania profilaktyczne. Profilaktyka jest bowiem postrzegana jako najbardziej obiecujący rodzaj działań w walce z problemem. Jej organizowanie opiera się z jednej strony na wiedzy o uwarunkowaniach przemocy wobec dzieci i ustalonych w badaniach czynnikach ryzyka zjawiska, a z drugiej – na analizach praktyki oraz międzynarodowej współpracy i wymianie doświadczeń. W artykule przedstawiono inicjatywę Rady Państw Morza Bałtyckiego, w ramach której wypracowano zarówno podstawowe założenia profilaktyki, jak i szczegółowe wskazania w kilku obszarach jej realizacji.

EN

Elimination of violence against children is becoming an important task in democratic societies. Moreover, due to the extent of the problem and its consequences it has been placed in the Agenda 2030 Sustainable Developmental Goals. Despite the fundamental action, which is the reform of the law and the introduction of the full protection of children from all forms of violence, among them corporal punishment, many different initiatives on eliminating violence against children in childrearing are undertaken all around the world. Experiences of many countries have shown, that law reforms are not enough. Within many proposals of actions, the prevention is seen as the most promising type of activities. It is organized as based on the knowledge about the determinants of violence and research in this area on a one hand, and on the analysis of practice and international co-operation and sharing in this field, on the other hand. In the paper the initiative of the CBSS the special project where some basic assumptions and detailed indications on the prevention of violence in childrearing have been overworked just in international collaboration, is presented

5

Społeczna aprobata przemocy wobec dzieci – obraz i dynamika w perspektywie społeczeństwa polskiego

63%

Ewa J.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

issue 56(14)

261-272

EN

Studies concerning a social acceptance of violent behaviors in education are an important factor in actions directed to eliminate the problem. Social attitudes towards using violence in educational agenda are an important cultural background of its existence. They are postulated by various reports and recommendations as allowing to monitor conditions of the problem of violence in upbringing, and, indirectly, also its occurrence. The article presents in a form of a report the results of country-wide studies from year 2017 carried out in Polish society. The dynamics of basic parameters of these attitudes, monitored for the last couple of years, is depicted. In a dimension of theoretical context of the text, there is a reference to the newest research regarding drawbacks of physical punishment and a need to counteract those. Data from own research conducted for Children’s Rights Spokesperson show, on one hand, a constantly alarmingly high level of approval of violent behaviors against children used in their upbringing, and on the other hand, there are noticed positive tendencies of a decrease, suggesting generational changes and a turning point in an approval of violence in a relatively short period of time, which suggest an effectiveness of the actions undertaken in order to change the attitudes.

PL

Badania dotyczące społecznej akceptacji zachowań przemocy w wychowaniu są istotnym czynnikiem w działaniach na rzecz eliminacji problemu. Postawy społeczne co do wykorzystywania przemocy w celach wychowawczych stanowią istotne kulturowe tło jej występowania. Postulowane są więc przez różne raporty i rekomendacje jako pozwalające monitorować uwarunkowania problemu przemocy w wychowaniu, a pośrednio także i jego występowanie. W artykule zaprezentowano w formule raportu wyniki badań ogólnopolskich z 2017 r. realizowanych w społeczeństwie polskim oraz ukazano dynamikę podstawowych parametrów tych postaw, monitorowane przez kilka ostatnich lat. W wymiarze teoretycznego kontekstu opracowania odwołano się do najnowszych ustaleń na temat szkodliwości kar cielesnych i potrzeby działań, które eliminują problem. Dane z autorskich badań prowadzonych na zlecenie Rzecznika Praw Dziecka pokazują z jednej strony stale niepokojąco wysoki poziom aprobaty zachowań przemocy wobec dzieci wykorzystywanych w wychowaniu, z drugiej zaś korzystne tendencje spadkowe, sugerujące pokoleniowe zmiany, a także odwrót od aprobaty przemocy w dość krótkim czasie, co sugeruje efektywność stosowanych różnych działań na rzecz zmiany postaw.

Refine search results

2 Psychologia Wychowawcza

1 Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

1 Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

1 Problemy Wczesnej Edukacji

3 2019

1 2018

1 2016

4 Jarosz E.

1 Ewa J.

1 Kurkowski C.

Kary cielesne w wychowaniu. Czy następuje odwrót od „tradycji”?

Społeczna aprobata przemocy wobec dzieci – obraz i dynamika w perspektywie społeczeństwa polskiego

„Rózga i karcenie udziela mądrości…”1. O społecznym micie przydatności bicia w wychowaniu

Profilaktyka kar cielesnych w świetle doświadczeń i dobrych praktyk

Społeczna aprobata przemocy wobec dzieci – obraz i dynamika w perspektywie społeczeństwa polskiego