Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: przypadłości

Sort By:

Limit search:

Eucharystia i metafizyka. Arystotelesowska teoria złożeń wewnątrzbytowych jako filozoficzne instrumentarium w Traktacie o Eucharystii św. Tomasza z Akwinu

100%

Dutkiewicz T.

Studia Gdańskie

2021

vol. 49

107-118

The teaching on the Eucharist from The Summa Theologiae of St. Thomas Aquinas aptly illustrates that philosophy is an indispensable tool for rationalizing revealed truths in practicing theology. The author applies terminology developed on the basis of Aristotelian metaphysics to properly conceive the mystery which the liturgy refers to with the words: “This is the great Mystery of Faith”. Using the metaphysical concepts of “matter” and “form” as well as “substance” and “accidents,” Aquinas describes the essence of the Eucharistic mystery in which, through the words constituting the form of the sacrament, uttered by the priest on behalf of Christ and at His command, the substance is transformed from bread and wine (transubstantiatio) into the substance of the Body and Blood of the Lord. As a result, the accidents of bread and wine, still perceived by the senses, exist by the power of God’s creative action without their proper subject. Thomas draws attention to the uniqueness of the sacrament of the Eucharist among other sacraments, in which matter, such as water or oil, does not undergo a substantial transformation, but becomes only an instrument, the use of which is accompanied, through its consecration, by a specific power to produce spiritual effects.

Szczególnym przykładem przemawiającym za prawdziwością stwierdzenia, w myśl którego filozofia stanowi niezbędne narzędzie, służące racjonalizacji prawd objawionych, pozostaje nauka o Eucharystii zawarta w Sumie Teologicznej św. Tomasza z Akwinu. Autor ten sięga po terminologię wypracowaną na gruncie arystotelesowskiej metafizyki celem wyjaśnienia istoty Misterium, do którego liturgia odnosi słowa: „Oto wielka Tajemnica Wiary”. Posługując się metafizycznymi pojęciami „materii” i „formy” oraz „substancji” i „przypadłości”, Akwinata podejmuje swego rodzaju próbę wyrażenia niewyrażalnego, opisując istotę Eucharystycznego Misterium, w którym - pod wpływem stanowiących formę sakramentu słów, wypowiadanych przez kapłana w imieniu samego Chrystusa oraz na Jego wyraźne polecenie - następuje zamiana substancji chleba i wina (transsubstantiatio) w substancję Ciała i Krwi Pańskiej. W wyniku tej przemiany spostrzegane nadal ludzkimi zmysłami przypadłości chleba i wina istnieją bez właściwego sobie podmiotu, mocą stwórczego działania Boga. Tomasz zwraca uwagę na wyjątkowość sakramentu Eucharystii wśród innych sakramentów, w których ich materia, jak woda czy olej, nie ulegają substancjalnej przemianie, ale pozostając nadal sobą spełniają jedynie rolę narzędzia, którego użyciu towarzyszy, dzięki ich konsekracji, określona moc sprawiania duchowych skutków.

Podstawy Plotyńskiej krytyki teorii kategorii Arystotelesa

70%

Woszczyk A.

Folia Philosophica

2011

vol. 29

169-180

The paper is devoted to analysis of the critique of Aristotelian theory of categories from Enneads, its main arguments and the relation of Plotinus’ theory of the kinds of sense world (kosmos aistheotos) to Aristotle’s categories. According to Plotinus, Aristotelian notion of categories is not a relevant tool of grasping the being in adequate sense, that is, as noetic being. The main argument is focused on the category of substance. There is a difference between how the problem of the kinds of beings is understood in Enn. VI 1 [42] and in Enn. VI 3 [44]. In the latter a basis for taking into account a modified form of Aristotelian categories as acceptable way of predicating of changeable sensual objects can be pointed out.

In ihrem Artikel bespricht die Verfasserin die in Enneaden enthaltene Kritik an peripatetische Theorie von Kategorien, deren Charakter, Hauptvorwürfe und das Problem der Abhängigkeit der Plotins Lehre von verschiedenen Arten der Sinneswelt (kosmos aisthetos) von der Aristotelischen Kategorie. Nach Plotin ist die Aristotelische Lehre von Kategorien kein richtiges Werkzeug dazu, das Sein in richtigem Sinne des Wortes (noetisches Sein) zu fassen. Die Hauptlinie der Kritik ist auf die Kategorie der Substanz gerichtet. Das Problem der verschiedenen Seinsarten wird in Enn. VI. 1 [42] und in Enn. VI. 3 [44] unterschiedlich betrachtet. In der letzten Stelle erscheinen die Grundlagen für eine modifizierte Form von peripatetischen Kategorien als eine akzeptable Methode des Beurteilens von wechselhaften Sinnesobjekten.

Refine search results

1 Folia Philosophica

1 Studia Gdańskie

1 2021

1 2011

1 Dutkiewicz T.

1 Woszczyk A.

Search results

Eucharystia i metafizyka. Arystotelesowska teoria złożeń wewnątrzbytowych jako filozoficzne instrumentarium w Traktacie o Eucharystii św. Tomasza z Akwinu

Podstawy Plotyńskiej krytyki teorii kategorii Arystotelesa