Issues of the present article are regarding East Slavonic adverbs in Polish local dialects. Presenting gathered material and verifying the step on his base are a purpose of the paper acquaintances of lexical individuals gathered together and their functioning in the awareness of language users of the village. A Dictionary of Polish local dialects and his file being in IJP are a material base you in Cracow. I compared data with contemporary, collected materials obtained in the field with method of the free conversation. I confined myself to East Slavonic expressions certified mainly on the entire eastern borderland of the country. And so they are these are adverbs authenticated above all in Mazovia and in Lesser Poland.
PL
Problematyka niniejszego artykułu dotyczy wschodniosłowiańskich przysłówków w gwarach polskich. Celem artykułu jest zaprezentowanie zgromadzonego materiału oraz zweryfikowanie na jego podstawie stopnia znajomości zebranych jednostek leksykalnych i ich funkcjonowania w świadomości użytkowników języka wsi. Podstawą materiałową jest Słownik gwar polskich oraz jego kartoteka znajdująca się w IJP PAN w Krakowie. Dane zestawiłam z pozyskanymi w terenie materiałami współczesnymi, zebranymi metodą swobodnej rozmowy. Ograniczyłam się do wyrazów wschodniosłowiańskich poświadczonych głównie na całym wschodnim pograniczu kraju. Zatem są to przysłówki poświadczone przede wszystkim na Mazowszu oraz w Małopolsce.
In this article we analyze the context meaning of four adverbs: trochę, nieco, mało, niezbyt and their French equivalents un peu, un (tout) petit peu, peu, pas trop in contemporary press and political language. According to basic dictionary definitions, they are used to express weak intensity of a feature. The journalists, trying to avoid offending somebody, and politicians trying to make better impression while talking about themselves, use them, to talk about a negative feature in an euphemistic manner (trochę, nieco / un peu), or to “almost deny” the existence of a positive feature (mało, niezbyt / peu, pas trop). However, while telling less, the journalists or politicians often intend to make an impression that they said more. Litotes, which inevitably can be accurately understood only in the full context of use, is a veiled way to criticize someone or something, to point out a serious shortcoming. It is used to express a strong degree or even an excess of a negative feature.
PL
W artykule tym analizowane jest znaczenie kontekstowe czterech przysłówków trochę, nieco, mało, niezbyt oraz ich francuskich odpowiedników un peu, un (tout) petit peu, peu, pas trop we współczesnym języku prasy i polityki. Według podstawowych definicji słownikowych służą one do wyrażania słabego natężenia cechy. Dziennikarze nie chcąc kogoś urazić,a politycy chcąc lepiej wypaść, mówiąc o sobie samych, używają tych przysłówków, aby w sposóbeufemistyczny powiedzieć o negatywnej cesze (trochę, nieco /unpeu) albo aby prawie zanegować istnienie cechy pozytywnej (mało, niezbyt /peu, pas trop). Często jednak mówiąc mniej, dziennikarze czy politycy dają odczuć, że powiedzieli więcej. Litota, którąmożna dokładnie odczytać tylko w kontekście użycia, jest zawoalowanym sposobem skrytykowania kogoś lub czegoś, wytknięcia poważnego niedociągnięcia. Używa się jej dla wyrażenia silnego stopnia natężenia lub nawet nadmiaru negatywnej cechy.
The article is supposed to be a foundation for future analyses of adverbial phrases in the Spisz dialect. The work focuses on expressions describing spatial relations. Firstly, a collection of such phrases is introduced along with their definitions. Secondly, the phrases are divided into groups defining stillness and movement, simultaneously pointing at their preposition and case used to describe a given relation. The data was provided by the Spisz Dialect Corpus.
PL
Artykuł jest przyczynkiem do badań nad wyrażeniami przysłówkowymi w gwarze spiskiej. Analizie poddane zostały ciągi określające relacje przestrzenne. W pierwszej części zaprezentowano zbiór zebranych haseł i objaśniono ich znaczenie. Następnie dokonano ich podziału ze względu na lokatywność i latywność, wskazując na przyimek i towarzyszący mu przypadek, warunkujący wyrażenie danej relacji. Analiza oparta jest na materiałach z Korpusu Spiskiego.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.