The author of this article presents the arguments cited in the speeches of Benedict XVI that are in favor of the fact that theology has a future. As the Catholic faith that believes in God the Creator, who is and who has revealed Himself in the Son of God – the Logos – the Reason – the Love, has a future, so does theology that leads to scientific reflection on this reality. Theology has a future as a science that sensitizes researchers of other sciences to transcendence, to the full truth about the logical world, about the spiritual and corporeal dignity of a human person, about God – the Lawgiver of natural law, readable by conscience.
PL
Autor artykułu ukazuje argumenty, które przytacza Benedykt XVI w swoich przemó- wieniach za tym, że teologia ma przyszłość. Przyszłość teologii związana jest z przyszłością wiary, gdyż wiara potrzebuje teologii, a teologia wiary. Wiara zaś jest odpowiedzią na tkwiące w naturze ludzkiej pragnienie prawdy, dobra, piękna, które człowiek może odnaleźć jedynie w Bogu. Pytanie o Boga jest pytaniem kluczowym, od którego zależy odkrycie sensu życia i świata. Teologia wraz z filozofią – oczywiście niepozytywistyczną, rezygnującą z badania transcendencji bytu – poszukuje pełnej prawdy o bycie ludzkim i podtrzymuje wrażliwość człowieka na pełną prawdę. Teologia jako pełnoprawna nauka pośród innych nauk wskazuje, że prawda naukowa uczestniczy w Prawdzie boskiej, pochodzi z tego samego źródła, tj. z Logosu, którego dziełem jest stworzenie. Kiedy w dzisiejszych czasach zaprzestaje się poszukiwania prawdy lub się z nią nie liczy, to teologia odkrywa wynikające stąd zagrożenia dla kultury europejskiej. Teologia uczy o Bogu, który przemówił do ludzi, a nie o kimś, kto byłby jedynie hipotezą myśli ludzkiej, dlatego podstawowym zadaniem teologii jest wnikanie w słowo objawione. Toteż przyszłość ma teologia wypracowana na podstawie zasad i norm wynikających z Objawienia wiary, a nie na podstawie wspólnych z innymi naukami kryteriów i norm czy też wzorców przejętych z nauk humanistycznych.
W poniższym artykule autor starał się o zbliżenie jakościowych determinant ludzkiej egzystencji, a przede wszystkim nadziei, strachów jednostkowych i zbiorowych, o których zwykle nie chcemy pamiętać w rozważaniach naukowych jako o trudno uchwytnych, a czasami mało znaczących dla wielu badaczy. W literaturze rzadko zauważa się znaczenie postaci spełnienia, do jakiego dąży każda jednostka. Uświadomienie sobie zarówno postaci, jak i granic spełnienia w edukacji młodych generacji, może zapobiec wielu zawodom w życiou dorosłym i stąd pomysł na zbliżenie kilku czynników niekwantyfikowalnych i, jak wspomniano, niemal nieobecnych w nauce.
EN
In this article we try to steer clear to qualitative factors of human beings. It’s obvious that the search for hopes, fears and expectations are an important components of the quest but we often forget about it. For many people in this essentially individualistic culture it is preoccupation that virtually eclipses the idea of salvation on earth in future, the other central dimension of the search. At very least, the pursuit of salvation offers a point of entry. It’s naturally that societies exists through a process of transmission quite as much as biological life. The transmission occurs by means of communication of habits of doing, thinking and feeling from the older to younger. Without this communications of ideals, hopes, expectations, opinions from these members of society who are passing out of the group life to those who are coming into it, social life could not survive. We had to remember about it in process of education, sometimes we had to stay face to face with the future.
Do głównych zadań resocjalizacji należy wspieranie wysiłku osób niedostosowanych społecznie w dążeniu do pełnej integracji ze społeczeństwem, dlatego też niniejsza publikacja poświęcona jest funkcjonowaniu byłych wychowanków placówek resocjalizacyjnych w relacjach społecznych. W celu zebrania obszernego materiału badawczego zastosowano metodę wywiadu, a grupa badawcza składała się z 2 byłych wychowanków młodzieżowych ośrodków resocjalizacyjnych. Otrzymane wyniki świadczą o tym, że młodzież ma ogromne problemy z uzależnieniami od środków psychoaktywnych i agresją. Wychowankowie nie mają kłopotu ze znalezieniem pracy, mimo że nie przyjmują każdej z ofert proponowanych przez urząd pracy czy bliskich. Nie potrafią jednak utrzymać się dłużej niż miesiąc — dwa na jednym stanowisku. Oczekują wyższych zarobków, doprowadzają do konfliktów z przełożonymi. W relacjach z bliskimi mogą liczyć na wsparcie instrumentalne, finansowe, a nawet emocjonalne. Wsparcie instrumentalne polega m.in. na zapewnieniu dachu nad głową byłemu wychowankowi, bowiem otrzymanie mieszkania socjalnego czy chronionego jest dziś bardzo trudne, a czeka się na nie nawet kilka lat. Powrót do środowiska rodzinnego wiąże się też z obawami przed wykluczeniem czy stygmatyzacją przez bliskich. Kontynuacja kształcenia to jedna z głównych trudności po opuszczeniu ośrodka. Najtrudniejsze jest zaaklimatyzowanie się i wystrzeganie wygłupów czy uszczypliwych uwag pod adresem nauczycieli. Plany na przyszłość byłych wychowanków MOW najczęściej związane są ze znalezieniem dobrze płatnej pracy, wyjazdem za granicę i kontynuowaniem nauki. Otrzymane wyniki pozwalają na sformułowanie następujących wniosków: w ośrodkach resocjalizacyjnych powinno się zwracać większą uwagę na pracę z uzależnionymi wychowankami, prowadzić treningi zastępowania agresji oraz podejmować współpracę z rodziną podopiecznego.
The article is an attempt to define future challenges which contemporary humanities face. The author undertakes this task from the ecohistorical position, which means interdisciplinary exploration of the social system environment. This research is aimed at defining future prospects. The author uses the General Systems Theory to present the original concept of the social system states. They are addressed with regard to relation of the society with the environment (elecological niche) and surrounding. The focus is on identity and transformation of societies. The discussion on prospects of their evolution is at the same time a debate on the future humanities in the face of new interpretations and concepts. The thesis of the article is that there is a need to focus research on the processes of the social system transformations as an introduction to effective land resources protection policy.
Przyszłość nie zawsze jest określona przez przeszłość. Czasami jest ona zdeterminowana przez bardziej odległe przyszłości, a czasem przez nasze działania w teraźniejszości. Aby skutecznie myśleć o przyszłości, trzeba wyjść poza paradygmat klasycznego determinizmu.
EN
The future is not always defined by the past. Sometimes, it is determinated by a more distant future, and sometimes by our actions in the presence. To effectively think about the future, one needs to go beyond the paradigm of classical determinism.
This is an essay on pedagogy of SF (speculative facts / future / feminism).The text consists of two parts. In the first part, I deal with the issues of understanding the future through pedagogical science fiction. In the second one, which is an exercise in the pedagogical imagination, I present excerpts from an unwritten textbook for students of the mid-21st century, in which I show possible problems of the theory and educational research of the future.
PL
Esej poświęcony jest pedagogice SF (fakty spekulatywne / przyszłość / feminizm). Tekst składa się z dwóch części. W pierwszej części omówiono problematykę rozumienia przyszłości poprzez pedagogiczną fantastykę naukową. W drugiej, będącej ćwiczeniem z wyobraźni pedagogicznej, autor przedstawia fragmenty nienapisanego podręcznika dla studentów połowy *Maksymilian Chutorański – doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki; zainteresowania naukowe: posthumanizm, pedagogika rzeczy, pedagogika nieantropocentryczna
Based on the analysis of the development of the journal Polish Journal of Continuing Education in 25 years, there was presented its place among Polish and foreign scientific journals. The influence of scientific magazines, teachers and research workers is presented. The problems of journals in digital reality were indicated.
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na zależności pomiędzy stylem radzenia sobie ze stresem a stosunkiem do przyszłości u rodziców wychowujących osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Postawiono hipotezę, że rodzice stosujący zadaniowy styl radzenia sobie ze stresem najbardziej optymistycznie myślą o przyszłości swoich niepełnosprawnych dzieci. Hipoteza ta nie znalazła potwierdzenia w badaniach. Okazało się, że największym optymizmem cechują się osoby stosujące unikający styl radzenia sobie, co może mieć związek zarówno ze stosowaniem mechanizmów obronnych, takich jak zaprzeczanie, jak i z potencjalnie większą dostępną siecią wsparcia społecznego.
EN
The purpose of this article is to give attention to the relationship between coping strategies and the attitude to the future in parents raising children with intellectual disabilities. It was hypothesized that parents who used task-oriented coping had the most optimistic view of the future of their children with disabilities. This hypothesis was not confirmed in research. It turned out that the most optimistic were parents using avoidance coping, which may be related both to the use of defense mechanisms such as denial, as well as a potentially more available network of social support.
Punktem wyjścia projektowanych analiz było przekonanie i wychodzące z niego założenie, że zdroworozsądkowa wiedza badanej młodzieży dotycząca postrzegania siebie i identyfikowania zagadnień związanych z zagadnieniem tego jakim pragną stać się człowiekiem ma charakter funkcjonalny, bezsprzecznie związany z płaszczyzną, na której młody człowiek opiera proces budowania własnej tożsamości. Kanwę prezentowanego procesu badawczego stanowiła swobodna wypowiedź pisemna o charakterze informacyjno-refleksyjnym. Badani rozwijali temat i wyjaśniali go przedstawiając swoje poglądy. Zamierzeniem było pokazanie sposobu, w jaki młody człowiek postrzega własną przyszłość, a tym samym ukazanie perspektywy jednego z aspektów jego tożsamości.
EN
The starting point of the designed analysis was the conviction and an assumption stemming from it that commonsense knowledge of the tested youth concerning self-perception and identifying the issues related to the idea of what kind of persons they wish to become is of functional nature, undoubtedly related to the surface on which a young person’s bases the process of building his or her own identity. The basis of the presented research process was a free written answer of information-reflection nature. The research participants developed the topic and explained it by presenting their own views. The intention was to reveal the way in which a young person perceives his or her own future and thus, to show the perspectives of one of the aspects of their identity.
Cel to pojęcie istotne z punktu widzenia adaptacji do aktualnej sytuacji, jak i skuteczności działania jednostki. Wielu badaczy zgadza się co do tego, że w odpowiednich warunkach trafnie sformułowany cel: wzmaga i pobudza do wysiłku, ukierunkowuje działania, decyduje o wytrwałości i sprzyja opracowaniu strategii realizacyjnych. Dodatkowo posiadanie celów nadaje życiu sens, a ich realizacja wpływa na jakość egzystencji. Umiejętność stawiania sobie celów na różne okresy życia decyduje więc o ludzkiej wyjątkowości i podmiotowości. W literaturze przedmiotu cel oraz jego wymiary charakteryzowane są różnorodnie. Pytanie, które pojawiło się w ramach przeprowadzonych analiz, dotyczy tego, jakie cele stawiają sobie ludzie młodzi i czym się one charakteryzują. Badania przeprowadzono wśród studentów Uniwersytetu Szczecińskiego. W badaniach wykorzystano kwestionariusz Z. Zaleskiego, który pozwala na wnioskowanie o ilościowych i jakościowych charakterystykach celów stawianych przez ludzi młodych. Uzyskane wyniki analizowano pod względem treści celów, a także ich wymiarów związanych z aspektem stawiania i realizacji celów. Rezultaty zostały zinterpretowane w kontekście psychologii ciągu życia, a także psychologii temporalnej i motywacji.
EN
An aim is a key and essential notion from the point of view of adapting oneself to present circumstances and effective functioning. Many scientists agree that in certain conditions and circumstances, a precisely defined aim may motivate a person to make an effort, may direct his actions, decide about psychological stamina and favour working out strategies. Moreover, having aims one gets the feeling that his life makes sense and the fulfillment of those aims has an influence on the quality of life. The skill of setting goals for various periods of life determines one's exceptionality and subjectivity. In the literature, an aim and its dimensions are characterized diversely. The question which appeared while carrying out the analyses was what aims young people set and what the aims are characterized by. The research was performed among students of the University of Szczecin. The research was based on the questionnaire of Z. Zaleski, which makes it possible to draw conclusions about quantitative and qualitative characteristics of aims set by young people. The results were analyzed from the point of view of the meaning of aims and their dimensions related to the aspect of aim setting and fulfillment. The results were interpreted in the context of psychology of life span, psychology of temporal life and psychology of motivation.
The world is currently facing many changes, not only technological ones, but also economical and geopolitical changes as well as those in the way of thinking. We must bear in mind that every change creates new opportunities as well as challenges. Without doubt the key to shaping the future should be creativity and imagination. It is equally important to skillfully use the opportunities that technology brings, so as to acquire new knowledge and create new values, by creating connections between people and objects and between worlds – real and virtual. It gives new opportunities for seeking and finding effective ways of solving problems in society, creating better living conditions, as well as maintaining proper economic growth. However, for the above to be possible, it is necessary to overcome various types of barriers and obstacles, which should be facilitated by the inclusion of many diverse stakeholders (on many levels), so that a shared vision of the future may be created. The idea of Society 5.0 is not a utopian vision of the future, but it is a concept that shows one version of the future to which the World, or at least its richer part, is heading. The article presents the basic assump ons of the title idea, and due to the broadness of the issue, typically technical issues are deliberately omitted.
PL
Świat stoi obecnie w obliczu wielu zmian – nie tylko technologicznych, lecz także gospodarczych i geopolitycznych oraz tych w sposobie myślenia i światopoglądzie. Musimy mieć na uwadze, że każda zmiana stwarza nowe możliwości oraz wyzwania. Bez wątpienia kluczem do kształtowania przyszłości powinna być kreatywność i wyobraźnia. Równie ważnym jest, aby umiejętnie i w pełni wykorzystać szanse jakie niesie za sobą rozwój technologii, tak aby pozyskiwać nową wiedzę i tworzyć nowe wartości, kreując połączenia między ludźmi a przedmiotami oraz między światami – rzeczywistym i wirtualnym. Daje to nieznane dotąd możliwości poszukiwania i znajdowania skutecznych oraz efektywnych sposobów rozwiązywania problemów w społeczeństwie, tworzenia lepszych warunków życia, a także utrzymania właściwego wzrostu gospodarczego. Jednak aby powyższe było możliwe, niezbędne jest przezwyciężenie różnego rodzaju barier i przeszkód, czemu powinno służyć włączenie wielu, różnorodnych interesariuszy (na różnych poziomach), tak by powstała współdzielona wizja przyszłości. Idea Społeczeństwa 5.0 nie stanowi jej utopijnego wyobrażenia, ale jest konceptem, który pokazuje jedną z wersji do której świat – a przynajmniej jego bogatsza część – zmierza. W artykule zostały zaprezentowane podstawowe założenia tytułowej idei – z racji obszerności celowo pominięto zagadnienia i kwes e typowo techniczne.
Crisis in the eurozone has reignited discussions on the adequacy of the European integration model today. In particular –how to revive, still valid, European values while sorting out from the economic quagmire. And how to ensure a foresight under the pressure of short term difficulties while averting understandable yet unfounded loss of trust in the future of the European endeavour among the elites and parts of the populace in the – mainly some older – member countries. And prevent disillusionment of the new EU member states, still very supportive of the European integration. Last but not least, how to enhance Europe’s competitiveness and position, politically and economically, on the global scene in the post-American, or post-Western, world, with its uncertainty and rapid change. A heavy test the European solidarity undergoes shows that EU has arrived at the cross-roads: towards renaissance – or bankruptcy. Will though weakening of Europe (and euro) be in the interest of either the West with its civilization of democracy, human rights and free markets, or the world as a whole? A strong united Europe is needed to maintain a sound balance on that scene. Amid growing interdependence under globalization, avoiding a destructive rivalry among main country groups is a pre-condition of peaceful future and well-being of the planet. And joint solving of global problems encountered. Rejuvenated Europe should take part of responsibility towards its citizens and the international society deepening integration and reaffirming its values which brought, and keep, European nations together, and strengthening the European identity.
PL
Kryzys w strefie euro dał asumpt dyskusjom, na ile model integracji europejskiej przystaje do dzisiejszych warunków. Zwłaszcza – jak tchnąć nowego ducha we wciąż aktualne wartości europejskie, wydostając się z zapaści gospodarczej. I jak zapewnić spojrzenie perspektywiczne pod presją bieżących kłopotów, zapobiegając zrozumiałej, acz nieuzasadnionej erozji wiary w przyszłość Projektu Europejskiego wśród elit i części społeczeństw w – głównie niektórych „starych” – państwach unijnych. I nie dopuścić do rozczarowania nowych, wciąż mocno popierających europejską integrację. Wreszcie, jak poprawić konkurencyjność i pozycję Europy, polityczną i gospodarczą, na globalnej arenie post-amerykańskiego, czy też post-zachodniego świata, nacechowanego niepewnością i szybkimi zmianami. Trudny test, jakiemu podlega solidarność europejska, wskazuje, iż UE znalazła się na rozstajach: renesans lub bankructwo. Czy jednak osłabienie Europy (i euro) leży w interesie albo Zachodu z jego cywilizacją demokracji, praw człowieka i wolnych rynków, albo świata? Mocna i zjednoczona Europa jest potrzebna, aby utrzymać równowagę na tej arenie. W warunkach rosnącej współzależności jako osnowie globalizacji uniknięcie rywalizacji między głównymi ugrupowaniami państw stanowi przesłankę pokojowej przyszłości i dobrobytu na naszej planecie. Oraz wspólnego rozwiązywania napotykanych problemów. Odnowiona Europa powinna wziąć na siebie część tej odpowiedzialności wobec swych obywateli i międzynarodowej społeczności, pogłębiając integrację i trzymając się wartości, które połączyły i łączą nadal narody Europy, i umacniając poczucie europejskiej tożsamości.
W niniejszym artykule przybliżam różne dyskursy związane z wpływem nowych technologii, zwłaszcza cyfrowych, na pracę. Skoncentruję się na sześciu: (1) koniec pracy, praca maszyn, bezrobocie technologiczne; (2) „wypłukiwanie środka” – ro-snące albo utrzymujące się zapotrzebowanie na high skills i low skills, malejące zapotrzebowanie na mid skills coraz bardziej podatne na umaszynowienie i algorytmizację; (3) maszyny potrzebne ludziom – ludzie potrzebni maszynom. Praca w kolektywie techno-ludzkim; (4) praca w społecznej fabryce (praca wielości), prosumpcja; (5) „pączkowanie pracy” – metafora nowobudowanego domu: jesteśmy przy fundamentach społeczeństwa informacyjnego; (6) praca rozproszona.
EN
Our knowledge on work is based on the output of sociology of the industrial work. Nowadays we acquire the empirical material on the work in society called postindustrial, information, network, knowledge based one etc.. In this paper methodologically based on the critical analysis of discourses I attempt at bringing closer these discourses related to the impact of new technologies on our understanding of work. I focus on six discourses: (1) End of work, technological unemployment, work of machines, (2) „Washing out” of the center – rising demand of high and low skills, (3) Machines need man – man needs machines; work in techno-human collectives, (4) Dispersed work, prosumption, (5) Work of Multitude, (6) Abundance of work. Metaphor of “the house under construction”.
Abstract The present article is to present and analyze the homeless women' view on the prospects for their future. Material and methods Qualitative research was conducted on six homelessness women living in shelters in Gdańsk and Poznań. I have used case study methodology, implementing narrative interview as a technique. The research presented in this article is only a part of a larger study on the subject. Due to formal limitations I have decided to publish only one of the selected categories: what are their prospects for the future, as seen for the point of view of homeless women. Results The results of research indicate that homeless women wish to improve their situation however have negative predictions for their future, which are filled with fear. Furthermore they do not possess means to change the current situation. Conclusions Key practical aplication includes neccessity to implement psychological aid and proffesional activation of homeless women
PL
Streszczenie Niniejszy artykuł ma na celu prezentację i analizę tego, jak bezdomne kobiety wyobrażają sobie swoją przyszłość. Materiał i metody Badania jakościowe przeprowadzono na grupie 6 bezdomnych kobiet-mieszkanek schronisk w Gdańsku i Poznaniu. Metodą badawczą, jaką się posłużyłam było studium przypadku, z zastosowaniem techniki w postaci wywiadu narracyjnego. Uwzględnione w tekście wyniki badań stanowią jedynie część obszerniejszych z tego zakresu. Z uwagi na ograniczenia tekstowe, postanowiłam zaprezentować jedną z wyróżnionych przeze mnie kategorii badawczych: przyszłość kobiet doświadczających bezdomności, ocenianą z ich punktu widzenia. Wyniki Wyniki badań wskazują, że bezdomne kobiety pragną zmienić swoją sytuację życiową, jednak wizję swojej przyszłości widzą w kategoriach fatalistycznych, a w jej wyobrażenie wpisane są obawy i lęki; ponadto nie dysponują strategiami pomocnymi w zakresie zmiany aktualnego położenia życiowego. Wnioski Kluczowy wniosek aplikacyjny obejmuje zasadność zaprojektowania i wdrożenia pomocy psychologicznej oraz aktywizację zawodową bezdomnych kobiet.
The subject of this essay is Andrzej Waśkiewicz’s book Ludzie – rzeczy – ludzie. O porządkach społecznych, gdzie rzeczy łączą, nie dzielą (People–Things–People: On Social Orders Where Things Connect Rather Than Divide People). The book is the work of a historian of ideas and concerns contemporary searches for alternatives to capitalism: the review presents the book’s overview of visions of society in which the market, property, inequality, or profit do not play significant roles. Such visions reach back to Western utopian social and political thought, from Plato to the nineteenth century. In comparing these ideas with contemporary visions of the world of post-capitalism, the author of the book proposes a general typology of such images. Ultimately, in reference to Simmel, he takes a critical stance toward the proposals, recognizing the exchange of goods to be a fundamental and indispensable element of social life. The author of the review raises two issues that came to mind while reading the book. First, the juxtaposition of texts of a very different nature within the uniform category of “utopia” causes us to question the role and status of reflections regarding the future and of speculative theory in contemporary social thought; second, such a juxtaposition suggests that reflecting on the social “optimal good” requires a much more precise and complex conception of a “thing,” for instance, as is proposed by new materialism or anthropological studies of objects and value as such.
Approaching science as a field of culture, the article discusses the possibility of broadening cultural research with tools used in designing. Various forms of speculative design are presented as an opportunity to establish a dialogue with entities from outside the academia and thus a way in which researchers may influence social imagination. While risky, as it can potentially weaken the academia’s autonomy, in a world where many human activities take place in a pre-designed and pre-programmed space, such move may prove essential to complement critical discourse.
Celem artykułu jest przedstawienie głównych założeń edukacji otwierającej w kontekście potrzeby rozwijania edukacji międzykulturowej i proklimatycznej. Refleksje i rozpoznania przedstawione w tekście czerpią zarówno z doświadczeń badawczych i dydaktycznych autorki, jak i z krytycznego oglądu polityki edukacyjnej funkcjonującej w Polsce. Autorka tekstu stawia pytanie, czy edukacja otwierająca może być wykorzystana jako narzędzie demokratyzacji i ekologizacji wiedzy, kształtujące społeczeństwo otwarte i wyobraźnię społeczną. W kontekście późnego kapitalizmu, dominującej racjonalności neoliberalnej, wielokulturowości świata, kryzysu klimatycznego i ekologicznego, ważnym aspektem podjętych rozważań jest diagnoza o potrzebie praktykowania edukacji otwierającej do przyszłości.
EN
This article is aimed at presenting the main assumptions of the opening education in the context of the need to develop regional, intercultural and pro-environmental education. The reflections and diagnoses presented in the text draw on both the author’s research and teaching experience, as well as on a critical view of educational policy developed in Poland. The author asks if opening education can be used as a tool for the democratizing and ecologisation of knowledge, shaping an open society and social imagination. In the context of late capitalism, the dominant neoliberal rationality, the multiculturalism of the world, the climate and environmental crisis, an important aspect of the discussion is the diagnosis of the need to practice opening education to the future.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.